"δεν ξέρεις πόσο μου ελειψες!!"μου λέει και με σφιγκει περισσότερο
Τι έχουν πάθει όλοι σήμερα με αυτές τις σφιχτές αγκαλιες
"Θα με πνίξεις Κατερίνα!"της λέω γελόντας και αυτή με αφήνει
"Συγγνώμη απλά μου ελειψες πολυυ!"μου λέει και σκουπίζει λίγο τα μάτια της
"Έκλαιγες?"την ρωτάω
"Όχι απλά..."
"Έλα Κατερίνα πες μου αλήθεια"
"Απλά ήμουν χάλια όσο ήσουν και εσύ μέσα σε εκείνο το δωμάτιο και δεν ήθελες να μιλήσεις σε κανέναν απορώ πως έζησες"μου λέει βουρκωμενη
"Εεειιι ηρέμισε τώρα είμαι μια χαρά,καλύτερα από ποτέ!"της λέω περνοντας την στην αγκαλιά μου
"Το λες αλήθεια?"με ρωτάει κλαίγοντας πάνω στον ώμο μου
"Στο ορκίζομαι"
"Έλα μπες μέσα,θέλω να με βοηθήσεις για νυφικό"μου λέει και κλείνει τη πόρτα πίσω της και κατευθύνεται στο κρεβάτι της
"Πάλι ρε Κατερίνα"παραπονιέμαι
"Σε δύο μήνες είναι ο γάμος Μελίνα έπρεπε ήδη να το είχα βρει!!!!"
"Καλά καλά έλα φέρε μου ένα περιοδικό"
Όπως το περίμενα πάντα το ένα της ξυνίζει το άλλο της βρομιζει
"Αχ κοίτα τι όμορφο που είναι αυτό?"της λέω δείχνοντας της ένα πολύ όμορφο
"Ιου τι σου αρέσει από αυτό το πράγμα αισχος είναι"λέει και το κοιτάει με αηδία
"Κατερίνα μπορείς να βρεις κάτι που να σου αρέσει γιατι εάν το πάμε έτσι δεν θα βρεις ποτέ νυφικό"
"Έμα τι να κάνω όλα είναι κουταμάρες"
Η πόρτα χτυπάει και ακούγεται ο παμλπο από έξω
"Κατερινα είσαι μέσα,μπορώ να μπω?"
Εγώ και η Κατερίνα κοιτιομαστε πανικόβλητες και για ακόμη μια φορά κρίβουμε τα περιοδικά κάτω από τα στρώματα
"Κατερίνα?"ξαναρωτάει
"Ναι ναι μπες"
"Επιτέλους ρε Κατερίνα τι εκ...Μελίνα?"ρωτάει ενώ με κοιτάει σοκαρισμένος
"Γεια σου παμλπο!"του λέω χαρούμενη και πάω να τον αγκαλιάσω
"Πόσο χαίρομαι που είσαι καλύτερα τώρα"μου λέει και με απομακρύνει από την αγκαλιά του
"Ευχαριστώ πολύ παμλπο"του λέω και κάθομαι πάλι στο κρεβάτι
"Βλέπω και κάποια άλλη έχει καλή διάθεση σήμερα"λέει και πλησιάζει αργά την Κατερίνα η οποία τον κοιτάει χαμογελαστή
Είναι τόσο γλυκουλιδεεες
"Αφού είναι καλά η Μελίνα τότε είμαι και εγώ!"λέει και σηκώνεται όρθια και τον φιλάει
"Τι κάνατε εδώ?"λέει και κοιταζόμαστε με την Κατερίνα με γουρλωμενα μάτια
"Εεε τίποτα μωρέ εδώ μιλάγαμε"το καλύπτω εγώ
"Ναι ναι μιλάγαμε"λέει και η Κατερίνα
"Ααα και τι λέγατε?"ρωτάει και κοιτάει στο τέλος με πονηρό ύφος την Κατερίνα και εκείνη αφού του ρίχνει ένα δωλοφονικο βλεμμα του πετάει ένα μαξιλάρι
"Σου έχω πει χίλιες φορές να μην είσαι περίεργος!!!"του λέει και γελάει
"Καλά καλά ντε μην βαράς!"
"Εγώ να σας αφήνω εξαλου πρέπει να ετοιμαστώ και για το βράδυ"τους λέω και σηκόνομαι
"Που θα πας?"με ρωτάει ο παμλπο
"Έχω αποστολή"του λέω και χαμογελάω
"Καλά από σήμερα κιόλας σου έβαλε ο αδερφός μου?"
"Όχι,εγώ του το ζήτησα"
"Εεμ Μελίνα μήπως είναι κακή ιδέα?"ρωτάει με ανησυχία η Κατερίνα
"Ηρεμίστε μια χαρά θα είμαι"τους λέω και φεύγω από το δωμάτιο
[...]
Έχω κάνει μπάνιο τα πάντα και είμαι στην ντουλάπα για να βρω τι θα βάλω
Τελικά κατέληξα σε αυτά
Α επίσης,μου είπε ο Κριστιάνο να μεταμφιεστω λιγάκι δηλαδή να βάλω περούκα και φακούς με χρώμα στα μάτια μου για να μην με καταλάβουν
Η περούκα ήταν αυτή
Και τα μάτια μου έγιναν γαλάζια
Αφού κατεβαίνω κάτω δεν βρίσκω κανέναν και έτσι βγαίνω και κατευθύνομαι στο αμάξι που με περίμενε από έξω ένας μπράβος
Αφού φτάσω έξω από την αίθουσα που θα γινόταν το γκαλά κατεβαίνω και κοιτάζω γύρω μου
Wow είναι πολύ όμορφα,υπάρχει και ένα κόκκινο χαλί με τριγύρω φωτογράφους
Αφού το περπατάω μπαίνω μέσα και το βλέμμα μου τον ψάχνει
Μπινγκο!
Μιλάει και με κάποιους εκεί
Η αλήθεια είναι πως έχει πολύ κόσμο και κανέναν δεν ξέρω οπότε αποφασίζω να πάω στην μπάρα να πάρω ένα ποτό
Αφού παραγγέλνω μια βότκα με λεμόνι κάθομαι
Άραγε θα έρθει να μου μιλήσει ή θα αναγκαστώ να κάνω εγώ την πρώτη κίνηση?
Μετά από λίγη ώρα τον βλέπω να με πλησιάζει και κάνω πως δεν τον βλέπω
"Καλησπέρα στην όμορφη δεσποινίς"μου λέει και έρχεται δίπλα μου
"Καλησπέρα"του λέω με ένα μικρό χαμόγελο να σχηματίζεται στα χείλη μου
"Το ονοματάκι σου γιατί το έχω ξεχάσει"με ρωτάει
Τι το έχεις ξεχάσει ρε μαλάκα ούτε καν που με ξερεις
"Βερόνικα"του λέω
Ναι έχουμε ψευδώνυμα
Τέλειο???😃
"Γοητευμένος"μου λέει και περνει το χέρι μου φιλώντας το χωρίς να σταματήσει την οπτική του επαφή μαζί μου
"Οοο αυτό δεν το περίμενα"του λέω πονηρά και αυτός μου ρίχνει ματιές κοιτώντας όλο μου το σώμα κάτι το οποίο δεν περνάει απαρατήρητο από εμένα
Εδώ είμαστε!
Μιας και με κοιτάει ολόκληρη ας ρίξω λίγο το φόρεμα πάνω από το πόδι μου για να το δει
Έτσι και έγινε με το που είδε τα πόδια μου γουρλωσε τα μάτια του
Με κοίταξε με πονηρό βλέμμα όπως και εγώ πίνοντας τη βότκα μου
"Βερόνικα,τι θα έλεγες να πάμε πάνω να μιλήσουμε,θα ήθελα πολύ να συνεργαστούμε"μου λέει
Α καλά μαλακά είναι τόσο χαζός που νομίζει ότι δεν θα καταλάβω ότι θέλει να με κουτουπόσει
Δεν πειράζει μου το κάνει και πιο εύκολο κιόλας χα
"Μόνο για να συνεργαστούμε δηλαδή με θέλεις?"τον ρωτάω κοντά στο αφτί του αισθησιακά και καταλαβαίνω ότι σφίγκεται
Όπα κάποιος ξύπνησε εκεί κάτω
"Τι εννοείτε?"με ρωτάει προσπαθώντας να το παίξει σοβαρός
"Για τον φιλαράκο σου εκεί κάτω λέω,και σε παρακαλώ να μιλάμε καλύτερα στον ενικό"του λέω ενώ είμαστε πολύ κοντά
"Αχ με κατάλαβες"λέει πονηρά
"Ας μην το καθυστερούμε τότε"του λέω
Εντομεταξυ ο τύπος είναι κοντά στα 55 και εγώ ακόμα στα 23
ΓΑΜΑΤΟΟ 😍😍
Φτάνουμε στους πάνω ορόφους και μπαίνουμε σε ένα δωμάτιο
Με το που μπαίνουμε με κολλάει στο τοίχο και αρχίζει να με.φιλαει βίαια
Αηδία αλλά θα αντέξω εξαλου για λίγο θα είναι
Τυλίγω τα πόδια μου γύρω από την μέση του και αυτός μου ξεκουμπώνει το φερμουάρ από πίσω αφήνοντας το φόρεμα μου να πέσει κάτω αφήνοντας με με τα εσώρουχα μπροστά του
Τότε τον πλησιάζω πονηρά και τον πετάω στο κρεβάτι
Ανεβαίνω από πάνω του και αρχίζω να τον φιλάω στον λαιμό και αυτός βγάζει κάποιους αναστεναγμούς
Οπ πάλι ο φίλος μας ξύπνησε
Νιώθω πολύ σκληρή την στύση του και τότε είναι που βρίσκω την κατάλληλη στιγμή
Με γρήγορες κινήσεις βγάζω το πιστόλι μου που είχα κρύψει κάτω από το φόρεμα στην δεντέλα πίσω από το μπούτι μου και τον συμαδευω αφήνοντας τον να με κοιτάει με γουρλωμενα μάτια
"Τι κάνεις?"ρωτάει τρομαγμένος και σηκώνει τα χέρια του δεξιά και αριστερά στο κεφάλι του
"Κάτι που αξίζει σε κάτι καθίκια σαν εσένα...mi amor"του λέω και στο τέλος τον πλησιάζω πολύ και του το λέω ειρωνικά
"Για ποιον δουλεύεις,ποια είσαι?"
"Οοο mi amor αυτό θα το μάθεις όταν θα τα πούμε στην κόλαση"του λέω και τον πυροβολάω στο κεφάλι
Σηκώνομαι γρήγορα ντύνομαι καθαρίζω για τυχόν στοιχεία ή κάτι
Μόλις τελειώνω ρίχνω μια τελευταία ματιά στο πτώμα που είναι ξαπλωμένο στο κρεβάτι μες στα αίματα
Εεε όχι ρε μαλακα μην νομίζεις ότι θα σε αφήσω έτσι
Βγάζω ένα μαχαίρι και χαράζω πάνω στην κοιλιά του τα αρχικά του ονόματός μου Μελίνα Λαουντερ (ναι το ξέρω γαμάτο είναι)και μετά φιλάω την κοιλιά του με το κόκκινο κραγιόν μου αφήνοντας του σημάδι
Και ετοιμοοο
Κατεβαίνω κάτω και βγαίνω έξω και κάνω νόημα στον μπράβο να ξεκινήσει το αυτοκίνητο
Κριστιάνο POV
"Στο έλεγα ότι δεν έπρεπε να την στείλεις να τον σκοτώσει αυτή!!!"μου φωνάζει ο παμπλο ενώ είναι όρθιος και πηγαίνει πέρα δώθε στο σαλόνι
Ισχύει δεν έπρεπε να την στείλω εκεί έχει αργήσει ήδη πάρα πολύ και φοβάμαι ότι έχει γίνει κάτι κακό
"Πάμπλο σε παρακαλώ ηρέμισε,είναι καλά"προσπαθεί να τον καθησυχάσει η Κατερίνα
"Και που το ξέρεις?"την ρωτάω
"Τι εννοείς που το ξέρω Κριστιάνο είμαι κολλητή μαζί της 10 χρόνια είμαι σίγουρη ότι είναι καλά,είναι δυνατή"
Λες να έχει δίκιο?
Ξαφνικά η πόρτα ανοίγει και την βλέπω να μπαίνει μέσα
Ευτυχώς θεέ μου είναι καλά αλλά για μισό
ΤΙ ΣΤΟ ΔΙΑΟΛΟ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΦΟΡΑΕΙ????
Μελίνα POV
Ούτε που κατάλαβα ποτέ φτάσαμε έξω από το σπίτι κατεβαίνω και μπαίνω μέσα
Με το που ανοίγω τη πόρτα τους βλέπω όλους στο σαλόνι και γυρνάνε να με κοιτάξουν όπως και εγώ
"Επιτέλους που ήσουν?"με ρωτάει η Κατερίνα και έρχεται με φορά πάνω να με αγκαλιάσει
"Γιατί άργησα?"την ρωτάω και την απομακρύνω λίγο από την αγκαλιά μου
"Μελίνα είναι περασμένες μια,τι λεες"
Καλά τόση ώρα έκανα για να σκοτώσω αυτό το σκουπίδι
"Οοχ όντως!"της λέω και κοιτάω το ρολόι
"Κατερίνα πάμε πάνω?"την ρωτάει ο παμπλο και ανεβαίνουν πάνω λέγοντάς μας καληνυχτα
Βλέπω τον Κριστιάνο που κάθεται στον καναπέ κρατώντας το κεφάλι του σκισμενο και τον πλησιάζω και κάθομαι δίπλα του
"Εεειι όλα καλά,τον σκότωσα"του λέω τρίβοντας τον στην πλάτη
"Μελίνα τι είναι αυτό που φοράς?"μου λέει στέκοντας έτσι ακριβώς όπως ήταν χωρίς να μου ρίξει ούτε μια ματιά
"Τι εννοείς τι είναι αυτά που φοράω?"
"ΕΝΝΟΩ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΦΟΡΑΣ ΚΑΙ ΘΕΛΩ ΑΠΑΝΤΗΣΗ!!!"μου φωνάζει σηκώνοντας το κεφάλι του απότομα προς εμένα κοιτώντας με στα μάτια και εγώ σοκάρομαι
"Γιατί τι έχει?!"
"Τι τι έχει ρε Μελίνα δεν βλέπεις ότι φαίνονται όλα?!"
"Και,σιγά!!!!"
"Δεν έχει σιγά μελινα,ήσουν μόνη σου,θα μπορούσαν να σου έχουν κάνει το οτιδήποτε!!!"
"Άρα μου λες ότι προκαλώ σωστα??!!!"
"Ακριβώς προκαλείς και μάλιστα πολύ!!!!"
Α καλά ο τύπος είναι αιώνες πίσω πως μπορεί να λέει κάτι τέτοιο
"Ωραία και εσένα τι σε νοιάζει,κοπέλα σου είμαι για να μου λες τι να κάνω?"
"ΟΧΙ ΑΛΛΑ..."
"Αλλά?"
"Τίποτα άστο καληνύχτα"λέει αδιάφορα και ανεβαίνει τα σκαλιά
"Κριστιάνο τι εννοείς έλα εδώ τώρα!!!!"του φωνάζω και αυτός με αγνοεί
"ΚΡΙΣΤΙΆΝΟ ΕΙΠΑΑΑΑ!!!!!!"του φωνάζω και αυτός δεν φαίνεται να μου δίνει σημασία ανεβαίνοντας τις σκάλες
Τώρα θα σου πω εγώ
Heyyy
Τι κάνετε
Αύριο πάλι θα ανεβάσω κεφαλαιο εκτός και αν μου έρθει η έμπνευση απόψε 😂😂
Μακιαααα😘😘😘😘😘