Chapter 58
Naging abala kami sa photoshoot at pati na rin sa Save The Date video shoot. Akala ko hindi ko maeenjoy yung ganito. Nagkamali pala ako. Masaya pala talaga. Naeexcite na rin kasi ako sa kasal. Ang nakakatuwa pa, mababait sila Hero at parang isang barkada lang kami habang nagvvideo. May mga part pa ng video shoot na nakakatawa. Kagaya kanina. Nakapwesto kami sa tunnel na papasok ng Subic. Nakatayo kami ni Elmo sa gitna at nakasakay sa balikat niya si Nicholas. Kasalukuyan kaming nagsshoot nang biglang may mga sasakyang bumusina sa likod namin! Nagmadali tuloy kaming tumakbo para makatabi sa gilid at makadaan sila. May eksena pang kinuhaan na nasa may isolated part kami ng beach at pinaggitara ako nila Hero. Gusto nilang isama yung pagiging bokalista ko sa kwento. Pero ang pinakagusto kong parte ng shoot ay yung mga moment na kasama namin si Nicholas. Halos lahat candid shots dahil sa kakulitan niya pero sobrang masaya. Sobrang ramdam ko talaga yung pagiging isang pamilya namin.
"Thank you for this, Hero." ani Elmo saka na nakipagkamayan kay Hero.
"Thank you din Sir Elmo. Email na lang po namin yung video sa inyo once we finished editing."
"Yeah sige. Hihintayin namin yan." aniya.
"Ma'am, thank you po ha? Naenjoy namin yung jamming natin kanina."
"Nako. Thank you din, Hero ha? Nag-enjoy din ako."
"Sige po, ma'am. Alis na kami. See you po uli sa kasal." paalam niya saka na bumeso sa akin.
Nagpasalamat na rin kami ni Elmo sa iba pang kasamang photographers, videographers at mga stylists at make-up artists.
"Baby, inaantok na si Nicholas." ani Elmo habang karga na si Nicholas na nakahiga na ang ulo sa balikat niya at humihikab na.
"Yeah. Napagod yan kakalaro kasama sina Dino eh. Tara na sa condo?"
"Yeah." tango niya.
Umalis na kami sa beach club at nagpunta na sa condo. Di pa man kami nakakarating dun ay tulog na si Nicholas sa kandungan ko. Diniretso ko na siya sa kwarto niya at hinayaan na lang muna matulog. Nakahanap nanaman kasi ng mga kalaro kanina. Yung dalawang photographers kasi na sina Dino at Benj ay nawili siyang kuhaan ng pictures. Nilalaro pa nila kaya sobrang nawili tong si Nicholas.
"He must be so tired." narinig kong sabi ni Elmo. Nilingon ko siya at nakitang nakatayo siya sa may hamba ng pinto ni Nicholas at nakahalukipkip pa. "He had fun at the shoot kasi lalo na when they started the bubble machine."
"Oo nga eh. He can't get away from that machine." sabi ko. Tumango siya saka pa natawa.
"Come here. Namiss kita eh." aniya saka na kinuha ang kamay ko at pinalapit sa kanya.
"Magkasama naman tayo buong araw tas namimiss mo pa ko?" tanong ko.
"Yes, baby. I did. I miss you kahit katabi lang kita. Gusto ko nga kung pwede lang, yayakapin kita the whole day and I will kiss you every second. That's how much I miss you." aniya at hinalikan ako sa noo.
"Aysuuus. Baby, baka naman maubos ako nun?"
"Hahaha. Hindi ah." aniya. Niyakap niya uli ako at paulit-ulit na hinalikan sa buong mukha. Nakikiliti ako sa ginagawa niya but at the same time, kinikilig din ako.
"I didn't know na ang supladong Elmo Magalona pala ay magiging ganito kaclingy." sabi ko habang sinusuklay ang buhok niya gamit ang mga daliri ko.
"Sa isang Julie Anne San Jose lang naman." nakangiting sambit niya. "I love you..."
"I love you too." sagot ko at mabilis siyang hinalikan sa labi.
"Baby..." utas niya.
"Hm?"
"Can I ask you a favor?"
"Anything. Ano ba yun?"
"Can you sing for me? Please?"
"Now?" pagtataka ko saka siya tinitigan. Ngumiti naman siya saka tumango sa akin. "Anong kakantahin ko sayo? Should I also put you to sleep?" pabirong sambit ko pa.
"Ha. Ha. Very funny baby. I just want you to sing something for me. Kahit ano. Think of it this way, you were asked to sing something for the guy you love, a song that would fit your relationship or the song that would best describe how much you feel about him." aniya. "Come on. I just wanna hear your voice."
Ngumuso ako saka ko pa siya pinanliitan ng mata. Natawa naman siya sa akin at marahan pang kinurot ang ilong ko.
"Nahihiya ako sayo..." pag-amin ko.
"Why?"
"Kasi... Kasi hindi ko alam kung kaya ko bang kumanta na kaharap ka." sabi ko. "I mean... Baka magkamali ako or mawala sa tono or whatever."
"Baby, kahit magkamali ka or something, it wouldn't change the fact na mahal kita." malambing na sambit niya. "Please? Just one song. Then after nun okay na."
"Wag mo kong tatawanan." sabi ko.
"Of course hindi! Bakit naisip mo naman yun ha?"
"Wala lang. Basta ha?" sabi ko saka na kumawala sa kanya at mabilis na kinuha ang gitara sa kwarto. Pumwesto ako sa sofa at tinapik ko naman ang space sa tabi ko. Agad naman siyang umupo dun at sinimulan ko na ang pagkanta.
"How long will I love you?
As long as stars are above you
And longer, if I can.
How long will I need you?
As long as the seasons need to
Follow their plan.
How long will I be with you?
As long as the sea is bound to
Wash upon the sand."
Pinagmasdan ko siya habang kumakanta ako at di mapigilang di mapangiti dahil sa kanya. Elmo just makes everything right. And this song really explains how long I will love him. Because honestly, I don't even know if I can stop loving him. He just makes me fall in love with him more each day.
"How long will I want you?
As long as you want me to
And longer by far.
How long will I hold you?
As long as your father told you,
As long as you can.
How long will I give to you?
As long as I live through you
However long you say.
How long will I love you?
As long as stars are above you
And longer, if I may. "
Nagulat ako dahil bigla niya kong hinalikan sa labi. Marahan at maingat. Napabitaw ako sa gitara at agad naman niyang inalis yun sa pagitan namin. Kinabig niya ko palapit at hinila pa para mapaupo sa hita niya saka ako muling hinalikan. Nararamdaman ko ang mga kamay niya na nagtataas baba sa bewang ko. Nababaliw na ko sa ginagawa niyang paghalik sa akin. Parang sa isang galaw lang ay ibibigay ko na lahat sa kanya.
"E-Elmo..." agad naman siyang tumigil at saka ako niyakap.
"I'm sorry. I was just... I-I got carried away." aniya.
"It's okay." hingal na sabi ko. "It's okay, baby." dagdag ko pa saka hinawi ang buhok niya. Napasinghap naman siya at napapikit saka pa napasubsob sa balikat ko.
"No it's not okay, baby. I almost took advantage of you. Shit. I almost broke my promise!" sambit niya at hinilamos pa ang kamay niya sa mukha niya. Hinawakan ko naman ang dalawang kamay niya para matigil siya sa ginagawa at tinitigan siyang maigi.
"Hey, stop it. Wala kang dapat ikasorry okay? Okay lang yun. Whatever happened kanina, okay na. Tama na, let's just forget about it. Nadala din naman ako sa ginawa mo. And honestly I was on the verge of giving myself to you. Buti na lang napigilan mo agad. I'm the one who's supposed to apologize kasi ako yung pumipigil sayo sa mga bagay na alam kong gusto mo. I'm sorry, baby."
"Shh. I understand. Kaya nga hangga't kaya ko tiisin, titiisin ko." sagot niya. Tumango na lang ako at saka na lang siya niyakap at hinalikan sa pisngi. "Baby..."
"Hm?"
"Why did you choose that song?" tanong niya.
Sumiksik naman ako lalo sa kanya at naramdaman ko pa ang paghigpit ng yakap niya sa akin.
"Siguro kasi it explains how much I love you. How I'm willing to give everything and wait for everything. Tsaka it's my way of assuring you that I will never stop loving you. I just can't imagine myself loving someone else if ever hindi man tayo ikakasal. Ikaw at ikaw pa rin ang pinupuntahan ng isip ko. Tsaka ikaw lang ang kilala ng puso ko." sabi ko. Malambing niya akong tinitigan saka niyakap lalo.
"You always say the perfect words at the perfect moments." aniya. "So that's really your song for me huh?"
"Oo. Bakit, ayaw mo?"
"I love it. Akala ko yung kanta mo saken was the song you sang at Pawikan. You remember that?"
"Anong song yun?" pagtataka ko.
"Uh... It goes something like this..." sabi kiya saka naghum.
"Ah! Feelings? That was a request from the teenagers when your bestfriend pushed me to sing."
"I like that song. Although medyo pang heartbroken siya."
"Yeah. Up Dharma Down's songs are for the broken-hearted or about unrequited love." sagot ko. "Favorite banda ko sila. Simula nung nagstart sila sobrang hooked na ko. Lalo na nagbabanda din ako. Madalas kapag may gigs kami before, kanta nila yung halos lahat ng pineperform namin."
"Let me hear their songs sometime okay?" sabi niya. Tumango naman ako saka sinandal ang ulo ko sa balikat niya. "Why?"
"Pagod lang tsaka inaantok." sabi ko. Naramdaman ko namang pinulupot niya ang mga bisig niya sa katawan ko saka pa niya ko hinalikan sa buhok at nagsimulang maghum. Napangiti ako nang mapagtanto kung ano yung hinahum niyang kanta. "Baby..."
"Hm?"
"Yung pinakanta mo kanila Tuts nung birthday ko... Is that..."
"Yes. And many more. It's just one of my songs for you. Bakit?"
"Wala. Yung meaning kasi eh." sabi ko.
"It's about marriage. Perfect for that moment." aniya. Tumango naman ako saka hinalikan ang panga niya.
"Alam mo para kang si papa." sabi ko.
"Bakit mo naman nasabi?"
"Kasi ganyan siya kay mama eh. Minsan nahuhuli ko sila sa kusina o kaya sa veranda. Laging kinakantahan ni papa si mama. Tapos hahaplusin niya yung buhok ni mama. Susuklayin niya ganun..."
"Like this?" utas niya saka ko naramdaman ang paghaplos niya ng paulit-ulit sa buhok ko. Tumango naman ako saka napahikab.
"Yeah. Parang ganyan. Tapos ganun lang sila hanggang sa makakatulog na si mama. Alam mo, yun yung isa sa mga rason kung bakit hindi ko kayang bitawan ang pamilya ko. Kasi kahit magulo sa bahay, kahit puro pasaway ang mga kapatid ko at puro problema kami? Hindi nawawala sa amin yung pagmamahalan."
"I know. I've seen it." sabi niya. "Nung nasa hospital ang papa mo, he told me a few things na kaming dalawa lang ang pwedeng makaalam. And just like that, I knew that you are the most precious gem in the world. How much your dad describes you and how he tells me stories of how your brothers would protect you in their own ways? Baby, you are the luckiest girl that ever lived here."
Napatango ako saka ko siya tinignan. Ngumiti naman siya saken at malambing na humalik sa balikat ko.
"Baby..." aniya.
"Hm?"
"Can I ask you about your tattoos? I mean, I've seen them a lot of times already but I don't know what they mean." sabi niya. "Like this one, bakit compass?" tanong niya saka dinampi ang kamay niya sa tattoo ko sa batok.
"Nung pinalagay ko yan, yun yung mga times na sobrang pangarap ko magliwaliw sa buong mundo. Kaya compass. I wanted to travel the world before I reach 25 sana kaya lang since di naman kaya, hindi natupad kaya hanggang sa tattoo na lang yung dream na yun." sagot ko.
"What about the tattoo behind you ear?" tanong niya.
"I am a music lover. Kaya sa likod ng tenga ko pinalagay yung musical note kasi mahilig akong makinig. And it's not the usual note na bilog or anything. Heart yung dulo kasi naalala ko yung teacher ko nung highschool. May problema ako nun and she was the only person outside my family who asked me what was wrong. Tapos kinwento ko sa kanya yung problema ko and she told me to listen with the ear of my heart. I never really understood what she meant by that but as I grow older, dun ko naintindihan na mas mabuti kung makikinig ka gamit puso mo kaysa tenga mo. Kasi mas maiintindihan mo kung bakit ganito ang isang tao o bakit ganon ang isang bagay. Kaya nung college ako, pinalagay ko yan. Pinagsama ko yung music at yung sinabi ng teacher ko."
"Do you have other tattoos aside frome these two?" tanong niya.
"Yes. Pero ayoko munang ipakita sayo."
"Why?"
"It's a secret." bulong ko saka pa siya kinindatan. Tumayo na ko mula sa pagkakalong sa kanya at nagdiretso sa kusina. Natatawa na lang ako ng palihim dahil mukhang gustong-gusto niyang malaman kung ano yung ayaw kong ipakita. "Baby, you'll see that when we get married. Please wag kang masyadong curious."
"But I want to know it already. I wanna see it." sagot niya saka sumunod sa akin at umupo sa barstool. "Why can't I see it now?"
"Kasi di pa right time para makita mo." sagot ko. "Now what do you want for dinner?" tanong ko.
Ngumuso naman siya saka pa kumunot ang noo. Natawa ako sa kanya kaya nilapitan ko siya at hinalikan sa labi.
"Sabi ko wag kang bubusangot. Di bagay." sabi ko. "What do you want for dinner, baby?"
"Ikaw."
"What?"
"I said I want you for dinner." aniya. Agad naman niya kong hinawakan sa bewang at saka pa hinatak palapit lalo sa kanya. Inipit niya ang katawan ko sa pagitan ng mga hita niya saka pa ko tinitigan ng malaman.
"Seryoso ka?"
"Do I look like I'm joking?" seryosong tanong niya. Umiling ako saka naman siya tumango. "Good. I want you for dinner baby. And for dessert."
"Elmo..." utas ko. Hindi ko alam bakit biglang ang bilis ng tibok ng puso ko. Baliw kasi to eh. Di rin marunong makaintindi. "If you want to have me for dinner, edi magugutom ka ng ilang buwan. Ayos lang sayo?"
Agad namang kumunot ang noo niya sa sinabi ko. Hah. Kala mo Elmo ha. Kahit lambingin mo pa ko tungkol diyan di mo masisira yung pananaw ko sa buhay. I want you too, yes. But I want it to happen kapag secured na ko sayo. Kapag nakapangako na ko sa Diyos.
"Babe..." singhap niya.
"I love you but I still believe in marriage before sex, love. Now what do you want for dinner aside from me?" tanong ko at mabilis siyang hinalikan.
"Tsk. Spaghetti will do." sagot niya pero halatang napikon siya sa ginawa ko.
"Spaghetti then. But please wag kang sisimangot. Pumapangit ka."
"I don't care..." iritang sabi niya.
"Well, I do. Ayokong magpakasal sa lalaking mukhang busangot." pigil-tawang sambit ko. "Come on, baby. You said that you can wait for that moment. Bakit ngayon parang ayaw mo na ata maghintay?"
"Because you're tempting me."
"Wala naman akong ginagawa sayo." sabi ko.
"That's the thing. Wala ka ngang ginagawa but natetempt pa rin ako. Ugh! I'll go get some fresh air. Nababaliw nanaman ako." aniya saka na tumayo at naglakad palabas sa balcony.
"Hay nako Elmo. Baliw ka nga..." iiling-iling na sabi ko saka na ko nagsimulang magluto.