Please correct my grammatical errors if I'm wrong. Mas ayos po yun sa'kin!
_______
Meron sa'king tinurok si Mama na makaka-tulong upang bumalik ang memorya ko base sa mga nalimutan kong pang-yayari. Unti-unti akong nakaramdam ng antok hanggang sa maipikit ko ang aking mata habang hawak ni Hugo ang aking kamay.
FLASHBACK
Simpleng buhay lang ang meron kami noon iisang anak ako habang ang Ina ko ay nag bebenta ng mga isda sa palengke at ang Tatay ko naman ay mangingisda.
Highschool palang ay huminto ako sa pag-aaral dahil sa hirap ng buhay at sinabayan pa iyon ng pagkakaroon ng sakit ng aking Tatay kaya mas kinakailangan kong humanap ng trabaho para makatulong saaming mag-anak.
Punasok ako bilang tindera sa grocery ngunit hindi iyon sapat para sa mga gamot ni Tatay kaya pinasok kona rin ang pagiging labandera habang patuloy si Nanay sa pag-bebenta ng mga isda sa palengke.
Nang tumungtong ako sa edad na 18 years old namatay ang mga magulang ko dahil sa bungguan ng Jeep na naganap sa lugar namin at sakay non ang aking mga magulang. Kinakailangan kasi ni Tatay na pumunta ng ospital dahil masyadong malala na ang sakit nitong PROSTATE CANCER ngunit sa kasamaang palad ay napaaga ang magkawala nila saakin.
Nang mawala sila ay kay Tiya Sonya ako humingi ng tulong ngunit hindi nya rin ako mapapatira sa bahay nya lalo't wala akong kasama kaya mas minabuti ni Tiya na ipasok ako sa trabaho nya sa isang hacienda ang HACIENDA MONTEMAYOR kung saan ay naging isa akong katulong ngunit karamihan ng gawain ay si Tiya ang nagawa kaya nauwi ako sa pag-aalaga ng mga halaman sa bakuran ng mansion.
Habang nag-didilig ako ng tinawag ako ni Tiya dahil dumating ang may-ari ng Hacienda. Akala ko talaga matanda ang may-ari ng Hacienda dahil puro antique ang gamit pati narin ang kulay ng buhay ay wala masyadong sigla pwera nalang sa bakuran na puno ng mga makukulay na bulaklak at iba't-ibang mga halaman ang nakapaligid doon.
Madalian kong tinapos ang pag-didilig ng mga halaman at pumasok ako sa loob ng mansion ng Hacienda. Kita ko kung gaano kasigla si Tiya at ang dalaqang kutulong na paminsan lang bumisita rito. Lumapit ako kay Tiya at timabi sakanya at kuta ko naman ang paglingon saakin ng lalaking may makisig na itsura. Gwapo sya at hindi ko alam pero nakaramdam ako ng hiya at pag-init ng pisnge.
"Senorito, pasensya napo talaga kung bitbit kopa si Lean dito. Kakamatay lang ho kasi ng magulang nya at tanging ako nalang ang kasama nya wala namana kong ibang mapapag-iwanan kaya sinama kona lang ho dito. Senorito willing naman ho kaming mag trabaho ng pamangkin ko kahit walang bayad basta't patuluyin nyo lang ho kami." wika ni Tiya sa lalaki ngunit nginitian naman nito si Tiya na kinadagdag ng kagwapuhan nya.
"It's okie, Nanay. wala naman saaking problema ang mga ganyang bagay saka malawak naman ang mansion at welcome lahat sa Hacienda ko." sinpleng wika nito pero nakaramdam agad ako ng mabilis na pag-tibok ng aking puso.
"Salamat talaga, Señorito." aniya ni Tiya na kinatango naman nito saka umalis saaming harapan at umakyat sa ikalawang palapag ng bahay.
"Tiya, ang gwapo nya." kinikilig na wika ko.
"Nako ikaw talagang bata ka. Kahit si Robwert nalang ang nobyohin mo wag lang si Señorito dahil paniguradong mayayari ka kay Donya Asunsion." wika saakin ni Tiya saka ako iniwan nito.
Magiging nobyo kita at sisiguraduhin kong ikaw ang una at huli ko.
*****
Katulad ng palaging nakagawian ko ay nagdidilig na naman ako ng mga halaman sa hardin. Hindi ko maiwasang mapasimangot dahil karamihan sa mga halaman ay natutuyot dahil marin sa init ng panahon. Naawa ako sa kanila kasi namamatay sila tapos kailangan ko na naman amg tanim ng bago para may kapalit sila at hindi maubos nag halaman sa hardin.
"Ano bayan para naman kayong di nadidiligan dito. " aniya ko habang patuloy na nag didilig ng mga halaman. Mas mabuting kausapin ko sila dahil sabi ni Nanay ay mas magandang kausapin ang mga halaman para mas maging magamda ang tubo nila.
"Pero okie lang yan ako din naman tuyot ihh hehehe." natatawang aniya. Aminado ako na medyo may pagka bastos ang bibig ko pero nilulugar ko naman. Mag-isa lang naman ako dito ihh.
"Señorito?" Nagulat ako ng marinig ko ang boses ni Tiya kaya napalingon ako sa may pintuan mula sa likod ng Mansion kung saan patungo dito sa hardin.
Hala! Narinig nya kaya ang mga pinag-sasabi ko. Dahil narin sa hiya ko ay mas minabuti kona lang na ituloy ang pag-didilig at binalewala si Señorito.
Napansin ko kanina na naka sando lang sya at pajama putok na putok ang mga muscles. Mukhang suki si Señorito ng gym sa lugar na pinang-galingan nya.
"Just coffee, Nanay." rinig ko ang boses nya at mga yabag na mukhang tatambay pa dito sa hardin.
Kape lang sa umaga? Nako asan ang sustansya kung kape lang ang iinom nya. Daig pa nya ang diet.
Humarap ako sa kanya at nag-pamewang "Oyyy, bat kape lang dapat may sandwich. Teka gagawan kita." aniya ko saka binitawan ang hawak ko na host saka nagpagpag ng aking sarili at iniwan si Señorito na nakatambay.
"Tiya, ako napo ang mag hahatid nyan." kuha ko sa kape mula sa kamay ni Tiya. Gumawa ako ng tatlong pirasong sandwich kaya tatlo yun dahil special si Sir tatlo kasi I like him. Char!
Bitbit ko ang agahan na ginawa ko para kay Senorito saka marahan akong naglakad patungo sa likod ng mansion.
Nilapag ko ang agahan na gawa ko sa harapan nito "ohhh! Ayan ang kainin mo hindi yung kape lang ang agahan mo. Hindi ka naman mabubusog sa kape." aniya ko saka iniwan syang naka-tulaley dahil sa winika ko.
Patay! Señorito yun tapos ginanon ko, pero auos lang concern citizen lang naman ako. Aanhin nya ang magandang katawan nya kung hindi naman nya lalamanan ng masasarap na pagkain ang tiyan nya. Sayang ang pero pag ganon.
Nang matapos kong magdilig ay nikingon ko si Senorito na simpleng nasulyan saakin kaya naman umiwas nalang ako ng tingin at pinatay ang host na ginagamit ko para magdilig ng tuyot na halaman saka ako pumasok sa loob ng mansion at kumuha ng almusal ko.
Tumulong narin ako sa gawaing bahay at tanging kaninang umaga kolang nakita si Senorito dahil nag kulong na naman ito sa kanyang silid katulad ng nakagawin nya.
____
Sa loob ng dalawang buwan kong pananatili sa mansion ni Señorito ay naging magaan na ang loob ko sa kanya at habang tumatagal ako ay lalo narin lumalalim ang aking pag tingin sa kanya.
Literal na expect the unxpect talaga pag-kasama ko sya ko sa bakuran dahil andami naming na o-open na mga bagay bagay sa isa't-isa kagaya nalang ng mga nalaman ko isa na doon ang pagkamatay ng kanyang ina dahil sa sakit at tanging ang Mommy Ansunsion na nya ang kinilala nyang Ina.
Na kwento kona rin kay Señorito kung bakit nawala ang aking mga magulang and he feel sorry for asking pero para saakin ay ayos lang naman dahil hindi namna maiiwasan an matanong iyon saakin.
"Lean!" sigaw mula saaking likuran kaya nilingon ko ito at nakita ko si Señorito kaya napangiti ako.
"Oyyy! Andyan ka pala, Señorito." bati ko habang nag tatanggal ng mga tuyong dahon sa halaman.
"Himala at hindi mo ata kausap ang halaman ngayon." natatawang wika nito kaya pati ako ay natawa narin.
" Hindi kasi sila tuyot, Ako lang." sabay tawa ko na kina-iling nito. "Kita moyun?" sabay nguso ko sa kape at sandwich "Hinanda kona, Señorito." sabi ko saka tinuloy ang pag tanggal ng mga panget at tuyong dahon.
Palaging ganto ang routine ko dito sa mansion ni Señorito. Si Señorito naman ay na spoil ko yata dahil sanay nabitong laging may handang sandwhich o kaya naman ay sinangag sa lamesa dito sa bakuran.
Nag ring ang phone ni Señorito kaya hindi ko maiwasang marinig ang kanilang usapan.
"F*ck! For real ba yan, Nix?" iritang tanong ni Señorito kaya napalingon ako sa kanya.
"Just.. Just call me if nasa airport na sila." sabay patay ng tawag at napalingon ito saakin kaya naman iniwas ko ang tingin ko at nag dilig naman ako ng halaman.
"I have to go, Lean." paalam nito saka ako hinalikan sa noo sabay alis ako naman ay naiwan na nakatanga.
"For real? shuta! Be hinalikan nya ako sa noo! Shemss my cruah na ata saakin si Senorito." di ko mapigilang mapangiti habang nag didilig ako ng mga halaman.
Nang matapos ako sa bakuran ay nag-linis naman ako sa loob ng kwarto ni Señorito. Hindi naman makalat ang kwarto nito kahit lalaki sya sa katunayan nga ay masinop at mabango ang kwarto nya kaya hindi ka makakapag-say kung lilinisan molang din ay for mapapangiti ka dahil walang kalat talaga.
Hindi ako natagalan sa linisin sa kwarto ni Señorito kaya naman mas minabuti kong mag-pahinga muna sa sofa kaya naman umidlip ako doon.
***
" Mga katulong nga naman. Masyadong inaabuso ang kabaitan mo, Hugo!" napabalikwas ako sa aking narinig at kita ko ang isang babae na nasa 40's nakatayo ito sa aking harapan kaya naman napatayo ako at yumuko.
"Mom, ayos lang. Pagod sila at natural lang na makatulog sila para sa makapag-pahinga." aniya ni Señorito.
"Pero kapag oras ng trabaho ay matuto silang kumilos hindi yung matutulog. Tingnan mo" sabay turo nito sa lamesa na walang laman. "ni pagkain na naka-hain ay wala. Hindi bat alam naman nila na ngayon ang uwi ko at saka tanghali na kaya dapat may naka-hain na. Ikaw ang nagpapasahod sa mga gantong klaseng katulong, Hugo?" Hindi nalang sumagot si Señorito at naiiling na pumunta ng kusina.
" Umalis ka sa harapan ko, Ija at pagod ako." dali-dali akong umalis at lumunta ng kwarto ko.
Hinintay kona lang si Tiya na maka-uwe dahil pagod ako at pagod din ang Mommy ni Señorito at baka pag-nakita nya ako'y mas lalo magalit saakin.
"Lean?" napabalikwas ako dahil alam kong boses iyon ni Señorito.
"Oyyyy, Anong atin Señorito?" masiglabkong aniya sa kanya.
"I'm sorry about about what my Mom said earlier." mahinahong wika nitobpero nginitian ko lang sya.
"Gagi! Ayos lang." natatawang wika ko.
***
"Linasan mo ang kwarto ko sa taas. Katulong kalang naman siguro dito at hindi girlfriend ng anak ko." utos saking ng Mommy ni Señorito kaya namna walang pag dadalqang isip na sinunod ko ito.
Tama naman sya katulong ako pero hindi "kalang" yun kasi marangal na trabaho ang pagiging katulong.
Masyadong maalikabok ang loob ng kwarto at mukhang matagal ng stock ito kaya naman inuna kong tanggalan ng mga agiw at punasan ang mga kagamitan ng antique.
Nang matapos ako ay lumbas na ako ng kwarto at kita ko ang mapanlisik na mata saakin ni Donya Asuncion kaya naman iniwasan ko ito at nag tungo ako ng hardin.
"Masungit nga talaga ang Mommy ni Señorito halatang hindi talaga sya ang ina dahil ang layo ng ugali nya sa ugali ni Señorito." kausap ko sa mga halaman habang dinidiligan ang mga ito.
Nako isang beses pa talaga na maliitin nya ako baka makapag salita na ako. Oo nakikitira kami dito sa mansion ni Señorito pero hindi naman tama na hindi nya kami bigyan ng pantay na pag-tingin gayong bayad naman namin ang pag-tuloy dito dahil sa gawain ay dalawa lang kami ni Tiya ang nagawa talaga meron namang 2 kasambahay pero mas madalas na sa prutasan sila kung saan merong isang maliit na bahay doon si Señorito at sila ang nag-lilo inis doon.
"Asan ba si Lean!" rinig king sigaw ng Donya kaya agaran akong pumasok sa loob ng mansion at mapanlisik na mata ang binigayg nito saakin.
Humarap ako sa Donya ng may lakas ng loob "Ahmm... Donya Asunsion, Bakit po?" tanong ko.
"Ikaw pala ang nag-aalaga sa hardin ko. Siguraduhin ming hindi malalanta ang mga halaman ko." huminto ito saglit at tinitigan ako mula ulo hanggang paa "Ayokong nakikita kang lumalapit-lapit sa anak ko dahil ang ganyang mga galawan ay alam kona. Sigurado ako na pera lang naman ang nais mo kay Hugo. Layuan mo ang anak ko!" aniya at akmang tatalikod ito ng magsalita ako.
" Hindi ho pera ang habol ko kahit kanino. Oo maswerte kami ni Tiya dahil narito kami sa mansion ni Señorito at libreng nakikitira pero sana alam nyo rin ho na kapalit ng pagtira namin dito ay ang pagiging katulong namin. Matuto ho sana kayong rumespeto sa kagaya namin na mahirap huwag kayong maging mapag-mataas dahil pare-pareho lang din naman tayo sa hukay ang bagsak." anita ko kaya humarap ito saakin at binigyan ako ng isang malakas na sampal na kinaluha ng mata ko.
" How dare you! Mutyatya kalang kaya wala kang karapatang sumagot. Matuto kang lumugar at yang kalandian mo'y wag mong idamay sa anak ko! Dumilat ka nga ng makita mo kung sino ka at sino ang anak ko." aniya saka umalis saaking harapan.
Dahil sa mga narinig mula sa kanya ay sinubukan kong lumayo kay Señorito dahil nanliit ako sa mga salitang binitawan sa'kin ng Donya ngunit ng sunpait ang araw ng pag-alis ng Donya ay sya namang paglapit sa'kin ni Señorito.
"Iniiwasan moba ako?" tanong sa'kin ni Señorito habang sumisimsim ito ng kape at ako naman ay naggdidilig ng halaman.
"Hindi. Bakit kita iiwasan eh wala ka namang ginawa." palusot ko saka ko binilisan ang kilos ko para matapos na ako agad.
Akmang aalis nako ng bigla nitong hawakan ang aking kamay kaya nilingon ko ito.
"I..I like y-you, Lean." utal na wika nito na nagpalaki ng aking mga mata.
G*go for real bato?
"A-ano?"
"I like you." ulit nya habang deretsyong naka-tungin sa'king mata.
"Ayy, weh ba?" paninigurado ko pero bigla ako nitong sinunggaban ng halik sa labi at hinayaan kolang sya dahil hindi naman ako maalam hanggang sa pinikit kona rin ang aking mga mata.
Bumitaw ito sa'ming halikan ng kapusin kmai pareho ng hiningal saka ko ito tinitigang mabuti.
"So tell me. May gusto karin ba sa'kin?" bumuntong hininga ako saka marahang tumango. "Bakit moko iniiwasan?" tanong pa nito.
" Ahmm... Ayoko kasing lumalim yung feelings ko sayo." aniya ko sabay hinga ng malalim. "Masyado kang mataas para sa'kin, Señorito mahirap kang abutin para sa kagaya kong katulong. Oo matagal na kitang gusto pero sinasampal kasi ako ng katotohanan na malabo lalo na't iba ako at iba ka."
"Panong iba? Because I'm rich and you're my maid? Lean, kahit kailang hindi ko binatay sa estado ng buhay ang pag-mamahal na kaya kong ibigay sa taong mamahalin ko. Kahit mahirao ka o mayaman basta mahal kita tatanggapin kita. Lean, mahal kita hindi kita basta gusto lang kasi you always made me crazy everyday na mawala kalang sa paningin ko everytime na hondi moko kinakausap palagi kong tinatanong ang sarili ko kung bakit o nay nagawa ba ako. I love you, Lean and I mean it!" aniya nito kaya nakagat ko ang ibabang labi ko.
"Mahal din kita, Señorito."
***
Tumagal ang relasyon na meron kami at pinili naming ilihim and I treasure every moment with Señorito. Hindi nya sakin pinaramdam na mataas sya para sa'kin dahil hibdi nna nagbago ang pikikitungo nya. Mabait at sobrang nirerespeto nya ako wala akong mahihiling s augaling meron sya.
"Señorito?" tawag ko sa kanya habang naka-upo sa kama nya at sya naman ay naka-talikod sa'kin.
"Lean, I respect you so please lumabas ka muna ng kwarto. I'm drunk at hindi ako biro malasing I'm getting horny so please leave my room." matigas nitong wika saka nagtalukbong ng kumot.
Wala akong nagawa kahit gusto ko syang alagaan ay hindi ko magawa dahil alam nyang may hindi sya magandang magagawa sa'kin. Lumabas nalang ako ng kwarto nya at nagmukmok sa kwarto namin ni Tiya.
3 oras nakong paikot-ikot sa kama at buti nalang tulog mantika si Tiya kaya hindi ito nagigising agad.
Bumangon ako sa higaan at binuksan ang kwarto ni Señorito hanggang sa makita ko itong tulog ngunit walang saplot at pawis na pawis.
Ilang beses akong lumunok saka bumaba at kumuha nga medyo malamig na tubig para ipamunas sa kanyang katawan ng maibsan ang init na kanyang nararamdaman.
Maingat ko syang pinupunsan hanggang sa bigla ako nitong hilahin dahilan para pumatong ang katawan ko sa katawan nya.
"Masyado kang makulit, Reyna ko." aniya nito saka ako sinungaban ng malalim na halik dahilan para aking sabayan hanggang sa mag-init ang aking katawan dahilan para ako'y bumigay at hindi na nga namin napigilan ang init mula sa katawan ng isa't-isa hanggang sa we make love.
I lost my virgity that night.
***
Isang araw ay nagulat kaming lahat ng may dumating na isang babae sa bahay na nag-ngangalang Melva at tinaggap naman ito si Señorito dahil ang Donya ang nag-padala nito pero habang tumatagal ay nag-iiba nag pakikitungo nito sa'kin at tila lagi syang nakamasid sa'king mga ginagawa.
"Señorito, si Melva pansin ko masyado syang marites." aniyavko at ngumuso pero tinawanan ako nito
"Just avoid her, Reyna ko. I know na pinadala sya ni Mommy para manmanan tayo. May alam si Mommy tungkol sa'tin kahit hindi nya sa'kin sabihin at alam kong si Melva ang way nya oara malaman mung totoo ang kutob nya. Hindi basta-basta si Mom kaya hanggat maaari ay palagi kalang sa tabi ko." wika nito na kinatango ko naman.
Hanggsang sa mga sumunod na araw ay naging ganon ang rotine ko sa mansion ni Señorito. Nilalayuan ko si Melva pero sya ang kusnag lunalapit na tila ba'y lumalakap ng impormasyon at isang araw ay nagising ako na aligaga ang lahay sa mansion at wala si Señorito at ng itanong ko iyon kay Tiya ay nalaman ko na darating sila Donya kasama ang asawa nya kaya wala si Señorito pero ang hindi ko inaasahan ay ang pag-sundo sa'kin ni Señorito Phoenix upang doon muna tumuloy sa kanyang mansion dahil alam nitong galit at ayaw sa'kin ng Donya.
Nakilalanko si Senna na napaka-bait at sobrang naging komportable akong kasama sya tila ba wala akong iniisip na magagalit sa'kin hindi katulad sa mansion ni Señorito Hugo pakiramdam ko ay wala akong kalayaan dahil bawat kilos ko ay may mata palaging nakatingin sa'kin.
"Reyna ko!" sigaw mula sa'king likuran at nakita ko Señorito iyon kaya linapit agad ako sa kanya at nagpaalam na kay Senna.
Nabanggit nito sa'kin ang plano nyang pag-punta ng Manila para asikasuhin ang kompanya nya dahil galit na sa kanya ang Donya kaya naman mas pinili kong hayaan sya at suportahan dahil hindi naman palaging ako ang masusunod.
Iniwan nya ako sa Mansion ni Señorito Nix kasama si Senna para mas maging komportable ako at dagil din yun ang gusto ko.
Madalas kami ni Senna pumunta sa bahay ni Donya Nova na nakilala namin dahil sa tinulungan kami nito ng malasing kami ni Senna at thankful kami dahil mabait sya. Sobtang naging magaan ang loob ko sa kanya at gano'n din sya sa'min ni Senna naging komportable itong i-knweto sa'min ang anak nya pero hindi nya sunabi ang kinamatay nito dahil masyadong masakit pa sa part nya.
Ilang araw ay hindi magamda anh pakiramdam ko at napagtanto kong delay ako sa mens ko kaya naghinala akong buntis ako at sinabi ko iyon kay Senna sa sobrang sa aya namin ay agad kaming pumunta sa OB para masigurado ang hinala ko at hindi nga ako nagkamali dahil nalaman kong buntis ako ng sa mismong bibig ni Dr. Nicole kona narinig ang anunsyo. Mas pinili kong isekreto muna dahil balak kong gawin iyong surpresa kau Señorito.
Isang araw ay naabutan ko si Senna na may kausap si kanyang cellphone at nalaman kong si Señorito Nix iyon at hindi magandang balita ang natanggap ko dahil sa mga larawan na nakita ko pero mas pinili kong paniwalaan iyon at nagtiwala ako sa pangako ni Señorito na hindi sya mambababae.
Lumuwas kami paluntang Manila ksama si Nicole pero hindi naging maganda ang kinalabasan niyon dahil na kidnapped ako at iyin ang naging simula ng kalbaro ko.
END OF FLASHBACK
Nagising ako na hingal na hingal habang nasa loob ng isang kwarto at tanging ako lang ang narito bumalik lahat ng ala-ala ko sa nakaraan at hindi ko maiwasang maiyak dahil sa hirap na dinanas ko at sobrang laking pasasalamat kay Mama Nova dahil sya ang nag-ligtas ng buhay ko at ng kambal.
_strwbrgirl
____
Masyado pong mahaba etong chapter nato kaya sa next chalter kona po ilalagay ang PIV ni Hugo which is yung usapan nila ni Donya Nova habang walang malay si Lean.
Pasensya narin po if gabi ako nag u-update kasi sa umaga sinusulat ko ang story ni Tobias at Zeus sa hapon naman ay pahinga ko po at gmneed korin kumilos dito sa bahay..
Salamat po sa pag-intindi.. ❤️😘
Good night ang love you'll