Imee's POV
Mom? - Meero
Umiyak ako nang makita ko si Meero nang pag bukas niya ng pinto ng kwarto sa Hospital, niyakap ko siya at patuloy akong umiiyak,
Pareho kaming umiiyak ni Meero at mas lalo gumuho ang mundo ko ng makita ko si Tomas na nakahiga sa hospital bed.
Tumabi ako kay Tomas at hinawakan ko ang kamay niya.
"Meero! What happened to your brother?" Saad ko
Mom! I'm sorry hindi ko sinabi alam ko buwan din nang hindi ka namin nakita pero, i'm afraid to talk to you again because nahihiya kami after what we did to you, we hated you, we shout at you, we got angry, i'm sorry mom! I'm really sorry! - Meero
Nilapitan ko si Meero at hinablot ko ng dahan dahan ang kamay niya.
"Dapat ako ang nag sasabi niyan! I'm sorry if hindi ko sinabi sainyo, and also i'm already planning to tell you guys pero naunahan niyo ako. At saka hindi ko naman pwedeng sabihin sainyo nung mga bata pa kayo na iba ang tatay niyo, alam ko naman na malapit kayo kay Tommy" sabi ko habang umiiyak
Mom! I'm really sorry! I already planned to go back to the philippines if Tomas is already fine and awake - Meero
Ikinuwento saakin ni Meero kung ano ang nangyari kay Tomas at saktong mga panahon na yon hawak hawak pa ako ni Tommy sa london, nung ako ay sobra sa pambubugbog ni Tommy. Ikinwento ko rin kay Meero ang nangyari saakin hindi siya makapaniwala na ginawa saakin ni Tommy iyon.
But how? Dad will never do that to you! Never ka pinag angatan ng kamay ni dad - Meero
"Because you're not there! But if you and Tomas were there he can't do that to me" saad ko
Dahil saamin nagawa pa sayo iyon ni dad!? I should've known! I'm sorry mom! - Meero
"Wag mona sisihin ang sarili mo, ang importante kasama kona kayo, and i hope wala na mangyaring masama sainyo na mawawala na kayo sa piling ko" sabi ko habang lumuluha
Niyakap ako ni Meero at sabay namin pinagmasdan si Tomas.
Charley's POV
Nasa labas ako naka upo sa hospital chair at hindi ako maka imik dahil sa apat na upuan na mag kakatabi pareho kaming dalawa ni Mr. Rodrigo na nakaupo sa dulo ng mga upuan.
Boy? Boy?....BOY!! - Mr. Rodrigo
"Ahhh! Ahhh! Sir! Sorry sir i didn't hear you sir" sabi ko sabay upo ng maayos
Ahhhh! You are inside the room earlier right? Are you a friend of Meero? Or a friend of Tomas? - Mr. Rodrigo
"Ahhh! Ahhhh! Y-yes sir i'm their friend" saad ko
What happened to my son then? - Mr. Rodrigo
"Ahhh! ahhhh! He got stabbed sir!" Tugon ko
Kasalanan ko ito ehh! Kung alam kolang na anak ko sila nung una pa edi sana hindi nag ka ganito - Mr. Rodrigo
Akala niya ata na hindi ko siya naiintindihan kaya siya nag tagalog.
"Ok lang po yan may purpose po ang lahat" saad ko
Nag ta-tagalog ka? - Mr. Rodrigo
"Opo! Pilipino po talaga ako sadyang dito lang namalagi sa Australia Sir" saad ko uli
Teka kung ganon matanong nga, kaano ano kaba nila Meero paano mo sila nakilala? - Mr. Rodrigo
"Ummm! Ahhhhh! Ano po! Ano po kase, uhhhhh! Kaibigan po ako ni Meero" sabi ko habang kinakabahan
Hmmmm! Ok... Yun lang pala sasabihin mo ehh para kapang kinakabahan diyan - Mr. Rodrigo
"Hindi lang po ako sanay na may kausap po uli na mas nakaka tanda saaking pilipino, matagal na rin po nung makasama ko tatay ko" saad ko
Ahhh! Ganun ba? Edi kung ganon wag kana mahihiya, sabi mo nga kaibigan ka ni Meero kaya wala ka dapat ikahiya kapag ako na ang kausap mo - Mr. Rodrigo
"Salamat po sir!" Saad ko
Narrator's POV
Naka silip ang nag babantay kay kila Meero sadyang nag tatago siya para hindi mapansin nila Charley, humugot siya ng telepono at sabi....
"Ma'am Amelia? Andito ang kapatid niyo kasama si Imee, panigurado nalaman nila sa bumisita kay kila Meero dito" sabi ng nag bantay
[Umalis kana diyan wala na kana magagawa diyan dahil andiyan na ang kapatid ko baka mapansin kapa niya na nag babantay sa hospital] sabi naman ni Amelia
Ibinato ni Amelia ang telepono niya sa sofa sakaniyang opisina sabay kamot ng ulo sa sobrang inis.
"Talaga nga naman, lagi nalang nandiyan si Imee wala nang matinong plano ang nangyayari" saad ni Amelia
Imee's POV
"Meero! Can i ask you? Bakit niyo naisipan na dito nalang pumunta? Why not in london?" Saad ko
Mom! Kapag sa london kami nag punta madali kami mahahanap ni dad! - Meero
"I understand but why? Why did you leave me?" Tanong ko
I'm really sorry mom! Nadala lang ng galit, pero i'm willing to do things right - Meero
Pumasok si Tomas kasama ang lalaki na andito kanina.
Meero? - Rod
Yes sir? - Meero
Sabi ni Meero kahit pa hindi nakatingin kay Rodrigo.
Alam ko galit kapa sakin dahil hindi ako ang tunay mong ama! But i'm willing to do things right! - Rod
It's ok Sir! I really don't need a father now! Hindi ko naman na pwedeng kausapin si dad dahil sa ginawa niya kay mom, and it's ok if i don't have a father - Meero
"Meero?" Sabi ko
Mom? - Meero
"Don't be like that" saad ko
Fine, i won't...i'll just focus on taking care of my brother for now, he needs my help - Meero
It's ok meero kung hindi mopa ako natatanggap, bilang tunay mo na ama handa naman ako mag hintay na mapatawad moko, mapatawag niyo ni Tomas - Rod
Hindi umimik si Meero at patuloy na nakatingin kay Tomas nilapitan naman siya ng lalaki na nandito rin kanina sa loob ng kwarto.
Makalipas ang ilang oras pinilit ako ni Meero na mag hanap muna ng maayos na matitirhan dito sa australia kaya nag tungo nalang kami ni Rodrigo sa hotel, kahit pa man na alam ko na may bahay na tinutulugan sila Meero hindi na ako nag pilit na samahan sila roon dahil ayokong maguluhan at magalit si Meero, sa ngayon kailangan niya ng Espasyo.
Meero's POV
3 days na ang nakalipas at kasama ko na paminsan minsan si mom kapag siya ay bumibisita sa Hospital ganun na rin si Rodrigo, bihira ko na maka sama at makita si Charley simula ng umaga pagkatapos ng gabing nakasama na uli namin si mom.
"Asan naba si Charley bakit hindi ako tinatawagan non? nandito na ako sa Hospital hanggang ngayon hindi padin pumupunta" saad ko
Ahhh! Meero? Kaano ano moba si Charley? Bakit masyado kang atat na makapunta siya? - Mom
"Ahhh! Ah-ahhh!" Pautal kong sabi
Ok alam kona, mag law-lawyer ba ako kung hindi ko alam ung mga ganyan na kasagutan - Mom
"Bakit mom?" Tanong ko
Boyfriend mo si Charley? Umamin ka!- Mom
"Mom! I'm s---" hindi ko napag patuloy ang sasabihin ko dahil agad na nag salita si mom
Shhhh! Ok! Ok! Hindi ako magagalit, nasa tamang idad kana meero, bahala ka diyan - Mom
"Mom! Kaka sama lang ulit natin, bumabalik nanaman ung mga panahon na panay mo ako binibiro" sabi ko
Ay hindi kita binibiro Meero, i'm just trying to say that it's ok if you have a boyfriend dahil nasa tamang idad kana - Mom
"HAHAHA! Thanks mom! Akala ko hindi mo matatanggap si Charley ehh!" Saad ko
He seems a nice guy for you naman! - Mom
"Ahhh! By the way Mom i'm really sorry sa sinabi ko kay Rodrigo na i don't need a father, hindi kolang kase talaga matanggap that time, and also... ikaw hindi ako nagalit sayo nang makita kita kase hindi naman kita matitiis, you are my loving mom" sabi ko
I'm glad na pinatawad mona ako, but if you wan't to say sorry to Rodrigo, don't say sorry to me, say sorry to him - Mom
Lumabas ako at binitawan ko muna ang aking hawak, naka upo si Rodrigo sa malapit na Hospital Chairs at natutulog na nakapangalumbaba.
Umupo ako at tinapik ko siya.
"Ahhhh sir?" Sabi ko
Agad naman nagulat si Rodrigo at tumingin saakin.
"Sir!---" saad ko
Rod nalang - Rodrigo
"Ahhhh! Gusto kolang mag sorry sa sinabi ko sainyo na hindi ko kailangan ng Tatay, nadala lang ako dahil hindi kopa kayo napapatawad non, pero sana napatawad niyo ako sa sinabi ko" paliwanag ko
Kahit magalit kapa ng mahabang panahon ayos lang saakin, alam mo masakit isipin na sa kinalakihan mong ama na si Tommy ay hindi mo pala tunay na ama, kaya naiintindihan ko kung bakit ka nagagalit saakin, hindi ka sanay na isipin na ako ang tunay mong ama, pero ayos lang saakin, mag hihintay ako na matanggap mo, o di kaya andito lang ako para sa mama mo at sainyo kahit walang chance na mapatawad mo ako at matanggap bilang ama- Rodrigo
"Hindi naman po sa ganun, kaya nga po ako nandito sa harap niyo, para mang hingi ng tawad, at napag iisipan ko na kaya pala talaga kayo minahal ni mama kase matyaga kayo at lagi niyo siya sinasamahan, no wonder why mom really loved you, you are really a good man and i'm here to say na tinatanggap kona po kayo, alam kopo sobrang bilis na agad ko kayo pinatawad dahil nakaraang tatlong araw lang galit pa ako sainyo" saad ko
I'm happy! I'm really really lucky right now, malaking bagay na sakin na pinatawad mo ako, kahit pa man hindi tinuturing na ama kundi kahit bilang tao natanggap mo ako - Rodrigo
"No! No! Tinatanggap ko kayo kasi kailangan kopo talaga ng ama! Ung nakikita kong ama na mahal ang Mama imee ko at mahal niya" sabi ko sabay ngiti at napapaluha ng kaunti.
Napansin kong lumuluha na rin siya, niyakap ko siya at naramdaman ko ang pakiramdam na may tunay o totoong pag mamahal ng isang ama.
Abangan ang susunod na kabanata...