Mikha's POV:
Today is Monday and it's our break, around 11am, at saktong magkakasabay ang break naming walo.
Kaya nakatambay kami ngayon sa SSC. Well, yung mga kaibigan lang ni Aiah yung nakatambay habang ang mga SSC officers at ako ay may inaasikasong papeles for the university trip. I decided na hindi lang ito basta trip but a fun activity para makahinga ang mga students sa mga studies nila.
Buti nalang at hindi na tumatambay dito ang ibang SSC officers dahil wala naman silang gagawin dito, tulad nalang ni Lloyd na mukhang manong. Ang mga position nila Gwen, Aiah, ate Colet, and Jho ang mas maraming kailangang gawin kaya sila ang madalas dito.
Ang 'L room' naman ay hindi ko pa naikkwento sa kanila except kay Aiah, 'di ko alam kung mababalikan ko pa 'yon since andito na sa SSC ang table ko.
Gwen: "Hindi pa rin ako makapaniwala kanina. Parang ibang tao yung nasa stage." Manghang usap nito.
Maloi: "Oo nga beh, napakastrict mo kanina haaa. Parang matatakot mga estudyante ng JUF pumasok dahil sa pagkaseryoso mo HAHAHA." Usap nito sa akin.
Stacey: "So true! Yung mga mukha ng mga bully kanina, kala mo natatae na ewan eh." Sambit nito na ikinatawa ng iba.
Sheena: "HAHAHAH beh ang dugyot, nakain tayo!" Sambit nito at hinampas ang isa.
Jhoanna: "Pero aminin! Ang papi kanina ni Mikhaela. Natulala pa nga yung isa dyan eh." Sambit nito habang taas-baba ang kilay habang sumang-ayon naman ang mga kasama nila.
Flashback (morning)
Dahil sa kumalat na video noong nakaraang huwebes, alam kong pag-uusapan na ito ng lahat lalo na sa university.
Gusto kong maklaro sa lahat at maihatid ang gusto kong intensyon para sa paaralan na iyon. Gusto kong maayos ang mga naging gulo ng university noong nawala ang aking ina sa kanyang puwesto.
Agad ko namang tinawagan ang Secretary ko na si Reign upang magpa-announce sa buong JUF community na magkakaroon ng biglaang assembly sa auditorium ng JUF ng alas otso ng umaga. Oras na para humarap sa lahat at maliwanagan sila.
I'm wearing a formal beige suit and my hair on a bun. Kung dati ay nakaface mask ako, ngayon hindi na. I need to be serious dahil marami akong dapat iaddress sa assembly na ito.
I'm here at the backstage waiting for the students to fill the auditorium. I also saw my friends sitting in the front row.
Mas nauna akong dumating dito kesa sa kanila dahil hindi rin nila alam kung para saan itong assembly na ito.
Reign: "Malapit na pong mapuno yung auditorium, pwede na po kayong magstart Head Master." Pormal na usap nito.
Tumango lang ako dito at dumeretso na agad sa podium. Tila natahimik naman ang lahat nang pagkalabas ko sa backstage at biglang nagsimula ang bulong-bulungan nila.
Nang makapwesto sa podium, biglang tumahimik ang lahat at naghihintay sa mga sasabihin ko.
"A pleasant morning to everyone. Siguro naman all of you already knows what my true identity is because of the video spreading on social media. Nagtataka rin kayo kung bakit isang Second year college student ang Head Master at CEO ng university na ito." I paused and look at my friends, ng mahagip nila ang tingin ko ay nagthumbs up lang ang mga ito, telling me that andito lang sila sa likod ko.
"I'll start on 'Where is the former Head Master or CEO, and who is she?' Well, she's my mother." I said at marami ang nagulat. "4 years ago, my mother was murdered together with my siblings, that's why nawalan ng maglealead sa university na ito." I paused again dahil hindi ko pa din pala kayang tanggapin na basta-basta lang sila pinatay kaya tumingin ulit ako sa mga kaibigan ko para kumuha ng lakas.
"Since ako nalang ang natitirang tagapagmana, I gladly accept to be the new HM because this university is very important to my mother. At dahil sa pagkawala niya, unacceptable events happened here in JUF. Lalo na ang bullying. I don't like bullies kaya itigil niyo mga kalokohan niyo." I said firmly dahil inis na inis ako lalo na noong natagpuan ko si Aiah na walang malay sa comfort room. "Wala akong pake kung may kapangyarihan o pera kayo dahil hindi ko kailangan 'yan sa university ko!" Inis na sambit ko at nakita ko namang may mga estudyanteng napayuko, guilty.
"This is not a playground that you can easily play with especially the scholar students of this university. Porket hindi pare-parehas ang mga estado niyo sa buhay, kaya niyo ng mang-apak ng iba. Tandaan niyo, pantay-pantay kayo dito. Kung ayaw niyo sa simpleng patakaran ko, you can leave this university." Galit na sambit ko. I'll take care of this university, Mommy.
"That's all what I want. STOP. THE BULLYING." I paused again at nilibot ang tingin ko at huminga ng malalim. "Myrla Jimenea Lim" I said kaya nagsimula na naman ang bulungan. "That's the name of my mother. The name of this school came from her name. I know most of you wanted to know the name of this university." I said kaya tumahimik ang lahat at naghihintay ng sagot lalo na ang mga kaibigan ko.
"It's Jimenea University Foundation. And this was planned and built for those who wants to reach for their dreams without being left behind. This is a place where you can move EQUALLY without someone to judge you lalo na sa estado ng buhay. This was built to give someone a bright future ahead. Kaya sa susunod, ayo'ko na ulit makarinig o mabalitaan na may student na namang hindi nakapasok, or worse, nahospital, dahil napagtripan."
"I'll be a normal student pa rin dahil gusto ko ring makapagtapos kaya you don't have to greet me lagi as a Head Master, but I will be strict at tatayong head master kapag kinakailangan. Are we clear?" I asked at sumagot naman ang mga ito. Ramdam ko rin na natatakot sila sa presensya ko.
"That's all for today. You may now go to your respective class. Thank you and have a nice day." Walang emosyong sambit ko at dumeretso na sa backstage para magbihis dahil ayokong maka-agaw pansin na naka suit ako habang nagkaklase.
End of Flashback
Bigla namang may kumalabit sa akin. Sa table niya pala ako tumabi hehe.
Aiah: "Hindi ka pa ba kakain? Libre ka ng libre, ikaw naman yung hindi nakakakain." Nakakunot na sambit nito at medyo inis ang tono ng pananalita nito. Kanina niya pa kasi ako pinipilit na kumain.
Jhoanna: "Mikha! Bakit dyan ka sa tabi ni ate Aiah? Ako tuloy nahihirapan magtayo-tayo para lumapit sayo." She said and I heard Aiah chuckled.
Gwen: "Malamang! Nabuhay yung kabadingan sa katawan niya kaya ganyan." Sambit nito na ikinatawa nila ate Maloi kaya pinaningkitan ko ito ng tingin.
Stacey: "Ay guys! Since sabay-sabay tayo uuwi mamaya, pwede bang ako magluto ng dinner natin mamaya?" Nahihiyang sambit nito lalo na sa akin.
Sheena: "Really?!" She said at gulat na gulat.
Aiah: "Finally!"
Maloi: "Oh my gosh! Magready na kayo dahil paniguradong makakalimutan niyo pangalan niyo 'pag natikman niyo luto ni Staku!"
Gwen: "Kaexcite naman 'yan dhai bhie!"
Colet: "Jho, kasal na agad, 'wag ng ligaw-ligaw." Bulong nito na ikinatawa ko at narinig ko iyon dahil siya naman ang katabi ko sa kabilang side.
"Go lang, Staku. But Aiah and I will leave later. Baka 11pm na kami maka-uwi." I said at tumingin kay Aiah. I saw her pout, siguro masarap talaga luto ni Stacey and sa reaction nila ate Maloi, mukhang namiss nila luto nito.
Colet: "Oh? Saan kayo pupunta?"
"Daddy sent me and Aiah a message noong Friday. We'll have a dinner daw with our family." Sambit ko habang binabasa ang hawak kong papeles. Ito yung nabasa kong mensahe sa phone ko noong pagka-uwi mamin galing batangas. Daddy sent me a message, an invitation that he's expecting me and Aiah sa dinner dahil nandoon din ang parents ni Aiah. And the venue is at the official residence and workplace of the president.
Sheena: "Hala ang speed!? Namamanhikan na agad si Mikha?!" Gulat na tanong nito na ikinakunot ng noo ko.
Maloi: "Gago! HAHHAHAHAH ligaw muna!" Sambit rin nito at natawa ngunit hindi ko pa rin sila maintindihan.
Aiah: "Puro kayo kalokohan! Closed friends nga family namin diba!" Pag-eexplain nito habang namumula. Teka! Wala akong maintindihan.
Colet: "HAHHAHA beh ba't ganyan mukha mo? Ayaw mo ba mamanhikan?" She said habang natatawa pa rin silang anim.
Stacey: "Baka kasal na sila, tinatago lang nila." Dagdag nito na ikinalaki ng mata ko at nakita ko namang binato ni Aiah ng papel ang kaibigan niya.
"Wait! I'm confused. What's namamanhikan?" I asked dahil wala akong alam sa mga sinasabi nila ngunit lalo lang lumakas mga tawa ng mga ito. Aba mga gago toh ah, I'm asking nicely eh.
Gwen: "HAHHAHA jusko ka, iba talaga 'pag imported." She said habang nagpupunas ng luha kakatawa kaya hindi ko nalang pinansin ang mga ito at tinuon nalang ang atensyon sa pagbabasa.
Bigla naman ulit akong nakaramdam na may kumalabit sa akin at hanggang ngayon ay namumula pa rin ang mukha nito.
Aiah: "What will I wear later?" She whispered.
"Anything that makes you comfortable. Basta 'wag masyadong revealing." I said seriously dahil bigla akong nakaramdam ng inis dahil na-iimagine ko na andaming tumitingin sa kanya.
Aiah's POV:
It's 5 in the afternoon and kailangan na naming umalis. Our friends are still at the university habang kami ni Mikha ay kanina pa dito sa mansion.
I saw her waiting sa living room habang pababa ako ng hagdan. She's wearing a black suit habang naka-bun ang buhok nito. Ang pogi pero ang ganda pa rin.
She's seating sa sofa habang naka-dekwatro at umiinom ng wine.
"Sorry, I took so long to get ready." I said at napatingin ito agad sa akin at napatayo.
I suddenly felt nervous dahil she's staring at me habang pababa ng hagdan. May mali ba sa suot ko? Revealing ba?
I'm just wearing a red cowl neck dress and stilleto heels habang nakalugay ang buhok ko at medyo curly.
Bigla naman itong nabalik sa ulirat at inayos ang damit niya sabay ngiti ng matamis.
Mikha: "Let's go, Jiā. I'll be your escort for today." She said and handed her hand asking me if she can hold mine which I gladly agreed.
Lumabas kami sa mansion at pinagbuksan ako nito ng kotse. We have a driver naman kaya magkatabi lang kami.
Naging tahimik lang ang aming byahe ngunit hindi naman awkward dahil magkahawak lang kamay namin buong byahe.
We arrived at our destination at si Tito agad ang bumati sa amin kaya siya na ang nagguide sa amin kung saan kami kakain.
Tito: "Thank you for accepting my invitation kahit na busy kayo sa pag-aaral." He happily said.
Mikha: "It's fine, Daddy. Minsan lang toh." She softly said. Bati na talaga sila. I'm so happy for her.
Tito: "Oo nga pala, Ija. Nandito na ang parents mo. Actually nasa dining na sila. Kayo nalang talaga hinihintay namin." He said. Buti pa si Tito laging nakangiti, itong katabi ko minsanan lang.
"Thank you po sa pag-imbita, Tito. Sorry po medyo nalate kami dahil kakaend lang po ng class namin kanina." Nahihiyang sambit ko rito.
Tito: "It's okay, Aiah. I know na busy kayo. Ang mahalaga nakarating kayo ng ligtas." He said and we finally reached the dining area.
Sa totoo lang, hindi ko alam kung bakit kami nandito ni Mikha. Actually kinakabahan ako dahil unang-una, bakit dito yung venue?! Hello! Palasyo po ito.
Daddy: "Hi, Anak! Namiss ka namin." He said and kissed me sa cheeks.
Mommy: "You're so beautiful, Anak." Sambit rin nito kaya niyakap ko ito. I missed them.
Mikha: "Hello po! Thank you po for accepting my father's invitation." Masiglang sambit nito sa mga magulang ko. Ay wow Mikhaela, pabibo haaa.
Mommy: "It's nice to see you again, Mikhaela." She said and hugged Mikha na ikinagulat ng isa kaya patago akong natawa dito.
Mikha: "H-hi po, S-sir. Nice to see you po a-again." Kabadong sambit nito ngunit binati naman siya ni Daddy.
Tito: "So let's eat na! Marami tayong pag-uusapan." He said joyfully kaya na-upo na kaming lahat.
Mikha pull the chair for me kaya nagthank you ako. Ganito talaga siya lalo na 'pag kakain kami. Kahit sa mga kaibigan ko ganoon din siya.
We started eating but before I eat, tinignan ko muna ang paligid. May mga body guard sa paligid. Ang ganda ng mga kagamitan at disenyo ng dining. Pinag-isipan talaga ang disenyo.
Habang kumakain, nagsimula naman ng nag-usap ang matatanda habang nakikinig lang kami ni Mikha.
Tito: "I just wanna say sorry nga pala dahil dito pa ang venue. Sobrang busy ko kasi kaya dito ko nalang naisipan." Nahihiyang sambit nito kaya natawa ang parents ko. May pinagmanahan talaga si Mikha. "I just want to celebrate dahil nabalitaan ko na you two got the highest score sa exam niyo!" He proudly announced habang ang mga parents ko ay nakangiti lang. They probably know.
Mommy: "Congrats mga anak! Deserve niyo ang lahat ng natatanggap niyo." He said at nakita kong napangiti si Mikha. Well, gulat rin kami dahil hindi rin namin alam na nailabas na pala ang exam results.
Daddy: "Saka kaya tayo nandito para magkamustahan lang. Hindi niyo kailangan kabahan Mikha and Aiah.......unless may tinatago kayo?" Masuring sambit nito, ramdam ko namang kinabahan ang katabi ko kaya natawa ako.
Mikha: "W-wala p-po, Tito." She said at tinawanan lang siya ni Daddy.
Tito: "Mikhaela, dapat sinama niyo na buong kaibigan niyo para naman makilala namin." He smilingly said.
Mikha: "Sige Daddy, I'll set a schedule for our dinn-"
*Booomm
Mikha was cut off by a loud explosion. Biglang sumabog ang gilid na pader kaya yumuko agad ako dahil sa takot at tinakpan ang aking tenga. Chineck ko rin agad ang mga magulang at kasama ko, buti nalang hindi kami natamaan.
Biglang may pumasok na mga lalakeng nakamaskara na siyang ikinatakot ko dahil pinagbabaril nito ang mga guards.
"Ahhhhh!" I shouted in fear at napayuko habang tinatakpan ang tenga ko.
Nakita ko naman ang parents ko at si Tito na hinarangan at prinotektahan ng mga guards habang ako ay nakayuko pa rin.
Bigla namang may nakakita sa aking lalakeng nakamaskara at tinutukan ako nito ng baril kaya pumikit nalang ako.
Guy: "Arceta! Sumama ka sa amin o papasabugin ko ulo mo?!"
"Wag po!" Sambit ko ngunit biglang may humatak sa akin at nagsimulang tumakbo papalayo sa pinagmulan ng trahedya.
Nang lumingon ako ay hinahabol kami ng mga lalakeng nakamaskara ngunit hindi kami pinapaputukan.
So weird pero natatakot ako. Sobra.
Author's note:
Ito na po! Good night na pi, may pasok pa ako ng 9:30am-4pm