«𝐈 𝐰𝐢𝐬𝐡𝐩𝐞𝐫 𝐭𝐨 𝐭𝐡𝐞 𝐦𝐢𝐫𝐫𝐨𝐫, 𝐥𝐞𝐭 𝐢𝐭 𝐠𝐨
𝐘𝐨𝐮 𝐭𝐚𝐤𝐞 𝐦𝐞 𝐟𝐨𝐫 𝐠𝐫𝐚𝐧𝐭𝐞𝐝
𝐁𝐮𝐭 𝐬𝐭𝐢𝐥𝐥 ~
𝐒𝐭𝐚𝐲, 𝐬𝐭𝐚𝐲 𝐰𝐢𝐭𝐡 𝐦𝐞»
_____________________
Jimin's POV
Αχχ... Άλλη μια ωραία μέρα ξεκινά
Ο Θεός να τη κάνει ωραία
Φόρεσα τα καθημερινά μου ρούχα
"Καλημέρα Pol" είπα όταν κατέβηκα στο fancy δωμάτιο του κυρίου Tang-hoon
"Τι κάνετε ? Παίζετε ποδοσφαιράκι ?" εβγαλα ένα μικρό γέλιο όταν είδα τον Arm και τον Pol να παλεύουν για τη ζωή τους σε πιο αστείο τρόπο
"Χμμ" απάντησαν θετικά και συνέχισαν να χαχανιζουν
"Ο Jungkook ?" ρώτησα
Δεν τον είδα καθόλου στους διαδρόμους
"Πήγαν με τον Peter και τον Hugo σε μια αποστολή τώρα φεύγουν .."
"ΤΙ ΠΡΑΓΜΑ ?" ρώτησα
"Πηγαν-"
"Μην το επαναλάβεις αρχίζουν και ανεβαίνουν οι σφυγμοί μου ! Έφυγα !"
Και μη με είδανε, άρπαξα ένα όπλο που είδα στο άκρο του καναπέ
Τσέκαρα αν έχει αρκετές σφαίρες
Έφυγα σαν τον κεραυνό και προλαβα στο τσακ να τους σταματήσω στην είσοδο
Βλέπετε εχουν και χώρο για τα αυτοκίνητα τους έξω
Ολόκληρη είσοδος και με ακόμα περισσότερους σωματοφύλακες
"ΠΕΡΙΜΕΝΕΤΕ .. ΕΡΧΟΜΑΙ ΚΑΙ ΓΩ !" Έκανα σήμα στον Hugo να σταματήσει το αμάξι
Ο Peter καθόταν στη θέση του συνοδηγού
Μπήκα και κάθησα πίσω με τον Jungkook
Υπήρχε μια ησυχία αλλά τον έβλεπα που με κοίταζε που και που
Δεν πρόλαβα να ρωτήσω τα παιδιά που πάμε ...
Πάλι καλά που είμαι οπλισμένος
Κοίταζα ανήσυχος όλη την ώρα έξω από το παράθυρο και πάτησα το κουμπί που το ανοίγει για να πάρω λίγο αέρα
Ο χτύπος της καρδιάς μου έχει φτάσει στα ύψη
Ανέπνευσα βαθιά και ξανακοίταξα έξω
Μόλις αντιλήφθηκα ότι σταματάμε κοίταξα μπροστά
Όλοι ανοίγανε τις πόρτες για να κατέβουν
Βγήκα και στάθηκα δίπλα στον Jungkook έχοντας τον Peter δίπλα από εμένα
O Jungkook έριξε μια ματιά τριγύρω και χαμογέλασε πονηρά
Άρχισε να περπατάει μέσα με σοβαρό ύφος
Η πόρτα άνοιξε αποκαλύπτωντας
έναν κύριο και ένα μικρό παιδάκι στην αγκαλιά του
Όχι ..
Όχι γιατι ...
"Τ-τι θέλετε εσείς εδώ ?" ψέλλισε τρομαγμένος
"Α-αγάπη μου θ-θα σε πάει η μ-μαμά στη γιαγιά εν-εντάξει ? Πήγαινε ετοιμάσου και πες το στη μαμά .. θ-θα καταλάβει" Άρχισε να τραυλίζει άσχημα και το μικρό αγόρι χοροπηδηξε χαρούμενο
Ο Jungkook καθισε στον καναπέ και εκείνος απομακρύνθηκε
"Κύριε Jeon.." γονάτισε στο τραπεζάκι μπροστά από τον καναπέ που καθόταν ο Jungkook και είπε
"Τ-τι θέλετε ?"
Jungkook's POV
"Καταλαβαίνεις πως μου χρωστάς εκατομμύρια" του απάντησα
"Ν-ναι αλλά-"
"Δουλεύεις για την οικογένεια μου για πολύ καιρό, αυτα μπορώ να τα αφήσω ...αλλά εσύ να πουλάς το μυστικό μου, δεν είναι απλά φήμη έτσι ?"
Κόλλησε κατευθείαν και έκλαψε
"Κάντε τον να μιλήσει"
Δεν κουνήθηκα καν από τη θέση μου και απαίτησα
Δεν μίλησε καθολου
Ο Hugo και ο Peter άρχισαν να τον χτυπάνε
Εγώ δεν νοιάστηκα για αυτόν, όσο για τον Jimin
Τον παρατήρησα δίπλα μου, όρθιο να στέκεται και να κλείνει τα μάτια του σφιχτά σε κάθε αναστεναγμό πόνου του άντρα που χτυπούσαν
"Peter .." με κοίταξε και του έκανα νόημα με το κεφάλι μου να πάρει τον Jimin έξω
Τον πήρε από το χέρι και βγήκαν κατευθείαν όταν σταμάτησε
Jimin's POV
Με τον Peter βγήκαμε στον κήπο του άντρα και ανάψαμε τσιγάρα
Έχω πολύ στρες και το χρειάζομαι τώρα
Έβγαλα το καπνό από το στόμα μου και άκουσα τον Peter να λέει
"Μετανιώνεις που ήρθες εδώ ?"
"Απλά... Το παιδί του σκέφτομαι, τι θα κάνει άμα μάθει ότι ο πατέρας του είναι μπλεγμένος ? Ποιος είναι ο κακός ?"
"Αυτό είναι ένα μάθημα .. δεν θα του κάνουμε κάτι αν επιστρέψει τα χρήματα" μου είπε ο Peter
"Αλλά αν δεν ? Σαν τις ταινίες του κυρίου Tang-hoon με τους κακούς" απάντησα
"Όταν ήμουν μικρός, με τους φίλους μου βλέπαμε παιδικά με σούπερ-ηρωες .. όταν μεγάλωσα κατάλαβα πως δεν υπάρχουν κακοί ή καλοί σε αυτό το κόσμο, αυτό δεν είναι τίποτα" συνέχισε ο Peter
Jungkook's POV
"Σου δίνω τρείς μέρες" απάντησα και έφτιαξα το σακάκι μου
Έφυγα έξω με τον Hugo βλέποντας τον Jimin και τον Peter να συζητάνε
Jimin's POV
"JUNGKOOK !" φώναξε ο άντρας μέσα από το σπίτι
Αυτή τη φορά ήταν όρθιος με ένα όπλο στο χέρι του σημαδεύοντας πρώτα τον Jungkook
Ο οποίος χωρίς να φοβηθεί πήγε πίσω από τον Hugo που σημάδευε επίσης τον άντρα
Εγώ όμως είχα φοβηθεί πολύ και μπήκα μπροστά
Γιατί όμως ήθελα να τον προστατέψω
Τι με έχει πιάσει γαμωω !
Πως εκείνος δεν φοβάται ?
"Μ-μισό !" φώναξα και μπήκα μπροστά από όλους
"Δεν έχω άλλη επιλογή" είπε μέσα στα δάκρυα του ο άντρας και κράτησε το όπλο του πιο γερά
"Ποιος σε αναγκάζει να το κάνεις αυτό ?" του μίλησα ήρεμα και παραλίγο να κλάψω
Μίλησα με σπασμούς και η φωνή μου έβγαινε σαν ψίθυρος
Για το παιδί του ..
Βέβαια κρατούσα όπλο και εγώ
"Δεν μπορώ να σου πω, απλά δεν μπορώ !" φώναξε
"Ω-ωραια, λοιπόν εάν κατεβάσεις το όπλο σου κάτω και μας πεις ποιος, σου υπόσχομαι ότι δεν θα σε πειράξουμε !"
Του είπα
"Δεν θα σου κάνουμε τίποτα" του μίλησα πιο ήρεμα και εκείνος αργά και διστακτικά κατέβασε το όπλο του
Ο άντρας όμως δεν άκουσε και εκεί
Πάτησε τη σκανδάλη του όπλου
Και σημάδευε εμένα όλη την ώρα
Και με χτύπησε ..
Χωρίς να το καταλάβω δύο χέρια με έπιασαν από δεξιά και με έσπρωξαν
Ένιωθα έναν οξύ πόνο στο χέρι μου
Έμεινα πάγος
«8 δευτερόλεπτα ! Εάν τρέχεις για πολύ τότε 5 λεπτά ειναι επιβλαβή για τα εγκεφαλικά σου κύτταρα και η έλλειψη οξυγόνου μπορεί να τα σκοτώσει .. αλλά μια σφαίρα Μ16 ταξιδεύει σε λιγότερο και άμα δεν προλάβεις τότε την έχεις βαμμένη»
Τα λόγια του Arm περνούσαν σαν ταινία στο μυαλό μου
Είχα πάθει σοκ .. όχι λόγο του χεριού μου
Αλλά από αυτό που έκανε πάτησα τη σκανδάλη του δικού μου όπλου και σε κλάσματα δευτερολέπτου είδα τον άντρα πεσμένο στο πάτωμα
Ο Hugo και ο Peter πυροβόλησαν τρεις φορές ξανά μέχρι που η ζωή αυτού του άντρα είχε παρθεί
Ο Jungkook μου κράταγε το χέρι
Σαν στήριγμα
Αυτός με έσωσε
Αλλά πήρε τη ζωή αυτού του άντρα και το παιδί του-
Δεν μπορούσα να αρθρώσω λέξη
Το μόνο που ένιωθα ήταν το αίμα να κυλάει σε όλο μου το χέρι μιας και είχε πετύχει το μπράτσο μου γεμίζοντας το αριστερό μου μανίκι με αίμα
Θέλω να ξεσπάσω σε κλάματα
Δεν θα ήθελα ποτέ μου να κάνω κάτι σε αυτόν
Αλλά πήγε πρώτα από το δικό μου χέρι
[...]
Ωραία τα κατάφερα και σήμερα ...
Ήμουν στο σαλόνι και περιποιούμουν την πληγή μου
Και πονάει η μαλακία !
Είχα πάει στον χώρο που υπήρχαν οι γιατροί και οι νοσοκομες και πήρα τα σύνεργα
Τι έχουμε εδώ .. βαμβάκι, ιώδιο, φάρμακο, ειδικο υγρό και γάζες
Όσο προσπαθούσα να φτάσω το χέρι μου για να ακουμπησω το βαμβάκι πάνω στη πληγή μου, αυτό πονούσε ακόμα περισσότερο
Η κίνηση την άνοιγε πιο πολύ και το στεγνό αίμα πάνω της άρχισε να σπάει
"Αααουτς !" φώναξα
"Έλα τώρα !"
Ήμουν στο τσακ να αυτοχτυπηθώ
"Ει ! Τι γίνεται εδώ ?" η πόρτα άνοιξε και ο Jungkook εμφανίστηκε
Θα άκουσε τις φωνές
"Για να δω .." έπιασε το χέρι μου απότομα
"Ααουτς, πρόσεχε !" φώναξα ξανά
"Κάτσε κάτω..." απαίτησε και πήρε το βαμβάκι από τα χέρια μου τοποθετόντας το πάνω στη πληγή μου
"Ει ! Πιο απαλά !"
Έβγαλε ένα γελακι και άφησε το βαμβάκι πάνω στο τραπεζάκι
Πήρε μια μικρή γάζα και το έδεσε
Επικράτησε μια μικρή οπτική επαφή για λίγα δευτερόλεπτα
"Είσαι εντάξει .." είπε
Πήρα μια βαθιά ανάσα και μίλησα
"Σήμερα..." ξεκίνησα
"Πήγα στην κύρια Erika και μου είπε ότι πιθανόν κάποιος τον προσέλαβε για να σε σκοτώσει .. ποιος πιστεύεις ότι είναι ? " ρώτησα
"Όλοι με θέλουν νεκρό, ακόμα και εσύ" μίλησε σοβαρά με το ίδιο χαμόγελο που είχε στα χείλια του όλη την ώρα
Εγώ ποιος είπε ότι τον θέλω νεκρό ?
Καλά, στην αρχή ναι φυσικά
"Αλλά άμα ξέρει το πρόγραμμα σου και το σκεπτικό της δουλειάς σου δεν θα ήταν κάποιος τυχαίος έτσι ?" σχημάτισα και εγώ την ίδια έκφραση που είχε και τον κοίταξα με το ίδιο χαμόγελο και ύφος
"Άρα λες ότι είναι κάποιος απο εδώ μέσα ? Τότε θα υποψιάζομαι-"
"Πρόσεχε τι θα πεις, κοίτα από τι έχω περάσει"
Έβγαλε άλλο ένα γελακι
"Ακόμα πιστεύεις πως το έκανα εγώ ?"ρώτησα περίεργος
"Αν ήσουν στην θέση μου ... Θα υποψιαζόσουν τους πάντες" είπε και έφυγε
Δεν έχει και άδικο
Αλλά σε καμία περίπτωση δεν θα έκανα κάτι τέτοιο
Ακόμα και να μισώ αυτή τη δουλειά
Η μάλλον δεν την μισώ και τόσο πολύ τελικά
Αρχίζει να μου αρέσει όλο και πιο πολύ τώρα τελευταία, και αυτό...
... είναι ΠΟΛΥ υπέρ μου
Αν δεν είχε γίνει και αυτό σήμερα
.
.
.
.
.
꧁ Στο ενδέκατο κεφάλαιο ꧂
➪ Ο Jimin όταν ξυπνάει πηγαίνει κατευθείαν στο δωμάτιο του Tang-hoon
➪ Εκεί αντικρίζει τον Arm και τον Pol να παίζουν καθώς μαθαίνει ότι ο Jungkook ετοιμάζεται να φύγει για μια αποστολή
➪ Αποφασίζει να πάει μαζί του και καταλαβαίνει τι είδους αποστολή είναι αυτή και πιέζεται πολύ στο να αντιμετωπίσει τις σκέψεις του την ώρα που οι άλλοι χτυπούσαν αυτόν τον άντρα
➪ Μετά από όλα αυτά ο άντρας χτυπάει με το δικό του όπλο τον Jimin αλλά δεν τον σκοτώνει παρά μόνο τον χτυπάει στο χέρι, επειδή τελευταία στιγμή πρόλαβε να τον σπρώξει ο Jungkook αλλά ο άντρας επίσης δεν είχε καλό τέλος διότι αντίθετα χτυπήθηκε από τους άλλους δύο σωματοφύλακες
➪Στο τέλος ο Jungkook περιποιείται την πληγή του Jimin μιας και ποναγε και δεν μπορούσε να το κάνει μόνος του
Wʜᴀᴛ ʜᴀᴘᴘᴇɴs ɴᴇxᴛ ? Kᴇᴇᴘ ʀᴇᴀᴅɪɴɢ ᴛᴏ ғɪɴᴅ ᴏᴜᴛ ! ☽︎
• 1.322 ~ ᗯ𝔬𝔯𝔡𝔰
• 𝔗𝔬 𝔟𝔢 𝔠𝔬𝔫𝔱𝔦𝔫𝔲𝔢𝔡﹏✍︎
______________________________________
btsc0okieboy (◍•ᴗ•◍)
Σε ευχαριστώ πάρα πολύ για την επιλογή του τραγουδιού, ταιριάζει γάντι στην ιστορία, παίζει ρόλο και στα επόμενα κεφάλαια
.
.
.
Οπότε ήταν φανταστική ιδέα και ευχαριστώ άλλη μια φορά
__
Αλλά για σκεφτείτε, ποιος θα μπορούσε να πει αυτά τα λόγια ?
Από όλους αυτούς τους βασικούς χαρακτήρες που έχετε συναντήσει ?