« Jeon JungAi!!!! ឯងឆាប់មកនិយាយជាមួយបងភ្លាមហេតុអីឯងរឹងក្បាលបែបនេះ »Jungkookស្រែកប្អូនស្រីដែរឡើងទៅបន្ទប់តាំងៗមិនងាកមកសូម្បីតែបន្តិវទាល់តែសោះក្មេងនេះនិយាយមិនចេះស្ដាប់គ្នាពិតមែន
« Jung!!បានហើយណាទុកឲ្យនាងសម្រួលអារម្មណ៍សិនទៅ »Taeyungក៏ចូលទៅសម្របសម្រួលនឹងលួងលោមឲ្យស្វាមីឲ្យត្រជាក់ចិត្ត
« អូនមើលគេចុះកាន់តែធំកាន់តែនិយាយមិនស្ដាប់ បងជាបងគេណានិយាយឲ្យគេល្អមិនមែននិយាយឲ្យគេអាក្រក់ឯណា »Jungkookនិយាយទាំងអសឮសង្ឃឹមនឹងមានអារម្មណ៍ថាអន់ចិត្តខឹងនឹងប្អូនស្រីនាយជាខ្លាំងខំនិយាយឲ្យល្អហើយបែរមិនស្ដាបៀនៅចចេសថែមទៀត
« បានហើយៗសម្រួលអារម្មណ៍ទៅណា ចាំអូនទៅនិយាយជាមួយនាងឲ្យណា »
« ហុឹមមម...អូនចាំជួយយកអាហារឲ្យនាងញុាំបន្ថែមផងមុននេះនាងញុាំបានតែបន្តិចទេ បងទៅធ្វើការហើយណា សឺត!!! »Jungkookដកដង្ហើមមួយធំចោលសម្រួលអារម្មណទាញកាបូបធ្វើការមករួចក៏មិនភ្លេចផ្ដាំឲ្យរាងតូចជួយយកអីឲ្យប្អូនស្រីរបស់នាយញុាំដែរព្រោះមុននេះនងញុាំបានតែបន្តចប៉ុណ្ណោះនិយាយរួចនាយឱនថើបថ្ពាល់រាងតូចមួយខ្សឺតរួចក៏ដើរចេញទៅបាត់
ពាក្យថាជាបងប្រុសឬមាននាមមានថាជាបងប្រុស ទោះបីជាសម្ដីរបស់គាត់មិនល្អតែងតែស្ដីថាឲ្យយើងប៉ុន្តែគាត់និយាយនេះចង់ឲ្យយើងល្អ ហើយបងប្រុសក៏មិនដែរខឹងនឹងប្អូនម្ដងណាឡើយទោះដឹងថាប្អូនខុសក៏នៅតែលើកលែងមិនយកទោសពីប្អូន បងប្រុសតែងតែបារម្មណ៍សុខទុក្ខប្អូនជានិច្ចទោះគាត់ស្ដីឲ្យយ៉ាងណាក៏ដោយក៏គាត់នៅតែបារម្មណ៍ពីប្អូនរបស់ខ្លួនដែរ។
បន្ទាប់ពីជុងហ្គុកទៅធ្វើការបាត់ រាងតូចក៏បានរៀបចំចានទុកហើយក៏បានធ្វើម្ហូបថ្មីមួយមុខទៀតដើម្បីយកទៅឲ្យជុងអានៅក្នុងបន្ទប់ ។
តុក!តុក!
« JungAi!នេះបងណាបើកទ្វាឲ្យបងបន្តិចមកណា »Taeyungដៃម្ខាងកាន់ថាសអាហារដៃម្ខាងទៀតគោះទ្វាឲ្យនាងតូចបើកទ្វារ
ក្រាក!
នាងតូចក៏បានបើកទ្វារមើលទៅទឹកមុខរបស់នាងគឺមិនស្រស់ទាល់តែសោះ ប្រហែលទើបតែយំហើយៗមើលទៅភ្នែកឡើងក្រហមនឹងហើមអស់ទៅហើយ
« ក្មេងចម្កួត!!ហេតុអ្វីយំបែបនេះ ម៉ោះៗចូលទៅខាងក្នុង »Taeyungអង្អែលថ្ពាល់របស់នាងតូចជូតទឹកភ្នែកដែរដក់នៅជាប់នឹងថ្ពាល់របស់នាងចេញរួចក៏ចូលនៅខាងក្នុង
« ហិក..ហិក..បងប្រុសគាត់មិនដែរស្ដីឲ្យខ្ញុំបែបនេះ »JungAiស្ទុះឱបថេយ៍យកៗមិនទប់សោះឡើយនាងមានអារម្មណ៍អន់ចិត្តហើយប្លែកចិត្តណាស់តាំងពីតូចរហូតមកដល់ធំបងប្រុសរបស់នាងមិនដែរហ៊ានស្ដីឲ្យឬស្រែកសម្លុតដាកៀនាងខ្លាំងៗម្ដងណាឡើយប៉ុន្តែថ្ងៃនេះវាក៏មានធ្វើឲ្យនាងទទួលយកមិនបាន
« ឈប់យំទៅណាហើមភ្នែកអស់ហើយ ស្ដាប់បងណាបងប្រុសឯងប្រហែលស្មុគស្មាញនឹងការងារព្រោះថាប៉ុន្មានថ្ងៃនេះគាត់មានការងារច្រើនណាស់ »
« ហិក...ហិក...គាត់ស្មុគស្មាញរឿងការងារចុះហេតុអីមកពាក់ពន្ធ័ខ្ញុំនឹងគេម្នាក់នោះទៅវិញគេបានធ្វើអ្វីគាត់ទៅបានជាគាត់ឲ្យខ្ញុំឈប់រាប់អានគេនឹងថាគេជាមនុស្សអាក្រក់ថែមទៀត »
« តោះៗបានហើយឈប់គិតពីរឿងនេះទៅ មកញុាំអីវិញល្អជាងណានេះបានធ្វើម្ហូបឆ្ងាញ់ៗឲ្យឯងច្រើនណាស់ »Taeyungក៏បន្លំមិនបានឆ្លើយនឹងសំណួរមួយនេះរបស់នាងតូចទោះគេក៏ដោយក៏គេមិនអាចប្រាប់បានដែរព្រោះខ្លាចថានាងទទួលយកមិនបាននូវរឿងនេះ
ក្រឡេកមកមើលខាងជុងហ្គុកវិញម្ដង នាយមកដល់ពេលនេះនាយកំពុងតែអង្គុយពិនិត្យការងារនឹងprojectហើយនឹងការនាំយកគ្រឿងពេជ្រថ្មីសម្រាប់លក់ក្នុងកំឡុងខែក្រោយនេះ ។
« ហេុីយ!!!!!តើយើងគួរធ្វើបែបណាប្អូនស្រីរបស់យើងកំពុងតែជិតចូលអន្ទាក់នាងម្នាក់នោះហើយ »Jungkookកំពុងតែធ្វើការសុខៗនាយក៏ស្រាប់គិតឃើញរឿងព្រឹកមិញជាថ្មីម្ដងទៀតបារម្មណ៍ពីប្អូនស្រីដែរបានស្គាល់នឹងអេរ៉ាព្រោះថាតាមតែសន្និដ្ឋានអេរ៉ានេះប្រាកដជាចង់ធ្វើអ្វីមួយជាមិនខានឡើយ
« Jungkook! »
« បងប្រុសមានការអ្វីមែនទេ? »
« ព្រឹកមិញមានរឿងអី?ហេតុអ្វីឯងស្ដីឲ្យប្អុនខ្លាំងបែបនេះ? »Yoongiក៏ដើរចូលមកសួរពីរឿងដែរកើតឡើងព្រឹកមិញព្រោះតែព្រឹកគេរវល់ជាប់ការងារជាបន្ទាន់ត្រូវទៅជាមួយភរិយាមកវិញថេយ៍ក៏បានប្រាប់រឿងទាំងអស់ទៅប្រាប់នាយ
« ខ្ញុំក៏មិនចង់ស្ដីឲ្យនាងដែរបង ប៉ុន្តែខ្ញុំខ្លាចនាងមានគ្រោះថ្នាក់ណាបងពេលនេះនាងកំពុងរាប់អានជាមួយនឹងJang Ara »Jungkookទ្រាំមិនបានហើយក៏មិនចង់លាក់ក៏ប្រាប់តាមត្រង់តែម្ដងទៅព្រោះបើទុកទៀតក៏គ្មានបានការអីដែរអ្វីដែរសំខាន់នាយត្រូវរកវិធីជួយឲ្យប្អូនស្រីនាយចេញពីអេរ៉ាឲ្យបានសិន
« ហ្ហាស៎????នេះតាំងពីពេលណា »Yoongiឮបែបនេះក៏ស្រាប់តែបើកភ្នែកធំៗភ្ញាក់ផ្អើលតែម្ដងហើយទៅស្គាល់អីតាំងពីពេលណាមកហើយនៀកពិតជាចំមែនហើយប្អូនស្រីពៅរបស់ពួកនាយរាប់អានសត្រូវស្រួលមិនស្រួលលង់ស្រឡាញ់គេទៀតក៏មិនដឹង
« ខ្ញុំក៏មិនដឹងដូចគ្នាខ្ញុំទើបតែឃើញពួកគេឆាតជាមួយគ្នានឹងឯង មើលទៅក៏ហួសណាស់ដែរដួចជាមិនមែនអ្នលស្គាល់គ្នា »Jungkookនៅពេលដែរនាយឆក់យកទូរសព្ទជុងអាមកមើលនោះឃើញថាការឆាតឆ្លងឆ្លើយរវាងពួកគេទាំងពីរនាក់ប្រៀបដូចជាមិនមែនអ្នកស្គាល់គ្នាធម្មតាយ៉ាងអញ្ចឹងព្រោះបើមើលទៅក្នុងសារនីមួយៗបង្កប់នៅអត្ថន័យស្នេហា
« ប្អូនស្រឡាញ់ឬរាប់អានស្រីឬប្រុសបងមិនហាត់នោះទេ តែនេះមកប៉ះចំសត្រូវរបស់ពួកយើងទៀតទុកបែបនេះមិនបានទេបងត្រូវតែរកវិធីឲ្យJungAiឈប់ »Yoongiនាយមិនខ្វល់ឬហាមឃាង់រឿងប្អូនទៅស្រឡាញ់ឬរាប់អានស្រីប្រុសនោះទេប៉ុន្តែវាសំខាន់ត្រង់ថាមករាប់អានប៉ះចំសត្រូវបែបនេះតើអ្នកណាទទួលយកបានទៅបើឧ.ស្រឡាញ់គ្នាពិតមែននោះមិនបង្កើតសង្រ្គាមហើយទេអី
« ខ្ញុំគិតមិនចេញទេបងមិនដឹងត្រូវធ្វើបែបណានោះទេ »
[ Afternoon ]
នៅម៉ោងប្រហែលជា2រសៀលនាងតូចJungAiក៏បានរៀបចំខ្លួនយ៉ាងស្រស់បែបបម្រុងនឹងចេញទៅណានៅខាងក្រៅ ។ បន្ទាប់ពីធ្វើខ្លួនរួចនាងក៏ចុះមកហើយក៏បានឃើញបងថ្លៃទាំងពីររបស់គេនៅជុំគ្នាតែម្ដងហើយ មិនដឹងទៅកើតឬអត់ទេបើលេងមកទាំងពីរបែបនេះ
« ឈប់ៗលឹបលៗនឹងប្រុងទៅណានឹងហ្ហាស៎ក្មេងកំហូច »Jiminឃើញនាងកំពុងតែដើរលឹបលៗក៏ផ្អាកដំណើរនាងរួចក៏សួរនេះដេញជើងទាន់ហើយតើបើមិនទាន់ប្រហែលរត់ត្រុយទៅបាត់ហើយ
« គឺខ្ញុំទៅដើរលេងជាមិត្តបន្តិចនឹងណាបងថ្លៃ »
« ហើយម៉ោងប៉ុន្មានមកវិញ កុំនៅយូរពេកប្រយត្ន័បងប្រុសឯងមកស្ដីឲ្យ »Taeyungក៏បានសួរថាទៅនឹងទៅប៉ុន្មានម៉ោងព្រោះខ្លាចថានាងទៅហើយមកលើសម៉ោងចំពេលដែរបងប្រុសទាំងពីររបស់នាងមកមានរឿងមិនខានទេ
« មិនយូរទេបងថ្លៃ ម៉ោង4:00ខ្ញុំមកវិញហើយ »
« ទៅចុះប្រយត្ន័ប្រយែងផងអញ្ចឹង »
« Tae!!ហេតុអ្វីបណ្ដោយនាងបែបនេះ »Jiminក៏បានសួរទៅកាន់ថេយ៍ហេតុអីបានបណ្ដោយនាងឲ្យទៅបែបនេះព្រោះមុននេះនាយក្រាស់ទាំងពីរបានខលមកផ្ដាំឲ្យជួយមើលកុំឲ្យនាងចេញទៅណា
« នាងធំហើយណា នាងក៏ចង់ដើរចេញទៅពិភពខាងក្រៅមើលគេមើលឯងដែរបើចេះតែឃុំនាងបែបនេះច្បាស់ជាស្រ្ដេសមិនខានទេ »Taeyungទោះស្វាមីផ្ដាំថាឲ្យគេមើលកុំឲ្យនាងចេញទៅក្រៅក៏ដោយប៉ុន្តែចិត្តរបស់គេដែរជាបងថ្លៃនេះគឺចិត្តមិនដាច់នោះទេណាមួយប្អូនក៏ធំណាស់ដែរគួរតែឲ្យគេចេញទៅពិភពខាងក្រៅបានដើរមើលមនុស្សម្នាមិនអាចចេះតែឃុំនឹងហាមឃាត់បែបនេះទេ
( Ara / JungAi )
« បងAraចាំខ្ញុំយូរឬអត់? »
« មិនយូរទេ ចុះបងប្រុសឯងហក៎មកបែបនេះប្រយត្ន័បងប្រុសស្ដីឲ្យ »
« គាត់មិននៅផង បងថ្លៃគាត់ជាអ្នលឲ្យមកបងកុំភ័យបងៗខ្ញុំខ្លាចប្រពន្ធណាស់ »
« ឯងចង់ទៅណា? »
« បងជូនខ្ញុំទៅមែនទេ? »
« នឹងហើយ ប្រាប់មកបងជូនឯងទៅគ្រប់កន្លែង »
« ចង់ទៅក្នុងបេះដូងរបស់បង »JungAiនិយាយឡើងសើចស្ងេញដាក់អេរ៉ាធ្វើឲ្យគេក្រវីក្បាលនឹងក្មេងម្នាក់នេះជាខ្លាំងតែម្ដងហើយនៅក្មេងទេប៉ុន្តែមើលសម្ដីចុះព្រានខ្លាំងណាស់ពាក្យនេះគួរតែគេនៀកជាtopនិយាយទើបត្រូវតែបែរជាឲ្យbttមកនិយាយដាក់ទៅវិញ (គេស្វីតគេនុងហា៎🙄)
(ស្វីតឲ្យហើយទៅភាគក្រោយដឹងហើយ🤓)
__________
To be continued.......
Thank for reading 💗✨
MOKA-ម៉ូកា