ကျေးဇူးကြွေး:
ကျေးဇူးကြွေး
အပိုင်း (၆)
သီရိ ကိုယ်တုံးလုံးနှင့် စန္ဒာစီး မြင်းလိုလို ခွေးလိုလို လုပ်ပြီး စီးတာကို ခံရင်း ခြံထဲမှ ခြံပြင်ထွက်ခါ လမ်းမပေါ်သို့ရောက်လို့လာသည်။ ရပ်ကွက်လမ်းလေးမို့ လူသွားလူလာ ရှင်းသည်။ ညကလဲ နက်နေပြီမဟုတ်လား။ အစီးခံနေရတဲ့ သီရိချွေးများပင်ပြန်လာသည်။ ဘာလို့ဆို စန္ဒာက သီရိကိုစီးပြီး အိမ်ရဲ့အတော်ဝေးရာထိ ရောက်နေပြီဖြစ်သည်။ လမ်းထဲမှာ လမ်းဘေးခွေးများကို စည်ပင်က အဆိပ်ချပြီး အစာကျွေးသတ်လိုက်တာကြောင့် လမ်းထဲမှာ ခွေးတစ်ကောင်တစ်လေပေ မရှိပေ။ သူခိုးတွေအကြိုက်ပုံစံလို့ ပြောလို့ရမယ်ထင်တယ်။ ဒါပေမယ့် လမ်းထဲကို သူခိုးသိပ်မကပ်ပါ။ ခိုးလောက်စရာ အိမ် မယ်မယ်ရရမရှိ၍ထင်သည်။ စန္ဒာက သီရိကို စီးပြီး နှစ်လမ်းစာလောက် ဖြတ်လိုက်သည်။ သီရိလဲ တော်တော်လဲ ပင်ပန်းနေပြီဖြစ်သည်။ နှစ်လမ်းကျော်လောက်ဖြတ်အပြီးမကြာခင်မှာ လူရိပ်တစ်ခု သီရိတို့အနား ရောက်လို့လာသည်။ ထိုသူကတော့ ပန်းအိရဲ့အကို ကျော်ကြီးပင်ဖြစ်သည်။ သီရိနှင့် ကိုကျော်ကြီးတို့ရဲ့ အချစ်ဇာတ်လမ်းလေး မဖြစ်ပေါ်လာခင်မှာ စန္ဒာနှင့်ကိုကျော်ကြီးရဲ့ အချစ်ဇာတ်လမ်းက ဦးစွာ ဖြစ်နှင့်ပြီးသားဖြစ်သည်။ နောက်မှသာ ကိုကျော်ကြီးက သီရိကို သနားစိတ်လေးဖြစ်လာပြီး စန္ဒာတို့ မိသားစုလက်ထဲကနေ သီရိကို ကယ်ထုတ်ပေးခဲ့သည်။ ကယ်ထုတ်ခြင်းဆိုတာ မဖြစ်လာခင် အခုလို ညဘက်စတင်တွေ့ဆုံချိန်မှာတော့ ကိုကျော်ကြီးကလဲ စန္ဒာနဲ့အလိုတူအလိုပါပါဘဲ။ သီရိက အောက်မှာ ခုံသဖွယ်နေပေးရပြီး သူတို့နှစ်ယောက်ကတော့ ချစ်ကြည်နူးတစ်တီတူးလို့နေကြပါတယ်။ စစတွေ့ချင်းနေ့မှာဘဲ သီရိရဲ့ဖင်ပေါက်ထဲကို ကိုကျော်ကြီးက စွတ်ခနဲ သူ့လိင်တံကို ထိုးထည့်လိုက်တယ်။ စန္ဒာကလဲ တခစ်ခစ်နဲ့ရယ်တယ်။ သီရိကတော့ ရုတ်တရပ်မို့ ရုန်းခါလိုက်မိလို့ စန္ဒာနှင့် ကိုကျော်ကြီး ဟန်ချက်ပျက်သွားတယ်။ ဒါပေမယ့် လဲတော့ မကျသွားဘူး။ သူတို့နှစ်ဦးက သီရိဖြစ်နေတဲ့ပုံကို ကြည့်ပြီး ဟားတိုက်ရယ်နေကြတယ်. သူတို့အတွက် သီရိက ရယ်စရာ သတ္တဝါတစ်ကောင်လိုပါဘဲ။
“ဟဲ့ နင့်ဖင်ပေါက်ကို ငါဘဲက ထိုးထည့်ကြည့်ချင်လို့တဲ့၊ တချက်လောက် ငြိမ်ငြိမ်နေပေးလိုက်စမ်း”
ဘာပြန်ပြောခွင့်ရှိနိုင်မှာလဲ ငြိမ်ငြိမ်လေး နေပေးလိုက်ရတာပေါ့။
ကိုကျော်ကြီးက သေချာနေရာပြန်ယူလိုက်ပြီး သီရိဖင်ပေါက်ထဲကို သူ့လိင်တံကို တေ့ပြီး ထိုးထည့်တယ်။ သီရိရဲ့ လေးဘက်ထောက်ထားတဲ့ ကျောပေါ်မှာ စန္ဒာက ပြန်ပြီးထိုင်နေတယ်။ ကိုကျော်ကြီးနှင့်စန္ဒာက နှုတ်ခမ်းချင်းနမ်းလို့နေပါတယ်။ ကိုကျော်ကြီးကတော့ အလုပ်များနေတာပေါ့ အပေါ်မှာ စန္ဒာ့နှုတ်ခမ်းကိုနမ်းရင်း အောက်မှာလဲ သီရိဖင်ပေါက်ထဲကို သူ့လိင်တံကို ဝင်အောင် ထိုးသွင်းရင်းနဲ့ အလုပ်များနေတာပေါ့။ သီရိရဲ့ဖင်ပေါက်လေးရော ပိပိပေါက်လေးရော အရည်တွေရွှဲနေပြီ။ ကိုကျော်ကြီးရဲ့လိင်တံကို စိတ်ကမလိုချင်ပေမယ့် ခန္ဓာကိုယ်က တောင်းတလို့နေပြီ။ ဒါသဘာဝဘဲလေ ဘယ်တတ်နိုင်ပါ့မလဲ။
ကိုကျော်ကြီး သီရိဖင်ပေါက်ကို အဝင်အထွက်မှန်သွားချိန်မှာ သီရိသူမနှုတ်ခမ်းကို သူမကိုက်ထားတာ သွေးများပင် ထွက်လို့နေပြီဖြစ်သည်။ နာကျင်မှု့ကို နာကျင်မှုဖြင့် ဖြေသိမ့်နည်းကို သုံးပြီး ခံစားနေတာမျိုးပေါ့။ သီရိ အန်တီဌေးတို့အိမ်မှာ နေဖို့ရွေးချယ်ထားခြင်းကလဲ ဒီနာကျင်မှု့တွေ နှိပ်စက်မှု့တွေအပေါ်မှာ ဘာမှန်းမသိတဲ့ခလေးစိတ်ကလေးနဲ့ သာယာနေခဲ့မိလို့ဘဲ မဟုတ်ပါလား။
ကိုကျော်ကြီးရဲ့အရည်အချင်းက တက်ထွက် မဟုတ်ပေမယ့် အချက် ငါးဆယ်လောက်မှာ လရည်ထွက်ပြီး ပျော့ကျလို့သွားပါတယ်။ သီရိဖင်မှာ လရည်တွေနဲ့ စန္ဒာရဲ့လက်ဝါးရာတွေနဲ့ လှပလို့နေပါတယ်။
သီရိကို ဒူးထောက်ခိုင်းလိုက်ပြီး စန္ဒာက သီရိဂုတ်ပိုးပေါ်ခွထိုင်လိုက်ပြီး သီရိက သူမမျက်နှာရှေ့တည့်တည့်က ကိုကျော်ကြီးရဲ့ဂွေးကို သူမဖင်မှအညစ်အကြေးများနှင့် လရည်များ ပြောင်သွားအောင် သန့်ရှင်းသွားအောင် သူမပါးစပ်ဖြင့် လုပ်ဆောင်ပေးနေရပါသည်။ ကိုကျော်ကြီးက မတ်တပ်ရပ်ပြီး ဂွေးစုတ်ခံရင် စန္ဒာရဲ့ပေါက်စီကို စားလို့နေပါသည်။ စန္ဒာလဲ ကာမသွေးတွေထကြွပြီး လူးလိမ့်လို့နေပါသည်။ အဲ့လမ်းမမှာ အချိန် တစ်နာရီလောက်ကို ခြင်ကိုက်လို့ ခြင်ကိုက်မှန်းမသိအောင်ကို ကုန်ဆုံးလိုက်ကြပါသည်။ နောက်မှ အချိန်ကို နည်းနည်းသတိရပြီး စန္ဒာက သွားတော့မယ်ဟုဆိုကာ နှုတ်ဆက်အနမ်းတွေနဲ့ နှုတ်ဆက်ကြပြန်ပါတယ်။ သီရိကတော့ သူမရဲ့ပါးစပ်အစွမ်းနဲ့ ထိုးတောင်နေပြီဖြစ်တဲ့ ကိုကျော်ကြီးရဲ့လိင်တံကို ပြန်ပျော့သွားအောင် ပါးစပ်ဖြင့် ဂွေးထုလို့ ပေးနေပါသည်။ ကိုသော်က သင်ပေးတဲ့ ပညာတွေပင် မဟုတ်ပါလား။
ထို့နောက် စန္ဒာက လာလမ်းအတိုင်း သီရိကို စီး၍ ကိုကျော်ကြီးကို လာခဲ့ခါ အိမ်ပြန်လာခဲ့သည်။ အိမ်ရောက်တော့ အချိန်က သုံးနာရီဝန်းကျင်လောက်ဖြစ်နေပြီ။ တော်သေးပေလို့ ဒီထက်ထပ်ကြာရင် ပဲပြုတ်သည်နဲ့ ပက်ပင်းတိုးဖို့ပင်ရှိတော့သည်။ အိမ်ပြန်ရောက်တော့ ရေချိုးတဲ့ ရေကပြင်ကို သီရိကိုခေါ်သွားပြီး လဲစေကာ၊ စန္ဒာက သီရိမျက်နှာပေါ်ခွပြီး ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်၍ သေးပေါက်သည်။ သီရိအသက်ရှူရခက်နေမှန်းသိရက်နှင့် သေးဖြင့် မျက်နှာအနှံ့ကို သေးကော့ပန်းသည်။ ပြီးနောက် ကျောက်စီထဲက ရေတစ်ခွက်ယူလိုက်ပြီး သူမအဖုတ်ကို ရေဖြင့် သန့်ရှင်းရေးလုပ်သည်။ ပြီးနောက် “ထွီ” ဆိုပြီး သီရိမျက်နှာကို တံထွေးဖြင့် ထွေးပြီးနောက် အိမ်ပေါ်သို့ တက်သွ
ပြီးနောက် “ထွီ” ဆိုပြီး သီရိမျက်နှာကို တံထွေးဖြင့် ထွေးပြီးနောက် အိမ်ပေါ်သို့ တက်သွားသည်။ သီရိလဲ ရေချိုးပြီးမှ အိမ်ပေါ်သို့တက်လိုက်သည်။ ခဏတဖြုတ်နားပြီးနောက် စေ◌ျးထဲတွင် ဆိုင်ဖွင့်ရန် အချိန်ကျပြီမို့ အန်တီဌေးနှင့်အတူ လိုအပ်သည်များကို သယ်ကာ ဈေးသို့ ထွက်လာခဲ့သည်။