Yoongi en hızlı şekilde bir kafeye getirmiş orada herkes işini halletmişti. Ben Yeonjun ile ilgilenirken jungkook lavaboya girmiş çişli donunu temizlemeye çalışmıştı.
İşimiz biter bitmez tekrar yola koyulmuş sonunda kahvaltı yapacağımız yere gelebilmiştik.
"Baya ekşınlı bir gündü değil mi?"
Jungkook bana göz devirip pantolonunu gösterdi.
"İnan bana Minji hala kokusu duruyor"
Ben haline gülerken jungkook gözlerini Yeonjun'a çevirip konuşmasını ona yönlendirmişti.
"Oğlum nasıl sidiğin varsa hala kokusu geçmedi, ne yiyip içiyon da sende böyle kokuyor"
Yeonjun dudaklarını büzüp önünde duran simidi jungkook'a uzattı.
"Öjüy dileyim"
Jungkook önemli değil demesine rağmen hala sidiğin nasıl böyle kokar adlı isyanı devam etmiş. Taehyung ise arabadan aşırdığı spreyi jungkook'un üzerine sıkmaya devam etmişti. Jungkook mu, o da daha çok sinir krizine gitmişti.
Yemekler yenmiş herkes kendi yoluna gitmişti. Biz maalesef işe jungkook ve Taehyungta son günlerini birazcık romantik geçirmek istemişti.
"Jungkook'a üzüldüm"
Yoongi'ye dönüp kıkırdadım. Jungkook için gerçekten çok kötü birgün olduğu o kadar belliydi ki yüzünden bile okunuyordu.
Kısa sürede işe gelmiş Yeonjun'un bir elinden ben bir elinden yoongi tutmuştu. Aşırı geriliğim için hafif Yeonjun'un elini sıkmış yoongi'nin bana bakmasını sağlamıştım.
"Minji rahatla biraz"
"Elimde değil ki"
Yoongi beni es geçip Yeonjun'un kulağına birşey fısıldayıp baş parmağını kaldırdı.
"Dediğimi anladın mı kaptan?"
Yeonjun da babasını taklit ederek baş parmağı ile onaylayıp
"Anladım kaptan!"
Yoongi başı ile hadi dercesine işaret etmiş derin nefes alıp kapıya doğru ilerledik.
Beklediğim gibi herkesin gözü biran da bizi bulmuş pür dikkat bize bakıyorlardı.
Yeonjun biranda durmuş önce bana sonra yoongi'ye bakmıştı. Bu çocuğun içinde ki şeytan bazen kendini oluk olmadık yerde belli ediyordu.
Kollarını havaya kaldırıp yüksek sesle konuşmaya başladı.
"Baba kucak, yoyuldum!"
Yoongi hiç bekletmeden oğlunu kucağına almış kulağına fısıldamıştı, benim duyabileceğim şekilde.
"Aferin kaptan dediğim gibi yaptın"
Yoongi kucağındakiyle asansöre doğru ilerlemiş herkes de çok geçmeden kaldıkları işlerine devam etmişti.
"Benim yanımda mı? kalacaksın yoksa annenin mi?"
Yeonjun omuz silkmiş. Daha karar vermediğini belli etmişti.
"Biyisaydan oyun açayşan yanına geyilim"
Yoongi öpücük vermiş ona istediği bütün oyunları açacağına söz vermişti. Yeonjun beyin nereye gideceği bu şekilde kararlaştırılmış oldu. Banaysa birikmiş işleri yapmak kalmış iş başına geçmiştim bile.
✧༺♥༻✧
Gün boyu Yeonjun babasının yanından gelmemiş gününü onla geçirmişti. Benim yanıma gideceğimiz zaman gelmiş ondada koynumda kestirmişti hemen.
Eve gelir gelmez beraber yemek yemiş film gecesi için anlaşmıştık. Taehyung ve Jungkook geri gidecekleri için son kez Avengers izleyelim demişlerdi.
İzlediğimiz hatta ezbere bildiğimiz seriyi izlemiş yorum yapıyorduk. Olayın ilginç yanı ise her zaman aynı bölümü izlememize rağmen, her zaman olduğundan farklı yorumlarla karşılaşmamız.
"En güçlü Avengers Thor!"
Taehyung'un yüksek sesine karşı jungkook olabildiğince sakın davranmış ama cevabını da anında vermişti.
"O aptal önce beynini geliştirsin, sonra gücünü tartışırız"
Taehyung sinirle kollarını birbirine bağlayıp kaşlarını çatmıştı
"Senin ki de demir yığını, robotu olmasa bir boka yaramaz"
Ben tartışmaya girmedim tabi ki daha Marvel yapımcısı Doktorumun değerini bilmiyor ki bunlar bilsin.
Tartışma biraz daha böyle devam etmiş sonunda farklı konu konuşmaya başlamıştık.
"Ara sıra bize gelin bak "
Taehyung'un omzuna koyduğum başımı hafif kaldırmış onu onaylamıştım.
"Geliriz, o zaman da evden kovma da sakın "
Taehyung gözünü devirmişti.
"E canım Yeonjun da Yeontanın kulağını ısırdı"
"O zaman bir buçuk yaşındaydı Taehyung, nereden bilsin onun nefes alan canlı olduğunu "
"Bilecek yavrum bilecek "
Gözümü devirip mısırdan ağzıma attım.
"Yoongi de gelir belki "
Taehyung pek bir sevmişti Yoongi yi
"Sanmam, hem neden gelsin ki?"
"Sen, Yeonjun varsınız ya canım bana mı gelecek sanki"
"Ay Taehyung iyice hayal dünyanda yaşamaya başladın sende. "
Jungkook önümde ki mısırı kucağına almış aklıma ilim ilim işlemeye başlamıştı.
"Nişanını da bozmuş, bence sana niyetli o"
"Sanmam"
"Minji hiç düşünmedin mi?, Bu adam neden bana iyi davranıyor diye"
"Yeonjun için "
"Oğlu olduğunu bilmeden önce de iyiydi sana karşı, benim görüşüm bu yönde"
Mısırı elimden aldığı için cipse yönelmiştim.
"Bilmiyorum ama sevdiğini söyleyemem "
Jungkook cipsiyide elimden almış.
"Yiyip durma da cevap ver adam akıllı sen birşeyler hissediyor musun mendebur suratlı herife?"
"Bilmem"
Taehyung elimden tutup omzuma başını koydu.
"Biz bizeyiz bebeğim bu kadar korkmana gerek yok ki; hem sana yardımcı olabiliriz anlat hadi"
"Yoongi özünde iyi biri ama hislerimden emin değilim"
Hava durumun bahsettiği gibi bir anda yağmur başlamış sanki gökyüzü benim hislerime tercüman mış gibi hızla yeryüzünü ıslatıyordu.
Gözümü camı ıslatan yağmurdan çekip beni dikkatle dinleyen ikiliye baktım.
"Ben korkuyorum"
"Neden peki?"
Dolan gözlerime engel olamayıp yaşların gözümden akmasına izin verdim.
"Tekrar aynı hislere kapılmaktan, yere çakılmaktan, sevilmemekten"
"Başka?"
Jungkook pes etmemiş bugün konuşmamı sağlayacağından emin olmak istermişçesine devam etmişti sorularına.
"Terk edilmekten"
"Bu yüzden asla kimseyi almadın hayatına, korkularından dolayı"
Jungkook'u kafamla onaylayıp akan yaşımı silmiş ama durduramamıştım.
"Her gözyaşı yenilgi değildir. İnsan bazen daha fazla dayanabilmek için ağlar. Yaşlarını silme bırak biraz da onlar özgürlüğüne kavuşsun biriciğim"
Jungkook'un sözü beni daha çok ağlatmış kendimi Taehyung'un omzuna gömmüştüm nerdeyse.
"Minji, hala seviyorsun sen bu adamı farkındasın değil mi?, Asla onun yerine başkasını koymadın"
"Denedim "
Jungkook tek kaşını kaldırmış sakince gülümsemişti.
"Denemedin, denermiş gibi yaptın arada büyük bir fark var"
"Hayır denedim ama onlar pek bana göre değildi sizde biliyorsunuz"
"Hayır Minji dediğim gibi sen onlarda yoongi'yi yaratmak istedin, yoongi gibi olsunlar istedin ama onlar öyle biri olmadığı için devam edemedin"
Haklıydı bütün olaylar film şeridi gibi gözümün önünden geçmiş jungkook'a hak vermiştim.
Birinde yoongi'nin gülüşünü aradım, bir diğerinden sesini, birinde bakışını derken herkesi hayatımdan def ettim.
"Haklısın galiba"
Jungkook anlayışla kafasını sallamış bir süre susmuştuk.
"Galiba ben tekrar onun girdabına kapılmaya başladım."
"Sen hiç o girdaptan kurtulamadın ki"