Surprise again, mataas ang chika ko for today's update kaya read niyo nalang sa baba sa authors note ko😘
Thanks for reading po sana magustuhan nyo, enjoy the another long update🤎
Chapter Thirty-eight
"Why did you do that?" matigas na saad ni Maliyah sa anak ng makalayo-layo na sila sa pamilya.
Lumingon ulit siya sa table nito at nakita niyang halos lahat ng mga nakaupo doon ay nakatinging sa kilang mag-ina.
Ianalie stopped walking and looked at her mother flatly, "Kailangan pa ba e tanong mom? Do you really think I will let that family insult you?"
Maliyah sighed and hold her daughter's hand, "Thank you, E, but you really don't need to do that, after all they're still your family" Ianalie wanted to roll her eyes but she's in front of her mother so she did everything to stop from doing so.
She hated the idea of disrespecting her mom, she loves her that much.
Mariing pumikit si Ianalie bago sumagot, "They're not mom, and will never be! I regret searching for answers and defy your words! The moment na nalaman ko ang totoo? Wala na ang pamilyang yan sa buhay ko!"
Maliyah bit her lip while looking at her daughter's pained expression. Naalala niya yung panahong hindi sinasadyang nalaman ni Ianalie ang totoo tungkol sa buong pagkatao nito, she locked herself for almost two years.
"E, naiintindihan ko ang sakit na nararamdaman mo. If you're worried about me, don't worry I already forgave them." Nakangiting saad nito sa anak.
"Why are you like that, Mom? They did horrible things to you! tapos you'll say na, you forgave them?!" Nanginginig sa galit na saad ni Ianalie sa Ina.
"E, it's from the past we should forget—" Ianalie can't help but rolled her eyes. She regret it easily though. She sighed and looked around before looking at her mom again, "I'm sorry, Mom"
She hates being like this, mabilis lang siyang magalit sa lahat ng bagay kaya hanggang kaya niya, pinipigilan niya talaga, pero kung ang pamilya na 'yon ang pag-uusapan ibang kwento na 'yon.
Hinaplos ng Ina ang pisngi ng anak bago ito sinagot, "It took lot of years before I accepted it all and forgive them, kasi anak masakit dito" Tinuro nito ang puso "Masakit kapag may galit ka sa isang tao."
"I know you know that better than anyone else."
"I'm sorry, mom. Hindi ko sila mapapatawad gaya mo" Maliyah just smiled at her daughter and kiss her forehead.
Gusto niyang pagsabihan ang anak but she stop herself, alam na ni Ianalie ang tama at hindi, Isa pa hindi niya alam ang nararamdaman ng anak. She was not there when her daughter found out everything that she hid from her, wala siyang karapatan pagsabihan ang anak na magpatawad dahil kahit siya naabutan pa ng ilang dekada para magawa yun.
"Aunt! Ianalie!" Sabay silang natigil at napatingin sa tumawag.
"Deborah! Good day sweetheart" Maliyah greeted her and kisses her cheeks, ngumiti ng malaki ang babae na lumapit din kay Ianalie para humalik sa pisngi.
"Good day too Aunt, gorgeous than ever! And gosh, You look more beautiful than before Ianalie!" Deborah teased the two who just laughed at her.
Deborah is currently holding a wine while standing proudly in front of them, people are eyeing her from head to toe but the woman didn't seem bothered about it, she's used to it. Montresor is the closest relatives of Thorstein. It's not every day that you see a Montresor, they rarely show themselves to the public.
"Tsk! Spill it Devs, I always hear that everyday from my husband and to all of you, nauumay na ako, charot" Pabulong na sinaad ng Ianalie ang panghuli bago sila nag high five ni Devorah na ang kabilang kamay ay nasa bibig.
Maliyah smiled seeing her daughter laughing again, its not forced happiness she's seeing, its a genuine one.
They always talk like this, marami mang tao o wala siraulo sila, Maliyah sighed at the sight but also relieved because Devorah came broke the quarrel and the heavy cloud between her and her daughter.
"Dzuh! I'm just glad you came Ianalie, buti at hindi ka nagkulong sa kwarto kasama ang asawa mo" Devorah wiggled her brows while smirking at Ianalie who turned tomato after she said that, natawa lang si Maliyah at Devorah.
"By the way Tita" Tumingin si Maliyah sa pamangkin, "Lady Thea is ready... Should we start the event?"
Maliyah smiled, Ito ang pinakahihintay nila, Hindi lang siya kundi ang buong angkan ng Thorstein. They all witness the princess' sorrow and pains, seeing her ready to introduce herself to everyone who underestimated women's ability and strength to rule that, the person who now reigns the crown not just in the royal family but also in business is her... a woman. — she has the crown everyone wanted to have.
"Let's start,"
◉
I took a deep breath while Azea is retouching my make up, tumaas ang kilay niya habang nakatingin sa labi ko na nilalagyan niya ng matte na mula pa sa brand na siya mismo ang may-ari.
"27" saad niya kaya tumingin ako sakaniya nagtatanong ano ibig niyang sabihin. She chuckled and stop what she's doing to look at me in the eye.
"Bilang yun kung pang Ilang buntong hininga na ang nagawa mo. Kung sana nilagay mo yan sa Plastic tapos e benta natin yayamanin ka na, marami pa namang may gusto sayo." Seryosong saad niya pero alam ko deep inside gusto niya na tumawa, I just rolled my eyes at her.
"I'm already rich," I said, stating the fact. "And correction, — marami pa namang may gustong pumatay sa akin."
She grinned, "Sus, hindi naman lahat, may iba diyan na gusto ka lalo na si ano-"
"Shut it," Pambara ko sa kanya, ang galing talaga mang-inis ng babaeng 'to.
"Kidding, pero seriously, Trix stop hiding yourself. The Queen just changed your name not your whole personality ang life." bumuntong hininga ito at tumayo sa harap ko, I bit my lip when she mentioned that name again and looked away.
"Akala mo siguro hindi ko malalaman na hindi mo pinapunta si Tito Andrew at Nana Roxanne nang malaman mong dadalo ang mga Monroe" I clinched my fist, trying to hide the irritation I'm feeling, not for Azea but for myself.
She's right, kahit gusto ni Dad dumalo ay pinilit ko siyang huwag pumunta sa Event, also Grandma who's excited to meet my kids again after 2 years. Ayaw kong magkita sila ng ga Monroe, ayaw ko na malaman nila kung sino ako, I want to scare them that's all.
Gusto kong makita nila kung paano umangat ang baabeng pinagpaguran nilang ilibing sa sarili nitong isip, ang babaeng sinira nila hanggang sa mawalan ng gana mabuhay. Gusto kung durugin sila, kaso hindi ko kaya.
I fought so hard not to cry in front of Azea, pero parang hindi na rin kailangan. Masikip ang dibdib ko pero wala namang luha ang lumalabas sa mata ko.
Pagkatapos ba naman ng sakit na dinanasad ko, impossibleng hindi ako nasanay.
Azea pulled me up for a hug, when she let go she smiled. Try to forgive them but never forget. Mahirap alam ko, pero alam kung kaya mo yun. Mabigat sa dibdib pagmay galit ka na nararamdaman, start it today. Look at them and le that anger come out, gagaan ang loob mo."
Napatawa nalang ako na siyang ikina-gulat niya, "Hindi ko inaakalang, ang paglilihim niyo ni Monsoon sa relasyon niyo ang magiging dahilan bakit malalim na mga hugot mo sa buhay."
"H-how did you know?" She looked shock all of a sudden kaya napatawa ako.
"Well, I saw you kissing ealier-" she covered my mouth and looked around kahit kami lang naman ang tao rito.
"That's for the two of us! Please don't tell anyone even Mom!" She said worriedly. Tama nga ako, tago ang relasyon nilang dalawa ni Monsoon, at first Akala ko magkasama sila lagi dahil personal guard ni Dad ito, pero it turns out may something pala sila ng pinsan ko.
"Sure, huwag mo lang patagalin masyado, may Tenga ang lupa, may pakpak ang balita." Then I smiled at her. Hindi na talaga siya ang batang nakasama ko sa Mansion dati, ang isip batang kahit saan hinihila ako kahit buntis.
Natahimik kami ng biglang tumunog ang speaker sa kwarto kung nasaan kami, Its a signal that someone is going to speak.
"Good day ladies and gentlemen, I'm Maliya Wilson your MC for today's event. Being a mother is hard, we all agree to that right?" dinig kong pagkausap nito sa mga guest.
"This event is not only for the 4th anniversary of Thorstein Empire Company, but also an introduction to my nephew, her highness Theophania. The pride and the inspiration of the family, The mother of the Empire and the honor of everyone under her." That's our cue.
Mabilis kaming lumabas ni Azea sa kwarto at lumapit sa hagdan na magdadala sa akin sa panibagong kabanata ng buhay ko. Miraculously, I feel nothing. Walang kaba at walang takot akong nakatayo sa hagdan na magdadala sa akin sa mga taong matagal ko ng pinagtaniman ng galit.
"Everyone!! I proudly introduce to you, the Chairwoman, the CEO and the Queen of her own built Empire. The current possessor of the business org. Crown 'Eminent'... Lady Theophania Zhanna Thorstein!"
I closed my eyes and inhaled a deep breath, and as I open my eye. The bitch mode all my employees are afraid of switched on, Let them experience the taste of a Queen's Tyranny.
I heard Azalea chuckled so I glanced at her while walking down beside her holding her hands. "I really find that expression astonishingly beautiful." she said and smiled at me.
Habang pababa kami ay palakas na palakas ang tunog ng palakpakan na siya ring sumasabay sa pintig ng aking puso, Hindi dahil sa takot kundi sa kagalakang aking nararamdaman.
At nang makababa ako Kay dinig na dinig ko ang singhapan ng mga taong nasa paligid ko, kahit katabi ko ang prinsesa ng Australia ay mabilis lang nilang makikilala sino sa aming dalawa ang Reyna na tinutukoy ni Tita Maliyah.
Just by glancing at me, they'll already feel the heavy ambiance that will make them feel inferior, an aura only a Thorstein have, a Queen have.
I was shocked seeing Alexander walking towards me, as I slowly reached the last step of the stairs. Now this give me a nostalgia of the past, when dad introduced me as his heir and daughter to all his friends, what an amazing memory to remember.
"Xanxan, Gago kamusta!" I joked at him and his smile immediately faded. I still won't forget his reaction when he finally learned the real meaning of 'Gago' is not a friend endearment.
"Really Thea?" He said flatly kaya napatawa ako at lumapit sa kaniya, I kissed his cheeks and accepted his hand when he offered it to me. "I'll take her from her, Princess." saad nito Kay Azalea na nasa likod ko.
"You can have her, Kuya. I'll just join my family on their table" She smiled and walked away from us, naglakad narin kami ni Alexander papalapit sa may stadium kaya huminga ako ng malalim.
When we reached the stadium, he let go of my hand and bowed a little to give me respect before standing straight again ang smiled at me, "You can do it."
"Of course, I can." I said with finalism and looked at Tita who's standing near the mic.
"Thanks, Tita," I said then gave her a kiss on her cheeks before looking around to look at my guest.
— which is a bad idea. Sa hindi malamang dahilan ay nagkatagpo ang tingin namin ng lalaking iyon kasama ang mga kaibigan niya, kaibigan niyang nagpaiyak sa akin kanina.
His Ash-grey eyes always find my Blue-green eyes even when his in the midst of the crowd. Kahit malayo kami, nagtatagpo talaga ang mata namin, noon pa man na siyang Isang katanungan parin sa akin Hanggang ngayon.
I immediately looked away, I made it seems like hindi ko siya nakita.
"Good day," I said monotonously, and that made the crowd silent.
"I'm glad you all attended this very important party of my company, It's a pleasure to see people loving the thing I worked hard for. Now, I'm officially opening the event, please satisfy yourself and enjoy the night" I said as I raised the wine beside the mic and drink it.
When I raised it again, people began clapping and shouting for joy.
The greatest feeling of all!
◉
"So confirmed, Si Trixie at Theophania ay iisang tao lang," halata ang panunuya sa tinig ni Trisha ng sabihin siya iyon.
"How can you say so?" Sa wakas ay nakapag salita na rin si Tyron matapos ang matagal na pananahimik at pagtitig kay Trixie — or should I call her Thea, na ngayon ay bumaba na sa stadium habang inaalalayan ng Isang gwapong lalaki papunta sa table nilang Tita Maliyah.
Yes, Tita! Close naman sila ni Tr— Thea, kaya may karapatan ako.
"Magrelatives lang ang Williams at Wilson diba? and base sa investigation namin ni Baby ko, Demarcus and Andrew Laurel are cousins." Sagot ko naman Kay Tyron na nakatanga lang sa akin.
"My baby is right, That means Trixie and Azalea Wilson, who accompanied her earlier are cousins too." Nexon stated, finishing my explanation. Napahawak pa ako sa kamay niya na nasa hita ko dahil sa pagtatapos niya doon.
We heard Leah scoffed kaya napatingin kaming lahat sa kaniya, "Huh! So you're saying that both my stepsisters are basically related? Are they playing with us!" Leah hysterically said, buti nalang ay malayo mula sa ibang guest ang table namin, kundi malaking eskandalo ito sa pamilyang Monroe.
"Lower down your voice, Leah! Someone might hear you!" Tyron seriously said while looking at Leah who raised her brow while looking at Ty.
"Really Tyron? Why? Are you happy that you finally found your EX-GIRLFRIEND who's now a crown princess and a freakin' Billionaire? How's the feeling being an Ex of a Billionaire, then?" She mockingly said while looking at Tyron who's just sitting, jaw and fist clenching.
His mad. I'm sure he is.
"Tyron is right, Leah, calm down, sweetheart." Delaney said that made me rolled my eyes, heaven wards.
"Mom! They're playing with us!" Napaupo ako ng maayos ng marinig na humikbi si Leah habang kausap ang Nanay niya. "They invited us to witness this shit! For what? Revenge? To slap us for the truth?!" Rinig ko ang mabilis niyang paghinga kaya nakagat ko nalang ang ibabang labi ko.
I hate Leah, like super mad at her! Dahil sa kaniya lagi nalang namin nasasaktan si Trix. Pero at this moment, Hindi ko magawang hindi siya kaawaan, Hindi ko siya kilala gaya ng pagkilala ko Kay Trixie. I don't have the right to judge her.
Maybe she just couldn't accept the truth, kahit ako Naman ay parang pinagtraydoran din ni Trixie dahil sa pag-iba niya ng kilanlan.
"That Maliyah! She probably plan to sit here with us! Maybe they agreed upon inviting us! Maybe they planned this after all, Maybe—"
"Maliyah is not like that!" Mr. Jason interrupted.
"Really dad? Your siding to your mistress? How could you—"
"Shut up! Shut up or else I shove this napkins to your fucking mouth! Nakakarindi na ang boses mo!" Napatigil ang lahat ng tumayo si Stacey at hinampas ang mesa, ngayon ay may mga guest na ang nakatingin sa amin at nakikiusyoso kung ano ang nangyayari.
Trisha stand up and hold Stacey's shoulder to calm her down. Mahirap na at baka attakihin pa ito sa puso habang nandito kami sa party, her hands are shaking while clenching above the tables mantle.
"What happened?" gulat na tanong ni Luna at hinawakan din sa kabilang balikat si Stacey na ngayon ay nahihirapan nang huminga kaya napatayo din kami nila Sophia.
"Bella, Sophia, please sit down baka mahalata tayo ng ibang bisita. Luna pasuyo naman oh! Dalhin mo muna si Stacey sa labas para magpahangin." Trisha worriedly said to Luna who's now nodding.
"Sure, please excuse us." She said and bowed apologicaly at the Monroe's who just nod at her.
"I'm sorry about that," Paghingi ni Brylle ng patawad sa mga ito.
"It's fine," Nakangiting saad ni Mrs. Zoraida sa amin. "Leah calm down, let's talk about this at our house okay?"
"Sure grandma, I'm sorry." saad nito kaya napabuntong hininga ako.
Uupo na sana ako ng maayos ng makitang bumalik si Luna papunta sa table namin.
"Where's Stacey?" tanong ko rito, Impossible naman kasi na tinapon niya si Stacey or Nagflash Sila palabas kaya ang bilis lang nila, nang tignan ko naman ang likod niya ay Wala din ang bruha.
"Oh, may nakasalubong kasi kami na lalaki. He said he'll accompany her outside." Saad nito na ikina-gulat ko. The fuck? Stacey with a guy? that's weird, man hater yun!
"What? Hinayaan mo siyang makasama ang lalaking hindi kakilala?" gulat parin na tanong ko, she pointed somewhere kaya nang sundan ko Yun ay nagulat talaga ako.
The man is holding her hand and back while assisting her outside! At parang magkakilala pa sila sa way nang paghawak ng lalaki sa kaniya!
Also... that gorgeous man is kinda familiar...
"Don't worry, I know him. That's Alexander Gomez Gray and his a gentleman. The way na nag-usap sila kanina ay parang magkakilala sila kaya hinayaan ko nalang." saad pa ni Luna pero hindi nagsink in ang lahat ng sinabi niya sakin dahil naalala ko na ang lalaki.
That's the man who escorted Theophania earlier! Paano sila nagkakilala!
◉
"Sorry, I have an urgent thing to attend to. I'll come back shortly."
Alexander kissed my cheeks goodbye as he walked away from our table.
Hindi na ako nagtanong pa sa kaniya kung ano ang gagawin niya, alam ko naman na hindi niya rin sasabihin sa akin lalo na kung tungkol ito sa pribado niyang buhay.
"A flower for my gorgeous nephew," saad ni Tito Marcus sa akin bago kinuha sa Asawa ni Ianalie ang bulaklak na kanina pa dala-dala nito. "A rose that symbolizes romance, love, beauty and courage."
Nakakatuwa talaga silang tignan na magkasundo, Lalo na kung tungkol sa bulaklak, Sabi nga ni Ianalie sa akin na hindi sana mag-aaggree si Tito sa kanila buti nalang at nabanggit nila ang pagkahilig din nito sa bulaklak kaya ayon, nadala rin si Tito sa mabulaklak na mga salita nito.
"Thank Tito, ang galing niyo talaga pumili ng bulaklak." Nakangiting saad ko at inamoy ang bouquet ng bulaklak na puno ng pulang Rosas.
"Also thank my son here, He arranged that flowers for you." Natatawang saad nito sa Asawa ni Ianalie na tumatawa na rin sa kakulitan ni Tito.
"Thanks, I love the roses." Nakangiting saad ko rito.
He winked at me playfully that earned a spank at his back by Ianalie.
"Stop that! Pagnakita ka ng Reyna at baka napakulong kana sa castle ground!" pagbabantq nito na siya namang ikinatahimik ng Asawa.
Malala talaga ang takot nito sa Reyna, pano ba naman? Pumasok sa Morrigan na walang pahintulot para lang itanan si Ianalie na sinadyang ilagay sa palasyo para hindi sila ulit magkita. Matigas ang ulo e, Buti nalang ay inapruban parin nito ang kasal nila dahil baka kung hindi, may baliw nang kalahi ang mga Emaury.
"I think it's time for us to go and talked to our guest sweetheart, saad ni Tita at tumayo."
"Huh?" gulantang na sagot ko. Talk to our guest? Which means? No way!!!
"It's rude not to talk to your guest, darling. Let's go! Stand up!" Wala akong nagawa kaya tumayo nalang din ako at nanghihingi ng tulong na nakatingin Kay Ianalie na siyang tinawanan ako.
This girl!! Masama talaga ang ugali, parang may pinagmanahan. Kung hindi lang busy si Devorah sa pakikipag-usap sa team niya ay baka pinagalitan na ito.
Nagsimula akong ipakilala ni Tita sa mga malapit lang sa amin na table, gusto ko pa nga mainis dahil karamihan sa kanila ay ang mga taong isa sa ibinigay ni Devorah sa akin na files, mga taong gusto akong pabagsakin kumbaga.
Still I remained elegant and composed, I don't stood down their level.
Pero tumataas ang presyon ko na nagbibigay pa talaga ako mg effort na kausapin sila, kung kaya ko lang talaga hindi sila harapin, pero yun nga. Mga bisita ko sila — Bwesita.
"My Lady, this is Mr. Saavedra one of our loyal Investors, and also one of the companies trusted Director." Napatayo ang lalaki at tinanggap ang kamay na inilahad ko rito.
"Thank you for the good work, Mr. Saavedra, It's nice meeting you." nakangiting saad ko rito.
"It's nice meeting you too my lady, I'm really glad we finally see each other, you're very beautiful." nakangiting saad din nito na siyang nagpangiti sa akin.
Naging comporatable agad ako sa kanila dahil ramdam ko talaga na totoo ang ipinapakita nila sa akin at hindi kagaya noong mga pinakilala ni Tita sa akin kanina.
"Good evening my lady, I'm Maura Saavedra, and this is our daughter. We're very happy to finally meet you." Nakangiting saad ng ginang bago ito lumapit sa akin at tinanggap ang nakalahad ko na kamay dito.
Tumingin din ako sa likod nito para makita ang magandang anak nito na nakangiti ng malaki sa akin. Pareho sila ng kaniyang Ina na nakasuot ng puting bistida, ang kaibahan ay magsuot itong puting gloves na hanggang siko nito. She's really pretty, and also innocent.
"Mr. Saavedra is Demarcus' friend, so rest assured that your company is in the good hands." Nakangiting saad ni Tita sa akin bago ito nagpaalam sa pamilya at inilapit naman sa kabilang table.
Pero nanlaki ang mga mata ko ng papunta kami sa mga table ng mga Monroe. Oh no! I told Azea yesterday to tell Tita na Huwag ako ilapit sa kanila!!
Nalimutan ba ni Azea sabihin 'yon? o baka naman hindi lang talaga kilala ni Tita ang mga Monroe! Fudge, bakit Hindi ko naisip 'yon!?
Nakaginhawa ako ng maluwag ng sa ibang table ako dinala ni Tita, pero Hindi paren mawala ang kaba ko dahil nasa likod lang namin ang table ng mga ito!
My heart is beating painfully, ramdam ko ang mga titig nila sa akin na para bang pati kaluliwa ko ay susuriin nila ng masinsinan.
"You look good as ever, My Lady!" nagulat ako ng biglang tumayo si Luna sa harapan ko.
Potangna! Mahahalata nila! I freaking forgot that she's invited!!!
This girl, simula noong makita niya ako sa museum ay hindi na talaga ako tinantanan ng Gaga. She chased me down using his connections at Italy at dahil galing sa kilalang pamilya ay agad ako nahanap, paano ba naman? Kung hindi lang kapatid ng katangahan si Ash at Yuna, Hindi nila mahuhulog ang ID ni Yuna sa may wishing well!
Wala daw kasi silang barya kaya yung Card nalang daw para magkatotoo! Ayon nahanap ni Luna at nahanap din ako.
Pero sinabihan ko siya na huwag nang sabihin sa boyfriend niya ang may lahi pa namang tsismosa ang mga Kim. So what is this now, huh? Alam niyang nasa kabilang table lang ang mga Monroe ang sila ni Trisha, at pinapahalata pa niya talaga na matagal na kaming nagkakilala!
"Luna Lyn Avery! Ang tagal nating hindi nagkita," nakangiting saad ni Tita dito, gosh gusto ko nang bumukas ang lupa at kainin ako ng buhay! Kaso kawawa naman ang mga anak ko.
"Tita Mal, I got busy kasi, sorry, but I'll visit the mansion soon, I also miss the cute chubby Yohan." Nakangiting saad nito bago nakipagbeso kay Tita, Unfortunately kasi, magkababata si Luna at ang Asawa ni Ianalie. Small world right!
I'm kinda relived na hindi na ako masyadong kinakausap ni Luna ng informal, The squad will be mad with her for sure. When she asked update from them kung ano ang nangyari, Hindi niya sinabi na matagal na niya akong nakita at tinutulungan makalayo sa kanila.
"My Lady, This is Mrs. Zoraida Monroe-Mstislav, the Chairwoman of Russia's biggest company, an acquaintance of mine." Napabalik ako sa kasalukuyan ng sabihan iyon ni Tita.
What the? Am acquaintance? magkakilala sila?
I just smiled at Mrs. Zoraida kahit nakatingin ito sa akin gamit ang titig na nagpapakaba sa akin noon. Iyong tingin na kaya kang paluhudin ang pasabihin sa totoo.
I raised a hand for a hand shake sa tinignan lang nito— nila, o baka ang singsing sa ring finger ko na sumisimbolo sa pagiging sunod na Reyna ko talaga sila nakatingin.
I don't know! Palakas ng palakas ang tibok mg puso ko and from my peripheral vision, kita ko na lahat sila ay nakatingin sa akin. Sana lang ay hindi nila makita ang paglunok ko.
I raised my head with Elegance and look at the old woman who I once called my grandma. "It's rude not to accept the crown princess' hand for a handshake."
Tumayo ako ng tuwid at patagong huminga ng malalim.
There is no need to be afraid of, I'm the future Queen of Morrigan pero isang tingin lang ng taong isa sa nagbigay mg trauma sa akin ay natatakot na agad ako.
Walang patutunguhan ang session namin ni Doc. Tullia noong kung magkakaganito lang din ako.
She finally accepted my handshake but it didn't last long.
That was rude. Pero hindi ko na pinahalata. Hanggang kaya ko ay hindi ko talaga tinapunan ng tingin ang mga kasama nila sa lamesang ito, Tama na ang pag-iyak ko kanina, ayaw kong maulit pa iyon.
Tumingin ako kay Tita at makahulugang ngumiti dito, "You didn't tell me you have an acquaintance from Russia, Tita." I highlighted the word Acquaintance para makuha niya agad ang Punto ko.
"Oh yes Dear, Monroe is— wait... Monroe?" Buti nalang ay pabulong lang niyang sinabi ito sa akin, pinanatili ko namang nakangiti ang labi ko para hindi nila mahalata.
Finally!
"Yes, Tita. Monroe's" I confirmed. Tama nga ako, Hindi kilala no Tita ang mga Monroe!
She covered her mouth and looked at me apologicaly, I just smiled at her telling her its okay, It's my fault din Naman.
"I request an audience with you, My lady. We have lot's of discussion to speak about." Saad ni Mrs. Zoraida na siyang nagpatingin sa amin ni Tita sa kaniya.
"I'm afraid, the Queen might not have a time for that. She's a very busy person and her schedule is full for this month and the next." A person suddenly stand up beside me and announced.
Kahit hindi pa ako tumingin dito ay kilala ko na ang taong nasa gilid ko, her ambiance alone is screaming for power. "Devorah Chill Montresor, Ladies and Gentlemen. The Queens personal assistant." Pagpapakilala nito sa sarili.
Nang maglahad ito ng kamay sa lahat ng tao sa table ay agad ng mga itong tinanggap, ito ang gusto ko Kay Devorah, her presence alone shouts danger kaya napapasunod ka talaga kahit ayaw mo.
"We're going to discuss about an urgent matter with your family." Pagmamatigas na saad ni Delaney sa pinsan ko na para bang hindi ito apektado sa kausap.
"Still, the Queen's schedule are mostly important. We can't cancel that just for a talk." Devorah fired back,
"We'll pay! Give me a price! I'm willing to give all my money just for this talk." Saad naman ni Leah, ano ba ang gusto nilang pag-uusapan namin na ganito talaga sila kaseryoso?
"The discussion might be that important, but Money is not a solution for anything Mrs. Morgan." Devorah argued, sa hindi malamang dahilan ay kumirot ang puso ko sa tawag niya kay Leah.
Mrs. Morgan, ha!
Bago pa ang mga ito makapagsalita ay humarap na si Devorah sakin at bahagyang yumukod na siyang ikinabigla ko dahil minsan niya lang ito gawin.
"Your highness, some of our guest is asking for your announcement about your plans for the future, some of them wanted to invest it's a good idea for you to discuss about it at the stadium." saad nito sa akin bago ulit lumingon sa mga Monroe. "I wish we could discuss more about your request but we have something important to do. Please excuse us."
Pagkatapos noon ay suminyas na ito sa akin na maglakad na papalayo na siya namang ginawa ko, narinig ko pa na nagpaalam si Tita sa kanila at sa ibang guest na malapit lang doon na hindi namin nakausap.
Devorah is my savior talaga, kung hindi siya lumapit ay baka nakatanga parin ako doon hanggang ngayon.
Nang maihatid na niya ako sa may Stadium ay lumingon ako sa kaniya at ngumiti, "Salamat." saad ko dito bago pumunta sa taas ng Stadium.
Gaya nga ng sabi niya ay inilahad ko ang mga plano ko sa aking kompanya, pero hindi naman lahat. Baka kasi nakawin ng mga ito ang strategies ko para lumago karamihan pa naman sa kanila ay talk shit.
Parang nasisiyahan din naman ang mga tao dahil may ibang nagtatanong sa akin na siya namang sinasagot ko ng walang pag alin-langan.
"Ms. Thorstein," saad ng isang lalaki— wait... Isn't that Mr. Ganov?
Anong ginagawa niya dito? Wala siya sa invites!
Hindi ko nalang pinahalata ang pagkagulat ko na nandirito siya pero sa hindi malamang dahilan kasi ay nakaramdam ako ng kaba. Kaba na baka may mangyaring hindi maganda sa akin at sa mga anak ko.
This is not the first time I felt something is off, the last time was when Theo got really sick so we took him to the hospital, unfortunately someone hijacked the hospital because we're there.
I touched my earings and pressed the pearl, may tracker ang karamihan sa jewelry ko, luckily nasuot ko ang isa rito.
I trust Devorah and her team, pero in case na hindi na nila ma control ang pangyayari ay may plan B sila, which is to trace me.
Devorah who is sitting crossed legs when he noticed what I did. She sit properly and look at our surroundings.
"Yes?" I answered Mr. Ganov who is now smiling like a clown at me.
"Why did you founded the Thorstein Empire?" kung hindi lang ako nakakaramdam ng kaba ngayon ay baka natawa na ako sa tanong nito, ganito rin kasi ang tanong sa akin ni Devorah noong nasa office ko sa Bahay kami.
Sasagot na sana all ng parang may syringe ang tumusok sa leeg ko. I flinched and Devorah stand up when she saw my reaction.
I touched my name and confirmed that it something pointy, and when I grabbed it using my fingers I was shocked seeing it.
It's a needle.
Nahilo ako at parang narinig ko pa ang sigaw ni Devorah nang umatras ako ng Isang hakbang sa subrang hilo. I looked around but it feels like I'm spinning, the world is spinning around me.
Nahihirapan akong huminga na siyang dahilan ng pagdilim ng paningin ko, the last thing I remembered was something metal like is pointed at my head... like a gun?
And everything went black.
⚹
Nagising ako ng biglang nabagok ang ulo ko sa kung saan, nang idilat ko ang aking mata ay nakita kong sa salamin pala iyon ng sasakyang kinasasakyan ko.
When I look outside, all I see is an abyss of darkness.
Wala akong kahit isang liwanag na nakikita kundi ang headlights ng sasakyan. I tried to move but both my hands are tightly tied and my mouth is also covered with a piece of cloth preventing me to speak.
Kaya pala nakaramdam ako ng kaba kanina, I will be kidnapped and I'm sure kagagawan ito ni Ganov. Nang lumingon ako sa gilid ko ay nagulat ako sa nakita, my tears started to flow not for being scared, but because of anger.
Akala ko may ay wala na akong mas ikaka-galit pa sa buhay ko. Meron pa pala.
May fist clenched seeing my daughter unconscious and bloody, may dugo sa may labi nitong nakatali at namumula pa ang pisnge nito na parang sinampal ito ng subrang lakas.
Hindi ko nga pinapadapuan ng lamok tapos ginagamito nila!!
At nang makita ko ang namumula nitong pulso dahil sa higpit ng tali ay napuno na ako.
I don't care if they'll hurt me, Wala akong pakialam kung patayin pa nila ako, huwag lang nilang sasaktan ang mga anak ko.
Once I got out of here, I'll call all the devil's I know to give them the most painful death a person can suffer.
♕
A/N: Hi my roses! Nagpromise pa ako na maga-update ng maaga kaso hindi ko naman nagawa. Ayon si Author niyong si Red tinamad, at ngayon ko lang natapos🤣.
Malapit nga akong maiyak kahapon kasi kung kailan ako nagkamood magsulat, na delete ko pa yung sinulat ko na 2k words Chapter for this, Yung na save ko mga 800 words pa yun kaya ito whole day akong nagsulat and finally natapos din with 5737 words (maging proud kayo sakin charot) Yon lang Salamat po sa pagbabasa, chika na naman us next update mahal na mahal ko po kayo at samalat sa pagbabasa kahit super tagal ko mag update! Muah!