" Best New Artist Award Winner!!!!"
"ဟားးးး"
ကြင္းႀကီးတစ္ကြင္းလံုး ဝါးခနဲပြဲက်သြားသည္။ စင္ေပၚက MC က ပြဲကိုေကာင္းေကာင္းႀကီး ကစားေနေလၿပီ။
ညီညီတို႔ Korean Grammy လို႔တင္စားၾကသည့္ Soul Music Award ဆုေပးပြဲကြင္းႀကီးထဲ ေရာက္ေနၾကတာျဖစ္သည္။ သင္တန္းသားဘဝတုန္းကေတာ့ MAMA, Mnet,SBS, KBS, Golden Dic Award တို႔လိုဆုေပးပြဲေတြကို ပရိတ္သတ္ေတြထိုင္သည့္ေနရာကေနပဲ ခဏခဏသြားၾကည့္ဖူးသည္။ အဲ့တုန္းက IDOL ေတြ သူ႔အဖြဲ႔နဲ႔သူအစုအစု ထိုင္ရသည့္ေနရာကိုလွမ္းလွမ္းၾကည့္ရၿပီးအားေတြက်ခဲ့ရတာ။
ခုေတာ့ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ထိုင္ခြင့္ရေနခဲ့ေလၿပီ။
ခံစားခ်က္က လူတစ္ကိုယ္လံုးကိုေပါ့ပါးတက္ႂကြေနေစၿပီး ေလေပၚပ်ံေနရသလိုကိုေပ်ာ္တဲ့ခံစားခ်က္။ ဖန္ဒန္ေပါင္းစံုစုရာကြင္းႀကီးထဲမွာ ကိုယ္ေတြဖန္ေတြလည္းရိွေနတယ္ဆိုတာသိေနရတဲ့အသိ။ Lightstick မ်ိဳးစံုမို႔ အေရာင္မ်ိဳးစံု။ သူ႔အိုင္ေဒၚလ္ ကိုယ့္အိုင္ေဒၚလ္ ၿပိဳင္ရတာကိုကတစ္မ်ိဳးေပ်ာ္ဖို႔ေကာင္းတာ။
!BIGBANG! !EXO! !BTS စသျဖင့္ သိခ်င္စိတ္နဲ႔ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္ရဲ့ အရုန္းႂကြဆံုးအခ်ိန္မွာ အထိတ္တလန္႔ျဖစ္ေအာင္ လ်ွပ္တျပတ္ေအာ္လိုက္သည့္ MC ရဲ့အသံဟာ မိမိအဖြဲ႔နာမည္ျဖစ္ေနသည့္ အေပ်ာ္မ်ိဳးကို ကိုယ္တိုင္ခံစားဖူးခ်င္ခဲ့တာ။
ဆုႀကီးေပးပြဲက ညီညီတို႔အတြက္ပထမဆံုးပင္ျဖစ္သည့္အတြက္ ရင္ထဲတလွပ္လွပ္။ ေကာ္ေဇာနီေပၚကစျဖတ္လာကတည္းက ဆုေတြေမ်ွာ္မွန္းခ်က္ေတြအကုန္ပစ္ခ်ထားခဲ့ဖို႔ မန္ဘာေတြအကုန္တိုင္ပင္ထားသည္။ ဆုကိုမွန္း၍လာျခင္းမဟုတ္။ လူအမ်ားႀကီးေရ႔ွ စတိတ္စင္အေကာင္းႀကီးအေပၚမွာ ပရိတ္သတ္နဲ႔တသားတည္းျဖစ္မယ့္ Performance အၾကမ္းစားေတြကို ေရကုန္ေရခမ္းခ်ျပဖို႔၊ ႏွစ္တစ္ႏွစ္လံုးအစြမ္းကုန္ႀကိဳးစားခဲ့ၾကသည့္ Sololist မ်ားစြာ၊ Idol Band မ်ားစြာထဲက ဆုရရိွသူေတြကိုလာအားေပးဖို႔နဲ႔ ကိုယ္ႀကိဳက္ႏွစ္သက္ရတဲ့စီနီယာေတြကို အနီးကပ္တဝႀကီးၾကည့္ဖို႔ပင္ ျဖစ္ပါသည္။
Artist-K သည္ "Rookie Award" ဆုတစ္ဆုတက္ယူၿပီးေလၿပီ။ ဤသည္မွာ ၂၀၂၅ ခုအတြက္ အေကာင္းဆံုးတက္သစ္စေတြထဲမွာ အထိုက္တန္ဆံုးလို႔ေၾကညာလိုက္တာႏွင့္အတူတူပင္ျဖစ္သည္။
"Artist K .... Artist K!"
"Lee So Kim .... Lee So Kim!"
"Reder....Reder!"
"FLASH....FLASH!"
ကြင္းႀကီးထဲအဖြဲ႔နာမည္ေတြအၿပိဳင္ေအာ္ေနၾကသည္။ အသံေတြဆိုတာေရာေထြးေနတာပဲ။
Best New Artist (BNA) ဆုကို Rookie အဖြဲ႔တိုင္းမက္ေမာၾကသည္။ ဘာလို႔ဆို တစ္သက္မွာတစ္ခါပဲရႏိုင္၍ပင္။ ပြဲၪီးထြက္ထြက္ခ်င္းႏွစ္မွာပင္ မရလ်ွင္ ေနာက္ထပ္ႏွစ္ေတြမရႏိုင္ေတာ့။ ထို႔ေၾကာင့္ BNA သည္ ဂုဏ္ယူစရာဆုတစ္ခုထဲအပါအဝင္ျဖစ္ေလသည္။
"Artist-K !!!!!"
"ေဟး....."
"အိုး....."
ေအာ္သံႀကီးလ်ွံတက္လာကာမွ ညီညီအသိျပန္ဝင္လာသည္။ ဘယ္သူမွန္းမၾကားမိလိုက္။
ေဘာ္ယား။ ဘယ္သူရသြားတာလဲ။ တို႔ရသြားတာလား....။ မန္ဘာေတြကိုၾကည့္ေတာ့လည္းအူေၾကာင္ေၾကာင္ေလးေတြနဲ႔။ သူတို႔လည္းမသိလိုက္သည့္ပံု။ အေရ႔ွနဲ႔အေနာက္က စီနီယာေတြအကုန္မတ္တပ္ရပ္လို ညီညီတို႔ဘက္လွည့္ၿပီးလက္ခုပ္တီးအားေပးၾကတာေတာင္ ညီညီတိူ႔မွာေၾကာင္ေနမိဆဲ။ တကယ္ႀကီး Artist-K ရသြားတာပဲ။
"အိုမို တကယ္ရတာမလား"
"အား..... ေပ်ာ္စရာႀကီး"
Rookie ဆုတက္ယူတုန္းကထက္ပိုေပ်ာ္စရာေကာင္းေလသည္။ LED မ်က္ႏွာျပင္ေပၚမွာ အံ့ၾသမွာအထင္းသားမ်က္ႏွာေလးေတြထင္းလို႔။
အဘက္ဘက္ကပရိတ္သတ္တို႔ဆီ ၪီးၫႊတ္ရင္းစင္ေပၚေရာက္သည့္အခါ ေယာင္းမင္းေလးကဆုကိုယူလိုက္သည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ အားေပးသံေတြဆိူတာ ဘဝမွာအခ်ိဳသာဆံုးအသံေတြလိုပဲ။ နားေထာင္လို႔ကိုမဝ။
ေက်းဇူးတင္စကားေျပာရန္ကေတာ့ အစ္ကိုဒယ္ဟိုပင္ျဖစ္ေလသည္။
"အာ... အင္ညာဆယ္ေရာ့္....Artist-K ျဖစ္ပါတယ္။ အဲ.......ဒီေန့ ဒီစင္ေပၚမွာ ဒီဆုရလိမ့္မယ္လို႔ေတြးမထားခဲ့တာမို႔ ေက်းဇူးတင္စကားလည္းႀကိဳမေလ့က်င့္ခဲ့မိဘူး။ ဒါ့ေၾကာင့္ အမွားပါရင္ခြင့္လႊတ္ပါေနာ့္။ ဒီဆုက.... ပရိတ္သတ္ကေပးတဲ့ဆုပါ။ Artist-K ကိုအမ်ားႀကီးခ်စ္ေပးၾကလို႔ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ Flowers ေလးေတြကိူေတာ့အထူးေပါ့။ ေနာက္ႏွစ္ေတြမွာလည္း အမ်ားႀကီးႀကိဳးစားသြားပါ့မယ္"
"ဝိုး....."
စင္ေပၚကျပန္ဆင္းလာရင္း ညီညီမ်က္ရည္လည္မိသည္။ ရင္ထဲမွာပီတိေတြစို႔တက္ေနတာ။ ႏိႈင္းျပလို႔ေတာင္မရတဲ့အေပ်ာ္လံုးႀကီး။ ငါဟာ Idol တစ္ေယာက္တကယ္ျဖစ္ေနခဲ့ပါၿပီလားလို႔ေတြးမိရင္ ဂီတကိုလူေတြေရ႔ွမွာလုပ္ရမွာ သိပ္ေၾကာက္ခဲ့တဲ့အဆင့္ကေန အဆင့္ေပါင္းမ်ားစြာျဖတ္ေက်ာ္ခဲ့ရတယ္ဆိုတာကို ယံုႏိုင္ဖြယ္ရာမရိွေသးဘူး။ Idol မလုပ္ခ်င္ပါဘူးလို႔ျငင္းခဲ့ေပမယ့္ တကယ္မလုပ္ခ်င္ရိုးမွန္ရင္ လူေရြးပြဲအဆင့္ကတည္းက လြယ္လြယ္နဲ႔လက္ေလ်ာ့လိုက္မွာ။ ခုက လက္ေလ်ာ့ခ်င္စိတ္က ျဖစ္ကိုမျဖစ္ခဲ့ဖူးတာ။ ခုေတာ့ Idol ျဖစ္ရတာေပ်ာ္သည္။
သိပ္ကိုေပ်ာ္သည္။
စားပြဲဆီျပန္ေရာက္ခ်ိန္တြင္ မန္ဘာေတြရဲ့မ်က္လံုးမ်ားသည္ ဆုဆီကေနမလႊဲၾကေတာ့။
သူတို႔ကိုယ္တိုင္လည္း မယံုႏိုင္ေသးလို႔ပင္။ ဒါေတာင္ BNA ပဲရိွေသးတာ။ Song of the year(SOTY), Album of the year (AOTY) တို႔လို Daesung သာဆိုရင္ေတာ့ ညီညီတို႔ေနရာမွာတင္ခ်က္ခ်င္းေမ့လဲသြားႏိုင္သည္။
"ဆက္လက္ၿပီးရႉစားရမွာေတာ့....."
စင္ေပၚမွာတစ္ဖြဲ႔ၿပီးတစ္ဖြဲ႔ ေဖ်ာ္ေျဖေနၾကသည္။ ကြင္းလံုးျပည့္ fan chart ေအာ္သံေတြဆိုတာ ၿမိဳင္ၿမိဳင္ဆိုင္ဆိုင္။ အေကာင္းဆံုးသီခ်င္းေတြနဲ႔ အမိုက္ဆံုးေဖ်ာ္ေျဖမႈေတြကို တဝႀကီးမလြတ္တမ္းၾကည့္ၾကရသည္။
"တူ တူ"
ဖုန္းဆီမက္ေဆ့ရွ္ဝင္လာ၏။ ညီညီ့ဖုန္းတစ္လံုးတည္းမဟုတ္။ မန္ဘာေတြအားလံုးဆီၿပိဳင္တူေရာက္လာတာ။
"Congratulations Artist-K" တဲ့။ ဘယ္သူပို႔တာလဲဆိုေတာ့ ထံုးစံအတိုင္း ေဇေပါ့။ စာတန္းေလးကိုျမင္ၿပီး ညီညီေတြးမိတာက "ခုတစ္ခါလည္း ေဇ့ကအရင္ဆံုးပဲ"ဟူ၍။
ေဇကအၿမဲတမ္းပထမဆံုးဂုဏ္ျပဳေပးတတ္သူျဖစ္သည္။ တစ္ခါတေလ Artist-K ကိုပင္ေစာင့္ၾကည့္ေနသလိုမ်ိဳးရိွသည္။ တျခားကုမၸဏီကဆိုလို႔ ခြဲျခားတာမ်ိဳးမရိွဘူး။
ညီညီ့တစ္ေယာက္တည္းပိုပဲမ်က္ႏွာသာေပးတာမ်ိဳးလည္းမရိွဘူး။ မန္ဘာေတြအေပၚခင္တာလည္း တကယ့္အရိုးခံ။
"ေဇကေတာ့ အၿမဲေက်းဇူးတင္စရာေကာင္းေနတာပါပဲ"
"အစ္ကို ေဇ့လို လူမ်ိဳးကိုမန္ေနဂ်ာအျဖစ္ရရင္ေကာင္းမယ္"
ေယာင္းမင္းေလးကထေျပာလိုက္တာ။ ညီညီကမဆီမဆိုင္ေက်ာေတာင့္သြားသည္။ ညီညီကေတာ့ ေဇ့ကိုမန္ေနဂ်ာမျဖစ္ေစခ်င္ေပါင္။ သူသာမန္ေနဂ်ာျဖစ္လာရင္ အရင္ဆံုးအခက္ေတြ့မွာကညီညီပဲ။ လုပ္ရည္ကိုင္ရည္ေတာ္တဲ့သူေပမယ့္ နဂိုကမွညီညီ့ကိုဆိုဟိုလိုလုပ္ ဒီလိုလုပ္နဲ႔ခ်ဳပ္ျခယ္ေနတာ။ မန္ေနဂ်ာသာျဖစ္လာရင္း....ဟူး.... ေတြးေတာင္မေတြးရဲဘူး။
အဟင္း ျဖစ္လည္းျဖစ္မလာႏိုင္ေပ။ ေမေမကေဇ့ကိုတအားအားကိုးတာ။ ဘယ္လႊတ္ပါ့မလဲ။
အခ်ိန္ေတြတေရြ့ေရြ့ကုန္ဆံုးေနသည္။ ဆိုလ္းၿမိဳ႔မွာအႀကီးက်ယ္ဆံုးေသာပြဲတစ္ခုက်င္းပရာကြင္းႀကီးထဲတြင္ လူေပါင္းမ်ားစြာသည္ထုလိုက္ထည္လိုက္ရိွေနေသးသည္။ အသံေတြလည္းစဲမသြား။ တစ္ဖြဲ႔တက္လာတိုင္း ေအာ္ဟစ္အားေပးသံေတြက မိုးထိေထာင္တက္ေနသည္။
Artist-K လည္းထြက္ၿပီးသားသီခ်င္းႏွစ္ပုဒ္ႏွင့္ေဖ်ာ္ေျဖခဲ့သည္။ Rookie အဖြဲ႔တစ္ဖြဲ႔ေဖ်ာ္ေျဖေနစဥ္အတြင္း Fan chart ေအာ္သံႀကီးသည္ ေၾကာက္ခမနိးလိလိ ၿမိဳင္ဆိုင္ေနသည္။
ျပည္တြင္းနာမည္ေက်ာ္အဖြဲ႔မ်ားေဖ်ာ္ေျဖေနစဥ္နည္းကား ကိုယ္ေတြသီခ်င္းကိုလိုက္ပါဆိုေနၾကတာ။ စင္ေပၚမွာအခ်ိဳးအဆစ္လွပစြာ၊ ကကြက္မ်ားတူညီစြာေဖ်ာ္ေျဖရတာ ဘဝရဲ့အခမ္းအနားဆံုးအခ်ိန္မ်ားကိုျဖတ္ေက်ာ္ေနရသလို။ မီးဆိုင္းမီးေမာင္းေတြထိုးထားသည့္ စတိတ္စင္ႀကီးေပၚတြင္ မတ္တပ္ရပ္မိသည္ႏွင့္အလိုလို တစ္ကိုယ္လံုးေပါ့ပါးသြားသည္။ ႏွစ္နဲ႔ခ်ီေလ့က်င့္ခဲ့တဲ့အခ်ိန္မ်ားမွေမာပန္းခဲ့တာေတြသည္ ဒီလိုစင္ေပၚမွာကခုန္ႏိုင္ဖို႔စိုက္ထုတ္ခဲ့တာေတျြဖစ္ၿပီး ေမာခဲ့ရတာကိုပင္ေပ်ာ္လာမိ၏။
ထိုေန့ညက Artist-K သည္ဆုေလးဆုဆြတ္ခူးရရိွခဲ့သည္။ Best New Artist(BNA), Best Rookie Award, Worldwide Fan Choice Award, Popularity Award တို႔ပင္ျဖစ္၏။ Song of the year အတြက္ဆန္ကာတင္စာရင္းမွာေတာင္ ပါဝင္ခဲ့ေပမယ့္ ဆုေတာ့မရခဲ့ပါ။ မွန္းကိုမမွန္းသည္မို႔။ ကမ႓ာေက်ာ္စီနီယာအဖြဲ႔တစ္ဖြဲ႔ကပင္ဆုေတြသိမ္းခဲ့ပါသည္။
ပြဲၿပီးေတာ့ အစီအစဥ္က ဆိုးခ်န္ႀကိဳတင္ဘိုကင္လုပ္ထားသည့္ဆိုင္တြင္ တစ္ဝိုင္းေသာက္ရန္ျဖစ္လာသည္။
"ကမ္းေပ့...."
"ကမ္းေပ့...."
တစ္က်ိဳက္တည္းတစ္ခြက္လံုးၿပိဳင္တူေမာ့လိုက္ၿပီးေနာက္ စားပြဲေပၚခြက္ခနဲျပန္က်လာသည့္ခြက္မ်ားသည္ ဗလာ။ အရသာခ်င္းတူသည့္ဆိုဂ်ူပင္ စိတ္ခံစားခ်က္မ်ားေကာင္းေန၍ ခါတိုင္းထက္ပိုအရသာရိွေနခဲ့ေလသည္။
"အား....အရသာရိွလိုက္တာ"
ဘာမွမရိွေတာ့သည့္ခြက္ေတြဆီ ညီညီအျပည့္ထပ္ထည့္ေပးလိုက္သည္။
"ေယာင္းမင္း.....ေသာက္ဖို႔အခြင့္ရတုန္းေသာက္ေနာ္"
ညီညီလွမ္းစေတာ့ ေယာင္းမင္းကၿပံဳးရံုသာၿပံဳးသည္။ ဤသည္ကိုပင္ တစ္ခုခုရိွေနသလိုခံစားသြားရ၏။ ညီညီပဲအေတြးလြန္ေနတာလား။ ေယာင္းမင္းေလးက အရင္ကေလာက္ ညီညီ့ကိုမကပ္ေတာ့။ ခါတိုင္းဆို ကပ္ကပ္ခြၽဲေနက်ေပမယ့္ အေနတန္းေနတာပင္ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာၿပီဆိုတာ ခုမွသတိထားမိသည္။ ဟုတ္ေတာ့မဟုတ္ႏိုင္ပါ။ ေယာင္းမင္းအေပၚ ဘာအမွားမွလုပ္မထားတာဘဲ။ သူကလည္း ၿမိဳသိပ္ထားတတ္သူမဟုတ္။ ကိစၥတစ္ခုခုရိွရင္ဖြင့္ေျပာမွာ။ ငါအေတြးလြန္တာ အေတြးလြန္တာ။
"ဘာလိုလိုနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔အတူရိွလာတာေလးႏွစ္ေတာင္ရိွၿပီ။ Artist-K မိသားစုအေနနဲ႔ကတစ္ႏွစ္ေပါ့"
ဒုတိယအငယ္ဆံုး ထယ္ေဆာ့ကေလသံေထြေထြေလးနဲ႔ေျပာလာသည္။
"ကြၽန္ေတာ္ေတာ့ အစ္ကိုတို႔နဲ႔ေတြ့ရတာ တကယ္ကံေကာင္းတယ္လို႔အၿမဲတမ္းေတြးၿပီး ေနာက္လည္းအတူရိွသြားခ်င္စိတ္ေတြအၿမဲျဖစ္တယ္။ Hyung တို႔ ကြၽန္ေတာ္ Solo အျဖစ္နဲ႔ဘယ္သူ႔ကိုမွခြဲမထြက္ေစခ်င္ဘူး။ အိုသည္အထိ အဘိုးႀကီးေတျြဖစ္သည္အထိ ကြၽန္ေတာ္တို႔နဲ႔စာခ်ဳပ္မဖ်က္ဘဲ အတူရိွသြားခ်င္တယ္"
ထယ္ေဆာ့စကားသည္ ရယ္စရာေကာင္းေပမယ့္ ရယ္စရာေတာ့မဟုတ္ခဲ့။ စကားဝိုင္းသည္တိတ္ဆိတ္သြားၿပီး မ်က္ေတာင္ေလးေတြငိုင္စင္းစင္းကုန္ၾက၏။ ေနာက္ဆိုတာကိုႀကိဳမေတြးထားတာမို႔ ေတြးမိရင္ကိုစိတ္ထဲေလးလံလာသည္။
မွန္တာေပါ့။
အၿမဲတမ္းႀကီးအတူရိွမေနႏိုင္တာ။ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာ ေခါင္းစဥ္တစ္ခုတည္းေအာက္ကေနတစ္လမ္းစီခြဲထြက္ၾကရမွာပဲ။ ခြဲထြက္ရင္းကေန ကြဲသြားၾကမွာပဲ။ ဂီတနဲ႔စီးပြားေရးဆိုတာေပါင္းစပ္ထားတဲ့ေလာကမို႔ အသက္ေတြႀကီးလာရင္ စာခ်ဳပ္ဆိုတာထပ္မခ်ဳပ္ရဖို႔ကရိွလာမွာပဲ။
အေဟာင္းေတြေနရာအသစ္ေတြအစားထိုးေနက်ဆိုမို႔ ကိုယ္ေတြမွာပရိတ္သတ္အင္အားက နည္းနည္းပဲ က်န္ခဲ့မွာ။ အဲ့ဒီနည္းနည္းေလးအတြက္နဲ႔ ကုမၸဏီကစာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္မွာတဲ့လား။
အေျဖကေတာ့ ရာႏႈန္းျပည့္ ႏိုး.....။
တစ္လမ္းစီခြဲထြက္ထားၿပီး ကိုယ့္လမ္းကိုယ့္ေနရာမွာအေျခက်အျမစ္တြယ္ေနၾကရင္ေတာ့ ျပန္လည္ေပါင္းစည္းဖို႔ဆိုတာ ကုမၸဏီမလိုပါ။ အခ်ိန္မေရြးျပန္ေပါင္းလိုက္ရံု။
သို႔ေသာ္ဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာ ဘယ္ႏွစ္ႀကိမ္ေလာက္မ်ားျပန္ဆံုစည္းၿပီး အတူရိွေနႏိုင္မွာတဲ့လဲ။ မေတြးခ်င္ဘူး....မေတြးခ်င္ဘူး။ ႀကိဳမေတြးခ်င္ဘူး။ အခ်ိန္ကဆံုးျဖတ္ေပးသြားပါလိမ့္မယ္။
"ဝမ္းနည္းမယ့္စကားေတြမေျပာေၾကး....ခုညေပ်ာ္ရေအာင္ေလ"
"ဒါဆို ငါတို႔အမွတ္တရေတြေျပာၾကမလား"
"ဘယ္လိုအမွတ္တရလည္း"
"အင္.....တစ္ေယာက္အေပၚတစ္ေယာက္ မေက်နပ္တာမ်ိဳးရိွခဲ့တာမ်ိဳးနဲ႔ ျပင္ေစခ်င္တဲ့အခ်က္မ်ိဳးေပါ့"
ညီညီအပါအဝင္ ဇက္ကေလးေတြပုသြားၾကသည္။ တစ္ေယာက္အေၾကာင္းတစ္ေယာက္ေဖာ္ရေတာ့မွာမလား။ ရယ္ေတာ့ရယ္ရၪီးမည္။
"ဒါဆို Hyung ကအရင္စေျပာ"
ေခါင္းေဆာင္ကၪီးဆံုးအလွည့္က်သည္။ ဒယ္ဟိုက မ်က္ႏွာကိုတည္လိုက္ၿပီး မန္ဘာေတြကိုတစ္ခ်က္ေဝ႔ွၾကည့္သည္။
"အင္... မေက်နပ္ဆံုးရိွခဲ့တာမ်ိဳးဆိုရင္.... ဆိုးခ်န္ကို"
ဆိုးခ်န္မ်က္လံုးျပဴးသြားသည္။ က်န္တဲ့သူေတြကလည္းအံ့ၾသလို႔ေပါ့။
"ဗ် ဗ်ာ....ကြၽန္ေတာ္ကို႔လား။ ဝဲ....ကြၽန္ေတာ္ ဘာလုပ္မိခဲ့လို႔လဲ"
ဆိုးခ်န္အေလးအနက္အျမန္စဥ္းစားေနတာျမင္ရျပ ေဘးလူေတြက ၿပံဳးစိစိျဖစ္ကုန္၏။
"မင္း....သူတို႔ေတြအတြက္ လက္ေဆာင္ဝယ္ေပးတုန္းကမွတ္မိလား"
"ဟုတ္ နာရီမလား"
"အဲ့တုန္းက မင္းကႏွစ္ရက္ေတာင္အပ်င္းထူၿပီးေလ့က်င့္ေရးမလာဘူးေလ။ တစ္ေယာက္ပ်က္ကြက္ေတာ့ အမ်ားပါေလ့က်င့္ေရးပ်က္လို႔ဆိုၿပီး ငါမင္းကိုေတာ္ေတာ္ဆူေငါက္လိုက္တာကို ငါ့ကိုစိတ္ဆိုးၿပီး လက္ေဆာင္ေပးတာငါ့ကိုပဲခ်န္ထားခဲ့တာေလ။ ပါးစပ္ကလည္း ငါ့ကိုေခ်ာ့မွေပးမယ္ဆိုၿပီးေျပာခဲ့ေသးတာ"
"ဟားဟား ဟားဟား"
"ဂ်င္ဂ်ား....တကယ္ႀကီးလားဆိုးခ်န္ရာ"
တကယ္ တကယ္မန္ဘာေတြမွာအူတက္ေနၿပီ။ ဆိုးခ်န္ဒီလိုမ်ိဳးကေလးဆန္ခဲ့ေသးတာကိုျမင္ေယာင္ၿပီး အူႏိွပ္ရယ္ရ၏။ ဆိုးခ်န္ကေတာ့ရွက္လို႔တဲ့ မ်က္ႏွာႀကီးေခါင္းငံု႔လို႔။
"မင္းတကယ္နာရီမေပးခဲ့ဘူးလား"
"ခုထိအဲ့နာရီ ငါမရဘူး"
"ဟားဟား ဆိုးခ်န္ရာ ျဖစ္ရမယ္"
"Hyung ကို Limited Edition တစ္လံုးဝယ္ေပးပါ့မယ္။ စိတ္ဆိုးတာေဖ်ာက္ေပးေနာ္...အဟက္"
ထို႔ေနာက္ ညီညီတို႔မေက်နပ္ခ်က္ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုစကားဝိုင္း ဆက္ၾကသည္။ စကားစကိုဆိုးခ်န္ႏွင့္ပင္ဆက္ကာ ဆိုးခ်န္က ညီညီ့ကိုဟုၫႊန္းေလသည္။
အဖြဲ႔အတြက္ ေနာက္ဆံုးအဆင့္ လူအၿပီးသတ္ေရြးတုန္းက အဖြဲ႔ႏွစ္ဖြဲ႔ခြဲၿပိဳင္ရသည္။ Artist-K ဆိုသည့္အမည္ႏွင့္ပြဲၪီးထြက္ဖို႔ ေျခာက္ေယာက္တစ္ဖြဲ႔က Team A နဲ႔ ရွစ္ေယာက္တစ္ဖြဲ႔က Team B ဟုခြဲထားသည္။ ေနာက္ဆံုးအၿပီးသတ္ Round ျဖစ္သည့္ Vocal Battle အတြက္ ႏွစ္ဖြဲ႔ထပ္ခြဲရသည္။ ညီညီတို႔ေျခာက္ေယာက္မွာ Vocalist ကေလးေယာက္မို႔ ဒယ္ဟိုႏွင့္ေခ်ာင္ဟီးကတစ္ဖြဲ႔ ဆိုးခ်န္နဲ႔ ညီညီကတစ္ဖြဲ႔ျဖစ္သည္။
Song recommend -
[Kim Gum Mo's Wrongful Meeting]
[So Chan Whee- Tears]
ဒယ္ဟိုေခ်ာင္ဟီးက Kim Gun Mo ရဲ့ Wrongful Meeting သီခ်င္းႏွင့္ၿပိဳင္ၿပီး ညီညီနဲ႔ဆိုးခ်န္က So Chan Whee ရဲ့ Tears သီခ်င္းႏွင့္ၿပိဳင္သည္။ ညီညီတို႔သီခ်င္းကအမ်ားႀကီးပိုခက္သည္။
Idol ေတြရဲ့ Main Vocal Position တိုင္းပင္လိုက္မဆိုႏိုင္သည့္ #G5 High note ပါသည့္သီခ်င္းကို ညီညီ့ဘာသာေရြးလိုက္သည္။ ေယာက္်ားေလးအိုင္ေဒၚလ္ထဲဆို EXO's Chen သာ ဆိုႏိုင္တာျမင္ဖူးသည္။
(Is Singing a Game? Page ဆီမွ Credit ယူထားပါသည္)
ဆိုးခ်န္ကသိပ္မစြန္႔စားဖို႔ေျပာေပမယ့္ အဲ့တုန္းက အစ္ကို႔ရဲ့ "ကိုယ့္အတြက္လည္းအနည္းငယ္စြန္႔စားမႈလုပ္ရတဲ့သီခ်င္းလည္းျဖစ္ရမယ္။ ကိုယ့္အတြက္ တစ္ေရးႏိုးထဆိုေတာင္ ကီးမပ်က္ဆိုႏိုင္ေအာင္ကြၽမ္းတဲ့သီခ်င္းမ်ိဳးက ကိုယ့္အရည္အခ်င္းကိုလည္းလ်ိႈထားရာေရာက္သည္" ဆိုသည့္စကားကိုျပန္ျမင္ေယာင္ၿပီး ေရြးခဲ့မိတာကိုအရွင္းသားမွတ္မိသည္။
ဤသည္ကပင္ဆိုးခ်န္စိတ္ထဲ ခုစရာျဖစ္သြားခဲပါသည္။ တကယ္တမ္းၿပိဳင္ၾကေတာ့လည္း
အျမင့္ေနရာေတြညီညီကခ်ည္း တာဝန္ယူဆိုခဲ့တာမို႔ ညီညီ့တစ္ကိုယ္ေတာ္သာ ဆိုေနသလိုျဖစ္ေနခဲ့သည္။ အဲ့တုန္းက G5 အသံထိေရာက္ေအာင္ဆိုႏိုင္ဖို႔ကိုပဲစိတ္ထဲထားခဲ့တာ။ ဆိုးခ်န္အခုျပန္ေျပာျပမွ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ျပန္သံုးသိပ္မိသလို ရွက္လည္းရွက္မိသည္။ ကိုယ့္အရည္အခ်င္းေပၚဖို႔အတြက္နဲ႔ ဘာမွမျမင္ခဲ့တာ။ Pair work ကိုေခတၲေမ့မိၿပီး တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္ခဲ့တာ။ အဲ့တုန္းက ညီညီ့အေပၚ ဆိုးခ်န္ကအေတာ္ကိုမေက်မနပ္ျဖစ္ခဲ့ရပါသည္တဲ့။
"မီယမ္နဲ ဆိုးခ်န္.....နာ....မို႔လား"
(ေတာင္းပန္ပါတယ္ ဆိုးခ်န္....ငါမသိခဲ့ဘူး)
"ဂင္ခ်ားနား.... ခုေတာ့ အဖြဲ႔ရဲ့လာဘ္ေကာင္ေလးကို မေက်နပ္တာမ်ိဳးမရိွပါဘူး"
မေက်နပ္ခ်က္ေျပာတာ ေအာက္ဖဲျပန္လွန္တာမ်ိဳးမဟုတ္။ ကိုယ္မသိလိုက္ခင္မွာလုပ္လိုက္သည့္ အျပဳအမူေတြက တျခားသူအေပၚသက္ေရာက္သြားပူံကို သိရေတာ့ ဆင္ျခင္ရတာေပါ့။ တစ္နည္းအားျဖင့္အဖြဲ႔လိုက္ေရ႔ွဆက္ရမယ့္လူေတြမွာ ခုလိုပြင့္ပြင့္လင္းလင္းထုတ္ေျပာေပးေတာ့ ပိုရင္းႏွီးေစတာေပါ့။
ထို႔ေနာက္ ေခ်ာင္ဟီးက တစ္ခန္းတည္းအတူေနရ
သည့္ ထယ္ေဆာ့၏ညစ္ပတ္မႈေၾကာင့္ အၿမဲစိတ္ညစ္ခဲ့ရသည္တဲ့။
ထယ္ေဆာ့က် ေယာင္းမင္းကိုတဲ့။ အသက္ငယ္ငယ္ေလးနဲ႔ Rap ရြတ္ေတာ္တဲ့အျပင္ သေဘာေကာင္းလြန္းအေဖာ္မင္လြန္းလို႔ ကိုယ္နဲ႔ၿပိဳင္ရမယ့္အသင္းဘက္ကိုပါသြားသြားၿပီး ကိုယ္တိုင္စပ္ Rap ေတြသြားရြတ္ျပေနတတ္၍ အားမလိူအားမရနဲ႔ မေက်မနပ္ျဖစ္ခဲ့သည္တဲ့။
ေယာင္းမင္းကလည္း ညီညီ့ကိုပင္ထပ္ၫႊန္းျပန္၍ မ်က္စိမ်က္စံလန္ရသည္။ ကိုယ္အဲ့ေလာက္ပဲဆိုးခဲ့လားေပါ့။
အေၾကာင္းရင္းကေတာ့ ဘက္စံုေတာ္လြန္းလို႔ အားက်အတုယူရသလို တစ္ခ်ိန္တည္းမွာ မနာလိုေက်မနပ္ျဖစ္ရသည္တဲ့။ Rap လည္းအရိွန္တစ္ခုအထိရြတ္ႏိုင္သည့္အျပင္ တစ္ခါတေလ Rap ေတြပါ ေရးစပ္ေပးႏိုင္သည္အထိေတာ္တာမို႔ ကိုယ့္ Specialized Position ကိုလာထိပါးသလိုခံစားခဲ့ရ၍ ခဏခဏသိမ္ငယ္ခဲ့ရဖူးသည္တဲ့။
"ခုေတာ့ အဲ့အရည္အခ်င္းေတြကိုပဲ အားကိုးေနရတာ။ အမ်ားႀကီး ခ်စ္ပါ့။ Hyung ဆားရာငဲ"
ေယာင္းမင္းေလးကခ်စ္စဖြယ္ၿပံဳးျပေတာ့လည္း ခုနကတစ္ခုခုေျပာင္းလဲေနတယ္ဆိုသည့္အေတြး ေတြဟာမမွန္ေတာ့ျပန္ပါ။
ထိုညက မေျပာဖူးတဲ့စကားေတြအမ်ားႀကီးေျပာခဲ့ၾကၿပီး အမ်ားႀကီးရယ္ေမာခဲ့ၾကသည္။
"ဟုတ္လား ငါအဲ့လိုလုပ္ခဲ့တာလား"လို႔ ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ျပန္အံ့ၾသရၿပီး ျပင္ဖို႔အခ်က္ေတြလည္းစုမိခဲ့သည္။ မိသားစုရပ္ဝန္းေလး၏ သံေယာဇဥ္သည္ တရိပ္ရိပ္ေနြးေထြးလာေတာ့၏။
"Eagle .....Bye.... ေဇ...ဂရုစိုက္ေမာင္း"
"အင္း"
အျပန္မွာေတာ့ ေဇ ပင္လာႀကိဳပါသည္။ ေခါင္းမေဖာ္ႏိုင္ေအာင္မူးေနၾကသည့္ တစ္ေယာက္ခ်င္းဆီကို Taxi ႏွင့္စိတ္မခ်ဟုဆိုကာ စိတ္ရွည္လက္ရွည္ လိုက္ပို႔ေပးသည္။ စင္ေပၚကေဖ်ာ္ေျဖရလို႔ကုန္ခမ္းသြားသည့္ အားအင္မ်ားသည္ အရက္ေၾကာင့္ ျပည့္ေနသေယာင္ရိွေပမယ့္ တကယ္တမ္းကိုယ့္ခႏၶာကိုယ္ပင္ မသယ္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ဒယိမ္းဒယိုင္မူးေနခဲ၍ ေဇ့ကိုပင္အကုန္မွီတြဲထားလိုက္ေတာ့သည္။
.........
"ညီညီ....ညီညီ....အဝတ္အစားလဲၪီး"
ခက္သည္။ သူတစ္ေယာက္နဲ႔တင္အေတာ္ခက္သည္။ တစ္ခါမွမူးေအာင္ေသာက္ဖူးတာမဟုတ္ဘူး။ မူးေတာ့ တာဝန္ေတြကိုသူ႔အေပၚေခါင္းပံုက်လာတာ။ တစ္ေန့လံုးမနားတမ္းအလုပ္ေတြ ေတာက္ေလ်ွာက္လုပ္လို႔ပင္ပန္းရတာေပမယ့္ ေဇ စိတ္မပ်က္။
ခုလိုေက်ပြန္ေနတာကိုပင္ စိတ္ထဲေက်နပ္သည္။ ညအထိအလုပ္ကၿပီးလားဆိုေတာ့ မၿပီးေသး။ ညီညီ့အဝတ္ေတြေလ်ွာ္ဖြတ္၊ မီးပူတိုက္ၿပီးမွအိပ္ရာဝင္ရမွာ။ သူမပင္ပန္းအားပါ။ ခႏၶာကိုယ္ကေမာေကာင္းေမာေပမယ့္ စိတ္ကေတာ့ အၿမဲတမ္း ညီညီလိုတာအကုန္ လုပ္ေပးခ်င္ေနမိတာ။
"ညီညီ.....ထၪီးလို႔"
ေခါင္းကိုလက္ႏွစ္ဖက္ေထာက္ခြလို႔ မ်က္ႏွာေပၚအုပ္မိုးရင္းႏိႈးလိုက္သည္။
"အီး...."
အေတာ္ကိုမူးေနပံု။ အိပ္ရာေပၚကန္႔လန္႔ျဖတ္ႀကီး။ ႏႈတ္ခမ္းကဆူလို႔ အီးအဲနဲ႔။
"ေဇ.... ေဇ...."
"အင္း ေျပာ ငါရိွတယ္"
"ခု ခုနက...ငါ့ကိုဘယ္လို....ေခၚလိုက္တာ"
အသံကအမူးသမားတို႔ ထံုးစံအတိုင္း အာေလးလ်ွာေလး။
"ဘာလို႔လဲ ညီညီလို႔ေခၚတာေလ။ မႀကိဳက္ဘူးလား"
"ဟိတ္ ဟိတ္....တိတ္။ ဘယ္သူကမႀကိဳက္ဘူးလို႔ေျပာလို႔လဲ။ အၿမဲတမ္း ဂုဏ္ရည္လို႔ပဲေခၚတာေလ။ ညီညီလို႔ေခၚတာ တစ္ခါမွမ.... မၾကားဖူးလို႔ေလ"
"အဟက္"
တကယ္ပါ။ မူးေနတဲ့ပံုကရယ္ခ်င္စရာေလး။ မ်က္လံုးမပြင့္ပဲနဲ႔ရန္ေတြ့ေနရွာတာ။ ကိုယ့္ဆိုအဲ့လိုပဲ။ တစ္ခြန္းမွအေျပာမခံပဲ ျပန္ျပန္ပက္တာ။ သူ႔အေပၚအုပ္မိုးေနတာကိုလည္း သိပံုမေပၚ။
မ်က္ႏွာက်သြယ္သြယ္နဲ႔အသားကျဖဴစြတ္ေနသည္။ မ်က္ေတာင္ေတြကေတာ့မည္းနက္နက္နဲ႔ေျဖာင္းစင္းစင္း။ သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ကိုဆရာက်ေအာင္ဆိုတတ္သည့္ ႏႈတ္ခမ္းေလးကလည္းပါးလွပ္လွပ္နဲ႔နီရဲရဲ။ တစ္ခုခ်င္းခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာေနရင္း ေဇ့ရင္ထဲခံစားခ်က္တစ္ခုခုကတိုးဝင္လာသည္။ ဒါဘာလဲဆိုတာ ေဇတန္းသိလိုက္၏။ မျဖစ္ပါ။ ဒီလူ႔အေပၚရမၼက္တပ္မိလို႔မျဖစ္။ တစ္သက္လံုးေဝးသြားရလိမ့္မည္။ အျမင္အာရံုထဲက လႈပ္လီလႈပ္လဲ့ႏႈတ္ခမ္းေလးကို နမ္းရိႈက္ခ်င္စိတ္ႏွင့္အသိစိတ္တို႔က လြန္ဆြဲေနသည္။
"ေဇ .... ဘာလို႔ငါ့အေပၚအရမ္းေကာင္းတာလဲ"
စကားေတြထြက္လာျပန္ၿပီ။ ကိုယ့္မွာေတာ့အသက္ပင္မနည္းလုရႉေနရတာ စကားျပန္ဖို႔အားအင္ေတြကုန္ခမ္းေနေပၿပီ။ တကယ္ဘာျပန္ေျပာရမွန္းမသိ။
"ေဇ့....ေမးေနတယ္ေလ။ ငါကအရမ္္းဆိုးတယ္မလား"
ထိုအခါမွမ်က္လံုးေလးပြင့္လာသည္။ မူးေနတာေပမယ့္ မမူးေသးသည့္ပံု။ ၪီးေဏွာက္ထဲ အသိစိတ္ေလးနည္းနည္းရိွေနေသးၿပီး ေမးတဲ့ေမးခြန္းေတြကအပိတ္ေမးခြန္းေတြ။ ဘယ္လိုေျဖရမလဲ။ ဘယ္လိုေျဖေစခ်င္တာလဲ။
"မင္းမို႔လို႔ ေကာင္းတာေပါ့....ဂုဏ္ရည္ရဲ့"
"အာ .... ညီညီလို႔ပဲေခၚ။ ဒါမွမဟုတ္ ဟိုး .....အရင္တုန္းကလို ညီလို႔ပဲေခၚၾကည့္"
"မင္းပဲမေခၚေစခ်င္တာေလ။ အသက္ဘယ္ေလာက္မွမကြာဘူးဆို"
"က်စ္ .... ဘာလို႔ဒီေလာက္လ်ွာရွည္ေနတာလဲ။ ညီလို႔ ေခၚပါဆို ေခၚဆို ေခၚလို႔"
ေဟာ။ ရစ္ပါၿပီ။ ဒါမူးေနေၾကာင္းသက္ေသအေထာက္အထားေတြပင္မဟုတ္ပါလား။
"အင္း ဟုတ္ၿပီ ဟုတ္ၿပီကြာ ညီလို႔ပဲေခၚမယ္။ ညီေရ ခုေတာ့ထကြာ အဝတ္အစားလဲၪီး"
ေဇ အုပ္မိုးထားရာကေနထလိုက္သည္။ ၾကာၾကာဆက္ေနေနရင္ စိတ္ေတြထိန္းႏိုင္ေတာ့မွာမဟုတ္။ ကိုယ္ကသာတစ္ဖက္တည္း မဟုတ္မကစိတ္ေတြဝင္ေနတာ။ ေအာက္ကလူကအရိုးခံ။
ထစဥ္မွာပင္ လက္ကေလးတစ္စံုက ေဇ့လက္ေမာင္းေတြကိုဆတ္ခနဲျပန္ဆြဲခ်လိုက္၍ နဂိုအေနအထားအတိုင္း လက္ေထာက္လ်က္သားျပန္ျဖစ္သြားေလသည္။ နဂိုအတိုင္းဆိုေပသိ မတူတာကအကြာအေဝး။ အားနဲ႔က်သည္မို႔လက္တို႔သည္ေကြးၫြတ္သြားကာ နဂိုထက္ပိုနီးကပ္သြားၾကသည္။ ေဇ ကိုယ္တိုင္ေကြးၫြတ္မိသည္လားမသဲကြဲ။ တံေထြးတစ္ခ်က္ၿမိဳသိပ္၍ ေဇ အသက္ပင္မ်ွင္းမ်ွင္းေလးရႉမိသည္။ ရင္ေတြခုန္ေနတာေပါက္ပင္ထြက္ေတာ့မတတ္ေလ။
ညီညီိကသူ႔ကိုၾကည့္ေနတာ။ သူကလည္း ညီညီ့ကိုၾကည့္ေနတာ။ သူ႔ႏွာေခါင္းကဝင္သက္ထြက္သက္ေလႏြေးေတြက ေဇ့မ်က္ႏွာေပၚလာရိုက္ခတ္ေနသည္။
ရင္ေတြခုန္လိုက္တာ။ စည္းခ်က္မညီ ပရမ္းပတာကိုခုန္ရင္း အာေခါင္ေတြပါေျခာက္လာရေတာ့သည္။ ႏႈတ္ခမ္းေနရာက ေဇ့ကိုဆြဲယူေနသလို ေဇမတြန္းလွန္ႏိုင္ေတာ့သည္မို႔..... ။
"ညီ"
"ဟင္...."
"ျပန္ဆြဲခ်တာ မင္းေနာ္။ ငါ့အျပစ္မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ မနက္က်အကုန္ေမ့ပစ္ေပး။ ခုေတာ့ မ်က္လံုးမိွတ္"
သူ႔မ်က္လံုးေပၚေဇလက္ႏွင့္အုပ္ကာလိုက္ၿပီး စဥ္းစားဆင္ျခင္ျခင္းမရိွဘဲ ႏႈတ္ခမ္းတစ္စံုကိုဖိကပ္နမ္းလိုက္ေတာ့သည္။
အရင္ဆံုးသိလိုက္ရတာက ေနြးလိုက္တာ။ ထို႔ေနာက္ ခ်ိဳလိုက္တာ။ အရက္အရသာကပ္ေနတာေတာင္ ခ်ိဳၿပီးေနြးေထြးလြန္းသည့္ႏႈတ္ခမ္း
တစ္စူံကို တစ္ခ်က္မ်ွစုပ္ယူလိုက္သည္။ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းထိကပ္ေနသည့္အခိုက္အတန္႔မွာ ေဇ့တစ္ကိုယ္လံုး ႏွလံုးခုန္သံကမွအစ ေျပာင္ျပန္ျဖစ္ေနၿပီး ေလေပၚကေနျပဳတ္က်လာတဲ့ခံစားခ်က္ႀကီးဝင္ေနသည္။
ႏွစ္ခါ။ သံုးခါမ်ွစုပ္ယူနမ္းရိႈက္အၿပီးတြင္ အထိအေတြ့တစ္ခုကတံု႔ျပန္လာသည္။
အျပဳခံရသူကိုယ္တိုင္ပါဝင္တံု႔ျပန္လာမႈေၾကာင့္ ေဇ့ေခါင္းထဲမွာ "ရပ္ရမယ္"ဆိုတဲ့အသိတန္းေရာက္လာ၏။
နမ္းျခင္းကိုရပ္လိုက္သည္။ အသက္ရႉေတြမြန္းၾကပ္ေနေပမယ့္ ဒီႏႈတ္ခမ္းေလးမ်ားကို စကၠန္႔ပိုင္းမ်ွပိုင္ဆိုင္ငံုေထြးခြင့္ရခဲ့၍ စိတ္ဆႏၵေတြ
မျပည့္ဝေသးေပမယ့္ ေသေပ်ာ္ခဲ့ပါၿပီ။ အရက္မူးမူးေနတဲ့ေကာင္ေလး မနက္က်ရင္မမွတ္မိပါေစ
ႏွင့္ဟုသာ ဆုေတာင္းရေတာ့မည္။
ေအာက္ကလူကၿငိမ္ေနသည္။ အိပ္ေပ်ာ္သြားၿပီေနမွာ။ ေတာ္ေသးတာေပါ့။ မ်က္လံုးေတြေပၚဆီအုပ္မိုးထားသည့္လက္ေခ်ာင္းေတြဖယ္လိုက္စဥ္မွာပင္....
"ဟမ္...."
သူ႔မ်က္လံုးေတြပြင့္ေန၏။ ေမွးစင္းစင္းနဲ႔ရီေဝေဝမ်က္လံုးေတြက သူ႔ကိုစိုက္ၾကည့္ေနေတာ့ ေဇ့မ်က္ႏွာတစ္ခုလံုး ပူရိွန္းသြားရၿပီး ရွက္ေၾကာင္မိကာ အမွားတစ္ခုလုပ္မိလိုက္ၿပီဆိုတာသိလိုက္သည္။ တစ္ေလ်ွာက္လံုးထိန္းသိမ္းလာခဲ့ၿပီးမွ အခုက်မွလႊတ္ခ်မိရတယ္လို႔ကြာ။
ထဖို႔ျပင္ေနသည့္ေဇ့လည္ပင္းကို လက္နဲ႔ဖမ္းလို႔ ေအာက္ဘက္ဆီဆြဲယူေနသည္မို႔ အနမ္းအေျခအေနကို ထပ္ၪီးတည္ေနၿပီဆိုတာသိလိုက္ၿပီ။ မျဖစ္ဘူး။ ထပ္နမ္းမိလို႔မျဖစ္ဘူး။ သူရဲ့ႏႈတ္ခမ္ေတြကအလြတ္ေပးဖို႔ေကာင္းတဲ့ႏႈတ္ခမ္းေတြမဟုတ္ဘူး။ ေနာက္တစ္ခါထပ္နမ္းမိရင္ အလြတ္ေပးမိမွာမဟုတ္ေတာ့ဘူး။
မင္းျငင္းစမ္း ေဇသုခ။ မင္းျငင္းေလ။
"မ...မရုန္းပါနဲ႔"
အသံေလးအိသဲ့သဲ့ေအာက္မွာ ေဇသည္တို႔ေဆးမိသြားသလိူ အလိုလိုအမိန္႔နာခံၿပီးသားျဖစ္သြားေလသည္။
"မနက္က်.... ငါေမ့ပစ္ပါ့မယ္....။ ထပ္... ထပ္နမ္းပါရေစ"
"မရဘူး ညီ....ငါတို႔အဲ့လိုလုပ္လို႔မရဘူး။ ငါတို႔ကိုယ္တိုင္ ငါတို႔ဆက္ဆံေရးကိုအေရာင္စိုးလို႔မရဘူးေလကြာ"
"ဒါဆိုခုနကအနမ္း...."
"ရႉး....ငါမင္းကိုေတာင္းပန္ပါတယ္။ အဲ့အနမ္းအတြက္ မင္းကိုျပန္ေပးဆပ္ပါ့မယ္။ မင္းေက်နပ္တဲ့အထိ"
ေဇ ဘာေတြေျပာမိသလဲမသိေတာ့။ မူးေနတယ္ထင္ေပမယ့္ အသိစိတ္ရိွေနေသးတာမို႔ မနက္ေရာက္ရင္ ကိုယ္ေတြရဲ့ဆက္ဆံေရးဟာေျပာင္းလဲသြားေတာ့မည္ဆိုတာ ေဇသိေနသည္။
ဟင့္အင္း မေျပာင္းလဲခ်င္ဘူး။ ပိုဆိုးသြားတဲ့ဆက္ဆံေရးျဖစ္ျဖစ္ ပိုေကာင္းလာမယ့္ဆက္ဆံေရးျဖစ္ျဖစ္ မလိုခ်င္ဘူး။ ဒီအတိုင္းေလးပဲ ညီ့ကိုေငးေနခ်င္တယ္။ အခ်ိန္ေတြကိုေနာက္နည္းနည္းျပန္ရစ္ၿပီး မနမ္းမိေအာင္ေနလိုက္ခ်င္သည္။
ခုေတာ့ စိတ္နဲ႔လူနဲ႔ကပ္သြားတဲ့အခ်ိန္မွာ ရင္ဆိုင္ရမည့္ကိစၥကိုသာ ေခါင္းထဲႀကိဳေတြးမိေတာ့သည္။
ဘာလို႔နမ္းတာလဲလို႔အတင္းေမးရင္ ဘယ္တုန္းကနမ္းလို႔လဲလို႔ အတင္းခံျငင္းမည္။ မင္းအနားမွာဆက္ရိွေနဖို႔ ဘာမဆိုငါလုပ္မွာ ညီရဲ့။
"အဝတ္...."
ကိုယ့္အေတြးနဲ႔ကိုယ္စီေနတုန္း သူကအိပ္ေပ်ာ္ေနၿပီ။ မ်က္လံုးေတြစံုပိတ္လို႔ ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္အိပ္ေပ်ာ္ေနသည္။ အျပစ္ကင္းစင္လိုက္တာ
ညီရယ္။
ညီညီ့ေဘးလွဲခ်လိုက္ၿပီး ဟင္းခနဲသက္ျပင္းခ်လိုက္သည္။ ရင္ထဲေတာ့အစိုင္အခဲကမေလ်ာ့။
ႏွလံုးေတြကခုန္ေနဆဲ။ ႏႈတ္ခမ္းေတြကေနြးေနဆဲ။ ခံစားခ်က္ေတြကလတ္ဆတ္ေနဆဲ။
ငါ့ပထမဆံုးအနမ္းကို ယူသြားတဲ့သူက မင္းတဲ့လား ဂုဏ္ရည္ညီညီရယ္......
.......
#Thurein
(နည္းနည္းကလိကလိျဖစ္ေအာင္လုပ္လိုက္ၿပီ)
June 9 2022 3:01 PM