Chapter 1
“sorry! Sorry ! wag mo kong iwan please”
“I will promise na hindi kita iiwan kailan man”
“talaga??”
“oo , kaya magpapakabait ka sakin ha!”
Nagising nalang ako na tumutulo ung luha ko .
It was the day before my wedding , I don’t know why pero , lahat ng ala-ala ng kahapon bumabalik sa aking isipan ngayon , ngayon na handa na akong maging masaya ulit , ngayong napatawad ko na ang sarili ko sa mga pagkakamaling ginawa ko noon . pero bakit ganito , bakit ang bigat ng pakiramdam ko siguro dahil hanggang ngayon hindi ko pa sya nakakausap at napupuntahan , it was 10 yrs ago nung nangyari ang lahat ng hindi ko inaasahan. Na nagbago sakin . nagpabago ng pagkatao ko
***flashback***
“bata bakit ka naiyak ?” lumapit sakin ang isang bata na hindi ko kakilala ,he sat beside me then binigyan nya ako ng handkerchief .
“sige lang iiyak mo lang yan. Ganyan talaga ang buhay natin eh !” hindi ko alam kung matatawa ako sa sinabi nya dahil parang sya ang kuya ko pag nagsasalita
“bakit ka napangiti?” tanong nya sakin kasi naman , parang hindi sya bata na katulad ko.
“kasi parang hindi ka bata eh! Halos mukang kasing edad lang kita” sabi ko sa kanya
“panganay kasi ako sa amin so need ko mag matured agad para sa kapatid ko, tsaka , mas matanda ako sayo , grade 5 na ako! ,. Bakit ka nga pla umiiyak?” tanong nya sakin, habang may kinukuha sya sa bulsa nya
“ah , kasi inaaway ako ng mga clasmate ko ,kasi may iba daw pamilya ung dady ko , hindi naman totoo un kasi mahal ako ng daddy ko” sabay iyak ko ulit sa kanya.
“shhhhh! Tahan na ! tahan na eto oh chocolate, alam mo kung makikinig ka sa kanila ikaw ung matatalo ipakita mo na hindi ka apektado kasi hindi naman un totoo” sabay bukas nya ng chocolate , abot sakin “oh! Kain kana!”
Tinanggap ko ung chocolate pero pinutol ko sa gitna “hati tayo !” sabay abot ko ng chocolate ang sarap sarap nun ,
“wala ka bang klase , tara ihahatid na kita! “ sabi nya sakin sabay higit sa kamay ko !
“ayoko pa! dito nalang muna ko hanggang sa mag uwian!” sabi ko sa kanya then umupo ulit sya sa tabi ko , nandito kami sa may puno medyo malayo layo sa building A
“sige sasamahan kita ! kawawa ka naman” sabi nya sakin then kinuha nya ung bag nya at pumwesto sa harapan ko at nagsulat ng hindi ko alam kung ano
“anong sinusulat mo?” tanong ko sa kanya
“wala , assignment lang namin” sabi nya then hindi ko na sya pinakaelaman kasi di ko naman sya kaclose eh ! nakatulog nalang ako sa may puno tas ginising nga ko nung 3pm na.
“Nicole! Gising na uwian na!” gising nya sakin
Kinuskusot ko ung mata ko , at nagtataka pano nya nalaman ang name ko hindi naman ako nagpapakilala
“pano mo nalaman name ko?” tanong ko sa kanya
“ahahaha , syempre may I.D ka eh !, ako nga pala si john elison S. Rodrigo” sabay shake hands sakin.
“ah okay , my name is Nicole anne marie D. Fuentes , thanks ha!” sabi ko sa kanya habang inaayos ko ung gamit ko.
“ah haha haba ng name mo , NAM nalang tawag ko sayo ha! Sakin eli or john nalang ,”
Sabi nya habang tinutulungan nya ko pababa .,. medyo palusong kasi un.
***end of flash back***
I am Nicole anne marie D. Fuentes professional business woman , I owned Fuentes group company. I am 25 yrs old and 5’6 of height.
++knock knock++
“pasok” at pumasok nga si mommy !
“anak are u ready for tomorrow? 5 am palang nagising ba kita?”
“no ma!”
“nak , bakit parang ! ., umiyak kaba?”
“no ma! , napuwing lang po ako !”
“ah ganun ba! , eto nga pala pinabibigay ni tita cecil mo ,hindi daw sila makakauwi kasi inaasikaso nila ung business nila sa amerika” then inabot nya sakin ung box na may kulay blue na laso.
“okay ma! Thanks,” medyo tumalikod ako kay mommy kasi , babagsak na naman ang mga luha ko. Tita cecil loves me ,parang sya na ung second mom ko .
“oh sige Nicole , bababa na ako at aasikasuhin ko ung mga kamag anak natin ha!”
“okay ma!”
Then lumabas na si mommy , tiningnan ko ung gift ni tita cecil , naalala ko ung time na nagkakilala kami .
***flash back***
“mommy si Nam po , nam mommy ko”
“elison , ang cute naman ng name ng kaibigan mo ! Nam” sabi ng mama ni kuya john sakin.
“mommy , NAM short for Nicole anne marrie, Nam call my mom tita cecil okay!” tumango nalang ako sa kanya.
“Nam ganda pala ng name mo , pero bakit hindi nicole or anne ,or marrie ung naging palayaw mo?”
“ah kasi po , si kuya john lang ung tumatawag sakin ng Nam , ung mga classmate ko po at teacher marrie ang tawa sakin , ta sung family kop o Nicole” pagpapaliwanag k okay tita cecil
“ah ganun ba ? elison Nam nalang din tawag ko sa kanya ha!”
“no ma! , call her Nicole , family ka na din nya , kasi ako kuya nya diba Nam” sabi ni kuya john habang inakbayan ako.
“okay okay ,. So Nicole , na tawag ko sa kanya , ikaw Nam ,. Daya ng anak ko , ahaha ., lika nga kayong dalawa payakap” then niyakap kami ni tita cecil , pumunta kami sa kanila at kumain ng ice cream. Nagtataka ako kasi sabi ni kuya john may kapatid daw sya pero di ko nakikita.
Nakita ko lang picture ng isang girl, na may hawak na teddy bear.
“Nam yan si allysa mae,” tumngin lang ako sa kanya kasi parang nalungkot sya. “wala sya dito eh , kasama sya ng daddy , nasa amerika”
“ah ganun ba! Kelan daw babalik ? bakit hindi kayo kasama ni tita?”
“di ko lam eh ! simula nung umalis sila dito 1 yr ago , hindi ko pa ulit sila nakikita”
“ganun ! sorry to hear that !”
“its okay!”
“Nicole ! elison , come hear ,. I cooked our lunch!”
“where coming!” sigaw ni kuya john “lets go!” then we eat lunch together ,.pinakilala ko din sila moomy kayna tita cecil , and they became good friends like me and kuya john .
I am turning grade 5 and kuya john is in highschool now when I got a dengue. Tita cecil gave me blood and mom also coz , they love me , and kuya john , he never leave me . he always at my taking care of me, that’s why I love them , tita cecil and kuya john is like my family.
***end of flashback***
^^^toot toott^^^
A text message from my kuya patric
Hi sweetie , good morning . ! magiging busy ako ngayon so ! I just texted you ,. And wag masyadong excited coz ., baka hindi ma2loy kasal mo ,. Okay ! love you alwaysJ
Kuya patric is my older brother , he always give me advices , help me in time of trouble and he always say a logic word. That my kuya . he is busy for my wedding , yes1 I told you that he is the best kuya ever , sa wedding day ko sya ang bahala! ,. She promise me that he always help me and care for me. Kuya and john are the best of friends
I just remember him again ! all my memories , with him , with john
****flashback ****
I am now at high school ! and I don’t call john as kuya coz , he insisted. Kuya patric told me that john is inlove , I don’t know why it hurts me a lot , so I decided to ask him personally and he said yes , he is inlove pero hindi nya sinabi sakin kung sino ! ,,.
He is 3rd yr high school that time, parehas kami n school kasi , sabi ni mommy para daw mabantayan ako kasi , may nanliligaw nadin sakin.
And si john lahat ang nagpapatigil sa knila manligaw . kasi sabi nga I told him that
“john pano ko naman matatagpuan ang prince ko kung hinaharang mo “
And he said that
“prince?? Naku ., ang prince naman di kayang ipagtangol ang prinsesa , kaya ako ung knoght and shining armor mo , para ako proprotekta sayo at mag aalaga!”
“ang sweet mo ah!”
“ahaha ., kasi nga maa… malaki kana ., ur not a child anymore dalaga kana ,. Kaya dapat hindi na yaya kasama mo ,. Ahahah”
The day past , nag iba sakin si john ,. Bigla syang lumayo kaya I decided puntahan sya sa kanila and ask him
“uyy! Nag iiba kana1 bakit pinalalayo kaba sakin ng nililigawan mo ha?” tanong ko sa kanya di kasi ako sanay ng ganto eh , ung pakiramdam na iniiwasan nya ako , na para ayaw nya ako kausapin , ung naiilang sya sakin.. ewan ko ba,.
“hindi ah! Medyo busy lang siguro ako “ then umalis na ako kasi naiinis ako sa kanya!
****end of flash back **
Ang dami na nagbago sa akin , sa mga taong nakapaligid sakin ., ung mga taong akala ko hindi ako iiwan wala na ngayon and my dad ., umalis na sya at inwan na kami para ipagpalit sa kabit nya ., may anak sila I was 2nd yr highschool that time when mom and dad annulled their marriage that time galit nag alit ako kay dad , and to her second family
And the person who sat beside me , and give his handkerchief is john yes . sya ung tumulong sakin para malagpasan ko un ., pinaramdam nya sakin na hindi ako nagiisa ., ung time na down na down ako andyan lang sya , at sinasabi na
“Nam ,. Don’t forget what Patrick the star fish said ha ! na there’s always a happy ending , if you’re not happy now., its because its not the end ., okay!”
I will never forget that lines ., umiiyak na naman ako kasi that time natapat sya sakin
***flash back ***
“nam!”
“oh !?”
“I love you!”
“love you tooJ ., ahaha ., laks ng trip mo ah! “
“no Nam . I mean it ! I love you and manliligaw ako sayo”
“ha? Ah eh ! ., ikaw ., pano ung nililigawan mo?”
“wala naman akong nililigawan eh ! at ung sinabi ng kuya mo ., sinabi nya lang yun kasi alam nyang ikaw ung taong mahal na mahal ko”
Napa iyak ako sa sinabi nya , kasi di ko naman akalain eh ! kasi ba naman . akala ko kapatid lang talaga ung tingin nya sakin na hindi nya ko kayang tingnan bilang isang dalaga ! na hindi nya ko kayang mahalin ng higit sa isang kaibigan pero mali ako kasi minahal nya ko ,. Minahal nya ako at mahal ko din sya
That day I am so very happy , na inisip ko na sana ganto nalang palagi ung nararamdaman ko , ung masaya lang.
**** end of flashback***