"Kamusta Ang pakiramdam mo Adelaine?" Tanong ni mom sa akin habang tinitingnan ako sa salamin
Nakasakay kami ngayon sa sasakyan papuntang meeting place Nina dad. Isang kulay Pula na BMW iX Ang ginamit namin. Si Dad Ang nag drive at si mom Ang nasa passenger sit. Kami ni ate dito sa likod naka pwesto.
"I'm fine mom." Sabi ko sa kanya at pilit na ngumiti.
Salamat sa make up naitago ang pa mumutla ng aking mukha at Hindi halata sa mga Mata ko na kagagaling ako sa iyak.
"I notice simula ng gabi na nag attend ka ng party ng isa sa mga kaklase mo. May naramdaman ka ng Hindi maganda Adelaine." Seryosong Sabi ni dad.
Kinabahan ako doon at Hindi pinahalata sa Kanila Ang panginginig ko. I manage to smile at dad
"What do you mean, dad?" I ask him.
"Nang pinag bawalan kitang huwag na huwag ka munang labas at pumunta Kung saan² madalas na Lang masama Ang pakiramdam mo.
Bukas kailangan tawagan ko si Dr. Sy para matingnan ka."
"Hindi Naman Po Kailangan, dad. Pagod Lang ako siguro at medyo namamago na H-hindi na ako nakalabas." Medyo nanginginig long kumbinsi Kay dad.
"No. We need to make sure that you're really ok, Serra." Final na Sabi ni dad.
Napasandal ako sa upuan at napapikit. Ano na Naman Ang gagawin mo, Serra. Pinigilan ko ang luha na pilit na kumuwala sa aking mga Mata.
"We're here." Sabi ni dad.
"Remember, what I told you before we go here, Serra. Don't act recklessly."
Napatango ako sa kanya at lumabas na sa sasakyan.
"Ok ka na ba talaga, Serra?" Pabulong na tanong ni ate.
"Opo, ate." Sagot ko sa kanya.
"Good evening, sir. How may I help you?" Tanong ng receptionist Kay dad ng maka pasok kami.
"We have a reservation under the name of Mr. Ferit Osman." Dad said seriously.
"Pls. follow me, sir." Sabi nito at na unang lumakad.
Sabay kami ni ate na lumakad paakyat sa second floor.
Binuksan ng babae Ang isang glass door na may nakalagay na VIP ONLY.
"Pls. come in, sir. Mr. Osman is already inside."
Pumasok si dad at sumunod kami.
Nang makapasok kami ni ate.
May nakita akong isang lalaki na nakatalikod sa pwesto namin na naka business suit na kulay dark blue.
"Good evening Mr. Osman. Are we late?" Dad asks formally
"You come on time Mr. Monteclaro." He seriously said.
After he said it. Tumayo Ito at dahan-dahan na humarap sa amin.
Halos malagutan ako ng hininga at biglang napakapit Kay ate.
T-that man. I remember him. He is the one who took my virginity. W-what he-s doin' here?
"Serra, ok ka Lang ba talaga?" Tanong na pabulong ni ate.
Napabaling ako sa kanya at pilit na ngumiti.
Tiningnan ko ulit Ang lalaking iyon at ikinabigla ko na tumingin Ito sa akin ng malalim.
Napalunok ako. Naalala Niya ba ako? Naalala Niya ba Ang gabing iyon?
"Pls. have your sit." He said.
Lumapit kami sa Mesa na pang anim na Tao Lang Ang pwedeng umupo. Si Dad umupo sa kabilang dulo dahil Ang lalaking iyon at NASA kabila. Mom sit at the right side beside dad. Then umupo kami ni ate sa left side. Ako Ang malapit Kay dad.
Para Kasi akong ma suffocate pagmedyo malapit ako sa lalaking iyon.
"Btw, Mr. Osman these are my daughters." Dad proudly said. "This is Serra Adelaine, my youngest." Sabay turo sa akin." The one that is near to you. She's Senna Averaine."
I don't know parang may ibang laman Ang pagkabigkas ni dad sa pangalan ni ate.
Napabaling ako sa lalaking iyon na nakatingin na sa kambal ko na ngumiti ng tipid sa kanya.
"Did she already know?" He asks.
Tumango si dad na ikinunot ng aking noo at tumingin Kay ate na nakayuko lang ngayon.
"Good," he said seriously and coldly." We need to plan the date of our marriage."
Na bitawan ko bigla ang kubyertos na hawak ko sa aking narinig at bumaling sa lalaking iyon na nakatingin na sa akin.
"Serra." Dad warned.
"Did I hear it,right? You said, M-marriage?" I ask him while looking directly into his eyes.
Tinapunan Niya Lang ako ng isang malamig na tingin.
"Yes, Ms. Adelaine. Do you have a problem with that?" He asks.
Napabaling Ang tingin ko Kay dad na seryosong nakatingin sa akin. Si mom na parang nangungusap na ipaliwanag Niya mamaya at sa huli bumaling ako Kay ate na hinahawakan na ngayon ng mahigpit Ang Isa Kong kamay at ngumiti sa akin na parang sinasabi na ayos Lang siya.
"What's the meaning of this, dad?" I madly ask him.
Hindi ko mapigilang Ang damdamin na gusto kumawala sa akin.
"Later, Serra." Dad said
Nayuko at ngumiti ng mapait. Fuck this.
Tumayo ako bigla na ikinatingin Naman nilang lahat sa akin.
"I'm sorry but I think I can't be with you at this dinner." I said and hurriedly get out of that place.
Narinig ko pang tinawag ako ni mom at ate pero hindi na ako making sa kanila.
Ang kaninang luha na gustong kumuwala sa akin ay kusang lumabas. Hindi ko Ito napigilan.
Dahil sa damdamin na nararamdaman ko Hindi ko na Alam Kong saan ako pumunta hanggang sa may nakita akong Parke.
Nag desisyon akong umupo sa isang bench na medyo malayo sa mga Tao.
Napahikbi ako ng mahina. Bakit? Bakit siya pa? Sa dami ng lalaki sa mundo bakit Si Ferit Osman pa ang napili ni dad na pakasalan ni ate?
Tumingala ako sa langit para pakalmahin Ang aking sarili. Pero kahit gaano pa kaganda Ang gabi parang hindi ko parin ma appreciate.
Paano na'to? Hindi ko na pwedeng sabihin Kay ate Ang problema ko. Ano ba Ang dapat kong gawin.
"BAKIT KAILANGAN ITONG MANGYARI SA AKIN? BAKIT?" Di ko mapilang mapasigaw habang naiiyak. Ang sakit² bakit kailangan ko tong maranasan?
Napahawak ako sa flat Kong tyan.
Patawarin mo ako. Patawarin mo ako Kong lalabas ka sa mundong Ito na walang kilalaning ama.
Pahihihingi ko ng tawad.
"Miss, do you need some help?"
Napabaling ako ng tingin sa lalaking biglang nag tanong sa akin.
"Here, used this." Sabay abot sa akin ng kanyang panyo.
"T-thank you." Sabi ko at alanganing kinuha Ang panyo niya.
"Do you mind if I sit beside you?" Tanong nito sa akin.
Kaya kibit-balikat na Lang Ang sagot ko sa kanya at ginamit ang kanyang panyo para pahiran ang mga luha ko.
"You can share your problem with me if you want." Sabi nito sa akin at ngumiti. "Btw, I'm Oliver." Pakilala nito sa akin.
Tiningnan ko Lang siya.
"I know that you're thinking I become FC with you but it's up to you." Dagdag pa Niya
"I'm Serra." Pakilala ko sa kanya at Hindi na nagsalita. Hindi ko parin Kasi mapigilang na umiyak.
Pagkalipas ng ilang minuto tumayo siya.
"Here is my no. miss Serra. Just call me if in case you need my help." Sabi nito sabay ngiti sa akin at umalis.
Napatingin ako sa calling card na binigay Niya bago Ito inilagay sa purse ko.
Wala akong gana umuwi ngayon. Alam Kong galit si dad sa ginawa ko kanina.
"Ms. Serra. Sir Stefan wants to see you at home now." Kuya Arkin said.
Hindi na ako magtataka Kung natuntun Niya ako dito. Dad always have ways to know Kung saan kami nag punta ni ate.
"I want to stay here for a while kuya Arkin." I said at him na hindi man Lang siya binalingan ng tingin.
"But sir Stefan wants to talk to you right now, ma'am."
Wala akong nagawa kundi ang sumama sa kanya. Bahala na bukas Kung ano ang mangyari.
Pagkarating namin sa bahay.
Nadatnan ko si ate sa sala. Nang makita Niya ako ay dali-dali itomg lumapit sa akin.
"Saan ka galing, Serra? Ok ka Lang ba?" Tanong nito na may pag-alala habang tinitingnan Ang katawan ko kong may galos ba ako o ano pa para siguraduhin na ok Lang talaga ako.
"Si dad at mom?" Tanong ko sa kanya.
"Na sa library. Nag-uusap." Matamlay na Sabi nito.
"Kailan mo pa nalaman Ang about sa kasal ate?" Tanong ko sa kanya.
"I'm sorry, Serra. Hindi ko gusto na itago sa iyo Ito. Kahapon pa akonni dad kina-usap."
"At pumayag ka Naman?" May hinanakit na Sabi ko.
"Hindi ko kayang suwayin Ang magulang natin, Serra." Sabi nito ngalungkot.
"At Ito Ang ayaw Kong maranasan mo. Pag umayaw ako malaki Ang posibilidad na ikaw ang pilitin ni dad."
Napaluha ako sa sinabi ni ate.
"Huwag kang mag-alala. Ok Lang ako at saka mukhang Wala namang gawing masama sa akin Ang Ferit na iyon." Sabi ni ate at nginitian ako.
"Serra, anak." Tawag sa akin ni mom na pababa ngayon papunta sa Amin.
"Saan ka galing?" Tanong nito sa akin ng may pag-alala.
"Nagpahangin Lang po mom."
"We're sorry, about earlier, hija. Hindi ka namin na inform about sa dinner."
"Serra Adelaine follow me at the library." Malamig na Sabi ng isang Tao na nasa taas ngayon ng hagdan at umalis.
Nagpaalam ako kina mom at ate.
Nadatnan ko si dad na nakaupo sa couch.
"We need to talk, young lady"
Umupo ako sa kanyang harapan.
"What's the behavior of yours, earlier?" He asks.
Napayuko Lang ako at Hindi sumagot.
"Kung sumabay ka Lang sa Amin kaninang umaga kumain. Nasabi ko Ito sa iyo." Sabi ni dad.
"Are you mad at me because I arrange marriage your twin with that man?" Asks dad calmly.
Tumingin ako sa kanya at umiyak. Hindi ko alam Ang isasagot ko.
"Mr. Osman will be a big help to our company and I'm securing your sister's future. Alam Kong hindi Ito magandang ideya but your sister also agree with this Kaya tinuloy ko Ang Plano. Kayo nang kapatid mo ang magmamana sa kompanya natin." Sabi ni dad.
"Alam kong hindi mo gusto Ang set up na Ito Kaya sa ate mo na Lang.... Serra, noon pa man Alam niyo nang mag kambal na dadating Ang panahong ito kaya Sana intindihin mo na lang ang mga pangyayari." Sabi ni dad.
Tumayo Ito at lumipat ng upo sa aking tabi.
"Napansin ko kanina na parang may problema ka. Ano iyon? You can share it with dad, anak." Mahinahong sabi nito
Niyakap ko si dad at humikbi ulit. Akala ko pagalitan Niya ako. Ang bigat-bigat ng aking naramdaman ngayon. Paano ko Ito nagawa sa pamilya Ko.
"I'm sorry dad, I'm sorry." Pahihihingi ko ng tawad sa kanya habang nakayakap ng mahigpit.
"Shhhhhh, it's ok baby just cry. Daddy is here."
Dad caresses my back Ang kiss my hair.
Nang tumahan na ako kumalas ako sa yakap.
"I think I need to rest, dad. "
"Are you ok, now?"
Tumango ako sa kanya.
"Tomorrow I will call our doctor to check on you."
"No need, dad. Stress 'to siguro need ko lang ng pahinga."
"Are you, sure?" Panigurado nito sa akin.
Tumango ako sa kanya ulit at lumabas.
Dumiritso ako sa aking silid at humiga ng Kama.
Sana.... Sana bukas makahanap ako ng sulosyon sa problema Kong Ito.