Owner Love MAFIA 🔞🔥
( Part: 13 )
ព្រឹកថ្ងៃថ្មីមកដល់ ពន្លឺរះជះចូលតាមកញ្ជក់បង្អួចប៉ះជាមួយវាំងននឆ្លុះមកប៉ះនិងមុខជុងគុកដែលកំពុងគេងពេញៗទើបបណ្ដាលឲនាយត្រូវភ្ញាក់មកភ្លាមៗដើម្បីទាញវាំងននបិទវិញខ្លាចថារំខានដំណេករាងតូច តែពេលបិទរួចរាល់ថេយ៉ុងបែរជាភ្ញាក់ល្មមអង្គុយឆ្ងក់លើពូកទឹកមាត់ហ៊ារឡើងដូចកូនក្មេង
«សឺត...!!ឈប់ងងុយឬនៅ» ជុងគុកបើកវាំននវិញដើរមកទាញរាងតូចថើបមួយខ្សឺតមុននិងសួរគេ
«ហឹម» ថេយ៉ុងគ្រាន់តែងក់ក្បាលនិងងើបឈរលាដៃដើម្បីឲរាងក្រាស់យកគេទៅសម្អាតខ្លួន ជុងគុកចាប់លើកពររាងតូចទះកំប៉េះគូទគេតិចៗនិងច្របាច់លេងធ្វើឲម្ចាស់ខ្លួនរមួលពេញលើដៃនាយសើចខឹខឹរងំពេញបន្ទប់
«ជុងឯណាសម្លៀកបំពាក់ខ្ញុំ» ថេយ៉ុងស្រែកសួរអ្នកកំពុងនៅក្នុងបន្ទប់ទឹកដោះទុក្ខគេចេញមកមុនព្រោះមិនចង់មើលនាយឈរនោមនោះទេ
«ចាំបន្តិច!!» ថេយ៉ុងលឺហើយមិនឆ្លើយគ្រាន់តែដើរទៅអង្គុយលើពូកចាំជុងគុកចេញមកយូរៗទៅមានអារម្មណ៍ថាបន្ទប់នេះធំស្រឡះខុសពីធម្មតាទូរសម្លៀកបំពាក់បែរជាមិនឃើញទៅវិញជុងគុកយកទៅទុក្ខឯណា!!
«មកនេះមក!!» ជុងគុកដើរចេញពីបន្ទប់ទឹកដែលលើខ្លួនមានអាវឃ្មុំដូចជារាងតូចដែលបក់ដៃហៅគេរាងតូចក៏ដើរទៅតាម មកដល់កន្លែងដាក់ទូរសម្លៀកបំពាក់កាលពីមុនជុងគុកក៏ចុចកន្លែងមួយភ្លាមនោះទ្វារក៏បានរបើកឡើងដូចជាទ្វារជណ្ដើរយន្ដអញ្ចឹង បើកបង្ហាញឲឃើញមានសម្លៀកបំពាក់ជាច្រើនព្រួរជាពីិរបីជួរនិងមានទូរស្បែកជើងសម្លៀកបំពាក់របស់ជុងគុកជាច្រើន សម្លៀកបំពាក់របស់គេក្នុងទូរចាស់ដដែលតែទូមិនបានចាស់នោះទេដោយមានសម្លៀកបំពាក់ជុងគុកក្នុងទូនោះដូចគ្នាបើគិតទៅអាចជាសម្លៀកបំពាក់រាងតូចបានតែ10%នៃសម្លៀកបំពាក់ជុងគុកយ៉ាងអញ្ចឹង ឯសម្លៀកបំពាក់ថ្មីៗដែលទិញមកពីម្សិលនិងម្សិលនោះគេព្យួរជាជួរបានតែមួយជួរប៉ុណ្ណោះ ស្បែកជើងប៉ាតាបួនប្រាំគូរ តែថេយ៉ុងមិនបានចាប់ភ្លឹកនិងរកសម្លៀកបំពាក់ទៀតនោះទេគឺគេកំពុងបើកភ្នែកមើលបរិវេនក្នុងបន្ទប់នេះទៅវិញទេវាធំ ធំខ្លាំងណាស់!!
«ប្រយ័ត្នរុញហោះចូលមាត់» ជុងគុកសើចដើម.កបន្តិចចាប់និយាយបន្ទាប់ពីឃើញរាងតូចចំហមាត់សម្លឹងមើលបន្ទប់មិនដាក់ភ្នែកមិនព្រមទៅរកសម្លៀកបំពាក់ស្លៀកនោះទេ
«ន៎ែលោក...តែថាបន្ទប់នេះស្អាតខ្លាំងណាស់អ្នកណាជាអ្នករៀបចំទៅ»
«នោះហើយ!!» ជុងគុកចង្អុរទៅម៉ាសីុនសម្អាតធូលីដីប្រាប់រាងតូចនៅទីនេះមានតែម៉ែដោះនិងរ៉ូទីនប៉ុណ្ណោះដែលដឹងថាមានបន្ទប់នេះ ទូរសម្លៀកបំពាក់មិនបាច់ចាំឲអ្នកណាមកលើកនោះទេនាយប្រើតែតេលេបញ្ជាទៅណាក៏បាន
«ថ្ងៃនេះអូនត្រូវទៅក្រុមហ៊ុនជាមួយយើង ប្រញាប់មកស្លៀកពាក់ឲលឿនទៅ»ជុងគុក និយាយឡើងស្របនិងដៃកំពុងទាញសម្លៀកបំពាក់មកស្លៀកពាក់នាយទាញអាវឃ្មុំចេញបើកបង្ហាញរាងខាងក្រោយឲថេយ៉ុងបានមើលយ៉ាងច្បាស់ ស្មាបើកធំកំភួនដៃសុទ្ធតែសាច់ដុំអមជាមួយសាក់ពេញម្ខាងដៃទៀតនោះសង្ហាខ្លាំងណាស់
«ហឺ!! ពិតជាឆ្គួតពិតមែន» ថេយ៉ុងទះមុខខ្លួនឯងតិចៗព្រោះតែអម្បាញ់មិញខួរក្បាលឆ្គួតឡប់ទៅគិតថាជុងគុកចាប់ដោះកន្សែងចំពោះមុខគេទាំងដែលកម្លោះសង្ហារកំពុងស្លៀកពាក់ធ្វើមិនដឹងឯណោះសោះ
ជុងគុកលួចសើចបន្តិចស្មានតែនាយមើលមិនឃើញទឹកមុខរាងតូចពេលភ្លឹកមើលនាយមែនទេគេឃើញគ្រប់សព្វព្រោះតែកញ្ចក់ក្នុងបន្ទប់នេះធំណាស់រឿងអ្វីដែលមើលមិនឃើញនោះ កម្លោះមាឌមាំស្លៀកពាក់រួចរាល់ក្រោយថេយ៉ុងដដែលព្រោះថានាយត្រូវចាំឲរាងតូចមកចងក្រវាត់កឲតាមធម្មតានាយអាចចងខ្លួនឯងបានតែឥឡូវនេះមិនបានទេ!!
មកដល់មុខក្រុមហ៊ុនមានមហាជននិងអ្នកកាសែតជាច្រើនបានប្រមាញ់រូបថតពួកគេទាំងពីរ ទោះមិនបានចូលមកសួរនាំក៏ពិតមែនតែក៏ធ្វើឲរំខានសម្រាប់ជុងគុកផងដែលទើបគ្រាន់តែចូលមកដល់បន្ទប់ការិយាល័យភ្លាមក៏បញ្ជាឲរ៉ូទីនចាត់ចែងរឿងនេះឲបានឆាប់រហ័សព្រោះនាយធុញនិងពួកអ្នកកាសែតអស់នោះណាស់ថ្ងៃមុនបើមិនមែនចង់បង្ហាញមុខរាងតូចជាគូរស្នេហ៍នោះទេម្ល៉េះនាយក៏មិនហៅមកនោះដែល
«ប្រញាប់ចាត់ចែងរឿងនេះឲបានឆាប់បន្តិចទៅ មិនមែនឲបិទព័ត៌មានគ្រាន់តែហាមមិនឲអ្នកកាសែតមករវីរវល់ជាមួយលោកចន ជុងគុកទៀតគឺចប់ហើយ» រ៉ូទីន និយាយជាមួយម្ចាស់ក្រុមហ៊ុនអ្នកកាសែតដែលបានហៅមកថ្ងៃមុននោះ ក្រោយនិយាយរួចរាល់ក៏ចូលមកក្នុងការិយាល័យចាហ្វាយ
«ខ្ញុំបានចាត់ចែងរឿងនោះរួចហើយចាហ្វាយ ប៉ុន្តែរឿងកូនចៅនៅប្រទេសជប៉ុនលឺថាលោកមីននិងបញ្ជូនមកនៅអាទិត្យក្រោយទាំងអស់ កូនចៅដែលយាមនៅមន្ទីពេទ្យក៏បានរាយការមកថានៅទីនោះមិនមានខុសប្រកតីអ្វីឡើយ»
«អឹម!! បីថ្ងៃទៀតយើងបញ្ចូនរូបមន្តស្រារស់ជាតិថ្មីទៅសហរដ្ឋអាមេរិកឯងនិងយ៉ុងស៊ូត្រូវមើលខុសត្រូវពេលយន្តហោះឡើងនិងចុះចតមិនត្រូវធ្វេសប្រហែសជាដាច់ខាត ហើយត្រូវឲពួកអក្សរវាយាមមន្ទីពេទ្យឲបានតឹងរឹងបំផុតមុនពេលវះកាត់បានសម្រេចពួកអាគ្រួសារ Saevនេះវាចូលចិត្តលេងផ្លូវកាត់ណាស់ ត្រូវឲប្រាកដថាម៉ាក់ក្មេកយើងមិនអី!!»
«សុទ្ធតែម៉ាក់ក្មេក មិនទាន់ការផង»
«ឯងនិយាយថាមិច»
«អូ...គ្មានទេចាហ្វាយ» ឃើញថាស្ថានការណ៍មិនស្រួលរ៉ូទីនប្រញាប់រត់ចេញទៅក្រៅយ៉ាងលឿន ព្រោះតែនៅពេលដែលជុងគុកនិយាយការងារបែបពិតប្រាកដមិនលេងសើចតែគេបែរជាលេងសើចជាមួយនាយដឹងតែសីុបាតជើងឬត្រូវសីុរបស់នៅជិតដៃចាហ្វាយមិនខាតទេ
«ខ្ញុំលឺគាត់និយាយណា លោកចង់ដឹងទេ» ថេយ៉ុង ញញឹមញាក់ភ្នែកដាក់ជុងគុកទ្រឺតៗទឹកមុខពិតជាឌឺខ្លាំងណាស់
«ក្មេងក្បាលខូចអូនមិនរួចខ្លួនពីយើងនោះទេ កុំរត់!!»ជុងគុករត់ចេញចាប់ប្រលែងលេងជាមួយរាងតូចសម្លេងសើចរងំពេញបន្ទប់
ថេយ៉ុងអង្គុយលើភ្លៅជុងគុកមើលការងារពីជុងគុកខ្លះៗដែលនាយធ្វើ មើលចុះនាយចុចកុំព្យូទ័រញាប់ស្អេកមើលមិនទាន់ដៃនាយនោះទេហើយវាយអក្សរគ្មានខុសមួយពាក្យ ថេយ៉ុងឃើញហើយនឹកស្ដាយណាស់ដែលមិនបានរៀនបន្ត!!
តុៗ!!
«ចូលមក» លឺសម្លេងអនុញ្ញាតអ្នកនាងលេខាក៏បើកទ្វារចូលមកតែម្ដង គ្រាន់តែចូលមកដល់ខាងក្នុងនាងសឹងតែគាំងបេះដូចលោកអើយអង្គុយលើភ្លៅគ្នាស្និតស្នាលខ្លាំងណាស់
«ហឹម» ថេយ៉ុងឃើញថានាងម្នាក់នោះដូចជាមើលមកគេនិងជុងគុកដូចជាភ្លឹកៗទើបលើកដៃទៅអោបកនាយក្រាស់និងធ្វើជាក្រហឹមបន្តិចឲនាងភ្ញាក់ខ្លួនមកវិញ
«អូ...លោកប្រធាននេះឯកសារដែលត្រូវចុះហត្ថលេខាដែលសាខាទី2ផ្ញើមកវាជាចំណូលចំណាយផ្សេងៗច៎ាស»
«អឹម!! »
«សុំអនុញ្ញាតចេញទៅវិញសិនហើយ» នាងប្រញាប់ចេញទៅវិញយ៉ាងលឿនព្រោះឃើញទឹកមុខចាហ្វាយតូចរបស់នាងដូចជាមិនស្រួលទាល់តែសោះ
«នាងមានសង្សារហើយ កុំខ្វល់ច្រើនអី» ជុងគុក និយាយប្រាប់រាងតូចដែលនាយកំពុងតែបើកឯកសាររបស់នាងយកមកអម្បាញ់មិញ
«តែមិនទុកចិត្ត»
«សង្សារនាងជាមនុស្សស្រី»
«ថាមិច!!»
«នាងមិនបានស្រឡាញ់មនុស្សប្រុសទេ សង្សារនាងជាជំនិតដៃស្ដាំរបស់យើង»
«ចុះរ៉ូទីនហ្យុងនោះមានឋានៈជាអ្វី»
«ជាជំនិតដែលមានអំណាចធំជាងគេក្នុងចំណោមកូនចៅយើងទាំងអស់ យើងមានជំនិត5នាក់អូនចង់ដឹងអ្វីទៀតទេ»
«អត់ទេ!!ដឹងហើយមិនបានឃើញមុខដដែល» ថេយ៉ុងក្រវីក្បាលបដិសេធទាំងញញឹមជាប់មើលចុះនាយមិនសូវជានិយាយច្រើនសម្រាប់អ្នកដទៃតែសម្រាប់គេនាយបែរជានិយាយហូរហ៊ារមិនដាច់ពីមាត់ នាយយកចិត្តទុកដាក់ព្យាយាមបកស្រាយគ្រប់រឿងប្រាប់គេមិនថារឿងនោះតូចតាចក្ដី!!
To be continued...💕