*******
Tinulak ko siya papalayo sakin dahil nagulat ako sa ginawa niya. Mukhang napalakas ata pag tulak ko napaupo tuloy sa sahig.
"Why did you push me?" Said while frowning.
"Hala!... sorry po sir denvierr." I said. I quickly helped him stand up.
Buwisit talaga tong lalaki na ito!!!! Ako pa dapat mag sorry siya nga ang may kasalanan. I stopped myself from getting angry.
"Ok ka lang ba sir?" sabi ko.
"Yes, I'm fine." he says.
After that, nag asikaso na siya at ako naman ay nag timpla ng coffee.
~~~~
Nakarating kami sa office around 8:30 am na.
"Sir, this is the critical report from Singapore." I said.
Habang ni rereview ni sir Denvierr, ako naman ay inaayos ang schedule sa kabilang table.
"Secretary iana!" tawag sakin ni sir Denvierr.
"Yes, sir." dali dali akong napatayo at pumunta sa kaniya.
"Please call teams 1-5, I have something to discuss." he said.
"Bakit po sir Denvierr? May problema po ba?" I asked with a frown.
I have already called the team leaders for the awareness that our boss ordered.
After that, we only discussed financial performance, occupancy, rates, and most importantly, customer feedback in each branch of Hotel Del Luxe in order for us to further improve the shortcomings in the hotel.
Pagkatapos ng meeting ay nauna nang umakyat si sir Denvierr sa office. At ako naman ay inaayos ang mga dokumento. Ako nalang kasi mag isa dito sa meeting area kaya I was somewhat surprised when the door suddenly opened.
"Secretary iana?" tawag sakin.
"Yes, Come in owen." nakangiting sabi ko.
Si OWEN MICHEAL DAVIS siya ang team leader ng team 3.
Maraming humahanga dahil sa angking ka gwapuhan at napaka cute niyang mag smile.
"May gagawin ka ba ngayon?" tanong niya sakin. Habang magkatabi kami sa upuan at nakapangalumbaba at nakatitig sakin.
"Bakit may kailangan ka?" takang tanong ko. Habang nag aayos ng dokumento.
"kumain kana ba Secretary iana?" tanong niya.
"Nope.." sagot ko. Habang busy pa talaga sa sobrang daming papels at dokumento.
"Sge sabay na tayo!" masayang pagkakasabi niya.
" kaya mo ba akong hintayin tatapusin ko lang ito." medyo nag mamadali na din ako kasi ayokong may naghihintay sakin ng matagal.
Napangiti siya sa sinabi ko. "Hihintayin kita kahit gaano pa katagal." sagot niya.
"Good! wait lang talaga ah." sabi ko.
Nang matapos na ako sa gingawa ko sabay na kaming bumaba papuntang cafeteria. Naglalakad kami at maraming nag bubulong mga nakakasalubong namin.
Talaga tong mga chismosa na to harap harap talaga kaming pag uusapan!! Tsch!
Habang nag lalakad kami nakikipag eyes contact ako sa mga mosang tinitigan ko sila mula ulo hanggang paa. Para mahiya sila sa pinag gagawa nila.
"Secretary iana, ok kalang ba." nag aalalang tanong sakin.
"Ahh oo ok lang...." sabi ko. "May mga epal lang kasi." bulong ko.
"Ano?" nakakunot ang noo niya. Hindi niya siguro narinig yung huling sinabi ko. Malamang binulong ko nga lang eh Hahahaha.
"Nevermind."sabi ko.
" Ano nga sabihin mo na hindi ko kasi narinig." nangungulit na parang bata.
"isa pang kulit mo mapupunta yung kamao ko sa mukha mo." natatawang sabi ko.
Umorder na nga kami ng makakain. " Bakit ka dito nag tatrabaho?" tanong sakin ni owen.
"Wala gusto ko lang ma try yung iba't ibang trabaho, para maranasan ko yung hirap ng ibang tao.." Palusot ko.
"Eh, ikaw bat ka nandito ka? Ang yaman yaman mo kaya!" natatawang tanong ko.
"Boring kaya sa bahay, gusto ko yung maiba naman Hahahaha.." tumatawang sinasabi niya. Kapag tumawa o di naman kaya ngumungiti ay ngumingiti din yung kaniyang eyes.
"Pinapahirapan kaba ng boss mo?" tanong niya na may laman yung bibig niya.
"Hindi naman, kung maka boss mo kala mo siya di niya boss. Hahahaaha." napatakip ako ng bibig dahil sa kakatawa.
"Hindi na kami nakakapag usap ng kuya mo, e pano ba naman sobrang busy na sa babae niya. Hahahahaha.." sabi niya.
"Ano!? Wala namang girlfriend si kuya." nag tatakang naiinis na tanong ko kay owen. Kasi kung may girl friend man si kuya ako yung unang sasabihan."
"I'm just kidding! Di, kasi busy na siya sa mga patient niya wala na siyang time sakin HAHAHAHAHA" sabi niya.
"Kaya nga e di na rin kami nakakapag usap ni kuya." malungkot na sabi ko.
"Tanong ko lang may iniimbestigahan ka ba kaya nandito ka?" he asked.
"Tumpak! Hinahanap ko sa hotel na ito yung murder pero wag kang maingay, quiet ka lang." Medyo hinanaan ko yung boses ko.
Tumango lang ang ganti nya. "Sabihin mo Chloie kay kuya mo na miss ko na sya hahahaha." saad nya.
"Sge makakarating yan. Owen pwede ka naman dumalaw sa bahay, tagal mo ng hindi napapakita kala mom and dad. Pero kapag napadalaw ka dasal ka muna para maabutan mo doon si kuya hahaha" Saad ko.
SI OWEN. Ay kaibigan na ni kuya noong simula pa ng mga bata pa sila. Sobrang close nilang dalawa hanggang ngayon naman pero masyado lang silang busy ngayon sa carrer nila. Lagi si owen nasa bahay noong kaya parang kuya na rin ang turing ko sa kaniya. Halos di na nga nauwi sa kanila. Mas matanda si owen ng isang taon sakin.
Sa kalagitnaan ng usapan namin biglang tumawag sakin si sir Denvierr "[ Hello sir, wait lang po ah kumakain pa po ako, patapos naman na ako papunta na po ako sir denvierr.]"
"[ It is only right because we still have a lot of work to do.]" Matamlay na sabi niya. Ibinaba ko yung line.
"Sino yun Chloie?" tanong ni owen.
"Ahh, Si Sir Denvierr, pinapatawag na ako." sabi ko.
"Una na ako owen mukhang galit yung boss mo hahahaha."
"Sge, ako na bahala mag ligpit nito.. Ingat" sabi niya.
"Salamat talaga owen." sabi ko. At umalis na ako.
Bawat hakbang ko habang nag lalakad. Diko alam yung pakiramdam na kinakabahan staka nag aalala na ewan.
Nakarating na ako sa office ni sir denvierr at bubuksan ko na ang pinto. Wala namang tao kaya pumasok na ako nilibot ko ang paningin sa buong office at nandoon pala siya sa may sofa natutulog.nilapit ko na agad siya at lumuhod ako para i check yung kalagayan ni sir denvierr.
"Sir Denvierr, ok lang po ba kayo?" nag aalalang tanong ko. At tumayo siya sa pag kakahiga. At napahawak sa ulo niya na parang nahihilo.
"Kukuha ko lang po kayo sir ng gamot saglit lang po." napatayo na ako nang nakalakad na ako ng kaunti ay nagulat ako ng hinawakan ni sir ang kamay ko para pigilan ako sa paglalakad.
" No need, I'm okay." matamlay na sabi. "I just want to go home, Secretary Iana." tatayo na siya buti nalang nasalo ko siya kasi patumba na siya.
"Sir Denvierr, hindi kayo ok." sabi ko at inalalayan ko siya sa pag tayo. Niligay ko yung kamay ko sa noo niya para nga i check pagkahawak ko sa noo niya ay sobrang init.
"Sir sobrang init niyo po dalhin ko na po kayo sa hospital!" natatarantang sinasabi iyon.
"Alright, but you won't be coming with me. Just call Mang Sol to give me a ride there so that you can take care of the problems here, Secretary Iana." sabi niya.
Problema nito, siya na nga yung tinutulungan... Napakaarte tch!
"Okie, po sir" sabi ko at tinawagan ko na si mang sol.
~~~~~
Ayun nakaalis na sila mang sol at sinabihan ko si mang sol na mag update siya sakin kung anong nangyari at kung may time pa ay pupuntahan ko si sir denvierr.
Ako naman ay ipinagpatuloy ang ginagawa ni sir kanina. Nakaramdam na ako ng pagod kaya nag unat muna ako. At tinignan yung oras.
Hala gagi 11:50 pm na pala bilis naman ng oras. Buti nalang tapos na ako sa ginagawa ko.
Nag chat ako kay mang sol kung saan silang hospital.
Nasa yong doum hospital daw sila.
Shit!! bakit pa kasi dun ang daming hospital dito!
Naka duty kaya si kuya ian? Hayy nako naman.
Tinawagan ko si alex.
"[ hello alex, meron tayong problema. Kasi si sir denvierr dinala sa hospital kasi masama yung pakiramdam kaso sa hospital namin di ako makapunta kasi baka naka duty si kuya ian.]" sabi ko.
"[ sge, kami na bahala. Mag pahinga ka nalang chloie.]" sabi niya at pinatay niya na yung linya.
Medyo nakahinga ako ng maluwag kala ko palpak ang plano ko e!
Umuwi na ako pagkatapos ko gawin lahat dapat gawin.
Pagka dating ko sa condominium nag linis lang ako, kumain at natulog na.
~~~~~
Nagising nalang ako sa maamoy ng corned beef. Nag tataka ako kung sino nag luluto kaya napabalikwas ako ng tayo sa higaan at pumunta ako sa kusina.
Lalaki naka apron. Nakatalikod kaya di ko makita mukha.
" Hoy!! Sino ka?!" sigaw ko sa kanya.
Pagkaharap niya sakin. "Oh! Ako to si clark HAAHAHAHA" sabi niya.
"Ah kala ko kung sino nang pumasok sa bahay ko!" sabi ko.
Nilapitan niya ako at inilalayang umupo sa dining area.
"Dyan ka lang tapusin ko lang itong niluluto ko." sabi niya sabay pumunta sa niluluto niya.
Ilang minuto ay natapos na din siya. Dala dala niya ang nilutong corned beef, bacon, pancake, egg,
"Tara na kain na chloie" sabi niya sakin at inabotan ako ng plato ni clark. Nginitian ko naman nang natanggap ko na.
"Bakit ano bang meron bat ka nandito?" tanong ko.
"Sama naman nito ayaw mo ba akong kasama?" sabi niya nag tatampo na parang bata.
"Hindi naman sa ganon, bakit nandito ka nga??" sabi ko.
"Wala alam kong pagod ka sa trabaho then walang mag aasikaso ng pagkain mo kaya pumunta ako dito, pupunta rin dito sila gwen at yannie." paliwanag niya.
Biglang may kumakatok. " ayan na sila wait ako na mag bubukas."
Habang binubuksan niya yung pinto ako kumukuha ng bacon at egg nagugutom na kasi ako hahahaha.
Nagulat ako ng may yumakap sa likuran ko.
"Hiii chloie kamusta na?" tanong sakin ni yannie. Sabay umupo na.
"Ayun nakakapagod maging isang SECRETARY. HAHAHAHAHA" biro ko.
"Atlis pogi yung boss mo!" sabi ni yannie.
"Bakit malungkot ang beshy kong si Gwen?" sabi ko.
" Ha?? Malungkot ka dyan hindi ako malungkot tangek ano lang .... Yung kausap ko kasi sa litmach nang ghost kasi." sabi niya.
"HAHAHAHAHAAHAHAHA" sabay kaming tumawa nila clark at yannie.
"Ok lang yan gwen.. Ganyan talaga buhay minsan may mang iiwan sa ere." seryosong sabi ni clark.
"O sge na nga kumain na tayu kanina pa ako nagugutom."
Maya maya saglit nag ring ung phone ko sa may kwarto kaya pumunta muna ako. At naiwan silang tatlo sa dinning area.
"[ hi po mang sol, kamusta po si sir denvierr? May problema po ba?]" nag aalalang tanong ko.
WILL CONTINUE~~~~~~
Please don't forget to share, comment and vote and follow. I hope you like it! (≧◡≦)
Author: Moonlitmystique
--------------------------------------------------------------------
----------------------------------------------------------------------