အပိုင္းသုံး - ညစာစားၿပီးလမ္းေလွ်ာက္
ညစာစားၿပီးေနာက္ အဖြားကသူကိုယ္တိုင္ေတာ့ညဖက္လမ္းေလွ်ာက္မထြက္ေပမဲ့ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကို အနီးအနားပတ္ဝန္းက်င္မွာလမ္းေလွ်ာက္ထြက္ဖို႔ေျပာလာသည္။ ဒီလိုတူတူဆုံျဖစ္ဖို႔ကမလြယ္ေတာ့ ေက်းလက္ေဒသရဲ႕ေလေကာင္းေလသန႔္ကိုရႉၿပီး အနားယူသင့္ေၾကာင္း အႀကံေပးလာသည္။
ေရွာင္နန္တစ္ေယာက္ တုံ႕ဆိုင္းသြားသည္။ သူ႕ဦးေလးက ႏွစ္ေယာက္တည္းရွိတဲ့အခ်ိန္တိုင္း ထူးထူးဆန္းဆန္းေတြလုပ္ပါတယ္ဆိုမွ အဖြားက သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကို အခ်ိန္တူတူျဖဳန္းနိုင္ဖို႔အခြင့္အေရးေတြ လာဖန္တီးေပးေနတယ္။ထိုလူကေပ်ာ္႐ႊင္စြာၿပဳံးေနေပမဲ့ေရွာင္နန္ကေတာ့ အခက္အခဲျဖစ္ေနတဲ့မ်က္ႏွာေလးနဲ႕ျဖစ္ေနေရာ။
"ဘာျဖစ္လို႔လဲ? လာ သြားၾကမယ္..."
ထိုလူကအမိန႔္ေပးတဲ့ပုံစံနဲ႕ေျပာရတာေတာ္ေတာ္ႀကိဳက္ပုံပဲ။
ေရွာင္နန္က ေက်ာင္းမွာဆရာ၊ဆရာမေတြစကားကိုသာ နာခံနားေထာင္ၿပီးသင္ခန္းစာေတြကိုေသခ်ာသင္ယူတဲ့ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ျဖစ္တယ္။ ထိုလူနဲ႕အတူအျပင္သြားဖို႔ျဖစ္လာတဲ့အခါအႏွောင့္အယွက္ျဖစ္ကာစိတ္မခ်မ္းသာျဖစ္ေနေပသည္။ ဘာလို႔သူ႕ကို အဲ့ဒီလိုအမိန႔္ဆန္ဆန္လာေျပာေနရတာလဲ? ေရွာင္နန္တစ္ေယာက္ ႏႈတ္ခမ္းစူၿပီး စိတ္ထဲက ပြစိပြစိေျပာေနလိုက္သည္။
ေန႕လယ္တုန္းက အတင္းအလုပ္ခံထားရၿပီးေနာက္ ဒီလိုအေျခအေနႀကီးက သူ႕ေျခလွမ္းေတြကိုေလးလံေစၿပီးစိတ္မသက္မသာျဖစ္ေစသည္။ပထမဆုံးလိင္အၾကမ္းဖက္ခံလိုက္ရၿပီးေနာက္ ေရွာင္နန႔္တစ္ကိုယ္လုံးကနာက်င္ၿပီးအားနည္းေနကာ အထူးသျဖင့္အေနာက္ေပါက္ထဲဝင္လာခဲ့တဲ့ထူးထူးဆန္းဆန္းအထိအေတြ႕ႀကီးက အခုထိစြဲက်န္ေနတုန္းပဲ။ အဲ့အရာႀကီးက နီရဲၿပီးေပါက္ထြက္မတတ္ေဖာင္းကားေနခဲ့တယ္ဆိုတာကိုေတာ့ သူခံစားမိခဲ့တယ္ေလ။
သူ႕အေရွ႕ကေနေလွ်ာက္ေနတဲ့အရပ္ရွည္ရွည္နဲ႕လူက နက္ရွိုင္းကာဆြဲေဆာင္မႈရွိတဲ့အသံနဲ႕ေျပာလာတယ္။
" မင္း ကိုယ့္ကိုမုန္းေနလား?"
ေကာင္ေလး ျပန္မေျဖနိုင္ခင္မွာပဲ ထိုလူကထပ္ေျပာလာသည္။
" မင္း ကိုယ့္ကိုမုန္းမုန္း၊ မမုန္းမုန္း မင္းကကိုယ့္အပိုင္ပဲ ကိုယ္တစ္ေယာက္တည္းရဲ႕အပိုင္။ ဒီတစ္သက္ေတာ့ ကိုယ္ မင္းကိုလုံးဝလက္လႊတ္ေပးမွာမဟုတ္ဘူး။ တစ္ဘဝလုံးစာအတြက္ ကိုယ္,ေရွာင္နင္က မင္းရဲ႕လူပဲ! "
(အားးးးးး 😭 sweetness ေတြကိုမခံစားရရင္
ဒီလူ ဘာသာျပန္တာညံ့လို႔ပါ ခြင့္လႊတ္ေပးၾကပါ')
ေရွာင္နန္ သူ႕ႏႈတ္ခမ္းေလးကိုဖိကိုက္လိုက္မိၿပီး မ်က္ႏွာကနီရဲလာကာ ရင္ဘတ္ကလဲ အလြန္အၾကဴးျပင္းျပင္းထန္ထန္ကိုခုန္ေနေတာ့သည္။ထိုလူရဲ႕ပိုင္စိုးပိုင္နင္းဆန္တဲ့အခ်စ္ဝန္ခံခ်က္ႀကီးက မၾကာခင္ကမွလိင္ဆက္ဆံျခင္းနဲ႕ထိေတြ႕ခဲ့ရတဲ့ေကာင္ေလးကို ထိုတုံ႕ျပန္မႈေတြျဖစ္ေပၚလာေစသည္။
သူ႕ရင္ေတြဘာလို႔ဒီေလာက္ခုန္ေနရတာလဲဆိုတာ ေရွာင္နန္ တကယ္နားမလည္ပါ။ သူ႕ကိုဖြင့္ေျပာေနတဲ့လူက ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ အထူးသျဖင့္ သူ႕ဦးေလးလဲျဖစ္ေနတာေလ။ သူလည္းပဲ သူ႕ဦးေလးကို ႀကိဳက္ေနတာမ်ားလား....? သူ႕စိတ္ထဲရႈပ္ေထြးေနၿပီး ေခါင္းငိုက္စိုက္ကာလမ္းဆက္ေလွ်ာက္ေနမိသည္။
ထိုလူက စကားတစ္ခြန္းမွမေျပာဘဲ ႐ုတ္တရက္ႀကီးေနာက္ကိုလွည့္လိုက္သျဖင့္ ထိုလူရဲ႕ေတာင့္တင္းခိုင္မာတဲ့ရင္ဘတ္ကို သူ႕နဖူးနဲ႕ သြားေဆာင့္မိေတာ့သည္။ ေရွာင္နန္ ႐ုတ္တရက္လန႔္သြားတာေပါ့။ ထိုလူကအခြင့္အေရးကိုလက္လႊတ္မခံဘဲေကာင္ေလးရဲ႕ေမးေစ့ေလးကိုသူ႕လက္ႀကီးနဲ႕ ဖြဖြညွစ္လိုက္ကာ ေလသံေလးနဲ႕ " ကိုယ္ မင္းကို နမ္းခ်င္တယ္....." လို႔ေျပာလာသည္။
ထိုလူ႕မ်က္လုံးေတြကို ေရွာင္နန္ မၾကည့္ရဲေပ။အခ်ိန္တိုင္းအနိုင္က်င့္ၿပီးလာလာနမ္းေနတာပဲကို အခုမွဘာေတြလာေမးေနတာလဲမသိဘူး။
" မေျဖဘူးဆိုရင္ မင္းကနမ္းဖို႔သေဘာတူတယ္လို႔ ဆိုလိုတာပဲ"
ထိုလူက သူ႕ရဲ႕လတ္ဆတ္ႏူးညံ့တဲ့ႏႈတ္ခမ္းေလးကို ၾကင္ၾကင္နာနာနဲ႕နမ္းရွိုက္လာသည္။ ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္စုံက တစ္ခုနဲ႕တစ္ခု ညင္ညင္သာသာေလးပြတ္တိုက္ေနေပသည္။ ႐ုတ္တရက္ႀကီး ထိုလူက ေျပာလာသည္။
"ကိုယ္နဲ႕ အတူရွိေနေပး"
ထိုလူကအသံျပတ္ႀကီးနဲ႕ေျပာလိုက္တာေပါ့ေလ။ဘယ္မွာလဲ ငါ့ဆီကအေျဖကိုေတာင္းေနတဲ့ပုံစံက။ ေရွာင္နန႔္မ်က္လုံးေထာင့္ေတြကနီရဲလာေပမဲ့ ထိုလူရဲ႕ပိုင္ဆိုင္လိုစိတ္ျပင္းထန္ေနတဲ့အၾကည့္ေတြကို တန္ျပန္မၾကည့္ရဲေပ။ သူ႕ရဲ႕လည္တိုင္အေနာက္ကိုကိုင္ထားဆဲျဖစ္ၿပီး သူတို႔ႏႈတ္ခမ္းေတြကလဲ ထိစပ္လုနီးနီးျဖစ္ေနကာ သူ႕မ်က္ႏွာကလဲနီရဲ၍ ေတာင့္ေတာင့္ႀကီးျဖစ္ေနမိသည္။
ထိုလူက မရိုးမသားအၾကည့္ေတြနဲ႕ၾကင္ၾကင္နာနာၾကည့္ကာ ထပ္ေျပာလာသည္။
"ၿငိမ္ေနတာက သေဘာတူတယ္လို႔ဆိုလိုတာေနာ္"
ေရွာင္နန္ ထိုလူ႕ကိုအလန႔္တၾကားၾကည့္လိုက္မိသည္။ ပါးစပ္ဟကာျပန္ေျပာဖို႔ျပင္ေနတုန္း ထိုလူက ႐ုတ္တရက္ႀကီးလာနမ္းလိုက္ေလသည္။
ဒါ သူ႕ဆီကအေျဖကို ေရွာင္နင္ နားမေထာင္ရဲလို႔ဆိုတာ မျငင္းနိုင္ေပ။ ထိုလူကေၾကာက္ေနခဲ့သည္။ သူခ်စ္တဲ့ေကာင္ေလးက သူ႕ကိုျငင္းလိုက္မွာကို သူေၾကာက္ေနခဲ့သည္။
သူတို႔ႏႈတ္ခမ္းေတြက ျပင္းျပင္းထန္ထန္ပူးကပ္ေနၿပီး ထိုလူ႕လက္ဖဝါးႀကီးက ေကာင္ေလးရဲ႕ရွပ္အက်ီထဲဝင္ကာ ႏူးညံ့ၿပီးေသးငယ္တဲ့နို႔သီးေလးကို ပြတ္သပ္၊ ဆြဲညွစ္ေပးေနသည္။
"ဟင္းးးးးး..."
ေကာင္ေလးကၿငီးလိုက္မိတယ္။ေကာင္ေလးရဲ႕ခ်ိဳသာတဲ့ၿငီးသံေလးက ထိုလူရဲ႕ဆႏၵေတြကို ပိုမိုတိုးပြားလာေစသည္။
ေကာင္ေလးရဲ႕တင္ပါးကို ေနာက္လက္တစ္ဖက္နဲ႕ဆုပ္ကိုင္လိုက္ၿပီး သူတို႔ရဲ႕ေအာက္ပိုင္းေတြကို နီးကပ္ေစလိုက္သည္။ထိုလူရဲ႕လက္ေမာင္းေတြက တကယ္ကိုသန္မာၿပီး အရပ္ကလည္းရွည္ေသးသည္။ေရွာင္နန္ ေျခဖ်ားေထာက္ထားတာေတာင္ ထိုလူရဲ႕အရပ္ကို မွီ႐ုံမွ်သာရွိသည္။ ပူႏြေးေနတဲ့အေခ်ာင္းႀကီးက အဝတ္ေတြခံေနတာေတာင္ သူ႕ဗိုက္ကိုလာထိေနသည္။အဲ့အေခ်ာင္းႀကီးကဘာျဖစ္ခ်င္ေနတာလဲဆိုတာ သူသိတယ္။သူ႕တစ္ကိုယ္လုံးကလဲတုန္ရီေနေပသည္။သူ ေၾကာက္ေပမဲ့ နည္းနည္းေတာ့ဆႏၵရွိေနသည္။
လက္ဖဝါးႀကီးက သူ႕ရင္ဘတ္ကို ပြတ္သပ္ေနကာ နို႔သီးေလးေတြကို လက္သည္းေတြနဲ႕လဲကလိေနေသးသည္။ ေရွာင္နန႔္ေအာက္ပိုင္းကတျဖည္းျဖည္းနဲ႕ ပူေလာင္လာသည္။ သူ႕ခႏၶာကိုယ္ကဒီေလာက္ဆန္းဆန္းတင့္/အထိမခံနိုင္မွန္း သူမထင္ထားခဲ့ပါ။ နို႔ေတြကိုကစားခံရ႐ုံနဲ႕ သူ႕တစ္ကိုယ္လုံးကအရည္ေပ်ာ္က်မတတ္ျဖစ္လာကာ မတ္တပ္ရပ္နိုင္ရန္ ထိုလူရဲ႕သန္မာတဲ့လက္ေမာင္းေတြၾကား မွီထားရေတာ့သည္။
ေကာင္ေလးရဲ႕မ်က္ႏွာကနီရဲလာၿပီး ထိုလူကလဲေတာင့္မခံနိုင္ေတာ့ေပ။ ေကာင္ေလးကိုလုပ္ဖို႔ ျမက္ခင္းေပၚလွဲခ်ေစလိုက္၍အက်ီကိုလွန္တင္ကာ သူ႕လက္နဲ႕ဆြဲစုပ္ထားတဲ့နို႔သီးေခါင္းေလးေတြကို ငုံစုပ္ဖို႔ပါးစပ္ဟလိုက္သည္။ သူထင္ထားတဲ့အတိုင္း တကယ္ကို လွလိုက္တဲ့နို႔သီးေလးေတြပါလား။
" အမ္းးးး....."
ထိုလူ႕လွ်ာထိပ္က နို႔သီးေခါင္းေဘးကအသားေလးေတြကိုလ်က္ေနရင္း ႐ုတ္တရက္ နို႔ေတြကို ဆြဲစုပ္လိုက္ေလသည္။ ရင္ဘတ္တစ္ေလွ်ာက္လွ်ပ္စီးေၾကာင္းေလးျဖတ္သန္းသြားတာကို ေရွာင္နန္ခံစားလိုက္ရသည္။ ထိုလူ႕ကိုမလုပ္နဲ႕လို႔ေျပာဖို႔ကိုပင္ သူ႕တစ္ကိုယ္လုံးက မလႈပ္နိုင္ေတာ့ပါ။သူအရမ္းကိုဖီးလ္ေတြတက္ေနခဲ့တယ္။
လက္ဖဝါးႀကီးက အထိမခံနိုင္တဲ့ေသးေသးသြယ္သြယ္ခါးေလးကို ပြတ္သပ္စုပ္နယ္ေနကာ ခ်က္ေပါက္ေလးကိုလဲ လက္ေခ်ာင္းေတြနဲ႕ထိုးႏွိုက္ပြတ္သပ္ေနသည္။ပူႏြေးေတာက္ေလာင္ေနတဲ့လက္ဖဝါးႀကီးက အထိမခံနိုင္တဲ့ေအာက္ပိုင္းနားမွာ ရစ္သီရစ္သီျဖစ္ေနေတာ့သည္။
ေရွာင္နန္တစ္ေယာက္ စိတ္ဆႏၵေတြျပင္းျပလာကာ ေပါက္ထြက္မတတ္ပူေလာင္လာေတာ့သည္။
ထိုလူ႕လွ်ာက တျဖည္းျဖည္းေအာက္ကိုေ႐ြ႕လာကာ နို႔သီးႏွစ္ဖက္လုံးနဲ႕ခ်က္ေပါက္ေလးက စိုစြတ္ကာ အေရာင္လက္ေနေပေတာ့သည္။ က်ိဳးတိုးက်ဲတဲေပါက္ေနတဲ့ဆီးခုံေမႊးအနည္းငယ္ကိုေက်ာ္၍ သုတ္ရည္ပ်စ္ပ်စ္ေတြစို႔ေနကာ ေခါင္းေထာင္ေနေသာ ပန္းေရာင္လီးေသးေသးေလးကို ၾကည့္ေနရင္း ပါးစပ္ဟကာ ငုံစုပ္လိုက္ေလသည္။
"အာ့....."
ေရွာင္နန႔္ခႏၶာကိုယ္ေအာက္ပိုင္းက ေလာင္ကြၽမ္းမတတ္ပူေလာင္ေနကာ စိတ္ကိုမထိန္းထားနိုင္ေတာ့ဘဲ လႊတ္ထုတ္လိုက္မိေတာ့သည္။
ထိုလူက တအံ့တဩနဲ႕ ေကာင္ေလးရဲ႕သုတ္ရည္ပူပူေတြကို ဂလုကနဲအသံျမည္ေအာင္ကို ၿမိဳခ်ပစ္၍ ခပ္တိုးတိုးရယ္လိုက္မိသည္။
ေရွာင္နန္ အလြန္အမင္းကိုအရွက္ရမိသြားၿပီး သူ႕လက္ေမာင္းေဖြးေဖြးေလးနဲ႕မ်က္လုံးကိုအုပ္ကာ တိတ္တဆိတ္ငိုေႂကြးေနေတာ့သည္။
ထိုလူက ေကာင္ေလးကို ဂ႐ုတစိုက္နဲ႕ၾကည့္ရင္း လက္ေမာင္းေလးကိုဖယ္ကာ ငိုထားသျဖင့္နီရဲစိုစြတ္ေနေသာမ်က္လုံးေတြကိုနမ္း၍ စြဲမက္ဖြယ္ေကာင္းေနေသာ ႏႈတ္ခမ္းေလးကိုလဲ နမ္းရွိုက္လိုက္ျပန္သည္။လက္ေခ်ာင္းေတြနဲ႕ အေနာက္ေပါက္ေလးကို ထိုးဆြ၍ ေကာင္ေလးကို ေနာက္တစ္ႀကိမ္ထန္လာေအာင္လႈံ႕ေဆာ္ေပးေနသည္။
"အာ့......ဟာ့...."
ေရွာင္နန္တစ္ေယာက္ ရွက္ဖို႔ပင္ သတိမရနိုင္ေတာ့ဘဲ ထပ္မံ၍ထန္လာျပန္ေတာ့သည္။ ႏူးညံ့ေတာက္ပေနတဲ့တြင္းရဲရဲေလးက ထိုလူရဲ႕ႀကီးမားခက္ထန္ေနတဲ့တန္ဆာႀကီးကို ဝါးၿမိဳလိုက္သည္။(ထိုးသြင္းလိုက္တာေပါ့ေနာ္ olo )
အနက္ဆုံးေနရာထိ ထိုအရာႀကီးနဲ႕အဆက္မျပတ္ ထိုးသြင္းေန၍ အတြင္းထဲကအထိမခံနိုင္တဲ့အဖုေလးကိုထပ္ခါထပ္ခါ ထိ,မိေနေတာ့သည္။ ေကာင္ေလး၏အရာေလးက ေပါက္ကြဲမတတ္တင္းမာေထာင္မတ္လာေလသည္။ထိုလူက လက္ကိုင္ပုဝါကိုထုတ္ကာ ထိုအရာေလးရဲ႕ထိပ္ကို ပိတ္ထားလိုက္သည္။
"ဦးး.....အူး..ဝူးးး......ၿပီးခြင့္ေပးပါ....."
"ေဘဘီ, ခဏေလး တူတူၿပီးမယ္ေလ"
ႏူးညံ့စိုစိေနတဲ့ဂူေပါက္ေလးထဲကိုသားရဲေကာင္ႀကီး ခ်ိဳးေဖာက္ဝင္လာသလိုမ်ိဳး ခါးက်င္က်င္ေလးကိုကိုင္ကာ အသကုန္ထိုးေဆာင့္လိုက္သည္။ အလိုရမက္လွိုင္းေတြက ႏွစ္ေယာက္စလုံးကို အျပည့္လႊမ္းမိုးသြားေလသည္။ ထိုလူက ညီးၫူသံခပ္တိုးတိုးထုတ္လႊတ္ရင္း ေကာင္ေလးတန္ဆာက လက္ကိုင္ပုဝါကိုလဲ ဖယ္ပစ္လိုက္ကာ ဂူေပါက္ထဲကို သုတ္ရည္ပူပူေတြပန္းထည့္လိုက္သည္။
"အာ့......ဟာ့.....အားးးး......"
ေရွာင္နန္ရဲ႕ေသးသြယ္တဲ့ခႏၶာကိုယ္ေလးကအဆက္မျပတ္တုန္ရီေန၍ ေအာက္ပိုင္းတစ္ခုလုံးကတင္းၾကပ္ေနကာ သတိမထားမိဘဲ ပါးစပ္ကညီးသံခ်ိဳခ်ိဳေလးေတြထုတ္လႊတ္ေနမိသည္။ အဆုံးမွာေတာ့ ေရွာင္နန္တစ္ေယာက္သတိေမ့/အိပ္ေပ်ာ္သြားေတာ့သည္။
ေရွာင္နင္က သူ႕လည္ပင္းနားမွာအသက္ရႉသံမွန္မွန္ထုတ္လႊတ္ရင္း အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ေကာင္ေလးကို ခ်ီလာခဲ့တယ္။ ေခါင္းေစာင္းကာ အိပ္ေမာက်ေနတဲ့ေကာင္ေလးကိုၾကည့္ရင္း တႏူးတညံ့ေျပာလိုက္သည္။
"အနာဂါတ္မွာ ဘာကိစၥေတြပဲျဖစ္လာ၊ျဖစ္လာ ကိုယ္က မင္းကိုအၿမဲကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ေပးမယ္၊ မိသားစုဝင္ေတြကဘယ္လိုပဲကန႔္ကြက္၊ကန႔္ကြက္ ကိုယ္က မင္းကိုဘယ္ေတာ့မွစြန႔္လႊတ္မွာမဟုတ္ဘူး။ ကိုယ့္ရဲ႕က်န္တဲ့ဘဝတစ္ေလွ်ာက္လုံးမွာ မင္း ရွိေနမွ ျဖစ္ေတာ့မွာ"
လေရာင္မွိန္မွိန္ေအာက္မွာ လူႏွစ္ေယာက္ရဲ႕အရိပ္ႏွစ္ခုက တျဖည္းျဖည္းနဲ႕ တစ္ထပ္တည္းက်ကာ တစ္ခုတည္းအျဖစ္ ေျပာင္းလဲသြားေတာ့သည္။
~~~~~~~~~~
Main Story ended here.
July 15, 2022.
12:34 AM