¤ Chapter 24 ¤ Sino kaya sila?
"Sophie, we will go now. Sigurado ka bang gusto mong sumama sa boyfriend mo sa cheap na resort kaysa sa exclusive na resort na iniaalok ni Monique?" tanong ni mama.
I almost rolled my eyes. Ilang beses na kasi niyang tinanong 'yun saakin. Paulit-ulit lang?
"Okay lang po." sagot ko naman.
Kung maipagmalaki naman nila ang resort na pupuntahan nila para namang 'yon yung pinakamaganda at pinakamamahaling resort sa mundo.
I just don't want to pop their bubbles, pero pupuntahan talaga namin ni Lulu ay isa ding mamahaling resort.
Pupunta kami doon dahil inaalok sina mommy at daddy doon na mag-invest.
We'll see the resort ourselves so they can decide if they will invest or not.
Sa ngayon hindi pa alam nila mama at papa na sobrang maykaya sila Lulu. Sa totoo lang ayoko din naman na malaman nila dahil kapag nangyari 'yon siguradong uutusan nila akong gamitin si Lulu.
"Huwag niyo na po siyang tanungin mama dahil hindi rin naman po siya makakapasok sa resort. Dalawa nalang po ang masasama namin ni Jarred dahil isang kwarto nalang ang natitira." kunwaring malungkot na sabi ni Monique pero obviously sinasadya niya 'yon... yung painggitin ako sa pagpunta nila sa isang resort.
I rolled my eyes at her. Nahihibang na siya kung iniisip niya na maiinggit ako.
"Bakit ba kasi hindi mo ginagamit ang utak mo sa pagpili nang nobyo? Dapat pumili ka yung mayaman. Bakit hindi mo gayahin ang kapatid mo?" panenermon saakin ni papa.
Si Monique naman tuwang-tuwa sa naririnig. Anong meron ngayon? Bakit paulit-ulit sila?
"Ayan na po sila Jarred, oh. Ayos na po ba ang mga gamit niyo? Mag-iingat po kayo doon ha?" pag-iiba ko ng usapan.
Hindi ko kailangan ng sermon nila. Kung makasermon sila, UGH! Nakakainis talaga sila.
Tapos yun na nga sumakay na sila sa sasakyan ni Jarred.
"Akala mo Sophie matatalo mo ako nang ganoon kadali? Nagkakamali ka, dahil sisiguraduhin ko na sa bandang huli ikaw ang talunan at nag-iisa." sabi ni Monique saakin tapos sumakay na siya sa sasakyan.
"Oh Sophie? Enjoy pala sa resort na pupuntahan niyo ng boyfriend mo ha?" pang-iinis pa niya bago tuluyang umalis yung sasakyan.
Feeling naman niya maiinggit niya ako.
Pasalamat siya at hindi nakasumpong ang pagkamaldita ko ngayon kung hindi, ay naku kanina pa siya napahiya!
Kaagad akong pumasok ng bahay pagkaalis nila. I'm gonna check my things again while waiting for Lulu. Susunduin niya kasi ako sa bahay.
Hindi nagtagal narinig ko na ang busina ng sasakyan niya. Mabilis akong lumabas ng bahay para makita siya.
"Good morning baby. Ready to go?" bungad niya pagkakita saakin. Naglakad siya papalapit saakin at yinakap ako.
"Yeah." excited ko naman na sagot.
"Where's your family?" tanong niya saakin.
"Kaaalis lang nila papunta sa isang 'mamahaling resort'. " sabi ko quoting the word mamahaling resort.
He just smiled. At dinala na ang gamit ko papunta sa sasakyan.
"Your parents thought we're going to a cheap resort?" natatawa niyang tanong habang binubuksan yung passenger's seat para saakin.
Hinintay ko muna siya makasakay bago ko siya sinagot.
"Uh-huh, Monique told my parents that we're going to a cheap at panget na resort." sagot ko naman. "Anyway, saang resort pala tayo pupunta?" tanong ko.
Hanggang ngayon kasi hindi parin niya sinasabi kung saan kami pupunta.
"You'll see" nakangiti niyang sagot.
After that we sat in comfortable silence.
"Bakit?" tanong ko kay Lulu nang mapansin kong tingin siya nang tingin saakin.
Ngumiti lang siya. "You didn't change even just a bit."
"Huh?" confuse kong tanong.
"You're still the angel I've met a few years ago. Hindi ka parin nagbabago. I'm so happy because you're still the girl I've met before, yung pinakamabait at pinakamagandang babaeng nakilala ko" nakangiti pa rin niyang sagot na parang may naaalala.
"Nagkakilala na tayo noon?" tanong ko tapos tumango lang siya.
"Hindi mo ba naaalala? Ako yung batang sinamahan mo noon sa park dahil nawala ako." nakangiti pa rin niyang sagot.
Pilit kong inalala ang sinasabi niya.
"Ah! Ikaw yung cute na batang iyakin?!" masaya kong sabi dahil naalala ko na.
"I'm not a cry baby?!" namumula niyang sabi.
"Sus! Nahiya ka pa! Ako lang naman ang may alam na ang Mafia Prince ay isang cry baby noon." natatawa kong sabi.
Sumimangot siya. "Hindi ko na dapat pinaalala sa'yo." bulong niya habang namumula pa.
Natawa ako sa sinabi niya. "Ano ka ba? Okay lang yan Lulu. Hindi ka na naman cry baby ngayon. Ikaw na ang kinatatakutan at kinai-in love-an na Mafia Prince." Sabi ko naman.
"Do you know that it's the day that I fell in love with you? Noon pa man minahal na kita. Akala ko noong una paghanga lang iyong nararamdaman ko because I was so thankful to you. Pero habang tumatagal, I realize that I am really in love with you." Sabi niya sabay tingin saakin nang nakangiti.
"I can't forget that day. How you looked so cute with pigtails. How you sat beside me and stayed with me the whole time. How you soothed me and whispered to me that's it's going to be alright. How you held my hand and never let go until my parents found me." tuglong pa niya sabay hawak ng kamay ko.
"Since then, I promised myself that I will find you. Pinangako ko sa sarili ko na poprotektahan kita at ibabalik ko sa'yo yung kabutihan na binigay mo sa akin." he continued and then kissed my hand.
Napangiti ako inamin niya. "Sus, para yun lang. Lahat naman gagawin yun kung nakita ka." sabi ko naman.
"Why are you alone then, anyway? Wala kasing naghanap sa'yo noon kahit na ang tagal nating naghintay sa isang sulok para sa parents ko." curious niyang tanong.
I smiled bitterly. "Hmm, kasi ako lang mag-isa noon. We're having a fieldtrip that time, kaso nagkasakit si yaya kaya walang sumama saakin." sabi ko naman.
"How about your parents?" tanong naman niya.
"Nagakasakit din kasi noon si Monique kaya hindi maiwan ng parents ko. Hindi na nga sana ako sasama noon, but yaya said she will come with me. But on the day of the fieldtrip, she got sick." paliwanag ko.
"Siguro kaya yun nangyari para magkakilala tayo. The heaven sent you to me. Ibig sbihin para talaga tayo sa isa't-isa." biro niya para siguro mapagaan ang loob ko.
"Psh, hay naku naniniwala ka doon?" sabi ko naman at siya nginitian lang ako.
Hindi nagtagal nakarating din kami sa resort.
Bababa na sana ako sa sasakyan nang bigla akong pigilan ni Lulu.
"Bakit?" nagtatakang tanong ko sa kanya.
"Let's clear things out now." serious niyang sabi
"What things?" confused ko namang tanong.
"You won't wear bikini or anything that's daring." sabi niya saakin.
"Why? This is a resort! What do you want me to wear? A gown?!" tanong ko sa kanya.
"No baby, wear something decent." sabi naman niya. "I don't want guys drooling over you. And I don't want them to take interest on you. Because you're mine, and mine alone " possessive niya pang sabi.
"Fine. Magpapatong nalang ako ng short at t-shirt sa aking bikini." sabi ko at siya naman mukhang na-satisfied sa sinabi ko.
"Thank you baby. Come on," sabi niya sabay labas nang kotse at bukas ng pinto para makalabas ako.
Tapos pagpasok namin sa resort kaagad naman na sinalubong kami ng mga staff ng resort.
"Good morning ma'am and sir." bati nila saamin.
"Good morning." bati ko rin nang nakangiti at kumakaway pa. Si Lulu naman parang walang narinig, dinaanan lang ang mga staff.
"Come on baby, baka hinihintay na nila tayo doon. Kasama nila yung may-ari nang resort na ito at anak nila." sabi ni Lulu
Pagdating namin agad naman na sumalubong saakin si Gab at nagpabuhat.
"Ate!" sabi pa niya.
"Hi baby, how are you?" tanong ko naman sa kanya.
"I'm good. You, ate? Are you okay? You're getting thinner everytime i see you." sabi niya at naconcious naman ang lola niyo.
"Really, baby? Am I getting sexy?" biro ko naman.
"You're already sexy before ate, but now..." sabi pa niya na binibitin pa ako.
"But now? I'm more sexy?" tanong ko naman.
"You're looking like a stick, so thin." tuglong niya.
"Aw, you don't mean that baby. Lulu do i look like a stick?" baling ko kay Lulu.
"Baby in my eyes you're always gonna be the most beautiful and sexy lady I've ever seen." sabi naman ni Lulu. Sweet, kaya lalo akong naiinlove sa lalaking 'to eh.
"Baby kamukhang-kamukha mo ang kuya mo pero mas sweet siya sa'yo. You're always pointing out my flaws." sabi ko naman kay Gab na parang nagtatampo.
"Don't be sad ate. I'm just worried about you. You need to take care of yourself." sabi naman niya.
"Oh, thank you baby for the concern but I can take care of myself." sabi ko naman sa kanya sabay halik sa pisngi niya.
"Oh tama na yang bonding niyo. Hali na kayo at puntahan na natin sa office nila sina Mr and Mrs Dela Rosa at mga anak nila." biglang sabi ni mom na hindi ko namalayan na nakalapit na pala sa amin kasama ni dad.
Dela Rosa? Parang kilala ko sila ha?
"Good morning po." bati ko sa kanila
"Good morning din hija." sabi ni dad.
"Come on, let's go hinihintay na nila tayo." sabi naman ni papa.
"Dela Rosa po yung apelyido nila?" tanong ko naman
"Yes baby, you know them." sabi naman ni Lulu na halatang nagpipigil ng galit.
"Don't tell me sila..." hindi ko matuloy ang sinasabi ko.