Braking News - "Artist-K အဖြဲ႔ဝင္ Eagle ႏွင့္ အဆိုေတာ္သက္မင္းခန္႔ထင္တို႔ တြဲဖက္သရုပ္ေဆာင္ထားသည့္ "Falling in Love" Boy Love ရုပ္သံဇာတ္လမ္းတြဲသည္ Netflix မွာပထမဆံုးျပသခြင့္ရခဲ့သည့္ ျမန္မာ့ပထမဆံုးရုပ္ရွင္ျဖစ္လာခဲ့"
ျမန္မာတြင္သာမက ႏိုင္ငံအသီးသီးမွ Fan Page စာမ်က္ႏွာမ်ားတြင္ ထိုသတင္းသည္အသီးသီးတက္ကုန္ၾကေလသည္။ အစကေတာ့ ျပည္တြင္းလႊင့္ဖို႔ေလာက္သာ ရည္ရြယ္ထားေသာ္လည္း Netflix ကေနဝယ္သြားသည္ဟု သိရခ်ိန္တြင္ ညီညီအေတာ္နဲ႔အေပ်ာ္မျပတ္။
ကိုယ့္တစ္ႏိုင္ငံတည္းသိ Channel ကေန Netflix လို Globalization Stream လို႔ရတဲ့ Channel မွာ ပါဝင္ခြင့္ရလိုက္တာကိုက ကိုယ့္အတြက္ တကယ့္ဆုလာဘ္ႀကီးလို႔ေျပာလို႔ရသည္။ အထူးသျဖင့္ ကိုယ့္ႏိုင္ငံရဲ့ အေရာင္မိွန္ၿပီးလမ္းသိပ္မေပါက္ေသးသည့္ ရုပ္ရွင္ေလာကကို ညီညီကစၿပီး ထင္ထင္ရွားရွား လမ္းေဖာ္ေပးလိုက္ႏိုင္သလိုမ်ိဳး။
Artist-K fan page ေတြအျပင္ K Pop Fandom Page ေပါင္းစံုကေန အသီးသီးျဖန္႔ေဝထားၾကသည့္သတင္းတစ္ခုေၾကာင့္ Series သည္ နာမည္ႏွင့္ပိုစတာသာ ခ်ျပထားရေသးေသာ္လည္း စိတ္ဝင္စားမွဴက တဟုန္ထိုးထိုးတက္ေနလ်က္ရိွသည္။
ျပည္တြင္းမွပရိတ္သတ္မ်ားကပို၍ အုန္းအုန္းႂကြပ္ႂကြပ္ျဖစ္ကာ International Mode အျပည့္ႏွင့္ ပထမဆံုးစတင္ေလ်ွာက္လွမ္းခြင့္ရသည့္ ဇာတ္ကားမို႔ အင္တိုက္အားတိုက္ အားေပးဝန္းရံၾကရန္ ျပင္ဆင္ၾကတာ ေတြ့ရသည္။ စတင္လႊင့္မည့္ရက္ ေၾကျငာလိုက္ၿပီမို႔ သိပ္မၾကာခင္ပဲ ညီညီ ျမန္မာျပည္သို႔တစ္ေယာက္တည္း ေနာက္တစ္ေခါက္ ထပ္ျပန္ရၪီးမည္။
ေဇနဲ႔လည္း ခုတေလာ ေအးေဆးမေတြ့ရ။ သူ႔ဘက္ကအရင္လိုပံုမွန္ပဲဆိုေပမယ့္ ညီညီ့စိတ္ထဲမွာကို သူေရွာင္ေနတယ္ဆိုတာသိလာသည္။ အတူေနလာတာၾကာၿပီဆိုေတာ့ အမူအရာေတြကမသိသာေပမယ့္ စိတ္ထဲကအလိုလိုသိေနတာ။
အခ်ိန္ဇယားေတြကလည္းမျပတ္ေတာ့ ၾကားထဲႏွစ္ေယာက္တည္းစကားမေျပာမိတာနဲ႔ေပါင္းၿပီး ခုရက္ထဲအေနပိုေဝးသြားသလိုပဲ။ အေၾကာင္းအရင္းကိုလည္းမသိရပဲနဲ႔ ခုလိုႀကီးလ်စ္လ်ူရႈခံေနရတာကို ညီညီမႀကိဳက္ပါ။ စိတ္ထဲမတင္မက်နဲ႔။ ဝုန္းဒိုင္းပြဲၾကမ္းလိုက္ရေအာင္ကလည္း သူ႔ပံုစံက မူမမွန္တာမ်ိဳးရိွမေန။ ထို႔ေၾကာင့္ ေခ်ာ့ေမာ့ေျပာၾကည့္ရံုသာရိွသည္။
"ေဇ.....ဘယ္ေန့ ငါျမန္မာကိုျပန္ရမွာလဲ"
ခါတိုင္းလိုပဲ တဘလက္အျပားတစ္ခုနဲ႔ အာရံုမ်ားေနၿပီး ညီညီ့ကိုမၾကည့္ဘဲနဲ႔ ျပန္ေျဖလာသည္။
"ရက္ကလိုေသးတယ္။ အနားနီး Confirm ျဖစ္မျွပန္ေျပာမယ္ေလ"
"Netflix ကေနလႊင့္မွာဆိုေတာ့ ေပါက္မယ္လို႔ထင္လား"
"ထုတ္လုပ္ေရးဘက္ကေရာ ကုမၸဏီဘက္ကေရာ ပရိုမိုးရွင္းဆင္းေပးၾကမွာပါ။ မပူပါနဲ႔"
လိုရင္းတိုရွင္းသာေျဖေတာ့ ညီညီစိတ္အခ်ဥ္ေပါက္လာ၏။
"မင္းအျမင္ကိုေမးေနတာ"
"ေပါက္မွာပါ။ မိန္းကာရိုက္တာႏွစ္ေယာက္က တကယ္တြဲေနၾကတာမို႔လို႔ကို ပိုေပါက္မွာပါ"
ေဇ့စကားကို ညီညီဘာလို႔ခံရခက္သြားတာလဲမသိပါ။ ေဇေျပာလိုက္တာရိုးရိုးေလး။ ဘာခနဲ႔ျခင္းမွမပါတဲ့ ညီညီကိုယ္တိုင္ေျပာျပထားတဲ့အမွန္တရားေပမယ့္ ဘာလို႔ကိုယ့္ကခနဲ႔ခံလိုက္သလို ခံစားမိတာပါလိမ့္။
"ေၾသာ္.... ဒါနဲ႔ ျမန္မာကိုမင္းနဲ႔လိုက္ဖို႔ မန္ေနဂ်ာတစ္ေယာက္ပါလိမ့္မယ္"
"မင္းပါေနတာပဲ။ ေနာက္တစ္ေယာက္မလိုပါဘူး"
"ငါမပါဘူး။ မင္းသူနဲ႔သြားရမွာ"
"ဟမ္...."
ညီညီအံ့ၾသသြားသည္။ ဘာလို႔မပါရမွာလဲ။ ညီညီသြားရာခရီးတိုင္းမွာ သူမပါတာမ်ိဳးရိွခဲ့လို႔လား။ ညီညီစိတ္တိုဝမ္းနည္းႀကီးျဖစ္သြားသည္။ ဘာကိုစိတ္တိုမိမွန္းကိုမသိဘူး။ တစ္ခုခုကိုရိုက္ပုတ္ပစ္ခ်င္စိတ္ေတြေပါက္ေပါက္လာမိတာ။
"မင္းကဘာလို႔မပါတာလဲ"
"ငါကဒီမွာ Collaboration သီခ်င္းအတြက္ျပင္ဆင္ဖို႔က်န္ခဲ့မွာ။ စိတ္မပူပါနဲ႔ စိတ္ခ်ရၿပီးတကယ္ေတာ္တဲ့သူကိုထည့္ေပးဖို႔ စီအီအိုးကိုေျပာထားတယ္"
"မရဘူး။ မင္းမပါလို႔မရဘူး။ မင္းနဲ႔မွသြားမယ္။ မင္းပါမွငါသြားမယ္"
"ဘာျဖစ္တာလဲ။ ငါကတကယ္မအားလို႔ေလ။ အလကားေနခဲ့မွာမဟုတ္ဘူး။ မင္းတို႔အတြက္အလုပ္လုပ္ရင္က်န္ခဲ့မွာ"
ေဇကမ်က္ေမွာင္က်ူံ႔ၿပီးေျပာသည္။
"အလုပ္ အလုပ္ အလုပ္ အဲ့အလုပ္ပဲမင္းေခါင္းထဲရိွလား။ ငါ့အလုပ္ကလည္းမင္းအလုပ္ပါပဲ။ ဒီမွာမလုပ္ပဲငါနဲ႔လိုက္ခဲ့"
"မရဘူး ဂုဏ္ရည္ညီညီ။ မဟုတ္တာကိုဂ်စ္တိုက္မေနနဲ႔။ ရက္ပိုင္းေလးသြားၿပီးျပန္လာရမွာပဲကို"
"ေၾသာ္....ခုေတာ့ ဂုဏ္ရည္ညီညီျပန္ျဖစ္သြားၿပီေပါ့။ ေျပာ မင္းဘာေတျြဖစ္ေနတာလဲ"
ညီညီတို႔ႏွစ္ေယာက္ၾကား အေျခအေနကတျဖည္းျဖည္းတင္းမာလာသည္။ မတတ္ႏိုင္ဘူး။ ကိုယ့္ဘက္ကေျပလည္ခ်င္လို႔မွ ေလ်ာ့ေပးေနတာကို သူ႔ဘက္ကကိုေရွာင္ေနတာေလာက္ စိတ္တိုတာမရိွဘူး။
"ငါကဘာကိုျဖစ္ရမွာလဲ"
"မင္းျဖစ္တာမင္းအသိဆံုးပဲေနမွာေပါ့"
"က်စ္ မင္းဘာသာတစ္ဖက္သက္ထင္ေနတာေတြပါ ငါကသိရေအာင္မင္းစိတ္ကိုေဖာက္ျမင္ႏိုင္တဲ့ တန္ခိုးရေနတာမဟုတ္ဘူး ဂုဏ္ရည္ညီညီ။ ကမ႓ာေက်ာ္ အိုင္ေဒါလ္တစ္ေယာက္ပဲျဖစ္ေနၿပီ ခုထိမရင့္က်က္ေသးဘူးလား ဟမ္။ ငါကမင္းအနားမွာအၿမဲတမ္း ေတာက္ေလ်ွာက္လိုက္ေနႏိုင္လိမ့္မယ္လို႔ မင္းေတြးမထားသင့္ဘူး။ ငါမဟုတ္ဘဲငါ့ေနရာမွာအစားဝင္လာမယ့္သူနဲ႔လည္း မျဖစ္ျဖစ္တဲ့နည္းနဲ႔ အဆင္ေျပေအာင္ေနရမွာပဲ။ ပုဂၢိုလ္စြဲေတြနဲ႔ကေလးလိုတြယ္ကပ္ေနတာမ်ိဳးေတြ ထပ္မလုပ္နဲ႔ေတာ့"
ေဇ့ရဲ့စကားလံုးမ်ားသည္ ညီညီ့ကိုအႀကီးအက်ယ္ထိုးႏွက္ေနသည္။
ေဇ့လည္ပင္းေၾကာေတြဆိုတာ ေထာင္ေနၿပီး တစ္ကိုယ္လံုးကေဒါသေတြက မ်က္ႏွာမွာလာစုေနသလို ခက္ထန္ေနသည္။ တကယ္ႀကီးေဒါသထြက္ေနတာပဲ။
ညီညီ ငိုခ်င္လာသည္။ ဘာေၾကာင့္ပဲျဖစ္ျဖစ္ သူ႔စကားတစ္ခြန္းနဲ႔ဆို ကိုယ္ကခ်ည္းမ်က္ရည္က်က်လာမိတာ ညီညီေပ်ာ့ညံ့ေနမိတာလား။
သူ႔စကားတစ္ခြန္းကဘာလို႔ ကိုယ့္အေပၚ မ်က္ရည္က်ရတဲ့အထိ သက္ေရာက္မႈျပင္းရတာလဲ။ ဟင့္အင္း ဒီေနရာမွာငိုလိူ႔မရဘူး။ ငိုမိရင္ သူကမ်က္ရည္ကန္ထို ကေလးလိုလုပ္တယ္ဆိုၿပီးေျပာၪီးမွာ။
ေသခ်ာတာကေတာ့ ေဇမပါရင္ ဘယ္ေနရာမွမသြားခ်င္ဘူး။ ေဇပါမွ ကိုယ္လံုၿခံဳၿပီး ေဇမပါရင္မလံုၿခံဳဘူးလို႔ ခံစားရတာ ညီညီလြန္လား.....။
"မင္းမပါရင္ ငါဒီပြဲကိုမတက္ဘူး။ ပိုက္ဆံဘယ္ေလာက္ပိုေပးရမလဲ"
"ဘာ..... ညီညီ မင္းဘာေျပာတယ္"
ညီညီဘာမျွပန္မေျပာ။ ကိုယ့္စကားလြန္သြားတာသိေပမယ့္ သူ႔စကားေၾကာင့္ကိုယ္နာက်င္ရသလို ကိုယ့္စကားတစ္ခြန္းေၾကာင့္ သူစိတ္ထဲထိခိုက္သြားရင္ရၿပီဆိုသည့္စိတ္ႏွင့္။
"ဟား..... ဂုဏ္ရည္ညီညီတို႔က တကယ့္အေကာင္ပဲ။ ပိုက္ဆံရွာႏိုင္လာၿပီဆိုေတာ့ ေငြစကားေျပာၿပီေပါ့ေလ။ ဟုတ္လား။ စိတ္ရင္းနဲ႔ဂရုစိုက္ေပးေကာင္းေပးခဲ့တာေတြကို ေငြေၾကာင့္နဲ႔အကုန္ေလ်ွာ္ပစ္ၿပီေပါ့။ ေအး အဲ့ဒီ့ ငါ့ကိုပိုေပးမယ္ဆိုတဲ့ပိုက္ဆံေတြနဲ႔ ေနာက္ထပ္မန္ေနဂ်ာအသစ္ရွာလိုက္။ ငါထြက္ၿပီ"
"ေဇ... ေဇ့.... အဲ့....အဲ့လိုေျပာတာမဟုတ္ပါဘူး။ ငါေတာင္းပန္ပါတယ္။ ငါမရည္ရြယ္ပါဘူးေနာ္။ စိတ္တိုလို႔ေတြ့တာေျပာလိုက္မိတာပါ။ မထြက္ပါနဲ႔ ေနာ္ မင္းမရိွရင္ ငါမျဖစ္ဘူးဆိုတာလည္းသိသားနဲ႔"
ေဇသည္ အေတာ္စိတ္ဆိုးေနပံုရသည္။ ဂုဏ္ရည္ညီညီရယ္ စိတ္တိုတာကလည္းတိုတာေပါ့။ ဘယ္ႏွယ့္စကားေတြသြားေျပာမိတာပါလိမ့္။ ေဇနဲ႔အခုလို ပထမဆံုးအႀကိမ္အျပင္းထန္ဆံုးစကားမ်ားျခင္းအၿပီးမွာ ညီညီသိလိုက္ရတာတစ္ခုက ညီညီ့ဘဝအတြက္ေဇ့ကိုအမ်ားႀကီးလိုအပ္ေနတယ္ဆိုတာပါပဲ။
ႀကီးမွေတြ့ခဲ့ၾကတာေပမယ့္ စေတြ့တဲ့အခ်ိန္ကတည္း ေဇ့အေပၚအမ်ားႀကီးမွီခိုခဲ့တာ ခုဆိုအက်င့္ျဖစ္ေနခဲ့ၿပီ။ ေဇဟာသူ႔ဘဝထဲကို တစ္မ်ိဳးတစ္ဖံုကိုဝင္ေရာက္ေနၿပီဆိုတာ သိလိုက္သည္။ ေဇဟာ သူ႔အတြက္အမ်ားႀကီး ခြင့္လႊတ္သည္းခံၿပီးစိတ္ရွည္ခဲ့တာကိုသိတာေတာင္ အက်ည္းတန္တဲ့စကားကိုေျပာမိတာ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္အႀကီးအက်ယ္စိတ္ပ်က္မိသြားသည္။
ကေလးအကြက္ေတြလို႔ထင္ရင္လည္းထင္ပါေစေတာ့။ ညီညီ့မ်က္ရည္ေတြကိုမထိန္းႏိုင္ေတာ့။
"ေဇ..... မင္း စကားကိုနားေထာင္ပါ့မယ္။ မင္းလႊတ္တဲ့သူနဲ႔ပဲသြားပါ့မယ္။ အလုပ္ေတာ့မထြက္ပါနဲ႔ေနာ္"
ေဇ့လက္ေမာင္းအက်ႌစကို ညီညီတင္းတင္းဆုပ္ထားလိုက္သည္။ ေဇက တစ္ဖက္လွည့္ရင္းမွသက္ျပင္းတစ္ခ်က္ခ်ကာ မ်က္ရည္လဲ့ေနတဲ့မ်က္လံုးမ်ားႏွင့္ သနားသလိုျပန္ၾကည့္လာသည္။
ညီညီသိတယ္။ ကိုယ့္စကားေၾကာင့္သာ ခဏတာစိတ္တိုသြားတာ။ ခုေဇရယ္ အဲ့ေဒါသကိုျပန္ေနာင္တရေနတာေလ။
"ဘာလို႔ငိုေနတာလဲ..... ကေလးက်ေနတာပဲ"
ေဇ့အသံက ျပန္ေအးေဆးသြားသည္။ ညီညီ့မ်က္ရည္ေၾကာင့္ ေဇ့ေဒါသေတြ ေရေလာင္းခံလိုက္ရတဲ့မီးပံုလို ရွဲခနဲၿငိမ္းသြားတယ္လို႔မေျပာခ်င္ေပမယ့္ ညီညီဝမ္းနည္းေနရင္ကို ေဇမေနတတ္တာသိသည္။ ခုလည္းၾကည့္ေလ။
သူ႔အေပၚဒီေလာက္စကားေတြကြၽံေနတာ ကိုယ္ငိုေနတာေၾကာင့္နဲ႔ စိတ္ကိုေျဖေပးလိုက္ျပန္ၿပီ။ ဒါဟာ ဘုရားကေပးတဲ့ ဒုတိယအခြင့္အေရးျဖစ္တာမို႔ ညီညီအဖိုးတန္တန္အသံုးခ်ရမည္။
"မသြားဘူး....မသြားေတာ့ဘူးကြာ။ ဒီေလာက္အလုပ္ေတြတန္းစီေနတာ ခ်င္ခ်င္းႀကီးသြားလို႔ရမလား"
"ဒါဆိုအလုပ္ေတြပါးသြားရင္ထြက္မွာေပါ့"
"ဒါေတာ့ မင္းအေျခအေနအရပဲ။ ေနာက္ကိုအဲ့လိုထပ္ေျပာရင္ ငါတကယ္ထြက္မွာ"
"မေျပာေတာ့ပါဘူး။ ခုနကေျပာမိတာေလးကိုေတာင္ ေနာင္တရပါတယ္။ မင္းကဘာလို႔ငါနဲ႔မလိုက္ရတာလဲ"
"ရက္ပိုင္းေလးပြဲတက္ၿပီးျပန္လာရမွာေလ ညီညီရယ္။ ဒီမွာက Artist-K အတြက္လုပ္ရမယ့္အလုပ္ေတြအမ်ားႀကီးပဲ။ ဒီအလုပ္ေတြအတြက္ ငါ့ေလာက္သင့္ေတာ္မယ့္သူရိွပါ့မလား"
ဝမ္းနည္းစရာအေျခအေနႀကီးၾကားထဲမွ ေဇရဲ့ေမာ္ႂကြားႂကြားပံုေျပာသည့္ပံုစံေၾကာင့္ ညီညီရယ္မိလိုက္သည္။ အေရးထဲ ႂကြားေနေသးတာ။
ေတာ္ေသးတယ္ ေဇ့ကိုျပန္ဆြဲထားႏိုင္လိုက္လို႔။ ေနာက္တစ္ခါ ထပ္မလုပ္ေတာ့ဘူး။ ေဇ စိတ္ခုေစမယ့္စကားေတြထပ္မေျပာေတာ့ဘူးဟု ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္သတိေပးလိုက္ေတာ့သည္။
..........
တကယ္ကိုညီညီတစ္ေယာက္တည္း ျမန္မာျပည္သို႔ျပန္လာခဲ့ရသည္။ ေဇ့အစား မန္ေနဂ်ာတစ္ေယာက္လည္းပါေသးသည္။ ေဇလည္း ဟိုမွာမနားတမ္းကိုအလုပ္လုပ္ေနရတာမို႔ ညီညီနားလည္ေပးႏိုင္ခဲ့ပါသည္။ ျမန္မာမွာတစ္ပတ္ေတာ့ မၾကာ။ 1st Full Album ႏွင့္အဖြဲ႔လိုက္ Comeback ရိွေနသည့္အတြက္ အခ်ိန္သိပ္မရ။ Red Carpet Show ၿပီးတာႏွင့္ ေနာက္ရက္တန္းျပန္ရမည္။
အိမ္ေရာက္ေတာ့ မန္ေနဂ်ာေကာင္ေလးကို ဧည့္သည့္ထားသည့္အခန္းမွာ ေနရာေပးလိုက္သည္။ အရင္က ေဇနဲ႔ႏွစ္ေယာက္အတူ ေနခဲ့သည့္အခန္းထဲ ညီညီတစ္ေယာက္တည္းဝင္လာရေတာ့ တစ္မ်ိဳးဝမ္းနည္းမိသား။ လြမ္းလည္းလြမ္းသည္။
"တူ"
ဖုန္းဝင္လာ၏။ ကို႔ဆီက။ ကိုနဲ႔ျပန္ေတြ့ရေတာ့မယ္ဆိုေတာ့ ညီညီလည္းေပ်ာ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ မလြတ္မလပ္အေပ်ာ္ႀကီး။
"အင္း ကို"
"အခန္းေရ႔ွမွာ ထြက္ခဲ့"
ကိုကတကယ့္ Suprise တိုက္လိုက္သည္။ ဘယ္အခ်ိန္မ်ား အခန္းေရ႔ွေရာက္လာတယ္မသိ။ ေလဆိပ္ကိုလာမႀကိဳႏိုင္ဘူးဆိုလို႔ အလုပ္ေတြမ်ားေနတယ္ထင္ေနတာ။ အိမ္မွာ Suprise တိုက္ဖို႔ တမင္လာမႀကိဳတာေနမယ္။
"ခ်ပ္"
"အင့္"
တံခါးပြင့္ပြင့္ခ်င္း ညီညီ့လက္ကိုဆြဲၿပီး သူရင္ခြင္ထဲတန္းဆြဲထည့္သည္။
"အား.... လြမ္းလိုက္တာကြာ ဒီကိုယ္ေလးကိုမဖက္ရတာၾကာၿပီ"
ျပင္ဆင္ခ်ိန္မရလိုက္သည္မို႔ ကို႔ရင္ခြင္သည္ေနြးေသာ္ျငား ၾကာၾကာမေနႏိုင္။ အသက္ရႉၾကပ္လာ၍ ရုန္းကာမွ ကိုကခြာေပးသည္။
"အခန္းေရ႔ွမွာကဲေန။ ေဖေဖေတြ့သြားၪီးမယ္"
"ေတြ့ေတာ့ဘာျဖစ္လဲ။ ေယာကၡထီးႀကီးက အဲ့ေလာက္ ေခတ္ေနာက္မက်ေလာက္ပါဘူး။ ေရွးရိုးစြဲသာမွန္ရင္ သူ႔သား Boy Love Series ရိုက္ကတည္းကတားမွာေပါ့ မဟုတ္ဘူးလား"
"ဘာေယာကၡထီးလဲ သူမ်ားအေဖကို"
"ကိုယ္တို႔လက္ထပ္ၿပီးရင္ ေတာ္ရေတာ့မွာေလ။ ဘာလဲ မဟုတ္မွ ညီကကိုယ္တို႔ဆက္ဆံေရးကို လက္ထပ္ဖို႔အထိမစဥ္းစားထားဘူးလား"
အစ္ကို႔စကားတြင္ ညီညီေျခခ်ဳပ္သြားသည္။ စဥ္းစားမထားတာမဟုတ္ေပမယ့္ မစဥ္းစားအားေသးတာပါ။ အခ်စ္တစ္ခုမွာ လက္ထပ္ျခင္းကပန္းတိုင္မဟုတ္ဘူးလို႔ေတြးမိတာေၾကာင့္ရယ္ သူေရာကိုယ္ေရာဆက္ေလ်ွာက္ရမယ့္ လမ္းေတြရိွေနေသးတာေၾကာင့္ရယ္ သူေရာကိုယ္ေရာ ေယာက္်ားေလးေတျြဖစ္ေနတာေၾကာင့္ရယ္ လက္ထပ္မယ့္အထိ မစဥ္းစားထားမိဘူး။ ဒါကိုအစ္ကိုကအငိုက္မိဖမ္းေမးတာ။
"အဲ့လိုမဟုတ္ဘူးေလ။ ဟို.. ဟို.... ညီမေျဖတတ္ေတာ့ဘူးကြာ"
"ဟာကြာ.....ကိုယ္စိတ္ဆိုးသြားၿပီ။ ညီကကို႔ကိုလက္မထပ္ခ်င္ဘူးပဲ"
"စိတ္ေတာ့မဆိုးပါနဲ႔ဗ်ာ။ ကိုပါစိတ္ဆိုးရင္ ညီေသလိမ့္မယ္"
ကို႔ရင္ခြင္ထဲ တစ္ခါမွီခ်လိုက္ျပန္သည္။ ဘယ္သူမွ ကိုယ့္ကိုစိတ္ဆိုးတာမ်ိဳး မလိုခ်င္ေတာ့ဘူး။ ေဇနဲ႔ေျပလည္ၿပီဆိုေပမယ့္ အဲ့ေန့က ေဇ့မ်က္ႏွာကိုျပန္ျပန္ျမင္ေယာင္မိရင္ ေၾကာက္လာမိေရာ။
ဘယ္ေလာက္ပဲစိတ္ရွည္သည္းခံၿပီး အႏြံတာခံခဲ့ပါတယ္ေျပာေျပာ တစ္ခါေဒါသထြက္စရိွတဲ့သူက ေနာက္တစ္ခါ ထပ္ထြက္ဖို႔မခဲယဥ္း။ ကိုယ့္ဘက္ကသူ႔အနစ္နာ သူ႔အႏြံတာကိုေစာ္ကားေမာ္ကားမေျပာမိသ၍ ကိုယ့္အေပၚအေၾကာင္းမဲ့ ေဒါသထြက္တတ္သူမဟုတ္ေပမယ့္ တစ္ခါႀကံဳဖူးလို႔လားမသိဘူး၊ ေနာက္တစ္ခါျဖစ္လာမွာကို ေၾကာက္မိတယ္။ နဂိုကတည္းက အေနကခပ္တန္းတန္းရယ္ကို ေဇက ညီညီ့အေပၚ ပိုေအးစက္သြားသလိုပဲ။ စကားကိုလည္း လိုမွေျပာၿပီးအပိုတစ္ခြန္းမွမေျပာ။
ျဖစ္ႏိုင္ရင္ အခ်ိန္ေနာက္ျပန္ဆုတ္ၿပီး ေဇနဲ႔ညီညီ့ၾကား ဘယ္ကေနစၿပီး ခုတံုးျဖစ္ခဲ့သလဲဆိုတာျပန္ရွာခ်င္မိသည္။
"မဆိုးပါဘူး ညီရဲ့။ ကိုယ္ကစိတ္မဆိုးႏိုင္ပါဘူးဆို။ ေနပါၪီး ညီေျပာသလိုဆို ဘယ္သူကညီ့ကိုစိတ္ဆိုးေနေသးလို႔လဲ"
ညီညီမေျဖမိပါ။ ကို႔ကိုတိုးလို႔သာဖက္ထားမိသည္။ ကို႔ရင္ခြင္ႀကီးက တအားဖက္လို႔ေကာင္းၿပီး ေနြးေထြးေနတာမို႔ ကိုယ္သင္းရနံ႔ကို လိုလိုမက္မက္ရႉရိႈက္ပစ္လိုက္သည္။ ထို႔အျပင္ ကို႔ရင္ခြင္အသားေနြးေနြးက အက်ႌေပၚကိုေဖာက္ထြက္၍ ညီညီ့ကိုယ္ေပၚသို႔ထိေတြ့လ်က္ရိွသည္။
"ေဇသုခလင္းလား"
"အင္း"
ကိုယ္ကညီညီ့ကို ပုခံုးကေနဆြဲခြာကာ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္လိုက္သည္။
"သူကဘာလို႔ ညီ့ကိုစိတ္ဆိုးရတာလဲ။ ေၾသာ္ ဒါ့ေၾကာင့္ သူပါမလာတာကိုး။ ဘာလို႔ပါမလာလဲ ထူးဆန္းေနပါတယ္လို႔"
"မဟုတ္ပါဘူး။ ညီကသူ႔ကို စိတ္ဆိုးေအာင္လုပ္မိလို႔"
ညီညီေျပာဖို႔ တံု႔ေနတာကိုၾကည့္ၿပီး ေပါ့ေသးေသးကိစၥေတာ့မဟုတ္ဟု သက္ထင္တန္းသိလိုက္သည္။ ညီညီ့အနားမွာစိတ္အခ်ရဆံုးနဲ႔ ညီညီ့ကိုအသက္နဲ႔ထပ္တူလံုၿခံဳေအာင္ ကာကြယ္ေပးႏိုင္သူသည္ ေဇသုခတစ္ၪီးသာရိွတာ သက္ထင္လက္ခံသည္။
ညီညီနဲ႔ပတ္သတ္ၿပီး စကားမ်ားခဲ့ဖူးေပမယ့္ ခုခ်ိန္မွာ ကိုယ့္ခ်စ္သူေလးကို အနီးကပ္ေစာင့္ေရွာက္ေပးႏိုင္သည့္လူမို႔ သက္ထင္ကိုယ္တိုင္ကေလးေလးစားစားဆက္ဆံသည္။
အထက္တန္းတုန္းကလို စိတ္ရူးေပါက္ရာေလ်ွာက္လုပ္တတ္သူမဟုတ္ေတာ့ဘဲ အေနတည္တည္ သစၥာရိွရိွနဲ႔ လုပ္ရည္ကိုင္ရည္ထူးခြၽန္ၿပီး ညီညီ့အေပၚကိုလည္းအမ်ားႀကီးဂရုစိုက္ေပးတတ္တဲ့သူက စိတ္ဆိုးသြားတယ္တဲ့လား။ ဆိုးတာမွ ျမန္မာျပည္ကို လိုက္မလာျဖစ္ေအာင္ကိုတဲ့လား။ ညီညီ့ဘက္ကအေတာ္ျပင္းထန္တဲ့အမူအရာ သို႔မဟုတ္ စကားတစ္ခုခုေၾကာင့္ပဲ ျဖစ္မည္ဟု သက္ထင္ထင္သည္။
"ဘယ္လိုလုပ္လိုက္လို႔လဲ"
ညီညီ့ရင္ထဲက အေလးတံုးႀကီးေပါ့သြားေအာင္ ပစ္ခြၽဲခြၽဲေလးေျပာျပၿပီးေနာက္ ကိုက ညီညီ့ကိုရင္ခြင္ထဲဆြဲသြင္းျပန္သည္။
"ညီရယ္ ဘာလို႔အဲ့လိုသြားေျပာရတာလဲ။ ေဇသုခလင္း ညီ့အေပၚဘယ္ေလာက္ဂရုစိုက္လဲဆိုတာ ကိုယ္ေတာင္ျမင္ရတယ္။ ကိုယ္နဲ႔ကအေနေဝးေနတယ္ေလ။ ကိုယ္ခ်စ္တဲ့ ညီ့ကိုအနီးကပ္ ကိုယ့္ထက္ဂရုစိုက္ေပးတဲသူကိုအဲ့လိုေျပာေတာ့ ညီလြန္တာေပါ့"
"ညီသိပါတယ္။ ညီလြန္သြားလို႔လည္း တန္းေတာင္းပန္ခဲ့တာပါ။ ကိုကစၿပီးမဆူပါနဲ႔ေတာ့"
"ကိုယ္ဆူတာမဟုတ္ပါဘူး ညီရယ္။ ကဲပါ စိတ္မညစ္နဲ႔ေတာ့။ ကိုယ္ရိွေနၿပီပဲ ရတဲ့အခ်ိန္ေလးမွာရသမ်ွေပ်ာ္ရေအာင္"
"အင္း"
စိတ္မပါလက္မပါနဲ႔ညီ့မ်က္ႏွာေလးကို သက္ထင္ကအားမရ။
"ကိုယ့္ကိုၾကည့္ၿပီးၿပံဳးျပ"
ညီကတျဖည္းျဖည္းေခါင္းေလးေမာ့လာသည္။ မ်က္လံုးလွလွေလးေတြနဲ႔ သက္ထင္ကိုေစ့ေစ့စိုက္ၾကည့္လာေတာ့ သက္ထင္ရင္ခုန္သံေတျြမန္လာေသးသည္။ ညီက တကယ္ကိုအူးအသည္းထဲလိႈက္ၿပီးခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတာ။
"အဟင္း"
ညီကၿပံဳးျပလာသည္။ မ်က္လံုးေလးေတြေမွးက်င္းသြားၿပီး ေတာ္ဝင္ေလးကိုင္းလို ႏႈတ္ခမ္းေလးကေကာ့တက္သြားသည္။ မ်က္မွန္မပါေတာ့တဲ့ မ်က္ဆံနက္တနက္ေလးေတြကမွအစ သူျမတ္ႏိုးမိတာ။
"ႁပြတ္စ္"
သက္ထင္စိတ္မထိန္းႏိုင္ေတာ့၍ နမ္းပစ္လိုက္သည္။ တစ္ေနကုန္ထိုင္နမ္းေနရင္ေတာင္မွ နမ္းမဝတဲ့ႏႈတ္ခမ္းေလး၊ သက္ထင္ရင္ခုန္သံေတြကိုျမန္ေအာင္လႈံ႔ေဆာ္ႏိုင္တဲ့ႏႈတ္ခမ္းေလး၊ သူထာဝရသိမ္းပိုက္သြားခ်င္မိတဲ့ႏႈတ္ခမ္းေလး။
အနမ္းမ်ားသိမ္းပိုက္ခံရသူကလည္း ရက္ရက္ေရာေရာသိမ္းပိုက္ေစသည္။ တံု႔ျပန္အနမ္းမ်ားၾကား အခ်စ္မ်ားေဝဆာေနၾကခ်ိန္တြင္ သူတို႔ကမ႓ာမွာ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္သာ ရိွေနၾကသေယာင္။
လူတစ္ေယာက္က ခ်စ္မိသြားရင္ရႈံးၾကတယ္တဲ့။ ညီညီ့အတြက္ ထိုစကားက လူလြဲေနၿပီ။ ႏွလံုးသားေပးမထားတဲ့ သူတစ္ေယာက္နဲ႔မွ ညီညီ့ဘက္ကရႈံးတယ္လို႔ ခံစားမိေနတာ။ ခ်စ္လားဆိုရင္ခ်စ္တယ္လို႔ေျဖမယ္။ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ထက္ေတာ့အမ်ားႀကီးပိုၿပီး ခ်စ္သူလက္တြဲေဖာ္တစ္ေယာက္လိုေတာ့ မစဥ္းစားမိဖူး၍။
ဟင့္အင္း အဲ့ခံစားခ်က္ကို အခ်စ္လို႔ေခါင္းစဥ္မတပ္ခ်င္ဘူး။ အေရာင္ေတြစြန္းသြားမွာေၾကာက္တယ္။ သူ႔ဘက္ကရခဲ့သည့္ အရာရာကလည္း ျဖဴစင္တဲ့အခ်ိန္ေတြရိွၿပီး မျဖဴစင္တဲ့အခ်ိန္ေတြလည္းရိွမွာေပမယ့္ မျဖဴစင္ရျခင္းအေၾကာင္းရင္းက အခ်စ္လို႔အတပ္မေျပာခ်င္ဘူး။
မေတာ္တဆအနမ္းတစ္ခုမို႔ မေတာ္တဆအတိုင္းထားခ်င္တယ္။ ကိုယ္ပိုင္အသိစိတ္မဟုတ္တဲ့အခ်ိန္မွာ ေမ့ပစ္ပါ့မယ္လို႔ ေပးခဲ့သည့္ကတိေၾကာင့္ ဖြင့္မေျပာခဲ့သည့္အနမ္းတစ္ခုအတြက္နဲ႔ သူ႔အေပၚခံစားခ်က္ေတြေျပာင္းလိုက္လာတာ မဟုတ္တာေတာ့ေသခ်ာသည္။
ဟင့္အင္း ဆက္မေတြးခ်င္ေတာ့ဘူး။ ဆက္ေတြးလို႔မရေတာ့ဘူး။ ဆက္ေတြးရင္ ပါလာမယ့္ သို႔ေလာေတြေၾကာင့္ ခံစားခ်က္ႏွစ္ခြေတြအျဖစ္မခံႏိုင္ဘူး။ ခလုတ္တိုက္ပါမ်ားရင္ သစ္ငုတ္တိုေတာင္နဲ႔ေသးတာ ကေယာင္ေခ်ာက္ခ်ားေလ်ွာက္ေတြးေနမိရင္းက ေတြးပါမ်ားၿပီး မဟုတ္တဲ့အေတြးေတြေၾကာင့္ ကို႔အေပၚအခ်စ္ေတြေလ်ာ့သြားလို႔မျဖစ္ဘူး။
ႏွစ္ၪီးႏွစ္ဖက္ၿပိဳင္တူတိုက္မွ ယာဥ္တိုက္တာမဟုတ္ဘဲ ရပ္ထားတဲ့တစ္ဖက္ကို တစ္ဖက္က လာတိုက္မိရင္လည္း ယာဥ္တိုက္မႈပဲ။ သူ႔ဘက္ကလည္း တစ္ခုခုကို ဘရိတ္အုပ္ထားသလို ကိုယ့္ဘက္ကလည္း ဘရိတ္အခ်ိန္မီအုပ္ထားရင္ တိုက္မိမွာမဟုတ္ဘူး။ ႏွစ္ၪီးစလံုးထိခိုက္မယ့္အရာမ်ိဳးေတြမလုပ္သင့္ဟု ညီညီထင္သည္။
လက္ရိွမွာ ညီညီခ်စ္တာ အစ္ကို႔ကိုပဲ။ အစ္ကိုကညီညီ့လက္တြဲေဖာ္ပဲ။ က်န္တဲ့အခ်စ္ေတြက ငါးရာႏွစ္ဆယ့္ရွစ္ေတြပဲဟု အတင္းမွတ္ယူပစ္လိုက္သည္။
ေဇေရ မင္းနဲ႔ပတ္သတ္လာရင္ ငါ့ေခါင္းထဲ ငါ့ရင္ထဲ ငါ့ႏွလံုးသားထဲမွာ အၿမဲရႈပ္ေထြးေနတတ္တယ္။ ျဖည္ၾကည့္ဖို႔မႀကိဳးစားခ်င္ဘူး.. ေဇ။
ျဖည္ၾကည့္လိုက္လို႔ ေနာက္ဆံုးထြက္လာမယ့္အေျဖကို ငါရင္မဆိုင္ရဲဘူး။
ငါ ဒီေလာက္နဲ႔ရပ္ထားလိုက္မယ္ေနာ္.....။
"ကို႔ကို ညီအရမ္းခ်စ္တယ္"
"ထပ္တူပါပဲ ညီရယ္"
အစ္ကိုကညီညီ့လက္ဖဝါးမ်ားကိုေျပာင္းကိုင္လာသည္။ ကမ႓ာေပၚမွာ ၾကည့္လို႔အေကာင္းဆံုးအၿပံဳးတစ္ခုနဲ႔ ညီညီ့ကိုဖမ္းစားလိုက္သည္။ ညီညီေတြးေနမိသည္က ကိုကတကယ္ခ်စ္ဖို႔သိပ္ေကာင္းသည္ဟူ၍။
"အဝတ္လဲလိုက္ ကိုတို႔ အျပင္သြားရေအာင္"
...........
#Yoe
June 7 2022 10 :17 AM