Yorum yaparsanız çok sevinirim.
Bölümleri düzenli atma planım yok. Gerçekten ilham geldiği anda yazıyorum yoksa hiçbir şey çıkmıyor. Yani yarın bile gelebilir, aylar sonra da. Şu sıralar diğer kitabım hakkında ilhamlarım bol olduğu için muhtemelen ona daha fazla ilgi veririm. Buna sık bölüm gelecek diye bir söz veremem. Mesela bu bölümü biraz zorlama yazdımslapwğwğağ
♡♡♡
Çok iyi bir hafızam olmadığı için hâlâ bir şeyleri hatırlıyorken not almalıydım. Bu yüzden eve gelir gelmez masama geçmiş ve bir kağıdı karalamaya başlamıştım. Bu ani fikrimin nedeni Lenyas'ı görünce onu görene kadar varlığını hatırlamadığım gerçeği olmuştu. Abimin tapılası yüzüne bakarken çoğu şeyi gözden kaçırmıştım. Bu yüzden hatırladığım tüm karakterleri önümdeki kağıda yazmaya başladım.
İvony: Kitabın kadın kahramanı. Aynı zamanda krallıktaki en güçlü şövalye.
İvony üzerine methiyeler dizebilirdim. 'Favori karakterlerim' listemde yer alıyordu. Bu kitap içinse favorimdi zaten. Güçsüz, aptal kadın karakterlerden bıkmıştım. Deha olmalarını beklemiyordum ama sinir bozucu aptal hareketlerde bulunmaları da fazlaydı. Erkek karakter onu kıskanırdı ve o da 'neden böyle davranıyor?' diye düşünürdü. Bu beni deli ederdi! Bariz ortada olan şeylere bu kadar kör kalmaları ve kendilerini ezdirmeleri sabrımı sınıyordu. İvony böyle değildi. Onda 'ana karakter aptallığı' yoktu. Belki de bu yüzden ona bayılıyordum.
Darian: Kitabın erkek kahramanı. Flörtöz bir İmparator (henüz değil)
Darian diğer her klişe hikayenin ana karakteri gibi mükemmeldi. Genelde erkek karakterler mükemmel yaratılırdı zaten. İvony'in de düşünceleri ve kendine ait hakları yokmuşçasına ona sahip olduğu bir nesne gibi davranmıyordu. Çoğu hikâyede kadın karaktere sahip olunulan bir mal gibi davranılırdı. 'O benim' ya da 'Onunla konuşamazsın' tarzı tamamen kadının üzerinde hak iddia edip onun yerine kararlar almaları gibi aşırı sahiplenicilik.... Darian kıskançtı ama hiçbir zaman sınırını aşmamıştı. Bir de mavi gözlü ve siyah saçlıydı bu yüzden onu da sevmiştim.
Surainer: Kötü adam. Ölüyor.
Kitaptaki baş düşmanlardan biri diyebilirdik. Karakterlerle direkt iletişime geçmezdi genel olarak onun sahne arkası planlarını okurduk üçüncü kişinin bakış açısından. Aslında kötü karakter olmasına rağmen Surainer sevilmişti. Yani nefret edilirdi ama genelde her nefret yorumunun sonunda 'Ama o yakışıklı' tarzı artık noktanın işlevsel yerini almaya başlayan kelimeler olurdu. Ben bu karakteri hiç görmemiştim ama bazıları yazarın twitter hesabında paylaştığı bir fan çiziminden sonra onun nasıl gördüğünü öğrenmişti. Yazar çoğunlukla twitter hesabında karakterlerin fan çizimlerini paylaşırdı. Beni hiç çizen olmamıştı ama...
Serietta: Kötü adamın kız kardeşi. Ölüyor.
Beni çizen fanların olmamasının en büyük sebebi genel okuyucu kitlesi kadın olan bir kitaptaki kadın karakterlerden biri olmamdı. Erkek karakterler iyi veya kötü fark etmez yakışıklıysa bir şekilde kadın fanlar tarafından sevilirdi. Kadın karakterlerse bazen iyi rolleri olsa bile sevilmezdi. Çünkü çoğu kişinin tek umursadığı yakışıklı karakterler olurdu. Bu yüzden kötü bir kadın olarak hiç şansım yoktu. Bir tane fan bile beni çizmemişti. O kadar kötü bile değildim, abimin yardakçısı gibi bir rolüm vardı. Yalnız bir sahnem varsa genelde ortaya çıkar ve laf sokup giderdim. Abim öldükten sonra eylemlerim ciddileşmişti gerçi.
Lenyas: Kadın karakterin çocukluk arkadaşı. Ölüyor.
Lenyas üzerine çok durulmamıştı. Kahverengi gözleri ve aynı tonda saçları vardı. Yakışıklıydı ama diğer adayların yanında sönük kalıyordu bu yüzden öldüğü bölümde bile yorumlar çoğunlukla onun hakkında değil başı dertte olan Darian hakkında olmuştu. Yani kim sıradan renklere sahip birini favorisi yapardı ki? Öleli baya da olduğu için onu hatırlamamıştım bile.
Kayte: 1. Birliğin Generali aynı zamanda 3.
erkek karakter.
Kayte benim kadın kahramanla shiplediğim erkekti. Siyah saçları ve gri gözleri vardı. Dış görünüş olarak oldukça iri ve sert görünüyordu ama içinde yumuşacık biriydi. Görünüşün aksine kızardığı tatlı sahneleri okurken şeker krizine girmiştim. Bu yüzden favori erkeğim oydu. Çok masum ve tatlıydı ve görünüşünün tam tersi olması her şeyi daha da iyi yapıyordu. Gap moe aşkına...
Fahen: 2. General - Aynı zamanda 2.erkek karakter.
Oldukça güzel bir yüzü vardı. Sarı saçları ve yeşil gözleri bunu daha da mükemmel hâle getiriyordu. Sanırım ana karakterden sonra en çok desteklenen karakter buydu. Yakışıklıydı ve kendine güveniyordu. Tehlikeli bir havası da vardı yani evet desteklemek için yeterliydi. Yine de erkek ana karakteri geçememişti çünkü İvony beyaz saçlıydı ve kendisi de sarı. Herkes bilirdi ki açık tonların yanına her zaman koyular yakışırdı. Zıt kutuplar birbirini çekerdi bu yüzden sarı saçlı olarak en başında 2.erkek kaderini kabullenmişti.
Udwin: 3. General - Çok bir şey hatırlamıyorum ama ana karakterin düşmanı.
Udwin abim öldükten sonra kötü karakter olarak daha da parlamıştı. Abim ölene kadar sadece gizemli ve tehlikeli biriydi bu yüzden onun hakkında çok fazla teori vardı. Abim öldükten sonra asıl yüzü ortaya çıkmıştı ve aslında kötü biri olduğunu öğrenmiştik. Kızıl saçları ve sarı gözleri bile bunu anlamaya yeterliydi. Yine de bence bunun asıl sebebi erken ölen kötü adamın yerini dolduracak birine ihtiyaç olmasıydı. Udwin İvony'e takıntılı bir ruh hastasıydı. Bu karakterini çok sonradan öğreniyorduk ve çoğu okuyucu için şok edici bir gelişme olmuştu. Onun hakkında yanlış bir şeyler olduğunu biliyorduk ama ikinci kitaba kadar öğrenememiştik. Aslında öğrendikten sonra bile çoğu kişi onu desteklemeye devam etmişti çünkü bir yandere çekici gelmişti. Benim içinse apaçık bir kırmızı bayraktı. Seni gerçek anlamda bir kafese kilitleyip tüm dünyadan izole eden ve sonsuza kadar tek gördüğün kişi olmak için ayaklarını kesme potansiyeline bile sahip olan bir erkeğin hayatında olması düşüncesi çekici değildi.
Cuel: 4. General - Ölüyor.
Cuel hakkında hiçbir şey hatırlamıyordum, nasıl öldüğünü bile... Aslında öldüğünü birinden spoiler alarak öğrenmiştim. Hikayede bir rolü yoktu sanırım ama bir şekilde ölüyordu. Sanırım Darian'ı kurtarmaya çalışırken...
Bensan: Güney Dükü aynı zamanda 4. erkek karakter.
Bensan en az görünen erkek karakterdi. Sevimli bir yüzü vardı ve bu yüzden daha erkeksi şeyler arayan okuyucuların favorisi olmamıştı. Mavi saçları onun hakkındaki en çok dikkat çeken şeydi. Genelde çocuk gibi ortamı neşelendirirdi. Bu kişilikle nasıl dük olmuştu bilmiyorum.
Henry: Kuzey Dükü - düşman
Bu da yakışıklı düşmanlardan biriydi. Göz rengini hatırlamıyordum ama mor saçları olduğu aklımda kalmıştı. Kitabın karakter kadrosu, koreli erkek idol grubu albüm kapağından fırlama gibiydi. Karakterlerin kafalarıyla gökkuşağının tüm renklerini doldurabilirdin. Neyse bu karakter üçüncü kitapta isyan başlatıyordu sanırım... Tahta çıkmak istiyordu. Üçüncü kitap mı? Ah, az önce hatırladım! Hikaye üç kitaptan oluşuyordu ve ilk kitap internet ortamında yayınlandıktan sonra çok beğenilip basılmıştı. İkinci kitap da aynı şekilde internet ortamında yayınlanmıştı ama ben ölmeden önce basılmamıştı. Üçüncü kitap ise internet ortamında yayınlanmaya başlamıştı ve daha final vermemişti. Ben sadece ilk iki kitabı okumuştum çünkü üçüncü kitabı tamamlandıktan sonra okumaya karar vermiştim. Üçüncü kitap hakkında çok fazla spoiler almıştım ama okumaya başlamamıştım. Her gün bölüm beklemekle uğraşamazdım sonuçta. Yine de öldüğüme göre hiçbir zaman sonunu okuyamayacaktım sanırım. İkinci kitabın sonunda kontluk infaz ediliyordu ve olaylı bir finalden sonra biraz ara vermeye karar vermiştim. Hemen üçüncü kitaba başlamayan aklımı seveyim ya! En azından yazılan yere kadar okurdum ve daha fazla fikrim olurdu.
Dalia: Darian'ın kardeşi, tek prenses
Dalia kapak resminde yoktu ama birkaç fan çizimi olmuştu. Önemli bir rolü yoktu ama sarışın mavi gözlü oluşu aklımda kalmıştı.
Milena: İmparatoriçe
İmparatoriçe tam bir kaynana olarak görevini hakkıyla yapıyordu. Bu yüzden çoğu kişi sevmiyordu ama kaynanalığı dışında kötü bir olayı yoktu.
Puirel: Erkek karaktere aşık, Cuel'in kardeşi
Puirel İvony'in en büyük aşk rakibiydi. Kayda değer de tek rakibi olduğu için diğer kadınları hatırlamıyordum bile. Cuel öldükten sonra sahalardan çekiliyordu. Kim abisi öldükten sonra bir adamın aşkı için savaşmaya uğraşırdı ki?
Hatırladığım karakterler bu kadardı. Darian'ın babası şerefsiz İmparatorun adını hatırlamıyordum. Onun bir de başyardımcısı vardı onu da hatırlamıyordum. Yani hepsi ilk kitapta kalmıştı nasıl hatırlayabilirdim ki? Karakterleri gözden geçirirken bile üçüncü kitabı olduğunu ve okumadığımı anca hatırlayabilmiştim.
İlk kitabın sonunda Darian tahta çıkıyordu ve Lenyas ölüyordu.
İkinci kitabın sonunda kontluk infaz ediliyordu ve ben ölüyordum.
Üçte kim bilir ne oluyordu.
İlk kitap Darian'ın tahta çıkma planları ve İvony ile yavaş yavaş aşık olmasıyla geçiyordu. O zaman en büyük düşman İmparatordu. İlk kitabı çok fazla hatırlamıyordum açıkçası.
İkinci kitap daha çok abimin hin planlarını savuşturmakla geçiyordu ve kitabın sonunda da ölüyorduk. Benim okuduğum yer buraya kadardı. Bu yüzden benim için hikaye burada bitiyordu. İkinci kitabın baş düşmanı bizdik yani. Finalde kontluk infaz ediliyordu ve Udwin'in saplantılı bir karakteri olduğunu öğreniyorduk. Aynı zamanda Henry ile ilgili gelişmeler de oluyordu ve olaylı bir şekilde ikinci kitap bitiyordu. Bu finali okuduktan sonra üçüncü kitaba başlamak yerine biraz ara vermiştim. Aram planladığımdan fazla uzamış gibi...
Üçüncü kitabı okumamıştım bile ama asıl odağı Henry ve Udwin'in üzerindeydi. Yazar ikinci kitabı merak uyandırıcı bir şekilde bitirmişti ve bizi olacaklar hakkında heyecanlandırmıştı. Muhtemelen üçüncü kitabın sonunda da Henry ve Udwin ölürdü çünkü genelde böyle olurdu.
Bence üçüncü kitap beni ilgilendirmiyordu sonuçta bizim üzerimizde ikinci kitapta durulmuştu. Sadece kötü şeyler yapmama lazım. İvony özel korumam olmalı. Darian ile iyi anlaşmalıyım. Mümkünse abimin öldürmeye çalışmasını engellemeliyim.
Ayrıca üçüncü kitap artık hiç önemli değil çünkü en başında İvony benin korumam olursa tüm kurgu zaten sallanacak. Darian ve İvony'in ilişkisi efendi-koruma olmadığı sürece ilerleyemez. Kitap zaten İvony'in koruma olmasıyla başlıyordu yani kelebek etkisini de hesaba katarsak ben bir şekilde tüm hikâyenin içine sıçacağım. Belki de benim yüzümden İvony hayatının aşkı ile tanışamayacak. Belki de tüm bunlar gerçekleşmeyecek.
Düşünmeden hareket ediyorum sanırım. Yapacağım şeyin geri dönüşü olmayacak ve belki de geleceği tamamen değiştirecek. Buna hakkım var mı? Gerçekten kurguyu bu kadar değiştirmek istiyor muyum?
Lânet olsun evet! Tüm içeriği değiştirecek olmam umrumda bile değil. İvony ve Darian asla kavuşamayacak mı? Anasını satayım kavuşamasınlar o zaman! Öleyim mi yani aşkları için?
Dünyanın en romantik insanı bile olsam hayatım söz konusuyken başkalarının gerçekleşmeyecek aşkına üzülemem. Belki ölümümü başka bir şekilde de engelleyebilirim ama en güvenilir yol bu değil mi? Ayrıca bu kadar ruh eşleriyseler zaten bir şekilde kavuşurlar. Onlar için kendimi feda etmek zorunda değilim.
Bencillikse bencillik. Bu hikayenin kötü karakteri olmayı ben seçmedim. Kurguya uyum sağlamak zorunda değilim. Sırf geleceğini bildiğim bir kitabın içine girdim diye kitabın aynı şekilde devam etmesi için uğraşmamı beklemesinler. En başında beni buraya koymasalardı o zaman. Bu artık sadece bir kitap değil benim hayatım. Yaptığım hareketlerin hikâyenin gidişatı üzerindeki etkilerine kafa yormayacağım. İstediğim gibi davranacağım ve bunu yaparken takip etmediğim senaryoya karşı suçluluk da hissetmeyeceğim. Şikayetleri varsa ağlayarak günlüklerine yazabilirler.
♡♡♡
Kontrol etmeden attım yazım yanlışım varsa özür dilerim.
Karakterler hakkında yorumlarınızı merak ettim. Ne düşünüyorsunuz?
Sizce kim başımıza bela olacak?
Kimin başına bela olacağız?
Kimin başının belası olacağız?
Ay bu resmi buldum ve gördüğüm anda dedim ki bu Serietta!
Bölümler kitabın tanıtımı için atılmıştır