Unti-unting nagising si Apple Pie dahil sa mahinang pagdampi ng hangin sa kaniyang noo. Napakunot siya at pinilit binuka ang inaantok pang mga mata. Agad namang bumungad sa kaniya ang mukha ni Yohan. Mas akma sigurong sabihin na leegan nito ang una niyang nakita. Mahigpit kasi itong nakayakap sa kaniya at ang labi ay nakadampi sa kaniyang ilong kaya naman ramdam niya ang ritmong paghinga nito sa kaniyang noo. Ang mga binti nila ay magkapulupot at ang braso nito ay tila kahoy na nakadagan sa kaniya. Her eyes wandered and she slowly realized that they were both naked. Doon na unti-unting bumalik sa alaala niya ang nangyari kagabi.
"Pisteng yawa . . ." bulong niya sa sarili ngunit mukhang malakas pa rin iyon dahil mabilis niyang naramdaman ang paggalaw ni Yohan.
"Hmm . . ." he grumbled while adjusting his position and putting more of his weight on her. Ramdam niya ang pagbalik nito sa pagtulog.
Napatingala na lamang siya sa may kisame at doon na-realize na nasa sahig sila nakahiga. Matapos kasi nilang mahulog sa sofa ay inudyok naman siya ng gago na mag-round 2. Siya namang malandi na marupok ay tuwang-tuwa pa. They end up doing it multiple times, stopping whenever they feel tired but going all out again when they recover.
Mukhang hindi na niya namalayan na sa sahig sila natulog dahil na rin sa pagod. Ang huli kasi niyang natandaang lugar ay yaong console table na pinagpapatungan ng vase at babasaging figurine. Inisang hulog lamang iyon ni Yohan para maipatong siya doon kagabi.
Ano kayang nangyari sa vase?
Curious niyang nilingon ang kaniyang ulo sa kung saan ang table at nakitang nakatumba na iyon. Napanganga siya habang nakatingin sa basag na vase at figurine sa may gilid niyon.
The fuck did we do last night?
Gulat na naguguluhan siyang nakatingin sa table na iyon nang bigla naman niyang maramdaman ang unti-unting paggapang ng kamay ni Yohan sa may dibdib niya. She lightly flinched upon feeling his fingers circling her nipples. Mabilis niya itong nilingon at nakitang gising na pala ito.
"Old habits die hard," he said in his husky, morning voice as if he can read her mind. Mukhang pinapaalala nito sa kaniya na noon ay kaugalian na talaga nito na laruin ang dibdib niya. Binuka niya ang kaniyang bibig upang magsalita ngunit agad siya nitong pinigilan sa pamamagitan ng paghalik sa mga labi niya. "God, I miss you," anas nito sa pagitan ng halikan nila.
Nagpatangay naman siya sa mga halik nito na aaminin niyang na-miss niya. His lips that were so familiar yet strange grazed her upper lip. He nibbled it slightly before licking her lower lip. Sunod niyon ay walang pagdadalawang-isip nitong sinakop ang kaniyang mga labi at pinasok ang dila sa kaniyang bibig.
"Hmm . . ." he moaned in satisfaction and she was about to fall back on Cloud-9 where she was last night, but she suddenly heard a slight rattling of a doorknob. Agad namang napabuka ang kaniyang mga mata at nilingon ang pintuan ng silid na iyon. Hirap pa nga siyang gawin iyon dahil hindi pa rin siya tinitigilan sa paghalik ni Yohan. Bahagya niyang nilayo ang mukha nito sa kaniya kaya naman nagdesisyon ang lalake na ibaling sa dibdib niya ang atensyon nito.
She looked back at the door while Yohan was busy sucking and licking her right nipple. Unti-unti na nga itong pumapatong sa kaniya ngunit agad niya itong pinigilan nang mapagtanto na may sumusubok na buksan ang silid kung nasaan sila.
Jusko Lord! Yawa na!
Malakas siyang napamura sa kaniyang isipan nang makita at marinig na naman ang pagpihit ng siraduha.
"Yohan," panic niyang bulong habang nilalayo ang mukha ng lalake mula sa dibdib niya. "May tao sa labas," dagdag niyang ika habang pilit pa ring inaalis ang pagkakadagan sa kaniya nito. Buti na nga lang at nag-insist siya kagabi na isarado nito iyon. Kung hindi ay baka na-caught in the act silang dalawa.
"Wala akong pakialam," he grumbled annoyingly before trying to get close to her nipples again.
"Yohan!" naggalit-galitan na siya ngunit hindi siya nito pinansin at bumalik na naman sa ginagawa nito sa dibdib niya. "Yohan! Kuya mo ata nasa labas!" ika niya na agad namang nagpabalikwas ng tayo dito. Mabilis itong napalingon sa may pintuan habang siya naman ay nagmamadaling umupo at hinanap ang mga damit niya.
She quickly picked up her clothes but she suddenly let go of them again when she heard a loud bang from the door. Gulat siyang tumingin doon at nakita ang nakakunot na mukha ni Yohan habang nakatingin sa may pintuan. She then saw a shoe not far from the door. Mukhang binato ng lalake upang tumigil kung sino man ang nasa pintuan.
"Alis!" malakas na sigaw ng lalake na nagpabigla sa kaniya.
"Pagpasensyahan niyo na po, ginoo. Hindi ko po alam na nasa loob po kayo." Sunod niyang narinig ang nanginginig na boses ng isang babaeng katulong na mukhang ang tanging nais lamang ay mabuksan ang silid na ito at makapaglinis na. She then heard her scurry away in fear.
"Tsk. Istorbo," mahinang usal ni Yohan bago siya muling nilingon. Akma sana itong lalapit muli sa kaniya ngunit mabilis niyang pinorma ng sign of the cross and kaniyang dalawang braso.
"Ops! Wait lang! Diyan ka lang!" malakas niyang ika habang umaatras sa tuwing lalapit ito sa kaniya. Hindi niya nga lang na-realize kung gaano kangalay ang kaniyang mga binti dahil biglaan na lamang siyang napatumba.
Bago pa niya mabantaan si Yohan ay mabilis na itong nakalapit sa kaniya. Tinulungan siya nitong makatayong muli habang siya naman ay namumula dahil na-realize niyang nakahubad pa silang dalawa.
Dinidemonyo na naman ang utak ko!
"May masakit ba?" nag-aalala nitong tanong sa kaniya.
Oo. Yung puson ko. Gusto pang magpa-refill.
"Wala," mahina niyang sagot habang binabatukan ang sarili sa utak niya. Pilit niyang tinanggal ang pagkakahawak nito sa kaniya at muling lumayo.
"Bakit iniiwasan mo ako?" nakakunot-noong tanong nito sa kaniya. "Is it because of that bastard? Bakit hindi mo sinabi sa akin na pinupuntahan ka pala ng gagong iyon dito? Itatanan ka na ba niya?" sunod-sunod na demand ni Yohan.
Akma sana itong lalapit muli sa kaniya ngunit kinuha niya ang isang maliit na unan sa may sofa at binato iyon sa lalake. "Teka nga! Magbihis ka muna at nadi-distract ako diyan sa lawit mo!" Namumula siyang lumayo at tumalikod sa lalake habang maingat na sinusuot pabalik ang mga damit kagabi. Buti nga at narinig niya ang pagbibihis rin nito. Nang masiguradong tapos na ito ay saka na siya humarap muli dito.
"Happy?" he asked while motioning his clothed self. Tumango siya ngunit narinig niya itong bumulong. "Naiilang ka ngayon pero makanganga ka kagabi . . ."
"Ay piste ning yawaa!" inis niyang sigaw sabay pulot ng panibagong unan at binato sa lalake.
Natatawang sinalo ni Yohan ang binato niya at siya naman ay napahinto dahil sa nakita. It has been a long time since she last saw him smile genuinely to her. It was so refreshing. Mukhang napansin naman ni Yohan ang naging reaksyon niya dahil napahinto ito sa pagtawa at tinitigan rin siya.
Maya-maya ay bahagya itong ngumiti at binuksan ang dalawang braso. Wala ng tanong-tanong na nilakad-takbo niya ang pagitan nila at niyakap ito. Binaon niya ang mukha sa may dibdib nito habang si Yohan naman ay paulit-ulit na hinalikan ang tuktok ng ulo niya. Mas hinigpitan pa nito ang pagkakalingkis ng braso sa kaniyang beywang. Halos maiangat na nga siya nito mula sa lupa.
"I miss you," he whispered.
"I miss you too," naiiyak niyang sagot dito. Agad namang hinalikan ni Yohan ang kaniyang mga mata na naghihilam.
There and then, she realized that nothing changed. Sila pa rin ang dating college sweethearts na hindi malayo-layo sa isa't-isa. Sila pa rin ang dating Yohan at Apple Pie na parang aso't pusang nag-aaway pero at the end of the day ay magbabati. Sila pa rin yung dalawang barely-adult teenagers na ang raming plano sa future.
Kahit gaano katagal na hindi sila nagkita o gaano kalayo nila sa isa't-isa na kahit nga panahon na tinitirhan nila ay magkaiba, hindi pa rin maipagkakaila na sila pa rin ang dalawang taong nagmahalan ng lubos sa isa't-isa.
Apple Pie and Yohan forever, ika nga nila noon. This time ay sisiguraduhin na niyang walang hahadlang sa kanila.
Kahit na pakiramdam niya ay maiiyak siya ay pinilit pa rin niya ang sarili na magkaroon ng lakas ng loob. "Yohan . . . kailangan mong malaman kung anong nangyari noon," ani niya ngunit ang determinasyon niya ay biglang nawala nang makita ang seryosong mukha ni Yohan.
"I don't want to talk about it," he said firmly.
"Pero-" alma niya ngunit mas sumama ang mood ng lalake. Dahil sa nakita ay pinili na lamang niyang itikom ang bibig.
"I said I don't want to talk about it," mas mariin nitong ika.
But how would you know the truth if you don't even want to listen?