Unicode
"တုံတုံရေ....တုံတုံ ဘယ်မှာလဲ တုံတုံ.....''
တိမ်ယံတစ်ယောက် အိမ်ထဲမှာတုံတုံကို မတွေ့တာကြောင့် ခြံအပြင်ထွက်ရှာနေရသည် ။ အစာကျွေးမလို့ ကြောင်လှောင်အိမ်ထဲလာကြည့်တော့မတွေ့တာကြောင့် အပြင်လျှောက်ထွက်နေမှာကို စိုးရိမ်မိသွားသည် ။ တုံတုံက ယံယံ၏ အချစ်တော်ကြောင်လေးဖြစ်နေတာမို့ အစားအသောက်ကအစ ဂရုတစိုက်ကျွေးဖြစ်တာပင် ။ ကြောင်ကလည်း အလိုလိုက်မှန်းသိရျ် ကြောင်ပါးဝလွန်းလှ၏ ။
နေနှင့်အုံး ရှာတွေ့မှ ကြောင်ပါးမဝရဲအောင် နာနာလေးရိုက်ထားရမယ် ဟမ့်....
မြောင်.......
ယံယံခြံထဲပတ်ရှာနေရင်း ကြောင်သံကြားလိုက်တာကြောင့် အသံကြားရာဘက် လိုက်လာခဲ့၏ ။ တစ်နေရာအရောက်တော့ တွေ့ပါပြီ ကြောင်စုတ် ၊ တုံတုံက မြက်ပင်စိမ်းစိမ်းတွေထဲ လိပ်ပြာလိုက်ဖမ်းနေပြီ နည်းနည်း အလှမ်းဝေးသည့်နေရာမှာ ကိုကိုက သတင်းစာထိုင်ဖတ်နေတာကို ယံယံတွေ့လိုက်သည် ။
ကိုကိုက သူ့ကိုမြင်တော့ပြုံးပြလာပြီး လာထိုင်လေဆိုတဲ့သဘောနှင့် ဘေးခုံကိုမေးငေါ့ပြနေသည် ။ ယံယံကိုကိုစီ မသွားသေးဘဲ တုံတုံစီကိုသာ ဦးတည်လိုက်၏ ။
ဒါကိုမြင်သွားသည့် ထိုက်တန်မှာတော့ မျက်မှောင်ကြုံ့လျက်ပေ ။ အလိုမကျတဲ့မျက်နှာအဖြစ်ချက်ချင်းပြောင်းသွားတော့သည် ။ သတင်းစာကို စားပွဲခုံပေါ်တင်လိုက်ပြီး ထရပ်ရျ် တိမ်ယံစီခပ်မှန်မှန်လေးလျှောက်လာလိုက်သည် ။ တိမ်ယံကတော့ သတိပြုမိပုံမရ ကျုံ့ကျုံ့လေးထိုင်ပြီး ကြောင်နဲ့ကစားနေသည် ။
ထိုက်တန်က ဘောင်းဘီအတ်ကပ်ထဲလက်ထည့်ပြီး တိမ်ယံအားမတ်တပ်ရပ်ကြည့်နေတော့သည် ။ ကြောင်ကိုတော့ မျက်မှောင်ကြုံ့လျက်ပဲ ကြည့်တတ်၏ ။တုံတုံက သူ့အားမြင်တော့ ကြောက်နေတဲ့ပုံစံနဲ့ တိမ်ယံနားပြေးကပ်သွားသည် ။
"ယံယံ.........''
"ဟင်.....ကိုကို ခုနက သတင်းစာဖတ်နေတာ ဟုတ်ဖူးလား''
"ဟုတ်တယ် ယံယံကိုစကားပြောဖို့ခေါ်တာ ယံယံမလာတော့ ကိုယ်လာရတာပေါ့''
"အဟီး....ယံယံက တုံတုံကိုလိုက်ရှာနေတာမို့လို့ပါကိုကိုရ ကိုကိုစီလာလိုက်လို့ တုံတုံလေးထွက်ပြေးသွားရင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲ အဲ့တာကြောင့် တုံတုံစီအရင်သွားလိုက်တာ ဟီး....''
ထိုက်တန်ထိုစကားကြားအပြီး စိတ်ထဲက ဘဝင်မကျမှုတွေမှာ ပိုရျ်တိုးလာရသည် ။ ကြောင်တစ်ကောင်နှင့်ယှဥ်ရင် သူကအရေးမပါဘူးဆိုတဲ့ သဘောဖြစ်နေသည် ။ တိမ်ယံက ကြောင်ကိုသာ ပွတ်သပ်ချော့မြူနေပြီး သူကိုတော့ ရှိတယ်လို့တောင်မထင်တော့ချေ ။
"ယံယံ.....''
"ပြောလေ ကိုကိုရ''
"အဲ့ကြောင်က ဘယ်ကကြောင်လဲ''
"မမဝယ်ပေးတာလေ မမက ယံယံရဲ့မွေးနေ့အကြိုလက်ဆောင်ပေးတာတဲ့ ချစ်ဖို့ကောင်းတယ်မလား တုံတုံက''
"မကောင်းဘူး! "
"ဟင်.....ဘာဖြစ်လို့လဲ ကိုကိုရ ဒီလောက်ချစ်ဖို့ကောင်းနေတာကို''
"ယံယံလောက် ဘယ်ဟာမှ ချစ်စရာမကောင်းဘူး''
"အာ....ကိုကိုကတော့နော် လာနောက်နေတယ်''
"ထားတော့! ဒါဆိုကိုယ်တစ်ခုမေးမယ်''
"မေးလေနော်.....''
"အဲ့ကြောင်နဲ့ ကိုယ်နဲ့ ဘယ်သူ့ကိုပိုချစ်လဲ''
"ဟမ်....ခွီး....ဟား.....ဟား..... ကိုကိုကတော့ ကြံဖန်ပြီး မေးနေတယ် ကိုကိုနဲ့ တုံတုံနဲ့ဆို ယံယံက တုံတုံကိုဘဲ ပိုချစ်မှာပေါ့ ၊ တုံတုံက ချစ်ဖို့ကောင်းတယ်လေ ကိုကိုကချစ်ဖို့မှမကောင်းတာ ကြောက်စရာကြီးလေနော် တုံတုံ ကိုကိုက ကြောက်စရာကြီးမလား''
တိမ်ယံက ကြောင်ကိုပွေ့လျက် ထိုက်တန်အားလက်ညိုးထိုးပြီးမေးနေသည် ။ ထိုက်တန်၏ နီရဲရဲအကြည့်တွေကတော့ ကြောင်စီမှာသာ ရှိနေခဲ့သည် ။ ကြောင်ဖြူလေးမှာတော့ ရှေ့ကလူအား ထိတ်လန့်သွားကာ တိမ်ယံလက်ထဲကနေ အတင်းရုန်းကန်ပြီး အိမ်ထဲကိုပြေးဝင်သွားတော့သည် ။
"အယ်.....တုံတုံ နေဦးလေ ဘယ်သွားမှာလဲ ပြန်လာခဲ့! တုံတုံ!''
ပြေးဝင်သွားတဲ့ကြောင်နောက် လိုက်ဖို့ထလိုက်တဲ့ တိမ်ယံလက်လေးမှာ ထိုက်တန်၏ဆွဲထားခြင်းခံလိုက်ရသည် ။ တိမ်ယံက ခေါင်းကိုပြန်လှည့်ပြီး ဘာလဲဆိုတဲ့သဘောနှင့် မေးငေါ့ပြလိုက်၏ ။
"ကိုယ်ခုနမေးတာကို ထပ်မေးမယ် ကိုယ်နဲ့အဲ့ကြောင်! ဘယ် သူ့ ကို ပို ချစ်လဲ''
"ဟာ....ကိုကို ယံယံပြောပြီးပြီမလား တုံတုံကိုပိုချစ်တာပါလို့ အခုတော့လွှတ်တော့ ယံယံတုံတုံကို လိုက်ဖမ်းရအုံးမှာ''
ပြောပြီးလက်ကို ဆောင့်ရုန်းသွားတော့သည် ။ ကျန်ခဲ့တဲ့ သူမှာတော့ လက်သီးကိုတင်းနေအောင်ဆုပ်လျက် မျက်နှာထက်ဒေါသအပူလှိုင်းများကြွတက်လျက် ရှိ၏ ။
တောက်စ်! သူ့ထက် ဘာမဟုတ်တဲ့ ကြောင်တစ်ကောင်က ပိုအရေးကြီးနေတယ်တဲ့လား ခံပြင်းလိုက်ပါဘိ့.....
................
"သမီး....မဟေသီ ခဏနေ မောင်နိုင်လွန်းသူအဖေ့စီ အလုပ်ကိစ္စအတွက်လာလိမ့်မယ် အဖေရုံးကိုခဏသွားရမှာမို့လို့ သူလာရင်ခဏလောက်စောင့်ခိုင်းလိုက်ပါကွယ်''
"သြော်....ဟုတ်ကဲ့ပါဖေဖေ သမီးပြောလိုက်ပါ့မယ်''
"အေးအေး....ဒါဆို အဖေသွားပြီ''
"ဟုတ်ဖေဖေ ဂရုစိုက်သွားနော် ''
အိတ်ကိုဆွဲပြီး ကားစီလျှောက်သွားတဲ့ဖေဖေအား သွယ်ပြုံးပြုံးလေးကြည့်နေမိသည် ။ ဖေဖေက အသက်ရွယ်မှာ ၅၀ ကျော်ပြီဖြစ်သော်လည်း ကျန်းမာရေးကတော့ ဒေါင်ဒေါင်မြည်ပေ ။ ရုံးကိုလည်း နေ့စဉ်မဖြတ်သွားနိုင်ပြီး မောင်ကအလုပ်မလုပ်ဖို့တားတာတောင် မရ ၊ အဖေက အလုပ်မလုပ်ရရင်မပျော်ပါဘူးတဲ့လေ ။ လူကြီးတွေများ ကလေးတွေထက်ပင် ပြောရခက်လှသည် ။
"တုံတုံရေ.....တုံတုံ!''
"ဟဲ့....ယံယံ ဘာတွေပြာယာခတ်နေတာလဲ''
"တုံတုံလေမမရာ ထမင်းကျွေးမလို့ဟာကို လျှောက်ပြေးနေလို့''
"အခုရော တွေ့ပြီလား''
"မတွေ့သေးပါဘူးမမရယ် ဘယ်အခန်းထဲဝင်ပြေးသွားလဲမသိဘူး''
"တုံတုံရေ......တုံတုံ ဘယ်မှာလဲ ''
"ဟူး.... ထားလိုက်တော့မမရာ သားပါသားဘဲ ရှာတော့မယ်''
ပြောပြီး အိမ်ထဲလျှောက်ဝင်ပြီးရှာနေတော့သည် ။ သွယ်ကတော့ ဆိုဖာပေါ်ပြန်ထိုင်လိုက်ပြီး ဖုန်းကြည့်နေ၏ ။ မကြာပါ ခြံထဲက ကားဟွန်းသံ ဆက်တိုက်တီးသံကြားလိုက်သည်မို့ သွယ်အပြင်ကိုထွက်ကြည့်လိုက်၏ ။
ခြံထဲမှာ မောင်က ဂျာနယ်ဖတ်နေတာပင် ။ ခြံစောင့်ဦးဘကျော်က တံခါးပြေးဖွင့်ပေးရပြီး ကားအနက်တစ်စီး ခြံထဲသို့ဝင်လာတော့၏ ။ ကားထဲက လူမှာ သွယ်နှင့်တစ်ချိန်က လက်ထပ်ဖို့စီစဥ်ထားခဲ့သော ကိုနိုင်လွန်းသူပဲ ဖြစ်သည် ။
ကိုနိုင်လွန်းသူက သူ့အဖေလိုဆန်စက်ပိုင်ရှင်တစ်ယောက်ဖြစ်နေပြီး စီးပွားရေး အဆင်ပြေနေ၏ ။ သွယ်ကလည်း ချစ်ရေးဆိုခဲ့ဖူးပေမဲ့ သွယ်ကတော့ လက်မခံဘဲငြင်းဆိုပစ်ခဲ့သည် ။ သွယ်အနေနဲ့ သူ့အပေါ်ဘာပြစ်ချက်မျှ ပြောစရာမရှိသော်လည်း နှလုံးသားရေးရာနောက်လိုက်ကာ အငြင်းစကားဆိုခဲ့တာပဲ ဖြစ်သည် ။
နိုင်လွန်းသူက အိမ်ထဲဝင်လာပြီး သွယ်အား အပြုံးချိုတွေနဲ့ပြုံးပြနှုတ်ဆက်လာသည် ။ ကိုနိုင်လွန်းက သွယ်အပေါ်မှာ အခုချိန်ထိ စိတ်မပြောင်းသေးတာကို သိတာကြောင့် သွယ်အနေအထိုင်ဆင်ခြင်ဖို့ပဲရှိ၏ ။ ခြံထဲက မောင့်စီတစ်ချက်ကြည့်တော့ မောင်က သူတို့ကိုတောင် အားရုံထားပုံမပေါ်ပါ ။ သတင်းစာကိုသာ အာရုံစိုက်ပြီး ဖတ်နေတာပင် ။
သူမဘာတွေများမျှော်လင့်မိနေပါလိမ့် သူမရဲ့ခင်ပွန်းက သူမအပေါ် သဝန်ကြောင်တယ်ဆိုတာမျိုး မရှိခဲ့ဘူးတာပဲဖစ်၏ ။ တစ်ခါတလေ မောင်က သွယ်အပေါ်မှာ တကယ်ရော ချစ်ခဲ့ရဲ့လားလို့ သံသယဖြစ်ခဲ့ပေမဲ့လည်း အတတ်နိုင်ဆုံး နားလည်မှုပေးနိုင်အောင် သွယ်ကိုယ်သွယ် ကြိုးစားအားပေးနေမိ၏ ။
"မတွေ့တာတောင်ကြာပြီနော် သွယ်''
"ဟုတ်ကဲ့ အတော်လေးကြာပြီလို့တော့ ထင်ပါတယ် ကိုနိုင်လွန်းသူ''
"သူစိမ်းဆန်လိုက်တာ သွယ်ရယ် ၊ ကိုယ့်ကို ကိုနိုင်လို့ပဲခေါ်ပါလားကွာ''
"မသင့်တော်ဘူးထင်လို့ပါ''
"အိုကွာ.... ဘာမသင့်တော်စရာ ရှိလို့လဲ သွယ်ရာ''
"သွယ့်အမျိုးသား မကြိုက်မှာစိုးလို့ပါ''
"သွယ့်အမျိုးသားရော မပါဘူးလား''
"ပါပါတယ် ခြံထဲမှာ စာဖတ်လို့ပါ''
"သြော်.....ဒါနဲ့မေ့နေတာ အန်ကယ်ရော ကိုယ် အန်ကယ်နဲ့အလုပ်စကားပြောဖို့လာတာ''
"ဖေဖေက အရေးကြီးကိစ္စပေါ်လာလို့ အပြင်ခဏသွားတယ် ကိုနိုင်လွန်းသူအနေနဲ့ သွားစရာများရှိလို့လား မရှိရင်တော့ ဖေဖေကခဏလောက်စောင့်ပေးဖို့မှာသွားတယ် ၊ မအားရင်တော့.....''
"ရပါတယ် ကိုယ်စောင့်နေလိုက်မယ်''
"ဟုတ်ကဲ့ ဒါဆိုဘာသောက်မလဲဟင် အပူလား၊ အအေးလား''
"ရင်ပူနေလို့ အအေးပဲပေးပါ သွယ်''
"သြော်....ဟုတ်ကဲ့ ၊ ကြီးကြီးနွဲ့ရေ လိမ္မော်ရည်လေးဖျော်ခဲ့ပါအုံး''
"ဟုတ်ကဲ့ မမလေး''
"ထိုင်ပါအုံး ကိုနိုင်လွန်းသူ''
"ကျေးဇူးပါ သွယ်''
ဧည့်ခန်းထဲက သူတို့နှစ်ယောက်အကြား လေငွေ့များသာ ရှိနေပြီး အတန်ကြာသည်အထိ တိတ်ဆိတ်နေခဲ့သည် ။ တစ်ချိန်က လက်ထပ်ဖို့ထိ မိဘတွေဘက်က ရည်ရွယ်ထားကြပြီး နိုင်လွန်းဘက်ကလည်း သွယ့်အပေါ်မှာ မေတ္တာသက်ဝင်နေခဲ့၏ ။ သို့သော် သွယ့်ဘက်ကတော့ နိုင်လွန်းသူအပေါ်မှာ မိတ်ဆွေသူငယ်ချင်းတစယောက်ထက်မပိုခဲ့ချေ ။
နောက်ပိုင်းမိဘတွေဘက်ကပါ အတင်းဖိအားပေးလာကြတော့ သွယ့်အနေနဲ့ ထိုက်တန်စေမောင်နောက်ကို လိုက်သွားတာဖစ်သည်။ နိုင်လွန်းသူမှာတော့ ကွဲသည့်အသည်းအား အချိန်ယူကုသဖို့ရာ နိုင်ငံခြားခရီးစဥ်များ လှည့်ပတ်ထွက်နေခဲ့တာအခုလိုပြန်ရောက်တာဖြင့်မကြာသေးပေ ။ မေ့ချင်သည့် နှလုံးသားရေးရာနှင့် သက်ဆိုင်သူက သူ့ရှေ့မှာ ရှိနေပြန်တော့ အတိတ်က အချစ်ဟောင်းဝေဒနါက အနာပြန်ထပြန်တော့၏ ။
"သွယ်....အိမ်ထောင်ရေး အဆင်ကောပြေရဲ့လား''
"ဟုတ်ကဲ့ ပြေပါတယ် အမျိုးသားကလဲ ကျွန်မကို အရမ်းဂရုစိုက်ပါတယ်''
"ကောင်းပါတယ် အခုလိုသတင်းကြားရတာ ဝမ်းသာပါတယ် ''
"အင်း......''
ထပ်ပြီး သူတို့နှစ်ယောက် တိတ်ဆိတ်သွားပြန်သည် ။ ရင်ထဲက စကားတွေ အများကြီးပြောချင်ပေမဲ့ နိုင်လွန်းအဖို့ သွယ့်အပေါ်မှာ အနေမခက်စေချင်ပါ ။ ချစ်ရသူပျော်နေတာမြင်တော့ နိုင်လွန်းအနေနဲ့ စိတ်အေးရပါသည်လေ ။ ရင်ထဲက အတိန်အနက်တစ်ချို့ကိုတော့ ထုတ်ပြောခွင့်မရတော့ပေမဲ့လည်း သူကျေနပ်ပါသည် ။
"မမရေ.....ယံယံအပြင်သွားလိုက်အုံးမယ်''
"ဟယ့်.... တိမ်ယံရေ ဖြည်းဖြည်းချင်း ဆင်းလာပါဟယ် အိမ်လဲ ပြိုနေပါအုံးမယ်''
ခုနလေးမှ ကြောင်တစ်ကောင်နဲ့ ပြာယာခတ်နေသည့်သူမ၏မောင်လေးမှာ အခုတော့အပေါ်ထပ်ကနေ တစ်ဒုန်းဒုန်းနဲ့ ပြေးဆင်းလာပြန်တာကြောင့် လှမ်းသတိပေးနေရ၏ ။ မောင်လေးတစ်ယောက်ရှိပါရဲ့ ပြာယာခတ်ချက်ကလွန်ပါရော ၊ စပ်စလူးကခါသေး တကယ် အဖိုနဲ့အမ မှားများမွေးလာသလား အောင့်မေ့ရသည် ။
"အယ်.....ဧည့်သည် ရှိနေတာလား ၊ ဟီး....ဟီး....ယံယံက မသိလို့ပါ မမရဲ့ ''
"ရှင်လေးသိတာ ဘာရှိလို့တုန်း''
"မမကလဲ ယံယံလေ ဟိုထုထည်တို့ မိယွန်းတို့နဲ့ အပြင်ခဏသွားအုံးမယ်နော်''
"ကြွ ကြွ သိပ်တော့ မကြာစေနဲ့ ''
"ရက်စ်ဆာ...သွားပြီမမရေ''
အသံကနောက်မှ လူကအရင်ပြေးတဲ့ တိမ်ယံပါလေ ။ သွယ့်မှာတော့ ခေါင်းခါရုံသာ တတ်နိုင်တော့သည် ။ ဘေးကလူကတော့ သူတို့မောင်နှမအား ပြုံးပြုံးလေး ထိုင်ကြည့်နေတာပင် ။ သွယ်မျက်စောင်းလေးဝင့်လိုက်မှ ချောင်းဟန့်ရျ် ခေါင်းလွှဲသွားတော့၏ ။
ထိုအချိန်ခြံထဲက တစ်စုံတစ်ယောက်၏ မကောင်းသည့်အငွေ့အသက်တစ်ချို့နှင့်ပြည့်နှက်နေသော အပြုံးတစ်ခုကိုတော့ ဘယ်သူမှ မသိလိုက်ကြပေ ။
#TBC
ဘဲကြီးက ကလေးကို ကြောင်နဲ့တောင်သဝန်တိုတာနော် ရှင်တို့ယံယံကိုသိပ်မကြူကြနဲ့သိလား
Zawgyi
"တုံတုံေရ....တုံတုံ ဘယ္မွာလဲ တုံတုံ.....''
တိမ္ယံတစ္ေယာက္ အိမ္ထဲမွာတုံတုံကို မေတြ႕တာေၾကာင့္ ၿခံအျပင္ထြက္ရွာေနရသည္ ။ အစာေကြၽးမလို႔ ေၾကာင္ေလွာင္အိမ္ထဲလာၾကည့္ေတာ့မေတြ႕တာေၾကာင့္ အျပင္ေလွ်ာက္ထြက္ေနမွာကို စိုးရိမ္မိသြားသည္ ။ တုံတုံက ယံယံ၏ အခ်စ္ေတာ္ေၾကာင္ေလးျဖစ္ေနတာမို႔ အစားအေသာက္ကအစ ဂ႐ုတစိုက္ေကြၽးျဖစ္တာပင္ ။ ေၾကာင္ကလည္း အလိုလိုက္မွန္းသိရ်္ ေၾကာင္ပါးဝလြန္းလွ၏ ။
ေနႏွင့္အုံး ရွာေတြ႕မွ ေၾကာင္ပါးမဝရဲေအာင္ နာနာေလးရိုက္ထားရမယ္ ဟမ့္....
ေျမာင္.......
ယံယံၿခံထဲပတ္ရွာေနရင္း ေၾကာင္သံၾကားလိုက္တာေၾကာင့္ အသံၾကားရာဘက္ လိုက္လာခဲ့၏ ။ တစ္ေနရာအေရာက္ေတာ့ ေတြ႕ပါၿပီ ေၾကာင္စုတ္ ၊ တုံတုံက ျမက္ပင္စိမ္းစိမ္းေတြထဲ လိပ္ျပာလိုက္ဖမ္းေနၿပီ နည္းနည္း အလွမ္းေဝးသည့္ေနရာမွာ ကိုကိုက သတင္းစာထိုင္ဖတ္ေနတာကို ယံယံေတြ႕လိုက္သည္ ။
ကိုကိုက သူ႕ကိုျမင္ေတာ့ၿပဳံးျပလာၿပီး လာထိုင္ေလဆိုတဲ့သေဘာႏွင့္ ေဘးခုံကိုေမးေငါ့ျပေနသည္ ။ ယံယံကိုကိုစီ မသြားေသးဘဲ တုံတုံစီကိုသာ ဦးတည္လိုက္၏ ။
ဒါကိုျမင္သြားသည့္ ထိုက္တန္မွာေတာ့ မ်က္ေမွာင္ႀကဳံ႕လ်က္ေပ ။ အလိုမက်တဲ့မ်က္ႏွာအျဖစ္ခ်က္ခ်င္းေျပာင္းသြားေတာ့သည္ ။ သတင္းစာကို စားပြဲခုံေပၚတင္လိုက္ၿပီး ထရပ္ရ်္ တိမ္ယံစီခပ္မွန္မွန္ေလးေလွ်ာက္လာလိုက္သည္ ။ တိမ္ယံကေတာ့ သတိျပဳမိပုံမရ က်ဳံ႕က်ဳံ႕ေလးထိုင္ၿပီး ေၾကာင္နဲ႕ကစားေနသည္ ။
ထိုက္တန္က ေဘာင္းဘီအတ္ကပ္ထဲလက္ထည့္ၿပီး တိမ္ယံအားမတ္တပ္ရပ္ၾကည့္ေနေတာ့သည္ ။ ေၾကာင္ကိုေတာ့ မ်က္ေမွာင္ႀကဳံ႕လ်က္ပဲ ၾကည့္တတ္၏ ။တုံတုံက သူ႕အားျမင္ေတာ့ ေၾကာက္ေနတဲ့ပုံစံနဲ႕ တိမ္ယံနားေျပးကပ္သြားသည္ ။
"ယံယံ.........''
"ဟင္.....ကိုကို ခုနက သတင္းစာဖတ္ေနတာ ဟုတ္ဖူးလား''
"ဟုတ္တယ္ ယံယံကိုစကားေျပာဖို႔ေခၚတာ ယံယံမလာေတာ့ ကိုယ္လာရတာေပါ့''
"အဟီး....ယံယံက တုံတုံကိုလိုက္ရွာေနတာမို႔လို႔ပါကိုကိုရ ကိုကိုစီလာလိုက္လို႔ တုံတုံေလးထြက္ေျပးသြားရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ အဲ့တာေၾကာင့္ တုံတုံစီအရင္သြားလိုက္တာ ဟီး....''
ထိုက္တန္ထိုစကားၾကားအၿပီး စိတ္ထဲက ဘဝင္မက်မႈေတြမွာ ပိုရ်္တိုးလာရသည္ ။ ေၾကာင္တစ္ေကာင္ႏွင့္ယွဥ္ရင္ သူကအေရးမပါဘူးဆိုတဲ့ သေဘာျဖစ္ေနသည္ ။ တိမ္ယံက ေၾကာင္ကိုသာ ပြတ္သပ္ေခ်ာ့ျမဴေနၿပီး သူကိုေတာ့ ရွိတယ္လို႔ေတာင္မထင္ေတာ့ေခ် ။
"ယံယံ.....''
"ေျပာေလ ကိုကိုရ''
"အဲ့ေၾကာင္က ဘယ္ကေၾကာင္လဲ''
"မမဝယ္ေပးတာေလ မမက ယံယံရဲ႕ေမြးေန႕အႀကိဳလက္ေဆာင္ေပးတာတဲ့ ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတယ္မလား တုံတုံက''
"မေကာင္းဘူး! "
"ဟင္.....ဘာျဖစ္လို႔လဲ ကိုကိုရ ဒီေလာက္ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းေနတာကို''
"ယံယံေလာက္ ဘယ္ဟာမွ ခ်စ္စရာမေကာင္းဘူး''
"အာ....ကိုကိုကေတာ့ေနာ္ လာေနာက္ေနတယ္''
"ထားေတာ့! ဒါဆိုကိုယ္တစ္ခုေမးမယ္''
"ေမးေလေနာ္.....''
"အဲ့ေၾကာင္နဲ႕ ကိုယ္နဲ႕ ဘယ္သူ႕ကိုပိုခ်စ္လဲ''
"ဟမ္....ခြီး....ဟား.....ဟား..... ကိုကိုကေတာ့ ႀကံဖန္ၿပီး ေမးေနတယ္ ကိုကိုနဲ႕ တုံတုံနဲ႕ဆို ယံယံက တုံတုံကိုဘဲ ပိုခ်စ္မွာေပါ့ ၊ တုံတုံက ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတယ္ေလ ကိုကိုကခ်စ္ဖို႔မွမေကာင္းတာ ေၾကာက္စရာႀကီးေလေနာ္ တုံတုံ ကိုကိုက ေၾကာက္စရာႀကီးမလား''
တိမ္ယံက ေၾကာင္ကိုေပြ႕လ်က္ ထိုက္တန္အားလက္ညိုးထိုးၿပီးေမးေနသည္ ။ ထိုက္တန္၏ နီရဲရဲအၾကည့္ေတြကေတာ့ ေၾကာင္စီမွာသာ ရွိေနခဲ့သည္ ။ ေၾကာင္ျဖဴေလးမွာေတာ့ ေရွ႕ကလူအား ထိတ္လန႔္သြားကာ တိမ္ယံလက္ထဲကေန အတင္း႐ုန္းကန္ၿပီး အိမ္ထဲကိုေျပးဝင္သြားေတာ့သည္ ။
"အယ္.....တုံတုံ ေနဦးေလ ဘယ္သြားမွာလဲ ျပန္လာခဲ့! တုံတုံ!''
ေျပးဝင္သြားတဲ့ေၾကာင္ေနာက္ လိုက္ဖို႔ထလိုက္တဲ့ တိမ္ယံလက္ေလးမွာ ထိုက္တန္၏ဆြဲထားျခင္းခံလိုက္ရသည္ ။ တိမ္ယံက ေခါင္းကိုျပန္လွည့္ၿပီး ဘာလဲဆိုတဲ့သေဘာႏွင့္ ေမးေငါ့ျပလိုက္၏ ။
"ကိုယ္ခုနေမးတာကို ထပ္ေမးမယ္ ကိုယ္နဲ႕အဲ့ေၾကာင္! ဘယ္ သူ႕ ကို ပို ခ်စ္လဲ''
"ဟာ....ကိုကို ယံယံေျပာၿပီးၿပီမလား တုံတုံကိုပိုခ်စ္တာပါလို႔ အခုေတာ့လႊတ္ေတာ့ ယံယံတုံတုံကို လိုက္ဖမ္းရအုံးမွာ''
ေျပာၿပီးလက္ကို ေဆာင့္႐ုန္းသြားေတာ့သည္ ။ က်န္ခဲ့တဲ့ သူမွာေတာ့ လက္သီးကိုတင္းေနေအာင္ဆုပ္လ်က္ မ်က္ႏွာထက္ေဒါသအပူလွိုင္းမ်ားႂကြတက္လ်က္ ရွိ၏ ။
ေတာက္စ္! သူ႕ထက္ ဘာမဟုတ္တဲ့ ေၾကာင္တစ္ေကာင္က ပိုအေရးႀကီးေနတယ္တဲ့လား ခံျပင္းလိုက္ပါဘိ့.....
................
"သမီး....မေဟသီ ခဏေန ေမာင္နိုင္လြန္းသူအေဖ့စီ အလုပ္ကိစၥအတြက္လာလိမ့္မယ္ အေဖ႐ုံးကိုခဏသြားရမွာမို႔လို႔ သူလာရင္ခဏေလာက္ေစာင့္ခိုင္းလိုက္ပါကြယ္''
"ေၾသာ္....ဟုတ္ကဲ့ပါေဖေဖ သမီးေျပာလိုက္ပါ့မယ္''
"ေအးေအး....ဒါဆို အေဖသြားၿပီ''
"ဟုတ္ေဖေဖ ဂ႐ုစိုက္သြားေနာ္ ''
အိတ္ကိုဆြဲၿပီး ကားစီေလွ်ာက္သြားတဲ့ေဖေဖအား သြယ္ၿပဳံးၿပဳံးေလးၾကည့္ေနမိသည္ ။ ေဖေဖက အသက္႐ြယ္မွာ ၅၀ ေက်ာ္ၿပီျဖစ္ေသာ္လည္း က်န္းမာေရးကေတာ့ ေဒါင္ေဒါင္ျမည္ေပ ။ ႐ုံးကိုလည္း ေန႕စဥ္မျဖတ္သြားနိုင္ၿပီး ေမာင္ကအလုပ္မလုပ္ဖို႔တားတာေတာင္ မရ ၊ အေဖက အလုပ္မလုပ္ရရင္မေပ်ာ္ပါဘူးတဲ့ေလ ။ လူႀကီးေတြမ်ား ကေလးေတြထက္ပင္ ေျပာရခက္လွသည္ ။
"တုံတုံေရ.....တုံတုံ!''
"ဟဲ့....ယံယံ ဘာေတြျပာယာခတ္ေနတာလဲ''
"တုံတုံေလမမရာ ထမင္းေကြၽးမလို႔ဟာကို ေလွ်ာက္ေျပးေနလို႔''
"အခုေရာ ေတြ႕ၿပီလား''
"မေတြ႕ေသးပါဘူးမမရယ္ ဘယ္အခန္းထဲဝင္ေျပးသြားလဲမသိဘူး''
"တုံတုံေရ......တုံတုံ ဘယ္မွာလဲ ''
"ဟူး.... ထားလိုက္ေတာ့မမရာ သားပါသားဘဲ ရွာေတာ့မယ္''
ေျပာၿပီး အိမ္ထဲေလွ်ာက္ဝင္ၿပီးရွာေနေတာ့သည္ ။ သြယ္ကေတာ့ ဆိုဖာေပၚျပန္ထိုင္လိုက္ၿပီး ဖုန္းၾကည့္ေန၏ ။ မၾကာပါ ၿခံထဲက ကားဟြန္းသံ ဆက္တိုက္တီးသံၾကားလိုက္သည္မို႔ သြယ္အျပင္ကိုထြက္ၾကည့္လိုက္၏ ။
ၿခံထဲမွာ ေမာင္က ဂ်ာနယ္ဖတ္ေနတာပင္ ။ ၿခံေစာင့္ဦးဘေက်ာ္က တံခါးေျပးဖြင့္ေပးရၿပီး ကားအနက္တစ္စီး ၿခံထဲသို႔ဝင္လာေတာ့၏ ။ ကားထဲက လူမွာ သြယ္ႏွင့္တစ္ခ်ိန္က လက္ထပ္ဖို႔စီစဥ္ထားခဲ့ေသာ ကိုနိုင္လြန္းသူပဲ ျဖစ္သည္ ။
ကိုနိုင္လြန္းသူက သူ႕အေဖလိုဆန္စက္ပိုင္ရွင္တစ္ေယာက္ျဖစ္ေနၿပီး စီးပြားေရး အဆင္ေျပေန၏ ။ သြယ္ကလည္း ခ်စ္ေရးဆိုခဲ့ဖူးေပမဲ့ သြယ္ကေတာ့ လက္မခံဘဲျငင္းဆိုပစ္ခဲ့သည္ ။ သြယ္အေနနဲ႕ သူ႕အေပၚဘာျပစ္ခ်က္မွ် ေျပာစရာမရွိေသာ္လည္း ႏွလုံးသားေရးရာေနာက္လိုက္ကာ အျငင္းစကားဆိုခဲ့တာပဲ ျဖစ္သည္ ။
နိုင္လြန္းသူက အိမ္ထဲဝင္လာၿပီး သြယ္အား အၿပဳံးခ်ိဳေတြနဲ႕ၿပဳံးျပႏႈတ္ဆက္လာသည္ ။ ကိုနိုင္လြန္းက သြယ္အေပၚမွာ အခုခ်ိန္ထိ စိတ္မေျပာင္းေသးတာကို သိတာေၾကာင့္ သြယ္အေနအထိုင္ဆင္ျခင္ဖို႔ပဲရွိ၏ ။ ၿခံထဲက ေမာင့္စီတစ္ခ်က္ၾကည့္ေတာ့ ေမာင္က သူတို႔ကိုေတာင္ အား႐ုံထားပုံမေပၚပါ ။ သတင္းစာကိုသာ အာ႐ုံစိုက္ၿပီး ဖတ္ေနတာပင္ ။
သူမဘာေတြမ်ားေမွ်ာ္လင့္မိေနပါလိမ့္ သူမရဲ႕ခင္ပြန္းက သူမအေပၚ သဝန္ေၾကာင္တယ္ဆိုတာမ်ိဳး မရွိခဲ့ဘူးတာပဲဖစ္၏ ။ တစ္ခါတေလ ေမာင္က သြယ္အေပၚမွာ တကယ္ေရာ ခ်စ္ခဲ့ရဲ႕လားလို႔ သံသယျဖစ္ခဲ့ေပမဲ့လည္း အတတ္နိုင္ဆုံး နားလည္မႈေပးနိုင္ေအာင္ သြယ္ကိုယ္သြယ္ ႀကိဳးစားအားေပးေနမိ၏ ။
"မေတြ႕တာေတာင္ၾကာၿပီေနာ္ သြယ္''
"ဟုတ္ကဲ့ အေတာ္ေလးၾကာၿပီလို႔ေတာ့ ထင္ပါတယ္ ကိုနိုင္လြန္းသူ''
"သူစိမ္းဆန္လိုက္တာ သြယ္ရယ္ ၊ ကိုယ့္ကို ကိုနိုင္လို႔ပဲေခၚပါလားကြာ''
"မသင့္ေတာ္ဘူးထင္လို႔ပါ''
"အိုကြာ.... ဘာမသင့္ေတာ္စရာ ရွိလို႔လဲ သြယ္ရာ''
"သြယ့္အမ်ိဳးသား မႀကိဳက္မွာစိုးလို႔ပါ''
"သြယ့္အမ်ိဳးသားေရာ မပါဘူးလား''
"ပါပါတယ္ ၿခံထဲမွာ စာဖတ္လို႔ပါ''
"ေၾသာ္.....ဒါနဲ႕ေမ့ေနတာ အန္ကယ္ေရာ ကိုယ္ အန္ကယ္နဲ႕အလုပ္စကားေျပာဖို႔လာတာ''
"ေဖေဖက အေရးႀကီးကိစၥေပၚလာလို႔ အျပင္ခဏသြားတယ္ ကိုနိုင္လြန္းသူအေနနဲ႕ သြားစရာမ်ားရွိလို႔လား မရွိရင္ေတာ့ ေဖေဖကခဏေလာက္ေစာင့္ေပးဖို႔မွာသြားတယ္ ၊ မအားရင္ေတာ့.....''
"ရပါတယ္ ကိုယ္ေစာင့္ေနလိုက္မယ္''
"ဟုတ္ကဲ့ ဒါဆိုဘာေသာက္မလဲဟင္ အပူလား၊ အေအးလား''
"ရင္ပူေနလို႔ အေအးပဲေပးပါ သြယ္''
"ေၾသာ္....ဟုတ္ကဲ့ ၊ ႀကီးႀကီးႏြဲ႕ေရ လိေမၼာ္ရည္ေလးေဖ်ာ္ခဲ့ပါအုံး''
"ဟုတ္ကဲ့ မမေလး''
"ထိုင္ပါအုံး ကိုနိုင္လြန္းသူ''
"ေက်းဇူးပါ သြယ္''
ဧည့္ခန္းထဲက သူတို႔ႏွစ္ေယာက္အၾကား ေလေငြ႕မ်ားသာ ရွိေနၿပီး အတန္ၾကာသည္အထိ တိတ္ဆိတ္ေနခဲ့သည္ ။ တစ္ခ်ိန္က လက္ထပ္ဖို႔ထိ မိဘေတြဘက္က ရည္႐ြယ္ထားၾကၿပီး နိုင္လြန္းဘက္ကလည္း သြယ့္အေပၚမွာ ေမတၱာသက္ဝင္ေနခဲ့၏ ။ သို႔ေသာ္ သြယ့္ဘက္ကေတာ့ နိုင္လြန္းသူအေပၚမွာ မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းတစေယာက္ထက္မပိုခဲ့ေခ် ။
ေနာက္ပိုင္းမိဘေတြဘက္ကပါ အတင္းဖိအားေပးလာၾကေတာ့ သြယ့္အေနနဲ႕ ထိုက္တန္ေစေမာင္ေနာက္ကို လိုက္သြားတာဖစ္သည္။ နိုင္လြန္းသူမွာေတာ့ ကြဲသည့္အသည္းအား အခ်ိန္ယူကုသဖို႔ရာ နိုင္ငံျခားခရီးစဥ္မ်ား လွည့္ပတ္ထြက္ေနခဲ့တာအခုလိုျပန္ေရာက္တာျဖင့္မၾကာေသးေပ ။ ေမ့ခ်င္သည့္ ႏွလုံးသားေရးရာႏွင့္ သက္ဆိုင္သူက သူ႕ေရွ႕မွာ ရွိေနျပန္ေတာ့ အတိတ္က အခ်စ္ေဟာင္းေဝဒနါက အနာျပန္ထျပန္ေတာ့၏ ။
"သြယ္....အိမ္ေထာင္ေရး အဆင္ေကာေျပရဲ႕လား''
"ဟုတ္ကဲ့ ေျပပါတယ္ အမ်ိဳးသားကလဲ ကြၽန္မကို အရမ္းဂ႐ုစိုက္ပါတယ္''
"ေကာင္းပါတယ္ အခုလိုသတင္းၾကားရတာ ဝမ္းသာပါတယ္ ''
"အင္း......''
ထပ္ၿပီး သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ တိတ္ဆိတ္သြားျပန္သည္ ။ ရင္ထဲက စကားေတြ အမ်ားႀကီးေျပာခ်င္ေပမဲ့ နိုင္လြန္းအဖို႔ သြယ့္အေပၚမွာ အေနမခက္ေစခ်င္ပါ ။ ခ်စ္ရသူေပ်ာ္ေနတာျမင္ေတာ့ နိုင္လြန္းအေနနဲ႕ စိတ္ေအးရပါသည္ေလ ။ ရင္ထဲက အတိန္အနက္တစ္ခ်ိဳ႕ကိုေတာ့ ထုတ္ေျပာခြင့္မရေတာ့ေပမဲ့လည္း သူေက်နပ္ပါသည္ ။
"မမေရ.....ယံယံအျပင္သြားလိုက္အုံးမယ္''
"ဟယ့္.... တိမ္ယံေရ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ဆင္းလာပါဟယ္ အိမ္လဲ ၿပိဳေနပါအုံးမယ္''
ခုနေလးမွ ေၾကာင္တစ္ေကာင္နဲ႕ ျပာယာခတ္ေနသည့္သူမ၏ေမာင္ေလးမွာ အခုေတာ့အေပၚထပ္ကေန တစ္ဒုန္းဒုန္းနဲ႕ ေျပးဆင္းလာျပန္တာေၾကာင့္ လွမ္းသတိေပးေနရ၏ ။ ေမာင္ေလးတစ္ေယာက္ရွိပါရဲ႕ ျပာယာခတ္ခ်က္ကလြန္ပါေရာ ၊ စပ္စလူးကခါေသး တကယ္ အဖိုနဲ႕အမ မွားမ်ားေမြးလာသလား ေအာင့္ေမ့ရသည္ ။
"အယ္.....ဧည့္သည္ ရွိေနတာလား ၊ ဟီး....ဟီး....ယံယံက မသိလို႔ပါ မမရဲ႕ ''
"ရွင္ေလးသိတာ ဘာရွိလို႔တုန္း''
"မမကလဲ ယံယံေလ ဟိုထုထည္တို႔ မိယြန္းတို႔နဲ႕ အျပင္ခဏသြားအုံးမယ္ေနာ္''
"ႂကြ ႂကြ သိပ္ေတာ့ မၾကာေစနဲ႕ ''
"ရက္စ္ဆာ...သြားၿပီမမေရ''
အသံကေနာက္မွ လူကအရင္ေျပးတဲ့ တိမ္ယံပါေလ ။ သြယ့္မွာေတာ့ ေခါင္းခါ႐ုံသာ တတ္နိုင္ေတာ့သည္ ။ ေဘးကလူကေတာ့ သူတို႔ေမာင္ႏွမအား ၿပဳံးၿပဳံးေလး ထိုင္ၾကည့္ေနတာပင္ ။ သြယ္မ်က္ေစာင္းေလးဝင့္လိုက္မွ ေခ်ာင္းဟန့္ရ်္ ေခါင္းလႊဲသြားေတာ့၏ ။
ထိုအခ်ိန္ၿခံထဲက တစ္စုံတစ္ေယာက္၏ မေကာင္းသည့္အေငြ႕အသက္တစ္ခ်ိဳ႕ႏွင့္ျပည့္ႏွက္ေနေသာ အၿပဳံးတစ္ခုကိုေတာ့ ဘယ္သူမွ မသိလိုက္ၾကေပ ။
#TBC
ဘဲႀကီးက ကေလးကို ေၾကာင္နဲ႕ေတာင္သဝန္တိုတာေနာ္ ရွင္တို႔ယံယံကိုသိပ္မၾကဴၾကနဲ႕သိလား