Bir gece kadar kapkara gözleri olan çocuk, neredeyse rüzgardan uçmak üzereydi. Üzerine siper ettiği ceket ona yetmiyordu, ama en azından bir nebze de olsa ona faydalı oluyordu. Kendini ruhlardan korumaktı amacı, takip edildiğini biliyordu. Her ne kadar bildiği tüm kutsal ayetleri okusa, kutsal suyla yıkansa, boynunda bir demon kovucu bulundursa da, işe yaramıyordu. Takip edildiğini biliyordu bilmesine, ama kimdi onu takip eden?
Uçurum ona sessiz ama bir çığlık gibi fısıldadı. ''Gel,'' diyordu. ''Gel de bana katıl.''
Çocuk korkuyordu başına gelen şeylerden, ama pes etmekten başka çaresi yoktu.
O, Thaumiel'in oğluydu.
İsyan etmiş bir ölüm meleğinin tek bir şeyden haberi olmayan oğlu.
---
Hikayenin okunma sayısının artmasını bekleyeceğim. Bu yeni hesabım. Yorum ve voteları eksik etmeyin. Okunma sayısı beni tatmin etmez ehehe;)