For Youth part 12
Rest of my life
ဒိုင်ယာရီ အဖုံးလေး ကိုဖွင့်လိုက်ချိန်
ခဲပန်ချီ ဆွဲထားတဲ့ သူတို့ရဲပုံလေ
လှပသက်ဝင်လွန်တဲ့ ပန်ချီလေး
ကုကီ စာရွက်ပေါ်တွင် လက်ရေးသော့သော့လေးနဲ ရေးထားတဲ့ ဂျီ့လက်ရေးလေးကို နမ်းပီ
ပထမ စာမျက်နာက စာကြောင်းလေး
အချစ်နဲ့တွေ့ဆုံချင်း
ငိုနေတဲ့အချိန် ဘယ်သူမု အနားမုာ မရှိတော့ဘူး တွေးရင် အရမ်းအထီကျန်လာလို့ ပန်ခြံထဲသွားခဲ့သည်
ကြင်နာတတ်တဲ့ လူသားလေနဲ့ဆုံခဲ့ပီ အရမ်းချောပီ ကြင်နာတတ်တာပဲ ပျတ်သားတည်ကြည်တဲ့ သူရဲ့လေသံက ကျွန်တော့ နှလုံးသား တစ်စုံခုန်မြန်နေခဲ့ပီ နွေးထွေးနေခဲ့သည်
ဒီရက်တွေ မလာပါလား ။ကျနော်ဘာလို့ ရှာနေမိပါလိမ့်
မတွေ့တဲ့ ရက်တွေ ကြာလာပီ ကျနော် မှတ်မိနေဆဲပါ
ကျောင်းလဲပြီးပြီ ကျနော့ဘွဲ့ယူတော့ အဖိုးမဟုတ်တဲ့ အဖိုးက ကျနော့ကိုအဖော်ပြုပီ လိုက်ပို့ခဲ့တယ် ဝမ်းနည်းပေမဲ့ အဖိုးကြောင့်လစ်ဟာနေတဲ့ ကွပ်လပ်လေးပြည့်စုံခဲ့ရပီ
ဒီနေ့
ကျနော်မထင်မှတ်ထားတဲ့သူကို တွေ့လိုက်ရတယ်
ရင်တွေခုန်ပီ နှလုံးတွေပါတုန်နေမိတယ်
မမှတ်မိဘူး လားမသိဘူး ပတ်ဂျီမင်လားတဲ့ အသံကအစမပြောင်းလဲဘူးနွေးထွေးလိုက်တာဗျာ
အဲဒီအချိန် ဆုတောင်းဆိုတစ်ခုပဲရှိတာ လက်ခံပါစေလို့လေ မမျှော်လင့်ရဲဘူးဗျာ
''ဟားဟား အရူးလေးကြည့်စမ်း ငါမှတ်မိလို့ မင်းဆီတန်းပီလာတာပေါ့ အရူးလေရ''
ဂျောင်ကုပြောပီ စာဆက်ဖတ်နေခဲ့တယ်
သူကတော့ မှာစရာရှိမုာ စားပီ အေးဆေးသက်သာနေပေမဲ့ ကျနော့မုာတော့ ရင်တုန်လွန်းလို့ ရေတောင်မသောက်နိုင်ခဲ့ဘူးဗျာ
အေးဆေးတည်ငြိမ်လွန်းတဲ့သူကြောင့် ကျနော့မုာ အနေကျဥ်းကြပ်ပီ ဘာများပြောမလဲ တဒိတ်ဒိတ်ခုန်မြန်နေခဲ့တာ
သူကတော့စားပီ ''ကိုတို့လက်ထပ်ရအောင်'' တဲ့
ကျနော် ငြင်းမယ်ထင်ထားတာ ကျနော် ကို့ဘာသာမယုံနိုင်လို့ ပြန်မေးမိတော့
''လက်ခံပါတယ် ကိုတို့လက်ထပ်ကြစို့''တဲ့
ကျနော်ဆိုသည်မုာလေ ပျော်လွန်းလို ထတောင်ခုန်မိတော့မလို့ အရှေ့မုာ အိဒြာကြီးနဲ့ နေသူကြောင့်သာ ထိန်ချူပ်ထားရတာ
''ဟားဟားအရူးလေးကြည့်စမ်း မင်းပျော်တာငါသိတာကိုပဲ''
အဲ့နေ့က လူကလေထဲမြောက်နေသလိုပဲ စားပီ ''လိုက်ပို့မယ်'' တဲ့
ကျနော်လည် ဘယ်ရမလဲရပါတယ် ပြောလိုက်တော့
''အင်း''တဲ့
ရပါတယ် ပြောမိတဲ့ပါးစပ်ကို ပိတ်သာရိုက်ပစ်ချင်တာ စိတ်တိုတယ်
''အရူး မင်းကိုထားခဲ့တယ်ထင်နေလား ငါမင်းအနောက်ကပါလာတာမသိတဲ့အရူးလေ တစ်လမ်းလုံး ခုန်ပေါက်ပီပြန်သွားတာ အဲ့နေ့ကတော်တော်ရီ ရတယ်''
ဂျောင်းကုပြောပီ
နောက်စာရွက်လေးကိုလှမ်းလိုက်တော့
ပိုင်ဆိုင်ခြင်း
ကျနော် အချစ်ရဆုံးလူသာလေးကို ပိုင်ဆိုင်ရပီ မှတ်နေတာ ကျနော်ပျော်ပီ ဝတ်စုံအတွက် ရင်ခုန်နေတုန် မိုးမခနွယ်နဲ့ ဆုံခဲ့တယ်
သူမက ကုရည်စားပါဆိုပီ လာမိတ်ဆက်တော့ ကျနော့ပျော်ရွင်းမူ့တွေ လေထဲတိုက်အိမ်ဆောက်လိုက်သလို ပျောက်ကွယ်သွားခဲ့ပီ
''ဟင် မသိလိုက်ပါလား''
သူမတို့နှစ်ယောက်ကြားမုာ မနှောက်ယှက်ဖို့နဲ့ နောက်ဆုတ်ပေးဖို့ ပြောခံလိုက်ရပီ တကယ်လို့နောက်မဆုပ်ရင် နောင်တရစေရမယ်တဲ့
တနေကုန် ဘာလုပ်ရမလဲအတွေးနဲ့ ကျနော့နှလုံးသားက ကြေကွဲခဲ့ရပါတယ်ဗျာ
ဒီနေ့
ဖိုးနဲ့တိုင်ပင်ပီ လက်ထပ်ပွဲကိုဖျတ်သိမ်းဖို့ ကျနော်ဖိုးဆီသွားခဲ့တယ်
အဖိုးက ခါးခါးသီးသီး ငြင်းဆန်နေခဲ့ပီ တောင်ပန်ခဲ့တယ်
ကျနော အချစ်ရဆုံး လူသားလေးကို ကျနော့ကြောင့်မနာကျင်စေချင်ဖူးဗျာ
ကျနော်ပဲ နာကျဥ်လိုက်ချင်ပါတယ်
ဒီနေ့
ကုကီ ရုံးခန်းကို ပထမဆုံးအရဲစွန့်ပီ လာခဲ့တယ်
ကျနော်သူ့ကို မြင်တိုင် လူကြီးတစ်ယောက်လို ပုံစံမျိုးလေးနဲ့ဆုံတော့ ကျနော်ပြောမထွက်ဖူးဗျာ
''ကျနော်တို့ လက်ထပ်ပွဲက စိတ်ကြိုက်လုပ်ပါနော် စိတ်မပါတဲ့မဂ်လာပွဲဆို ရပ်လိုက်လို့ရတယ် ''ပြောလိုက်ချိန် စူးရဲတဲ့သူ့အကြည့်ကြောင် ကျနော်လန့်နေမိတယ် ကြောက်လည်ကြောက်မိတယ်
သူကတော့ ကျနော့ကိုတည့်တည့်ကြည့်ပီ
''ငါ့ကို မယုံဘူးလားတဲ့ မဂ်လာပွဲအမြန်လုပ်မုာမို့ စိတ်မပူနဲ့တဲ့ ''
ယုံတာပေါ့ဗျာ ကျနော်ကချစ်ရသူပဲကို ဒါမဲ့ကျနော်ချစ်ရသူကိုမနာကျင်စေချင်ဖူးဗျာ
မဂ်လာပွဲ စီစဥ်နေသမျှ ကျနော့မုာ ဘာဖြစ်မလဲရင်တထိတ်ထိတ်ခုန်နေမိတယ်
ညလည်အိပ်မပျော်ဘူး
ဒီနေ့
ကျနော် လိုအပ်တာဝယ်ဖို့ မိီနီမတကြအပှနမြုာ အရှိန်နဲ့မောင်းလာတဲ့ကားတစ်စီးနဲ့ဆုံခဲ့တယ်
သတိထားပီ နေလို့အမြန်ရှောင်နိုင်ခဲ့တယ်
ကားအပြာရောင်လေ မတိုက်မိတော့ တစ်ချက်ရပ်ကြည့်သွားပီ ပြန်မောင်းသွားခဲ့တာ တိုက်ဆိုင်မူ့ထင်ခဲ့ပေမဲ့ ဝင်လာတဲ့စာကြောင့် ကျနော်လုပ်ကြံခံရမှန်သိတာ
သတိထား တဲ့
''ဟာကွာ ဘာလို့မပြောတာလဲ'' ကုကီ ဂျီ့ကိုသနားမိသွားတယ် ဘယ်လောက်တောင်လန့်နေမလဲ
ဒီနေ့
မဂ်လာဆောင်ရက်လေ နောက်ထပ်မရှိတော့ဘူးထင်ထားချိန်
''ငါလာမယ်''ဆိုတဲ့ မိုးမခနွယ် ရဲ့စာကြောင့်နောက်ကျိနေခဲ့ရချိန် အဖိုးနဲ့ဆွေးနွေးခဲ့ပေမဲ့ ငါအတ္တကြီးမိပီ စာကိုမေ့လိုက်တယ်
သူမတကယ်ရောက်လာတော့ အရမ်းလန့်တယ်
ဒါပေမဲ့ မင်းကငါ့လက်ကိုဆွဲပီ ခန်းမထဲဝင်လိုက်ချိန် ငါအိပ်မက်လားတကယ်လား ဝေခွဲရခက်ပီ ငါပိုင်ဆိုင်တာလား တွေးမိနေခဲ့တယ်
ငါမပျော်ရဲဘူး တကယ်အစစ်မဟုတ်မုာကြောက်နေခဲ့တာ
''ဟာကွာ''
ငါထင်တဲ့အတိုင်းပဲ မင်းငါ့ကိုလက်မခံခဲ့ဘူး မဂ်လာအခန်းကို တစ်ယောက်ပဲသုံးခဲ့တယ် ငါရဲ့ရင်ခုန်သံတွေကို နင်းခြေခံလိုက်ရပီ
ဒါမဲ့ကုကီမင်းကို ချစ်တယ်
''အားလွဲပီ ဂျီရာမင်းကိုပေးသုံးတဲ့ဒီအခန်းကမု မဂ်လာခန်းအစစ် ပီတော့ နင်းခြေလိုက်တာမဟုတ်ပါဘူး ကိုချစ်လို့ပါဂျီရာ အဆင်သင့်မဖြစ်နေလို့ပါ ခွင့်လွတ်ပါ ဂျီလေရာ''
ကုကီ ဂျီ့ဒိုင်ယာရီ ဖတ်ပီမျက်ရည်ဝဲနေခဲ့မိတယ်
ဒီနေ့
ငါမသွားရတဲ့ ဟန်နီမွန်းကို မိုးမခနွယ်နဲ့ သွားခဲ့တာလား
''ဟင် မိုးဂျပန်သွားတာသိနေတာလား''
မိုးမခနွယ် My Day မုာချစ်ရသူနဲ့ခရီးသွားချင်တဲ့
ငါအရမ်းဝမ်းနည်တယ်
🖤🖤🖤🖤🖤
မှင်းအနက်နဲ့ဆွဲထားတဲ့ အသဲပုံလေးကြောင့် ဂျီဘယ်လောက်တောင်ဝမ်းနည်းနေမလဲ မှန်းဆမိခဲ့သည်
ဒီနေ့
သတိတရပို့လာတဲ့စာကြောင့်ပျော်တယ်
ပုံလေလဲပို့လာတယ် ဘယ်နခါးတောင်နမ်းမိလဲမသိတော့ဘူး
တစ်ယောက်ပဲ စာကြောင့် စိတ်ချမ်းသာတယ်
''တော်သေးတယ် ပို့မိလို့''ကုကီစာဖတ်ရင်း တွေးလိုက်သည်
ဒီနေ့
မေမေနဲ့မမလာတယ် အစကတော့ အသိအမှတ်ပြုလို့လာတယ်ထင်ပီဝမ်သာခဲ့တာ တကယ်က ငါ့ကိုရစရာမရှိအောင်လာပြောတာပဲ
သူအထင်လွဲခဲ့ပြီ ဘာမုမတတ်နိုင်ဘူး
စီနီယာ နဲ့တွေ့ဆုံခဲ့သည် စီနီယာ ကဖြေးရှင်းခိုင်ပေမဲ့ မင်းကို စိတ်မရူပ်စေချင်လို့ ထားခဲ့လိုက်တာပါ
မနေ့က သူ့အခန်းမုာ ဖျားခဲ့တာ ပျော်လိုက်တာ ဂရုစိုက် မူ့ကိုပထမဆုံးရရှိခဲ့ပိီ
''ဟားဟား အရူးဖျားတာကိုပျော်ရလား စိတ်ချဒီတစ်ခါပြန်ရှာတွေ့ရင် ပိုပီပျော်စေရမယ်''
ဒီနေ့
ဆေးရုံမုာ မိုးမခနွယ် နဲ့အတူတွေ့ခဲ့ရတယ် မယုံနိုင်ဘူး ငါမဟုတ်တဲ့သူကို ဂရုစိုက်ပေးနေတာ သဝန်တိုတယ် ငါအရမ်းမုန်းတယ် အရမ်းလည်ဝမ်းနည်းတယ်
ငါမမေးရက်ဖူး မင်းကို မင်းဆီကစကားသံတွေမကြားရက်လို့ပါ
''ဟာကွာ မေးပါလား ''တောက်
ဒီနေ့
မိုးမခနွယ် သူနဲ့ညစာစားမယ့်အကြောင်းကြားလားတယ်
မယုံနိုင်ပေမဲ့ ကုကီအိမ်အပြန်နောက်ကျနေခဲ့တယ်
ဒီနေ့
Shopping ထွက်တယ် အကြောင်းကြာစာရတယ်
ကုကီအိမ်ပြန်လာတော့ shopping ထွက်လာတာသိလိုက်ရတယ်
ဒီနေ့လည် သူတို့အတူညစာစားပွဲသွားခဲ့ကြတယ်
''ဟာ ဘာတွေလည် အဓိပ္ပာယ် မရှိတာ ဂျီဘာလို့မမေးတာလဲ'' ကုကီ စာအုပ်ကိုဆုံးအောင်မဖတ်တော့ပဲ သူသိမ်းထားတဲ့ ဂျီ့ဖုန်းကို ပါဝါဖွင့်ပီ စစ်လိုကချိန်
မိုးမခနွယ် ပို့ထားတဲ့စာတွေအများကြီး ကိုတွေ့လိုက်ပီ
တောက်
ကုကီ ကားသော့ယူလိုက်ပီ မိုးမခနွယ် ရှိရာကိုထွက်ခွာလာခဲ့သည်
တင်းတောင် တင်းတောင်
''ဟာကုပါလား လာလေ ''
ဂျောင်ကု ဧည့်ခန်းထဲ ဝင်လိုက်ပီ
''မင်းဒါဘာလုပ်တာလဲ''
ဂျောင်ကု ဂျီ့ဖုန်းကို ပြပီး မေးလိုက်တော့
''အော် ဂျီမင်စာလား မသိဘူးလေ''
''ဘာကွ''
ဖြန်းးးဖြန်းးး
ဂျောင်ကု လက်ဆုတ်လက်ကိုင်ပြပီ မေးနေတာ ကို မသိဘူးဖြေတဲ့သူကြောင့် ဒေါသထွက်ပီး ရိုက်ပစ်လိုက်တယ်
''ဟင် ကု မိုးကိုရိုက်တယ်''
''ငါအခုမင်းကိုရိုက်ချင်တာမဟုတ်ဖူးကွ သတ်ပစ်ချင်တာ နာလည်လား''
''မိုးက ကုကို.....''
''မင်းပါစပ်ပိတ်ထား မိုးမခနွယ် ငါမင်းကိုအရမ်းမုန်းတယ် မင်းကိုငါညီမတစ်ယောက်လိုသဘောထားမိတာ ငါ့အမုားပဲ နောက်တစ်ခါမရှိတဲ့ ကိစ္စကို အရှိလုပ်ကြည့် မင်းကိုသတ်ပစ်မယ် ''
တောက်
ဂျောင်ကု သူ့ရှေ့မုာရပ်နေတဲ့သူမကို တွန်းပစ်လိုက်ပီ ထွက်လာခဲ့တယ်
အရူးဂျီမင် ဘာမုဘာလို့မမေးတာလဲ မေးခဲ့ရင် ဒီလောက်ထိဖြစ်မုာမဟုတ်ဖူး
မိုးမခနွယ် မင်းကိုအရမ်းမုန်းတယ် တကယ်ဆို ငါမင်းကိုမပတ်သက်ခဲ့သင့်ဘူး
ငါရအောင် ဂျီ့ကိုပြန်ရှာမယ် ငါရဲ့အချစ်ကိုသက်သေပြရမယ်
ကမ္ဘာ မြေတစ်ခုလုံးလှမ်းပီရှာဆိုရင်တောင်မင်းကိုငါရှာပြမယ် ပတ်ဂျီမင် ငါမင်းကို အရမ်းချစ်တယ်
Comesoon
Story by Kaungkin Thwe
ZG
For Youth part 12
Rest of my life
ဒိုင္ယာရီ အဖုံးေလး ကိုဖြင့္လိုက္ခ်ိန္
ခဲပန္ခ်ီ ဆြဲထားတဲ့ သူတို႔ရဲပုံေလ
လွပသက္ဝင္လြန္တဲ့ ပန္ခ်ီေလး
ကုကီ စာ႐ြက္ေပၚတြင္ လက္ေရးေသာ့ေသာ့ေလးနဲ ေရးထားတဲ့ ဂ်ီ့လက္ေရးေလးကို နမ္းပီ
ပထမ စာမ်က္နာက စာေၾကာင္းေလး
အခ်စ္နဲ႕ေတြ႕ဆုံခ်င္း
ငိုေနတဲ့အခ်ိန္ ဘယ္သူမု အနားမုာ မရွိေတာ့ဘူး ေတြးရင္ အရမ္းအထီက်န္လာလို႔ ပန္ၿခံထဲသြားခဲ့သည္
ၾကင္နာတတ္တဲ့ လူသားေလနဲ႕ဆုံခဲ့ပီ အရမ္းေခ်ာပီ ၾကင္နာတတ္တာပဲ ပ်တ္သားတည္ၾကည္တဲ့ သူရဲ႕ေလသံက ကြၽန္ေတာ့ ႏွလုံးသား တစ္စုံခုန္ျမန္ေနခဲ့ပီ ႏြေးေထြးေနခဲ့သည္
ဒီရက္ေတြ မလာပါလား ။က်ေနာ္ဘာလို႔ ရွာေနမိပါလိမ့္
မေတြ႕တဲ့ ရက္ေတြ ၾကာလာပီ က်ေနာ္ မွတ္မိေနဆဲပါ
ေက်ာင္းလဲၿပီးၿပီ က်ေနာ့ဘြဲ႕ယူေတာ့ အဖိုးမဟုတ္တဲ့ အဖိုးက က်ေနာ့ကိုအေဖာ္ျပဳပီ လိုက္ပို႔ခဲ့တယ္ ဝမ္းနည္းေပမဲ့ အဖိုးေၾကာင့္လစ္ဟာေနတဲ့ ကြပ္လပ္ေလးျပည့္စုံခဲ့ရပီ
ဒီေန႕
က်ေနာ္မထင္မွတ္ထားတဲ့သူကို ေတြ႕လိုက္ရတယ္
ရင္ေတြခုန္ပီ ႏွလုံးေတြပါတုန္ေနမိတယ္
မမွတ္မိဘူး လားမသိဘူး ပတ္ဂ်ီမင္လားတဲ့ အသံကအစမေျပာင္းလဲဘူးႏြေးေထြးလိုက္တာဗ်ာ
အဲဒီအခ်ိန္ ဆုေတာင္းဆိုတစ္ခုပဲရွိတာ လက္ခံပါေစလို႔ေလ မေမွ်ာ္လင့္ရဲဘူးဗ်ာ
''ဟားဟား အ႐ူးေလးၾကည့္စမ္း ငါမွတ္မိလို႔ မင္းဆီတန္းပီလာတာေပါ့ အ႐ူးေလရ''
ေဂ်ာင္ကုေျပာပီ စာဆက္ဖတ္ေနခဲ့တယ္
သူကေတာ့ မွာစရာရွိမုာ စားပီ ေအးေဆးသက္သာေနေပမဲ့ က်ေနာ့မုာေတာ့ ရင္တုန္လြန္းလို႔ ေရေတာင္မေသာက္နိုင္ခဲ့ဘူးဗ်ာ
ေအးေဆးတည္ၿငိမ္လြန္းတဲ့သူေၾကာင့္ က်ေနာ့မုာ အေနက်ဥ္းၾကပ္ပီ ဘာမ်ားေျပာမလဲ တဒိတ္ဒိတ္ခုန္ျမန္ေနခဲ့တာ
သူကေတာ့စားပီ ''ကိုတို႔လက္ထပ္ရေအာင္'' တဲ့
က်ေနာ္ ျငင္းမယ္ထင္ထားတာ က်ေနာ္ ကို႔ဘာသာမယုံနိုင္လို႔ ျပန္ေမးမိေတာ့
''လက္ခံပါတယ္ ကိုတို႔လက္ထပ္ၾကစို႔''တဲ့
က်ေနာ္ဆိုသည္မုာေလ ေပ်ာ္လြန္းလို ထေတာင္ခုန္မိေတာ့မလို႔ အေရွ႕မုာ အိျဒာႀကီးနဲ႕ ေနသူေၾကာင့္သာ ထိန္ခ်ဴပ္ထားရတာ
''ဟားဟားအ႐ူးေလးၾကည့္စမ္း မင္းေပ်ာ္တာငါသိတာကိုပဲ''
အဲ့ေန႕က လူကေလထဲေျမာက္ေနသလိုပဲ စားပီ ''လိုက္ပို႔မယ္'' တဲ့
က်ေနာ္လည္ ဘယ္ရမလဲရပါတယ္ ေျပာလိုက္ေတာ့
''အင္း''တဲ့
ရပါတယ္ ေျပာမိတဲ့ပါးစပ္ကို ပိတ္သာရိုက္ပစ္ခ်င္တာ စိတ္တိုတယ္
''အ႐ူး မင္းကိုထားခဲ့တယ္ထင္ေနလား ငါမင္းအေနာက္ကပါလာတာမသိတဲ့အ႐ူးေလ တစ္လမ္းလုံး ခုန္ေပါက္ပီျပန္သြားတာ အဲ့ေန႕ကေတာ္ေတာ္ရီ ရတယ္''
ေဂ်ာင္းကုေျပာပီ
ေနာက္စာ႐ြက္ေလးကိုလွမ္းလိုက္ေတာ့
ပိုင္ဆိုင္ျခင္း
က်ေနာ္ အခ်စ္ရဆုံးလူသာေလးကို ပိုင္ဆိုင္ရပီ မွတ္ေနတာ က်ေနာ္ေပ်ာ္ပီ ဝတ္စုံအတြက္ ရင္ခုန္ေနတုန္ မိုးမခႏြယ္နဲ႕ ဆုံခဲ့တယ္
သူမက ကုရည္စားပါဆိုပီ လာမိတ္ဆက္ေတာ့ က်ေနာ့ေပ်ာ္႐ြင္းမူ႕ေတြ ေလထဲတိုက္အိမ္ေဆာက္လိုက္သလို ေပ်ာက္ကြယ္သြားခဲ့ပီ
''ဟင္ မသိလိုက္ပါလား''
သူမတို႔ႏွစ္ေယာက္ၾကားမုာ မႏွောက္ယွက္ဖို႔နဲ႕ ေနာက္ဆုတ္ေပးဖို႔ ေျပာခံလိုက္ရပီ တကယ္လို႔ေနာက္မဆုပ္ရင္ ေနာင္တရေစရမယ္တဲ့
တေနကုန္ ဘာလုပ္ရမလဲအေတြးနဲ႕ က်ေနာ့ႏွလုံးသားက ေၾကကြဲခဲ့ရပါတယ္ဗ်ာ
ဒီေန႕
ဖိုးနဲ႕တိုင္ပင္ပီ လက္ထပ္ပြဲကိုဖ်တ္သိမ္းဖို႔ က်ေနာ္ဖိုးဆီသြားခဲ့တယ္
အဖိုးက ခါးခါးသီးသီး ျငင္းဆန္ေနခဲ့ပီ ေတာင္ပန္ခဲ့တယ္
က်ေနာ အခ်စ္ရဆုံး လူသားေလးကို က်ေနာ့ေၾကာင့္မနာက်င္ေစခ်င္ဖူးဗ်ာ
က်ေနာ္ပဲ နာက်ဥ္လိုက္ခ်င္ပါတယ္
ဒီေန႕
ကုကီ ႐ုံးခန္းကို ပထမဆုံးအရဲစြန့္ပီ လာခဲ့တယ္
က်ေနာ္သူ႕ကို ျမင္တိုင္ လူႀကီးတစ္ေယာက္လို ပုံစံမ်ိဳးေလးနဲ႕ဆုံေတာ့ က်ေနာ္ေျပာမထြက္ဖူးဗ်ာ
''က်ေနာ္တို႔ လက္ထပ္ပြဲက စိတ္ႀကိဳက္လုပ္ပါေနာ္ စိတ္မပါတဲ့မဂ္လာပြဲဆို ရပ္လိုက္လို႔ရတယ္ ''ေျပာလိုက္ခ်ိန္ စူးရဲတဲ့သူ႕အၾကည့္ေၾကာင္ က်ေနာ္လန့္ေနမိတယ္ ေၾကာက္လည္ေၾကာက္မိတယ္
သူကေတာ့ က်ေနာ့ကိုတည့္တည့္ၾကည့္ပီ
''ငါ့ကို မယုံဘူးလားတဲ့ မဂ္လာပြဲအျမန္လုပ္မုာမို႔ စိတ္မပူနဲ႕တဲ့ ''
ယုံတာေပါ့ဗ်ာ က်ေနာ္ကခ်စ္ရသူပဲကို ဒါမဲ့က်ေနာ္ခ်စ္ရသူကိုမနာက်င္ေစခ်င္ဖူးဗ်ာ
မဂ္လာပြဲ စီစဥ္ေနသမွ် က်ေနာ့မုာ ဘာျဖစ္မလဲရင္တထိတ္ထိတ္ခုန္ေနမိတယ္
ညလည္အိပ္မေပ်ာ္ဘူး
ဒီေန႕
က်ေနာ္ လိုအပ္တာဝယ္ဖို႔ မိီနီမတျကအပွနျမုာ အရွိန္နဲ႕ေမာင္းလာတဲ့ကားတစ္စီးနဲ႕ဆုံခဲ့တယ္
သတိထားပီ ေနလို႔အျမန္ေရွာင္နိုင္ခဲ့တယ္
ကားအျပာေရာင္ေလ မတိုက္မိေတာ့ တစ္ခ်က္ရပ္ၾကည့္သြားပီ ျပန္ေမာင္းသြားခဲ့တာ တိုက္ဆိုင္မူ႕ထင္ခဲ့ေပမဲ့ ဝင္လာတဲ့စာေၾကာင့္ က်ေနာ္လုပ္ႀကံခံရမွန္သိတာ
သတိထား တဲ့
''ဟာကြာ ဘာလို႔မေျပာတာလဲ'' ကုကီ ဂ်ီ့ကိုသနားမိသြားတယ္ ဘယ္ေလာက္ေတာင္လန့္ေနမလဲ
ဒီေန႕
မဂ္လာေဆာင္ရက္ေလ ေနာက္ထပ္မရွိေတာ့ဘူးထင္ထားခ်ိန္
''ငါလာမယ္''ဆိုတဲ့ မိုးမခႏြယ္ ရဲ႕စာေၾကာင့္ေနာက္က်ိေနခဲ့ရခ်ိန္ အဖိုးနဲ႕ေဆြးႏြေးခဲ့ေပမဲ့ ငါအတၱႀကီးမိပီ စာကိုေမ့လိုက္တယ္
သူမတကယ္ေရာက္လာေတာ့ အရမ္းလန့္တယ္
ဒါေပမဲ့ မင္းကငါ့လက္ကိုဆြဲပီ ခန္းမထဲဝင္လိုက္ခ်ိန္ ငါအိပ္မက္လားတကယ္လား ေဝခြဲရခက္ပီ ငါပိုင္ဆိုင္တာလား ေတြးမိေနခဲ့တယ္
ငါမေပ်ာ္ရဲဘူး တကယ္အစစ္မဟုတ္မုာေၾကာက္ေနခဲ့တာ
''ဟာကြာ''
ငါထင္တဲ့အတိုင္းပဲ မင္းငါ့ကိုလက္မခံခဲ့ဘူး မဂ္လာအခန္းကို တစ္ေယာက္ပဲသုံးခဲ့တယ္ ငါရဲ႕ရင္ခုန္သံေတြကို နင္းေျခခံလိုက္ရပီ
ဒါမဲ့ကုကီမင္းကို ခ်စ္တယ္
''အားလြဲပီ ဂ်ီရာမင္းကိုေပးသုံးတဲ့ဒီအခန္းကမု မဂ္လာခန္းအစစ္ ပီေတာ့ နင္းေျခလိုက္တာမဟုတ္ပါဘူး ကိုခ်စ္လို႔ပါဂ်ီရာ အဆင္သင့္မျဖစ္ေနလို႔ပါ ခြင့္လြတ္ပါ ဂ်ီေလရာ''
ကုကီ ဂ်ီ့ဒိုင္ယာရီ ဖတ္ပီမ်က္ရည္ဝဲေနခဲ့မိတယ္
ဒီေန႕
ငါမသြားရတဲ့ ဟန္နီမြန္းကို မိုးမခႏြယ္နဲ႕ သြားခဲ့တာလား
''ဟင္ မိုးဂ်ပန္သြားတာသိေနတာလား''
မိုးမခႏြယ္ My Day မုာခ်စ္ရသူနဲ႕ခရီးသြားခ်င္တဲ့
ငါအရမ္းဝမ္းနည္တယ္
မွင္းအနက္နဲ႕ဆြဲထားတဲ့ အသဲပုံေလးေၾကာင့္ ဂ်ီဘယ္ေလာက္ေတာင္ဝမ္းနည္းေနမလဲ မွန္းဆမိခဲ့သည္
ဒီေန႕
သတိတရပို႔လာတဲ့စာေၾကာင့္ေပ်ာ္တယ္
ပုံေလလဲပို႔လာတယ္ ဘယ္နခါးေတာင္နမ္းမိလဲမသိေတာ့ဘူး
တစ္ေယာက္ပဲ စာေၾကာင့္ စိတ္ခ်မ္းသာတယ္
''ေတာ္ေသးတယ္ ပို႔မိလို႔''ကုကီစာဖတ္ရင္း ေတြးလိုက္သည္
ဒီေန႕
ေမေမနဲ႕မမလာတယ္ အစကေတာ့ အသိအမွတ္ျပဳလို႔လာတယ္ထင္ပီဝမ္သာခဲ့တာ တကယ္က ငါ့ကိုရစရာမရွိေအာင္လာေျပာတာပဲ
သူအထင္လြဲခဲ့ၿပီ ဘာမုမတတ္နိုင္ဘူး
စီနီယာ နဲ႕ေတြ႕ဆုံခဲ့သည္ စီနီယာ ကေျဖးရွင္းခိုင္ေပမဲ့ မင္းကို စိတ္မ႐ူပ္ေစခ်င္လို႔ ထားခဲ့လိုက္တာပါ
မေန႕က သူ႕အခန္းမုာ ဖ်ားခဲ့တာ ေပ်ာ္လိုက္တာ ဂ႐ုစိုက္ မူ့ကိုပထမဆုံးရရှိခဲ့ပိီ
''ဟားဟား အ႐ူးဖ်ားတာကိုေပ်ာ္ရလား စိတ္ခ်ဒီတစ္ခါျပန္ရွာေတြ႕ရင္ ပိုပီေပ်ာ္ေစရမယ္''
ဒီေန႕
ေဆး႐ုံမုာ မိုးမခႏြယ္ နဲ႕အတူေတြ႕ခဲ့ရတယ္ မယုံနိုင္ဘူး ငါမဟုတ္တဲ့သူကို ဂ႐ုစိုက္ေပးေနတာ သဝန္တိုတယ္ ငါအရမ္းမုန္းတယ္ အရမ္းလည္ဝမ္းနည္းတယ္
ငါမေမးရက္ဖူး မင္းကို မင္းဆီကစကားသံေတြမၾကားရက္လို႔ပါ
''ဟာကြာ ေမးပါလား ''ေတာက္
ဒီေန႕
မိုးမခႏြယ္ သူနဲ႕ညစာစားမယ့္အေၾကာင္းၾကားလားတယ္
မယုံနိုင္ေပမဲ့ ကုကီအိမ္အျပန္ေနာက္က်ေနခဲ့တယ္
ဒီေန႕
Shopping ထြက္တယ္ အေၾကာင္းၾကာစာရတယ္
ကုကီအိမ္ျပန္လာေတာ့ shopping ထြက္လာတာသိလိုက္ရတယ္
ဒီေန႕လည္ သူတို႔အတူညစာစားပြဲသြားခဲ့ၾကတယ္
''ဟာ ဘာေတြလည္ အဓိပၸာယ္ မရွိတာ ဂ်ီဘာလို႔မေမးတာလဲ'' ကုကီ စာအုပ္ကိုဆုံးေအာင္မဖတ္ေတာ့ပဲ သူသိမ္းထားတဲ့ ဂ်ီ့ဖုန္းကို ပါဝါဖြင့္ပီ စစ္လိုကခ်ိန္
မိုးမခႏြယ္ ပို႔ထားတဲ့စာေတြအမ်ားႀကီး ကိုေတြ႕လိုက္ပီ
ေတာက္
ကုကီ ကားေသာ့ယူလိုက္ပီ မိုးမခႏြယ္ ရွိရာကိုထြက္ခြာလာခဲ့သည္
တင္းေတာင္ တင္းေတာင္
''ဟာကုပါလား လာေလ ''
ေဂ်ာင္ကု ဧည့္ခန္းထဲ ဝင္လိုက္ပီ
''မင္းဒါဘာလုပ္တာလဲ''
ေဂ်ာင္ကု ဂ်ီ့ဖုန္းကို ျပပီး ေမးလိုက္ေတာ့
''ေအာ္ ဂ်ီမင္စာလား မသိဘူးေလ''
''ဘာကြ''
ျဖန္းးးျဖန္းးး
ေဂ်ာင္ကု လက္ဆုတ္လက္ကိုင္ျပပီ ေမးေနတာ ကို မသိဘူးေျဖတဲ့သူေၾကာင့္ ေဒါသထြက္ပီး ရိုက္ပစ္လိုက္တယ္
''ဟင္ ကု မိုးကိုရိုက္တယ္''
''ငါအခုမင္းကိုရိုက္ခ်င္တာမဟုတ္ဖူးကြ သတ္ပစ္ခ်င္တာ နာလည္လား''
''မိုးက ကုကို.....''
''မင္းပါစပ္ပိတ္ထား မိုးမခႏြယ္ ငါမင္းကိုအရမ္းမုန္းတယ္ မင္းကိုငါညီမတစ္ေယာက္လိုသေဘာထားမိတာ ငါ့အမုားပဲ ေနာက္တစ္ခါမရွိတဲ့ ကိစၥကို အရွိလုပ္ၾကည့္ မင္းကိုသတ္ပစ္မယ္ ''
ေတာက္
ေဂ်ာင္ကု သူ႕ေရွ႕မုာရပ္ေနတဲ့သူမကို တြန္းပစ္လိုက္ပီ ထြက္လာခဲ့တယ္
အ႐ူးဂ်ီမင္ ဘာမုဘာလို႔မေမးတာလဲ ေမးခဲ့ရင္ ဒီေလာက္ထိျဖစ္မုာမဟုတ္ဖူး
မိုးမခႏြယ္ မင္းကိုအရမ္းမုန္းတယ္ တကယ္ဆို ငါမင္းကိုမပတ္သက္ခဲ့သင့္ဘူး
ငါရေအာင္ ဂ်ီ့ကိုျပန္ရွာမယ္ ငါရဲ႕အခ်စ္ကိုသက္ေသျပရမယ္
ကမၻာ ေျမတစ္ခုလုံးလွမ္းပီရွာဆိုရင္ေတာင္မင္းကိုငါရွာျပမယ္ ပတ္ဂ်ီမင္ ငါမင္းကို အရမ္းခ်စ္တယ္
Comesoon
Story by Kaungkin Thwe