Chapter 34.
It's been a week simula noong nagyari Ang gabing yon, and sinisisi ko Ang sarili ko kung bakit kopa ginawa yun.
Araw araw o Gabi gabi kung iniisip na kasalanan ko talaga kaya nag away sila..
Pag tapos nang araw na yun past 11pm nag text sya saakin, humihingi nang pasensya dahil sa nagawa nya.. but I say sorry alam na alam Kong Ako Ang may kasalanan.
Kung Hindi lang Sana Ako nag Sabi o nag drama na birthday ko ay Sana Hindi nang yari yon..
Ayaw nyang sinisisi ko Ang Sarili ko sa nangyari, dahil kasalanan daw nya kasi nag kamali Ang typings nya.. pero alam na alam ko sa sarili ko na kasalanan ko yon..
That day ay hindi naman nag tagal Ang pag text namin, balik na ulit kami sa text lang, kung saan Hindi ako komportable pero ginagawa ko dahil sa kanya.
This past days, di na saya sumasabay saakin mag puyat, o parati nya nalang akong tinulugan o Minsan naman nag papa-alam sya na matutulog na sya, without asking me if okay lang saakin.. well okay lang naman saakin, pinayagan ko sya kahit gusto ko syang maka text, dahil text nalang Ang Meron kami.. text nalang Ang conversation namin..
But last time antok na antok rin ako at nag paalam Ako sa kanya na mauuna na akong matulog, and guest what, inaway nya Ako, sinabihan nya Ako na Minsan na ngalang Tayo mag text tapos matutulog kapa, inaway nya Ako na inaway, so I say sorry to him and kahit antok na antok Ako ay pinilit ko Hanggang sa lumipas Ang alas dos nang Umaga ay nag pasya kaming matulog na.. but I realized na Ang unfair nya, sya kaya ko syang patulugin kahit alam na alam Kong antok sya naaawa pa ako sa kanya.. but when Ako na Ang na antok Hindi nya Ako pinayagan.. so Ang unfair nang Mundo.. pero hindi ko alam Kong bakit ko pa sya minahal o bakit kopa pinatagal Kong alam ko naman ay masasaktan lang din naman ako.
Sa mga araw nag daan ay pinakita nya lang saakin na Hindi nya talaga Ako Mahal, Hindi nya talaga Ako first priority, hindi nya talaga Ako pipiliin.
Hindi ko naman hiniling na piliin nya Ako, Ang gusto ko lang bigyan nya ako nang halaga.. na bigyan nya Ako nang konting oras. Miss na miss ko sya, pero parang balewala lang sa kanya.. mga Gabi nag daan ay parang wala syang gana makipag-usap saakin, I try to fix everything, gusto ko na sya sabihan o tanungin kong laban paba kami o susuko nalang, pero ayokong mabasa o marinig Ang salitang sasabihin nya, na baka sa isang salita lang mawala sya..
Hindi ko kaya, hinding hindi ko kaya. Pero Alam ko naman na Hindi kami tatagal, nag hihintay lang Ako nang tyempo, pero sa ngayon wag Muna... Ayaw ko pa, hindi kopa kaya, di ko Alam Kong ano Ang gagawin ko kung mawala sya. Baka ma siraan Ako nang ulo nang dahil lang sa iniwan nya Ako..
Naalimpungatan Ako nang nakita Kong tumatawag si john, dali dali ko naman sinagot..
"Ohh?" Sabi ko sa kabilang linya.
"Anong ohh? Nasan kana?" Tanong nya.
"Nasa bahay pa bakit?" Naguguluhang tanong ko.
"Anong bakit? Naka drugs kaba? O naka inom nang gamot mo? Sigurado lutang ka na naman." Walang kwentang Sabi nya.
"Ano ba? Bakit ka napatawag?" Wala akong sa mood makipag-biruan ha, baka masapak ko sya kahit naka cellphone lang.
"Napatawag Ako para sabihin sayo na, nagsisimula na kaming gumawa nang project, kung ayaw mong pumunta edi Sana sinabi mo nang maaaga, hindi Yung lutang na na naman.." sermon nya at binabaan Ako nang telephono.
Nagulat Ako sa sinabi nya, at dali dali akong bumagon at kumuha nang tuwalya, hindi kopa na handa yung mga susuotin ko..
"Shitt!Gagawa palang kami nang project ngayon." Bigkas ko.
Nagtaka naman si mama dahil tumatakbo Ako at muntik na akong ma slide sa CR, Buti nalang talaga napa hawak Ako.
Nang matapos akong maligo ay kumuha Ako nang mga gamit ko at Tinesting, sa Huli Ang sinuot ko ay black and brown croptop and black jeans at black shoes.
Inayos ko na Ang buhok ko, nang matapos Ako sa buhok ay bag ko naman Ang inayos ko.. grabe minadali ko talaga lahat.. totoo Yung Sabi ni john.. lutang na lutang Ako..
Habang inaayos ko Ang bag ko ay nakikain narin Ako, una sinubuan pa ako ni mama pero sa pangalawa dahil tapos naman syang kumain ay kinuha nya ako nang Plato at nilagyan nang kanin..
So pabalik balik Ako dahil Hindi nya Ako papayagan Kong Hindi ako kakain..
Nag chat Ako Kay john na malapit na Ako kahit Hindi naman.. nang Makita ko na maayos na Ang istura ko ay nag paalam na Ako Kay mama at papa na aalis..
"Mag Ingat ka ha, umuwi ka nang Maaga." Sabi ni papa.
Nag thumbs up lang Ako sa kanya.. gagawa lang naman kami nang project for sure Hindi naman ako gagabihin..
Nang nakasakay Ako sa motor ay Panay seen ni john saakin di nya Ako nirereplyan, so nag sorry Ako sa kanya at sinabi ko na nakalimutan ko..
Then he replied "Lutang na nga, Tanga pa" anay napakasakit nang salita nang binigkas nang gonggong na yun ah! Mamaya ka sakin.
Nag bayad na Ako Kay Manong at nakita ko na kaunti pa naman sila, but naka pwesto na sila kung saan kami gagawa, naka tambay sila sa isang bakery shop, dahil walang available na bahay na pwedi naming tambayan..
Tinapik ko Ang likod ni john, at nagulat pa sila na nandito na Ako.
"Bilis mo ah." Segunda ni John..
Inirapan ko lang sya at nag fist bump Isa Isa sa kanila.. at na upo na, di ko pa alam Kong ano Ang gagawin pero bahala na.. Hindi pa kami kumakain but David volunteer to buy us some drinks and some food sa bakery..
Na kita ko na Hindi pa kami kompleto, Tama si pierce pa yung kulang.. I don't know where he is, Hindi naman minuminuto nag tetext kami..
But after minutes, dumating na rin sya.. I didn't look at him.. but nakita Kong nag fist bump sya Kay john and then saakin, I didn't look at him nag fist bump na rin ako sa kanya..
And then David buy him a drinks and ask us Kong saan kamii kakain.. busog pa naman ako, kasi kumain Ako sa bahay but kung kakainin sila nang kanin, ay kakain na rin ako..
Nang maka upo si pierce ay sinimulan nya nang gumawa nang project namin, I just look to our project, but I don't look at him..
And then Micheal came, so I offer a seat to him and nag transfer ako sa tabi ni john but I didn't know na Chelsea move at binigay ang upuan nya but si Micheal ay hindi umupo sa inupuan ni Chelsea instead he seat in my chair.. so Hindi pa ako na naka transfer sa tabi ni john, but I move a little bit, so Micheal could seat. But I got shocked na si Pierce pala Ang katabi ni Chelsea.. so umalis Ako doon at lumipat sa tabi john which is sa harap ni Karl.
"Ohh? Ayaw mong umupo sa tabi ni Pierce Gail.?" Tanong ni Chelsea.. but I refused to answer..
Nakita kong napatingin si john saakin at napakunot Ang nuo. But he didn't mind us, nag continue lang Ang aming pag gawa nang project..
"Parang uulan yata?" Tanong ni David.
"Parang nga." Segunda naman ni Karl..
Nagulat kami nang kumidlat at parang nag lightning saamin, but which I laughed at most when David got shocked at napaturo pa talaga sa langit..
"Okay kalang?" Tanong ni john sa kanya.
Napatawa naman sya. "Ganyan talaga Ako magulat tol."
Sabay sabay kaming napatawa Kay David. Like katawatawa naman talaga sya..
But Praise God kasi di kami nakidlatan.. automatikong nah lighting lang sya..
:)