⚠️⚠️⚠️
Σέλυ
Έμεινα να τον κοιτάζω με ανοιχτό το στόμα, παγωμένη. Κοκαλωμένη στη θέση μου.
Έπειτα από μερικά δευτερόλεπτα, χαμήλωσα το βλέμμα να δω το δαχτυλίδι! Ένα όμορφο δαχτυλίδι με μαύρο πετράδι.
Το μαύρο είναι το χρώμα μας!
- Σέλυ σου κάνω πρόταση γάμου όπως καταλαβαίνεις!
Είπε αμήχανα στρέφοντας το βλέμμα του διακριτικά τριγύρω καθώς συνειδητοποίησα ότι οι ψίθυροι στο μαγαζί σταμάτησαν και τα κεφάλια ήταν στραμμένα πάνω μας με αδημονία κι ενθουσιασμό, περιμένοντας όλοι την απάντησή μου.
-...χρειάστηκα να κάνω πολλές ασκήσεις χαλάρωσης για να ηρεμήσω πριν έρθεις και να μην έχω άγχος.
Πρόταση γάμου! Γυναίκα του Έρικ!
Κι ο Ζακ;
Δεσμευμένη με έναν.
Ίσως αν του μιλούσα αργότερα, αν του πρότεινα του Έρικ κάποιες νέες προτάσεις για το κρεβάτι και σταματούσα το πήδημα με τον Ζακ;
Ο Έρικ κάνει και δυο δουλειές...
Σεξ με φετίχ ή οικονομική άνεση;
- Ναι! Δέχομαι!
Είπα χαμογελώντας χωρίς να το πολυσκεφτώ.
Τον είδα να ξεφυσά και να ρίχνει το κεφάλι του από ανακούφιση. Τότε πρόσεξα ότι ως τώρα ήταν τσιτωμένος.
- Για μια στιγμή νόμιζα ότι θα έλεγες "όχι!" Σέλυ...Με τρόμαξες!
Είπε και παίρνοντας το δαχτυλίδι από το κουτάκι, μου το φόρεσε στο δάχτυλο και καθώς σηκώθηκε, με σήκωσε και μένα και φιληθήκαμε!
Τα χειροκροτήματα και τα συγχαρητήρια του κόσμου μας περιέβαλαν σε μια χαρούμενη κι εορταστική ατμόσφαιρα.
Ώστε αυτό ήταν λοιπόν; Ήθελε να μου κάνει πρόταση γάμου; Την αγαπημένη μας βραδιά του χρόνου!
Τί ρομαντικό!
Κλασικό για τον Έρικ!
Αφού φάγαμε και ήπιαμε σαμπάνια όπως άρμοζε σε μια τέτοια περίσταση, είπε ο Έρικ:
- Το φαντάζεσαι Σέλυ; Από απόψε θα είμαστε για πάντα μαζί και επίσημα!
Είπε και την ίδια στιγμή ενώ θα έπρεπε να είμαι πανευτυχής, ένιωθα φυλακισμένη.
Για πάντα να ανήκω στον Έρικ...! Γυναίκα του Έρικ...!
Ένιωθα έναν πανικό να με καταβάλει ωστόσο καρφίτσωσα στο πρόσωπό μου ένα πλαστικό χαμόγελο, αρκετό, ώστε να επιβεβαιώσει κι από μέρους μου τα λόγια του.
Κάποιος να με σκοτώσει!
Μισό λεπτό. Εφόσον νιώθω έτσι, γιατί είπα "ναι;" Γιατί να μην είμαι ειλικρινής και να του πω ότι δεν θέλω να δεσμευτώ;
Τί μου συμβαίνει; Είμαστε μαζί δύο χρόνια και τώρα μου κάνει πρόταση γάμου και νιώθω φυλακισμένη; Δεν θα μπορώ να πηδάω όποιον θέλω! Θα πρέπει να διαγράψω τους υπόλοιπους άντρες απ' το μυαλό μου.
Δε γίνεται να παντρευτούμε και μετά να του ζητήσω διαζύγιο όταν βαρεθώ μαζί του;
Μια χαρά! Ούτε γάτα, ούτε ζημιά.
Όμως μέχρι τότε;
Όχι. Δεν μπορώ. Κουράζομαι και μόνο που σκέφτομαι τη διαδικασία του γάμου.
Όχι! Δεν είμαι εγώ για τέτοιες μαλακίες. Δέχτηκα και είπα το "ναι" τώρα για να μην τον κάνω να νιώσει άσχημα. Αν αρνιόμουν, υπάρχει περίπτωση να με έλεγαν σκύλα οι παρευρισκόμενοι που αρνήθηκα. Α ναι! Ήταν και η οικονομική άνεση...
Ας αφήσω να περάσει αυτή η βραδιά κι αύριο θα του πω ότι το ξανασκέφτηκα και ίσως καλύτερα θα είναι να χωρίσουμε. Δεν νιώθω καλά να τον κοροϊδεύω και να τον απατώ με τον ένα και με τον άλλο. Έτσι θα ζήσω κι εγώ ελεύθερα τη ζωή που θέλω κι εκείνος θα βρει μια κοπέλα που θα είναι για γάμο, σπίτι και κουτσούβελα. Καλά ήταν δύο χρόνια σχέσης, αλλά μέχρι εκεί. Και πολύ κράτησε.
Αρχικά ήμουν ενθουσιασμένη μαζί του. Η αγάπη μας για τη ροκ μουσική, τις μηχανές, το μαύρο χρώμα, τα σκουλαρίκια κι όλα όσα χαρακτηρίζουν τους...ροκάδες ήταν αυτά που μας ένωσαν. Ο Έρικ ήταν και καλό παιδί. Εργατικό και ήξερε να προσφέρει στον άλλον παραπάνω απ' όσα ο άλλος του ζητά. Επειδή μια μέρα εξέφρασα την επιθυμία να αγοράσω μια δεύτερη ηλεκτρική κιθάρα μόνο και μόνο επειδή μου άρεσε το χρώμα και η διακόσμησή της αλλά δεν είχε αρκετά χρήματα, ούτε έφταναν τα δικά μου, την επόμενη μέρα ξεκίνησε δεύτερη δουλειά και σε ένα μήνα μου έδωσε παραπάνω χρήματα από όσα έκανε η κιθάρα για να την αγοράσω. Εγώ είχα ξεχάσει εκείνη την αυθόρμητη επιθυμία μου, μα εκείνος το θυμόταν.
Τότε κατάλαβα ότι θα έκανε τα πάντα για μένα για να με ικανοποιήσει.
Ήταν από τους άντρες που όταν ερωτεύονταν έδιναν όλο τον εαυτό τους στον άλλον. Εμένα όμως με ξενέρωνε αυτό. Μπορεί εξωτερικά να φαινόταν άγριος, απλησίαστος, σκληρός ή από εκείνους τους καυτούς τύπους που αλλάζουν τις γκόμενες σαν τα εσώρουχα, αλλά κατά βάθος είναι καλός μέχρι αηδίας. Από εκείνους τους μονογαμικούς, παραδοσιακούς τύπους. Δεν μου άρεσε η μόνιμη δέσμευση. Ήμουν μαζί του για να περάσω καλά ένα διάστημα αλλά είχα στο μυαλό μου κάποια στιγμή να τον αφήσω όταν τον βαρεθώ. Η πρόταση γάμου ήρθε ξαφνικά κι απροειδοποίητα. Ούτε κατάλαβα πως πέρασε ο καιρός.
Το σεξ ήταν καλό, αλλά θέλω ποικιλία. Δεν μπορώ να μείνω δεσμευμένη με έναν. Έπρεπε να του ζητήσω να χωρίσουμε πριν αρχίσω να ξενοπηδάω πίσω από την πλάτη του. Έστω κι αργά, θα του ζητήσω να χωρίσουμε.
Αυτό θα κάνω. Το πήρα απόφαση!
🕸️🎃🕸️
Γυρίσαμε αργά τα μεσάνυχτα με τη μηχανή που είχε ο Έρικ.
Κατεβήκαμε και αφού φτάσαμε σπίτι, άνοιξα με το κλειδί και μπήκαμε μέσα!
Άναψα τα φώτα και προχωρήσαμε στο σαλόνι.
Όταν φτάσαμε όμως στο σαλόνι, είδα έντρομη ότι στη μεγάλη πολυθρόνα καθόταν σταυροπόδι ο Ζακ με τους αγκώνες να ακουμπάνε στα μπράτσα της πολυθρόνας.
Χαμογελούσε καθώς με είδε με τον Έρικ!
Είχα πάθει σοκ!
Ο Ζακ μέσα στο σπίτι μου!
Ο Έρικ όταν τον είδε, θεωρώντας ότι ήταν κλέφτης, πήγε ν' αρπάξει κάτι να τον σταματήσει όμως ο Ζακ ύψωσε ένα όπλο και ακούστηκε πυροβολισμός και την επόμενη στιγμή, ο Έρικ τινάχτηκε προς τα πίσω καθώς η σφαίρα βρήκε τον στόχο της!
Ούρλιαξα δυνατά τρομαγμένη.
- Βούλωσ' το σκύλα!
Έφτυσε ο Ζακ απειλώντας με το όπλο.
- Σέλυ....τρέξε....
Είπε ο Έρικ φτύνοντας αίμα και κρατώντας το στήθος του όπου χτυπήθηκε από τη σφαίρα. Το αίμα έρρεε άφθονο, κυλώντας στο χέρι του και τα ρούχα του!
- Κάνε ότι αρπάζεις κάτι κι η επόμενη σφαίρα θα πάει στο "Δόξα πατρί".
Είπε ο Ζακ.
Ο Έρικ σταμάτησε.
- Ποιός είσαι και τί θελεις; Αν θες χρήματα δεν κρύβω τίποτα...
- Νομίζεις ότι είμαι εδώ για να κλέψω; Εσύ είσαι ο κλέφτης!
Είπε ο Ζακ με ένα κρίπυ χαμόγελο και σηκώθηκε τείνοντας το όπλο του πάνω στον Έρικ.
Εγώ είχα μείνει κοκαλωμένη μην μπορώντας να κάνω τίποτα. Ήταν λες και ζούσα έναν εφιάλτη!
Δεν μπορεί να συμβαίνει κάτι τέτοιο! Είναι τρελός;
Ήρθε κοντά μου και μ' έπιασε από το σαγόνι.
- Τσούλα! Ψεύτρα! Πουτάνα!
Είπε ουρλιάζοντας στο πρόσωπό μου και μου έδωσε ένα δυνατό χαστούκι ρίχνοντάς με κάτω. Δάκρυα άρχισαν να κυλάνε αβίαστα από τα μάτια μου.
- ΣΕΛΥ!
Φώναξε ο Έρικ που είχε πέσει κάτω. Έχανε αρκετό αίμα.
- Ζακ...
- Σέλυ...; Τον ξέρεις;
Ρώτησε ο Έρικ με αγωνία κι έκπληξη, ζωγραφισμένα στα τραβηγμένα από τον πόνο, χαρακτηριστικά του προσώπου του.
- Ο...όχι...εγώ...!
- Πουτάνα του κερατά!
Είπε και μου έδωσε κλωτσιά αναγκάζοντάς με να διπλωθώ από τους πόνους, ενώ ο Έρικ, αν και πληγωμένος θανάσιμα, όρμησε κατά πάνω του.
- Σε προειδοποίησα τσούλα! Το καλό που σου θέλω να μη μου κρύβεις άλλον! Κι εσύ;
Έβλεπα τον Έρικ να προσπαθεί να τον χτυπήσει έστω και πληγωμένος, αλλά ο Ζακ πρόλαβε και τον πυροβόλησε ξανά και ξανά στο στήθος του, όσο μου μιλούσε.
Έβγαλα μια κραυγή γοερή ανάμικτη με κλάμα.
Δεν μπορεί να συμβαίνει αυτό!
- Δεν με κοροϊδεύει κανείς εμένα σκρόφα! Το κατάλαβες;
Με πλησίασε και έφερα τα χέρια μου μπροστά στο πρόσωπό μου για να το προστατέψω όμως εκείνος άρπαξε το χέρι μου.
- Τί είναι αυτό; Ώστε γι' αυτό βγήκατε έξω;
Τί πράγμα; Πώς ήξερε;
Μας παρακολουθούσε;
Η αίσθηση που είχα πριν πάω στο εστιατόριο...Παραμόνευε...με παρακολουθούσε...να δει αν τον απατάω...
- Πρόταση γάμου; Μάντεψε λοιπόν σκύλα! Πολύ ταιριαστό το μαύρο πετράδι στο δαχτυλίδι σου για την περίσταση, γιατί αυτός που θα παντρευτείς, θα είναι ο Θάνατος!
Είπε κοροϊδευτικά με ένα σαδιστικό χαμόγελο.
- Ό...χι... Σέ...λυ...
Γύρισα στο μέρος του Έρικ που ήταν αναίσθητος κάτω στο πάτωμα πνιγμένος στο αίμα του. Παρολαυτά, προσπάθησε να σηκωθεί. Γύρισε το κεφάλι του σε μένα.
- Δεν καταλαβαίνεις μαλάκα ότι πηδιόμασταν;
Είπε χλευάζοντας στον Έρικ κι έφτυσε κάτω.
- Ποτέ δε μου είπε ότι είχε κι άλλον η σκροφίτσα σου. Πηδιόμασταν στο κρεβάτι σας. Αν δεν παραμόνευα έξω από το σπίτι απόψε και δεν την ακολουθούσα στο εστιατόριο, δεν θα μάθαινα ποτέ ότι είχε και σένα. Μάντεψε όμως: Δεν μ' αρέσει να έρχομαι δεύτερος.
- Όχι!
Κουνούσε το κεφάλι ο Έρικ μην μπορώντας να πιστέψει την αλήθεια. Με κοιτούσε εκλιπαρώντας να διαψεύσω τα λόγια του Ζακ, καθώς δάκρυα κυλούσαν από τα μάτια του ενώ το αίμα του κυλούσε άφθονο στο πάτωμα σχηματίζοντας μια λίμνη γύρω από το σώμα του.
- Λυπάμαι Έρικ....
Μονολόγησα μονάχα πλημμυρισμένη από δάκρυα, μετανιώνοντας για όλα...Δεν περίμενα ότι θα το μάθαινε με αυτόν τον τρόπο ο Έρικ...
Και να φανταστείς ότι αύριο θα του ζητούσα να χωρίσουμε...!
Ο Ζακ αγριεμένος από αρρωστημένη ζήλεια, άρπαξε το δαχτυλίδι μου και το έβγαλε από το δάχτυλό μου πετώντας το μακριά. Έπειτα ρίχνοντάς με κάτω στο πάτωμα, λίγα μέτρα μακριά από τον Έρικ που έσβηνε, βάλθηκε να μου σηκώσει το φόρεμα.
- Δεν σου αρέσουν οι αγριάδες; Ας το απολαύσουμε λοιπόν πουτανάκι.
Προσπάθησα να τον σταματήσω, να του ξεφύγω, μα εκείνος βάλθηκε να με πηδήξει.
- Όχι! Σταμάτα!
- Βούλωσ' το μη στο βουλώσω με κάτι άλλο.
Βρυχήθηκε κολλώντας την κάννη του όπλου του στα χείλη μου που ήταν ζεστή ακόμα από τις σφαίρες που έριξε στον Έρικ.
- Γκόμενες που με κερατώνουν, τις καρφώνω με τα κέρατα πουτανάκι.
Άρχισε να γελάει υστερικά. Φερόταν περίεργα. Τρομακτικά. Ένα δυνατό ρίγος με τύλιξε, όπως εκείνο που ένιωθα έξω. Είχε ρίξει πίσω το κεφάλι του και γελούσε με ένα αποκρουστικό, ανατριχιαστικό και εφιαλτικό γέλιο.
Έσκυψε από πάνω μου μα η ζωώδης δύναμή του είχε κάτι το αφύσικο που δεν είχε όσο καιρό πηδιόμασταν. Προσπάθησα να παλέψω, να ξεφύγω, μα εκείνος τρελαμένος με φυλάκισε ακίνητη στο πάτωμα, επιβάλλοντας τον εαυτό του πάνω μου.
Κάτι δεν πήγαινε καλά μαζί του!
Όπως γύρισα το κεφάλι, είδα τον Έρικ ακίνητο με τα μάτια ακόμα ανοιχτά, καρφωμένα πάνω μου.
Είναι νεκρός!
Το αίμα είχε ποτίσει το πάτωμα. Δεν μιλούσε, δεν ανέπνεε, δεν κουνιόταν.
Όχι!
Είναι νεκρός!
Έρικ!!
Ο Ζακ τελικά έχωσε τα δόντια του στον λαιμό μου και δαγκώνοντας δυνατά, τράβηξε κι έβγαλε κομμάτι από το δέρμα μου κάνοντάς με να ουρλιάζω από πόνο ενώ το αίμα πετάχτηκε σαν συντριβάνι. Πήγα να παλέψω να ξεφύγω αλλά είδα ότι κάτι δεν πήγαινε καλά. Δεν ήταν ο Ζακ αυτό που έβλεπα! Τα μάτια του φαίνονταν τρελά! Κοιτούσαν σε διαφορετικές κατευθύνσεις. Το στόμα του ήταν όλο βαμμένο με το αίμα μου όπως και τα δόντια του! Η εικόνα φρίκης ήταν παραπάνω απ' όσο μπορούσα ν' αντέξω!
Άρχισα να ουρλιάζω μα αυτό το "πράγμα" βάλθηκε να με δαγκώσει. Όσο κι αν ένιωθα τα μέλη μου παραλυμένα από φόβο, πάλεψα μα χωρίς αποτέλεσμα. Κατάφερε κι έχωσε τα δόντια του στο μάγουλό μου ξεσκίζοντάς το! Δεν το αντέχω! Καλύτερα να πεθάνω! Το αίμα μου το ένιωθα καυτό να κυλάει από το σώμα μου, αφήνοντάς με κρύα.
Γρήγορα!
Πιο γρήγορα!
Είδα δίπλα το όπλο του Ζακ.
Μέσα σε μια νύχτα διαλύθηκε η ζωή μου! Δεν αντέχω τον πόνο. Καλύτερα να πεθάνω...
Με ένα ακόμα δάγκωμα στο λαιμό, έσκισε ζωτικής σημασίας αρτηρία. Σε λίγο τίποτα δεν θα είχε σημασία!
Λίγο ακόμα κι όλα θα τελειώσουν...
Το απλωμένο χέρι μου κατάφερε κι έπιασε το όπλο, όμως εκείνος το κατάλαβε. Έπιασε το χέρι μου και έδωσε τα δόντια του στον πήχη μου, ξεριζώνοντας τη σάρκα από το κόκαλο.
- ΑΑΑΑΑΑΑΑ!!!
Ούρλιαξα από τον πόνο. Γιατί δεν είμαι νεκρή;
Γιατί;
Γιατί ακόμα νιώθω πόνο;
Δεν πέθανα ακόμα;
Ας με σκοτώσει!
Θέλω να πεθάνω!
Επιτέλους πήρε το όπλο από το χέρι μου μα το πέταξε μακριά!
Όχι!
Συνέχισε να τρώει από το ζωντανό ακόμα κορμί μου.
Ο πόνος ήταν ανείπωτος μα η απώλεια αίματος με έκανε να χάσω ευτυχώς τις αισθήσεις μου, ώσπου ο Θάνατος με βρήκε επιτέλους.
Η τελευταία μου σκέψη ήταν ο πόνος που ένιωθα κι ο φόβος.
Ευχόμουν να ήταν ο Έρικ ή κάποιος άλλος που να αγαπούσα...όμως δεν πρόλαβα να σκεφτώ κανέναν γιατί δεν αγαπούσα κανέναν.
Πήρα αυτό που μου άξιζε.