Kabanata 42: You're Absolutely Pretty
Malambot na kama, magandang interior design, mabangong hangin at malinis ang pagkakaayos ng mga gamit sa paligid ang agad na bumungad sa akin sa pagdilat ko ng aking mga mata. Napangiti ako at mas niyakap ang unan na nasa tabi ko.
"Ang ganda naman ng panaginip ko." I tilted my body towards my right and saw a built of a guy who's sitting on a chair while staring at me. "Sino ka? Jowa ba kita dito sa panaginip ko?"
Medyo malabo ang paningin ko maybe because I'm still inside a dream. But I can definitely assure myself despite of my blurred vision that a drop dead gorgeous man is looking at me.
I want to see his face! Pero talagang malabo so I'll just assume that he's my jowa.
"Hahaha. Lasing ka pa nga talaga" Nagsalubong ang mga kilay ko ng ilapit niya ang mukha niya sa mukha ko. "Malelate na ako for my class but I still prepared a breakfast for you. Kaya bumangon ka na diyan para makapag-ayos ka na at mahatid na kita sa condo mo."
His scent is familiar even if everything is still blurry. Napakakalmado at lambot rin ng boses ng jowa ko kaya parang ayaw kong makaalis sa panaginip na to. I've always dreamed of waking up beside a guy but this man is just too good to be true.
"Ang sweet naman ng jowa ko." Tumawa ako bago ko inabot ang kamay niya at hinila ito palapit sa akin. "Mamaya nalang ang breakfast. Tulog muna tayo dito."
"S-Sunshine. Anong-?"
Tumayo siya kaya naman ginamit ko ang pagkakataon yun para hilain siya dito sa kama. His body immediately fell on the bed that's why I held his waist and tugged his body closer to mine. Siniksik ko naman ang ulo ko sa dibdib niya at pinikit ang mga mata ko habang dinadama ang lakas ng tibok ng puso niya.
Grabe. Sobrang detailed naman ng panaginip na to. Parang may jowa talaga ako!
"Sunshine... let me go..." My jowa tried to remove my hands from his waist pero hindi ako nagpatalo.
"Baby, wag ka namang malikot." Umangat ang tingin ko sa kanya at malinaw na nakita ng labi niya. I suddenly got the urge to push my self up and give him a peck on his lips. "Sige. Isang salita mo pa at talagang-
"Grabe. Ganyan ba ang epekto sayo ng beer in-"
Hindi ko na pinatapos ang jowa kong makulit at hinila ang batok niya palapit sa akin. I kissed him deeply on his lips and I smiled when he finally gave in. I enjoyed our deep and passionate kiss for seconds. It was hot and I even wanted more kaya naman pumatong ako sa ibabaw niya.
But that move strucked the strongest lightning. Luminaw ang paningin ko, narealize ko na hindi na ito panaginip, at nakapatong ako sa ibabaw ng kaibigan ko na pulang-pula na ngayon.
"P-Pucha. DUKE?!"
Natataranta akong umalis sa pagkakapatong sa kanya at tumayo sa gilid ng kama. Agad akong lumingon sa paligid at narealize na nasa bahay niya ako.
"Bakit ako nandito?! Anong nangya-" Napahawak ako sa ulo ko when a sudden flashback came into my mind.
Tama! Naglasing ako sa isang convenience store kagabi. After drinking 4 cans of beer, bigla nalang akong naknock out. And the next thing I knew, nandito na ako sa bahay ni Duke.
"M-Mukhang natatandaan mo naman na." Duke awkwardly stood up from the bed and fixed his hair while dodging my eyes. "Pumunta ka na sa cr para makapag-ayos ka na. May damit ka na dun kaya pwede kang maligo. I-I'll just wait for you at the dining room so you better hurry up."
Napahawak ako sa ulo ko habang pinapanood siyang gumawa ng malalaking hakbang papalabas ng kwarto. And the moment he closed the door, I dived into the bed grabbed a pillow and used it to cover my mouth as I shout:
"PVTANGINAAAAAAAAA!"
Tahimik kaming kumain ni Duke sa hapag kainan pagkatapos kong maligo at makapag-ayos. Sa kotse naman, halos mamatay ako sa awkwardness sa atmosphere namin. Pasimple ko tuloy inumpog ang ulo ko sa bintana at kinagat ang labi ko habang nakatingin sa labas.
Myghad Sunshine! Ang tanda tanda mo na pero hindi mo pa rin madifferentiate ang panaginip at ang totoong buhay?!
This is definitely my fault. All my fault because of drinking those can of beers. My fault for not riding my own car because I want to stay away from him. My fault for not forgiving him despite of asking me that he's sorry.
Pinikit ko ng mariin ang mga mata ko. Buo na ang loob ko! Magsosorry ako dahil dun!
"Duke-"
"Sun-"
Nilingon ko siya nang magkasabay kami sa pagsasalita. Gusto ko na sanang manghingi sana ng sorry pero napansin ko nanaman ang pamumula ng mukha at tenga niya.
"Uhm. Okay ka lang ba?"
"Y-Yeah. I'm fine." Pinalakasan niya ang aircon before blowing air from his mouth. "Anong sasabihin mo sa akin?"
"It's just about that..." Napalunok ako. "...that kiss. You know that I don't mean it right? Talagang akala ko lang na nasa pana-"
"It's okay Sunshine. It's really okay." Duke glanced towards me and gave me an awkward smile. "It's just a mistake. So let's just forget about it."
Tumango ako bago muling tumingin sa dinadaanan namin. I suddenly felt butterflies inside my stomach when I remembered that kiss. Ngunit nagsalubong ang mga kilay ko nang maisip na hinalikan niya ako pabalik.
He was in the right mind earlier. Kaya bakit niya ako hahalikan pabalik?
Duke dropped me on my condo and I coud still feel the awkwardness lurking between us. I bid him goodbye and immediately entered the condominium para makapunta na ako sa unit ko. Nagpahinga ako ng ilang oras sa loob but even if I was sleepy, hindi ako makatulog.
"Bakit nga ba siya nagrespond sa halik ko?" Wala sa sarili akong napahawak sa labi ko. "Bakit hindi siya nagpumiglas? Bakit nagbablush siya kanina?"
Naputol ang ilang oras kong pagmumuni-muni sa higaan nang marinig ko ang pagtunog ng doorbell. Nagmamadali naman akong tumayo at pinagbuksan ang mga hindi ko inaasahang tao na bibisita sa akin.
"Olivia! Shelly! Coral!"
Lumawak ang ngiti sa labi ko nang makita ko ang mag-iina sa harapan ko. Olivia has the usual calm smile on her face while Shelly and Coral, her two daughters with Bryle, are wearing their most adorable smiles in the whole world.
"Hi Sunshine!" Niyakap ako ni Olivia at hinalikan sa pisngi. "Long time no see!"
"Hello po Titaaaaa!" Sabay namang yumakap si Shelly sa bewang ko habang si Coral ay yumakap sa binti ko na nagpahalakhak sa akin. "We miss you!"
"Miss na miss ko din kayong tatlo! Tara pasok na muna kayo!"
Agad kaming nagkamustahan at nagkwentuhan ni Olivia tungkol sa mga nangyari sa amin nung nagdaang buwan. Sina Shelly at Coral naman ay todo kain ng mga inihanda kong sweets at snacks para sa kanila sa lamesa.
"Balita ko umuwi na si Hanson?" Awkward naman akong napangiti at tumango. "Nagkita na ba kayo? Nagkaayos na kayo?"
"Ilang beses na kaming nagkita pero palaging may masamang nangyayari kapag nagtatagpo ang landas namin." Napailing ako bago tumawa. "You wouldn't expect what hapened to us when we first met. Talagang delubyo nag naging first meeting namin!"
Kinwento ko sa kanya ang nangyaring gulo sa convenience store ni Mr. Carriaga. Nanlaki naman ang mga mata ni Olivia, napanganga, ngunit kalaunan nama'y natawa dahil sa panghihinayang.
"Nako naman. Bakit naman kasi over ang pag-iwas mo?"
"Ayoko lang talaga siyang makita kaya ganun." Napasalumbaba ako. "Ayaw ko ng magkrus ang landas namin. We were bounded by an ill fate before at ayoko nang maranasan yun kung sakaling magkakalapit kami ulit."
Ngumiti si Olivia bago inabot ang kamay ko para hawakan ito.
"Naging teacher niyo ako noon Sunshine. Nakita ko kung gaano kayo kasaya habang magkasama noon. Kaya naman tatanungin kita ngayon ng tanong na to: masaya ka ba sa pag-iwas mo sa kanya? Wala na bang nararamdaman yang puso mo para sa kanya?'
My first meeting with Hanson after 10 years definitely gave me all the butterflies in my stomach. Lumalakas ang tibok ng puso ko kapag nakikita ko siya, pero lumalamang pa rin ang galit, kirot, at pagkainis ko sa mga nangyari sa amin sa nakaraan.
"Hindi ko alam Olivia. Hindi ko pa alam." Nagkibit balikat ako. "Makakalabas na ang hinayupak na Tatay niya sa kulungan kaya hindi ko muna priority yun."
Umiling ako bago pinilit si Olivia na magbago ng topic.
Nagkwentuhan ulit kami ng kung ano-ano hanggang sa nabanggit niya sa akin ang upcoming family day ng mga bata sa school. Hindi daw sila makaka-attend ni Bryle dahil saktong family day din sa school na pinapasukan niya at duty naman naman ng asawa niya sa police station.
"So ano? Anong balak niyo?"
"Pakakapalin ko na talaga ang mukha ko Sunshine. Pwede bang ikaw nalang ang sumama sa mga inaanak mo?" Natawa ako bago tinuro ang sarili ko.
"Ako Olivia? Ako magsa-sub bilang Nanay? Pwede ba yun?"
"Oo naman. Natanong ko na ang adviser ng mga bata about dun." Niyugyog ni Olivia ang magkabilang braso ko. "Sige na, Sunshine. Alam mo naman kung paano magtampo ang mga batag yan kapag hindi nasusunod ang gusto nila diba?'
Napangiwi ako bago nilingon sina Shelly at Coral na parehas na nakangiti sa akin habang nakapeace sign. Napabuntong hininga ako bago tumango at tinanong kung kailan ang family day nila.
"Sa next Friday pa naman Sunshine. Maghahanap na din muna kami ng pwede mong kasama as Tatay naman ng mga bata." Tumango ako ngunit napabalikwas ako ng bigla nalang sumigaw si Olivia. "Ay oo! Pwede bang si Duke nalang kasama niyo?"
My eyes widened at automatikong bumuhos ang nangyari sa pagitan namin kaninang umaga. I know that it will be really awkward kaya naman agad akong hindi sumang-ayon sa sinabi niya.
"Huh? Bakit naman?" Her confused look slowly changed into a teasing one. "Teka lang. May hindi ba ako nalalaman-"
"W-Wala! Busy lang talaga yun sa Duke sa panahon ngayon kaya wag na muna nating istorbohin no!" Tumikhim ako bago tumayo. "Tara at kumain muna tayo! Marami pa akong pagkain sa ref."
Nagpalipas ng araw sa unit ko ang mag-iina bago ko sila hinatid sa may sakayan ng bus pabalik sa Saami, kung saan sila nakatira ngayon. Nang makita kong malapit na ang usual na oras ko para pumunta sa trabaho ay agad na rin akong naghanda.
Pagpasok ko sa headquarters namin, nagtaka ako nang makitang nakapalibot ang mga katrabaho ko sa lamesa ko. Magkasalubong ang mga kilay kong lumapit sa kanila at kinalabit si Chalk na agad na tumili nang makita ako.
"ANO BA?! Ano bang nangyayari dito?!"
Naningkit ang mga mata ko nang sabay sabay silang nagtilian at niyugyog ako. Magtatanong pa sana ulit ako kung anong nangyari nang may maglakas ng loob na magsalita sa mga katrabaho ko.
"Nagleave daw si DJ Duke, Sunshine! Ano bang nangyari sa kanya?"
"May sakit ba siya girl?!"
"Aalis na ba siya ng station?!"
Natulala ako sa sunod sunod na mga tanong nila bago dahan-dahang lumapit sa table ko kung saan may yakap ang stuffed toy kong si Chestnut na Itim na mug na may nakadikit na sticky note. Tinanggal ko ito at binasa ang sulat kamay niya.
'I'm sorry Sunshine. I'll be taking a quick break to prepare for my exams. I'll see you around :).'
Hindi ko alam kung bakit tila nawala ako sa sarili ko pagkatapos kong mabasa yun. And I even lost a part of myself more nang ilang araw ang lumipas at wala pa ring naging paramdam sa akin si Duke.
I tried visiting his house but he was always not around when I visit. Sinubukan ko rin sa Lionel Bar ng magkakasunod na araw ngunit ni anino niya ay hindi ko nakita. Sinubukan kong tanungin sila Happy kung nagkausap pa ba sila pero nagtaka lang siya kung bakit siya ang tinatanong ko eh mas close naman kami ni Duke. Nang si King naman ang tawagan ko, iba naman agad ang puro pang-aasar nanaman ang natanggap ko mula sa mokong.
"Yieeee! Namimiss mo na ba?"
"Gag*. Sabihin mo nalang kasi kung nasaan siya!"
"Aba malay ko kung nasaan siya! Kayo na nga hindi mapaghiwalay halos ang mukha diyan tapos ako pa tatanungin mo?" Tumikhim ako dahil halos parehas lang sila ng sagot ni Happy. Magkaibang approach nga lang.
"Galaw-galaw ka naman diyan King! 2021 na pero 'la ka parin kwentang kausap."
"Atleast mas tumangkad ako at mas gumwapo. Ikaw? Ano bang magandang nangyari sayo this 2021? Wala diba?"
Sunod-sunod akong napamura bago niya ako binabaan ng tawag. Nako naman! Ibang klase talaga ang hari na yun! Bakit ba nainlove si Corrine sa gag*ng yun?
Bago pa ako tuluyang mastress sa mga pangyayari ay naisipan kong magtimpla ng gatas para naman makatulog ako ng mapayapa. Naghanap ako ng magagamit kong baso sa cabimet at nakita ko naman yung mug na binigay ni Duke sa akin.
"Bakit niya ba ako binigyan ng ganito? Advanced Christmas gift?" I let out a heavy sigh before pouring the powdered milk on my mug.
Habang binubuhos ko ang mainit na tubig dito, nanlaki ang mga mata ko ng mapansing naging yellow ang lahat ng parteng sakop ng mainit na tubig. Mas nagmadali pa akong ibuhos ang lahat ng tubig sa mug ko dahil sa excitement.
The whole mug turned into yellow!
"Ang ganda naman nito!"
Nakangiti akong humigop ng mainit na gatas habang pabalik ako sa kwarto ko. Ngunit sa paglapag ko ng gatas sa side table ko, nakita ko ang mga salitang nakasulat sa mug na nagpawala sa ngiti na nasa labi ko.
'I didn't regret it, because I loved it.'
Napahawak ako sa dibdib ko nang lumakas ito. Alam kong yun ang tinutukoy niya sa mga salitang ito. And I don't know why I'm feeling like this even if I didn't hear him personally say what he feels.
"Sh*t. Masama na to."
Pabagsak akong umupo sa kama ko at tumulala sa kisame. I touched my lips again and found myself dreaming about our kiss again.
The day of Saami Elementary School's family day finally arrived!
Kaya naman maaga akong gumising at bumiyahe papuntang Saami na 2 hours pa ang biyahe mula sa Alveolar. Shelly and Coral were both so excited when they saw me standing on the gate at sabay na tumakbo para pagbuksan ako.
"Mama! Alis na po kami ni Ninang Sunshine!"
Sweet na nagpaalam ang mga bata sa ina nila na nakabihis na ng teacher's uniform niya. Olivia thanked me once again na naging weird pa ang pagkakasabi ng enjoy. Parang inaasar niya ako na ewan pero hindi ko nalang yun pinansin and just pulled both kids para makapunta na kami sa school nila.
Naging maingay ang biyahe namin papunta sa school dahil maraming kwento si Coral. It was all about her favorite cartoon shows katulad ng Sofia the first at Peppa Pig. Ang 10 year old niya namang ate na si Shelly ay napapailing nalang habang pinapakinggan ang kapatid niyang dumaldal ng dumaldal.
We were stucked in traffic nang maalala ko kung sino ba ang tatayong Tatay ng mga bata sa event. Nakalimutan atang sabihin ni Olivia sa akin kaya naman tinanong ko si Shelly.
"Ang alam ko po, si Ninong Hanson ang-"
"Hanson? As in Prince Hanson Miranda?!"
"Yes po Ninang. Si Ninong Hanson! Magkakaibigan po kayo nila Papa diba? Ilang beses na po siyang bumisita sa bahay namin!"
Napalunok ako at paulit-ulit pang kinlaro kay Shelly ang narinig ko na halatang natatawa na dahil sa pagtatanong ko.
"Bakit parang kinakabahan po kayo Tita? Nag-away po ba kayo ni Ninong Hanson?"
Tanong ni Coral habang nakanguso at walang ka ide-ideya sa nangyari sa amin. Sasagot pa lang sana ako para i-deny na nag-away kami ng Ninong niya nang sumingit naman si Shelly na namana ata ang paraan ng pang-aasar ng Mama niya.
"Alam mo kasi Coral, Ninang Sunshine was in a relationship with Ninong Hanson before kaya siya nagkakaganyan. Diba Ninang Sunshine~?"
Napanganga ako. Paano nalaman ni Shelly ang lahat ng to?
"Shelly! Saan mo naman nalaman yan?"
"Kay Papa po! Nagtanong po ako sa kanya!" Naningkit ang mga mata ko ng pumasok sa isipan ko ang mukha ni Bryle.
Myghad. Kung di ko lang mahal tong mga anak niya at ang asawa niya, bubugbugin ko siya sa harap nitong tatlo.
Hindi ko namalayan na dumating na kami sa eskwelahan habang patuloy ako sa pagpapangaral kay Shelly. Ngunit nang muling pumasok sa isip ko na makakaharap ko ngayon si Duke, the nervous feeling crept inside my chest again.
Pasimple akong nagretouch ng makeup ko at inayos ag buhok ko while we were stucked on traffic. Nang tuluyan na kaming makarating sa school, ipinakita ko ang ID ng mga bata sa guard bago pinapasok ang sasakyan ko sa loob.
Dinala muna ako ni Coral sa classroom nila at pinakilala ako sa adviser niya. Magalang akong bumati at nagpasalamat para sa pagtuturo at pagbabantay niya kay Coral sa eskwelahan.
"Nako Ninang. Wala pong problema. Napakabait din namang bata nitong si Coral!" Nakangiting hinaplos ng adviser ni Coral ang buhok niya bago ito humarap sa akin. "Ano nga po palang pangalan niyo ulit, Ninang?"
"Sunshine Ortiz po Maam." Nagsalubong ang mga kilay niya ng ilang segundo. Bago parang may light bulb na sumindi sa utak niya.
"Oh my-! Kaya naman pala pamilyar! Pwede ba akong magpapicture sayo Ninang?" Tumawa ako at nakangiting nagpapicture sa adviser ni Coral.
Nang pumunta kami sa classroom ni Shelly, nakilala din ako ng adviser niya. Nagpapicture din ito sa akin at nagpa-autograph pa! I suddenly felt like I'm a celebrity dahil may ilan pang mga Nanay na nagpapirma din sa akin.
"Grabe Ninang! Sikat na sikat po kayo!" Tumawa ako bago pinisil ang mga pisngi ng magkapatid.
"Hindi naman masyado no!" Sabi ko bago ako lumingon lingon sa paligid. "Teka lang. Nasaan na ba ang Ninong ni-?"
Bigla nalang umurong ang dila ko nang may tumakip na maiinit na kamay sa mga mata ko. I finally smelled his familiar scent.
"Nandito na si Ninong!"
Tinanggal ko ang mga kamay niya bago ko siya hinarap. Gusto kong magsalita pero talagang natulala ako sa get up niya ngayon.
Nakababa ngayon ang bangs ni Hanskn at nakahati sa may bandang kaliwa. For his outfit, he's wearing a white long sleeves polo na dalawang butones ang nakabukas na nagpapakita ng dibdib niya. Pinaresan niya naman ito ng black pants, white sneakers, mamahaling relo at specs na dumagdag sa clean doctor look niya.
"Hi Sunshine."
"H-Hello" I awkwardly said before letting out an awkward smile.
"Ninong Hanson! We missed youuuu~!"
Bumalik ako sa realidad nang bahagya akong mabunggo ni Shelly para lumapit kay Hanson at yakapin ito. I took a step backwards and watched him carry Shelly on his right arm and Coral on his left arm.
Tuwang-tuwa ang mga bata na nakipagkamustahan sa kanya hanggang sa napagdesisyunan ni Hanson na umupo sa isang bench na malapit sa amin. The three of them got lost in their own world kaya naman hindi na ako nagpaalam at naglibot muna sa paligid.
May mga nagbebenta ng cotton candy at iba pang mga pagkain sa stalls kaya naisipan kong bumili para sa mga bata. May nakita din akong cute na headbands kaya naexcite akong pumili para sa aming apat ni Hanson, Shelly at Coral.
Tuluyan na akong naglakad pabalik sa pwesto kung saan ko iniwan ang mga kasama ko. Ngunit sa pagbalik ko, si Hanson nalang ang nakita ko na nakatayo at nanonood ng kasalukuyang performance sa stage.
"Oy Hanson? Nasaan ang mga bata?" I asked him bago ako tumayo sa tabi niya.
"Hey. Nakabalik ka na pala." He smiled at me before pointing somewhere. "The kids are over there. May presentation ata sila kaya pinaghahanda na muna ng teachers nila."
"Really?!" Napangiwi ako. "So mamaya pa pala nila makakain tong binili kong cotton candies para sa kanila."
Nilingon niya ako and took a peek on the plastic bag na dala-dala ko. Hindi ko naman alam kung bakit bigla niya nalang nilahad ang kamay niya sa harap ko na para bang hinihingi niya ito.
"Pwede naman yang kainin kaagad ngayon." His smile got wider before he wiggled his eyebrows. "Akin nalang?"
Ilang segundo ko siyang tinitigan to see if he's just playing with me but he's really serious.
"Bata ka ba?"
"Medyo isip bata. But that's still acceptable, right?" He chuckled before grabbing the plastic from me. "Masarap ba to?"
"Bakit ako tinatanong mo? Natikman ko na ba? Itanong mo nalang dun sa tindera kung-"
Hindi ko na natuloy ang sasabihin ko nang bigla akong subuan ni Hanson ng cotton candy diretso sa bunganga ko. Sinamaan ko siya ng tingin ngunit iniwas niya lang ang mga mata niya habang nagpipigil ng tawa.
"Tingin mo nakakatawa yun ha?"
Pasimple ko siyang kinurot sa tagiliran bago ko kinuha ulit yung plastic mula sa kanya kung saan natirang nakalagay ang iba pang candies, cotton candy at ang mga headband na binili ko para sa amin. Binuksan ko din ang isang pack ng cotton candy and started savouring its sweet taste on my mouth.
"Yes, your reaction's funny."
He reached for the headband from the plastic bag kaya naman napaharap ako sa kanya. Then, I found my eyes locked into his eyes as he placed the headband carefully into my head.
"But at the same time, absolutely pretty."
At that moment, my heart started beating in an outrageous manner. It's normal to feel that way if I'm with Hanson since I can't deny that he still hold a special place in my heart. Pero ang hindi normal sa pangyayaring to ay ang paglitaw ng mukha ni Duke sa isipan ko.