The birthday party will happen at seven o'clock in the evening and it's already five fifty now in the afternoon. Gusto sanang mag hired ni grandma ng make up artist ko pero sinabi kong huwag na dahil dagdag gastos lang at si Shantal nalang ang magmi-make up sa akin.
I was just looking at the big mirror while Shantal is busy putting make up on my face. She's really good into make-ups. Busy siya sa boutique at pag-aasikaso sa dalawang kapatid niya pero pinaglaanan pa din niya ako ng oras kaya hindi ko maiwasang mapangiti.
"Nginingiti ngiti mo diyan?" tanong niya na halatang nag-aalala pa din.
Kanina pa niya sinasabi sa akin na huwag nalang akong pumunta at kong pwede ay sumama nalang siya kaso busy siya.
"Shan, kaya ko nga." sabi ko pero inirapan lang niya ako habang patuloy pa din sa paglalagay ng make up sa mukha ko.
"Pag ikaw umuwing luhaan, ewan ko nalang." sabi niya at umiling iling pa kaya natawa ako ng bahagya para hindi niya mahalata na kinakabahan din ako.
"Hindi ako tulad mo na iyakin." sabi ko pero inirapan lang niya ako ulit.
Matapos niya akong make-upan ay tuluyan na akong nagbihis at sinuot ang dress na susuotin ko para sa party. Tinulungan naman niya ako at pinatayo sa tapat ng salamin at inayos ang mahaba kong buhok. She then made me wear a necklace with a heart pendant on it partnered with heart shaped earrings. Matapos lahat ng pag-aayos ay tuluyan na akong hinatid ni Shantal sa gate ng bahay namin. I saw Jaxson now who is waiting for me. When he see me, he smiled. He was wearing a tuxedo that was look good on him.
"You look so beautiful and stunning." puri niya sa akin kaya nginitian ko siya.
"Okay lang ba ang suot ko?" tanong ko at tinignan saglit ang dress na suot ko, nag-thumbs up naman siya.
"It looks so good on you." sabi niya at sinuklian ko ulit siya ng ngiti.
Lumingon naman ako kay Shantal na ngayon ay nasa likuran ko, she still look worried. I hugged her and she immediately hugged me back.
"Thank you, Shan." pasalamat ko sa kanya para sa pag-aayos sa akin sa gabing ito.
"You're always welcome, beshywap." sabi niya at ng kumalas na ako sa pagkakayakap sa kanya ay hinawakan naman niya ang mukha ko gamit ang dalawang kamay niya.
"Mag-enjoy ka beshywap. Kapag kailangan mo ako ay tumawag ka lang ha, palagi akong available para sayo." sabi niya at tumango naman ako at niyakap ulit siya bago ako tuluyang inalalayan ni Jaxson pasakay sa shotgun seat dahil nakasuot ako ng heels.
Ng tuluyan na akong nakapasok ay may sinabi pa si Shantal kay Jaxson na huwag daw akong pababayaan doon sa party at tumango naman si Jaxson bago tuluyang umikot papunta sa driver's seat. Ng tuluyan ng umandar ang kotse ay napahinga ako ng malalim habang nakatingin sa daan. I needed to get myself ready for the visitors or guests dahil sigurado akong may mga gustong kumausap sa akin doon.
The venue is just in their mansion. Ng tuluyan na kaming makarating sa mansion nila ay kita ko kaagad ang iba't ibang mga mamahaling kotse na naka parking sa labas. Parang may parade ng mga sasakyan dahil sa sobrang dami. Jaxson immediately went out of the car and open the car's door for me. Hindi pa din ako maka get over sa sobrang daming sasakyan. Mabuti nalang at private ang lupa na ito na pag-aari lang nila Jaxson at malayo sa mga kabahayan kaya walang mga masyadong kotse na dumadaan dahil kong nagkataon ay sobrang traffic talaga.
Sa tuwing nakikita ko kong gaano kalaki ang mansyon nila ay hindi ko maiwasang paulit ulit talaga na mamangha. Their home is shouting abundance. Ng makapasok kami sa loob ng mansyon matapos kaming pinagbuksan ng dalawang guard ng malaking gate ay nakakapit lang ako sa braso ni Jaxson. Parang gusto ko nalang na lumabas ulit ng makapasok kami sa malaking pinto ng mansyon dahil kitang kita ko ang mga taong base sa mga itsura at mga suot nila ay mga mayayaman din.
May iba pa na napalingon sa amin kaya mas lalo akong kinabahan at napahigpit ang kapit ko kay Jaxson. I'm now sweating. Napansin yata yon ni Jaxson dahil lumingon siya sa akin at bahagyang pinisil ang kamay ko na nakahawak sa braso niya gamit ang isang kamay niya. Nandito na din ang mga kaibigan ni Jaxson at nakita kong ngumiti sila sa akin pero hindi ko man lang masuklian ang mga ngiti nila.
Iginiya ako ni Jaxson papunta sa isang table na may apat na upuan at malayo sa mga bisita kaya nakahinga ako ng maluwag kahit papaano. The stare of the guests are suffocating me earlier and it's making me uncomfortable. Ng makaupo ako sa isang upuan ay tumabi naman si Jaxson sa akin.
"You okay here?" tanong niya at tumango naman ako.
Hinawakan niya ang dalawang kamay ko at pilit akong pinapakalma. He already know that I'm not comfortable with so many people that are strangers to me. Nakita ko naman na lumapit sa amin si ate Czarina na kanina lang ay busy sa kaka- entertain sa mga bisita. She then hugged me while I was still sitting at my seat.
"I'm glad you're here, Janica." sabi niya at ngumiti naman ako.
Umupo siya sa katapat na upuan namin ni Jaxson at nagtawag ng waiter para humingi ng tatlong wine . The waiter immediately put wine glasses on our table and pour wine on it. Ng makaalis ang waiter ay agad na ininom ni Jaxson ang sa kanya. I also drink from my wine a little.
"Mom and Dad are busy talking to other guests so we can't talk to them right now but maybe later." sabi ni ate Czarina at tumango lang ako habang si Jaxson naman ay walang sinabi at abala lang sa kakatingin sa mga guests. The birthday party started at nine when the emcee started to speak using microphone. The emcee started the opening remarks and after that, he immediately called the birthday celebrant, my father. He was now wearing a black tuxedo with a blue necktie.
He was now carrying a wine glass with a wine on it while talking. He greeted the guests and thanked them for coming. He also talked about business industry and more about it specially his successful journey throughout the year and also thanked tita Sabrina for being a supportive wife of him. Panay lang ang pakikinig naming tatlo ni Jaxson at ni ate Czarina na katabi ngayon ang asawa niya na si Kuya Felix na kuya ni Solana.
After my father talked about business he immediately turned to our table. I saw how he smile when he see ate Czarina, Jaxson and me. I can't help but to start feeling nervous when he pointed his hand at us.
"And also to my children, thank you so much for respecting and loving me as your father." he said and sighed.
"Before I could forget, I wanted you all to know that I have a big important announcement." hindi maiwasang manlanig ang dalawang kamay ko na nasa ilalim ng table ngayon ng marinig ko ang sinabi niya, sigurado akong ito na ang oras na ipapakilala na niya ako sa lahat.
Pansin ko pa ang paglingon ni ate Czarina at ni Jaxson sa akin. They both hold my hands to make me feel calm but I can't stop myself from trembling.
"We're just here, Janica." sabi ni ate Czarina pero hindi pa din ako nakampante.
"I would like you all to meet my youngest daughter, Janica." when our father said that, all of the guests look at me.
Kahit wala naman silang sinasabi ay pakiramdam ko hinuhusgahan na nila ako sa pamamagitan ng mga titig nila. Parang hindi ako makatayo at gusto ko nalang tumakbo pero biglang naglahad si Jaxson ng kamay kaya wala akong nagawa kundi mapabuntong hininga at tanggapin yon at tuluyan ng tumayo. Pakiramdam ko anumang oras ay mahihimatay ako habang naglalakad palapit sa ama namin mabuti nalang nandito si Jaxson para samahan ako.
As I stepped closer to him, I kept on breathing hard. Ng tuluyan na akong nakalapit ay hindi pa din ako binibitawan ni Jaxson. I was in the middle while Jaxson and our father is both on my side. I looked at all of the guests again and was bothered by the cameras that are flashing and keeps on taking pictures of us so I immediately covered my eyes by my hand.
"Bakit ngayon niyo lang siya ipinakilala sa lahat? ano pong masasabi niyo Mr. Zigfred?" tanong ng isang reporter hanggang sa nagsunod sunod na.
The media started to asked about me and the noises makes me more nervous.
"Is she also came from Mrs. Sabina Zigfred?"
"Bakit kailangan niyo siyang itago? anak ba siya sa labas?"
"Did you have an affair back then?"
Ng sumobra na ang ingay ay hindi ko na nakayanan at gusto ko ng maiyak, it's suffocating me. Nagsiksikan na ang mga reporter kaya agad akong hinarangan ni Jaxson at lumapit din sa amin ang mga kaibigan niya at ang mga bodyguards para awatin ang mga nagkakagulo na media.
"Huminahon po tayong lahat." rinig ko pang sabi ng emcee pero hindi na matigil ang mga media.
Gusto ko ng makaalis. Biglang may humawak ng kamay ko at mabilis akong hinila paalis sa mga nagkakagulong media. We used the exit at the back of the mansion and when we finally get outside, he immediately let me get inside his car and drove it away from the mansion. Itinigil lang niya ito ng tuluyan na kaming nakalayo. Nahihirapan akong huminga dahil sa trauma sa nangyari at agad naman niya akong pinaharap sa kanya at hinawakan niya ang dalawang kamay ko.
"Elish, I'm here. Breathe with me." sabi niya at ginawa ko naman.
"Dahan dahan, inhale... exhale..." he said while still holding my hands, trying to make me calm.
When I calm, he immediately went out of the car and open the car's door for me. Dahan dahan akong bumaba at nakita kong nandito kami ulit sa lugar kong saan niya ako dinala noong lasing ako. Napapikit ako saglit para damhin ang hangin at pagkatapos ay tumingin sa city lights.
"They already know and... they might hate me." sabi ko, naiiyak na.
He went closer to me and hugged me. Tuluyan na akong napaiyak at napayakap na din pabalik sa kanya. Hindi ko na alam kong ano pa ang gagawin ko sa mga susunod na araw dahil natatakot ako. Paniguradong kakalat ang balita na anak ako sa labas. Ayaw ko ng pinagtitinginan ako kong saan ako pumunta at saktan ako ng ibang tao, natatakot ako... sobrang takot ako.
Napakalas ako sa pagkakayakap kay Sam ng biglang may mga kotseng dumating at nagsibabaan ang mga sakay doon.
"You don't have to worry, we are here to protect you." Jaxson said and immediately went closer to me and hug me.
Nasa likuran lang niya ang mga kaibigan niya habang ako ay walang tigil sa pag-iyak ng mahina at hinahaplos ni Jaxson ang buhok ko. After he hugged me, he then faced me and wipe my tears with his hands and smiled at me.
"We're just here, hindi ka namin pababayaan. Simula bukas, kami na ulit ang poprotekta sayo. Always remember this, as long as we're here, they can't hurt you because you're my sister, no one have the right to hurt my sister dahil ako ang makakalaban nila."