𝐉𝐮𝐧𝐠𝐤𝐨𝐨𝐤'𝐬 𝐏𝐎𝐕
"Εδώ είναι οι μοδίστρες μας , θα σε βοηθήσουν να αλλάξεις τα ρούχα σου, θα σου πάρουν τα μέτρα για να βάλεις αυτά που θα φοράς καθημερινά"
Είπα και του έδειξα τον μικρό χώρο , η Yuqi και η Onna χαμογέλασαν καθώς υποκλίθηκαν και επέστρεψαν στη δουλειά τους
"Δίπλα από εδώ , υπάρχουν οι γιατροί μας ... Σε περίπτωση που σταθείς τυχερός να επιβιώσεις από σφαίρα θα σε βοηθήσουν. Είναι στη διάθεση σου 24/7"
"Οκ εάν δεν επιβιώσω ?" είπε και με ακολούθησε
"Δεν είσαι καθόλου τυχερός πόσο μάλλον αισιόδοξος ... Έλα πάνω τώρα"
Jimin's POV
Μην νομίζετε ότι ήταν κάτι μικρό , αυτό το σπίτι είναι έπαυλη εις διπλούν
Είναι πραγματικά τεράστιο , μπορείς να χαθείς άνετα και μετά να μην σε βρίσκουν
Και άλλος όροφος φυσικά , τα δωμάτια μας
Ο Jungkook μου είπε ότι θα μοιράζομαι ένα δωμάτιο με ένα άλλο παιδί , τον Peter
Δεν τον έχω γνωρίσει ακόμα αλλά από ότι φαίνονται τώρα είναι η ώρα
"Εδώ είσαι" είπε χαλαρά και μπήκα μέσα
"Θα είμαι με τον Liam και τον James κάτω στους στόχους , έλα όταν τακτοποιηθείς"
Οι κολλητοί του , ενημερώθηκα για αυτούς
Τους είδα να γυρνάνε και να πηγαίνουν κάτω και ρώτησα
"Μάλιστα κύριε" είπα ειρωνικά και γύρισα πλάτη
Προχώρησα μέσα .. ένα κρεβατι από τη μια πλευρά και ένα από την άλλη
Ήταν πολύ καθαρό
Από τη μια πλευρά , η άλλη ήταν λες και το δωμάτιο ανατινάχτηκε από ατομική βόμβα
Λογικά το παιδί που θα μοιραστούμε θα βαριέται να συμμαζέψει
Ας το κάνω εγώ , έχω και κάτι άλλο να κάνω !? Όχι βέβαια .. αλίμονο
Έστρωσα το κρεβάτι του, τίναξα τα μαξιλάρια του
Έβαλα τα πεταμένα αντικείμενα στο κομοδίνο του και συγύρισα λίγο
Υπήρχε μια παλιά σκούπα και ένα φαράσι , με τα οποία καθάρισα το πάτωμα και το δωμάτιο έλαμψε
Πήρε κανένα μισάωρο και άκουσα ένα ουρλιαχτό
"Χριστέ μου ! Ο καινούργιος ! Ερχεται σήμερα , το είχα ξεχάσει , ε-εμ γεια σου , με λένε Peter" είπε μόλις με είδε να γυρνάω
"Δεν χρειάζεται να αγχώνεσαι , με λένε Jimin"
"Σε ευχαριστώ ρε Jimin, νέος φαίνεσαι .. 23 χρονών είσαι ?"
"Ναι , που το-"
"Είμαι και εγω 23 , είμαστε συνομήλικοι .. μην ανησυχείς, θα τα πάμε πολύ καλά" είπε και χαμογέλασε
"Και εγώ το πιστεύω" ψέλλισα αμέσως μετά
"Σε ευχαριστώ που μάζεψες το κρεβάτι μου , η αλήθεια είναι πως δεν είχα όρεξη να μαζέψω. Μπερδεύτηκα ότι θα ερχόσουν αύριο και είπα ότι θα το κάνω τότε"
"Δεν υπάρχει πρόβλημα, μην ανησυχείς"
"Θες να πάμε μετά να σου δείξω τα όπλα ? Ο Arm ειναι και ο καλύτερος χάκερ , μπορεί να σου φτιάξει ότι θες.. στην τεχνολογία είναι τσακάλι
Επίσης θα σε βοηθήσει πάρα πολύ , είναι πολύ καλό παιδί"
Κάθισαμε στα κρεβάτια και οι δύο και αρχίσαμε να μιλάμε
"Ναι , σε ευχαριστώ πολύ το εκτιμώ.. εσύ ? Είσαι και εσύ σωματοφύλακας του κυρίου Jungkook ?"
"Εγώ είμαι σωματοφύλακας του αδερφού του , του Jeon Tang-Hoon"
"Είναι και εκείνος σαν τον δικό μου ?"
"Όχι"
"ΤΥΧΕΡΕΕΕ !"
"Ε μην φωνάζεις , δεν τελείωσα... Δεν είναι ίδιος με τον κύριο Jungkook γιατί είναι χειρότερος"
"Ο κύριος Jungkook σου είναι ο πιο φυσιολογικός εδώ μέσα" συνέχισε
"Δεν το πιστεύω ..."
"Καλάααα , κάτσε και θα δεις" μου είπε
"Πάμε κάτω τώρα να σου δειξω τα όπλα"
Τον ακολούθησα και φτάσαμε σε έναν χώρο που μας υποδέχτηκε μια κυρία
"Γεια Erika !"
"Καλώς τα μάτια μας τα δυό" είπε πειράζοντας τον Peter αλλά με αστείο τρόπο
"Χαχα ! Να σου γνωρίσω τον Jimin , είναι ο καινούργιος σωματοφύλακας του κυρίου Jeon" χαμογέλασε
"Χάρηκα Jimin , τι όπλο να σας δώσω σήμερα ?"
"Να πάμε μέσα να του τα δείξω όλα ? Είναι εκεί ο Arm"
"Ναι κάτι κάνει στον υπολογιστή, δεν κατάλαβα .. περάστε περάστε"
"Ευχαριστουμε πολυυ"
"Έλα Jimin" με έσυρε μέσα
"Γεια σου Arm" τον χαιρετησαμε
"Μισό λεπτό-" πάτησε ένα κουμπί και φώναξε
"ΝΑΙ ! ΝΑΙ ! Πέτυχε .. λοιπόν θα σας το πω μετά αυτό θα σας χρειαστεί, ξεκινάς προπόνηση έτσι ?"
"Ναι , ο Peter είπε ότι θα χρειαστούμε όπλο .. θα μας δώσεις ένα ?"
"Πάρε αυτο , είναι αρχή ακόμα για να χρησιμοποιήσεις μεγάλα καλύτερα να κάνεις μικρά βήματα , μην βιάζεσαι"
"Σε ευχαριστώ φίλε , γιατί όμως εσύ χαρηκες τόσο ? Τι φτιάχνεις εκεί ?"
"Συνδεσα τα νέα μου ακουστικά με τον υπολογιστή, τα φτιάχνω μήνες, θα παρετε-"
"Κύριε Jeon" δεν πρόλαβε να μιλήσει ο άνθρωπος και βλέπει τον Jungkook μπροστά του όπως και όλοι μας
"Σημερα θα πάμε σε ένα πεντάστερο ξενοδοχείο , πρέπει να είμαστε εκεί. Εσύ θα έρθεις μαζί μου , Arm αναλαμβάνεις εξοπλισμό με τον Pol και θα δώσετε τα απαραίτητα σε όσους έρθουν .. πρέπει να πιάσουμε κάποιον, έτοιμοι στις 20:00"
"Ναι" είπανε όλοι εκτός από εμένα
"Αφού δεν μπορούμε να κάνουμε και τίποτα άλλο" είπα μέσα από την ανάσα μου
Φάνηκε να το άκουσε όμως
"Jimin ! Δεν μπορείς να μιλάς έτσι !" με σκουντηξε ο Arm ψυθιριζοντας μου
"Το σπίτι αυτό μου ανήκει και μαζί με αυτό μου ανήκει ότι υπάρχει και κινείται εδω μέσα , η ζωή σου είναι δική μου ... Δεν έχεις άλλη επιλογή παρά να με ακους !"
Μου είπε και με παρατήρησε καλύτερα
"Συγγνώμη έτσι θα κυκλοφοράς ?" με ρώτησε δείχνοντας τα ρούχα μου
"Γιατί τι έχω !?" Φώναξα
Πολυ θάρρος πήρα , αλλά είναι υπέρ μου
Κοίταξα τους άλλους που με κοιτούσαν
Εσυρα το βλέμμα μου άλλου για να αποφύγω την αμηχανία
"Έλα μαζί μου , τώρα" διέταξε και με πήρε μαζί του
Πήρε σοβαρά μέτρα ο μεγάλος δικτάτωρ
Με πήγε όπου και πριν .. στις δύο κοπέλες που έραβαν
"Γεια σας κύριε Jeon" είπε η μία που ήταν ξανθιά
"Γεια σου Yuqi .. είναι έτοιμη η στολή του ?" με έδειξε
Από τρόπους σκίζει , δεν έμοιαζε ούτε λίγο στον πατέρα του
"Μάλιστα κύριε , εδώ την έχουμε"
Και ξεκινάμε πουκάμισο λευκό , τσεκ
Σακάκι αμανικο, τσεκ
Παντελόνι μαύρο, τσεκ
Πολλά ρε παιδί μου , θα μας πάρει νύχτα
Αυτό ήταν η "στολή" μου
Και δεν πρέπει να λείπει και η γραβάτα .. αλίμονο
Πήρε μια μαύρη , ίδιο χρώμα με τη ψυχή του . Κοίταξε στον καθρέφτη και με έφερε μπροστά , πήρε τη γραβάτα και την έφερε στον λαιμό μου για να τη δω και εγώ και εκείνος
Πήγα να πω κάτι και γύρισα πίσω αλλά κατάπια τη γλώσσα μου και τον έβλεπα να με κοιτάει
Τι στο διάολο, εξωγήινος είμαι ?
Ξερόβηξα και κοίταξε κάτω, με γύρισε απότομα , κάτι που με έκανε να δω πάλι το είδωλο μου στον καθρέφτη και εκείνος μου έδεσε τη γραβάτα σωστά
Χέρια δεν έχω ? Τι σκατά ?
Τέσπα .. το προσπερνάω
"Επιτέλους , έγινες άνθρωπος"
Τώρα σιγουρευτηκα , εξωγήινος ήμουν πριν
"Γιατί πριν τι ήμουν ?"
"Σκατά πατημένα , τι ρούχα φορούσες ?"
"Απλά , καθημερινά" απάντησα το αυτονόητο
"Μαλακίες" ξεστόμισε
"Πώς είμαι τώρα ?" ρώτησα
"Καλός είσαι , να δείχνεις σοβαρός όταν έρθεις μαζί μου" απαίτησε και έγνεψα
Οι ώρες περνούσαν .. το μάθημα μου τελείωσε
Τα πήγα καλύτερα στον στόχο , πέτυχα πολλές φορές
Τώρα ήταν η στιγμή να αρχίσουμε τρέξιμο
"Τρία , δύο , ένα ΠΑΜΕ !" είπε ο Arm ξεκινώντας το χρονόμετρο
Έτρεχα όσο μπορούσα .. έκανα τρεις γύρους , ήταν μικρός εσωτερικός χώρος
"ΣΤΟΠ !" φώναξε
"Πώς τα πήγα ?" ρώτησα κοιτώντας τον
"10 δευτερόλεπτα ! Καλά για αρχή"
"Γιατί πόσο πρέπει να κάνω ?"
"8-7 το πιο σύνηθες .. μια σφαίρα Μ16 ταξιδεύει σε λιγότερο από 10 δευτερόλεπτα πρέπει να είσαι πολύ γρήγορος"
"Ωραία , καλά δεν τα πήγα όμως για αρχή ?"
"Θαυμάσια ! Είσαι καινούργιος δεν θα τα κάνεις όλα τέλεια , λογικό"
"Τι ώρα είναι ?" ρώτησα τον Arm
"19:30 προλαβαίνεις να ετοιμαστείς ..άντε πήγαινε! Θα έρθω να σε βρω εξω , θα πάμε στο αυτοκίνητο του κυρίου Jeon μαζί και οι δύο"
Εγνεψα και έφυγα να ετοιμαστώ
.
.
.
.
᪥ Στο τέταρτο κεφάλαιο ᪥
➪ O Jimin μαθαίνει τους βασικούς χώρους της έπαυλης μαζί με τον Jungkook
➪ Γνωρίζει τον Peter , το παιδί που θα μοιραστούν το δωμάτιο τους
➪ Πηγαίνει στον χώρο με τα όπλα όπου βλέπει τον Arm να δουλεύει στη σύνδεση των ακουστικών του
➪ Ο Jungkook πηγαίνει μαζί του όσο δοκιμαζει τα καινούργια του ρούχα , υπενθυμίζοντας του να είναι σοβαρός στη πρώτη του αποστολή
➪ Συνεχιζει με τη προπόνηση του , βοηθούμενος από τον Arm που τον συμβουλεύει να τρέχει πιο γρήγορα καθως ετοιμάζονται μαζί για να πάνε στο ξενοδοχείο
Wʜᴀᴛ's ɴᴇxᴛ ? ᴋᴇᴇᴘ ʀᴇᴀᴅɪɴɢ ᴛᴏ ғɪɴᴅ ᴏᴜᴛ !
• 1176 ᭙𝔬𝔯𝔡𝔰
• 𝔗𝔬 𝔟𝔢 𝔠𝔬𝔫𝔱𝔦𝔫𝔲𝔢𝔡 ﹏✍︎
@Fᴇɴɪᴀ29 : Σας ευχαριστω όλους πάρα πολύυ ! Μην ξεχάσετε να σχολιάσετε και να ψηφίσετε ♡︎
.
.
.
.