"Who the fuck are you?!" galit na sigaw ni Oliver ng bumukas ng muli ang mga ilaw.
Wala namang nagbago sa pwesto nila. Kung anong pwesto nila kanina bago mamatay lahat ng ilaw ay gano'n pa rin ang mga pwesto nila.
Sina Jazley na may-ari ng bahay ay nagtaka kung paanong nangyare 'yon. Hindi nila kilala ang lalaking nasa harapan kaya hindi nila maiwasang isipin kung sino ito at kung nakita na ba nila ito.
"Really, Oliver? You don't remember me? It's sad that you have forgotten me, Pai." nakangising sabi ng lalaki kay Oliver dahilan para manlaki ang mga mata nito.
Kasama na sina Jazley sa nagulat nang marinig ang itinawag nito kay Oliver.
"Tatay mo siya?" tanong ni Alfred sa binata kaya napalingon sa kaniya ang binata at nawala ang ngiti nito at may kung anong emosyon sa mga mata nito ang nakita niya.
"By blood? No. He's not my real father. He's just the one who raised me, but ended up abonded me." He said with no emotion on his face.
"Anyways, before I start. I want to introduce myself first. Fernandez family..." sabi nito at tiningnan sina Jazley.
"Remember the one who's sending you a letter?" He asked and they immediately nodded.
"It's me. I'm the one who's sending a letter and the one who's helping you to get rid of this fuckers." He continued and rolled his eyes.
Gano'n na lang ang gulat nila Jazley nang marinig ang sinabi nito. Hindi sila makapaniwalang ang taong nasa harapan nila ngayon na bigla na lang umeksena sa kanila ay siyang tumutulong sa kanila.
"Really?" Alfred asked and the guy just nodded his head. Then he walked towards Oliver who just staring at him.
"Remember me now?" nakangising sabi ng lalaki kay Oliver. Oliver just gritted his teeth.
"Why are you here? How did you know–" hindi na natuloy ni Oliver ang sasabihin niya nang sapakin siya ng lalaki nang sobrang lakas. 'Yung tumalsik talaga siya.
"I'm fucking here to kill you! You don't know what I can do to you for all you've done to me, especially to my family!" galit na sigaw ng lalaki matapos niyang sapakin si Oliver.
Natahimik lang naman ang lahat. Ang Fernandez family ay gulat lang na nakatingin sa kaniya. Marami silang katanungan tungkol sa lalaki ngunit hindi nila magawang itanong dahil sa galit pa ito at may nangyayare pa.
Gusto nilang malaman ang lahat ng dahilan nito kung bakit ito nandito ngayon at kung anong connection nito kila Oliver, sa kanila, lalo na kung bakit sila nito tinutulungan pati kay Suzainne.
Gulong-gulo na sila sa mga nangyayare. Parang sasabog na ang utak nila sa lahat ng nangyayare sa buhay nila.
"Ano bang problema mo?!" galit na sigaw ng asawa ni Oliver kaya napatingin ang lalaki dito.
"Kayo! Kayo ng asawa mo ang problema ko! You ruin my life! You ruin our life!" galit na galit na sigaw nito.
Maya-maya ay napatingin ito sa sugat ni Oliver sa may paahan nito, na si Jazley ang may kagagawan. Nakita niya naman 'yon dahil kanina niya pa pinapanood ang mga 'to.
"Kung ako sa 'yo, Jazley. Tinuluyan ko na 'yan at hindi dinaplisan lang." seryosong sabi ng lalaki sabay tingin kay Jazley.
Dinaplisan lang naman kasi ni Jazley si Oliver. Naisip niya na tito niya pa rin naman ito at hindi niya kayang tuluyan ito nang gano'n-gano'n na lang.
"Bakit mo kami kilala? Sino ka ba talaga?" tanong ni Jazley imbis pansinin ang sinabi ng lalaki sa kaniya.
"You don't know me, but I know you. Kayo ng pamilya mo." sabi lang nito at inalis na ang tingin sa kanila at kay Suzainne na tumingin.
Nang magtama ang tingin nila ni Suzainne ay agad na tumakbo palapit sa kaniya si Suzainne at niyakap siya nang mahigpit saka ito umiyak sa dibdib niya. Nakawala na kasi ito sa pagkakahawak sa kaniya ng tinuring niyang Mommy.
Parang sinaksak ang lalaki sa dibdib dahil sa kirot na naramdaman niya nang marinig ang hikbi ni Suzainne.
"K-kuya... Kuya, ayoko na dito. Uwe na tayo, please?" humihikbing sabi ni Suzainne sa kaniya.
Napapikit ang lalaki at hinalikan sa noo si Suzainne. Pagkatapos ay hinarap niya ito sa mukha niya. Pinunasan niya ang mga luha ni Suzainne gamit ang malaki niyang kamay.
"I'm sorry, I'm sorry if kuya drag you here. Don't worry because after this, we will go home na, okay?" He said softly and Suzainne just nodded. Hinalikan lang ulit ng lalaki ang noo ni Suzainne at niyakap ito.
Nakatingin lang naman sa kanila ang lahat. Para silang nasa isang pelikula.
Gano'n na lang ang gulat ng lahat ng biglang magpaputok 'yung lalaki sa pwesto nila Oliver. Hindi ito nakatingin sa pwesto ng dalawa pero nagawa niyang paputukan ito.
Naramdaman kasi nitong babarilin siya nito. Tinabi niya muna si Suzainne sa gilid niya habang hawak niya ito sa kamay tsaka niya hinarap muli ang mag-asawa na masama na ang tingin sa kaniya.
"How dare you do this to us?" galit na sabi ng asawa ni Oliver sa lalaki na tumawa lang ng peke.
"Shouldn't I be the one asking you that? How dare you do this to us?" He said then smirk. Hindi naman sumagot ang dalawa sa kaniya.
"Tsh, I don't want to tell you kung anong nangyare sa 'kin dati after ng ginawa niyo sa 'kin. Sasayangin niyo lang ang oras ko. All I want today is to finish this fucking scene you made. That's the more important for me now." sabi ng lalaki at pagkatapos no'n ay may nagsipasok na mga pulis. May mga hawak itong baril.
Napatingin naman sila Oliver sa mga pulis na dumating at napamura siya nang malutong dahil alam niyang wala na silang takas.
Hindi niya inaasahan na gano'n lang siya matatalo ng mga ito matapos niyang pagplanuhan ang lahat ng halos ilang taon.
Kung bakit ba naman kasi biglang dumating ang isang lalaking matagal na nilang kinalimutan. Kung alam niya lang na babalik ito at paghihigantihan siya ay sana matagal na rin niya itong pinatay.
Kung bakit ba kasi pinili siyang ipamigay na lang ng asawa niya sa ibang tao.
"Kung alam ko lang na ako lang makakapagtapos ng gulong ginawa mo ay sana kanina pa ako lumabas at nakisali, tsk. Tagal mong pinagplanuhan 'to pero ang bilis mo lang talunin." iiling-iling na sabi ng lalaki habang pinapanood na nagsusumigaw ang asawa ni Oliver at nagpupumiglas sa hawak ng mga pulis.
Si Oliver naman ay nag-isip ng paraan para makawala. Maya-maya nga lang ay sinapak na niya ang pulis na may hawak sa kaniya at agad na tumakbo para kunin ang baril niyang nabitawan niya kanina nang hawakan siya ng mga pulis at tinutok 'yun sa kaniya.
Nakatitig lang naman ang lalaki kay Oliver. Hindi siya nakakaramdam ng takot dito. Dahil sa ginawang pagtutok sa kaniya ng baril ni Oliver ay agad niyang tinago si Suzainne sa may likuran niya.
"Wala ka talagang dala, ano?" sabi ng lalaki at muling umiling.
"Fuck you! Sana pinatay na kita noon pa! Anong karapatan mong bumalik dito?!" sigaw nito.
Sa tuwing pipigilan siya ng mga pulis ay tinutok niya dito ang baril kaya hindi siya magawang lapitan ng mga pulis.
"Sige! Lumapit kayo! Ipuputok ko 'to!" sigaw niya lang habang nagpapaikot-ikot na siya.
"Oliver, sumuko ka na lang. Magbago ka, h'wag nang ganito." pagmamakaawa ni Alfred sa kapatid pero hindi siya pinansin nito.
Niyakap na lang niya ang asawa niya at hinalikan ito sa noo. Sa totoo lang, may kakayahan siyang pigilan ang kapatid. May kakayahan siyang tapusin ito pero dahil nga kapatid niya ito ay hindi niya 'yon gagawin.
Kaya nga kanina pa siya nananatili lang sa pwesto nila dahil kung ibang tao ito ay baka kanina pa sila tapos.
"Mamatay na kayong lahat! Ahhh!" sigaw nito saka pinaputok ang baril sa banda nila Jazley.
Nagulat ang lahat sa biglaan niyang pagbaril, lalo na nang may natamaan sa pagputok niya ng baril.
"Suzainne!" sigaw ni Dianna nang makitang unti-unting bumabagsak si Suzainne, ang totoong Suzainne pahiga sa sahig.
Tumakbo na ito palapit sa totoong Suzainne at hinawakan ito sa pisnge matapos ipatong ang ulo nito sa hita niya. Umiiyak siya habang hawak ag pisnge nito.
"I-I'm s-sorry po. I'm sorry po if n-niloko ko kayo. I'm s-sorry po sa lahat ng ginawa nila M-mama at P-papa sa inyo. S-sorry po sa lahat at s-salamat din po sa l-lahat dahil p-pinaramdam niyo po sa 'kin ang magkaroon ng buong p-pamilya na hindi ko n-naranasan sa kanila. S-salamat sa pagmamahal na ibinigay niyo sa 'kin." agad na sabi ni Suzainne habang nakatingin sa mga mata ni Dianna.
Humahagulgol na umiling-iling lang si Dianna habang nakatingin lang din kay Suzainne.
Hindi nila ito anak pero ang mukha nito ay ang mukha ng anak nila. Niloko man sila nito ay napamahal na rin naman ito sa kanila.
Minahal nila ito bilang ito, hindi dahil sa mukha nito ang mukha ng anak nila.
Alam na nila ang lahat, sinabi sa kanila ni Suzainne kanina. Ito ang tumulong sa kanilang makatakas sa pagkukulong sa kanila ni Oliver sa isang kwarto.
"Suzainne! No! My daughter!" nabaling ang tingin ng lahat kay Miranda nang sumigaw ito, ang asawa ni Oliver at pilit itong nagpupumiglas sa hawak ng mga pulis.
Tiningnan ng lalaki ang pulis na may hawak kay Miranda at tinanguan ito. Pagkatapos no'n ay pinakawalan nito si Miranda na agad tumakbo palapit sa totoong Suzainne na nagpanggap bilang Dhianne.
Tinulak agad ni Miranda si Dianna para ito ang pumalit sa pwesto niya.
"Suzainne, I'm sorry. I'm sorry, please don't leave me. I'm sorry." umiiyak na pakiusap nito at hinaplos ang mukha nito.
Ngumiti lang naman ang dalaga saka hinawakan ang pisnge ng ina.
"It's okay, Ma. It's okay. J-just stop this na. Mamuhay na k-kayo nang maayos. Tama na 'to, w-wala naman silang ginagawang masama sa inyo." sabi ng dalaga sa kaniya. Umiling-iling lang naman si Miranda sa kaniya.
"No, babawi si Mama sa 'yo. I'm sorry, I'm sorry." umiiyak na sabi nito habang hinahaplos ang mukha ng dalaga.
"Tinatanggap ko ang sorry mo, Ma. I'm sorry, p-pero I want to sleep na. S-saka na lang po t-tayo mag-usap, hmm? I love you po, kayo ni Papa kahit hindi niya ako kilala. K-kahit pinaampon niyo ako dahil a-ayaw niyo sa 'kin. Okay lang po, tanggap ko na. Tinanggap ko po 'y-yung alok niyo sa 'kin na m-magpanggap bilang Dhianne kasi akala ko m-mapapalapit na ako sa inyo at matatanggap niyo na ako k-kahit alam ko naman ang kakahinatnan ko. Pero m-masaya po akong pinili niyo pa rin akong buhayin k-kahit ayaw niyo s-sa 'kin. Mahal ko kayo, kayo rin po Mommy Dianna, Daddy Alfred, mga kuya. Mahal ko k-kayong lahat. Sana magkaayos-ayos na kayo. Sige po, 'yun na muna, I'm sleepy na." mahabang sabi ng dalaga saka dahan-dahang pumikit ang mga mata nito.
Doon napahagulgol nang iyak sila Dianna at Miranda. Niyakap nang sobrang higpit ni Miranda ang anak.
Sa oras na 'yon ay tuluyan nang kinuha sa kanila ang dalaga. Sa may dibdib kasi ito nabaril at hindi lang isang beses siyang nabaril. Tatlong beses pa dahil tatlong beses nagpaputok si Oliver sa pwesto nila Jazley.
Buong akala nga nila Jazley ay isa sa kanila ang mababaril pero nagulat sila nang bigla na lang lumitaw ang totoong Suzainne at ito ang sumalo ng mga bala.
"No, my poor daughter. I'm sorry, I'm sorry." halos hindi na maintindihan ang sinasabi nito dahil sa iyak niya.
Gano'n rin si Dianna na yumakap na lang sa asawa. Hindi kayang tanggapin ang nasaksihan.
"What the fuck is happening, Miranda?! Why are you calling her daughter?!" galit na sigaw ni Oliver nang makita nito ang ginawa ng asawa.
"She's our fucking daughter, Oliver! How dare you?! How dare you killed your own daughter?!" galit na galit na sigaw ni Miranda sa asawa.
Natigilan naman si Oliver sa narinig. Para siyang nabingi at hindi makapaniwala sa sinabi ng asawa.
"W-what?" nasabi lang nito. Kahit sila Jazley ay nagulat sa narinig.
Kaya tinago ni Miranda si Suzainne kay Oliver ay dahil nga bawal ang anak na babae sa organization nila.
Ginawa ni Miranda ang lahat para itago si Suzainne kay Oliver at sa mga taong nasa organization, lalo na sa mga boss dahil no'ng mga panahong nalaman niyang buntis siya at babae ang magiging anak nila ay bawal pa ang magkaanak ng babae kaya niya ito tinago sa lahat pati na sa sarili niyang asawa. Nagawa niya lang itong hindi na itago nang mabago na ang rules.
Ni minsan ay hindi niya nagawang ipaalam kay Oliver na buntis siya dahil sa tuwing sasabihin niya ito kay Oliver ay palaging may nangyayare kaya minabuti niyang h'wag ng ipaalam muna pero no'ng nalaman niya ngang babae ay hindi na talaga niya sinabi at patago na lang siyang nagbuntis na hindi naman nahalata ni Oliver dahil abala ito sa kung paanong mapapatay, pahihirapan ang kapatid niya.
"Oh, how sad, Oliver. You don't know that you have a daughter?" nakangising sabi ng lalaki sa kaniya.
"You're really a demon, Oliver. You killed your own daughter. Karma niyo 'yan." dugtong ng lalaki pero hindi siya masayang namatay sa harapan niya ang dalaga.
Hindi niya tanggap na dahil sa kasamaan nila Oliver ay kukunin sa kanila ang dalaga.
"Kuya, kawawa naman si Suzainne. H-hindi niya deserve 'yan." umiiyak na sabi ni Suzainne sa kaniya at niyakap siyang muli. Natrauma din ito sa nakita.
"I know. Mabait na bata siya. Ang pagtataray at pagsusungit niya sa 'yo noon ay alam kong hindi totoo. Ginagawa niya lang 'yon dahil 'yun ang utos sa kaniya, ng sarili niyang magulang. Nakakaawa talaga siya dahil gusto niya lang naman ng pansin ng mga magulang niya, pagmamahal ng mga ito sa kaniya pero hindi nila maibigay. Saka sila maggaganiyan kung kailan patay na." iiling-iling na sabi ng lalaki.
"Putangina mo, Jhacey!" sigaw ni Oliver sa lalaki pero hindi niya ito pinansin. Pinanood niya lang itong hilahin na ng mga pulis paalis do'n para madala na sa presinto.
Rinig na rinig ang sigaw ni Oliver habang palabas ang mga ito ng bahay. Sumisigaw ito kung totoo bang anak nito ang nabaril niya.
Kita naman ng lalaki ang sakit na dumaan sa mga mata ni Oliver nang malaman ang katotohanan. Kita niya ang pagsisisi sa mga mata nito.
Matagal ng alam ni Jhacey na anak ito nila Oliver. Kakampi nga ito ni Jhacey. Ito rin ang taong pinapalabas niya kanina na hindi naman lumabas. Napapaisip tuloy siya kung bakit nahuli itong magpakita.
Hindi rin naman nagtagal ay si Miranda na ang hinuli ng mga pulis. Ayaw pa nitong sumama dahil ayaw nitong bitawan ang anak pero sa huli ay nakuha na rin ito ng mga pulis at kinuha na ng mga nurse ang bangkay ng anak nila Oliver nang dumating na ang ambulansya na kanina niya pa tinawagan kasabay sa mga pulis.
Kasabay no'n ay ang pagkausap sa kaniya ng mga pulis. Nang matapos sila sa pag-uusap ay sila-sila na lang ang naiwan ng Fernandez family.
Hindi pa rin makapaniwala ngayon sila Jazley sa lahat ng nangyare, lalo na nang malaman nilang ang pekeng Dhianne na nakasama nila ay siyang pinsan nila.
Sobrang dami pa lang kasalanan ni Oliver. Ito pa ang dahilan ng pagkamatay ng sarili niyang anak.
"So now that I already finish the scene that they made. I want you na sa 'kin naman mag focus." sabi ni Jhacey sa pamilyang nasa harapan niya.
"I know nakakabaliw ang lahat ng nangyare, nangyare sa araw na 'to, but nasisiguro ko na simula sa araw na ito ay makakahinga na kayo nang maluwag. Alam kong nagulat kayo sa mga nalaman niyo kanina, lalo na about sa anak nila. Si Oliver din naman ay nagulat at alam kong masakit para sa inyo ang nangyare sa anak nilang nakasama niyo rin ng ilang taon, lalo naman sa kaniya na ngayon niya lang nalaman at napatay niya pa." agad na dugtong niya.
"Yes, masakit. Napamahal na sa 'kin ang batang 'yon. She's kind, she really is. Hindi ko ata kayang makita siyang nakahiga sa kabaong at nakaburol." sabi ni Dianna at napaiyak.
"Hmm, I know. And I know na masaya na siya ngayon kung nasaan man siya. Mas sasaya siya kung makikita niya kayong masaya." tumango-tango lang sila sa sinabi ni Jhacey.
Maya-maya lang ay masama niyang tiningnan sila Jazley na ikinataka naman nila Jazley.
"What?" kunot noong tanong ni Shawn.
"Hindi ko nagustuhan ang ginawa mo kay Dhianne, Jazley. Anong karapatan mong tutukan siya ng baril, ha?!" sigaw nito kina Jazley dahilan para magulat at magtaka sila Dianna.
"What? Siya lang naman ang pumatay sa kapatid namin kaya paanong hindi ko gagawin 'yon?! Nasaan na nga pala ang kapatid namin, Suzainne? Kanina mo pa hindi sinasagot ang tanong ko." sabi nito.
"Gago ka ba?! Talagang naniwala ka sa sinabi ng gagong 'yon? Bobo ka pa lang, hayuf ka, eh. Paanong naging kambal kita? Wala akong kakambal na bobo at tanga." sabi ni Jhacey.
Pinipigilan lang naman siya ni Suzainne na nasa tabi niya.
"Anong sabi mo?! Ako bobo at tanga?!" galit na ring sabi ni Jazley at akmang susugurin si Jhacey nang matigilan siya nang marealize niya ang sinabi nito. Gano'n din ang mga kapatid at magulang niya.
"Dhianne? Kambal?" takang tanong ni Jazley. Ngumisi si Jhacey.
"Oh, wait. I forgot to introduce myself pala nang maayos." sabi ni Jhacey at tumikhim pa.
"Remember the revelation that I told you before? In my letter? This is the day that I will reveal it, so listen carefully." He said again.
"Yes, I'm your fucking twin. I'm Jhacey Neil Fernandez and this girl na tinutukan mo ng baril ay ang totoo nating kapatid. She's Dhianne Louisshana Fernandez, you fucker."
Lia