*******
I'm about to enter and meet my colleagues at work.
"Oh! bat ngayon ka lang chlow?" I sighed.
"Medyo traffic kanina." I placed my bag on my table and sat down.
I was waiting for Sir Lim to arrive, and shortly after, I saw him entering, so I greeted him.
"Sir Lim, anong report ngayon?"
I was looking directly at him and waiting for his response.
He was holding a brown envelope and handed it to me.
"Ano ito sir?" I furrowed my brows as I asked the question.
"Just look at Chloie." he said.
He looked at the envelope I was holding. I opened it and saw pictures of three children.
The first picture was of a chubby boy, around 9 years old. The second picture was of a child with an average-sized body and slightly slanted eyes.
The last picture was of a thin girl with a ponytail. After looking at the pictures, I glanced at Sir, who seemed deep in thought.
"Ano meron sa mga batang to sir?" I am really wondering who these people are.
"Tumawag ang bahay ampunan sakin at sinabing nawawala ang mga batang iyan 3 days na ang nakakalipas wala naman daw nakita sa cctv na may kumuha sa mga bata at isa pang sinabi mahigpit ang kanilang pagbabantay sa mga bat-"
"san ang lugar na iyon pupunta na ko para mag-imbistiga"hindi ko na ito inantay na matapos at kinuha na ang aking mga gamit.
Pinuntahan ko sila Clark at Alex sa kanilang table at sinabi sa kanila na pupunta kami sa bahay ampunan dahil nawawala ang tatlong bata at pinakita sa kanila ang itsura ng mga bata.
"Alex, Clark maglibot kayo sa paligid baka may makita kayong kakaiba?." Tumango lang sila pareho.
"Ako na ang makikipag usap doon sa bahay ampunan. Babalitaan ko nalang kayo"
Nakarating na nga kami nag park lang ako ng kotse at bumababa na rin kami. Napakalaki ng bahay ampunan. Second floor at my main gate, the yard is spacious and on the side is also a playground, the outside of the house is white in color, it is an orphanage.
Nang mag doorbell si Clark ay sinalubong kami ng Guard.
"Sino sila?" Tanong ng guard na tiningnan kami isa isa.
"We were the ones who were called to find the missing children from the orphanage."
Clark led the answer. It looks like the guard is still not assembled "I'm Clark Ramirez from Crime Shield Patrol Police Station and she's Chloe Aguirraz" introducing me while pointing her index finger at me. "This is Alex Castro."
"Sige pumasok na kayo." Sabay turo niya sa main door.
Nang makarating sa dooble door ay pinagbuksan kami ng manong guard.
"Maupo muna kayo tatawagin ko lang si Sister Elona. Siya ang nangangalaga sa mga bata." Hindi siya makatingin samin habang nag sasalita. I was silently observing him.
"Sige po sir. Mag hihintay po kami dito." sagot ni Alex at niyaya kaming umupo.
"Clark, Chloe. Pag na solve natin yung case nito inom tayu!" Nakangiti sabi niya.
Tinitigan ko siya ng masama ng naka cross arms.
"Oh! Bakit ganyan tingin mo? Para mo kong papatayin hahahaha." pagbibiro niya.
Sanay na sila sa expression ng mukha ko na laging seryoso.
akala ng ibang tao sakin masungit,mayabang. Pero hindi ako ganon sadyang ganon lang ang expression ng mukha ko.
May nagsasabi ngumiti raw ako minsan pero wala akong pakealam sa sasabihin ng ibang tao. Hindi ko babaguhin ang sarili ko para sa kanila.
"Sige ba treat ko." sagot ni Clark nakangiti.
"Intindihin muna natin ang problemang ito, bago tayo magpakasaya." sabi ko sa kanila. Tumango namin sila.
"Mag pakasaya?! hindi ka nga Tumatawa!" tinarayan ako ni Alex
"Nandito na si sister Elona." sabi ni Manong guard Napalingon kaming tatlo sa likuran at napatayo.
"Hello po sister Elona. Hihingi po sana kami ng permiso para hanapin dito ang mga nawawalang bata." pangunguna ni Clark.
"Sige." sagot ni sister Elona. Umalis na sila
Clark at Alex para gawin ang kanilang trabaho. ako ang kakausap kay sister Elona at kay manong guard.
"Maupo ka muna hija." she said with a smile.
"Ano ho ba ang nangyari?" I asked them.
Sister Elona and I looked at each other before she spoke.
"Kinaumagahan mga bandang alas sais tinawag ko na ang mga bata para kumain. At nag tataka ako bakit may tatlong bakanting upuan. Hinanap ko na sa sila sa buong bahay ngunit wala talaga akong makita. At nagtanong tanong ako sa mga kasamahan ng tatlong bata hindi rin raw nila nakita." Malungkot na pagkukuwento ni sister Elona. Habang nakikinig lang ang manong guard sa kwento.
Pagkatapos magkwento ni sister Elona nag paalam siya na maghahanda muna daw siya ng pagkain. Kami nalang ang naiwan ni manong Guard.
Pakitandaan na ito ay isang pangkalahatang balangkas lamang at maaari mong baguhin at palawakin ito upang lumikha ng iyong sariling natatanging kuwento.mi nalang ang naiwan ni Manong Guard.
"Ano hong pangalan niyo?" I looked at the guard.
"Hulieto Bargas. Lieto for short." He raised his right hand for me to shake hands with him. I didn't pay attention to it so he just put it down.
"What time did you get home when the children disappeared?"
Nakatingin sa kawalan at iniisip kung kailan siya umuwi. "Mga 10 pm." Tumango I just nodded to what he said and thought.
If 6am The kids disappeared and he got home around 10pm. And he's not sure what time he actually got home and he couldn't look directly at me earlier meaning he had something to do with missing the kids. But I need evidence to prove my hunch.
"Ah, ok ho." hindi ako nagpahalata na pinaghihinalaan ko siya.
"Mauna mo na ako, Miss Chloie." paalam niya.
Biglang dumating si alex "Chloie, may nahanap na akong ebidensiya." he catches his breath.
"Ano yun?" Nakakunot ang noo ko.
"May isang room sa 2nd floor na mukha bakanteng kwarto." kwento niya.
"Tara puntahan natin." nagmamadaling naglalakad.
☆☆☆☆☆
Nang makarating kami ay binuksan ko ang pintuan at nakita ko ang kwarto na may single bed at may mga karton. Mukha ngang wala may ari ng kwartong ito at may isang malaking kabinet.
"Doon sa may isang kabinet may isang sekreto na itinatago." sabi ni Alex habang tinuturo ang kabinet.
Lumapit ako doon, nasa likuran ko si Alex na hindi makapaniwala sa nakita nya.
Binuksan ko itong kabinet.
At nakita ko na may mga damit na naka hanger. Hinawi ko ang damit na nakahanger pagitna.
At bumungad ang isang pintuan.
"Diyan ka lang Alex, titignan ko lang ang loob." nakatingin ako sa kanya niya takot na takot.
"Sige, Chloie mag iingat ka." Nag aalalang pagkasabi niya. At tumingin na ulit sa secret door at binuksan ko na ito.
At may isang kwartong medyo malaki.
Nilibot ko ang paningin ko sa boung room.
Malinis dahil walang kagamit gamit maliban sa tatlong storage box na pahaba at sa isang mesa.
Lumapit ako doon at nag suot ng gloves para buksan isa isa ang mga storage box
Natagpuan ko ang mga batang wala nang buhay at halos ubos na ang dugo dahil pinagtataga ito.
"Ito ang mga batang nawawala." bulong ko sa sarili ko. May malaking nakaukit na...
)<HB>(
sa dingding.
"HB?" nagtatakang tanong ko sa sarili.
"Hulieto Bargas?" Nagulat ako sa naisip ko.
Shit! Tama ang hinala ko kay manong guard!
Tinanggal ko na ang suot na glove at inilagay sa dala kong sling bag at dali daling lumabas sa cabinet secret room.
At isinara ito nakita ko si Alex na nakaupo sa higaan habang hinihintay ako.
"Chloie, ok ka lang?" napatayo siya sa kinauupuan niya.
"Alam ko na kung sino ang pumatay sa mga bata."
"Sino?" nag aabang sa isasagot ko.
"Yung guard kanina, diba nakita mo yung nakaukit sa dingding kanina na nakasulat ay HB. Ang ibig sabihin ay Hulieto Bargas.
Ayun ang pangalan ng guard." pagkukuwento ko kay Alex na nakaawang ang kaniyang labi dahil sa gulat.
"OMG!" napatakip sya sa bibig.
"Tara na, bago pa siya makatakas." nagmadali kaming bumaba at nakasalubong namin si sister elona.
"Oh mga hija, saan kayo nanggaling kanina ko pa kayo hinahanap?" tanong ni sister Elona.
"Alam na po namin kung saan ang mga bata." sagot ni Alex.
"Nasaan sila?" Nakangiting sabi niya. Parang sabik na sabik niya na makita ang mga bata.
"Natagpuan namin ang mga bata sa isang cabinet secret room, wala nang buhay." malungkot na pagkakasabi ko.
"Ano?" ang kanina niyang masayang mukha napalitan pagkalungot at pagtataka.
"Sino ang may gawa? " halos nagpakawala ang luha sa kanyang mukha. Lumapit si Alex para yakapin si sister Elona.
" Si manong guard ho ang pumatay sa tatlong bata." sabi ko habang magkayakap sila Alex at sister Elona.
Biglang napabitaw si sister Elona sa pagkakayap at tumayo ng diretso.
"Hala! bakit niya nagawa yun napakawalang hiya!!!" sabi niya habang umiiyak.
"Hanapin na natin si manong guard bago pa siya makatakas." sabi ko at sumunod na sila sa akin.
Nang nakarating na kami sa sala, napahinto kami sa paglalakad nang makasalubong namin si Clark at nakaposas na si manong guard.
Lumapit si sister Elona kay manong guard.
"Paano mo nagawa sa mga bata yun!!" umiiyak habang hinahampas ang braso ni manong guard.
"Patawarin mo ko sister Elona." Nakayukong sabi ni manong guard.
"Tara na bago pa ito makatakas." sabi ni Clark habang nakahawak sa braso ni manong guard para di makawala.
We said goodbye to sister Elona.
When we arrived at the building, Alex immediately recounted what happened to Sir Lim and how the guard was arrested.
I called for backup to take care of the bodies of the children.
"Wow, the guard really has no heart," Alex said, still unable to believe what happened.
"By the way, Clark, how did you know who the killer was?" Alex asked Clark.
"I saw it on the CCTV that he was able to do it because he had been drinking alcohol. Then I also saw him take drugs from his bag and swallow them all. After that, he took two handkerchiefs and sprayed sleeping gas on them.
Around 11:00 pm, the two boys came out of the room to pee. As soon as the children came out of the restroom, the killer covered their noses to make them fall asleep and took them to where you went earlier.
He came out of the room at 12:30 AM holding a knife covered in blood, and at the same time, a little girl was going downstairs to get some water and the killer saw her, stabbed her, and took her to where he had taken the two boys. Then the killer cleaned up the blood in the kitchen and himself, and then he left." Clark's long story.
"Oh well, it's really hard to trust other people," Alex said with a frown.
"Inom na tayo? Nasolve na natin ang kaso." tanong nya.
"Kayo nalang may gagawin pa ako." pagkakasabi ko. At nagkatinginan sila at tumingin sakin.
"Ang KJ mo naman dali na!" pinipilit ako.
We three stood up when Sir Lim arrived.
"May sasabihin ako sa inyo, kilala ko ang mga bata pinatay, dati ko silang inalagaan actually lahat sila don inalagaan ko pero sila yung napamahal sakin at itinuring kong mga tunay na anak." He sat down and his tears fell.
Lumapit si Clark at Alex para damayan si Sir Lim.
"Condolences po Sir Lim" sabi ni Alex at hinaplos ang likuran.
"Kilala niyo ho ba si sister Elona?" tanong ko kay sir lim.
"Oo kaibigan siya ng asawa ko." tumingin sya sakin.
"Una nako sa inyo." paalam ko.
WILL CONTINUE-----
Please don't forget to share, comment and vote and follow. I hope you like it! (≧◡≦)
Author: Moonlitmystique
----------------------------------------------------
-----------------------------------------------------