ညီညီႏွင့္အတူပါလာသည့္ မန္ေနဂ်ာေကာင္ေလးနာမည္က ရာဇာမိုးတဲ့။
"ရာဇာ.....ေဇနဲ႔ဖုန္းမေျပာျဖစ္ဘူးလား"
ရာဇာကခ်က္ခ်င္းပင္ျပန္ေျဖပါသည္။
"ဟုတ္ကဲ့ အၿမဲတမ္းေျပာျဖစ္ပါတယ္"
"ဟုတ္လား"
ညီညီ ဝမ္းနည္းမိသလိုလိုျဖစ္သြား၏။ ညီညီ့ကို ေဇကတစ္ခါမွဖုန္းမဆက္လို႔ေမးလိုက္ျခင္းပင္။
ညီညီထင္လိုက္တာက ေဇအလုပ္မ်ားေနလို႔ ဖုန္းေတာင္မဆက္အားဘူးလို႔ေပါ့။ ခုေတာ့ ကိုယ့္ကိုပဲ ေရြးမဆက္တာျဖစ္ေနသည္။ သူထည့္ေပးလိုက္တဲ့ မန္ေနဂ်ာေကာင္ေလးနဲ႔ေတာင္ ဖုန္းအၿမဲေျပာခ်္ိန္ရိွတာ ကိုယ့္ဆီေတာ့တစ္ခါေလာက္မဆက္သင့္ဘူးလား။ ဒီကသူ႔ဖုန္းကိုဘယ္ေလာက္ေတာင္ေမ်ွာ္ေနလိုက္လဲ။ တကယ္ပစ္ထားရက္လိုက္တာ။
"ငါ့ကိုေရာေမးေသးလား"
"Eagle အေၾကာင္းေတြကိုပဲ တင္ျပခိုင္းတာပါ"
"ေၾသာ္"
ကိုယ့္အေၾကာင္းေတြခ်ည္း ေျပာၾကတဲ့အေၾကာင္း သိတာေတာင္ ညီညီမေပ်ာ္ႏိုင္။
ဘယ္ေပ်ာ္မလဲ အလုပ္သေဘာအရ ကိုယ့္အေၾကာင္းေတြအစီရင္ခံတဲ့သေဘာမ်ိဳးေမးတာကိုး။ လြမ္းလို႔သတိရလို႔ ေမးတာမ်ိဳးမွမဟုတ္တာ။
ေဇ ဘာလို႔ဒီေလာက္ေအးစက္သြားရတာလဲ။
"ေလယာဥ္လတ္မွတ္ကို သန္ဘက္ခါျဖတ္ထားၿပီးၿပီ"
"အင္း"
ညီညီ ျမန္မာျပည္မွာ တစ္ပတ္ေလာက္ေနရမယ္ထင္ေသာ္လည္း ငါးရက္သာေနခြင့္ရသည္။ အသြားတစ္ရက္အျပန္တစ္ရက္နဲ႔ ပြဲတက္တစ္ရက္ဖယ္လိုက္ရင္ အသားတင္ႏွစ္ရက္သာေနခြင့္ရသည္။ ထိုႏွစ္ရက္က တစ္ရက္မွာလည္း အဝတ္အစားနဲ႔လိုတာေတြ လိုက္လုပ္ေနရတာနဲ႔ ေကာင္းေကာင္းလည္းမနားရ။ ကို႔ကိုလည္းအခ်ိန္မေပးရ။
မေန့က "Falling In Love" Red Carpet ပြဲၿပီးသြားေလၿပီ။ ထိုေန့ညကပင္စ၍လႊင့္ရာ ၾကည့္ရႈႏႈန္းအတန္သင့္သာရ၏။ သို႔ေသာ္ကိစၥမရိွ။ ခုမွႏွစ္ပိုင္းသာရိွေသးသည္။ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ တျဖည္းျဖည္းလက္ဆင့္ကမ္းၾကရင္း ၾကည့္ရႈႏႈန္းျမင့္လာလိမ့္မည္ဟုထင္သည္။ ကိုယ့္ပရိတ္သတ္ေတြရဲ့ Supporting အားကိုယံုၿပီးသား။
မနက္ျဖန္တစ္ရက္ကိုေတာ့ ကို႔ကိုအခ်ိန္ေကာင္းေကာင္းေပးခ်င္မိသည္။
"မနက္ျဖန္ေတာ့ မင္းနားလိုက္။ ငါ ကိုသက္ထင္နဲ႔တစ္ေန့လံုးအျပင္ထြက္မလို႔။ ေၾသာ္ ဒါမွမဟုတ္ အိမ္ျပန္ခ်င္လည္းရတယ္"
"ဟုတ္ ဒါဆို ကြၽန္ေတာ္ခဏျပန္ခ်င္တယ္။ တစ္ခုခုရိွရင္ ကြၽန္ေတာ့္ကိုဖုန္းဆက္ေပါ့"
ရာဇာမိုးသည္ ရည္ရည္မြန္မြန္ရိွၿပီး ေဇ့ေလာက္နီးပါးေတာ္သည္။ ညီညီနဲ႔အသက္အတူတူျဖစ္ၿပီး သူ႔ကိုယ္သူေတာ့ "ကြၽန္ေတာ္"ဟုသံုးတတ္သည္။ ကိုယ့္လူမ်ိဳးအတူတူျဖစ္ေနေတာ့ တိုင္ပင္ရတာလြယ္သည္။ ကိုရီးယားမွာ ခဏေလးအတြင္း ျမန္မာလူမ်ိဳးမန္ေနဂ်ာကို ေဇ ဘယ္လိုမ်ားရွာႏိုင္လိုက္ပါလိမ့္။
ယာယီမန္ေနဂ်ာဆိုေတာ့ ငါးရက္ျပည့္လို႔ကိုရီးယားကိုျပန္ရရင္ သူ႔အလုပ္ကၿပီးၿပီျဖစ္သည္။ ဘာေတြလုပ္ကိုင္စားလဲမသိ။ တစ္ေျမတည္းသားခ်င္းမို႔လို႔ ညီညီ ေဖးမခ်င္စိတ္ေတြရိွခဲ့သည္။
..........
ညီညီ အစ္ကို႔အိမ္ကိုေရာက္ေနသည္။ ဒီတစ္ခါေတာ့ ညီညီကစၿပီး သြားလိုက္ျခင္း။ ညီညီျပန္ေရာက္လာတာနဲ႔ အစ္ကိုကပဲ အရင္ဆံုးေရာက္ေရာက္လာတတ္တာေလ။ ကို႔ဘက္ကခ်ည္း လာေနရတာမ်ိဳးမျဖစ္ေအာင္ ညီညီကလည္း ကို႔ကိုေတြ့ခ်င္မွန္း ကိုသိေအာင္ ညီညီလာခဲ့ျခင္းပင္။
သက္ႏွင္းနဲ႔လည္းမေတြ့ရတာၾကာၿပီ။ အိမ္ေရာက္ေတာ့ သက္ႏွင္းက ကံေကာင္းေထာက္မစြာရိွေနသည့္အတြက္ ကိုရီးယားကေနဝယ္လာသည့္ စလင္းဘတ္တစ္အိတ္လက္ေဆာင္ေပးလိုက္၍ အႀကီးအက်ယ္ေပ်ာ္ေနေလသည္။
ၪီးနဲ႔အန္တီကလည္း ညီညီ့ကို ကမ႓ာေက်ာ္ေပါက္တစ္ေယာက္ျဖစ္ေအာင္ႀကိဳးစားႏိုင္ခဲ့တဲ့အတြက္ ဂုဏ္ယူေၾကာင္းေျပာသည္။ မေတြ့ရတာၾကာၿပီမို႔ စကားေတြအမ်ားႀကီးေျပာခ်င္ေပမယ့္ ကိုကစကားကိုခဏခဏျဖတ္၏။ သူ႔နဲ႔ေတြ့ရမယ့္အခ်ိန္ေတြပဲ့ပါသြားလို႔တဲ့။
ထိုသို႔ႏွင့္ ကို႔အခန္းထဲေရာက္ေရာက္ခ်င္းပင္ ကိုကညီညီ့ကိုက်စ္ထုတ္ေနေအာင္ ဖက္ထား၏။ အခြင့္ရတိုင္းဖက္ေနေတာ့တာပါပဲ။
"ဖက္လို႔ကိုမဝဘူးကြာ"
"ကို... သီခ်င္းေရးၾကမလား"
ညီညီေခါင္းထဲေပၚလာသည့္အႀကံ။ အျပင္သြားတာက် ပင္လည္းပင္ပန္းသလို လြတ္လည္းမလြတ္လပ္။ အိမ္မွာပဲတစ္ခုခုလုပ္ရင္ေကာင္းမလားစဥ္းစားမိရင္း ကိုသီခ်င္းသစ္မထြက္တာၾကာတာေတြးမိတာနဲ႔ သည္အႀကံကေပၚလာတာ။
"ဟင္ ေကာင္းသားပဲ"
"ဒီေန့အၿပီးေရးမယ္။ ဒီေန့တစ္ေန့လံုး ကိုနဲ႔အတူေနေပးမယ္"
ကိုကညီညီနားနားကပ္လာသည္။
"ညဘက္ေရာလား"
"အာ....."
ညီညီရွက္သြားရၿပီ။ ရွက္တတ္မွန္းသိလို႔ အဲ့ကိစၥေတြကိုလွစ္ခနဲ ျပန္ျပန္ေျပာတတ္သည္။
"ဟားဟား ဘာလို႔ရွက္သြားတာလဲ။ ကိုယ္ေျပာတာမဟုတ္တာမပါပါဘူးေနာ္။ ဘာေတြေလ်ွာက္ေတြး"
"ေတာ္ၿပီကြာ မေျပာနဲ႔ေတာ့။ သီခ်င္းေရးပါမယ္ဆို။သက္မင္းခန္႔ထင္ အမိုက္စားျပန္လာတယ္ဆိုၿပီးျဖစ္သြားေအာင္"
"အဟဟ ဟုတ္ပါၿပီဗ်ာ။ ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းလိုက္တာ ရႊတ္"
"ေဟာ လုပ္ျပန္ၿပီ"
"ဘာျဖစ္လဲ ကိုယ့္ခ်စ္သူကိုယ္နမ္းတာပဲ။ တေစနမ္းရင္ေတာင္မဝတဲ့ပါးေလးကို အၾကာႀကီးေနမွနမ္းရတာ ညီတားလည္းနမ္းမွာပဲ"
ခ်စ္သူႏွစ္ၪီးရဲ့ခ်ိဳၿမိန္တဲ့ အခ်ိန္ေလးေတြက အူးအသည္းလိႈက္ဖြယ္။ ခ်စ္ရသူနဲ႔အတူရိွေနရင္ကို ဘာမွမလိုအပ္ေတာ့သည္အထိ ျပည့္စံုေနမိတာမ်ိဳး။
"အိုးမိုး ...... ဘာေတျြဖစ္ကုန္ၾကတာတုန္း"
"ဟင္...."
"ဟ...."
ေနာက္ကရုတ္တရက္ႀကီးထြက္လာသည့္ သက္ႏွင္းအသံႀကီး။ တကယ္လန္႔ျဖန္႔သြားတာ။
ႏွစ္ေယာက္သားကိုယ္ကိုအျမန္ခြာလိုက္ၿပီး ရွက္ကိုးရွက္ကန္း ေတာင္ၾကည့္ေျမာက္ၾကည့္လုပ္မိသည္။
"ဖန္ေတြေရ႔ွပဲ ရိုျပလိုက္ၾကပါ။ ေနာက္ကြယ္ထိတစ္တီတူးေနစရာမလိုပါဘူး"
သက္ႏွင္းစကားေၾကာင့္ ခ်စ္သူႏွစ္ၪီးစလံုးေခတၲေၾကာင္သြားသည္။ သက္ႏွင္းကရိပ္မိပံုမေပၚ။ ဇာတ္ကားထဲက ပါတနာေတြ ဖက္ေနတယ္ပဲထင္သြားတာေနမယ္။ ဝင္လာတုန္းကလို မသကၤာ အံ့ၾသေနသည့္ပံုမဟုတ္ေတာ့ဘဲ ပံုမွန္ျပန္ျဖစ္သြားသည္။ ထိုမွညီညီလည္းသက္ျပင္းခ်ိႏိုင္ကာ တစ္ခုခုဆီထိုင္မည္အျပဳ ကိုကညီညီ့လက္မ်ားကိုတင္းေနေအာငိဆြဲထား၏။
ကို႔ကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ဆံုးျဖတ္ခ်က္တစ္ခု ခိုင္ခိုင္မာမာခ်လိုက္ၿပီပံုလို။ မဟုတ္မွ.....။
"သက္ႏွင္း"
"ဟင္"
သက္ႏွင္းကအူတူတူေလးျပန္ၾကည့္လာၿပီး တြဲထားၾကသည့္လက္ေနရာကိုတစ္လွည့္ ညီညီတို႔ကိုတစ္လွည့္ၾကည့္သည္။ သူလည္းဇေဝဇဝါျဖစ္ေနတာေနမွာ။
"ငါတို႔တြဲေနၾကၿပီ"
အစ္ကိုဖြင့္ေျပာျပလိုက္သည္။ ညီညီျဖင့္ရင္ေတြတုန္လာတာ။ အနီးနားကိုလူေတြကို ဖြင့္ေျပာျပသင့္တယ္လို႔အၿမဲေတြးမိေပမယ့္ တကယ္တမ္းေျပာျပရတဲ့အခါ စိတ္ေတြလႈပ္ရွားလိုက္တာမွ ငလ်င္လႈပ္ေနတဲ့အတိုင္းပဲ။
"ဟားဟား လုပ္ျပန္ၿပီ လုပ္ျပန္ၿပီ။ ဖန္ေတြေရ႔ွပဲရိုျပပါဆိုတာကို။ အပိုေတြလုပ္ေနျပန္ၿပီ။ မသိရင္တကယ့္ရည္းစားေတြလို႔ထင္..... ဟမ္ အတည္ႀကီးလား"
ခုမွလံုးလံုးလ်ားလ်ားယံုသြားပံု။
"ဝွက္သယ္....အိုးမိုင္ေဂါ့..... တကယ္ တကယ္ႀကီး ဟုတ္လား။ တကယ္ႀကီးတြဲေနၾကတာဟုတ္လား"
"ရႈး....တိုးတိုးေျပာပါဟ"
"အိုးမိုင္ေဂါ့ဒ္...... ဒါ ဒါအိပ္မက္လား လက္ေတြ့မလား။ ညီညီ အိပ္မက္မဟုတ္ဘူးမလား"
သက္ႏွင္းၾကည့္ရတာ စိတ္နဲ႔လူနဲ႔မကပ္။အႀကီးအက်ယ္ကို အံ့ၾသေနေတာ့၏။
"အမွန္ပါပဲ သက္ႏွင္း"
"ဘယ္တုန္းကလဲ ဘယ္တုန္းတည္းကလဲ"
အစ္ကိုက ေျပာျပလိုက္လို႔ရသည္ဆိုသည့္ အဓိပၸါယ္ႏွင့္ ေခါင္းၿငိမ့္ျပသည္။
"Series ရိုက္ၿပီးလို႔ ငါကိုရီးယားကိုျပန္တဲ့ေန့က"
"ဝါး..... ဒါဆို.....ေျခာက္လေတာင္ေက်ာ္ၿပီပဲ။ လ်ိႈထားတယ္ က်န္း"
"ေျပာျပမလို႔ကို မေျပာရဲလို႔ပါ"
"ဟင္း ငါေတာ့ ဘယ္လိုေပ်ာ္နီးကားေပ်ာ္မွန္းကို မသိဘူး။ ဟဲ့ ကိုကို နင္ ညီညီ့ကိုေကာင္းေပးေနာ္။ အရင္တစ္ေယာက္လိုမ်ိဳးမလုပ္နဲ႔။ လုပ္ရင္ ငါနဲ႔အေတြ့ပဲ"
"က်စ္... သက္ႏွင္း ဘာလို႔အရင္ကအေၾကာင္းေတြပါလာတာလဲ။ နင္ထင္တာထပ္ ငါညီညီ့ကိုပိုခ်စ္တယ္။ နင္ေျပာစရာမလိုဘူး"
"အိုးမိုင္ေဂါ့ဒ္ Speechless ပါရွင္။ မီေတာ့သြားၿပီ။ ခ်စ္သူႏွစ္ေယာက္ကို မေနွာင့္ယွက္ေတာ့ဘူး။ အခ်ိန္ေကာင္းေလးေတြပိုင္ဆိုင္ႏိုင္ၾကပါေစရွင္။ ဘိုင့္"
"သြား သြား ေနာက္လည္းတံခါးေခါက္ၿပီးမွဝင္"
"ညီညီ ညီညီ မင္းရဲ့အရိပ္ကေလးငါ ညီညီ ညီညီ ×× ညီညီ ညီညီ ေနြးေထြးစြာခ်စ္မွာ ညီညီ ညီညီ ×× ဘယ္သြားသြားမင္းေလးရဲ့ေဘးမွာ ×× ဘာလုပ္လုပ္ မင္းအေၾကာင္းပဲေတြးကာ...."
သက္ႏွင္း၏ ေစာင္းေျမာင္းသီခ်င္းသံသည္ ညီညီတို႔ကိုေလွာင္ေျပာင္သြားေသးသည္။ သီခ်င္းသံသည္ တံခါးအျပင္ဘက္ ေဝးသထက္ေဝးသြားမွ အခန္းထဲတိတ္ဆိတ္စြာက်န္ခဲ့သည့္ ခ်စ္သူႏွစ္ၪီးဆီတြင္ စိတ္ေတြေပါ့ပါးက်န္ခဲ့သည္။ တစ္ၪီးတစ္ေယာက္ကိုဖြင့္ထုတ္ျပႏိုင္ခဲ့သည့္အျပင္ အသိအမွတ္ျပဳခံလိုက္ရသည့္ ဆက္ဆံေရးမို႔ ပိုပိုၿပီးတန္ဖိုးထားလာမိသည္။
"ကို သက္ႏွင္းစကားေၾကာင့္ မ်က္ေမွာင္က်ံဳ႔ေနတာလား"
ကိုကျပန္မေျဖ။ အင္တင္တင္မ်က္ႏွာနဲ႔သာျပန္ၾကည့္သည္။ ဟုတ္ေနတာပဲ။
"ညီဘယ္လိုမွမေတြးဘူးေလ။ ညီ မေတြးရင္ရၿပီမလား။ အတိတ္ကအတိတ္ပဲ။ ျပန္ျပင္လို႔မွမရတာ။ ျပင္လို႔မရတာႀကီးကို ခုတံုးလုပ္ၿပီးစိတ္ဆိုးစိတ္ေကာက္တာမ်ိဳး ညီ မလုပ္ပါဘူး။ အဲ့တြန္႔ေနတဲ့မ်က္ခံုးေတြေျပလိုက္ေတာ့လို႔"
"ကိုယ္တကယ္ခ်စ္တာကိုသက္ေသျပဖို႔ ညီ့ကိုလက္ထပ္ပစ္လိုက္ခ်င္တယ္။ လုပ္လို႔မရေသးလို႔သာ"
အတိတ္ကိုျပန္ေဖာ္ရင္ ကိုကနည္းနည္းမွမႀကိဳက္။ ေရာင္စဥ့္ကိုအသည္းအသန္ႀကိဳက္ခဲ့ၿပီး တြဲခဲ့တာသူမဟုတ္တဲ့အတိုင္းပဲ။ ခနဲ႔တာမွမဟုတ္တာ။ သမုတ္ေနတာမွမဟုတ္တာ။ စကားအျဖစ္ေျပာမိတာပဲကို။ အမွန္တိုင္းေျပာရရင္ ေရာင္စဥ္လည္းမမွားဘူးထင္သည္။
ညီညီေတာင္ ကို႔ကို အရင္သက္ထင္ပံုစံမ်ိဳးပဲျပန္ျမင္ခ်င္တာ။ ေဝေလေလပံုစံမ်ိဳးကိုမဟုတ္။ ေရာင္စဥ္က သူ႔ခ်စ္သူတိုးတက္ရာတိုးတက္ေၾကာင္းအတြက္ ေခ်ာ့တစ္ခါ ေျခာက္တစ္လွည့္ေျပာျခင္းကို အစ္ကိုကအစြန္းေရာက္ေတြးပစ္လိုက္တာ။ ဒါ့ေၾကာင့္သူတို႔လမ္းခြဲလိုက္ၾကတာ။
တကယ္မခ်စ္ဘဲနဲ႔ ႏွစ္ခ်ီၿပီး အလကားတည္ေဆာက္ခဲ့မိတဲ့ ဆက္ဆံေရးတစ္ခုမို႔လို႔ ျပန္ေဖာ္တာမ်ိဳးမႀကိဳက္တာဆိုေတာ္ေသးသည္။ တကယ္လည္းခ်စ္ခဲ့ရက္နဲ႔ စကားအျဖစ္ျပန္ေျပာမိတာေလာက္ကို ခါးခါးသီးသီးျဖစ္ေနတာေတာ့ ကို႔ဘက္က သက္သက္မဲ့အိုဗာျဖစ္ေနတာ။ လိပ္ျပာမလံုတာ။ တစ္ဖက္သက္ဆန္ေနတာ။ ႏွစ္ၪီးႏွစ္ဖက္အမွားကိုသူမ်ားအေပၚအကုန္ဖို႔တာ။ ကိုယ့္အားနည္းခ်က္ကို သူမ်ားကိုဆြဲဖံုးတာ။ ကို႔ရဲ့အေမွာင္ဘက္ျခမ္းက ဒီလိုေလးေတြေတာ့ရိွသည္။
"လာပါ သီခ်င္းေရးရေအာင္"
"အင္း"
........
ဒုတိယေျမာက္ PAK (Perfect All Kill) ရခဲ့
သည့္ Artist K ၏ "Love-Nest"
ပထမဆံုး Full album ႏွင့္ အမိုက္စား Comeback Title Song "Love-Nest" သည္ fourth Generation အဖြဲ႔မ်ားထဲမွ Artist-K ကို ပထမဆံုးေသာ PAK သီခ်င္းႏွစ္ပုဒ္ရိွအဖြဲ႔တစ္ဖြဲ႔ ျဖစ္လာေစသည္။ ညီညီနဲ႔ေယာင္းမင္းနဲ႔ေရးထားသည့္ သီခ်င္းဆိုတာေပါ့။
သီခ်င္းပါအေၾကာင္းအရာမွာ ခ်စ္သူႏွစ္ၪီး (ဥပေဒမဲ့ေဒသရိွ)၏ အခ်စ္အသိုက္အၿမံဳေလးအေၾကာင္းျဖစ္ၿပီး သီခ်င္းကေတာ့ LGBT အတြက္အဓိကရည္ရြယ္ခဲ့သည္။
ခ်စ္ပါေသာ္လည္း အခ်စ္ကိုတစ္ၪီးကိုတစ္ၪီးပိုင္ဆိုင္ခြင့္ေပးဖို႔ရာ ဥပေဒမရိွသည့္ေနရာမ်ားက ခ်စ္သူမ်ားအေၾကာင္းသီဆိုထားသည့္သီခ်င္း။ English Song မို႔ ကိုရီးယားတင္မဟုတ္ဘဲ အေနာက္ႏိုင္ငံမ်ားထိတန္းေရာက္သြားၿပီး သီခ်င္းကတန္းအားရံုစူးစိုက္မႈရလာခဲ့သည္။
LGBT Pride ေခါင္းစဥ္ကို အျမင္တစ္မ်ိဳးနဲ႔ Presentation ေကာင္းေကာင္းျပလိုက္ႏိုင္သည့္ႏွယ္။ Artist-K ၏ အေအာင္ျမင္ဆံုးအခ်ိန္လို႔ ေျပာရေအာင္ပင္ သီခ်င္း၏ေပါက္ေျမာက္မႈက ထိပ္တန္း၌ရိွေနခဲ့ပါသည္။ ထြက္သမ်ွသီခ်င္းတိုင္းက Vibe မတူ၊ Source မတူ၊ Genre မတူ။ တစ္မ်ိဳးစီအသစ္အသစ္ေသာေတြကိုသာခ်ည္း ခ်ျပႏိုင္ခဲ့သည္။
ေနာက္ဆက္တြဲေအာင္ျမင္မွာမ်ားအေနျဖင့္ Billboard Hot 100 မွာပင္ နံပါတ္ ၆၇ ႏွင့္ Debut ေလသည္။ ပြဲၪီးထြက္သံုးႏွစ္ႏွင့္ ဤစံခ်ိန္ကိုရသည္မွာ BLACKPINK ႏွင့္ Artist-K သာရိွရာ ေနာက္ K Pop ေလာက၏အနာဂတ္အတြက္ ေရႊေရာင္ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္ အင္အားႀကီးသည့္ အဖြဲ႔တစ္ဖြဲ႔ဟုပင္ တင္စားခံရေလသည္။
Artist-K သည္ အေနာက္တိုင္းႏိုင္ငံမ်ားတြင္ ပရိုမိုးရွင္းအတည္တက် မဆင္းရေသးေသာ္လည္း Love - Nest ေၾကာင့္ တစ္စိတ္တစ္ပိုင္းဆင္းၿပီးသားျဖစ္သြားသည္။ Choreography မ်ားမ်ားစားစားမပါဘဲ Song Concept ႏွင့္ကိုက္ညီစြာ ႏိုင္ငံအေတာ္အမ်ားမွလူအမ်ားကို ထည့္သြင္းရိုက္ကူးထားသည့္ အမ်ားႏွင့္မတူသည့္ MV အသြင္အျပင္ကလည္း ေရပန္းအေတာ္စားေနခဲ့သည္။ Million sellers မ်ားလည္းျဖစ္တာမို႔ တကယ္ကို Artist-K ၏ Golden Time ပင္ျဖစ္ေလသည္။
"ခ်ူခါဟဲ All my brothers ..... I'm so so proud of you all"
ေဇ့ကိုၾကည့္ရတာ တစ္မနက္လံုးၿပံဳးေပ်ာ္ေန၏။ အဲ့အၿပံဳးေတြကို မျမင္ရတာၾကာၿပီရယ္။ သူအပင္ပန္းခံထားရတာနဲ႔တန္ေအာင္ ရလာဒ္အႀကီးႀကီးရ၍ ကိုယ္ေတြနီးပါးေပ်ာ္ေနေတာ့သည္။
"ေယာ္ဒါပြန္း ေျပာစရာရိွပါတယ္။ ၾကားလိုက္ရင္လံုးဝအံ့ၾသသြားမယ္ထင္တယ္"
ေဇ့ကိုၾကည့္ရတာ ေကာင္းတဲ့ကိစၥတစ္ခုခုအႀကီးႀကီးရိွေနတဲ့ပံု။ အရမ္းေတြေျပာျပခ်င္ေနတဲ့ပံု။ ဒီလိုပံုနဲ႔တစ္ခုမွမျမင္ဖူးတဲ့ ေဇေတာင္ ဒီေလာက္စိတ္လႈပ္ရွားေနတာဆိုေတာ့ သူ႔ၾကည့္ၿပီး ညီညီတို႔အကုန္လံုးေရာရင္ခုန္လာၾကသည္။
"ဘာပါလိမ့္"
"ျမန္ျမန္ေျပာျပပါေတာ့"
"ပါးလိ ပါးလိ"
"ပထမတစ္ခုက Cochella မွာ Artist တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ေဖ်ာ္ေျဖေပးဖို႔ကမ္းလွမ္းခံရတယ္။ Yes or No?"
ညီညီတို႔တံု႔ဆိုင္းမႈမရိွဘဲ ေျဖလိုက္သည္။
"Yes!!! "
"ေနာက္တစ္ခုက USA Promotion ကိုထင္ထားတာထက္ေစာၿပီးလုပ္မယ္လို႔ေတြးထားတာ အခုပိုေစာပါေတာ့မယ္။ American Variety Show ႏွစ္ခုကေန Artist-K ကို Guest အေနနဲ႔ဖိတ္ၾကားထားပါတယ္။ Yes or No?"
"Yes!!!!"
ညီညီတို႔သိပ္ကိုေပ်ာ္ေနမိၾကၿပီ။ ေအာင္ျမင္မႈကဒီေလာက္ထိကို ထက္ၾကပ္မကြာလိုက္လာတယ္တဲ့လား။ တကယ္ တကယ္ အမ်ားႀကီးႀကိဳးစားဖို႔လိုၪီးမယ္ထင္တာအခြင့္အေရးကေစာၿပီး ေရာက္လာတာမို႔။ ခုခ်ိန္မွာညီညီတို႔အတြက္ေရြးျခယ္မႈက Yes or Yes ပဲ။
"ေနာက္တစ္ခုက...."
"ဟမ္ ေနာက္တစ္ခုထပ္ရိွေသးတာလား"
"ဝါး....အေတာ္မိုက္တာပဲ"
"ဘာလဲ ဘာလဲ"
"အဲ..... USA မွာက်င္းပမယ့္ LGBT Pride Day Tower မွာ မိန္႔ခြန္းေျပာနဲ႔ေဖ်ာ္ေျဖေပးဖို႔လည္း ကမ္းလွမ္းခံရထားတာရိွတယ္။ Government Association မ်ိဳးမဟုတ္ဘဲ LGBT Community ကက်င္းပတဲ့ပြဲမို႔လို႔ မျဖစ္မေနတက္ရမယ္လို႔ မဆိုလိုဘူး။ ၿပီးေတာ့အဲ့ရက္က WhiteNet နဲ႔ Collab သီခ်င္းအတြက္ ရက္ခ်ိန္းနဲ႔သြားတူေနေလာက္မယ္။ လက္ခံမလားလက္ခံမလား ခုတစ္ညစဥ္းစားၾကည့္ၾကေပါ့။ သြားခ်င္ရင္ ငါ Eagle အေမနဲ႔ ရက္ၫွိေပးဖို႔ေတာင္းဆိုၾကည့္ေပးမယ္"
ညီညီတို႔ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ၾကည့္မိၾကသည္။ ဆံုးျဖတ္ခ်က္က လက္လြတ္စပယ္ခ်လိုက္လို႔မရ။ ဟိုကိုလည္းသြားခ်င္သည္ ဒီကလည္းရက္ကတိုက္။
ညီညီတို႔သိပ္အံၾသခဲ့ရသည့္ ျပည္တြင္း Collab ရမည့္အဖြဲ႔သည္ စီနီယာ WhiteNet ႏွင့္ပင္ျဖစ္၏။ ထူးထူးျခားျခား ျမန္မာ့ Culture မ်ားကို Highlight ေပးမည့္သီခ်င္းမို႔ Artist-K ႏွင့္အတူတြဲလုပ္ဖို႔ျဖစ္လာသည္။ စီနီယာေတြကလည္း Asia ပြဲစဥ္ေတြနဲ႔မို႔ ရက္ကထိုရက္ကေလးသာရသည္။
ညီညီ USA ကိုသြားခ်င္တယ္ဆိုတာကလည္း LGBT သီခ်င္းထုတ္ထားလို႔ LGBT ပြဲမွာသြားဆိုျပၿပီးဖန္သြားရွာတာမ်ိဳးမဟုတ္။ တစ္ကမ႓ာလံုးမွာ အင္တိုက္အားတိုက္ လက္ခံေအာင္လုပ္ေနၾကေပမယ့္လည္း လက္ခံတဲ့သူေတြက လူနည္းစုထဲမွာပါေနေသးသည္။ စစ္အာဏာရွင္ႏိုင္ငံေတြ၊ ကြန္ျမဴနစ္ႏိုင္ငံေတြမွာဆို လိင္တူလက္ထပ္ခြင့္မေျပာနဲ႔။ ခ်စ္ႀကိဳက္ခြင့္ကိုေတာင္ပိတ္ပင္ခံထားၾကတာ။
Addicted လို ကမ႓ာေက်ာ္ရုပ္ရွင္ဇာတ္လမ္းတြဲ ေပါက္ေျမာက္သြားတာကို သရုပ္ေဆာင္ႏွစ္ေယာက္အား အတူတြဲသြားတြဲလာခြင့္ ၈ ႏွစ္ဘန္းခံတာကိုပင္ၾကည့္။ ကိုယ္ေတြလည္း ဒီသီခ်င္းကိုထုတ္ေတာ့မယ္ဆိုကတည္းက အနည္းနဲ႔အမ်ားေတာ့ risk ယူခဲ့တာပင္။ Title Song ထားရမလား Side track ထားရမလား အႀကိမ္ႀကိမ္စဥ္းစားၿပီးမွ Title အျဖစ္ထားဖို႔ဆူံးျဖတ္ခဲ့ၾကတာ။
Trend တစ္ခုျဖစ္ဖို႔ထက္ သည္ Community အတြက္အေထာက္အကူျဖစ္သြားရင္ရၿပီဆိုသည့္စိတ္ႏွင့္ ညီညီတို႔စြန္႔စားခဲ့ၾကတာ။
အထူးသျဖင့္ ညီညီ။ ညီညီ့ကို Gay လားလို႔ေမးရင္ ဟုတ္တယ္လို႔ေျဖမိမယ္။ ဒါေပမယ့္ ညီညီက ကိုကလြဲရင္ က်န္ေသာလိင္တူေယာက္်ားေလးမ်ားအေပၚ ခ်စ္ခင္စံုမက္ခ်င္းမရိွတာမို႔ မဟုတ္ဘူးလို႔လည္းေျဖလို႔ရတယ္။ ကိုနဲ႔လက္တြဲလာတဲ့တစ္ခ်ိန္လံုးမွာ ကိုယ္ေတြေရ႔ွေရးအတြက္ပဲ အသံတိတ္တြဲခဲ့ၾကတာပင္။ လြတ္လြတ္လပ္လပ္တြဲခ်င္လို႔မွ ထုတ္မျပရဲေသးတဲ့အျဖစ္။
တကယ့္တကယ္ေနာက္ကြယ္မွာ ငါတို႔ကိုလူေတြသေဘာမက်ဆန္႔က်င္ၾကရင္ ဆိုတဲ့စိတ္ႀကီးကလည္း တစ္ခ်ိန္လံုးရိွေနခဲ့သည္။ ကိုယ့္ေနရာ
ကိုယ့္ေဒသ တစ္ခုလံုးမွာ ရုပ္ရွင္ေတြသီခ်င္းေတြ ဇာတ္လမ္းေတြေၾကာင့္ အားလံုးကအျမင္က်ယ္လက္ခံလာၾကတာေတာင္ စိတ္ခ်လက္ခ်လူထုကိုခ်မျပႏိုင္ခဲ့ဘူး။ ခိုင္မာတဲ့ဥပေဒမရိွသည့္အတြက္ မေတာ္တဆ Impact ႀကီးတဲ့ ဆယ္လီႏွစ္ေယာက္ကိုနမူနာအေနနဲ႔ လိင္တူခ်စ္တာအျပစ္ႀကီးတစ္ခုလိုယိုးစြပ္ၿပီး Addicted ဇာတ္ေဆာင္ႏွစ္ေယာက္လို အတူတြဲသြားတြဲလာကမွအစ အကုန္ကန္႔သတ္ပိတ္ပင္ခံရတာမ်ိဳးဆို ဘယ္လိုလုပ္မလဲ။
ညီညီအေတြးလြန္ေကာင္းလြန္တာေပမယ့္ ျဖစ္မလာႏိုင္ဘူးလို႔ ေျပာမရတဲ့အတြက္ ကိုယ္ေတြနဲ႔အျဖစ္တူသူေတြ၊ ကိုယ္ေတြထက္အျဖစ္ဆိုးသူေတြကို ကိုယ္ခ်င္းစာသည္။ ရခဲလွတဲ့လူ႔ဘဝမွာ ကိုယ့္စိတ္နဲ႔ကိုယ္ခ်စ္တာေတာင္ လြတ္လပ္စြာခ်စ္မရတဲ့ဘဝေတြက ဘယ္လိုလုပ္လူျဖစ္ရက်ိဳးနပ္ပါ့မလဲ။
ညီညီနဲ႔ကိုက အခ်ိန္တစ္ခုထိသာ အသံတိတ္တြဲၾကမွာ။ အႏုပညာကိုမုန္းေအာင္ကို လုပ္ၿပီးတဲ့တစ္ခ်ိန္က်ရင္ က်န္တဲ့ဘဝကို ကိုနဲ႔ေသာ္လည္းေကာင္း အဲ့အခ်ိန္မွာတကယ္ခ်စ္မိသြားတဲ့သူနဲ႔ေသာ္လည္းေကာင္း ေအးေဆးေနသြားေတာ့မွာ။ ဘယ္အရာမွလာတားလို႔မရဘူး။ တားလည္းဂရုမစိုက္ဘူး။ ညီညီကေတာ့ရွင္းသည္။ ထိုပြဲကိုသြားဆိုခ်င္သည္။
LGBT Pride အလံႀကီးကိုေဝ႔ွယမ္းၿပီး ေအာက္မွာကေနတဲ့လူထုႀကီးကိုအားေပးမည္။ ရဲရင့္ဖို႔၊ ေနာက္မဆုတ္ဖို႔၊ ဆက္တိုက္ခိုက္ဖို႔၊ လူ႔အခြင့္အေရးေတြအရယူဖို႔စသျဖင့္ေပါ့။
အင္း....တစ္ညတာစဥ္းစားခြင့္ရသည္မို႔ အေသအခ်ာအေလးအနက္စဥ္းစားရမည္။
........
အိမ္ျပန္ေရာက္လာတာနဲ႔ ညီညီရဲ့အထီးက်န္ဇာတ္လမ္းကစၿပီ။ အလုပ္ပံုထဲေခါင္းနစ္ေနတတ္တဲ့ေမေမကလည္း ညီညီ့နဲ႔စကားေျပာေဖာ္ျပဳမေပးႏိုင္။ အဘိုးနဲ႔အဘြားကလည္း သူ႔လင္မယားနဲ႔သူ အတူေနတာမ်ားသည္။ အေဖာ္တစ္ၪီးရိွခဲ့ေသာ္လည္း ထိုအေဖာ္ကအလံစိမ္းျပသြားတာၾကာၿပီ။ တစ္ခန္းတည္းေတာင္အတူမေနေတာ့ဘူး။ ေဘးအခန္းကိုေျပာင္းသြားတယ္ေလ။
ေမေမေမးေတာ့လည္း ေမေမလက္ခံေအာင္ေျပာႏိုင္ေသးေတာ့ တစ္အိမ္တည္းေနၿပီးပိုေဝးကြာသြားသည္။ အေၾကာင္းျပခ်က္ကိုေမးၾကည့္ေတာ့လည္း ယုတၲိတန္တန္ျပန္ေျဖရွာတယ္။
"မင္းရည္းစားက သူမဟုတ္တဲ့တျခားတစ္ေယာက္နဲ႔ မင္း တစ္ခန္းတည္းအတူအိပ္ေနတာႀကိဳက္မွာမဟုတ္ဘူး"တဲ့။
ကိုကျဖင့္ အဲ့လိုတစ္ခြန္းမွမေျပာေပါင္။ အတူအိပ္တာမႀကိဳက္ဘူးလို႔ အရင္ကေျပာဖူးေပမယ့္ ခုေနာက္ပိုင္း မေျပာေတာ့ေပါင္။ နဂိုကတည္းက ကိုယ့္ကိုခြာခ်င္ေနတာ အစ္ကို႔ကိုအသံုးခ်သြားတာလို႔ပဲ ျမင္မိတယ္။
ကို႔ေၾကာင့္ၾကည္ႏူးေနတဲ့စိတ္က ေဇေရ႔ွေရာက္ရင္အလိုလိုအားငယ္သြားေရာ။ ကို႔ေၾကာင့္ေပ်ာ္ေနေပမယ့္ ေဇ့ေၾကာင့္ဝမ္းနည္းရျပန္ေရာ။ ေဇကညီညီ့အေပၚတကယ္သက္ေရာက္မႈအားျပင္းတာ။
ညီညီ့မွာ သင္းကြဲငွက္ေလးတစ္ေကာင္လိုပဲ အေဖာ္မဲ့ေနတာၾကာၿပီ။ စကားေျပာရင္လည္းျပန္ေျပာေပမယ့္ ဟက္ဟက္ပက္ပက္မဟုတ္။ ညီညီတို႔အိမ္ စေရာက္တုန္းကလို ပံုစံမ်ိဳးျပန္ျဖစ္သြားတာပင္။ သူစိမ္းေတြလို စိမ္းသက္သက္ေျပာေနရတာထက္ မသိခဲ့ဖူးၾကတဲ့သူစိမ္းေတြသာဆိုရင္ေကာင္းမယ္။ ငါခုလိုခံစားေနရမွာမဟုတ္ဘူး။ မင္းကို ဘယ္အရာကေျပာင္းလဲလိုက္တာလဲ ေဇရယ္။
"ေဒါက္ ေဒါက္ ေဒါက္"
"ဝင္ခဲ့ပါ"
ဝင္လာေတာ့ ေဇျဖစ္သည္။
"ဘာလဲ ေဇ"
"သီခ်င္းစာသားအေခ်ာသတ္ေရးၿပီးၿပီလား လာေမးတာ။ ငါ့ကိုေမးလ္ပို႔ခိုင္းေနလို႔"
"အင္း ၿပီးၿပီ။ ငါ ပို႔လိုက္မယ္"
"အင္း"
ေဇကေျပာၿပီးတာနဲ႔ ျပန္လွည့္သြားသည္။
"ေဇ့"
ညီညီရင္ထဲ သည္းမခံလာႏိုင္တာနဲ႔ ေဇ့ေနာက္လိုက္လို႔ လက္ကိုလွမ္းဆြဲထားလိုက္သည္။ ေဇျပန္လွည့္လာမည္အျပဳမွာပင္ ျပန္မလွည့္ေစဘဲ ေနာက္ေက်ာကိုဖက္ထားလိုက္၏။ ညီညီဒီေန့ မေျပာေတာ့ဘူးလုပ္ထားသည့္စကားေတြေျပာရေတာ့မည္။
ေဇက ညီညီဖက္ထားျခင္းကိုအထူးအဆန္းျဖစ္လို႔ လက္ေကာက္ဝတ္ေတြကို တင္းတင္းကိုင္ကာခြာသည္။ မရ...။ ညီညီကလည္းတင္းေနေအာင္းဖက္ထားတာ။
"ဘာလဲ ညီညီရာ..... ဘာလို႔အဲ့ေလာက္ခ်ဳပ္ထားရတာလဲ"
"ေဇ.... ငါဘာအမွားလုပ္မိလဲဟင္။ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာေပးစမ္းပါ။ မင္းကဘာလို႔ငါ့အေပၚစိမ္းကားသြားတာလဲေရာဆိုတာပါေျပာျပေပး"
"မဟုတ္တာေတြကြာ"
"မျငင္းနဲ႔။ ငါမင္းကိုအကဲခတ္ေနတာၾကာၿပီ။ ဘာလို႔ဒီေလာက္ထိျဖစ္သြားရတာလဲ"
"က်စ္ ငါ့မွာဘာမွေျပာစရာမရိွဘူး။ မင္းစိတ္ထင္ေနတာေတြပါဆို။ ဖယ္ လက္ေတြဖယ္"
"မဖယ္ဘူး မဖယ္ေပးဘူး"
ေဇက တစ္ခုမွမသံုးဖူးသည့္အားႏွင့္ရုန္းလိုက္ရာ ညီညီလက္ေတြ သူ႔ကိုယ္ေပၚမျွပဳတ္ထြက္သြားေလသည္။ ညီညီ့ဇြတ္တရြတ္လုပ္ရပ္အေပၚ အျပစ္ပင္ တင္မသြားဘဲ ေရ႔ွဆက္သြားရာ ညီညီတစ္ခြန္းေျပာပစ္လိုက္သည္။
"အနမ္း..."
ညီညီလည္းရပ္ ေဇလည္းရပ္။ ဒါ မေျပာမျဖစ္ေျပာရေတာ့မည့္အေျခအေနမ်ားလား။
"ငါတို႔နမ္းခဲ့ၾကတာကိုဘယ္လိုလုပ္မွာလဲ"
ေဇက တန္းလွည့္လာသည္။ မၿငိမ္သည့္မ်က္အိမ္ေတြက တုန္လႈပ္သြားတာကိုျပေနတာ။ ဥေပကၡာေတျြပဳထားၿပီး အနမ္းအေၾကာင္းေျပာေတာ့ တန္းလွည့္လာတယ္တဲ့လား။
"ညီညီ...."
"မေတာ္တဆလို႔ေတာ့ မေျပာနဲ႔။ ငါမူးေနတယ္ဆိုေပမယ့္ အမူးလြန္ေနတာမဟုတ္ဘူး။ ငါရွင္းရွင္းႀကီးမွတ္မိတယ္။ ငါတို႔ကဘာေတြလဲ"
"ညီညီ...."
"အဲ့အနမ္းေၾကာင့္လား။ ငါ့ကိုေရွာင္ေနတာ အဲ့အနမ္းေၾကာင့္လား... ဟမ္.... ငါ့အေပၚခံစားခ်က္ရိွေနခဲ့တာလား။ ငါနဲ႔အစ္ကိုနဲ႔ကိုအတူျမင္ေနရတာကိုမႀကိဳက္လို႔ မင္းဘက္ကခြာေန....."
"ေတာ္ေတာ့ ေတာ္ေတာ့ ဂုဏ္ရည္ညီညီ။ မင္းထင္တာေတြပဲအၿမဲတမ္းေတြးၿပီးေျပာေနေတာ့မွာလား။ အဲ့အေၾကာင္းကိုျပန္ေျပာၿပီး မင္းကဘာလုပ္မလို႔လဲ။ ၿခံခုန္မလို႔လား။ မင္းေျပာစမ္း....။ ငါကေတာ့ အဲ့ကိစၥက အဲ့ေန့ညကတည္းကေမ့ပစ္လိုက္ၿပီးသား။ တစ္ေယာက္ေယာက္ ၾကားလို႔မေကာင္းတဲ့ကိစၥဆိုတာ မင္းမသိဘူးလား။ ငါ့အတြက္ကေတာ့ မေတာ္တဆပဲ။ မင္းကိုခ်စ္တဲ့သူေတြေပါတာမွန္ေပမယ့္ ငါပါမင္းကိုခ်စ္ေနတယ္လို႔ေတာ့ အရမ္းအထင္မႀကီးစမ္းပါနဲ႔။ ေနာက္ကိုအဲ့အေၾကာင္းထပ္လည္းမဟမိေစနဲ႔"
ညီညီရင္ထဲမွာ ဓားနဲ႔အခ်က္ေပါင္းမ်ားစြာအမႊန္းခံထားရသလိုပဲ။ ဘယ္အနာကပိုနာေနမိမွန္းမသိေတာ့။ အနမ္းတစ္ခုဆိုတာ သူငယ္ခ်င္းေတြလုပ္လို႔မရတဲ့အရာ။ ငယ္ငယ္က လဲရင္းရဖူးတဲ့ဒဏ္ရာလည္းမဟုတ္ဘူး။ ေပ်ာ္ဖို႔ေကာင္းလြန္းလိူ႔မွတ္ထားဖူးတဲ့မွတ္ဉာဏ္လည္းမဟုတ္ဘူး။
အနမ္းတစ္ခုဆိုတာ လြယ္လြယ္နဲ႔ေမ့ေပ်ာက္ဖို႔မျဖစ္ႏိုင္ဘူး ေဇရဲ့။
မင္းကိုမေျပာလိုက္ႏိုင္တာတစ္ခုက အဲ့ေန့ညက အနမ္းက ငါကိုယ္တိုင္အသိစိတ္လံုးဝကပ္ေနခဲ့ၿပီး လိုလိုခ်င္ခ်င္ တပ္တပ္မက္မက္ နမ္းရိႈက္ခဲ့တဲ့ တံု႔ျပန္အနမ္းေတြဆိုတာပါပဲ.....။
မင္းအေပၚကခံစားခ်က္ေတြကို ေဝဖန္ဆန္းစစ္ဖို႔လိုလာၿပီထင္ပါတယ္....။
ဘက္မလိုက္ဘဲ ေဝဖန္ဆန္းစစ္လိုက္လို႔ရလာတဲ့ အေျဖက "အခ်စ္"ျဖစ္ေနရင္ေတာ့.......။
.......
#Yoe
July 10 2022 9:43 PM