For Youth part 2
မဂ်လာ ဧည့်ခံပွဲလေ အောင်မြင်စွာ ပီဆုံးသွားခဲ့ပီ သူတို့နှစ်ယောက် လည် ဧည့်သည်တွေကို နူတ်ဆက်ပီ အဖိုးကို သွားရောက်ကန်တော့ကြတယ်
"သာဓုသာဓုသာဓုပါ ခလုပ်မထိဆူမညိပဲ အိုအောင်မင်အောင် ပေါင်းဖတ်နိုင်ပါစေကွယ်''
"ပေးတဲ့ဆုနဲ့ ပြည့်ပါစေ ဖိုး''
သူတို့နှစ်ယောက် အဖိုးကို ကန်တော့ပီ ထရပ်လိုက်ကြသည်
ဂျောင်ကုရဲ့ မိခင်ကတော့ ဂျီမင်ကို အမြင်မကြည်စွာ မျက်စောင်တခဲခဲဖြစ်နေခဲ့ပီ ဟန်မဆောင် နိုင်စွာ ဖြစ်နေတဲ့ အမူအရာ ကြောင့် ဂျီလည်တကူတကသွားပီ နူတ်မဆက်ခဲ့သလို ဂျောင်ကုကလည် မသွားခဲ့ပါ
အဖိုးကလည် ပြောထားတော့ ဂျီ လည် ဂျောင်ကု ကို မတိုက်တွန်းခဲ့ပါဘူး
"မြေးဂျီလေ အစစအရာရာဂရုစိုက်နော် ''
"ဟုတ်ကဲ့ပါ ဖိုး မြေး ဂရုစိုက်ပါမယ်''
"ကျေးဇူးပါ ကွယ်''
"မလိုပါဘူးဖိုးရယ် ခုသားက ဖိုးရဲ့မြေးဖြစ်ပီလေ''
"လိမ္မာတဲ့ကလေးရယ် ''
အပြုံးချိုချိုလေးနဲ့ ဖိုးကိုပြန်ပြောနေတဲ့သူကို ဂျောင်ကု ငေးကြည့်နေမိတယ်
"မြေးတို့ ဟန်နီမွန် ဘယ်သွားဖို့ရှိလဲ''
"ကျနော် မအားဘူး ဖိုး မနက်ဖြန် flag နဲ့ နိုင်ငံခြားသွားဖို့ရှိတယ် ဖျတ်မရဘူး ''
အဖိုးကတော့ ဂျောင်ကုရဲ့ အကြောင်းသိသူမို့ ဂျီလေကိုသာ အာနာသွားမိပီ စကားပြောဖို့ ပြင်ချိန်မုာပဲ
"ဖြစ်တယ်မလား ပတ်ဂျီမင်''
"ဘာကိုဖြစ်ရမုာလဲ''
" ငါမအားဘူး မင်းသွာချင်သပ့ဆို မင်းဘာသာသွား နာလည်လား''
ဂျီ ဂျောင်ကုရဲ့ စကားကြောင့် ဒေါသထွက် မိပေမဲ့ ဒီနေ့က မဂ်လာဦးနေ့ ခုမဂ်လာဆောင် ခုရန်ထဖြစ်ရင် လူကြားလို့မကောင် ပီတော့ဂျောင်ကုရဲ့ စကားကြောင့် မျက်နာငယ်သွားတဲ့ အဖိုးကြောင့် ဂျီစိတ်တွေ လျှော့ချလိုက်ပီ
"ရပါတယ် မင်းအားမုပေါ့ အားတဲ့အချိန်ပေါ့ ဖြစ်ပါတယ်''
"ပီရော ပြန်မယ် ဖိုးမြေးတို့ ပြန်တော့မယ် ပင်းပန်းနေပီ''
ပြောပီထွက်သွားတဲ့ သူကြောင့်
ဂျီးအဖိုးလက်ကလေးကိုင်ပီ နူတ်ဆက်ပီ
"မြေးဂျီ စိတ်မဆိုးနဲ့နော် ဂျောင်ကုက ချစ်ခင်ခြင်းဆိုတာ ဘာမုန်သိတာမဟုတ်ဖူး သူ့ကိုဂရုစိုက်ပေးပါနော် သူကစိတ်ရင်းကောင်းတယ် စကားပြောပဲမတတ်တာပါ သားကခွင့်လွှတ်ပေးပါကွယ်''
ဂျီ စိတ်တိုနေပေမဲ့ အဖို့ရှေ့မုာမို့ ပြုံးလိုက်ပီ
"ဟုတ်ကဲ့ မြေးနာလည်ပါတယ် မြေးကြိုးစားပါ့မယ်''
"တခုခုဆို ပြောနော် မြေးဖတ်မုာ အဖိုးရှိတယ်''
"ဟုတ်ကဲ့ပါဖိုး အဆို မြေးသွားတော့မယ်နော် စောင့်ရတာကြာတယ်ပြောနေဦးမယ် ဖိုးမြေးက''
"အေးပါကွယ် လိမ္မာတဲ့ကလေးရယ် ''
ဂျီ ဖိုးကို နူတ်ဆက်ပီ ကားဆီ ပြန်ပြေးလာပီ ကားတံခါးဖွင့်ပီ ထိုင်လိုက်တာနဲ့ ဂျောင်ကု စကားတစ်လုံးမု မပြောပဲ ကားကို မောင်ထွက်လာခဲ့တယ်
သူလည်မပြောခဲ့သလို ဂျီလည်မပြောပဲ လမ်းဘေးက ရူခင်တွေကိုပဲ ကြည့်ပီ လိုက်လာခဲ့တယ်
သူ့ရဲ့အေးစက်တဲ့ လေသံမုာ ဂျီမင်ဒေါထွက်သွားတာ သူသိပေမဲ့ အရိပ်အကဲနာလည်တဲ့ ဒီကောင်လေးကို ဘာရယ်မဟုတ်ကျေးဇူးတော့တင်မိသာ
သူ့အမုားဆိုတာသိပေမဲ့ ဘယ်သူ့ကိုမု မတောင်ပန်ဖူးတော့ တောင်ပန်ဖို့လည် စိတ်ကူးမရှိဘူး
ခုလည် လမ်းအပြင်ကိုပဲ ငေးပီလိုက်လာခဲ့တယ် သူ့ကိုမေးမြန်ချင်း ရန်ဖြစ်ချင်တွေမရှိတာတော့ သဘောကျနေမိတယ်
ကားလေးက ကျယ်ဝန်လှတဲ့ခြံတွေ အိမ်လှလှလေးတွေကို ဖြတ်သန်းပီ တောင်ကုန်လေးပေါ် တတ်သွားခဲ့တယ်
တောင်ကုန်လေးပေါ်မုာတော့ မှန်တွေနဲ့ ဥရောပစတိုင် ဆောက်ထားတဲ့ နှစ်ထပ်တိုက်လှလှလေ
ခြံဝင်ထဲ ဝင်တဲ့လမ်းတလျှောက်မုာလည် ပန်းရုံငယ်လေးတွေက လှပစွာ ဖူးပွင့်နေကြတယ်
ခြံစည်းရိုး နဲ့ကပ်ပီ စိုက်ထားတဲ့ ထင်ရူးပင်(ခရစ်စမတ် သစ်ပင်)လေးတွေကလည် မျက်စိပဒေသာရှိနေခဲ့တယ်
တောင်ကုန်လေးတစ်လျှောက် ရှိနေတဲ့ ပန်းဥယာဥ်လေးကလည် ဂျီ့ကိုဆွဲဆောင်နေခဲ့ပီ
ခဏက မဂ်လာပွဲမုာ ဖြစ်ပျတ်ခဲ့တာတွေ အားလုံးမေ့နိုင်အောင်လှပလွန်တဲ့ အိမ်ကလေ
"မင်း ဒီမုာ အိပ်တော့မလို့လား ''
အေးစက်တဲ့ လေသံကြောင့် ဂျီငေးနေရာကနေသတိဝင်လာပီ
"ဟင် မဟုတ်ပါဘူး လှလွန်လို့ပါ''
"မင်းကကြိုက်လို့လား''
ဂျောင်ကု ခြံဝန်းကတစ်ချက်လှမ်းကြည့်ပီမေးလိုက်တော့
"အင်း ကြိုက်တယ် ''
"ပီရော''
ဂျောင်ကု ဂျီဆင်းပီတာနဲ့ ကားသော့ပိတ်ပီ အိမ်ထဲဝင်သွားခဲ့တယ်
ဂျီလည် အိမ်ထဲဝင်လာခဲ့ချိန် ဧည့်ခံရဲ့နံရံမုာ ချိတ်ဆွဲထားတဲ့ သူတို့နှစ်ယောက်ရဲ့ ဓာတ်ပုံအကြီးကြီကို တွေ့လိုက်ရပီ ဓာတ်ပုံပတ်ပတ်လည်မုာ ရှိနေခဲ့တဲ့ ပန်းရောင်စုံလေးတွေကလည် လှပမူ့အပေါင်း ခညောင်းနေခဲ့တယ်
''အလုပ်သမားတွေ ခြံအနောက်ဖတ်ကအိမ်မုာနေကြတယ် အိမ်ထဲမုာလူပိုရှိတာ မကြိုက်လို့ မင်းခိုင်းချင်ရင်ခေါ်ခိုင်လိုက်''
သူ့အနောက်က အသံကြောင့် ဂျီလန့်သွားခဲ့ပီ
''အင်းပါ ခုမလိုပါဘူး''
''ပီရောလေ ''
လက်နှစ်ဖတ်ကို ဘောင်ဘီအိပ်ထဲထည့်ပီ မာနကြီးတဲ့ပုံစံအပြည့်ဖမ်းထားတဲ့သူကြောင့် ဂျီအနောက်ကနေ ထိုးတဲ့ပုံစံလုပ်လိုက်ပီ အပေါ်တတ်သွားတဲ့သူကြောင့် အနောက်ကနေ လိုက်လာခဲ့တယ်
အပေါ်ထပ်ရောက်တော့ အခန်းရှေ့ရောက်ခါမု ရုတ်တရက် လှည့်လာတဲ့သူကြောင့် ဂျီ ဝင်တိုက်လိုက်ချိန်တော့ ဖမ်းဆွဲပီ ရပ်လိုက်ချိန် အလိုလို သူ့ရင်ခွင်ထဲရောက်သွားတော့ ဂျီရင်တွေခုန်နေမိတယ်
''မင်း ဘယ်အခန်းနေမုာလည် ကြိုက်တဲ့အခန်းယူ''
''ဟင် အတူနေရမုာမဟုတ်လား''
''ဘာကိုမျှော်လင့်နေတာလည် ငါကလူပိုရှိတာမကြိုက်ဖူး ''
''မမျှော်လင့်ပါဘူး ဒါနဲ့ငါကလူပိုလား''
မျက်လုံးလေ ပြူပီ ပြန်ပြောလာတဲ့သူကြောင့်
''ကျစ် စကားအရမ်းမများစမ်းပါနဲ့ ငါစိတ်ကောလူကော ပင်းပန်းနေတယ် နာချင်ပီ''
''ok ဒီနေ့တော့ ပင်းပန်းနေလို့ထားလိုက်တော့ မင်းကအိမ်ရှင်ဆိုတော့မင်းရွေးပါ ငါကရတယ်''
''ပီတာပဲ''
ပြောင်ရင်းညာဖတ်ကအခန်းကို တံခါးဖွင့်ဝင်သွားတော့ ဂျီ ရအောင်ကြည့်လိုက်တော့ မဂ်လာအခန်းပဲ
ဂျီကြည့်နေတုန်း တံခါးပိတ်သွားတဲ့သူကြောင့်
ရား အူးကြောင်ကြား သေတော့မယ် ပွစိ ပွစိပြောပီ လက်သီးရွယ်နေတုန်း
ပွင့်လာတဲ့တံခါးကြောင့်
ဟိဟိ
ဂျီမျက်နာချိုးသွေးလိုက်ပီ ဘယ်ဖတ်အခန်းကို ဝင်လာခဲ့တယ်
''wow မိုက်လိုက်တာ အကောင်းစာပြင်ထားတာပဲ''
ဂျီအခန်းထဲက ပရိဘောဂတွေ လိုက်ကြည့်ပီ အံအော်နေခဲ့သည်
ဂျီအိပ်ယာဘေးက မှန်လိုက်ကာကြီးကို ဖွင့်လိုက်တော့
ခြံဝန်ထဲကို အကုန်လှမ်းမြင်ရပီ အဓိက ပန်းခြံလေးကိုမြင်ရတော့ ဂျီပျော်ရွှင်နေမိတယ်
''အလကား ကပ်စေးအို ကော်တရာကြီး မင်းနဲ့နေမယ့်အစား ဒါမျိုးကပိုတောင်မိုက်သေး ဟွန်း''
ဂျီတစ်ယောက်ပဲ ရေရွက်ရင်းပျော်ရွှင်နေခဲ့မိတယ်
ဂျီ အိပ်ယာပေါ်လှဲရင်း မိုးမခနွယ် ကိုသတိရမိပီ သူမကြောင့် သူမကိုချစ်နေလို့ သူ့ကို ဟန်ဆောင် လက်ထပ်ခဲ့တာလား
ဂျီတွေးမိချိန် တဒဂ် ပျော်ရွှင် မူ့တွေ ပျောက်ဆုံးသွားခဲ့ပီ
ဂျီ မွန်ကျပ်လာခဲ့တယ် စိတ်တွေလည် လေးလံလာခဲ့ပီ
Comesoon
Story by Kaungkin Thwe
ZG
For Youth part 2
မဂ္လာ ဧည့္ခံပြဲေလ ေအာင္ျမင္စြာ ပီဆုံးသြားခဲ့ပီ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ လည္ ဧည့္သည္ေတြကို ႏူတ္ဆက္ပီ အဖိုးကို သြားေရာက္ကန္ေတာ့ၾကတယ္
"သာဓုသာဓုသာဓုပါ ခလုပ္မထိဆူမညိပဲ အိုေအာင္မင္ေအာင္ ေပါင္းဖတ္နိုင္ပါေစကြယ္''
"ေပးတဲ့ဆုနဲ႕ ျပည့္ပါေစ ဖိုး''
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ အဖိုးကို ကန္ေတာ့ပီ ထရပ္လိုက္ၾကသည္
ေဂ်ာင္ကုရဲ႕ မိခင္ကေတာ့ ဂ်ီမင္ကို အျမင္မၾကည္စြာ မ်က္ေစာင္တခဲခဲျဖစ္ေနခဲ့ပီ ဟန္မေဆာင္ နိုင္စြာ ျဖစ္ေနတဲ့ အမူအရာ ေၾကာင့္ ဂ်ီလည္တကူတကသြားပီ ႏူတ္မဆက္ခဲ့သလို ေဂ်ာင္ကုကလည္ မသြားခဲ့ပါ
အဖိုးကလည္ ေျပာထားေတာ့ ဂ်ီ လည္ ေဂ်ာင္ကု ကို မတိုက္တြန္းခဲ့ပါဘူး
"ေျမးဂ်ီေလ အစစအရာရာဂ႐ုစိုက္ေနာ္ ''
"ဟုတ္ကဲ့ပါ ဖိုး ေျမး ဂ႐ုစိုက္ပါမယ္''
"ေက်းဇူးပါ ကြယ္''
"မလိုပါဘူးဖိုးရယ္ ခုသားက ဖိုးရဲ႕ေျမးျဖစ္ပီေလ''
"လိမၼာတဲ့ကေလးရယ္ ''
အၿပဳံးခ်ိဳခ်ိဳေလးနဲ႕ ဖိုးကိုျပန္ေျပာေနတဲ့သူကို ေဂ်ာင္ကု ေငးၾကည့္ေနမိတယ္
"ေျမးတို႔ ဟန္နီမြန္ ဘယ္သြားဖို႔ရွိလဲ''
"က်ေနာ္ မအားဘူး ဖိုး မနက္ျဖန္ flag နဲ႕ နိုင္ငံျခားသြားဖို႔ရွိတယ္ ဖ်တ္မရဘူး ''
အဖိုးကေတာ့ ေဂ်ာင္ကုရဲ႕ အေၾကာင္းသိသူမို႔ ဂ်ီေလကိုသာ အာနာသြားမိပီ စကားေျပာဖို႔ ျပင္ခ်ိန္မုာပဲ
"ျဖစ္တယ္မလား ပတ္ဂ်ီမင္''
"ဘာကိုျဖစ္ရမုာလဲ''
" ငါမအားဘူး မင္းသြာခ်င္သပ့ဆို မင္းဘာသာသြား နာလည္လား''
ဂ်ီ ေဂ်ာင္ကုရဲ႕ စကားေၾကာင့္ ေဒါသထြက္ မိေပမဲ့ ဒီေန႕က မဂ္လာဦးေန႕ ခုမဂ္လာေဆာင္ ခုရန္ထျဖစ္ရင္ လူၾကားလို႔မေကာင္ ပီေတာ့ေဂ်ာင္ကုရဲ႕ စကားေၾကာင့္ မ်က္နာငယ္သြားတဲ့ အဖိုးေၾကာင့္ ဂ်ီစိတ္ေတြ ေလွ်ာ့ခ်လိဳက္ပီ
"ရပါတယ္ မင္းအားမုေပါ့ အားတဲ့အခ်ိန္ေပါ့ ျဖစ္ပါတယ္''
"ပီေရာ ျပန္မယ္ ဖိုးေျမးတို႔ ျပန္ေတာ့မယ္ ပင္းပန္းေနပီ''
ေျပာပီထြက္သြားတဲ့ သူေၾကာင့္
ဂ်ီးအဖိုးလက္ကေလးကိုင္ပီ ႏူတ္ဆက္ပီ
"ေျမးဂ်ီ စိတ္မဆိုးနဲ႕ေနာ္ ေဂ်ာင္ကုက ခ်စ္ခင္ျခင္းဆိုတာ ဘာမုန္သိတာမဟုတ္ဖူး သူ႕ကိုဂ႐ုစိုက္ေပးပါေနာ္ သူကစိတ္ရင္းေကာင္းတယ္ စကားေျပာပဲမတတ္တာပါ သားကခြင့္လႊတ္ေပးပါကြယ္''
ဂ်ီ စိတ္တိုေနေပမဲ့ အဖို႔ေရွ႕မုာမို႔ ၿပဳံးလိုက္ပီ
"ဟုတ္ကဲ့ ေျမးနာလည္ပါတယ္ ေျမးႀကိဳးစားပါ့မယ္''
"တခုခုဆို ေျပာေနာ္ ေျမးဖတ္မုာ အဖိုးရွိတယ္''
"ဟုတ္ကဲ့ပါဖိုး အဆို ေျမးသြားေတာ့မယ္ေနာ္ ေစာင့္ရတာၾကာတယ္ေျပာေနဦးမယ္ ဖိုးေျမးက''
"ေအးပါကြယ္ လိမၼာတဲ့ကေလးရယ္ ''
ဂ်ီ ဖိုးကို ႏူတ္ဆက္ပီ ကားဆီ ျပန္ေျပးလာပီ ကားတံခါးဖြင့္ပီ ထိုင္လိုက္တာနဲ႕ ေဂ်ာင္ကု စကားတစ္လုံးမု မေျပာပဲ ကားကို ေမာင္ထြက္လာခဲ့တယ္
သူလည္မေျပာခဲ့သလို ဂ်ီလည္မေျပာပဲ လမ္းေဘးက ႐ူခင္ေတြကိုပဲ ၾကည့္ပီ လိုက္လာခဲ့တယ္
သူ႕ရဲ႕ေအးစက္တဲ့ ေလသံမုာ ဂ်ီမင္ေဒါထြက္သြားတာ သူသိေပမဲ့ အရိပ္အကဲနာလည္တဲ့ ဒီေကာင္ေလးကို ဘာရယ္မဟုတ္ေက်းဇူးေတာ့တင္မိသာ
သူ႕အမုားဆိုတာသိေပမဲ့ ဘယ္သူ႕ကိုမု မေတာင္ပန္ဖူးေတာ့ ေတာင္ပန္ဖို႔လည္ စိတ္ကူးမရွိဘူး
ခုလည္ လမ္းအျပင္ကိုပဲ ေငးပီလိုက္လာခဲ့တယ္ သူ႕ကိုေမးျမန္ခ်င္း ရန္ျဖစ္ခ်င္ေတြမရွိတာေတာ့ သေဘာက်ေနမိတယ္
ကားေလးက က်ယ္ဝန္လွတဲ့ၿခံေတြ အိမ္လွလွေလးေတြကို ျဖတ္သန္းပီ ေတာင္ကုန္ေလးေပၚ တတ္သြားခဲ့တယ္
ေတာင္ကုန္ေလးေပၚမုာေတာ့ မွန္ေတြနဲ႕ ဥေရာပစတိုင္ ေဆာက္ထားတဲ့ ႏွစ္ထပ္တိုက္လွလွေလ
ၿခံဝင္ထဲ ဝင္တဲ့လမ္းတေလွ်ာက္မုာလည္ ပန္း႐ုံငယ္ေလးေတြက လွပစြာ ဖူးပြင့္ေနၾကတယ္
ၿခံစည္းရိုး နဲ႕ကပ္ပီ စိုက္ထားတဲ့ ထင္႐ူးပင္(ခရစ္စမတ္ သစ္ပင္)ေလးေတြကလည္ မ်က္စိပေဒသာရွိေနခဲ့တယ္
ေတာင္ကုန္ေလးတစ္ေလွ်ာက္ ရွိေနတဲ့ ပန္းဥယာဥ္ေလးကလည္ ဂ်ီ့ကိုဆြဲေဆာင္ေနခဲ့ပီ
ခဏက မဂ္လာပြဲမုာ ျဖစ္ပ်တ္ခဲ့တာေတြ အားလုံးေမ့နိုင္ေအာင္လွပလြန္တဲ့ အိမ္ကေလ
"မင္း ဒီမုာ အိပ္ေတာ့မလို႔လား ''
ေအးစက္တဲ့ ေလသံေၾကာင့္ ဂ်ီေငးေနရာကေနသတိဝင္လာပီ
"ဟင္ မဟုတ္ပါဘူး လွလြန္လို႔ပါ''
"မင္းကႀကိဳက္လို႔လား''
ေဂ်ာင္ကု ၿခံဝန္းကတစ္ခ်က္လွမ္းၾကည့္ပီေမးလိုက္ေတာ့
"အင္း ႀကိဳက္တယ္ ''
"ပီေရာ''
ေဂ်ာင္ကု ဂ်ီဆင္းပီတာနဲ႕ ကားေသာ့ပိတ္ပီ အိမ္ထဲဝင္သြားခဲ့တယ္
ဂ်ီလည္ အိမ္ထဲဝင္လာခဲ့ခ်ိန္ ဧည့္ခံရဲ႕နံရံမုာ ခ်ိတ္ဆြဲထားတဲ့ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ဓာတ္ပုံအႀကီးႀကီကို ေတြ႕လိုက္ရပီ ဓာတ္ပုံပတ္ပတ္လည္မုာ ရွိေနခဲ့တဲ့ ပန္းေရာင္စုံေလးေတြကလည္ လွပမူ႕အေပါင္း ခေညာင္းေနခဲ့တယ္
''အလုပ္သမားေတြ ၿခံအေနာက္ဖတ္ကအိမ္မုာေနၾကတယ္ အိမ္ထဲမုာလူပိုရွိတာ မႀကိဳက္လို႔ မင္းခိုင္းခ်င္ရင္ေခၚခိုင္လိုက္''
သူ႕အေနာက္က အသံေၾကာင့္ ဂ်ီလန့္သြားခဲ့ပီ
''အင္းပါ ခုမလိုပါဘူး''
''ပီေရာေလ ''
လက္ႏွစ္ဖတ္ကို ေဘာင္ဘီအိပ္ထဲထည့္ပီ မာနႀကီးတဲ့ပုံစံအျပည့္ဖမ္းထားတဲ့သူေၾကာင့္ ဂ်ီအေနာက္ကေန ထိုးတဲ့ပုံစံလုပ္လိုက္ပီ အေပၚတတ္သြားတဲ့သူေၾကာင့္ အေနာက္ကေန လိုက္လာခဲ့တယ္
အေပၚထပ္ေရာက္ေတာ့ အခန္းေရွ႕ေရာက္ခါမု ႐ုတ္တရက္ လွည့္လာတဲ့သူေၾကာင့္ ဂ်ီ ဝင္တိုက္လိုက္ခ်ိန္ေတာ့ ဖမ္းဆြဲပီ ရပ္လိုက္ခ်ိန္ အလိုလို သူ႕ရင္ခြင္ထဲေရာက္သြားေတာ့ ဂ်ီရင္ေတြခုန္ေနမိတယ္
''မင္း ဘယ္အခန္းေနမုာလည္ ႀကိဳက္တဲ့အခန္းယူ''
''ဟင္ အတူေနရမုာမဟုတ္လား''
''ဘာကိုေမွ်ာ္လင့္ေနတာလည္ ငါကလူပိုရွိတာမႀကိဳက္ဖူး ''
''မေမွ်ာ္လင့္ပါဘူး ဒါနဲ႕ငါကလူပိုလား''
မ်က္လုံးေလ ျပဴပီ ျပန္ေျပာလာတဲ့သူေၾကာင့္
''က်စ္ စကားအရမ္းမမ်ားစမ္းပါနဲ႕ ငါစိတ္ေကာလူေကာ ပင္းပန္းေနတယ္ နာခ်င္ပီ''
''ok ဒီေန႕ေတာ့ ပင္းပန္းေနလို႔ထားလိုက္ေတာ့ မင္းကအိမ္ရွင္ဆိုေတာ့မင္းေ႐ြးပါ ငါကရတယ္''
''ပီတာပဲ''
ေျပာင္ရင္းညာဖတ္ကအခန္းကို တံခါးဖြင့္ဝင္သြားေတာ့ ဂ်ီ ရေအာင္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ မဂ္လာအခန္းပဲ
ဂ်ီၾကည့္ေနတုန္း တံခါးပိတ္သြားတဲ့သူေၾကာင့္
ရား အူးေၾကာင္ၾကား ေသေတာ့မယ္ ပြစိ ပြစိေျပာပီ လက္သီး႐ြယ္ေနတုန္း
ပြင့္လာတဲ့တံခါးေၾကာင့္
ဟိဟိ
ဂ်ီမ်က္နာခ်ိဳးေသြးလိုက္ပီ ဘယ္ဖတ္အခန္းကို ဝင္လာခဲ့တယ္
''wow မိုက္လိုက္တာ အေကာင္းစာျပင္ထားတာပဲ''
ဂ်ီအခန္းထဲက ပရိေဘာဂေတြ လိုက္ၾကည့္ပီ အံေအာ္ေနခဲ့သည္
ဂ်ီအိပ္ယာေဘးက မွန္လိုက္ကာႀကီးကို ဖြင့္လိုက္ေတာ့
ၿခံဝန္ထဲကို အကုန္လွမ္းျမင္ရပီ အဓိက ပန္းၿခံေလးကိုျမင္ရေတာ့ ဂ်ီေပ်ာ္႐ႊင္ေနမိတယ္
''အလကား ကပ္ေစးအို ေကာ္တရာႀကီး မင္းနဲ႕ေနမယ့္အစား ဒါမ်ိဳးကပိုေတာင္မိုက္ေသး ဟြန္း''
ဂ်ီတစ္ေယာက္ပဲ ေရ႐ြက္ရင္းေပ်ာ္႐ႊင္ေနခဲ့မိတယ္
ဂ်ီ အိပ္ယာေပၚလွဲရင္း မိုးမခႏြယ္ ကိုသတိရမိပီ သူမေၾကာင့္ သူမကိုခ်စ္ေနလို႔ သူ႕ကို ဟန္ေဆာင္ လက္ထပ္ခဲ့တာလား
ဂ်ီေတြးမိခ်ိန္ တဒဂ္ ေပ်ာ္႐ႊင္ မူ႕ေတြ ေပ်ာက္ဆုံးသြားခဲ့ပီ
ဂ်ီ မြန္က်ပ္လာခဲ့တယ္ စိတ္ေတြလည္ ေလးလံလာခဲ့ပီ
Comesoon
Story by Kaungkin Thwe