Behind Closed Doors

由 roosseeey

9.3K 412 34

Alam ni Solana na kapag tumuntong siya sa edad na 25 ay may arranged marriage na naghihintay sa kanya, tulad... 更多

Behind Closed Doors
PROLOGUE
Chapter 1
Chapter 2
Chapter 3
Chapter 4
Chapter 5
Chapter 6
Chapter 7
Chapter 8
Chapter 9
Chapter 10
Chapter 11
Chapter 12
Chapter 13
Chapter 14
Chapter 15
Chapter 16
Chapter 17
Chapter 18
Chapter 19
Chapter 21
Chapter 22
Chapter 23
Chapter 24
Chapter 25
Chapter 26
Chapter 27
Chapter 28
Chapter 29
Chapter 30

Chapter 20

240 11 1
由 roosseeey

Chapter 20

Hindi ko alam kung anong oras na ng magising ako. Nag book ako ng hotel room sa isang five star hotel dahil alam kong pag kanila Trin ako dumeretso ay malalaman nila kung nasaan ako. Wala akong dalang kahit ano ngayon maliban sa atm card ko na aksidente pang nakita lang sa sasakyan kagabi. Naiwan ko ang cellphone ko kagabi sa bahay pero ayos na rin iyon, all i want right now is peace.

Pumasok ako sa bathroom at naligo. Great I don't have any clothes right now kaya tanging roba lang ang suot ko ng matapos. Nag pa deliver na lang din ako ng pagkain sa kwarto at nakiusap sa isang staff ng hotel na ipag shopping ako ng damit. I gave her my atm card.

While eating the door opened and the staff came in with 3 paper gucci bags. Sumimsim ako sa wine at tumayo.

"Here's your clothes ma'am," she said and I nodded.

"Thanks, pakipatong na lang diyan,"

Sinimulan kong isukat ang mga damit good thing lahat ay kasya sa akin kaya hindi na ako nagka problema. Huminga ako ng malalim ng makaharap ang sarili sa salamin habang nag susuklay. I wonder what happend last night when I left them without any words. Is Travon okay? How about Travis? Nag usap na kaya sila ng pamilya nila? How about my parents ano kayang reaksiyon nila speacially dad? Nagalit na naman kaya siya? Sana lang ay kalmado siya kung nakipag usap man siya sa pamilya ni Travis.

Ipinilig ko ang ulo at ipinag patuloy ang ginagawa. Pag susuklay lang ang nagawa ko dahil wala naman akong dalang hair dryer at make ups.

"Okay we'll go to Trinity," I whispered to myself. She's the first person came in my mind ng makalabas ako ng hotel sana lang nandoon siya sa kanila.

Sumakay ako sa kotse at agad na nagmaneho patungo kanila Trin.

"Where's Trinity?" Tanong ko ng pagbuksan ako ng isa sa kasambahay nila.

"Naroon po sa pool area kasama si sir Tristan, ma'am," She answered. Sandali pa akong natigilan ng marinig ang pangalan ni Tristan, so he's here?

"Alright, thanks," Sabi ko at nah deretso na sa pool area.

Nakita ko nga roon ang dalawa na parehas na nakaupo sa sun lounger, si Tristan ay tahimik lang habang nakayuko at makasalikop ang kamay at ang hindi mapakaling si Trin habang hawak ang cellphone na tila may tinatawagan. My forehead creased, ayos lang ba sila?

I walk towards them mukhang may pinoproblema talaga sila dahil kahit ang lapit ko na hindi nila naramdaman ang presensya ko.

"Are you guys okay?" Hindi ko na napigilan ang mag tanong at napakurap ako dahil mabilis pa sa alas kwatrong nag angat sila ng tingin at patang gulat na gulat.

"Omygosh, Sol!" Trin stood up and hug me. Nagulat man ay yumakap din ako pabalik.

Okay, what is happening?

"Why? You okay?" Tanong ko ng kumalakas at makaharap siya. Nilingon ko si Tristan na nakatayo na rin at nakapawewang habang nakatingin sa akin.

"You're unbelievable! Solana, where have you been? Where were you last night? When I called you Travon is the one who pick up your phone," Sunod sunod na sabi niya at halos mapakurap na lang ako dahil sa pagkabigla.

Why is she acting this way may alam na ba siya? Pero she still called Travis as Travon. I am confused.

"Calm down, Trin," Nilingon ko si Travon nakapamulsa siya at ngayon ko lang din napansin na naka topless lang siya.

"Kasi naman!" Hinampas pa no Trin ang balikat ko.

"Hey!" Sinamaan ko siya ng tingin at hinaplos ang balikat.

"Have you eaten, Sol?" Napahawak ako sa tiyan ng itanong iyon ni Tristan. I pouted.

"Actually...I ate already pero hindi ko gusto ako pagkaim sa hotel," Nag kibit balikat ako.

"So sa hotel ka nag stay?!" Gulat na tanong nk Trin. I was about to answer when Tristan stopped her.

He tsked and pulled Trinity away from me.

"Let's eat first. I'll cook," Hila-hila niya si Trin at nauna papasok sa bahay nila. Halatang ang dami pang gustong malaman ni Trin pero hinila na siya ni Tristan. Sumunod na rin naman agad ako.

Magkatabi kami ni Trin sa kitchen island. Nakahalumbaba ako habang nanood sa pagluluto ni Tristan. Naningkit ang mata ko at nilingon si Trinity ng mag pekeng ubo siya. Ang totoo niyan simula ng makarating kami sa kusina nila kanina ko pa napapansin ang pag sulyap sulyap niya sa akin.

Okay what's wrong with her?

"Stop it," Inis kong sabi. "Tell me what you want to know and stop staring at me," Dagdag ko.

Nakita ko ang pag sulyap ni Tristan sa peripheral vision ko kaya saglit ko siyang nilingon pero agad na siyang bumalik sa pagluluto. Muli kong nilingon si Trin na mulhang binibilang pa ang gustong itanong.

"Where were you last night?" She asked.

"Sa hotel ako nag stay," simpleng sagot ko.

"Bakit hindi rito?"

I smiled sarcastically before answering her question. "Because I know you'll showering me with your questions, 'di ba tama ako?" I smiled widely.

"Ano ka ba natural 'yon!"

"Nag away ba kayo ni Travon? Bakit siya sumagot ng tanong ko? Lastly is that the reason kaya ka sa hotel nag stay?" Here we go again, ayoko sanang sunod sunod dinh sagutin ang tanong niya pero para matapos na ay sinagot ko na lahat.

"Yeah, We had a little fight. I left my phone on our house. Yeah."

"Oh?" Is only her response.

"Galing siya rito kagabi, hinahanap ka at kagagaling lang ulit kanina still looking for you," Nag lakad si Tristan palapit dala dala na ang mga niluto at ipinatong iyon sa harapan namin tingin pa lang halatang masasarap na ang niluto niya pero hindi ko iyon nagawang galawin agad dahil sa sinabi niya.

Travis came here twice because he thinks I am here?

"You two had a "little" fight?" Pinakadiinan pa ni Trin ang little na tinanguan ko na lang.

"Gosh, akala ko pa naman dahil idol niya si Skusta Clee. Damn cheaters." Bulong niya pa na parang may pinag huhugutan, hindi na lang ako nag bigay ng komento ro'n.

"Because of your little fight with you fiancee your parents agreed to cancel your wedding?" Nanlaki ang mata ko at agaran siyang nilingon.

What? How did she know? I mean, tito Ramon told me that sooner or later he'll cancel the wedding pero kami lang ang nag usap non. How come Trinity knows about this?

Nilingon ko si Tristan na nakatingin lang sa akin at halatang nag hihintay din ng sagot.

"What do you mean? Did my parents told you?" I asked, confused.

Nagkatinginan ang dalawa na parang naguhuluhan din.

"Ay oo nga pala you left your phone," mahinang bulong ni Trin at dahil doon nagkaroon ako ng idea.

Damn it.

"Give me your phone," Inilahad ko ang palad ko. Ilang segundo pang napako ang tingin ni Trin sa palad ko pero muli kong iginalaw iyon nag mamadali mukhang naintindihan niya naman because she quikly handed me her phone.

I opened one of her social media account at hindi nga ako nag kakamali. Bumungad ang  article na nag hahayag na cancel na nga ang kasal namin ni Travis. Kahit may kirot akong naramdaman dahil opisyal ng bilabas sa publiko ang pag kansela sa kasal ay nakahinga ako ng maluwag kahit paano. At least hindi lumabas nag tungkol sa pag papanggap ni Travis dahil kung nangyari iyon mas malala pati ang panglan ng buo nilang pamilya ay maaaring maapektuhan.

"Kumain ka na," Tristan commented.

Nanikip ang dibdib ko at napasinghap na lang. Tamad kong ipinatong ang cellphone at ilang segundong natulala sa kawalan bago parang wala lang na ginalaw ang pagkain na nasa harapan ko. Tahimik lang ang dalawa at hindi na rin nagsalita, good thing hindi na rin sila-si Trin nag tanong tungkol doon. Masasarap naman ang niluto ni Tristan dahil isa-isa ko iyong tinikman iyon lang hindi ko rin na enjoy dahil wala sa pagkain ang isip ko.

Sinabi ko sa dalawa na uuwi na ako pagkatapos because I need to talk to my parents. hindi naman sila tumutol at hinatid pa ako sa gate.

"Ingat ka, Sol. Kung kailangan mo ng matutuluyan ulit dito ka na sa bahay ha." Trin said and hugged me. I chuckled a bit and hugged her back.

Nilingon ko si Tristan at kumaway ng bahagya. I smiled when he opened his arms too I walk immediately to him and hugged him as tight he did the same.

"If you need help, call me okay?" He whispered.  Tumango ako, hindi ko rin mapigilan ang hindi mapangiti dahil sa pagkakataong ito naramdaman ko ulit kung paano siya maging kuya sa akin at sa pag kakataong ito iyon lang talaga at walang malice.

Nag paalam na ako at pumasok sa kotse ko. Mabilis akong nagmaneho hanggang sa makarating sa bahay. May sumalubong sa aking ilang kasambahay ng makapasok ako pero hindi ko natanaw sila Dad. I asked one of our maids at nasa opisina pala sila Daddy.

Umakyat ako at naglakad papunta sa office ni Dad. Malalaki pa ang mga hakbang ko pero ng makarating sa mismong tapat ng pinto bumalot ang kaba sa akin.

I sighed before I knocked.

"Come in," that's my father's voice. I sighed once again before I enter.

"Sol!" Agad tumakbo si Mommy palapit sa akin at yumakap.

"Where have you been? I am so worried, you left us last night! Kung saan saan na ako nag tanong kung nasaan ka!" Ramdam ko nga ang pag aalala sa boses ni mommy. Hindi ako sumagot at yumakap na lang din pabalik. Alam ko na sinubukam nilang hanapin ako pero dahil kinausap ko ang owner ng hotel na huwag ipapaalam kahit kanino na naroon ako hindi na ako nabigla na hindi nila ako nahanap.

"I just need some air, Mom." Mahinang sabi ko ng kumalas sa kaniya.

"Dad," I called when I noticed him staring at me.

"Sol," He greeted formally.

Naglakad ako palapit sa table niya at umupo sa harapan. Kasunod ko si Mommy na nakatayo sa likuran ko.

"Nag usap na ba kayo nila Tito Ramon?" Panimula ko. Suminghap si Daddy at parang gulat pa na iyon agad ang topic na binuksan ko.

"Yeah, nag usap na kami. That's why we decided to cancelled the wedding. Ayokong makasal ka sa pamilyang iyon, mapang panggap," Sabi niya pa, ang boses ay mababakasan pa ng galit.

I closed my eyes to calm myself down.

"Alegro, stop it," saway sa kaniya ni mommy.

"Why? Tama naman ako ha? Look they fooled us!" Lumakas ang boses niya at napahilot sa sintindo.

"That Travis pretended to be Travon? Because that Travon is gay? At pumayag naman itong isa..mag sinungaling? Niloko nila tayo at pinaniwala!"

Huminga ako ng malalim at bahagyang tumango dahil tama naman talaga iyon. Vidalgo twins lied to us. Pinaniwala nila kami and even tito Ramon, he knows from the start about Travon's gender and yet pinag planuhan niya pa ang engagement for what? For Travon to become a real man? But I get tito Ramon's point and he explained it to me at naintindihan ko rin naman kung bakit niya nagawa iyon. Ang mahirap sa aking tanggapin ay ang nagawa ng dalawa, sinabi na rin naman sa akin ni Travon nung una pa lang na may sekreto siyang sasabihin pero bakit hindi niya na lang dineretso na nag papanggap lanh siya dahil kung gano'n madali pa sana sa aking tanggapin ang nangyari.

"Dad. I understand your frustration," I held his hand. Kumalma naman si daddy dahil lumambot ang kaniyang expression.

"Pero hindi mo kailangang magalit kanila tito Ramon...okay, maybe tito Ramon already knows from the start about Travon's gender pero I swear labas siya sa pag papanggap ng kambal," I said in my sweet voice sa sa ganong paraan ay mapanatili ang kalmadong expression niya . "Don't cut your ties between tito Ramon." I added.

He sighed and held my hand too, naramdaman ko naman ang paghaplos ni mommy sa balikat ko.

"Yes I am mad but Ramon is one of my derest friend. Isa siya sa mapag kakatiwalaan ko pag dating sa kaibigan pero kung ano ang ginawa nila lalo ang mga anak niya, mahirap tanggapin iyon sa ngayon, Sol." Tumango ako. I understand.

Pare-parehas kaming natahimik pagkatapos ng paguusap bago ulit nagsalita si Dad.

"Solana, your mom and I already talked about this. We want you to send in Canada but listen this is not because of the issue we're facing. Your grandmother is sick and she needs someone right now to take care of her, masyadong malaki ang negosyo natin dito sa pilipinas at mahirap kung hindi ito matututukan. I want you to take care of your lola." Hindi agad ako nakapag salita pagkatapos ng sinabi ni Dad.

"Anak, listen. Hindi ka namin pinipilit agad agad lalo at biglaan din ang pagsasabi namin sa'yo ng Daddy mo, bukod doon alam din namin na mabigat pa para sa atin ang mga nangyari kaya you still have time to think about this." Mom added.

Nag halo-halo na naman ang mga naiisip ko. First, they want me to send in Canada to take care of grandma? Second grandma is sick? I am fine to take care of her, really. Pero ngayon talaga?

I sighed. Okay, lola needs me right now. I am so drained about what happend, so drained about the truth na nalaman, maybe this is what I need right now. To distance myself for awhile. To think. 

I nodded slowly.

"But I need to talk to Travis first." I said and stood up.

繼續閱讀

You'll Also Like

59K 1.1K 74
(SLOW UPDATE) Donna Jean V. Lodivero, a lovely woman deprived of the ability to see beautiful scenery in the world. A young lady who has her unlucky...
1M 31.6K 53
Lorelei Sandoval is an accounting student who hates law. She always failed in this subject, but one day she learns to love what she hates when she me...