Kylie's Pov
Nagising ako dahil sa ingay na naririnig ko. Minulat ko ang mga mata ko at nagtaka kung bakit nagiba ang kulay ng kwarto ko. As far as I remember, kulay Violet ang kwarto ko at hindi pink. And there I realized that I'm not at home.
"Bullshit, Kinah Kiara Molinas! Isa pang tadyak at masasapak na kita!" Inis na sigaw ni Doms kay Kinah.
Nag-indian sit ako sa kama at tumingin sa gilid ko. Sa right ko ay nandun si Ericka at Ara. Si Ericka ay nagp-phone habang si Ara naman ay naglalaro sa iPad niya.
Sa left ko ay nandun si Jai na tulog na tulog pa at sa gilid naman niya ay si Doms at Kinah na nagtutulakan.
"What? Ang arte mo! Kung ayaw mo doon ka sa couch matulog!" Nakapikit na sigaw ni Kinah.
Umirap si Doms ay sumandal sa gilid ng kama.
"You bitch. I can't sleep anymore!"
"Then good." Pangasar ni Kinah at tinakpan ang mukha niya ng unan.
Umiling ako. Kahit kailan talaga. I looked at the wall clock and saw that it's already 10am.
"Get up sleepyheads!" Sigaw ko sakanila habang tinatali ang buhok ko.
Walang pumansin sakin. Ah ganun? Tumayo ako at sinigawan ulit sila.
"GET UP!" Sigaw kong muli na nakapag-pabangon sakanilang lahat.
Nakasimangot silang lahat saakin. What?
"Why? Ang aga aga pa!" Sigaw sakin ni Jai habang kinukusot ang mata niya.
"Bwisit! I'm playing that effin' cooking fever! Nasunog tuloy 'yung cake na bine-bake ko!" Inis na sigaw sakin ni Ara.
At doon, nagreklamo na din ang iba. Nagpout ako at yumuko.
"Ganun ba? Sige, gawin niyo na ulit ginagawa niyo. Magm-mall pa naman sana tayo. Bonding, you know. Pero mukhang ayaw niyo. 'Wag na lang." Nagtatampo kong sabi at tumalikod.
"Ay nako eto na nga o! Maliligo na." Sabi nila at tumayo.
Humarap ako at ngumiti sakanila. They also smiled at me.
"If that makes you happy, kahit na nakakabwisit ka dahil pinabangon mo kami ay susundin ka namin. We want you to be happy. We want you to forget the pain." Napangiti ako sa sinabi nila.
Sana nga mawala.
**
Nakapagbihis na kaming lahat. I'm just wearing a pink dress with matching color beige na doll shoes.
Mabuti na lang at bawat bahay namin na magbabarkada ay nandoon ang iba naming damit. Just incase na mags-sleep over kami sa bawat bahay.
"I already texted the boys." Sabi ko sakanila.
Napalingon naman sila saakin ng gulat. "Bakit?" Tanong ko sakanila.
"Hindi mo sinabi samin! Gaaah! I need to change my clothes!" Sabay sabay nilang sabi at tumakbo sa walk in closet. Uhh? Seriously?
Pagkatapos ng ilang minuto ay lumabas na sila. Mas bongga ang suot nila ngayon. Kung kanina ay jeans or short lang. Ngayon ay may nakaskirt or dress din. Humarap na sila sa salamin at nag make up. Ang kikire!
They were putting their lip gloss when someone knocked. Since ako lang ang walang ginagawa ay ako na ang nagbukas. At nakita ko doon si Manang na nagaalaga kay Jai.
"Nandiyan na sila Ian, iha."
Tumango ako. "Sige po manang. Bababa na po kami."
Tumango siya at sinara ko na ang pinto.
"Hoy mga maarteng babae! Nandiyan na sila."
"Omg!"
Ang o-oa! Parang kahapon hindi nakita.
Maya maya ay tumayo na sila at nagunahan sa paglabas ng pinto.
"Hindi naman halatang excited kayo, no?" Tanong ko sakanila ngunit walang pumansin sakin. Okay! Kanina pa kayo ah!
Umiling ako at kinuha ang shoulder bag ko na sakto lang ang laki. Pagkasara ko ng pinto ay rinig ko na ang kwentuhan nila. Bumaba na ako at natanaw ko ang isang lalaking nakahalukipkip sa gilid habang naka-poker face.
He's wearing a black t shirt and faded jeans plus his roshe run and his wayfarers.
"Let's go!" Sabi ko kaya napatingin sila saakin.
Tumayo ang lalaking nakahalukipkip kanina at lumapit saakin.
"Baby, what took you so long?"
"Long agad? Kinuha ko lang 'tong shoulder bag ko." Sabi ko.
Hindi ko na nakita kung umirap ba siya o ano. Hinawakan niya na lang ang kamay ko at hinatak na ako palabas. Napaka gentleman talaga.
Pagkalabas namin ay nakahilera doon ang anim na sasakyan. BMW, Lamborghini, Porsche, Ferrari, Monterro at ang sasakyan ni Blake na Chevrolet Corvette Z06. Edi sila na mayayaman!
I rolled my eyes as I saw him smirked. Mayabang 'tong pangit na 'to.
Pinagbuksan niya ako sa 'bago' niyang sasakyan at pumasok na ako. Umikot siya at umupo na. He smirked again.
"Bakit ba ngisi ka ng ngisi?"
"Eh bakit ang sungit mo?"
"Ang yabang mo kasi."
"Wait, what? I'm not!"
"Yes you are." Irap ko.
"Oh come on, I'm just happy because finally! I can drive this goddamn car!" Masaya niyang sabi at napasuntok pa sa hangin.
"O.A" Sabi ko sakaniya.
He just chuckled then he started the engine and started to drive.
Nakatingin lang ako sa labas. Seeing those family who are happy when we passed the park on our subdivision.
I smiled bitterly. I wish I'm also happy like them. Like those kids who are playing with their parents.
"Baby, you will." Napatingin ako kay Blake.
He heard what I said.
I smiled. "I wish."
Buong byahe ay kwentuhan lang ang ginawa namin. Kinuha ko ang phone ko na nasa bag ko. Tinitigan ko ito. I turned it off last night. I heavily sighed and turned it on.
Kinakabahan ako. Nang bumukas ito ay sunod sunod na vibrate ang nangyari. Hudyat na may nagtetext. Hinayaan kong matapos ang pagvibrate na iyon.
"You turned it off? Why?" Tanong saakin ni Blake ngunit nakatuon pa din ang mga mata niya sa daan.
"I don't wanna read some text from them. I just can't."
Nakita ko siyang tumango. "Later. You'll go home?"
I sighed again. "I will. I need to face them. Pero hindi ko sasabihin sakanilang alam ko. No, scratch that. Alam ko naman talaga e. Dati pa. I just kept on pushing that I don't. And they thought that I really don't. Because of my actions. Akala nila wala akong naaalala. Even though I'm only 7 years old that time, I can still remember those memories until now. Because it's not that easy to forget it." Matigas kong sabi habang nakatingin sa mga pangalan na nagaappear sa cellphone ko.
"That's my girl." Sabi niya at ngumiti.
Napangiti din ako. Shit, nakakahawa ang ngiti nitong lalaking 'to.
**
"Ano uunahin natin?" Tanong ni Ericka.
"Let's eat first," Sabi ng mga lalaki except kay Blake na nakaakbay lang sakin habang palinga linga. He's still wearing his wayfarers.
"Mind to take it off?" Tanong ko sakaniya.
Tumingin siya saakin bago tanggalin ang wayfarers niya.
"Now that's good." Sabi ko at ngumiti.
"Hoy ano? Kanina pa kami nagtatanong kung saan niyo gustong kumain."
Sinabi na namin kung saan at ayun, kumain na nga kami. Pagkatapos ay namili na din kami. Natatawa ako sa mga lalaki dahil mga nakasimangot na sila. Well, boyfriend's obligation. Hahaha!
**
"CR muna kami." Paalam nila John.
"Kailangan sabay sabay?" Tanong ko.
"Naman." Sagot nila at tumalikod na.
Medyo bastos. Nagkibit balikat na lang kami at naglibot. Hahayaan namin silang hanapin kami! Napadpad kami sa lugar kung saan nandoon ang stage nila. Nakita kong may nags-set doon. Anong meron? Naglakad na kami paalis doon sa lugar na 'yun. Libot dito, libot doon ang ginawa namin.
"Paging Ms. Kylie Dela Vega please proceed to the stage on the middle."
Uhh? Ako?
"Again, paging Ms. Kylie Dela Vega please proceed to the stage in the middle."
"Omg! 'Te! Ikaw!" Sigaw saakin ng mga kaibigan ko.
Bago pa ako makaangal ay tinulak na nila ako. Eh mauna na kaya sila?
Nang makarating kami doon sa stage kanina ay napakunot ang noo ko. Anong meron?
"Huy! Tara na nga. Baka hinahanap na tayo nila Blake." Sabi ko sakanila.
"Hayaan mo sila." Sabi nila.
I rolled my eyes mga bruha. Tumalikod na ako at maglalakad na sana ng biglang may nagsalita.
"Oh you won't go, miss. Stay there."
Unti unti akong napalingon. Omg. Am I dreaming?
"Hello. Sorry po kung umeeksena ako dito. I just want to make my girlfriend happy." Sabi niya at tinignan ako at kumindat.
"Ayieeeeee!" Ayun ang mga sinasabi ng nasa paligid namin.
"Ehem. So I'll start. Baby, I hope I can make you happy." Sabi niya.
Nagumpisa na silang tumugtog.
"Across the ocean, across the sea,
Starting to forget the way you look at me now
Over the mountains, across the sky,
Need to see your face, I need to look in your eyes."
Oh my god... Tinignan niya ako sa mata. Parang tumigil ang lahat sa paligid ko. Parang kami lang ang tao.
" Through the storm and through the clouds
Bumps on the road and upside down now
I know it's hard, babe, to sleep at night
Don't you worry
'cause everything's gonna be alright, ai-ai-ai-aight
Be alright, ai-ai-ai-aight."
I know now that I'm crying.
He opened his eyes and he smiled at me.
" All alone, in my room
Waiting for your phone call to come soon
And for you, oh, I would walk a thousand miles,
To be in your arms, holding my heart."
Bumaba siya sa stage at unti unting naglakad papunta saakin. Kinindatan niya ako dahilan kung bakit lalong kumalabog ang puso ko.
" Oh, I,
Oh, I,
I love you
And everything's gonna be alright, ai-ai-ai-aight
Be alright, ai-ai-ai-aight
Through the long nights
And the bright lights
Don't you worry
'cause everything's gonna be alright, ai-ai-ai-aight
Be alright, ai-ai-ai-aight."
Tumigil siya sa harap ko at nilahad ang isa niyang kamay. Napatakip ako sa bibig ko. God! How I love this guy!
"You know that I care for you
I'll always be there for you
I promise I will stay right here, yeah."
Tinignan niya ako sa mata ng seryoso. Hinawakan niya ang kamay ko at kumantang muli.
" I know that you want me too,
Baby we can make it through anything
'Cause everything's gonna be alright, ai-ai-ai-aight
Be alright, ai-ai-ai-aight
Through the sorrow, and the fights,
Don't you worry
'cause everything's gonna be alright, ai-ai-ai-aight
Be alright, ai-ai-ai-aight."
I cried out loud. Para na kong bata na naagawan ng candy. Pero wala akong pake. I'm so damn happy. Gumaan lalo ang pakiramdam ko.
" Through the sorrow, and the fights,
Don't you worry,
Everything's gonna be..." He paused then he smiled at me. Niyakap niya ako ng mahigpit. "... alright." Ayun ang huli niyang sinabi bago ako halikan sa gilid ng ulo. Siniksik ko ang mukha ko sa dibdib nya. Now, I'm a crying baby.
Nakarinig ako ng tilian at hiyawan.
"Omg! Sweet ni Kuya!!"
"Waaaah! Swerte ni girl!"
"Bagay kayo!"
"Stay strong sainyo!"
Patuloy pa din ako sa pagiyak. Kumanta siya... sa harap ng maraming tao para sakin!
"Hush, baby." Alo niya saakin.
Kumalas ako sa yakap at tinignan siya sa mata. "I-I love you." Nauutal kong sabi habang pinupunasan ang mga luhang tumutulo.
He smiled. Binaba niya ang kamay ko na nagpupunas sa mga luha ko at siya naman ang nagpunas.
"I love you too. I will do everything, just to ease the pain. You are my better half, my princess, my one and only."
At dahil sa sinabi niya ay lalo akong napahagulol. This guy! That's why I'm falling for him more.
Niyakap niya akong muli. Hinigpitan ko ang yakap ko sakaniya kaya narinig ko ang paghalakhak niya.
"Don't worry. I'm not gonna leave you. Ever. We're infinity, baby."
I smiled. "Thank you, my better half."
The song is Be alright by Justin Bieber.
PS- If you guys are following me on twitter, malalaman niyo kung bakit matagal ang pagU-UD ko. Thank you for waiting, anyway. :) spread the love! ❤❤