အပြာစာ

ကြည့်မရတဲ့သူကြီးကို ချစ်မိသွားတဲကောင်မလေး

ကျမနံမည်းအရင်းက သဲစုလှိုင်၊ ဒါပေမယ့် သဲသဲလို့ပဲခေါ်ကြတယ်။ သဲသဲ ဒီလူကြီးကို ကြည့်လို့မရ။ မျက်နှာကြောကို မတည့်။ လူကောင်ကြီးက ကြီးသလောက် စကားသံက ချွဲချွဲနွဲ့နွဲ့နဲ့ ဘယ်လိုပုံမှန်းမသိ။ သူ့နာမည်က ကိုအောင်သူတဲ့။ မမနုခိုင်ကလည်း တစ်မျိုး။ ဘယ်လိုနားလည်ရမှန်း မသိ။ သဲသဲ မျက်နှာကြောမတည့်သော လူကြီးက မမနှင့် အိမ်မှာ အတူလာနေမယ်တဲ့။ ဘုရားရေ ဒီကြည့်မရတဲ့လူကြီးနဲ့ တစ်အိမ်တည်း နေ့တစ်ဓူဝ ဘယ်လိုနေရလည်း စိတ်ညစ်ပါတယ်။ မမ ယောက်ျားယူမှာလားလို့ မေးတော့“ သဲသဲ..နားမလည်သေးပါဘူး ညီမလေးရယ်” တဲ့။ ပြီးတော့ သဲသဲ ငယ်သေးတယ်တဲ့။ သဲသဲ မငယ်တော့ဘူးလို့ ပြန်ပြောချင်လိုက်တာ မပြောရဲလို့ အသာနေရတယ် ပြန်ပြောလိုက်ချင်တာများ ပါးစပ်ကိုရွနေတာပဲ။ သဲသဲ အသက် (၁၆) နှစ်ထဲ ရောက်နေပြီ။ အပျိုဖြစ်တာတောင် နှစ်ကျော်နေပြီ။ အဲဒီလူကြီးက ဘယ်လောက်ကြာအောင် လာနေမှာလဲလို့မေးတော့ မသိသေးဘူးတဲ့။ ကောင်းရော အိမ်ကနေသာ ထွက်ပြေးလိုက်ချင်တယ်။ အရင်တုန်းက အဲ့ဒီလူကြီး အိမ်ကို ခဏခဏလာဘူးတယ်။ သဲသဲကို ဆက်ဆံတာများ သူငယ်နှပ်စားလေးလို ဆက်ဆံသလိုဘဲ။ အဲ့ကတည်းက ကြည့်မရတော့တာ။ ပြီးတော့ ရှိသေးတယ်။ လူကိုကြည့်ရင် မျက်နှာတင် ကြည့်တာမဟုတ်ဘူး သဲသဲ တစ်ကိုယ်လုံးကို ကြည့်တာများ အင်္ကျီအဝတ်အစားတွေကို ဖောက်ထွင်းပီးမြင်နေသလို မျက်လုံးမျိုးကြီးနဲ့ ကြည့်တတ်တာ။ အဲဒီအချိန်မျိုးဆို သဲသဲ နေလို့အရမ်းခက်တာ။ သူ့ရှေ့မှာ လူတစ်ကိုယ်လုံး အဝတ်တွေ မပါတော့သလိုပဲ။ မျက်နှာတွေ ထူပူ၊ တစ်ကိုယ်လုံးလည်း ရှိန်းဖိန်းလို့။ နှာဗူကြီး လူ့ကိုသူ့မယားကျနေတာပဲ။ ကဲ..အဲဒီလို လူကြီးက အိမ်မှာလာနေမယ်တဲ့။ သဲသဲ သိပါတယ် ဒီလူကြီး အိမ်မှာလာနေရင် မမနဲ့ အတူတူ အိပ်မယ်ဆိုတာကိုလေ။ သဲသဲ စိတ်အရမ်းညစ်တာပဲ။ မမကိုလည်း မပြောရဲဘူး။ မမ နုခိုင်က သဲသဲရဲ့ အစ်မအရင်းခေါက်ခေါက်တော့ မဟုတ်ပေမယ့်  တစ်ဝမ်းကွဲ အစ်မ။ ပြီးတော့ သဲသဲကို မိဘလို စောင့်ရှောက်လာခဲ့သူ။ သဲသဲ (၄) နှစ်သမီးလောက်က သဲသဲ အဖေနဲ့ အမေ၊ နောက်ပီး မမ နုခိုင်ရဲ့ အဖေနဲ့ အမေ၊ မမရဲ့ အစ်ကို သူတို့အားလုံး ချင်းတွင်းမြစ်ထဲမှာ သင်္ဘောနစ်တဲ့ထဲ ပါသွားကြသည်။ အဲဒီနောက် သဲသဲကို မမနုခိုင်က ပြုစုပျိုးထောင်လာခဲ့ရသည်။ ဒီတော့ သဲသဲက မမနုခိုင်ကို မလှန်ရဲတာလည်း မဆန်းပေ။

အဲဒီ ကိုအောင်သူဆိုတဲ့ လူကြီး အိမ်မှာလာနေရင် ဘယ်လို ဆက်ပြီး စခန်းသွားရပါ့မလဲ ဟူသော အတွေးတွေက သဲသဲ စိတ်တွေကို  ညစ်နွမ်းစေလေသည်။ အစိမ်းရောင် မီးလုံးလေးက ဆစ်ဝပ်လေးပဲ ဖြစ်ပေမယ့် အမှောင်ကြီးစိုးမှုကြောင့် အခန်းထဲတွင် လင်းလင်းထိန်ထိန် ဖြစ်နေသည်။ အောင်သူက နုခိုင်၏ အင်္ကျီကျယ်သီးလေးတွေကို တစ်လုံးချင်းဖြုတ်ရင်း အိပ်ရာပေါ်တွင် မျက်နှာချင်းဆိုင် ထိုင်နေသော နုခိုင်၏ တစ်ကိုယ်လုံးကို တစိမ့်စိမ့်ကြည့်နေသည်။ နုခိုင်မှာ ရှက်ရွံ့အားနာသော မျက်နှာလေးဖြင့် အောင်သူကို ကြည့်ရင်း “အို..အို….နေပါစေ…ကိုအောင်ရယ်…ခိုင့်ဖာသာ ဖြုတ်ပေးပါ့မယ်”ဟု ပြောရှာသည်။ “ရှက်မနေပါနဲ့…ခိုင်ရယ်….ကိုအောင်ဖြုတ်ပေးပါ့မယ်…ဟုတ်လား” ပြောရင်း အောင်သူက ရဲရဲတင်းတင်းပင် ဖြုတ်ပစ်လိုက်လေရာ ဘရာစီယာလေး မလုံမလဲ ကာကွယ်ထားသော နုခိုင်၏ ရင်သားနှစ်မွှာမှာ ရုန်းကန်၍ ထွက်လာတော့ရာ ဒါကို ကြည့်ရင်း အောင်သူ၏ မျက်လုံးများ ဝင်းလက်၍ သွားသည်။ “ခိုင်က သိပ်လှတာပဲ…ဒါကြောင့် ကိုအောင်က သိပ်ချစ်နေမိတာ” အောင်သူက ပြောရင်း သူမ၏ ဘရာစီယာလေးရော ထမီပါ ဆွဲ၍ချွတ်ပစ်လိုက်လေတော့ရာ နုခိုင် မျက်နှာလေး ရဲကနဲ ဖြစ်သွားရလေသည်။ သူမ၏ တစ်ကိုယ်လုံးမှာ ပေါင်ရင်းမှ အတွင်းခံအသားကပ် ဘောင်းဘီပန်းရောင်လေးမှလွဲ၍ ဖြူဖွေးပြီး ဝင်းဝါသော အသားဆိုင်တွေက အောင်သူ၏ စိတ်တွေကို ထကြွလို့မဆုံးအောင် ဖြစ်နေစေတော့သည်။ “ အို…ကွယ်….ကိုအောင်ကလဲ ဘာလို့ ဒီလောက်တောင် ကြည့်နေရတာလဲ” လက်ကလေး  နှစ်ဖက်ကို ရင်သားပေါ် ယှက်တင်ရင်း နုခိုင်က ရှက်ရွံ့စွာဖြင့် မျက်စောင်းလေး ထိုးကာပြောလိုက်သည်။ “ နေပါအုံး…ခိုင်ရယ်…ကိုအောင် အားရအောင် ကြည့်ပါရစေအုံး.. ခိုင့်တစ်ကိုယ်လုံးက တကယ့်ကို ချစ်စရာကြီး…ဟင်းဟင်း….ကိုယ်တော့   သိပ်ချစ်နေပြီ…အချစ်ရယ်.. သိပ်ချစ်ချစ်နေပြီ” အောင်သူက တုန်ရင်သော အသံကြီးဖြင့် တတွတ်တွတ်ပြောရင်းက နုခိုင်၏ အတွင်းခံဘောင်းဘီလေးကို ဆွဲချွတ်လိုက်ရာ လက်လေးဆစ်ခန့် ဟသွားပြီး အတွင်းမှ ဝင်းဝါသော ဖားခုံညှင်းသဏ္ဍာန် မို့မို့ဖောင်းဖောင်း အဖုတ်အုံလေးက အမွှေးအမျှင် ကင်းရှင်းစွာဖြင့် ထွက်ပေါ်လာသည်။

အောင်သူမှာ စိတ်ကို မချုပ်တီးနိုင်တော့သည့်အလား သူမ၏ ကိုယ်လုံးလေးအား ကြုံးဖက်ပွေ့ယူ၍ သူ၏ ရင်ခွင်ထဲသို့ ဆွဲသွင်းလိုက်ကာ ကျော့ရှင်းသော သူမ၏လည်တိုင်လေးကို အငမ်းမရ နမ်းလိုက်ရာ နုခိုင်မှာ တစ်ကိုယ်လုံး တွန့်လိမ်သွားပြီး မျက်နှာလေးကို မော့၍ နီတာရဲ နှုတ်ခမ်းလွှာလေးနှစ်လွှာက ပွင့်ဟ၍လာသည်။ အောင်သူက နုခိုင်အား နှုတ်ခမ်းချင်း တေ့၍ အသက်အောင့်ကာ ခပ်ပြင်းပြင်း စုပ်ယူလိုက်ရာ နုခိုင်မှာ မျက်လုံးများ ပြာဝေသွားရတော့သည်။ ထို့နောက် အောင်သူက သူမ၏ အတွင်းခံဘောင်းဘီလေးကို ဆွဲချွတ်ရာတွင် အလိုက်သင့်လေးဖြစ်အောင် နုခိုင်က အယ်၍ကားထွက်နေသော ဖင်ကြီးကို ကြွ၍ပေးသဖြင့် ဘောင်းဘီလေးမှာ လွယ်ကူစွာ ကျွတ်ထွက်သွားပြီး သူမ၏ ကိုယ်လုံးတစ်ခုလုံး ဘာအဝတ်အစားမှ မရှိတော့ပဲ ကိုယ်တုံးလုံးကြီး ဖြစ်သွားရတော့သည်။ အောင်သူသည် နုခိုင် ကိုယ်လုံးလေးအား  မွေ့ရာပေါ်သို့ အလိုက်သင့်လေး ချပေးလိုက်သော အခါတွင်တော့ နုခိုင်၏ ရှိုက်ဖိုကြီးငယ်အသွယ်သွယ်တို့မှာ မီးရောင်စိမ်း လဲ့လဲ့အောက်ဝယ် မြင်ရသူ အသက်ရှူမှားလောက်အောင် အလှကြီးလှနေပါတော့သည်။ ဝင်းဝါသော အသားစိုင်များအောက်ဝယ် ပိတုံးရောင် ဆံနွယ်လေးများက ဖယိုဖရဲလေး ကျနေသောကြောင့် နုခိုင်၏ အလှမှာ စာဖွဲ့ရန်ပင် ခက်လောက်အောင် အောင်သူ၏ စိတ်တွေကို ပူလောင်ပြင်းပြ လာစေလေတော့သည်။ ဖောင်းမို့ မောက်ကြွလျက်ရှိသော သူမ၏ ရင်သားနှစ်မွှာမှာလည်း သူမမှာ ပက်လက်လေး ဖြစ်နေ၍ နံဘေး တစ်ဖက်တစ်ချက်ဆီသို့ အိစက်နေကြလင့်ကစား ပြားချပ်ချပ်ကြီး ဖြစ်မသွားပဲ သိသိသာသာကြီးပင် မို့မောက်ခုံးထနေပြီး အသက်ရှူလိုက်တိုင်း နိမ့်ချီမြင့်ချီဖြင့် လှိုင်းများထလို့နေသည်။ မျက်စိအောက်ဝယ် ထင်ထင်ရှားရှား ကွင်းကွင်းကွက်ကွက် မြင်နေရသော နုခိုင်၏ အလှတွေကြောင့် အောင်သူ၏ ရင်ထဲမှာ ရမက်မီးက အလျှံတငြီးငြီးဖြင့် တောက်လောင်လာခဲ့ပြီး မုန်ယိုနေသော ဆင်ရိုင်းကြီး တစ်ကောင်ပမာ ဖြစ်လာကာ သူ၏ ကိုယ်ပေါ်မှ အဝတ်အစားများကို ချွတ်ခွာချလိုက်တော့ရာ တုတ်ခိုင်လှသော သူ၏လီးကြီးမှာ ဖြောင့်တန်းထောင်မတ်စွာ ထွက်ပေါ်လာလေတော့သည်။ အောင်သူသည် သူမ၏ကိုယ်ဘေးတွင် အလိုက်သင့် ဝင်အိပ်လိုက်ပြီးနောက် နုခိုင်၏ နို့သီးလေးများကို ပါးစပ်ဖြင့် အငမ်းမရ တပြွတ်ပြွတ်မြည်အောင် စုပ်ယူလိုက်ရာ နုခိုင်ခမျာ ရင်ဘတ်ကြီး ကော့တက်လာလျက် တစ်ကိုယ်လုံးလည်း မရိုးမရွကြီး ဖြစ်၍လာရတော့သည်။ သူမ၏ မျက်နှာကို ကြည့်လိုက်တော့ ရမက်ခိုးလေးတွေ ရီဝေနေသည့် မျက်လုံးများဖြင့် သူ့အား ပြန်ကြည့်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။

အောင်သူက သူမ၏ နီရဲရဲ နှုတ်ခမ်းလေးကို စုပ်ယူလိုက်ပြန်သည်။ “ ချစ်တယ်..နော်….ခိုင်” “ချစ်တာပေါ့…..ကိုအောင်ရယ်” နုခိုင်၏ ပြန်ဖြေလိုက်သော ညှို့မြူသံလေးက အောင်သူ၏ ရင်ကို လှုပ်ခတ်စေသည်။ ထို့နောက် အောင်သူက နုခိုင်၏ အိတင်းပြီး ထိရက်စရာမရှိသော ပေါင်တန်ထွားထွားကြီးများအား သူ၏ဒူးခေါင်းကြီးဖြင့် ထိုးကာခွဲလိုက်ပြီး ပေါင်တန်ဖွေးဖွေးကြီးများ အကြားသို့ ဝင်လိုက်သည်။ ထိုအခါ နုခိုင်၏ ပေါင်ကြားခွဆုံမှ စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ အတွင်းသားလေးများ ရဲကနဲပေါ်၍ ဖြဲထားသလိုဖြစ်ကာ အဆင်သင့်ဖြစ်နေလေသည်။ အောင်သူသည် အစွမ်းကုန် မာန်ထနေသော သူ၏လီးတန်ကြီး ထိပ်ဖူးအား ညာလက်ဖြင့် ကိုင်လိုက်ပြီးနောက် နုခိုင်၏ စောက်ဖုတ် အကွဲကြောင်းကြီးကြားမှ တွင်းဝလေးဆီသို့ ဖိကပ်၍ ထောက်လိုက်သည်။ “အို…..ဟင့်…ဟင့်” နုခိုင်၏ ကိုယ်လုံးလေး တွန့်ခနဲ ဖြစ်သွားသည်။ ထို့နောက် လီးကို အားနှင့်အသာဖိ၍ သွင်းလိုက်ရာ စောက်ခေါင်းထဲသို့ တထစ်ထစ်နှင့်နစ်ကာ ဝင်သွားတော့သည်။ “ဗြစ်….ဗြစ်….အင့်…အင့်…အင်း……ဗြစ်…ဗြစ်…..ဟင်း ဟင်း” နုခိုင်မှာ အောင်သူ၏ ကျောပြင်ကြီးအား သူမ၏ သွယ်တန်းသော လက်လေးနှစ်ဖက်ဖြင့် သိုင်းဖက်ထားပြီးနောက် တဟင်းဟင်းဖြင့် ညီးညူနေလေသည်။ အောင်သူက လီးကို တစ်ခါတည်း အရင်းထိ ဖိမသွင်းသေးဘဲ တဝက်လောက်အရောက်တွင် ရပ်ထားလိုက်ပြီးနောက် အသာပြန်၍ ဆွဲနှုတ်လိုက်ရာ နုခိုင်၏ စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားများမှာ လီးနှင့်ကပ်၍ လန်ကာ ပါလာလေသည်။ ထို့နောက် ဒစ်ပေါ်သည်အထိ  ဆွဲထုတ်ကာ ပြန်၍ ဖိသွင်းလိုက်ပြန်သည်။ ထိုအတိုင်း ထပ်ကာထပ်ကာဖြင့် ငါးကြိမ်မျှ လုပ်ပေးလိုက်ရာ နုခိုင်၏ စောက်ခေါင်းလေးအတွင်းမှ အရည်ကြည်လေးများ စိုပြီး စိမ့်ထွက်လာလေသည်။ ထို့ကြောင့် ‌အောင်သူက သူ့လက်များကို နုခိုင်၏ ချိုင်းအောက်မှလျှို၍ ပခုံးကို ခပ်တင်းတင်း ကိုင်ဆွဲ၍ လီးကို အဆုံးထိ ဆောင့်သွင်းချလိုက်လေသည်။ “ဗြစ်…ဗြစ်…ဒုတ်….အိ…..အိ….အင့်…ကျွတ်ကျွတ်….အ…အား“ နုခိုင်၏ ပါးစပ်မှ ညည်းညူသံလေးများ တကျွတ်ကျွတ် ထွက်ပေါ်လာလေသည်။

“ ဖြေးဖြေးလုပ်ပါ…ကိုရယ်” “နာလို့လား…ဟင်…ခိုင်” “ဟင့်အင်း…..ဟင့်အင်း.” နုခိုင်က ခေါင်းလေးကို ရမ်းပြလိုက်သည်။ ထို့ကြောင့် အောင်သူက အားတက်လာပြီး ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆောင့်ချလိုက်ပြန်သည်။ “ပြွတ်….ဗြစ်….ပလွတ်….ပြွတ်…..ဟင့်…အင့်” နုခိုင်၏ မျက်တောင်ကော့ကြီးများမှာ စင်းကျနေပြီး အောက်နှုတ်ခမ်းလေးမှာ ပြုံးယောင်သန်းနေသည်။ ဒါပေမယ့် အောင်သူက အားမရသေးပါ။ “အားမရသေးဘူး  အချစ်ရယ်” သူ၏ ပါးစပ်ကို နုခိုင်၏ နားတစ်ဖက်သို့ ဖိကပ်၍ ခပ်တိုးတိုးလေးပြောလိုက်သည်။  “ ဟင့်…..ကိုကလဲကွယ်” “ ချစ်လို့ပါ ခိုင်ရယ်…ကို..အားရအောင် လုပ်ပါရစေနော်” “ ဟင်း…ကိုကတော့ သိပ်ကဲတာပဲ…သဘော သဘော…ခိုင်က ကို စိတ်တိုင်းကျ ချစ်တာကို ခံရမဲ့သူပါ..ကိုရယ်” အောင်သူမှာ နုခိုင်စကားကြောင့် ပီတိဖြစ်၍သွားသည်။ “ဟင်း…ဒါကြောင့် ခိုင်ကို သိပ်ချစ်နေရတာ” တုန်ယင်သောအသံဖြင့် ပြောရင်း သူမ၏ ပါးမို့မို့လေးကို တရှိုက်မက်မက်ကြီး နမ်းလိုက်သည်။ ထို့နောက် ခေါင်းအုံးတစ်လုံးအား ဆွဲယူပြီး နုခိုင်၏ ကားစွင့်အိစက်ကာ လိုးရက်စရာမရှိသော တင်သား ထွားထွားကြီးများအောက်သို့ ထိုး၍ခုလိုက်ရာ နုခိုင်၏ ခါးလေးမှာ ကော့တက်လာပြီးနောက် ဆီးခုံလေးမှာ ပို၍မောက်လာလေသည်။ အောင်သူ၏ လီးကြီးက အရင်းမှအဆုံးတိုင် မြုပ်နေပြီး အဖျားက သားအိမ်ဝကို ထောက်ကာ နုခိုင်ရင်ထဲ ကျဉ်နေအောင် ခံစားနေရသည်။ နုခိုင်က ပေါင်တန်ကြီးကို ကား၍ ဒူးကိုထောင်ကာ ဖြဲပေးလိုက်မိသည်။ အောင်သူသည် ကာမရမက်မီးကြောင့် မျက်တောင်များ စင်းကျနေသည့် နုခိုင်၏ မျက်နှာလေးအား သူ၏ရီဝေသော မျက်လုံးကြီးများဖြင့် စူးစူးဝါးဝါး ကြည့်နေရာမှ အံကိုခဲကာ ကြိတ်လိုက်ပြီးနောက် နုခိုင်၏ ပခုံးအား အားယူ၍ဆွဲကာ ကုတင်တစ်ခုလုံး သိမ့်ကနဲသိမ့်ကနဲ ဖြစ်သွားသည်အထိ ခပ်ကြမ်းကြမ်း လိုးတော့သည်။ “ဗြစ်….ဒုတ်…အ….အ….ဟင့်…ဗြစ်….ဒုတ်…….ပြွတ်” နုခိုင်ကလည်း သူမ၏ တင်သားကြီးများကို အချက်ကျကျ ပြန်၍ကော့တင်ပေးနေပြန်ရာ နှစ်ဦးသားမှာ အရသာတွေ့၍ ကာမကြောတွင် နစ်မြော နေကြလေသည်။ နောက်ဆုံးမှာတော့ နှစ်ဦးသား ကာမအရသာ၏ အထွတ်အထိပ်သို့ ရောက်ရှိသွားကြပြီး တစ်ဦးကိုယ် တစ်ဦး  လွတ်ထွက်သွားမည် စိုးသည့်အလား ခန္ဓာကိုယ်နှစ်ခုကြား လေမဝင်နိုင်အောင် တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ကြီး ပွေ့ဖက်၍ ထားလိုက်ကြလေသည်။ မောဟိုက်နွမ်းနယ်သော သက်ပြင်းချသံကြီးများက ဟင်းကနဲ ဟင်းကနဲ ပေါ်ထွက်လာကြသည်။ “ခိုင်” အောင်သူ၏အသံ ခပ်ပြင်းပြင်းလေး ပေါ်ထွက်လာသည်။ “ကို”  “ကိုတော့ ခိုင့်ကို တကယ်ပဲ စွဲမိနေပြီ…အချစ်ရယ်…ခိုင်ရော ကိုယ့်ကို မချစ်ဘူးလားဟင်…ခိုင်နဲ့ ခွဲသွားရမှာတောင် ကြောက်နေပြီ” နုခိုင်က မျက်လုံးများကို မှိတ်ကာ  မှိန်း၍ နားထောင်နေမိသည်။

ထိုအချိန်ဝယ် စောက်ခေါင်းထဲမှ အံ၍ကျလာသော သုတ်ရည်များက သူမ၏ တင်ပါးဆုံကြီးနှစ်ခုကြားသို့ တစိမ့်စိမ့် စီး၍ကျလာသည်။ “ လွှတ်ပါအုံး ကိုရယ်….ဟိုဟာတွေ သုတ်ပါရစေအုံး” နုခိုင်က ပြောလိုက်သဖြင့် သူမ၏ ကိုယ်ပေါ်တွင် မှောက်၍အိပ် နေရာမှ သူမ၏ ပါးပြင်လေးတွေကို ခပ်ဖွဖွနမ်းပြီး မထချင်ထချင် သူမ၏ကိုယ်ပေါ်မှ ဆင်းလိုက်သည်။ လီးကြီးက ပြွတ်ခနဲ အသံမြည်အောင် ကျွတ်ထွက်သွားသည်။ “ခိုင်…ကိုယ့်ကို မချစ်ဘူးလား…လို့” အောင်သူက အိပ်ရာပေါ်တွင် ပက်လက်မှိန်းနေရာမှ နုခိုင်အား ပြန်၍မေးလိုက်သည်။ သူ၏လီးကြီးမှာ အရည်များဖြင့် စိုနေပြီး ပျော့ခွေ၍ ကျနေသည်။ နုခိုင်က အဝတ်ဟောင်းတစ်ထည်ဖြင့် သူမ၏ပေါင်ကြားမှ ပေကျံနေသော အရည်များကို သုတ်နေရင်းမှ အောင်သူအား မျက်လုံးလေးထောင့်ကပ်ကာ ကြည့်လိုက်ရင်း “ ချစ်တာပေါ့….ကိုရဲ့… ကဲ…သူ့ဟာကြီးကို ပေနေတာတွေ သုတ်ပေးအုံးမယ်” ဟုပြောကာ အောင်သူ၏လီးကြီးကို အဝတ်ဖြင့် သုတ်ပေးလိုက်သည်။ အောင်သူက သူမ၏ကိုယ်လုံးလေးကို ဆတ်ခနဲဆွဲကာ ရင်ခွင်ထဲသို့ သွင်းလိုက်သည်။ ထို့နောက် နုခိုင်၏ နွဲ့ပြောင်းသော ခါးလေးကို သူ့လက်များဖြင့် သိုင်းဖက်လိုက်ပြီး နှုတ်ခမ်းချင်းတေ့ကာ  အားရပါးရ စုပ်ယူလိုက်သည်။ နုခိုင်မှာ မျက်လုံးလေးများ စင်းကျသွားပြီးနောက် အောင်သူ၏ ကျောပြင်ကြီးကို ပြန်၍ ဖက်တွယ်ထားသည်။ သူမ၏ ဖောင်းမို့အိစက်သော ရင်သားများက အောင်သူ၏ ရင်ဘတ်ကြီးကို ဖိကပ်နေသဖြင့် တစ်ဦး၏ ရင်ခုန်သံကို တစ်ဦးက ကြားနေရလေသည်။ အတန်ကြာတော့မှ “ ချစ်… နောက်တစ်ခါ လုပ်ကြရအောင်” “ နေပါအုန်း.. ကိုရယ်..ကို အမောပြေအောင် ခဏနားပါအုန်းလား…ခိုင် ဘယ်မှ ထွက်မပြေးပါဘူး.. တစ်ညလုံး လုပ်လို့ရပါတယ်….ကိုရဲ့….ကို့ဟာကြီးကို ခိုင် ကိုင်ကြည့်အုန်းမယ်…” ပြောပြောဆိုဆို နုခိုင်က အောင်သူ၏ လီးကြီးကို သူမ၏ လက်ကလေးများဖြင့် သေသေချာချာ ဆုပ်ကိုင်ကာ ပွတ်သပ် ဆော့ကစားသလို ပွတ်သပ်ဆုပ်နယ်ကြည့်နေသည်။ အောင်သူ၏ လီးကြီးက နုခိုင်၏ လက်ထဲတွင် တဖြေးဖြေးထ၍ တင်းတောင်လာရတော့သည်။ ဒါကိုကြည့်၍ နုခိုင်က ကျေနပ်အားရစွာ ပြုံးလိုက်သည်။ “ကဲ…ကို့ဟာကြီးကလည်း မြန်လိုက်တာကွယ်…ထလာလိုက်တာ..ဒီတစ်ခါတော့..ခိုင့်အလှည့်ပေါ့..” နုခိုင်က ခပ်ညုညုလေးပြောရင်း ပက်လက်လှန်ကာ ပေါင်တန်ကြီးများ စင်း၍အိပ်နေသော အောင်သူ၏ ကိုယ်ပေါ်သို့ တက်ခွလိုက်ရင်း ဆောင့်ကြောင့်လေး ထိုင်ချလိုက်သည်။

ပြီးတော့မှ သူမလက်တစ်ဖက်ဖြင့် အောင်သူ၏ လီးကြီးကို မြဲမြံစွာ ဆုပ်ကိုင်ရင်း သူမစောက်ဖုတ်အဝသို့ တေ့ကာ အက်ကွဲကြောင်းတစ်လျှောက် လေးငါးချက်မျှ ပွတ်ဆွဲကလိနေလိုက်သေးသည်။ သူမ၏ စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားလေး နှစ်လွှာမှာ ကွဲဟဟလေးဖြစ်၍နေပြီး အောင်သူ၏ ထိုးထိုးထောင်ထောင်ကြီး ဖြစ်၍နေသော လီးတန်ကြီးနှင့် တဲ့တဲ့မတ်မတ်ကြီး ဖြစ်၍နေလေရာ နုခိုင်သည် လီးထိပ်ဖူးကြီးအား သူမ၏ စောက်ပတ်ဝတွင် ထိုးသွင်မြှုပ်နှံလိုက်ပြီးနောက် အသာဖိ၍ ထိုင်ချလိုက်ရာ မာကျောတောင့်တင်းနေသော လီးတန်ကြီးမှာ အိကနဲ အရင်းသို့တိုင် မြုပ်၍ဝင်သွားလေရာ အောင်သူက အားမလိုအားမရနှင့်ပင် လီးကြီးကို အပေါ်သို့ မြှောက်ကော့ ပင့်တင်ပေးလိုက်မိလေသည်။ “ ဗြစ်…ပ လွတ်…ဗြစ်…ဒုတ်…” ဖြူဖြူဖွေးဖွေး ရေဆေးငါးကြီးပမာ ကျော့ရှင်းလှပနေသော ခန္ဓာကိုယ်ဖြင့် အလှကြီးလှနေသော နုခိုင်၏ ကိုယ်လုံးလေးက သူ့အပေါ်သို့ အုပ်မိုးနေရုံမျှမက အောက်ပိုင်းမှာလည်း လီးတန်ကြီးက သူမ၏ စောက်ခေါင်းထဲသို့ တစ်ချောင်းလုံး တင်းတင်းကြပ်ကြပ် ဝင်၍နေလေရာ အောင်သူမှာ ကာမစိတ်များ တရိပ်ရိပ် တက်လာရလေသည်။ နုခိုင်သည် သူမ၏ ကိုယ်အပေါ်ပိုင်းကို အောင်သူ၏ ရင်ဘတ်ကြီးပေါ်သို့ အုပ်မိုးမှောက်ချထားလိုက်ပြီး သူမ၏ ခန္ဓာကိုယ်အောက်ပိုင်းကို ခပ်ဖြေးဖြေး အထက်အောက် ဖိချလိုက် မြှောက်တင်လိုက်ဖြင့် လှုပ်ရှားပေးနေရာ အောင်သူအဖို့ တသိမ့်သိမ့် တစိမ့်စိမ့်နှင့် ကာမအရသာကို အစွမ်းကုန်ပင် ခံစားတွေ့ထိနေရတော့သည်။ နုခိုင်၏ စောက်ခေါင်းလေးကလည်း ဆွဲငင်ဓါတ်တစ်မျိုး ရှိနေသည်။ တဖျတ်ဖျတ်ဖြင့် သူမ၏ စောက်ခေါင်းထဲမှနေ၍ သူ့လီးတန်ကြီးကို ရစ်ပတ်ကာ ဆွဲ၍စုပ်ယူလိုက်သကဲ့သို့ ခံစားရသဖြင့် အတွေ့မှာ ထူးလွန်းလှသည်။ “ ပြွတ်…..ဗြစ်…ပလွတ်… ပြွတ်….ဗြစ်…” “ ကောင်းရဲ့လား…ကိုရယ်…” နုခိုင်က ပြုံးတုံ့တုံ့မျက်နှာပေးလေးဖြင့် အောင်သူအား ကြည့်ကာ မေးလိုက်သည်။ “ ကောင်းတာပေါ့ ..ခိုင်ရယ်…သိပ်ကောင်းတာပဲ…ဒါကြောင့်လဲ ကိုက ခိုင့်ကို မခွဲနိုင်တော့တာပေါ့” အောင်သူက ကာမခိုးများ ရီဝေနေသော မျက်လုံးများဖြင့် နုခိုင်အား ကြည့်ကာ ပြန်ပြောလိုက်သည်။ လက်ကလည်း နုခိုင်၏ တင်ပါးထွားထွားအိအိကြီးကို အရသာခံကာ ဆုတ်ညှစ်ကိုင်တွယ်၍ နေသည်။ နုခိုင်ကလည်း အလိုက်သိစွာဖြင့် ခပ်ပြင်းပြင်း လေးဖိ၍ဖိ၍ ဆောင့်ပေးနေရာမှ သူမ၏ ကြီးထွားမို့မောက်သော ရင်သားနှစ်မွှာအား အောင်သူ၏ မျက်နှာပေါ်သို့ ဝဲ၍ ဖိချပေးလိုက်ရာ အောင်သူက အငမ်းမရ စုပ်ယူလိုက်ရာ နို့သီးခေါင်းလေးများမှာ မာတင်းထောင်တက်နေပြီး နုခိုင်၏ တစ်ကိုယ်လုံးမှာလည်း တဟင်းဟင်းဖြစ်လာကာ သူမ၏ တင်ပါးကြီးကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းပင် ဆောင့်ချ၍ ပေးလိုက်သည်။ ထို့နောက် နုခိုင်က လီးတန်ကြီးကို အရင်းထိမြုပ်သွားအောင် သူမ၏ ဆီးခုံလေးနှင့်ဖိကပ်ထားရင်းက အောင်သူ၏ ပါးပြင်အား သူမပါးပြင်လေးနှင့် မှေးကာ ကပ်ထားလိုက်သည်။ သူမ၏ စောက်ခေါင်းအတွင်းမှလည်း ချွဲကျိသော အရည်များက စိမ့်ထွက်လာပြီး အောင်သူ၏ ဆီးခုံပေါ်သို့ တသွင်သွင် စီးကျလာသည်။ နုခိုင်၏ နွမ်းဟိုက်သော သက်ပြင်းချသံလေးမှာ ဟင်းကနဲ ထွက်ပေါ်လာသည်။

အောင်သူက အောက်မှနေ၍ သူမ၏ ခါးလေးကို တင်းတင်းကြပ်ကြပ် ပွေ့ဖက်ထားလိုက်လေသည်။ “ခိုင်…ပြီးသွားပြီမို့လား..”  “ အင်း…..သူများ…မောပြီကွယ်…” နုခိုင်က သက်ပြင်းချသံလေးနှင့်အတူ ပြန်ပြောလိုက်သည်။ “ဒါဖြင့် ခိုင် နားချင် နားအုံးလေ”  “ အို…ကိုမှ မပြီးသေးတဲ့ဟာ”  “ ကိစ္စ မရှိဘူး…ကိုတစ်လှည့်လုပ်ပေးအုံးမှာ ပေါ့”  ပြောပြောဆိုဆိုဖြင့် အောင်သူက နုခိုင်၏ ကိုယ်လုံးလေးကို ဘေးသို့လှိမ့်ချလိုက်ရာ စောက်ခေါင်းထဲမှ လီးတန်ကြီးက ပြွတ်ကနဲ ပြန်၍ ကျွတ်ထွက်သွားသည်။ အောင်သူက သူ၏လီးတန်ကြီးတွင် ပေကျံနေသော နုခိုင်၏ သုတ်ရေများကို အဝတ်ဟောင်းတစ်ထည်ဖြင့် သုတ်ပစ်လိုက်ပြီးနောက် နုခိုင်အား ဖက်ကာ ပါးပြင်လေးနှစ်ဖက်ကို သွက်သွက်လေး နမ်းလိုက်သည်။ “ခိုင်…ဒူးထောင်ပြီး ကုန်းပေးနော်…” နုခိုင်ကလည် အလိုက်သိစွာဖြင့် သူမ၏ ဒူးနှစ်ဖက်ကိုထောက်ပြီး  ခန္ဓာကိုယ်အပေါ်ပိုင်းကို မှောက်၍ချလိုက်ရာ သူမ၏ ဖြူဖွေးအိစက် တင်းကားနေသော တင်ပါးကော့ကော့ကြီးမှာ အထက်သို့ မောက်ကားကော့ထောင်နေပြီး စောက်ဖုတ်ကြီးကလည်း နောက်သို့ ပြူးထွက်နေလေသည်။ အောင်သူက သူမ၏ ကော့ကော့ထွားထွား တင်ပါးကြီးနောက်မှနေ၍ ဒူးထောက်လိုက်ပြီး နောက်သို့ပြူးထွက်နေသော နုခိုင်၏ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားနှစ်လွှာအား လက်မနှင့်ဖြဲ၍ သူ၏ လီးတန်ကြီးကို တေ့လိုက်ပြီးလျှင် သူမ၏ နွဲ့နှောင်းသော ခါးလေးကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် အားရပါးရဆွဲကိုင်ကာ ဆောင့်သွင်းချလိုက်သည်။ “ပလွတ်….ဗြစ်….ဒုတ်…အ…အမေ့…..” နုခိုင်မှာ ဆောင့်လိုက်တဲ့အရှိန်ကြောင့် ရှေ့သို့ ငိုက်ဆင်းကျသွားရသည်။ “ ဖြေးဖြေး လိုးပါ…ကိုရယ်…” နုခိုင်က တောင်းပန်သံလေးနှင့် ပြောလိုက်သော်လည်း အောင်သူကတော့ ရမက်ရှိန်ကို မထိန်းနိုင်တော့သည့်အလား နုခိုင်၏ တင်ပါးကြီးကို တင်းတင်းဆွဲဆုပ်ကာ  အငမ်းမရပင် ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆောင့်၍ဆောင့်၍ လိုးတော့သည်။ “ ဗြစ်…ပလွတ်…ဗြစ်…ဒုတ်…ဗြစ်…..အင့်…အင့်…အမေ့….ဗြ စ်…..ဒုတ်…အင့်..ဟင့်” အောင်သူက ဆောင့်၍လိုးနေရင်း အားမလိုအားမရ ဖြစ်လာဟန်ဖြင့် နုခိုင်၏ ခပ်ကားကား ထောက်ထားသော ဒူးနှစ်လုံးကို ဆွဲစိလိုက်ရာ စောစောက ဟက်တက်ကလေးကွဲဟနေသော သူမ၏ စောက်ပတ်ကြီးမှာ စေ့သွားပြီး ကျဉ်းကြပ်သွားရာ လီးတန်ကြီးကို ဖိညှစ်၍ ထားလေသည်။  ထိုအခါတွင် သူမ၏ စောက်ပတ်မှာ အောင်သူ၏ လီးတန်ကြီးကို အားနှင့် ညှစ်ဆုပ်ထားသလိုဖြစ်ကာ အရသာရှိလှသည်။ အောင်သူက သူမ၏ ရင်သားများကို လှမ်း၍ ညှစ်ဆွဲလိုက်ကာ အရှိန်ပြင်းပြင်းဖြင့် အားရပါးရ ဆောင့်လေရာ နုခိုင်မှာလည်း တင်ပါးကြီးများကို စည်းချက်ကိုက်အောင် နောက်သို့ ပစ်ပစ်ပြီး ကော့ဆောင့်ပေးနေမိတော့သည်။ “ပြွတ်…..ပလွတ်…ဗြစ်…..ဗြစ်…ဟင့်..ဟင့်…ပြွတ်….ဖွတ်…အင်း…ဟင့်…” နောက်ဆုံးတော့ အောင်သူ၏ လီးတန်ကြီးအတွင်းမှ  ပူနွေးသော သုတ်ရည်များက စစ်ကနဲစစ်ကနဲ ပန်းထွက်လာပြီး သူမ၏ သားအိမ်အတွင်းသို့ ပန်းဝင်သွားလေတော့ရာ နုခိုင်မှာ တဟင်းဟင်း ညီးရင်း မောဟိုက်နွမ်းနယ်စွာ အိပ်ရာပေါ်သို့ ဝမ်းလျားမှောက်၍ ကျသွားတော့သည်။ အောင်သူမှာလည်း သူမ၏ နို့ ကြီးနှစ်လုံးကို မလွတ်တမ်းဆွဲထားရင်း သူ၏ လီးကြီးကို အတင်းဖိကပ်ထားကာ နုခိုင်၏ ကိုယ်ပေါ် ထပ်ဖိထားရင်း အမောဖြေနေသည်။

“သဲသဲ….ညက အိပ်ပျော်ရဲ့လား…” “ ဟင်….အို….” ကုတင်စောင်းတွင် ထိုင်၍ ငေါင်နေသော သဲသဲတစ်ယောက် အသံလာရာသို့ ကြည့်လိုက်တော့ အိပ်ခန်းထဲသို့ဝင်ကာ သူမထံသို့ လျှောက်လာသော အောင်သူကို တွေ့လိုက်ရပြီး “အို” ကနဲ ရှက်သွေးဖြာ၍  ခေါင်းလေး ငုံ့ထားလိုက်မိသည်။  ညက မမနုခိုင်နှင့် အောင်သူတို့ဆီမှ အသံများကို ကြားရသဖြင့် မနေနိုင်မထိုင်နိုင် ဖြစ်လာ၍ ဂျက်ချမထားသော မမတို့အခန်းကို အသာဟပြီး ချောင်းကြည့်မိခဲ့သည်။ ဒါကို ဒီလူကြီး တွေ့ဖြစ်အောင် တွေ့သွားတာဖြစ်မည်။ “ ပြောပါအုံး…သဲသဲရဲ့…အိပ်ပျော်ရဲ့လား..လို့…” သူမ၏ အနားတွင်ရပ်လိုက်သော အောင်သူက သူမ၏ ဆံပင်လေးတွေကို လက်ဖြင့် သပ်တင်ပေးရင်း သူမ၏မျက်နှာလေးကို ကြင်နာစွာလေး ငုံ့၍ကြည့်ရင်း ထပ်၍မေးလိုက်သည်။ “ မသိဘူး…”  “ဟဲဟဲ…သဲသဲက ကိုယ်တို့ကို ချောင်းကြည့်ပြီး ….ခံချင်နေတာ မဟုတ်လား…” အောင်သူက သဲသဲ၏ ပခုံးသားလုံးလုံးလေး တစ်ဖက်ကို လက်ဖဝါးဖြင့် ဆုပ်ရင်းမေးသည်။ သဲသဲရင်တွေ တဒိန်းဒိန်းခုန်ကာ တစ်ကိုယ်လုံး တုန်ရင်ချင်လာသည်။ သဲသဲကို ကြည့်ရင်း မချင့်မရဲဖြစ်လာသော အောင်သူက သူမ၏ ကိုယ်လုံးကလေးကို ရင်ခွင်ထဲသို့ ဆွဲသွင်းပြီး ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး နမ်းလိုက် သည်။ “ အို…ကျွတ်..ဘယ်လိုဖြစ်နေတာလဲ…မမ တွေ့သွားလိမ့်မယ်…”  “ ခိုင် ခုလေးတင် ဈေးသွားဝယ်တယ်..နောက်တစ်နာရီကျော်လောက်မှ ပြန်လာမှာ…”  ပြောလည်းပြော အောင်သူက သူမ၏ အဝတ်အစားတွေကို ဆွဲချွတ်သည်။ သဲသဲ ဘာမှမပြော ရုန်းဖယ်ခြင်းလည်း မပြု။ ညကတည်းက သူတို့ကို ကြည့်ရင်း အောင်သူက သူမကို တစ်ခုခုလုပ်ရင်ကောင်းမှာပဲဟု ခဏခဏ တွေးမိနေခဲ့တာပဲ။ သဲသဲက တစ်ကိုယ်လုံး အဝတ်အစားတွေ ကင်းကွာသွားတာနဲ့ အောင်သူက သူ့ကိုယ်ပေါ်က အဝတ်တွေကိုပါ ချွတ်လိုက်သည်။ ပြီးတော့ သဲသဲအား သူ့ရင်ခွင်ထဲသို့ ဆွဲသွင်းလိုက်ပြီး အငမ်းမရစွာ နမ်းရင်း နို့လေးတွေကို ညှစ်သည်။ “ ဟင့်…ဟင့်….ဦးကလဲနော်… ဘာတွေ လုပ်နေတာလဲ…..ဟင့်…”  စိတ်မရှည်စွာဖြင့် ညည်းပြောလေး ပြောလိုက်ပြီး သဲသဲက သူမ၏ စောက်ပတ်အုံပေါ်ရှိ ပူနွေးမာတောင်နေသော လီးတန်ကြီးအား လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ဆုပ်ကိုင်ထားလိုက်သည်။ ပြီးတော့ မချင့်မရဲ ဖြစ်လာပုံဖြင့် သဲသဲက သူမ၏ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ဖြဲကားလိုက်ပြီး လီးထိပ်ကို စောက်ပတ်ဝတွင် တေ့ကာ သူမ၏ ဖင်ကြီးကို  ကော့တင်လိုက်စဉ် အောင်သူကလည်း ဖိ၍ သွင်းလိုက်တော့ရာ လီးကြီးမှာ စောက်ခေါင်းထဲသို့ တစ်ဝက်လောက် တိုးဝင်သွားလေသည်။ ” ဗြစ်…ဗြစ်….အိုး…အီး….ဗြစ်…..အ….အင့်…”   “ ဗြစ်…ဗြစ်…အီး…ဟီး….အား…..အား…ပြွတ်….ဗြစ်..” “ သဲသဲ.. နာ နေလား…” လေးငါးချက်လောက် ခပ်သွက်သွက်လေး လိုးပေးအပြီးတွင် မေးလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။ “ ဟင့်အင်း….ရတယ်…ရပါတယ်….ဆောင့် ဆောင့်…သဲသဲ မနာဘူး..ခံနိုင်တယ်..” ဖင်ဆုံကြီးကို ပြန်ကြွပေးရင်း သဲသဲက ပြောလိုက်သည်။

အောင်သူက သဲသဲ၏ ပုခုံးသားလေးများအား ချိုင်းကြားမှ လျှို၍ ဆွဲကိုင်ကာ သူမ၏ နှုတ်ခမ်းလေးကို ငုံစုပ်ကာ ကြပ်ကြပ်တည်းတည်း တိုးဝင်နေသော လီးတန်ကြီးကို ဖိဖိသွင်းနေရသည်မှာ အရသာထူးလှသည်။ သဲသဲ၏ မွှေးကြိုင်နုအိလှသော လုံးလုံးကျစ်ကျစ် ကိုယ်လုံးလေးကို ဖက်ထားရသည်မှာ နွေးထွေးစီးပိုင်၍ အရသာ ရှိလှသလို ဖောင်းအိနေသော စောက်ခေါင်းလေးကလည်း ဝင်နေသော လီးတန်ကြီးကို မဆန့်မပြဲ ငုံထားရသဖြင့် ရှိရင်းစွဲထက် ပိုမိုဖောင်းကြွ၍နေကာ လီးကြီး ဖိဝင်သွားတိုင်း ချိုင့်ချိုင့်ဝင်သွားရပြီး လီးထွက်လာတိုင်း စူကြွ၍ ပါလာကြသည်။ အဝင်အထွက် လုပ်နေသော လီးတန်ကြီးကို နေရာမပေးနိုင်သည့် စောက်ခေါင်းအတွင်းသားများက လီးတန်ကြီးကို အတင်းပင် ရစ်ပတ်ထားလေရာ အောင်သူမှာ အရသာတွေ ကောင်းကောင်းတွေ့နေရလေသည်။ သဲသဲ၏ ဖင်ကြီးကို မွေ့ရာထဲ အိကျသွားအောင် ဝိုက်၍ ဆောင့်နေပြီး ကောင်းသထက်ကောင်းလာကာ တစ်ချက်တစ်ချက် အဆုံးထိဝင်နေပြီး ဆီးခုံချင်း တဖတ်ဖတ်ရိုက်သံက စည်းချက်ကျကျ ထွက်ပေါ်၍လာသည်။ သဲသဲကလည်း သူမ၏ ပေါင်တန်လေးနှစ်ဖက်ကို အစွမ်းကုန်ကား၍ ပေးထားလေသည်။ သူမ၏ ဖင်ဆုံကိုလည်း အပေါ်က ဆောင့်ချက်နှင့်အညီ ပြန်ကော့ပေးမိသည်။ သူမ၏ စိတ်ထဲမှာလည်း မရိုးမရွနှင့် အရူးအမူးဖြစ်ကာ အောင်သူ၏ ကျောပြင်ကြီးကို လွတ်ထွက်သွားမှာ စိုးသည့်အလား အတင်းပင် ပြန်ဖက်ထားမိသည်။ ထို့ကြောင့် ဆောင့်ချက်ပြင်းပြင်းနှင့် လီးအဝင် ပိုများကာ ဆီးခုံချင်း ပူး၍ ပူး၍ ကပ်သွားရလေသည်။ “ဗြစ်…ဗြစ်…ဗြစ်……. ဟင်း  ဟင်း…ဗြစ်…ဟင်း…ဟင်း..” လီးတန်ကြီးတစ်ခုလုံး ဝင်နေပြီမို့ စောက်ခေါင်းထဲတွင် ဆို့ကြပ်စွာ ခံစားနေရလေသည်။ သို့ရာတွင် ထုတ်လိုက်သွင်းလိုက် လုပ်နေသော လီးကြီးက အရူးအမူးဖြစ်လောက်စရာ အရသာများကို ပေးနေသည်။ မာတင်းနေသည့် လီးတန်ကြီးက စောက်ခေါင်းအတွင်းသားများအား ခပ်ကြမ်းကြမ်း ပွတ်တိုက်နေမှုသည် သူမ၏ ရင်ထဲတွင် ဗြစ်ကနဲ ဗြစ်ကနဲပင် ခံစားနေရလေသည်။ လေးလံသော ကိုယ်လုံးကြီးက အပေါ်က ဖိဆောင့်ပေးနေမှုကို၎င်း၊ ကြီးထွားရှည်လျားလှသည့် လီးတန်ကြီးအား မဆန့်မပြဲနှင့် ကျဉ်းကြပ်လှသည့် ဖောင်းဖောင်းအိအိ စောက်ပတ်လေးထဲသို့ မညှာမတာ အဆုံးထိ ဖိသွင်းခြင်းကိုသော်၎င်း၊ လီးဝင် လီးထွက် ဆောင့်ချက်များက စောက်ခေါင်းထဲ အောင့်သက်သက် ဖြစ်နေသည်ကို၎င်း သဲသဲ မမှုတော့။ မညည်းညူတော့ပဲ ကျေကျေနပ်နပ်ပင် အချက်ကျကျ ကော့ကော့ပြီး အလိုးခံလျက် ရှိလေသည်။ “သဲသဲ…. ကောင်းလားဟင် ” “ ကောင်းတယ် ဦးရယ်… နဲနဲတော့ အောင့်သေးတယ်… ဒါပေမယ့် သဲသဲ ခံနိုင်ပါတယ်… ဦးဟာကြီးက  အရှည်ကြီးပဲနော်…သဲ ချက်နားအထိ ရောက်သလား မသိဘူး.. ပြီးတော့ ကျင်လိုက်တာ .. သဲဟာလေး အရမ်းနာကျင်အောင် ခံစားရတယ် သိလား”။ ဆောင့်ချက်ကို ရပ်၍ ဆီးခုံချင်းဖိကပ်ကာ ပြောနေကြခြင်းဖြစ်သည်။ “ သဲ.. မခံနိုင်ရင်ပြော… ဦး လျှော့လိုးပေးမယ်” “အော်…ဦးကလဲ ခံနိုင်ပါတယ်… ဒီလောက်အထိခံပြီးပြီပဲဟာ…လိုးမှာသာ လိုးစမ်းပါ..” သဲသဲက ခပ်ဆတ်ဆတ်လေး ပြောလိုက်သဖြင့် ခဏနားနေတာကို ရပ်ကာ အောင်သူက ခပ်ဖြေးဖြေး ပြန်ဆောင့်သည်။

သူမ၏ ပခုံးသားတင်းတင်းလေးကို ဆွဲပြီးလိုးနေရာမှ သူမ၏ ဘေးတစ်ဖက်တစ်ချက် မွေ့ရာပေါ်သို့ လက်ထောက်ကာ လိုးဆောင့်တော့သည်။ “ ဗြစ်…ဗြစ်….အင့်…အင်း….ဗြစ်…” လူလုံးချင်းကွာသွားသဖြင့် ဖောင်းနေသော စောက်ပတ်အုံသေးသေးလေးထဲသို့ ကြီးထားရှည်လျားသော လီးတန်ကြီး တစွပ်စွပ်နှင့် တိုးဝင်နေပုံမှာ သဲသဲ စိတ်ထပြီးရင်း ထချင်နေစရာ မြင်နေရလေသည်။ အောင်သူကလည်း မြင်နေရသလို သဲသဲလည်း မြင်နေရခြင်း  ဖြစ်သည်။ မနက်ဖက်အလင်းရောင်အောက်တွင် နှစ်ယောက်သား တက်ညီလက်ညီ လိုးနေ ခံနေကြလေသည်။  “ဦး…သဲကို ခုလို နေ့တိုင်း လုပ်ပေးမှာလား…ဟင်…” အောင်သူ ပြုံးလိုက်သည်။ ကောင်မလေး အရသာ သိသွားပြီး တန်းတန်းစွဲနေပီကို သိလိုက်ရသည်။ “ လုပ်ပေးမှာပေါ့…သဲရဲ့..”  “အင်း…မမ .. မရှိတဲ့ အချိန်မှ လုပ်ရမှာနော်..”  “ ဒါပေါ့…သဲရဲ့…. သူသိလို့ ဘယ်ဖြစ်မလဲ…” “  နောက် ရှိသေးတယ်.. ဦး မမကို မလုပ်နဲ့တော့ သဲကိုပဲ လုပ်ရမယ်..” “အာ…ဒါကတော့….” အောင်သူ စိတ်ထဲ .. မိန်းမတွေများဟု  တွေးရင်း ပြုံးလိုက်မိပြန်သည်။ “တတ်နိုင်သမျှ ရှောင်နေပေါ့..ဘာလဲ သဲကို လုပ်ရတာ မကောင်းလို့လား” “ဟာ….ဟုတ်ပါ  ဘူး….သဲရဲ့..”နှုတ်ခမ်းစူ၍ မျက်စောင်းလေးထိုးပြောတော့ အောင်သူ ပြာပြာသလဲ ပြန်ပြောသည်။ “ ဦး အကြိုက်ပြော…သိလား…သဲ အကုန်လုပ်ပေးမယ်…”  “ ဟဲဟဲ…ဟဲ….” အောင်သူ ပုံစံပြောင်းသည်။ သဲသဲ၏ ဖြောင့်စင်းသော ပေါင်တန်လေးနှစ်ချောင်းကို တံကောက်ကွေးမှ လက်ဖြင့် မတင်လိုက်သည်။ မွေ့ရာနှင့် ကပ်နေသော ဖင်လေးက ကြွတက်သွားပြီး စောက်ပတ်လေးက ပို၍ စူဖောင်းထွက်လာသည်။ ဖောင်းအိနေသော စောက်ပတ်အုံလေးထဲသို့ လီးကြီးကို အဆုံးထိ စိုက်စိုက်ထိုးချသည်။ လီးတစ်ဆုံး အလိုးခံနေရသော သဲသဲအတွက် ကျင်ကနဲ ကျင်ကနဲ ခံစားလိုက်ရသည်။ သို့သော် သဲသဲ မအော်မညည်း၊ မရုန်း ၊ နာကျင်နေမှုကို ဂရုမစိုက်တော့ပဲ အရွယ်နှင့်မလိုက်အောင် မဆန့်မပြဲ မတန်တဆ လီးနှင့် စောက်ပတ်အတွေ့ကို မျက်လုံးလေးမှိတ်ပြီး ကြိတ်မှိတ်၍ ခံနေလေသည်။  နာခြင်း၊ အောင့်ခြင်းထဲတွင် ကောင်းခြင်း၊ ဆိမ့်ခြင်းများ ပါဝင်နေသည်ကို သူမသိရှိခံစား နေရလေပြီ ဖြစ်လေသည်။ တံကောက်ကွေးနှစ်ဖက်ကို မ၍ လှန်တင်ပြီး ခပ်တင်းတင်း ချုပ်ကိုင်ကာ ဝက်တုပ် တုပ်သလို ချုပ်ပြီး စိတ်ပါလက်ပါ အားပါးတရ မညှာတမ်း ဆောင့်လိုးနေသော အောင်သူမှာ ကောင်းသထက်ကောင်းလာပြီး၊ ပြီးချင်လာချေပြီ။ မကြာမီမှာပင် တစ်ကိုယ်လုံးရှိ အကြောအချဉ်များ ဖြိုးဖြိုးဖျင်းဖျင်း ဖြစ်လာပြီး စောက်ခေါင်းလေးထဲ ကြပ်ကြပ်တည်းတည်း နက်နက်ရှိုင်းရှိုင်း တိုးဝင်နေသော လီးတန်ကြီးမှ ပူနွေးပျစ်ချွဲသော သုတ်ရည်များ ပန်းထွက်သွားစဉ်မှာပင် မို့မို့ခမျာမှာလည်း အောင်သူက အတင်းဖိထားသည့် ကြားမှ ကော့တက်လာပြီး တဟင်းဟင်းဖြင့် တစ်ကိုယ်လုံး တဆတ်ဆတ် တုန်တက်ကာ စောက်ခေါင်းထဲမှ သုတ်ရည်များ ပန်းထွက်ကုန်လေတော့သည်။ ပြီးနောက် အောင်သူ၏ လည်ပင်းကြီးကို လှမ်းဆွဲချကာ နှုတ်ခမ်းလေး စူပေးကာ ခေါင်းလေး မော့ပေးလိုက်တော့သည်။ အောင်သူလည်း နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးအား အလိုက်သင့် ပြွတ်ကနဲ ပြန်နမ်းကာ ဘေးသို့လှဲချလိုက်ပါတော့သတည်း။…ပြီး

Zawgyi

က်မနံမည္းအရင္းက သဲစုလႈိင္၊ ဒါေပမယ့္ သဲသဲလို႔ပဲေခၚၾကတယ္။ သဲသဲ ဒီလူႀကီးကို ၾကည့္လို႔မရ။ မ်က္ႏွာေၾကာကို မတည့္။ လူေကာင္ႀကီးက ႀကီးသေလာက္ စကားသံက ခြၽဲခြၽဲႏြဲ႕ႏြဲ႕နဲ႔ ဘယ္လိုပုံမွန္းမသိ။ သူ႔နာမည္က ကိုေအာင္သူတဲ့။ မမႏုခိုင္ကလည္း တစ္မ်ိဳး။ ဘယ္လိုနားလည္ရမွန္း မသိ။ သဲသဲ မ်က္ႏွာေၾကာမတည့္ေသာ လူႀကီးက မမႏွင့္ အိမ္မွာ အတူလာေနမယ္တဲ့။ ဘုရားေရ ဒီၾကည့္မရတဲ့လူႀကီးနဲ႔ တစ္အိမ္တည္း ေန႔တစ္ဓူဝ ဘယ္လိုေနရလည္း စိတ္ညစ္ပါတယ္။ မမ ေယာက္်ားယူမွာလားလို႔ ေမးေတာ့“ သဲသဲ..နားမလည္ေသးပါဘူး ညီမေလးရယ္” တဲ့။ ၿပီးေတာ့ သဲသဲ ငယ္ေသးတယ္တဲ့။ သဲသဲ မငယ္ေတာ့ဘူးလို႔ ျပန္ေျပာခ်င္လိုက္တာ မေျပာရဲလို႔ အသာေနရတယ္ ျပန္ေျပာလိုက္ခ်င္တာမ်ား ပါးစပ္ကို႐ြေနတာပဲ။ သဲသဲ အသက္ (၁၆) ႏွစ္ထဲ ေရာက္ေနၿပီ။ အပ်ိဳျဖစ္တာေတာင္ ႏွစ္ေက်ာ္ေနၿပီ။ အဲဒီလူႀကီးက ဘယ္ေလာက္ၾကာေအာင္ လာေနမွာလဲလို႔ေမးေတာ့ မသိေသးဘူးတဲ့။ ေကာင္းေရာ အိမ္ကေနသာ ထြက္ေျပးလိုက္ခ်င္တယ္။ အရင္တုန္းက အဲ့ဒီလူႀကီး အိမ္ကို ခဏခဏလာဘူးတယ္။ သဲသဲကို ဆက္ဆံတာမ်ား သူငယ္ႏွပ္စားေလးလို ဆက္ဆံသလိုဘဲ။ အဲ့ကတည္းက ၾကည့္မရေတာ့တာ။ ၿပီးေတာ့ ရွိေသးတယ္။ လူကိုၾကည့္ရင္ မ်က္ႏွာတင္ ၾကည့္တာမဟုတ္ဘူး သဲသဲ တစ္ကိုယ္လုံးကို ၾကည့္တာမ်ား အက်ႌအဝတ္အစားေတြကို ေဖာက္ထြင္းပီးျမင္ေနသလို မ်က္လုံးမ်ိဳးႀကီးနဲ႔ ၾကည့္တတ္တာ။ အဲဒီအခ်ိန္မ်ိဳးဆို သဲသဲ ေနလို႔အရမ္းခက္တာ။ သူ႔ေရွ႕မွာ လူတစ္ကိုယ္လုံး အဝတ္ေတြ မပါေတာ့သလိုပဲ။ မ်က္ႏွာေတြ ထူပူ၊ တစ္ကိုယ္လုံးလည္း ရွိန္းဖိန္းလို႔။ ႏွာဗူႀကီး လူ႔ကိုသူ႔မယားက်ေနတာပဲ။ ကဲ..အဲဒီလို လူႀကီးက အိမ္မွာလာေနမယ္တဲ့။ သဲသဲ သိပါတယ္ ဒီလူႀကီး အိမ္မွာလာေနရင္ မမနဲ႔ အတူတူ အိပ္မယ္ဆိုတာကိုေလ။ သဲသဲ စိတ္အရမ္းညစ္တာပဲ။ မမကိုလည္း မေျပာရဲဘူး။ မမ ႏုခိုင္က သဲသဲရဲ႕ အစ္မအရင္းေခါက္ေခါက္ေတာ့ မဟုတ္ေပမယ့္  တစ္ဝမ္းကြဲ အစ္မ။ ၿပီးေတာ့ သဲသဲကို မိဘလို ေစာင့္ေရွာက္လာခဲ့သူ။ သဲသဲ (၄) ႏွစ္သမီးေလာက္က သဲသဲ အေဖနဲ႔ အေမ၊ ေနာက္ပီး မမ ႏုခိုင္ရဲ႕ အေဖနဲ႔ အေမ၊ မမရဲ႕ အစ္ကို သူတို႔အားလုံး ခ်င္းတြင္းျမစ္ထဲမွာ သေဘၤာနစ္တဲ့ထဲ ပါသြားၾကသည္။ အဲဒီေနာက္ သဲသဲကို မမႏုခိုင္က ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္လာခဲ့ရသည္။ ဒီေတာ့ သဲသဲက မမႏုခိုင္ကို မလွန္ရဲတာလည္း မဆန္းေပ။

အဲဒီ ကိုေအာင္သူဆိုတဲ့ လူႀကီး အိမ္မွာလာေနရင္ ဘယ္လို ဆက္ၿပီး စခန္းသြားရပါ့မလဲ ဟူေသာ အေတြးေတြက သဲသဲ စိတ္ေတြကို  ညစ္ႏြမ္းေစေလသည္။ အစိမ္းေရာင္ မီးလုံးေလးက ဆစ္ဝပ္ေလးပဲ ျဖစ္ေပမယ့္ အေမွာင္ႀကီးစိုးမႈေၾကာင့္ အခန္းထဲတြင္ လင္းလင္းထိန္ထိန္ ျဖစ္ေနသည္။ ေအာင္သူက ႏုခိုင္၏ အက်ႌက်ယ္သီးေလးေတြကို တစ္လုံးခ်င္းျဖဳတ္ရင္း အိပ္ရာေပၚတြင္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ထိုင္ေနေသာ ႏုခိုင္၏ တစ္ကိုယ္လုံးကို တစိမ့္စိမ့္ၾကည့္ေနသည္။ ႏုခိုင္မွာ ရွက္႐ြံ႕အားနာေသာ မ်က္ႏွာေလးျဖင့္ ေအာင္သူကို ၾကည့္ရင္း “အို..အို….ေနပါေစ…ကိုေအာင္ရယ္…ခိုင့္ဖာသာ ျဖဳတ္ေပးပါ့မယ္”ဟု ေျပာရွာသည္။ “ရွက္မေနပါနဲ႔…ခိုင္ရယ္….ကိုေအာင္ျဖဳတ္ေပးပါ့မယ္…ဟုတ္လား” ေျပာရင္း ေအာင္သူက ရဲရဲတင္းတင္းပင္ ျဖဳတ္ပစ္လိုက္ေလရာ ဘရာစီယာေလး မလုံမလဲ ကာကြယ္ထားေသာ ႏုခိုင္၏ ရင္သားႏွစ္မႊာမွာ ႐ုန္းကန္၍ ထြက္လာေတာ့ရာ ဒါကို ၾကည့္ရင္း ေအာင္သူ၏ မ်က္လုံးမ်ား ဝင္းလက္၍ သြားသည္။ “ခိုင္က သိပ္လွတာပဲ…ဒါေၾကာင့္ ကိုေအာင္က သိပ္ခ်စ္ေနမိတာ” ေအာင္သူက ေျပာရင္း သူမ၏ ဘရာစီယာေလးေရာ ထမီပါ ဆြဲ၍ခြၽတ္ပစ္လိုက္ေလေတာ့ရာ ႏုခိုင္ မ်က္ႏွာေလး ရဲကနဲ ျဖစ္သြားရေလသည္။ သူမ၏ တစ္ကိုယ္လုံးမွာ ေပါင္ရင္းမွ အတြင္းခံအသားကပ္ ေဘာင္းဘီပန္းေရာင္ေလးမွလြဲ၍ ျဖဴေဖြးၿပီး ဝင္းဝါေသာ အသားဆိုင္ေတြက ေအာင္သူ၏ စိတ္ေတြကို ထႂကြလို႔မဆုံးေအာင္ ျဖစ္ေနေစေတာ့သည္။ “ အို…ကြယ္….ကိုေအာင္ကလဲ ဘာလို႔ ဒီေလာက္ေတာင္ ၾကည့္ေနရတာလဲ” လက္ကေလး  ႏွစ္ဖက္ကို ရင္သားေပၚ ယွက္တင္ရင္း ႏုခိုင္က ရွက္႐ြံ႕စြာျဖင့္ မ်က္ေစာင္းေလး ထိုးကာေျပာလိုက္သည္။ “ ေနပါအုံး…ခိုင္ရယ္…ကိုေအာင္ အားရေအာင္ ၾကည့္ပါရေစအုံး.. ခိုင့္တစ္ကိုယ္လုံးက တကယ့္ကို ခ်စ္စရာႀကီး…ဟင္းဟင္း….ကိုယ္ေတာ့   သိပ္ခ်စ္ေနၿပီ…အခ်စ္ရယ္.. သိပ္ခ်စ္ခ်စ္ေနၿပီ” ေအာင္သူက တုန္ရင္ေသာ အသံႀကီးျဖင့္ တတြတ္တြတ္ေျပာရင္းက ႏုခိုင္၏ အတြင္းခံေဘာင္းဘီေလးကို ဆြဲခြၽတ္လိုက္ရာ လက္ေလးဆစ္ခန႔္ ဟသြားၿပီး အတြင္းမွ ဝင္းဝါေသာ ဖားခုံညႇင္းသ႑ာန္ မို႔မို႔ေဖာင္းေဖာင္း အဖုတ္အုံေလးက အေမႊးအမွ်င္ ကင္းရွင္းစြာျဖင့္ ထြက္ေပၚလာသည္။

ေအာင္သူမွာ စိတ္ကို မခ်ဳပ္တီးႏိုင္ေတာ့သည့္အလား သူမ၏ ကိုယ္လုံးေလးအား ႀကဳံးဖက္ေပြ႕ယူ၍ သူ၏ ရင္ခြင္ထဲသို႔ ဆြဲသြင္းလိုက္ကာ ေက်ာ့ရွင္းေသာ သူမ၏လည္တိုင္ေလးကို အငမ္းမရ နမ္းလိုက္ရာ ႏုခိုင္မွာ တစ္ကိုယ္လုံး တြန႔္လိမ္သြားၿပီး မ်က္ႏွာေလးကို ေမာ့၍ နီတာရဲ ႏႈတ္ခမ္းလႊာေလးႏွစ္လႊာက ပြင့္ဟ၍လာသည္။ ေအာင္သူက ႏုခိုင္အား ႏႈတ္ခမ္းခ်င္း ေတ့၍ အသက္ေအာင့္ကာ ခပ္ျပင္းျပင္း စုပ္ယူလိုက္ရာ ႏုခိုင္မွာ မ်က္လုံးမ်ား ျပာေဝသြားရေတာ့သည္။ ထို႔ေနာက္ ေအာင္သူက သူမ၏ အတြင္းခံေဘာင္းဘီေလးကို ဆြဲခြၽတ္ရာတြင္ အလိုက္သင့္ေလးျဖစ္ေအာင္ ႏုခိုင္က အယ္၍ကားထြက္ေနေသာ ဖင္ႀကီးကို ႂကြ၍ေပးသျဖင့္ ေဘာင္းဘီေလးမွာ လြယ္ကူစြာ ကြၽတ္ထြက္သြားၿပီး သူမ၏ ကိုယ္လုံးတစ္ခုလုံး ဘာအဝတ္အစားမွ မရွိေတာ့ပဲ ကိုယ္တုံးလုံးႀကီး ျဖစ္သြားရေတာ့သည္။ ေအာင္သူသည္ ႏုခိုင္ ကိုယ္လုံးေလးအား  ေမြ႕ရာေပၚသို႔ အလိုက္သင့္ေလး ခ်ေပးလိုက္ေသာ အခါတြင္ေတာ့ ႏုခိုင္၏ ရႈိက္ဖိုႀကီးငယ္အသြယ္သြယ္တို႔မွာ မီးေရာင္စိမ္း လဲ့လဲ့ေအာက္ဝယ္ ျမင္ရသူ အသက္ရႉမွားေလာက္ေအာင္ အလွႀကီးလွေနပါေတာ့သည္။ ဝင္းဝါေသာ အသားစိုင္မ်ားေအာက္ဝယ္ ပိတုံးေရာင္ ဆံႏြယ္ေလးမ်ားက ဖယိုဖရဲေလး က်ေနေသာေၾကာင့္ ႏုခိုင္၏ အလွမွာ စာဖြဲ႕ရန္ပင္ ခက္ေလာက္ေအာင္ ေအာင္သူ၏ စိတ္ေတြကို ပူေလာင္ျပင္းျပ လာေစေလေတာ့သည္။ ေဖာင္းမို႔ ေမာက္ႂကြလ်က္ရွိေသာ သူမ၏ ရင္သားႏွစ္မႊာမွာလည္း သူမမွာ ပက္လက္ေလး ျဖစ္ေန၍ နံေဘး တစ္ဖက္တစ္ခ်က္ဆီသို႔ အိစက္ေနၾကလင့္ကစား ျပားခ်ပ္ခ်ပ္ႀကီး ျဖစ္မသြားပဲ သိသိသာသာႀကီးပင္ မို႔ေမာက္ခုံးထေနၿပီး အသက္ရႉလိုက္တိုင္း နိမ့္ခ်ီျမင့္ခ်ီျဖင့္ လႈိင္းမ်ားထလို႔ေနသည္။ မ်က္စိေအာက္ဝယ္ ထင္ထင္ရွားရွား ကြင္းကြင္းကြက္ကြက္ ျမင္ေနရေသာ ႏုခိုင္၏ အလွေတြေၾကာင့္ ေအာင္သူ၏ ရင္ထဲမွာ ရမက္မီးက အလွ်ံတၿငီးၿငီးျဖင့္ ေတာက္ေလာင္လာခဲ့ၿပီး မုန္ယိုေနေသာ ဆင္႐ိုင္းႀကီး တစ္ေကာင္ပမာ ျဖစ္လာကာ သူ၏ ကိုယ္ေပၚမွ အဝတ္အစားမ်ားကို ခြၽတ္ခြာခ်လိုက္ေတာ့ရာ တုတ္ခိုင္လွေသာ သူ၏လီးႀကီးမွာ ေျဖာင့္တန္းေထာင္မတ္စြာ ထြက္ေပၚလာေလေတာ့သည္။ ေအာင္သူသည္ သူမ၏ကိုယ္ေဘးတြင္ အလိုက္သင့္ ဝင္အိပ္လိုက္ၿပီးေနာက္ ႏုခိုင္၏ ႏို႔သီးေလးမ်ားကို ပါးစပ္ျဖင့္ အငမ္းမရ တႁပြတ္ႁပြတ္ျမည္ေအာင္ စုပ္ယူလိုက္ရာ ႏုခိုင္ခမ်ာ ရင္ဘတ္ႀကီး ေကာ့တက္လာလ်က္ တစ္ကိုယ္လုံးလည္း မ႐ိုးမ႐ြႀကီး ျဖစ္၍လာရေတာ့သည္။ သူမ၏ မ်က္ႏွာကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ရမက္ခိုးေလးေတြ ရီေဝေနသည့္ မ်က္လုံးမ်ားျဖင့္ သူ႔အား ျပန္ၾကည့္ေနသည္ကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။

ေအာင္သူက သူမ၏ နီရဲရဲ ႏႈတ္ခမ္းေလးကို စုပ္ယူလိုက္ျပန္သည္။ “ ခ်စ္တယ္..ေနာ္….ခိုင္” “ခ်စ္တာေပါ့…..ကိုေအာင္ရယ္” ႏုခိုင္၏ ျပန္ေျဖလိုက္ေသာ ညႇိဳ႕ျမဴသံေလးက ေအာင္သူ၏ ရင္ကို လႈပ္ခတ္ေစသည္။ ထို႔ေနာက္ ေအာင္သူက ႏုခိုင္၏ အိတင္းၿပီး ထိရက္စရာမရွိေသာ ေပါင္တန္ထြားထြားႀကီးမ်ားအား သူ၏ဒူးေခါင္းႀကီးျဖင့္ ထိုးကာခြဲလိုက္ၿပီး ေပါင္တန္ေဖြးေဖြးႀကီးမ်ား အၾကားသို႔ ဝင္လိုက္သည္။ ထိုအခါ ႏုခိုင္၏ ေပါင္ၾကားခြဆုံမွ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးမွာ အတြင္းသားေလးမ်ား ရဲကနဲေပၚ၍ ၿဖဲထားသလိုျဖစ္ကာ အဆင္သင့္ျဖစ္ေနေလသည္။ ေအာင္သူသည္ အစြမ္းကုန္ မာန္ထေနေသာ သူ၏လီးတန္ႀကီး ထိပ္ဖူးအား ညာလက္ျဖင့္ ကိုင္လိုက္ၿပီးေနာက္ ႏုခိုင္၏ ေစာက္ဖုတ္ အကြဲေၾကာင္းႀကီးၾကားမွ တြင္းဝေလးဆီသို႔ ဖိကပ္၍ ေထာက္လိုက္သည္။ “အို…..ဟင့္…ဟင့္” ႏုခိုင္၏ ကိုယ္လုံးေလး တြန႔္ခနဲ ျဖစ္သြားသည္။ ထို႔ေနာက္ လီးကို အားႏွင့္အသာဖိ၍ သြင္းလိုက္ရာ ေစာက္ေခါင္းထဲသို႔ တထစ္ထစ္ႏွင့္နစ္ကာ ဝင္သြားေတာ့သည္။ “ျဗစ္….ျဗစ္….အင့္…အင့္…အင္း……ျဗစ္…ျဗစ္…..ဟင္း ဟင္း” ႏုခိုင္မွာ ေအာင္သူ၏ ေက်ာျပင္ႀကီးအား သူမ၏ သြယ္တန္းေသာ လက္ေလးႏွစ္ဖက္ျဖင့္ သိုင္းဖက္ထားၿပီးေနာက္ တဟင္းဟင္းျဖင့္ ညီးညဴေနေလသည္။ ေအာင္သူက လီးကို တစ္ခါတည္း အရင္းထိ ဖိမသြင္းေသးဘဲ တဝက္ေလာက္အေရာက္တြင္ ရပ္ထားလိုက္ၿပီးေနာက္ အသာျပန္၍ ဆြဲႏႈတ္လိုက္ရာ ႏုခိုင္၏ ေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္းသားမ်ားမွာ လီးႏွင့္ကပ္၍ လန္ကာ ပါလာေလသည္။ ထို႔ေနာက္ ဒစ္ေပၚသည္အထိ  ဆြဲထုတ္ကာ ျပန္၍ ဖိသြင္းလိုက္ျပန္သည္။ ထိုအတိုင္း ထပ္ကာထပ္ကာျဖင့္ ငါးႀကိမ္မွ် လုပ္ေပးလိုက္ရာ ႏုခိုင္၏ ေစာက္ေခါင္းေလးအတြင္းမွ အရည္ၾကည္ေလးမ်ား စိုၿပီး စိမ့္ထြက္လာေလသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ‌ေအာင္သူက သူ႔လက္မ်ားကို ႏုခိုင္၏ ခ်ိဳင္းေအာက္မွလွ်ိဳ၍ ပခုံးကို ခပ္တင္းတင္း ကိုင္ဆြဲ၍ လီးကို အဆုံးထိ ေဆာင့္သြင္းခ်လိုက္ေလသည္။ “ျဗစ္…ျဗစ္…ဒုတ္….အိ…..အိ….အင့္…ကြၽတ္ကြၽတ္….အ…အား“ ႏုခိုင္၏ ပါးစပ္မွ ညည္းညဴသံေလးမ်ား တကြၽတ္ကြၽတ္ ထြက္ေပၚလာေလသည္။

“ ေျဖးေျဖးလုပ္ပါ…ကိုရယ္” “နာလို႔လား…ဟင္…ခိုင္” “ဟင့္အင္း…..ဟင့္အင္း.” ႏုခိုင္က ေခါင္းေလးကို ရမ္းျပလိုက္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေအာင္သူက အားတက္လာၿပီး ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ေဆာင့္ခ်လိုက္ျပန္သည္။ “ႁပြတ္….ျဗစ္….ပလြတ္….ႁပြတ္…..ဟင့္…အင့္” ႏုခိုင္၏ မ်က္ေတာင္ေကာ့ႀကီးမ်ားမွာ စင္းက်ေနၿပီး ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းေလးမွာ ၿပဳံးေယာင္သန္းေနသည္။ ဒါေပမယ့္ ေအာင္သူက အားမရေသးပါ။ “အားမရေသးဘူး  အခ်စ္ရယ္” သူ၏ ပါးစပ္ကို ႏုခိုင္၏ နားတစ္ဖက္သို႔ ဖိကပ္၍ ခပ္တိုးတိုးေလးေျပာလိုက္သည္။  “ ဟင့္…..ကိုကလဲကြယ္” “ ခ်စ္လို႔ပါ ခိုင္ရယ္…ကို..အားရေအာင္ လုပ္ပါရေစေနာ္” “ ဟင္း…ကိုကေတာ့ သိပ္ကဲတာပဲ…သေဘာ သေဘာ…ခိုင္က ကို စိတ္တိုင္းက် ခ်စ္တာကို ခံရမဲ့သူပါ..ကိုရယ္” ေအာင္သူမွာ ႏုခိုင္စကားေၾကာင့္ ပီတိျဖစ္၍သြားသည္။ “ဟင္း…ဒါေၾကာင့္ ခိုင္ကို သိပ္ခ်စ္ေနရတာ” တုန္ယင္ေသာအသံျဖင့္ ေျပာရင္း သူမ၏ ပါးမို႔မို႔ေလးကို တရႈိက္မက္မက္ႀကီး နမ္းလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ ေခါင္းအုံးတစ္လုံးအား ဆြဲယူၿပီး ႏုခိုင္၏ ကားစြင့္အိစက္ကာ လိုးရက္စရာမရွိေသာ တင္သား ထြားထြားႀကီးမ်ားေအာက္သို႔ ထိုး၍ခုလိုက္ရာ ႏုခိုင္၏ ခါးေလးမွာ ေကာ့တက္လာၿပီးေနာက္ ဆီးခုံေလးမွာ ပို၍ေမာက္လာေလသည္။ ေအာင္သူ၏ လီးႀကီးက အရင္းမွအဆုံးတိုင္ ျမဳပ္ေနၿပီး အဖ်ားက သားအိမ္ဝကို ေထာက္ကာ ႏုခိုင္ရင္ထဲ က်ဥ္ေနေအာင္ ခံစားေနရသည္။ ႏုခိုင္က ေပါင္တန္ႀကီးကို ကား၍ ဒူးကိုေထာင္ကာ ၿဖဲေပးလိုက္မိသည္။ ေအာင္သူသည္ ကာမရမက္မီးေၾကာင့္ မ်က္ေတာင္မ်ား စင္းက်ေနသည့္ ႏုခိုင္၏ မ်က္ႏွာေလးအား သူ၏ရီေဝေသာ မ်က္လုံးႀကီးမ်ားျဖင့္ စူးစူးဝါးဝါး ၾကည့္ေနရာမွ အံကိုခဲကာ ႀကိတ္လိုက္ၿပီးေနာက္ ႏုခိုင္၏ ပခုံးအား အားယူ၍ဆြဲကာ ကုတင္တစ္ခုလုံး သိမ့္ကနဲသိမ့္ကနဲ ျဖစ္သြားသည္အထိ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း လိုးေတာ့သည္။ “ျဗစ္….ဒုတ္…အ….အ….ဟင့္…ျဗစ္….ဒုတ္…….ႁပြတ္” ႏုခိုင္ကလည္း သူမ၏ တင္သားႀကီးမ်ားကို အခ်က္က်က် ျပန္၍ေကာ့တင္ေပးေနျပန္ရာ ႏွစ္ဦးသားမွာ အရသာေတြ႕၍ ကာမေၾကာတြင္ နစ္ေျမာ ေနၾကေလသည္။ ေနာက္ဆုံးမွာေတာ့ ႏွစ္ဦးသား ကာမအရသာ၏ အထြတ္အထိပ္သို႔ ေရာက္ရွိသြားၾကၿပီး တစ္ဦးကိုယ္ တစ္ဦး  လြတ္ထြက္သြားမည္ စိုးသည့္အလား ခႏၶာကိုယ္ႏွစ္ခုၾကား ေလမဝင္ႏိုင္ေအာင္ တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ႀကီး ေပြ႕ဖက္၍ ထားလိုက္ၾကေလသည္။ ေမာဟိုက္ႏြမ္းနယ္ေသာ သက္ျပင္းခ်သံႀကီးမ်ားက ဟင္းကနဲ ဟင္းကနဲ ေပၚထြက္လာၾကသည္။ “ခိုင္” ေအာင္သူ၏အသံ ခပ္ျပင္းျပင္းေလး ေပၚထြက္လာသည္။ “ကို”  “ကိုေတာ့ ခိုင့္ကို တကယ္ပဲ စြဲမိေနၿပီ…အခ်စ္ရယ္…ခိုင္ေရာ ကိုယ့္ကို မခ်စ္ဘူးလားဟင္…ခိုင္နဲ႔ ခြဲသြားရမွာေတာင္ ေၾကာက္ေနၿပီ” ႏုခိုင္က မ်က္လုံးမ်ားကို မွိတ္ကာ  မွိန္း၍ နားေထာင္ေနမိသည္။

ထိုအခ်ိန္ဝယ္ ေစာက္ေခါင္းထဲမွ အံ၍က်လာေသာ သုတ္ရည္မ်ားက သူမ၏ တင္ပါးဆုံႀကီးႏွစ္ခုၾကားသို႔ တစိမ့္စိမ့္ စီး၍က်လာသည္။ “ လႊတ္ပါအုံး ကိုရယ္….ဟိုဟာေတြ သုတ္ပါရေစအုံး” ႏုခိုင္က ေျပာလိုက္သျဖင့္ သူမ၏ ကိုယ္ေပၚတြင္ ေမွာက္၍အိပ္ ေနရာမွ သူမ၏ ပါးျပင္ေလးေတြကို ခပ္ဖြဖြနမ္းၿပီး မထခ်င္ထခ်င္ သူမ၏ကိုယ္ေပၚမွ ဆင္းလိုက္သည္။ လီးႀကီးက ႁပြတ္ခနဲ အသံျမည္ေအာင္ ကြၽတ္ထြက္သြားသည္။ “ခိုင္…ကိုယ့္ကို မခ်စ္ဘူးလား…လို႔” ေအာင္သူက အိပ္ရာေပၚတြင္ ပက္လက္မွိန္းေနရာမွ ႏုခိုင္အား ျပန္၍ေမးလိုက္သည္။ သူ၏လီးႀကီးမွာ အရည္မ်ားျဖင့္ စိုေနၿပီး ေပ်ာ့ေခြ၍ က်ေနသည္။ ႏုခိုင္က အဝတ္ေဟာင္းတစ္ထည္ျဖင့္ သူမ၏ေပါင္ၾကားမွ ေပက်ံေနေသာ အရည္မ်ားကို သုတ္ေနရင္းမွ ေအာင္သူအား မ်က္လုံးေလးေထာင့္ကပ္ကာ ၾကည့္လိုက္ရင္း “ ခ်စ္တာေပါ့….ကိုရဲ႕… ကဲ…သူ႔ဟာႀကီးကို ေပေနတာေတြ သုတ္ေပးအုံးမယ္” ဟုေျပာကာ ေအာင္သူ၏လီးႀကီးကို အဝတ္ျဖင့္ သုတ္ေပးလိုက္သည္။ ေအာင္သူက သူမ၏ကိုယ္လုံးေလးကို ဆတ္ခနဲဆြဲကာ ရင္ခြင္ထဲသို႔ သြင္းလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ ႏုခိုင္၏ ႏြဲ႕ေျပာင္းေသာ ခါးေလးကို သူ႔လက္မ်ားျဖင့္ သိုင္းဖက္လိုက္ၿပီး ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းေတ့ကာ  အားရပါးရ စုပ္ယူလိုက္သည္။ ႏုခိုင္မွာ မ်က္လုံးေလးမ်ား စင္းက်သြားၿပီးေနာက္ ေအာင္သူ၏ ေက်ာျပင္ႀကီးကို ျပန္၍ ဖက္တြယ္ထားသည္။ သူမ၏ ေဖာင္းမို႔အိစက္ေသာ ရင္သားမ်ားက ေအာင္သူ၏ ရင္ဘတ္ႀကီးကို ဖိကပ္ေနသျဖင့္ တစ္ဦး၏ ရင္ခုန္သံကို တစ္ဦးက ၾကားေနရေလသည္။ အတန္ၾကာေတာ့မွ “ ခ်စ္… ေနာက္တစ္ခါ လုပ္ၾကရေအာင္” “ ေနပါအုန္း.. ကိုရယ္..ကို အေမာေျပေအာင္ ခဏနားပါအုန္းလား…ခိုင္ ဘယ္မွ ထြက္မေျပးပါဘူး.. တစ္ညလုံး လုပ္လို႔ရပါတယ္….ကိုရဲ႕….ကို႔ဟာႀကီးကို ခိုင္ ကိုင္ၾကည့္အုန္းမယ္…” ေျပာေျပာဆိုဆို ႏုခိုင္က ေအာင္သူ၏ လီးႀကီးကို သူမ၏ လက္ကေလးမ်ားျဖင့္ ေသေသခ်ာခ်ာ ဆုပ္ကိုင္ကာ ပြတ္သပ္ ေဆာ့ကစားသလို ပြတ္သပ္ဆုပ္နယ္ၾကည့္ေနသည္။ ေအာင္သူ၏ လီးႀကီးက ႏုခိုင္၏ လက္ထဲတြင္ တေျဖးေျဖးထ၍ တင္းေတာင္လာရေတာ့သည္။ ဒါကိုၾကည့္၍ ႏုခိုင္က ေက်နပ္အားရစြာ ၿပဳံးလိုက္သည္။ “ကဲ…ကို႔ဟာႀကီးကလည္း ျမန္လိုက္တာကြယ္…ထလာလိုက္တာ..ဒီတစ္ခါေတာ့..ခိုင့္အလွည့္ေပါ့..” ႏုခိုင္က ခပ္ညဳညဳေလးေျပာရင္း ပက္လက္လွန္ကာ ေပါင္တန္ႀကီးမ်ား စင္း၍အိပ္ေနေသာ ေအာင္သူ၏ ကိုယ္ေပၚသို႔ တက္ခြလိုက္ရင္း ေဆာင့္ေၾကာင့္ေလး ထိုင္ခ်လိုက္သည္။

ၿပီးေတာ့မွ သူမလက္တစ္ဖက္ျဖင့္ ေအာင္သူ၏ လီးႀကီးကို ၿမဲၿမံစြာ ဆုပ္ကိုင္ရင္း သူမေစာက္ဖုတ္အဝသို႔ ေတ့ကာ အက္ကြဲေၾကာင္းတစ္ေလွ်ာက္ ေလးငါးခ်က္မွ် ပြတ္ဆြဲကလိေနလိုက္ေသးသည္။ သူမ၏ ေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္းသားေလး ႏွစ္လႊာမွာ ကြဲဟဟေလးျဖစ္၍ေနၿပီး ေအာင္သူ၏ ထိုးထိုးေထာင္ေထာင္ႀကီး ျဖစ္၍ေနေသာ လီးတန္ႀကီးႏွင့္ တဲ့တဲ့မတ္မတ္ႀကီး ျဖစ္၍ေနေလရာ ႏုခိုင္သည္ လီးထိပ္ဖူးႀကီးအား သူမ၏ ေစာက္ပတ္ဝတြင္ ထိုးသြင္ျမႇဳပ္ႏွံလိုက္ၿပီးေနာက္ အသာဖိ၍ ထိုင္ခ်လိုက္ရာ မာေက်ာေတာင့္တင္းေနေသာ လီးတန္ႀကီးမွာ အိကနဲ အရင္းသို႔တိုင္ ျမဳပ္၍ဝင္သြားေလရာ ေအာင္သူက အားမလိုအားမရႏွင့္ပင္ လီးႀကီးကို အေပၚသို႔ ေျမႇာက္ေကာ့ ပင့္တင္ေပးလိုက္မိေလသည္။ “ ျဗစ္…ပ လြတ္…ျဗစ္…ဒုတ္…” ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြး ေရေဆးငါးႀကီးပမာ ေက်ာ့ရွင္းလွပေနေသာ ခႏၶာကိုယ္ျဖင့္ အလွႀကီးလွေနေသာ ႏုခိုင္၏ ကိုယ္လုံးေလးက သူ႔အေပၚသို႔ အုပ္မိုးေန႐ုံမွ်မက ေအာက္ပိုင္းမွာလည္း လီးတန္ႀကီးက သူမ၏ ေစာက္ေခါင္းထဲသို႔ တစ္ေခ်ာင္းလုံး တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ ဝင္၍ေနေလရာ ေအာင္သူမွာ ကာမစိတ္မ်ား တရိပ္ရိပ္ တက္လာရေလသည္။ ႏုခိုင္သည္ သူမ၏ ကိုယ္အေပၚပိုင္းကို ေအာင္သူ၏ ရင္ဘတ္ႀကီးေပၚသို႔ အုပ္မိုးေမွာက္ခ်ထားလိုက္ၿပီး သူမ၏ ခႏၶာကိုယ္ေအာက္ပိုင္းကို ခပ္ေျဖးေျဖး အထက္ေအာက္ ဖိခ်လိုက္ ေျမႇာက္တင္လိုက္ျဖင့္ လႈပ္ရွားေပးေနရာ ေအာင္သူအဖို႔ တသိမ့္သိမ့္ တစိမ့္စိမ့္ႏွင့္ ကာမအရသာကို အစြမ္းကုန္ပင္ ခံစားေတြ႕ထိေနရေတာ့သည္။ ႏုခိုင္၏ ေစာက္ေခါင္းေလးကလည္း ဆြဲငင္ဓါတ္တစ္မ်ိဳး ရွိေနသည္။ တဖ်တ္ဖ်တ္ျဖင့္ သူမ၏ ေစာက္ေခါင္းထဲမွေန၍ သူ႔လီးတန္ႀကီးကို ရစ္ပတ္ကာ ဆြဲ၍စုပ္ယူလိုက္သကဲ့သို႔ ခံစားရသျဖင့္ အေတြ႕မွာ ထူးလြန္းလွသည္။ “ ႁပြတ္…..ျဗစ္…ပလြတ္… ႁပြတ္….ျဗစ္…” “ ေကာင္းရဲ႕လား…ကိုရယ္…” ႏုခိုင္က ၿပဳံးတုံ႔တုံ႔မ်က္ႏွာေပးေလးျဖင့္ ေအာင္သူအား ၾကည့္ကာ ေမးလိုက္သည္။ “ ေကာင္းတာေပါ့ ..ခိုင္ရယ္…သိပ္ေကာင္းတာပဲ…ဒါေၾကာင့္လဲ ကိုက ခိုင့္ကို မခြဲႏိုင္ေတာ့တာေပါ့” ေအာင္သူက ကာမခိုးမ်ား ရီေဝေနေသာ မ်က္လုံးမ်ားျဖင့္ ႏုခိုင္အား ၾကည့္ကာ ျပန္ေျပာလိုက္သည္။ လက္ကလည္း ႏုခိုင္၏ တင္ပါးထြားထြားအိအိႀကီးကို အရသာခံကာ ဆုတ္ညႇစ္ကိုင္တြယ္၍ ေနသည္။ ႏုခိုင္ကလည္း အလိုက္သိစြာျဖင့္ ခပ္ျပင္းျပင္း ေလးဖိ၍ဖိ၍ ေဆာင့္ေပးေနရာမွ သူမ၏ ႀကီးထြားမို႔ေမာက္ေသာ ရင္သားႏွစ္မႊာအား ေအာင္သူ၏ မ်က္ႏွာေပၚသို႔ ဝဲ၍ ဖိခ်ေပးလိုက္ရာ ေအာင္သူက အငမ္းမရ စုပ္ယူလိုက္ရာ ႏို႔သီးေခါင္းေလးမ်ားမွာ မာတင္းေထာင္တက္ေနၿပီး ႏုခိုင္၏ တစ္ကိုယ္လုံးမွာလည္း တဟင္းဟင္းျဖစ္လာကာ သူမ၏ တင္ပါးႀကီးကို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းပင္ ေဆာင့္ခ်၍ ေပးလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ ႏုခိုင္က လီးတန္ႀကီးကို အရင္းထိျမဳပ္သြားေအာင္ သူမ၏ ဆီးခုံေလးႏွင့္ဖိကပ္ထားရင္းက ေအာင္သူ၏ ပါးျပင္အား သူမပါးျပင္ေလးႏွင့္ ေမွးကာ ကပ္ထားလိုက္သည္။ သူမ၏ ေစာက္ေခါင္းအတြင္းမွလည္း ခြၽဲက်ိေသာ အရည္မ်ားက စိမ့္ထြက္လာၿပီး ေအာင္သူ၏ ဆီးခုံေပၚသို႔ တသြင္သြင္ စီးက်လာသည္။ ႏုခိုင္၏ ႏြမ္းဟိုက္ေသာ သက္ျပင္းခ်သံေလးမွာ ဟင္းကနဲ ထြက္ေပၚလာသည္။

ေအာင္သူက ေအာက္မွေန၍ သူမ၏ ခါးေလးကို တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ ေပြ႕ဖက္ထားလိုက္ေလသည္။ “ခိုင္…ၿပီးသြားၿပီမို႔လား..”  “ အင္း…..သူမ်ား…ေမာၿပီကြယ္…” ႏုခိုင္က သက္ျပင္းခ်သံေလးႏွင့္အတူ ျပန္ေျပာလိုက္သည္။ “ဒါျဖင့္ ခိုင္ နားခ်င္ နားအုံးေလ”  “ အို…ကိုမွ မၿပီးေသးတဲ့ဟာ”  “ ကိစၥ မရွိဘူး…ကိုတစ္လွည့္လုပ္ေပးအုံးမွာ ေပါ့”  ေျပာေျပာဆိုဆိုျဖင့္ ေအာင္သူက ႏုခိုင္၏ ကိုယ္လုံးေလးကို ေဘးသို႔လွိမ့္ခ်လိုက္ရာ ေစာက္ေခါင္းထဲမွ လီးတန္ႀကီးက ႁပြတ္ကနဲ ျပန္၍ ကြၽတ္ထြက္သြားသည္။ ေအာင္သူက သူ၏လီးတန္ႀကီးတြင္ ေပက်ံေနေသာ ႏုခိုင္၏ သုတ္ေရမ်ားကို အဝတ္ေဟာင္းတစ္ထည္ျဖင့္ သုတ္ပစ္လိုက္ၿပီးေနာက္ ႏုခိုင္အား ဖက္ကာ ပါးျပင္ေလးႏွစ္ဖက္ကို သြက္သြက္ေလး နမ္းလိုက္သည္။ “ခိုင္…ဒူးေထာင္ၿပီး ကုန္းေပးေနာ္…” ႏုခိုင္ကလည္ အလိုက္သိစြာျဖင့္ သူမ၏ ဒူးႏွစ္ဖက္ကိုေထာက္ၿပီး  ခႏၶာကိုယ္အေပၚပိုင္းကို ေမွာက္၍ခ်လိုက္ရာ သူမ၏ ျဖဴေဖြးအိစက္ တင္းကားေနေသာ တင္ပါးေကာ့ေကာ့ႀကီးမွာ အထက္သို႔ ေမာက္ကားေကာ့ေထာင္ေနၿပီး ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကလည္း ေနာက္သို႔ ျပဴးထြက္ေနေလသည္။ ေအာင္သူက သူမ၏ ေကာ့ေကာ့ထြားထြား တင္ပါးႀကီးေနာက္မွေန၍ ဒူးေထာက္လိုက္ၿပီး ေနာက္သို႔ျပဴးထြက္ေနေသာ ႏုခိုင္၏ ေစာက္ဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားႏွစ္လႊာအား လက္မႏွင့္ၿဖဲ၍ သူ၏ လီးတန္ႀကီးကို ေတ့လိုက္ၿပီးလွ်င္ သူမ၏ ႏြဲ႕ေႏွာင္းေသာ ခါးေလးကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ အားရပါးရဆြဲကိုင္ကာ ေဆာင့္သြင္းခ်လိုက္သည္။ “ပလြတ္….ျဗစ္….ဒုတ္…အ…အေမ့…..” ႏုခိုင္မွာ ေဆာင့္လိုက္တဲ့အရွိန္ေၾကာင့္ ေရွ႕သို႔ ငိုက္ဆင္းက်သြားရသည္။ “ ေျဖးေျဖး လိုးပါ…ကိုရယ္…” ႏုခိုင္က ေတာင္းပန္သံေလးႏွင့္ ေျပာလိုက္ေသာ္လည္း ေအာင္သူကေတာ့ ရမက္ရွိန္ကို မထိန္းႏိုင္ေတာ့သည့္အလား ႏုခိုင္၏ တင္ပါးႀကီးကို တင္းတင္းဆြဲဆုပ္ကာ  အငမ္းမရပင္ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ေဆာင့္၍ေဆာင့္၍ လိုးေတာ့သည္။ “ ျဗစ္…ပလြတ္…ျဗစ္…ဒုတ္…ျဗစ္…..အင့္…အင့္…အေမ့….ျဗ စ္…..ဒုတ္…အင့္..ဟင့္” ေအာင္သူက ေဆာင့္၍လိုးေနရင္း အားမလိုအားမရ ျဖစ္လာဟန္ျဖင့္ ႏုခိုင္၏ ခပ္ကားကား ေထာက္ထားေသာ ဒူးႏွစ္လုံးကို ဆြဲစိလိုက္ရာ ေစာေစာက ဟက္တက္ကေလးကြဲဟေနေသာ သူမ၏ ေစာက္ပတ္ႀကီးမွာ ေစ့သြားၿပီး က်ဥ္းၾကပ္သြားရာ လီးတန္ႀကီးကို ဖိညႇစ္၍ ထားေလသည္။  ထိုအခါတြင္ သူမ၏ ေစာက္ပတ္မွာ ေအာင္သူ၏ လီးတန္ႀကီးကို အားႏွင့္ ညႇစ္ဆုပ္ထားသလိုျဖစ္ကာ အရသာရွိလွသည္။ ေအာင္သူက သူမ၏ ရင္သားမ်ားကို လွမ္း၍ ညႇစ္ဆြဲလိုက္ကာ အရွိန္ျပင္းျပင္းျဖင့္ အားရပါးရ ေဆာင့္ေလရာ ႏုခိုင္မွာလည္း တင္ပါးႀကီးမ်ားကို စည္းခ်က္ကိုက္ေအာင္ ေနာက္သို႔ ပစ္ပစ္ၿပီး ေကာ့ေဆာင့္ေပးေနမိေတာ့သည္။ “ႁပြတ္…..ပလြတ္…ျဗစ္…..ျဗစ္…ဟင့္..ဟင့္…ႁပြတ္….ဖြတ္…အင္း…ဟင့္…” ေနာက္ဆုံးေတာ့ ေအာင္သူ၏ လီးတန္ႀကီးအတြင္းမွ  ပူေႏြးေသာ သုတ္ရည္မ်ားက စစ္ကနဲစစ္ကနဲ ပန္းထြက္လာၿပီး သူမ၏ သားအိမ္အတြင္းသို႔ ပန္းဝင္သြားေလေတာ့ရာ ႏုခိုင္မွာ တဟင္းဟင္း ညီးရင္း ေမာဟိုက္ႏြမ္းနယ္စြာ အိပ္ရာေပၚသို႔ ဝမ္းလ်ားေမွာက္၍ က်သြားေတာ့သည္။ ေအာင္သူမွာလည္း သူမ၏ ႏို႔ ႀကီးႏွစ္လုံးကို မလြတ္တမ္းဆြဲထားရင္း သူ၏ လီးႀကီးကို အတင္းဖိကပ္ထားကာ ႏုခိုင္၏ ကိုယ္ေပၚ ထပ္ဖိထားရင္း အေမာေျဖေနသည္။

“သဲသဲ….ညက အိပ္ေပ်ာ္ရဲ႕လား…” “ ဟင္….အို….” ကုတင္ေစာင္းတြင္ ထိုင္၍ ေငါင္ေနေသာ သဲသဲတစ္ေယာက္ အသံလာရာသို႔ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အိပ္ခန္းထဲသို႔ဝင္ကာ သူမထံသို႔ ေလွ်ာက္လာေသာ ေအာင္သူကို ေတြ႕လိုက္ရၿပီး “အို” ကနဲ ရွက္ေသြးျဖာ၍  ေခါင္းေလး ငုံ႔ထားလိုက္မိသည္။  ညက မမႏုခိုင္ႏွင့္ ေအာင္သူတို႔ဆီမွ အသံမ်ားကို ၾကားရသျဖင့္ မေနႏိုင္မထိုင္ႏိုင္ ျဖစ္လာ၍ ဂ်က္ခ်မထားေသာ မမတို႔အခန္းကို အသာဟၿပီး ေခ်ာင္းၾကည့္မိခဲ့သည္။ ဒါကို ဒီလူႀကီး ေတြ႕ျဖစ္ေအာင္ ေတြ႕သြားတာျဖစ္မည္။ “ ေျပာပါအုံး…သဲသဲရဲ႕…အိပ္ေပ်ာ္ရဲ႕လား..လို႔…” သူမ၏ အနားတြင္ရပ္လိုက္ေသာ ေအာင္သူက သူမ၏ ဆံပင္ေလးေတြကို လက္ျဖင့္ သပ္တင္ေပးရင္း သူမ၏မ်က္ႏွာေလးကို ၾကင္နာစြာေလး ငုံ႔၍ၾကည့္ရင္း ထပ္၍ေမးလိုက္သည္။ “ မသိဘူး…”  “ဟဲဟဲ…သဲသဲက ကိုယ္တို႔ကို ေခ်ာင္းၾကည့္ၿပီး ….ခံခ်င္ေနတာ မဟုတ္လား…” ေအာင္သူက သဲသဲ၏ ပခုံးသားလုံးလုံးေလး တစ္ဖက္ကို လက္ဖဝါးျဖင့္ ဆုပ္ရင္းေမးသည္။ သဲသဲရင္ေတြ တဒိန္းဒိန္းခုန္ကာ တစ္ကိုယ္လုံး တုန္ရင္ခ်င္လာသည္။ သဲသဲကို ၾကည့္ရင္း မခ်င့္မရဲျဖစ္လာေသာ ေအာင္သူက သူမ၏ ကိုယ္လုံးကေလးကို ရင္ခြင္ထဲသို႔ ဆြဲသြင္းၿပီး ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေလး နမ္းလိုက္ သည္။ “ အို…ကြၽတ္..ဘယ္လိုျဖစ္ေနတာလဲ…မမ ေတြ႕သြားလိမ့္မယ္…”  “ ခိုင္ ခုေလးတင္ ေဈးသြားဝယ္တယ္..ေနာက္တစ္နာရီေက်ာ္ေလာက္မွ ျပန္လာမွာ…”  ေျပာလည္းေျပာ ေအာင္သူက သူမ၏ အဝတ္အစားေတြကို ဆြဲခြၽတ္သည္။ သဲသဲ ဘာမွမေျပာ ႐ုန္းဖယ္ျခင္းလည္း မျပဳ။ ညကတည္းက သူတို႔ကို ၾကည့္ရင္း ေအာင္သူက သူမကို တစ္ခုခုလုပ္ရင္ေကာင္းမွာပဲဟု ခဏခဏ ေတြးမိေနခဲ့တာပဲ။ သဲသဲက တစ္ကိုယ္လုံး အဝတ္အစားေတြ ကင္းကြာသြားတာနဲ႔ ေအာင္သူက သူ႔ကိုယ္ေပၚက အဝတ္ေတြကိုပါ ခြၽတ္လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ သဲသဲအား သူ႔ရင္ခြင္ထဲသို႔ ဆြဲသြင္းလိုက္ၿပီး အငမ္းမရစြာ နမ္းရင္း ႏို႔ေလးေတြကို ညႇစ္သည္။ “ ဟင့္…ဟင့္….ဦးကလဲေနာ္… ဘာေတြ လုပ္ေနတာလဲ…..ဟင့္…”  စိတ္မရွည္စြာျဖင့္ ညည္းေျပာေလး ေျပာလိုက္ၿပီး သဲသဲက သူမ၏ ေစာက္ပတ္အုံေပၚရွိ ပူေႏြးမာေတာင္ေနေသာ လီးတန္ႀကီးအား လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ဆုပ္ကိုင္ထားလိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ မခ်င့္မရဲ ျဖစ္လာပုံျဖင့္ သဲသဲက သူမ၏ေပါင္ႏွစ္ဖက္ကို ၿဖဲကားလိုက္ၿပီး လီးထိပ္ကို ေစာက္ပတ္ဝတြင္ ေတ့ကာ သူမ၏ ဖင္ႀကီးကို  ေကာ့တင္လိုက္စဥ္ ေအာင္သူကလည္း ဖိ၍ သြင္းလိုက္ေတာ့ရာ လီးႀကီးမွာ ေစာက္ေခါင္းထဲသို႔ တစ္ဝက္ေလာက္ တိုးဝင္သြားေလသည္။ ” ျဗစ္…ျဗစ္….အိုး…အီး….ျဗစ္…..အ….အင့္…”   “ ျဗစ္…ျဗစ္…အီး…ဟီး….အား…..အား…ႁပြတ္….ျဗစ္..” “ သဲသဲ.. နာ ေနလား…” ေလးငါးခ်က္ေလာက္ ခပ္သြက္သြက္ေလး လိုးေပးအၿပီးတြင္ ေမးလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။ “ ဟင့္အင္း….ရတယ္…ရပါတယ္….ေဆာင့္ ေဆာင့္…သဲသဲ မနာဘူး..ခံႏိုင္တယ္..” ဖင္ဆုံႀကီးကို ျပန္ႂကြေပးရင္း သဲသဲက ေျပာလိုက္သည္။

ေအာင္သူက သဲသဲ၏ ပုခုံးသားေလးမ်ားအား ခ်ိဳင္းၾကားမွ လွ်ိဳ၍ ဆြဲကိုင္ကာ သူမ၏ ႏႈတ္ခမ္းေလးကို ငုံစုပ္ကာ ၾကပ္ၾကပ္တည္းတည္း တိုးဝင္ေနေသာ လီးတန္ႀကီးကို ဖိဖိသြင္းေနရသည္မွာ အရသာထူးလွသည္။ သဲသဲ၏ ေမႊးႀကိဳင္ႏုအိလွေသာ လုံးလုံးက်စ္က်စ္ ကိုယ္လုံးေလးကို ဖက္ထားရသည္မွာ ေႏြးေထြးစီးပိုင္၍ အရသာ ရွိလွသလို ေဖာင္းအိေနေသာ ေစာက္ေခါင္းေလးကလည္း ဝင္ေနေသာ လီးတန္ႀကီးကို မဆန႔္မၿပဲ ငုံထားရသျဖင့္ ရွိရင္းစြဲထက္ ပိုမိုေဖာင္းႂကြ၍ေနကာ လီးႀကီး ဖိဝင္သြားတိုင္း ခ်ိဳင့္ခ်ိဳင့္ဝင္သြားရၿပီး လီးထြက္လာတိုင္း စူႂကြ၍ ပါလာၾကသည္။ အဝင္အထြက္ လုပ္ေနေသာ လီးတန္ႀကီးကို ေနရာမေပးႏိုင္သည့္ ေစာက္ေခါင္းအတြင္းသားမ်ားက လီးတန္ႀကီးကို အတင္းပင္ ရစ္ပတ္ထားေလရာ ေအာင္သူမွာ အရသာေတြ ေကာင္းေကာင္းေတြ႕ေနရေလသည္။ သဲသဲ၏ ဖင္ႀကီးကို ေမြ႕ရာထဲ အိက်သြားေအာင္ ဝိုက္၍ ေဆာင့္ေနၿပီး ေကာင္းသထက္ေကာင္းလာကာ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ အဆုံးထိဝင္ေနၿပီး ဆီးခုံခ်င္း တဖတ္ဖတ္႐ိုက္သံက စည္းခ်က္က်က် ထြက္ေပၚ၍လာသည္။ သဲသဲကလည္း သူမ၏ ေပါင္တန္ေလးႏွစ္ဖက္ကို အစြမ္းကုန္ကား၍ ေပးထားေလသည္။ သူမ၏ ဖင္ဆုံကိုလည္း အေပၚက ေဆာင့္ခ်က္ႏွင့္အညီ ျပန္ေကာ့ေပးမိသည္။ သူမ၏ စိတ္ထဲမွာလည္း မ႐ိုးမ႐ြႏွင့္ အ႐ူးအမူးျဖစ္ကာ ေအာင္သူ၏ ေက်ာျပင္ႀကီးကို လြတ္ထြက္သြားမွာ စိုးသည့္အလား အတင္းပင္ ျပန္ဖက္ထားမိသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေဆာင့္ခ်က္ျပင္းျပင္းႏွင့္ လီးအဝင္ ပိုမ်ားကာ ဆီးခုံခ်င္း ပူး၍ ပူး၍ ကပ္သြားရေလသည္။ “ျဗစ္…ျဗစ္…ျဗစ္……. ဟင္း  ဟင္း…ျဗစ္…ဟင္း…ဟင္း..” လီးတန္ႀကီးတစ္ခုလုံး ဝင္ေနၿပီမို႔ ေစာက္ေခါင္းထဲတြင္ ဆို႔ၾကပ္စြာ ခံစားေနရေလသည္။ သို႔ရာတြင္ ထုတ္လိုက္သြင္းလိုက္ လုပ္ေနေသာ လီးႀကီးက အ႐ူးအမူးျဖစ္ေလာက္စရာ အရသာမ်ားကို ေပးေနသည္။ မာတင္းေနသည့္ လီးတန္ႀကီးက ေစာက္ေခါင္းအတြင္းသားမ်ားအား ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ပြတ္တိုက္ေနမႈသည္ သူမ၏ ရင္ထဲတြင္ ျဗစ္ကနဲ ျဗစ္ကနဲပင္ ခံစားေနရေလသည္။ ေလးလံေသာ ကိုယ္လုံးႀကီးက အေပၚက ဖိေဆာင့္ေပးေနမႈကို၎၊ ႀကီးထြားရွည္လ်ားလွသည့္ လီးတန္ႀကီးအား မဆန႔္မၿပဲႏွင့္ က်ဥ္းၾကပ္လွသည့္ ေဖာင္းေဖာင္းအိအိ ေစာက္ပတ္ေလးထဲသို႔ မညႇာမတာ အဆုံးထိ ဖိသြင္းျခင္းကိုေသာ္၎၊ လီးဝင္ လီးထြက္ ေဆာင့္ခ်က္မ်ားက ေစာက္ေခါင္းထဲ ေအာင့္သက္သက္ ျဖစ္ေနသည္ကို၎ သဲသဲ မမႈေတာ့။ မညည္းညဴေတာ့ပဲ ေက်ေက်နပ္နပ္ပင္ အခ်က္က်က် ေကာ့ေကာ့ၿပီး အလိုးခံလ်က္ ရွိေလသည္။ “သဲသဲ…. ေကာင္းလားဟင္ ” “ ေကာင္းတယ္ ဦးရယ္… နဲနဲေတာ့ ေအာင့္ေသးတယ္… ဒါေပမယ့္ သဲသဲ ခံႏိုင္ပါတယ္… ဦးဟာႀကီးက  အရွည္ႀကီးပဲေနာ္…သဲ ခ်က္နားအထိ ေရာက္သလား မသိဘူး.. ၿပီးေတာ့ က်င္လိုက္တာ .. သဲဟာေလး အရမ္းနာက်င္ေအာင္ ခံစားရတယ္ သိလား”။ ေဆာင့္ခ်က္ကို ရပ္၍ ဆီးခုံခ်င္းဖိကပ္ကာ ေျပာေနၾကျခင္းျဖစ္သည္။ “ သဲ.. မခံႏိုင္ရင္ေျပာ… ဦး ေလွ်ာ့လိုးေပးမယ္” “ေအာ္…ဦးကလဲ ခံႏိုင္ပါတယ္… ဒီေလာက္အထိခံၿပီးၿပီပဲဟာ…လိုးမွာသာ လိုးစမ္းပါ..” သဲသဲက ခပ္ဆတ္ဆတ္ေလး ေျပာလိုက္သျဖင့္ ခဏနားေနတာကို ရပ္ကာ ေအာင္သူက ခပ္ေျဖးေျဖး ျပန္ေဆာင့္သည္။

သူမ၏ ပခုံးသားတင္းတင္းေလးကို ဆြဲၿပီးလိုးေနရာမွ သူမ၏ ေဘးတစ္ဖက္တစ္ခ်က္ ေမြ႕ရာေပၚသို႔ လက္ေထာက္ကာ လိုးေဆာင့္ေတာ့သည္။ “ ျဗစ္…ျဗစ္….အင့္…အင္း….ျဗစ္…” လူလုံးခ်င္းကြာသြားသျဖင့္ ေဖာင္းေနေသာ ေစာက္ပတ္အုံေသးေသးေလးထဲသို႔ ႀကီးထားရွည္လ်ားေသာ လီးတန္ႀကီး တစြပ္စြပ္ႏွင့္ တိုးဝင္ေနပုံမွာ သဲသဲ စိတ္ထၿပီးရင္း ထခ်င္ေနစရာ ျမင္ေနရေလသည္။ ေအာင္သူကလည္း ျမင္ေနရသလို သဲသဲလည္း ျမင္ေနရျခင္း  ျဖစ္သည္။ မနက္ဖက္အလင္းေရာင္ေအာက္တြင္ ႏွစ္ေယာက္သား တက္ညီလက္ညီ လိုးေန ခံေနၾကေလသည္။  “ဦး…သဲကို ခုလို ေန႔တိုင္း လုပ္ေပးမွာလား…ဟင္…” ေအာင္သူ ၿပဳံးလိုက္သည္။ ေကာင္မေလး အရသာ သိသြားၿပီး တန္းတန္းစြဲေနပီကို သိလိုက္ရသည္။ “ လုပ္ေပးမွာေပါ့…သဲရဲ႕..”  “အင္း…မမ .. မရွိတဲ့ အခ်ိန္မွ လုပ္ရမွာေနာ္..”  “ ဒါေပါ့…သဲရဲ႕…. သူသိလို႔ ဘယ္ျဖစ္မလဲ…” “  ေနာက္ ရွိေသးတယ္.. ဦး မမကို မလုပ္နဲ႔ေတာ့ သဲကိုပဲ လုပ္ရမယ္..” “အာ…ဒါကေတာ့….” ေအာင္သူ စိတ္ထဲ .. မိန္းမေတြမ်ားဟု  ေတြးရင္း ၿပဳံးလိုက္မိျပန္သည္။ “တတ္ႏိုင္သမွ် ေရွာင္ေနေပါ့..ဘာလဲ သဲကို လုပ္ရတာ မေကာင္းလို႔လား” “ဟာ….ဟုတ္ပါ  ဘူး….သဲရဲ႕..”ႏႈတ္ခမ္းစူ၍ မ်က္ေစာင္းေလးထိုးေျပာေတာ့ ေအာင္သူ ျပာျပာသလဲ ျပန္ေျပာသည္။ “ ဦး အႀကိဳက္ေျပာ…သိလား…သဲ အကုန္လုပ္ေပးမယ္…”  “ ဟဲဟဲ…ဟဲ….” ေအာင္သူ ပုံစံေျပာင္းသည္။ သဲသဲ၏ ေျဖာင့္စင္းေသာ ေပါင္တန္ေလးႏွစ္ေခ်ာင္းကို တံေကာက္ေကြးမွ လက္ျဖင့္ မတင္လိုက္သည္။ ေမြ႕ရာႏွင့္ ကပ္ေနေသာ ဖင္ေလးက ႂကြတက္သြားၿပီး ေစာက္ပတ္ေလးက ပို၍ စူေဖာင္းထြက္လာသည္။ ေဖာင္းအိေနေသာ ေစာက္ပတ္အုံေလးထဲသို႔ လီးႀကီးကို အဆုံးထိ စိုက္စိုက္ထိုးခ်သည္။ လီးတစ္ဆုံး အလိုးခံေနရေသာ သဲသဲအတြက္ က်င္ကနဲ က်င္ကနဲ ခံစားလိုက္ရသည္။ သို႔ေသာ္ သဲသဲ မေအာ္မညည္း၊ မ႐ုန္း ၊ နာက်င္ေနမႈကို ဂ႐ုမစိုက္ေတာ့ပဲ အ႐ြယ္ႏွင့္မလိုက္ေအာင္ မဆန႔္မၿပဲ မတန္တဆ လီးႏွင့္ ေစာက္ပတ္အေတြ႕ကို မ်က္လုံးေလးမွိတ္ၿပီး ႀကိတ္မွိတ္၍ ခံေနေလသည္။  နာျခင္း၊ ေအာင့္ျခင္းထဲတြင္ ေကာင္းျခင္း၊ ဆိမ့္ျခင္းမ်ား ပါဝင္ေနသည္ကို သူမသိရွိခံစား ေနရေလၿပီ ျဖစ္ေလသည္။ တံေကာက္ေကြးႏွစ္ဖက္ကို မ၍ လွန္တင္ၿပီး ခပ္တင္းတင္း ခ်ဳပ္ကိုင္ကာ ဝက္တုပ္ တုပ္သလို ခ်ဳပ္ၿပီး စိတ္ပါလက္ပါ အားပါးတရ မညႇာတမ္း ေဆာင့္လိုးေနေသာ ေအာင္သူမွာ ေကာင္းသထက္ေကာင္းလာၿပီး၊ ၿပီးခ်င္လာေခ်ၿပီ။ မၾကာမီမွာပင္ တစ္ကိုယ္လုံးရွိ အေၾကာအခ်ဥ္မ်ား ၿဖိဳးၿဖိဳးဖ်င္းဖ်င္း ျဖစ္လာၿပီး ေစာက္ေခါင္းေလးထဲ ၾကပ္ၾကပ္တည္းတည္း နက္နက္ရႈိင္းရႈိင္း တိုးဝင္ေနေသာ လီးတန္ႀကီးမွ ပူေႏြးပ်စ္ခြၽဲေသာ သုတ္ရည္မ်ား ပန္းထြက္သြားစဥ္မွာပင္ မို႔မို႔ခမ်ာမွာလည္း ေအာင္သူက အတင္းဖိထားသည့္ ၾကားမွ ေကာ့တက္လာၿပီး တဟင္းဟင္းျဖင့္ တစ္ကိုယ္လုံး တဆတ္ဆတ္ တုန္တက္ကာ ေစာက္ေခါင္းထဲမွ သုတ္ရည္မ်ား ပန္းထြက္ကုန္ေလေတာ့သည္။ ၿပီးေနာက္ ေအာင္သူ၏ လည္ပင္းႀကီးကို လွမ္းဆြဲခ်ကာ ႏႈတ္ခမ္းေလး စူေပးကာ ေခါင္းေလး ေမာ့ေပးလိုက္ေတာ့သည္။ ေအာင္သူလည္း ႏႈတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးအား အလိုက္သင့္ ႁပြတ္ကနဲ ျပန္နမ္းကာ ေဘးသို႔လွဲခ်လိုက္ပါေတာ့သတည္း။…ၿပီး