Sıkıldım bu hayattan.Ne var sıkılmış olamaz mıyım? Babamın otoritesinden bunaldım. Annemin dırdırından sıkıldım. Bu kadar sıkıntıya gelemem ben. Yok üniversitede yanımızda ol, yok çok fazla gezme, yok çok fazla uzaklaşma, yok şöyle yok böyle... O sinirle odama gittim ağlamaya başladım. O sırada Burak aradı. Açmadım ağladığımı hemen anlardı. Lütfen Burak arama. Gene gene ve gene aradı en sonunda mesaj attı "Canım niye açmıyorsun?". Tabii ki ağladığımı söyleyemezdim. "Canım müsait değildim." dedim. O da gene aradı. "Tatlım şuan aramazsan sevinirim çok müsait değilim." "Tamam tatlım müsait olunca söyle arayacağım." Bu mesajdan sonra cevap vermedim. Yattım uyudum. Saat 19.00 annem uyandırdı. Yemek yiyecekmişiz. Aslında hayatımı kısıtlayan adamla aynı masaya oturmazdım ama ne olursa olsun o benim babam ayrıca karnımın gurultusu bütün evi inletiyordu. Dayanamayıp masaya oturdum. Annem yine çok güzel yemek yapmış. Moralim bozuk ama 7/24 aç olduğumdan baya bi yemek yedim. Ama suratım asıktı, babamın fikirlerime karışmasından nefret ediyorum. Neyse moralimi bozmamalıyım. Yemeğim bittikten sonra elimi ağzımı yıkayıp odama koştum. Merdivenlerden çıkarken nefes nefese kaldım. Triplex evin olması böyle bi duygu. Koştur koştur dur. Çatı katındaki odama çıktım yaz olduğundan çatı katı çok sıcaktı. Psikopat mıyım ben dedim ama Burak ile rahat konuşabileceğim tek yer burası. Annemler duymazlar en azından. Burak' ı aradım ama meşgule attı. Benim param bitmesin istiyor canısı. O aradı. "Tatlım nasılsın?" diyen Burak'ın sesini çok özlemişim. Hafta sonu buluşamamanın verdiği mutsuzluk...
"İyiyim daha doğrusu biraz sinirliyim off bilmiyorum."
"Ne oldu kim üzdü seni?"
"Bir şey olmadı moralim bozuk sadece."
"Bir şey olmuş ki moralin bozuk."
"Boşver canım sen ne yaptın bugün?"
"Ne yapıyım tatlım, seninle buluşamadığımdan şirkete gittim. Babama yardım ettim filan. O senin moralini bozan konuyu sonra konuşacağız bu arada. Sen napıyorsun?"
"Napıyım tatlım yemek yedim. Şimdi çatı katındayım akşam olmasına rağmen çok sıcak. Ancak seninle burada rahat rahat konuşabiliyorum. Yani senin için çekiyorum bu sıcaklığı. Sevildiğini bil."
"Kıyamam ben sana yaa bende seni seviyorum canım benim. Hayatım yarın buluşsak mı çok özledim seni?"
"Bilmem yarın dershanem sabahtan. Öğleden sonra kızlarla buluşucam dershaneden sonra diyebilirim anneme. Ama bilmiyorum bizim kızların beni idare etmesi lazım. Ya da dur biraz yalnız kalmak istiyorum, alışveriş yapmak istiyorum siz bana para verin derim, yalnız takılıcam ben yarın derim izin alabilirim."
"Yuppppiiii canımsın sen benim canımmm canımmmm."
Kikirdedim "Sende benim canımsın." diyip yarın kaçta ve nerde buluşacağımızıda kararlaştırdıktan sonra telefonları kapattık. Şimdi izin alma zamanı.
************************************
''Anne yarın dershaneden çıktıktan sonra AVM'ye gitmek istiyorum. sıkıldım artık etrafımdaki insanlardan. kafamı dağıtmaya ihtiyacım var.''
Annem olur anlamında başını salladıktan sonra babama laf düşmezdi.
Burak ile çıkmaya başlamadan önceleri de hep yalnız takıldığım için annem yadırgamadı. Babama laf düşmez dememin sebebi babamın otoritesi sadece bana sökerdi anneme ağzını hiç açamazdı. çünkü annem onu susturmasını iyi bilirdi. nasıl olsa yılların avukatı tabii ki beni savunacak ve bana muhalefet olan kişileri de susturacaktı. Annem ile ben bayağı iyi anlaşırız. ben çok fazla konuşmayı sevmediğimden beni savunan kişi daima annem olmuştur. Annem benim ilk ve tek avukatım o yüzden onunla iyi geçinmem gerekir.
Babamı sorarsın. Babamı anlatmaya kelimeler kifayetsiz(!). Adam tam bir psikopat ya. Sevmiyor beni ya da bana öyle geliyor. Ama insanın her şeyine muhalefet olur mu bir insan ya. En son tartışmamızda onun yüzünden olmuştu hatırlarsınız okul mevzusu. Neyse babama geri dönelim. Geri demişken babam tam bir geri kafalıdır. Bu adam nasıl doktor olmuş merak ediyorum. Teknolojiye bu kadar karşıyken tıpı nasıl takip ediyor merak ediyorum. Elinde hala 3310 dan bozma telefon var, o teknolojik aletleri kullanabiliyor bu dokunmatik telefonları kullanamıyor ya da kullanabiliyor ama çaktırmıyor. Bana telefon alırken '' Yok ne gerek varmışta, işte diğer telefon neyime yetmiyormuşta, aaa pardon ben bu yeni telefonla bilgisayarı cebimde taşıyacakmışım da o yüzden istiyormuşum. Arama yapsan yetermiş, telefon sadece arama yapmak içinmiş'' diye saçmalayıp durdu kafayı yiyecektim. Çalışanlara ayıp olmasa telefonu orada bırakırdım da bir de g.t korkusu eklenince kötü oldum.
Annem babamın yanına gitti yarını söylemeye geç kalacağımı bilsin en azından. Babam kem küm eder gibi oldu ama annem bir bakış attı ki hemen sustu.
************************************
Dershanenin bitmesini dört gözle bekledim. Sonunda bitti ohhh beee... Şimdi AVM'ye gidiyorum. Burak beni AVM'nin girişinde bekliyordu. İlk önce yemek yedik sonra bir aşk filmine girdik. Saat 17.00 de film bitmişti. Lunaparka gitmeye karar verdik. İlk olarak Dönme Dolap'a bindik aşkım bana çıkma teklifini yaptı. Çok mutlu oldum. Evlenme teklifi etse bu kadar sevinirdim canım benim yaaa. En büyük aşklar nefretle başlarmış gerçekten. Yılbaşı sabahı nefret etmiştim ondan şimdi onunla ilgili bir sürü hayal kuruyorum kader... Seni çok seviyorum Burak ♥♥♥
Evet arkadaşlar bakıyorumda gün geçtikçe çoğalıyoruz. Ben dayanamadım yine yeni ve yeniden bir bölüm yazdım. Umarım beğenmişsinizdir canlarım benim. Sizi çok seviyorum... ♥♥