Unicode
taehyungနှင့်jiminတို့ ကျောပိုးအိပ်လေးကိုယ်စီလွယ်ရင်း သူတို့စာသန်ခန်လေးရှိရာသို့ ရယ်မောပျော်ရွှင်စွာဝင်လာခဲ့ကြသည်။ taehyung၏ လက်ချောင်းရှည်ရှည်သွယ်သွယ်လေးတွေကို jiminရဲ့ချစ်စရာလက်ချောင်းဖောင်းဖောင်းတိုတိုလေးတွေဖြင့် ဆုတ်ကိုင်ထားပြီး... ထိုဆုပ်ကိုင်ထားတဲ့လက်လေးတွေကိုလှုပ်ရမ်း၍ဝင်လာကြပုံက သူတို့သူငယ်ချင်လေးနှစ်ယောက်မည်မျှချစ်ကြကြောင်းကို မြင်သူတိုင်းသိနိုင်သည်။
taehyungမှာjiminလက်ကိုကိုင်၍ စနောက်ပြီးမိမိတို့ထိုင်ရာဆီ လျှောက်နေချိန်တစ်စုံတစ်ယောက်စိုက်ကြည့်နေသလိုခံစားရတာကြောင့် အတန်းကိုပတ်လည်တစ်ချက်ကြည့်လိုက်သည်။
ထိုအခါအတန်း၏ နောက်ဆုံးခုံတွင် တစ်ယောက်တည်းထိုင်၍သူတို့ကို မျက်လုံးဝိုင်းကြီးတွေစိုက်ကြည့်နေတဲ့ ကောင်လေးတစ်ယောက်။
ဘာလဲ... ကျောင်းသားသစ်လား။
"ဘာလဲထယ်ထယ်..."
minieကသူကြည့်ရာကို လိုက်ကြည့်ပြီးမေးလာသည်ကြောင့်ခေါင်းခါမိသည်။
"ဟင့်အင်း ဘာမှမဟုတ်ပါဘူး။ ထိုင်ရအောင်minie"
သူတို့ထိုင်ရာမှာဝင်ထိုင်လိုက်ပြီး ခဏအကြာအတန်းပိုင်ဆရာမဝင်လာသည်။
ထို့နောက်ကျောင်းသားသစ်ရောက်ကြောင်းနှင့် ချစ်ချစ်ခင်ခင်နေကြဖို့ပြောလာခဲ့ပြီး နာမည်ပါတစ်ခါတည်းမိတ်ဆက်ခဲ့တာကြောင့် ထိုမျက်လုံးဝိုင်းဝိုင်းနှင့်ကောင်လေးနှာမည်ကို Jeon Jungkookမှန်းသိရသည်။
အတန်းပိုင်ဆရာမပြန်ထွက်သွားတော့ဘာသာသင်ဆရာမတွေက ကိုယ်စီသက်ဆိုင်ရာဘာသာများအားလာသင်ကြသည်။ ဆရာမတွေစာနေတုန်း taehyungလေးစိတ်ဝင်စားစွာဖြင့် နောက်မှ မျက်လုံးဝိုင်းလေးဆီလှည့်ကြည့်နေမိသည်။
သူလှည့်ကြည့်လိုက်တိုင်း ဆရာမသင်နေတာကိုဂရုစိုက်မစိုက်ပဲ စာအုပ်တစ်အုပ်နှင့်ဘာတွေခြစ်နေသည်မသိ။
နောက်ဆုံးမုန့်စားဆင်းချိန်ရောက်တော့ မနေနိုင်စွာထိုကောင်လေးဆီသွားမိတော့သည်။
သူသွားတိုင်းအမြဲလိုပါတဲ့ minieလည်းဘေးနားတွင်ပါလာခဲ့သည်။
"Hi Jeon Jungkook"
မုန့်စားဆင်းချိန်ခုံပေါ်မှောက်အိပ်နေသော ထိုကောင်လေးကိုtaehyungလေးနူတ်ဆက်လိုက်သည်။ taehyungအသံကြောင့် ခေါင်းထောင်လာကာ မျက်လုံးဝိုင်းကြီးတွေနဲ့စိုက်ကြည့်လာလျှင် taehyungဟီးခနဲ့ သွားတွေဖြဲကာရယ်ပြပြီး မျက်နှာချိုးသွင်းလိုက်သည်။
"ငါကKim Taehyungပါ။ သူကPark Jimin"
ထိုကောင်လေးက ဘာစကားမှပြန်မပြောပဲသူတို့နှစ်ယောက်ကိုသာ ကြည့်မြဲကြည့်နေခဲ့သည်။ taehyungမှာလည်း သူတို့နူတ်ဆက်သည်ကိုပင် ပြန်နှုတ်မဆက်သောကောင်းလေးကြောင့် ဘာလုပ်ရမှန်းမသိရဖြစ်သည်။
"ငါတို့က လူကောင်းတွေပါ"
ဤသည်မှာတော့ jiminပြောလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။ မူလတန်းနောက်ဆုံးနှစ်ကျောင်းသားလေးက ကိုယ့်ကိုယ်လူကောင်းဟု အာမခံပြောနေသည်မှာ ရယ်စရာလည်းကောင်းပြီး တစ်ဖက်တွင်ချစ်စရာလည်းကောင်းနေသည်။
"အဟမ်း! ငါတို့ကိုဘာလို့စကားပြန်မပြောတာလဲဂျောင်ကု ။ မင်းကအခုကျောင်းမှာသူငယ်ချင်းမရှိသေးဘူးမလား ... ငါတို့ကမင်းနဲ့ခင်ချင်လို့ပါ။ ငါတို့နဲ့သူငယ်ချင်းလုပ်မယ်မလားဟင်"
ထိုအခါ မျက်လုံးဝိုင်းတွေကအရင်ကလိုစူးရဲမနေတော့ပဲ taehyungကိုအမျိုးအမည်တတ်ရန်မရသောအကြည့်တို့ဖြင့်ကြည့်လာသည်။
taehyungကအခြေအနေကောင်းလာပုံကို အခွင့်ကောင်းယူကာ လက်လေးတစ်ဖက်အားjungkookရှေ့သို့ကမ်းပေးလာ၏။
"နော်... ငါတို့သူငယ်ချင်းလုပ်ကြရအောင်ပါဂျွန်"
ပြုံးပြုံးလေးနေ၍ ပြောလာသော taehyungစကားသံအဆုံးမှာတော့ jungkookရဲ့လက်လေးသည်လည်းtaehyung၏ လက်လေးအားပြန်လည်ဆုပ်ကိုင်လိုက်တော့သည်။
"အင်း..."
ထိုအချိန်မျက်လုံးလှလှလေးများပျောက်အောင်၊ ပါးဖောင်းဖောင်းလေးတွေမို့တက်လာအောင်အထိ အလှဆုံးပြုံးနေသောကောင်လေးနှင့် ထိုအပြုံးလှလှလေးကိုမျက်တောင်မခတ်ငေးကြည့်နေသောကောင်လေးတစ်ယာက်သည် မူလတန်းနောက်ဆုံးနှစ်စာသင်ခန်းတွင် ရှိနေခဲ့လေသည်။
Purple Dream
ငယ်ငယ်က သူငယ်ချင်းလုပ်အောင်ဆိုပြီး ငါ့ကိုလက်ကမ်းပေးခဲ့တဲ့ လက်တစ်ဖက်အတွက်ကျေးဇူးတင်ပါယောင်း....
ငါနေရာအသစ်မှာဝမ်းနည်းကြောက်ရွံ့စိတ်နဲ့ တုန်လှုပ်နေခဲ့တဲ့အချိန် ငါ့ကိုနွေးထွေးတဲ့အပြုံးနဲ့ သူငယ်ချင်းအဖြစ်ကြိုဆိုခဲ့ပေးလို့ကျေးဇူးတင်ပါတယ်....
မင်းတော့သိမယ်မထင်ဘူးယောင်း....
ငါရဲ့ကြောက်ရွံ့ဝမ်းနည်းနေတဲ့စိတ်က အပြုံးကြီးကြီးပြုံးပြီးစာသင်ခန်းထဲဝင်လာတဲ့ မင်းကိုတွေ့လိုက်ရတဲ့အချိန်မှာ နွေးထွေးသွားသလိုခံစားရစေခဲ့ရတယ်။
မင်းအပြုံးတွေက ငါ့အတွက်တော့နေရောင်ခြည်တွေလိုနွေးတယ်...။
ဘာကြောင့်နွေးလဲလို့တော့ ငါတစ်ခါမှအဖြေမရှာခဲ့ဘူး။ ငါကတစ်ကယ် တုံးခဲ့တဲ့ကောင်ပဲယောင်း....
ငါ မင်းတို့ကျောင်းကိုပထမဆုံးတက်လာခဲ့တဲ့နေ့က ငါ့မာမီနိုင်ငံခြားကို ငါ့ဒေဒီမဟုတ်တဲ့တစ်ခြားအမျိုးသားတစ်ယောက်နှင့်အပြီးထွက်သွားတဲ့နေ့လေ....။ ငါ့ကိုနောက်ဆုံးအကြိမ်ကျောင်းလိုက်ပို့ခဲ့ပြီး ထွက်သွားခဲ့တာ...
အဲနေ့ကငါအရမ်းဝမ်းနည်းနေခဲ့တာ....
ဒါပေမဲ့ အဲဒီအရွယ်လေးနဲ့ ငါကအဆင်ပြေနေသလိုကောင်းကောင်းဟန်ဆောင်နေခဲ့ရတယ်။ငါငိုရင်လည်း အရင်လိုချော့ပေးမဲ့မာမီမှမရှိတော့တာလေ....
ငါ့ဒေဒီဆိုတာလည်း ညနက်ရင်တောင်အိမ်ပြန်ရောက်ချင်မှရောက်တဲ့သူမလား...။
မငိုဖို့ ငါကြိုးစားခဲ့ရတယ်။
အဲလိုကြိုးစားရင်း အချိန်တွေကြာလာတော့ငါမငိုတတ်တော့ဘူး။
ဝမ်းနည်းရင်လည်း ငိုရမဲ့အစားပေါက်ကွဲပစ်တတ်လာတယ်။ နာကျင်နေလည်း ပေါက်ကွဲပစ်လိုက်တတ်တာပဲ။
ငိုရမဲ့အစား ပေါင်ကွဲခြင်းကိုပဲငါအမြဲရွေးချယ်ခဲ့တယ်။ ငါမငိုတော့ဘူး။
ငါမငိုတတ်တော့ဘူးယောင်း။
ငါ့မှာမျက်ရည်တွေလည်း မရှိတော့ဘူးလို့ထင်ခဲ့တယ်။ ဒါပေမဲ့ မဟုတ်ခဲ့ဘူး။
ငါမင်းကို မထင်မှတ်ပဲကျူးလွန်းလိုက်မိတဲ့အချိန်မှာတုန်းက ငါယူကြုံးမရဖြစ်ပြီးငါမျက်ရည်ကျခဲ့တယ်...
တစ်ကယ်တော့ ငါအဲလိုမဖြစ်စေချင်ခဲ့တာ ငါ့စိတ်ရင်းအမှန်ပါယောင်းရယ်.... ငါမင်းအပေါ်ကျူးလွန်လိုက်မိပြီဆိုတာသိတဲ့အချိန်တုန်းက ငါတစ်ကိုယ်လုံးမီးလောင်မြိုင်နေသလိုပဲ ပူလောင်ပြီးခြောက်ခြားထိန့်လန့်ခဲ့ရတယ်။ မင်းကိုမျက်နှာချင်းဆိုင်ဖို့တောင် မဝံရဲတော့တဲ့အထိပါပဲယောင်းရယ်....
ပြန်စဉ်းစားကြည့်တော့ ငါဆိုတဲ့jeon jungkookကမင်းပေါ်တစ်လျှောက်လုံးအမှားတွေပဲ ဆက်တိုက်ကျူးလွန်နေခဲ့မိတာပဲ။
မင်းငါ့အပေါ် ခံစားချက်တွေရှိနေမှန်းသိရနဲ့တောင် မင်းကိုနာကျင်အောင်ငါလုပ်ခဲ့မိတာအများကြီးပဲ။
အချစ်ဆိုတဲ့အရာကို တစ်ဖတ်သတ်သတ်မှတ်ချက်တွေနဲ့ အယူသီးစွာလက်စွဲဆုတ်ကိုင်ထားတဲ့ငါက အချစ်ကိုသေချာနားမလည်ခဲ့ဘူး။
အချစ်ဆိုတာ ငါ့အတွက်တော့အရေးမပါတဲ့စိတ်ပျက်စရာ၊နာကျင်မူတွေပဲပေးတဲ့အရာတစ်ခုအဖြစ်လို့ သတ်မှတ်ခဲ့တယ်။
တစ်လမှာဘယ်နှစ်ယောက်လောက်မှန်းမသိပြောင်းတွဲနေတဲ့ဒေဒီရယ်.... ဒေဒီကြောင့်တိတ်တိတ်ငိုနေခဲ့ရပြီး တစ်ခြားတစ်ယောက်ပြောင်းရွေးသွားတဲ့မာမီရယ်...
ငါကိုယ်တွေ့ တွေ့ခဲ့ရတဲ့ဒေဒီနဲ့မာမီတို့ရဲ့အချစ်က အဲဒါပဲ။
အချစ်ကသိပ်လှပကြောင်းမသိခဲ့ဘူး။
အချစ်ကခွန်အားတွေပေးကြောင်းလည်း ငါမသိခဲ့ဘူး။ အချစ်ကနွေးထွေးမူတွေပေးမှန်းလည်း နားမလည်ခဲ့ဘူး။
ငါ့အချစ်တွေကိုငါကိုယ်တိုင် တလွဲအထင်တွေနှင့် မြှပ်နှံထားခဲ့တာ။
မင်းကငါ့ကို ခရမ်းရောင်လီလီနဲ့တူပါတယ်တဲ့။ ငါက မင်းတွက်အဖိုးတန်မြင့်မြတ်လို့ပါတဲ့လေ။ နောက်ပြီး...လီလီတွေကမတည့်တဲ့တစ်ချို့လူတွေကို အဆိပ်သင့်ထိခိုက်စေတတ်သေးတယ်လို့ မင်းပြောခဲ့သေးတာမလားယောင်း.... ငါက မင်းကိုအဆိပ်သင့်စေတဲ့ခရမ်းရောင်လီလီတစ်ပွင့်ဖြစ်ခဲ့တာပါ။
မင်းကျန်းမာရေးခြူချာမှန်းသိပေမဲ့ မင်းဒီနေ့နေကောင်းရဲ့လားလို့တစ်ခါမှမမေးခဲ့မိဘူး။
နေမကောင်းဖြစ်နေတဲ့မင်းကိုတောင် နေကောင်းလားတစ်ချက်မမေးပဲ ခိုင်းချင်သလိုခိုင်းခဲ့မိတာ....။ မသိလိုက်ခင်မှာပဲ ငါကငါမယုံတဲ့အချစ်ကိုသုံးပြီး မင်းကိုခိုင်းနေခဲ့မိတယ်။ ငါခိုင်းတစ်မျှ မင်းကတော့ငါ့ကိုချစ်လို့အကုန်လုပ်ပေးခဲ့တယ်မလား....
ငါက jiminပြောသလို မင်းအချစ်နှင့်လုံးဝမထိုက်တန်တဲ့ကောင်ပါယောင်းရယ်...
ငါ့ကြောင့် မင်းတစ်ခြားတစ်ယောက်အတင်းထိပါးတာတောင် ခံရတော့မလိုဖြစ်ခဲ့တယ်။ငါရှိနေတဲ့နေရာ၊ ငါခေါ်လာလို့မင်းရောက်လာရတဲ့နေရာမှာ မင်းအဲလိုဖြစ်နေမှန်းတောင် ငါမသိခဲ့ဘူး။ငါဘယ်လောက်တောင် စောက်သုံးမကျလိုက်လဲ။ ငါသိလိုက်တဲ့အချိန်မှာ jiminအဲကောင်ကိုဆွဲထိုးနေခဲ့ပြီ။
မင်းမေ့လဲသွားလို့ jiminဆေးရုံခေါ်သွားနေတဲ့အချိန် မင်းကိုထိပါးခဲ့တဲ့ အဲခွေးလိုကောင်ရဲ့လက်တွေကို တစ်သက်လုံးမလှုပ်ရှားနိုင်အောင် ငါလုပ်ပစ်လိုက်တယ်ယောင်း....
ရယ်စရာကောင်းတာက အဲကောင်ကအဖေက
ဝန်ကြီးတစ်ယောက်ဖြစ်နေတော့ ငါအချုပ်ထဲတစ်ညလောက်နေခဲ့ရပြီး ငါ့အဖေတောင်အတော်ရှင်းခဲ့ရတာပဲ။
ဒါပေမဲ့ ငါအဲလိုလုပ်ခဲ့လဲ အသုံးမှမဝင်တော့တာ။ ငါကြောင့်မင်းထိခိုက်သွားခဲ့ရပြီးပြီယောင်း...။ အဲအမှန်တရားက ဘယ်လောက်ပဲခါးခါး ပြောင်းလဲမရတော့ဘူး။
ဆေးရုံမှာရှိနေတဲ့မင်းကို အရမ်းငါစိတ်ပူခဲ့ရတာ။ ငါကြောင့် ဆိုတဲ့အသိကြောင့် ငါဘယ်လောက်တောင်စိတ်မကောင်းဖြစ်ပြီး သိမ်ငယ်စိတ်ဝင်ခဲ့ရလဲဆိုတာ...ငါကလွဲဘယ်သူမှမသိခဲ့ကြဘူး။ ငါ့ကိုအမြဲနွေးထွေးတဲ့အပြုံးတွေပြုံးပြတတ်မင်းကို ငါအရမ်းစိတ်ပူနေခဲ့တာပါ။ အဲလိုအချိန်မှာ ထိုးနှက်လာတဲ့jiminစကားတွေက ငါ့ကိုရူးမတော့မလိုခြောက်ခြားစေခဲ့တယ်။
မင်းကိုသူချစ်ကြောင်းဖွင့်ပြောမယ်တဲ့။
မင်းရင်ထဲရှိနေတဲ့ ငါ့နေရာကိုသူရဲ့စစ်မှန်တဲ့ချစ်ခြင်းမေတ္တာတွေနဲ့ရအောင်ယူမယ်တဲ့။ jiminရဲ့မင်းအပေါ်ထားတဲ့ခံစားချက်တွေကိုကောင်းကောင်းသိတဲ့ငါက အဲစကားကိုပဲ နေ့ရက်တိုင်းကြားနေရတဲ့အထိ စွဲလန်းကြောက်လန့်ခဲ့ရတယ်။
မင်းငါ့ကို မချစ်တော့မှာကြောက်ခဲ့တယ်။
မင်းကိုနာကျင်မူတွေပဲပေးခဲ့တဲ့ငါ့ကို လျစ်လျူရှူ့မေ့ပစ်လိုက်မှာလည်း အတ္တကြီးစွာနဲ့ပဲငါကြောက်ခဲ့တယ်။
မင်းကိုငါ ဆုံးရှုံးလိုက်မှာကြောက်နေခဲ့တယ်ယောင်း.... မင်းကိုဆုံးရှုံးရမှာ သေမလိုကြောက်နေခဲ့တာတောင် ငါဆိုတဲ့ကောင်က ငါ့ကိုယ်ငါထက်မင်းကိုချစ်နေခဲ့ပြီးမှန်းမသိခဲ့သေးဘူး။ ဘာကြောင့်ဆုံးရှုံးရမှာကြောက်နေမှန်းလည်း အဖြေမရှာနိုင်ခဲ့ဘူး။ ငါဘယ်လောက်တောင် အသုံးမကျလိုက်လဲ။
သေချာတဲ့အဖြေရဖို့ ကြိုးစားခဲ့ရမဲ့အစား အသုံးမကျခဲ့တဲ့ငါက မင်းကိုအတင်းသိမ်းပိုက်ဖို့ပဲကြိုးစားခဲ့တယ်။
မင်းမလိုမတူပဲ မင်းကိုခိုးပြေးခဲ့တယ်။ မင်းချစ်လားမေးတိုင်း စောက်ရူးငါကမသိဘူးဖြေခဲ့တယ်။ ငါကြောင့် ဘယ်လောက်တောင်မှ မင်းနာကျင်နေခဲ့ရမလဲမတွေးခဲ့ဘူးယောင်း.... ငါဘယ်လောက်တောင်တစ်ကိုယ်ကောင်းဆန်အတ္တကြီးလိုက်လဲ။
ခွင့်လွှတ်မရနိုင်တဲ့အမှားတွေဆက်တိုက်လုပ်ခဲ့တဲ့ ငါ့ကိုမင်းအပြစ်မတင်ခဲ့ရင်တောင် ကံကြမ္မာကကြီးကလှလှကြီးအပစ်ပေးလာခဲ့တယ်။ မင်းကိုအတင်းခိုးယူခဲ့တဲ့ငါက မင်းရဲ့အမြတ်တနိုးဂရုစိုက်မူတွေကြား ရှက်ပြီးမျက်နှာမပြဝံ့ဖြစ်ပြီး အားနာလာခဲ့ရတယ်။
ဘယ်လောက်တောင်လဲဆို တစ်အိမ်ထဲနေတဲ့မင်းကိုအတွေ့မခံဝံ့တဲ့အထိ...
မျက်လုံးတွေကို မကြည့်ရဲတော့တဲ့အထိ...။
ငါ့အပြစ်တွေကကြီးလွန်းလို့ထင်တယ်ယောင်းရယ်.... ကံကြမ္မာကငါ့ကိုအဲလောက်နဲ့အပြစ်ပေးတာမရပ်ခဲ့ဘူး။ ငါမင်းရဲ့ အသွေးအသားတွေကိုရယူမိအောင်ထပြီး ဖန်တီးခဲ့ပြန်တယ်။
ငါ...ငါအဲအချိန်တုန်းကဘယ်လိုရတည်ရမှန်းတောင်မသိတော့ဘူး။ ငါ့နှလုံးတစ်ချက်ခုန်တိုင်း ထိန့်လန့်စိတ်က ငါ့ကိုမင်းရှေ့နေစရာမရှိအောင်ကြောက်ရွံ့စေခဲ့တယ်။
ငါသွေးပျက်မတတ်ကြောက်လန့်ပြီး တောင်းပန်တော့ "ငါတို့ကလက်ထပ်ထားကြတာပဲ ငါနားလည်ပါတယ်" ဆိုတဲ့စကားနဲ့နားလည်ပေးပြန်တယ်။
မင်းအဲလိုနားလည်ပေးတာက မင်းကိုအလိုမတူပဲခိုးယူခဲ့မိတဲ့ငါ့ကို လှလှကြီးထိုးနှက်ပစ်လိုက်သလိုပဲယောင်း...
အဲဒါကြောင့်ငါထပ်ပြီး တစ်ကိုယ်ကောင်းဆန်တဲ့လမ်းကိုရွေးဖို့လုပ်ခဲ့တယ်။
မင်းမျက်ရည်တွေနဲ့ မထားခဲ့ဖို့တောင်းပန်နေတာတောင်၊ မင်းအနားအမြဲရှိနေပေးဖို့တောင်းဆိုနေတာတောင် မင်းအပေါ်အပြစ်တွေများလွန်းတဲ့ငါက အဲလိုလုပ်ဖို့သတ္တိမရှိခဲ့ဘူး။ ငါမင်းအပေါ်အဆုံးအထိ ရက်စက်ပြီးထွက်သွားခဲ့တယ်။
ဒါပေမဲ့ ငါမင်းအနားကထွက်လာခဲ့တာက ငါသတ္တိမရှိတော့လို့လည်းပါသလို မင်းအတွက်လည်းပါတယ်လို့ငါပြောရင်မင်းယုံမှာလားယောင်း.... ငါကြောင့်မင်းကို မနာကျင်စေချင်တော့တာလည်း ငါထွက်သွားခဲ့တဲ့အကြောင်းရဲ့ အချက်တစ်ခုပါပဲ။
ငါမင်းအနားမှာရှိနေရင် မင်းကိုထပ်ပြီးနာကျင်ရအောင်လုပ်မိမှာကိုငါကြောက်ခဲ့တာ။ ငါမရှိရင် မင်းပိုပြီးအဆင်ပြေမယ်လို့ထင်ခဲ့တာကြောင့်ပဲယောင်း...
ဘာလို့ထင်လဲဆိုတော့ မင်းကိုအသေးစိတ်ဂရုစိုက်ပြီး ချစ်ပေးမဲ့jiminရှိနေခဲ့လို့ငါစိတ်ချပြီး ထားခဲ့တာပါယောင်းရယ်...
ငါ့အနားမှာမင်းရှိနေတာထက် jiminအနားမှာရှိနေတာက ပိုကောင်းမယ်ထင်ခဲ့လို့ပါ.....။
မင်းအနားက ထွက်လာခဲ့ပြီးမှငါတစ်ဖြည်းဖြည်းသိလာခဲ့ရတယ်။ ငါ
...မင်းမရှိပဲမနေနိုင်ဘူးဆိုတာပဲ။ မင်းအရိပ်အငွေ့တွေမရှိပဲ ရှင်သန်ရတာအရမ်းနာကျင်ရတယ်ဆိုတာ ငါသိလာခဲ့တယ်။
မင်းကိုထားခဲ့ရမဲ့လမ်းကိုရွေးမဲ့အစား jiminလိုချစ်တတ်အောင်ငါလုပ်ခဲ့ရမှာ။
မင်းကိုငါ့ကြောင့် ထပ်ပြီးနာကျင်ရမှာကြောက်နေမဲ့အစား မင်းမနာကျင်ရအောင်ကြိုးစားချစ်ပေးခဲ့သင့်တာ။
အဲဒါတွေက မင်းအနားကထွက်လာပြီးမှငါသိခဲ့ရတာတွေပဲ။ အဲဒါအပြင် ငါ့အပြစ်တွေအတွက်ငါ့ကိုအပြစ်ပေးသွားတာ ကံကြမ္မာမဟုတ်ပဲ မင်းကိုသိပ်မြတ်နိုးပြီးချစ်နေမိတဲ့ ငါအချစ်တွေမှန်းလည်းငါသိခဲ့ရတယ်။
ဒါပေမဲ့... ငါနောက်ကျခဲ့ပါပြီ။
ငါ့အချစ်တွေကို ငါအတည်ပြုနိုင်တဲ့အခါအရာရာဟာ ဖမ်းဆုတ်လို့မရအောင်နောက်ကျသွားခဲ့ပြီ... မင်းပြိုင်လဲနေတဲ့အချိန်တွေမှာ ငါမင်းကိုထားရစ်ခဲ့မိပြီ.....
မင်းအတွက်နွေးထွေးစွာပွေ့ဖက်မူ လိုအပ်နေတဲ့အချိန်မှာငါမင်းအနားမှာမရှိတော့ဘူး။ မင်းအင်အားလိုနေတဲ့အချိန်မှာ ငါမင်းကိုလျစ်လျူရူ့ထားခဲ့ပြီး အဝေးတစ်နေရာရောက်နေခဲ့ပြီ။
ငါမင်းဆီနောင်တတွေပြန်လာခဲ့ခြင်းက အနောက်ကျကြီးနောက်ကျခဲ့ပြီယောင်း...
မင်းကိုအင်အားပေးပြီး နွေးထွေးစွာပွေ့ဖက်ပေးမဲ့ရင်ခွင်တစ်ခုက ရှိနှင့်နေခဲ့ပြီ။ မင်းအခက်အခဲတွေကို ဖြေရှင်းပေးမဲ့လက်တစ်စုံရှိနှင့်နေခဲ့ပြီ။ အမှန်တော့ အရာအားလုံးဟာ ငါအသုံးမကျခဲ့လို့ဖြစ်ခဲ့တာချည်းပဲ။
ငါ့ကိုယ်ငါအပြစ်တင် ဒေါသထွက်ရုံကလွဲပြီးငါဘာမှမတတ်နိုင်ခဲ့ဘူး။
ငါ့ကိုမလိုအပ်တော့တဲ့မင်းအနားမှာ မင်းကိုဂရုစိုက်ပေးဖို့အတွက်ဆိုပြီး ဘန်ဘန်ကိုထားခဲ့တယ်။ မင်းသိရင်ငါ့ကိုလှောင်ရယ်လောက်တယ်မလားယောင်း....
ထားတုန်းကထားခဲ့ပြီး အခုမှအရေးမပါတာတွေလုပ်နေလို့လေ။
ဒါပေမဲ့ ငါဘယ်လိုလုပ်ရမလဲယောင်းရယ်...
အခုချိန်မှာ ငါလုပ်ပေးနိုင်တာကမင်းအတွက်သေးသေးလေးပဲဖြစ်ဖြစ်အသုံးဝင်ရင်ကျေနပ်ပါတယ်....
မင်းအနားကိုဘန်ဘန့်ကိုပို့ပေးခဲ့တဲ့နောက်မှမင်းအကြောင်းတွေကို ဘန်ဘန့်ဆီကကြားခဲ့ရတယ်။ မင်းမှာနှလုံးရောဂါ ရှိနေပြီတဲ့။
ငါ့ကြောင့်... ငါကြောင့်မင်းဘယ်လောက်တောင်နာကျင်ခဲ့ရလဲဆိုတဲ့အဖြေပေါ့ယောင်းရယ်...သိရချင်း ငါ့နှလုံးသားတစ်ခုလုံးမွမွကြေသွားသလို နာကျင်လိုက်တာ...။
ငါနာကျင်နေရတာက မင်းနာကျင်ခဲ့ရတာတွေစာရင်မပြောပလောက်ဘူးမလား....
မင်းငါ့ကို မလိုအပ်တဲ့အချိန်မှ ငါမင်းအနားမှာအရိပ်လိုရှိနေခဲ့တယ်ယောင်း....
ငါကခွင့်လွှတ်ဖို့မထိုက်တန်တော့မှန်းသိပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ ငါအတ္တကြီးစွာနဲ့ပဲနောက်ကျမှသိခဲ့ရတဲ့ငါ့အချစ်တွေကို မင်းသိအောင်ဖွင့်ပြောချင်ခဲ့တယ်။ အရှက်မရှိနောက်ထပ်တစ်ကြိမ် မင်းရှေ့ပြန်လာဖို့ကြိုးစားခဲ့တယ်...
ပထမဆုံးမင်းရှေ့ရုပ်လုံးထွက်ပြမိတုန်းက မင်းငိုပြီးထွက်ပြေးသွားခဲ့တယ်....
မင်းမွေးနေ့ မှာပေါ့....
ငါမင်းကိုလိုက်လာချင်ခဲ့ပေမဲ့ မင်းအဆင်မပြေမှာစိုးလို့ မလိုက်လာခဲ့ရဘူး။
ဒုတိယအကြိမ် မင်းရှေ့လာမိတဲ့အခိုက်ကအဝါရောင်လီလီတွေရှေ့မှာ။
အဝါရောင်လီလီတွေက ကျေးဇူးတင်ခြင်းနှင့်ပျော်ရွှင်ခြင်းကိုကိုယ်စားပြုတယ်တဲ့။
ပန်းတွေကိုစိတ်မဝင်စားခဲ့တဲ့ငါက မင်းကိုချစ်မိနေပြီမှန်းသိတော့မင်းချစ်သလိုပန်းတွေကိုလည်းချစ်တတ်ခဲ့တယ်။
ပန်းတွေရဲ့အကြောင်းတွေကိုပါ ငါသေချာသိခဲ့ပြီယောင်း...။ ပန်းတွေကြောင်းကိုမင်းနဲ့အတူနွေးဆွေးခွင့်ရခဲ့ရင် ဘယ်လောက်တောင်မှကောင်းလိုက်မလဲ။ ဒါပေမဲ့ အခုငါ့မှာ....ငါ့မှာအဲလို မျော်လင့်ချက်လေးတောင်ထားခွင့်မရှိတော့ဘူး။
ပထမဆုံးငါ့ကိုတွေ့တုန်းက ငိုပြီးထွက်ပြေးသွားတဲ့မင်းက ဒုတိယအကြိမ်တွေ့တုန်းကတော့ပြတ်သားပြီးသန်မာလိုက်တာ...
မျက်ဝန်းတွေကလည်းအေးစက်ပြီးတည်ငြိမ်နေလိုက်တာယောင်းရယ်....
မင်းမခွင့်လွှတ်နိုင်မှန်းသိရဲ့နဲ့ တောင်းပန်စကားဆိုတော့ ပြန်တုံ့ပြန်လာတဲ့မင်းစကားတွေက သိပ်ထိမိတာပဲယောင်း...
ငါ့နှလုံးသားကိုဓားချွန်တွေနဲ့အချက်ပေါင်းများစွာ ထိုးစိုက်လိုက်သလိုပဲ။
မင်းနာကျင်ခဲ့ရတုန်းကမသိခဲ့ကောင်က အဲကျမှနာရကောင်းမှန်းသိနေလိုက်တာ။
သေမတတ်ပဲ။ အဟက်...ရယ်စရာကောင်းစွာနဲ့မျက်ရည်ပါကျလိုက်သေးတယ်။
ငါမင်းကိုချစ်ကြောင်းဖွင့်ပြောချင်ခဲ့ပေမဲ့ "မင်းကခွင့်လွှတ်ဖို့မထိုက်တန်သလို အဲစကားပြောဖို့လည်းမထိုက်တန်ဘူး"ဆိုတဲ့ မင်းစကားမှာငါထပ်ပြီးအတ္တကြီးမိပြန်ပြီမှန်းသိခဲ့တယ်.... ငါကတစ်ကယ်အဲစကားပြောဖို့မထိုက်တန်တဲ့ကောင်ပါယောင်း...
ငါ့ကိုခွင့်မလွှတ်ပါနဲ့.... ချစ်ကြောင်းလည်းပြောခွင့်မပေးပါနဲ့။
ငါသိမ်းထားပါ့မယ်။ နာကျင်ကျင်နဲ့အဲစကားကို ငါ့နောက်ဆုံးထွက်သက်အထိသိမ်းထားပါ့မယ်ယောင်း....
ဒါပေမဲ့ ချစ်ကြောင်းဖွင့်ပြောခွင့်မရှိတော့ရင်တောင် မင်းအနားမှာအရိပ်တစ်ခုလိုပဲငါရှိနေခွင့်ရှိသေးတယ်မလားယောင်း...
မင်းကို တိတ်တိတ်လေးပဲဖြစ်ဖြစ်ဂရုစိုက်ခွင့်ရချင်ခဲ့တာပါ။
ငါမသိခဲ့ဘူး။ ငါမင်းအနားမှာအရိပ်လိုရှိနေတာက မင်းကိုအရမ်းနာကျင်စေမှန်း။
အဲနေ့... မင်းEnn Hanaနဲ့သွားတွေ့ပြီးပြန်လာတဲ့နေ့။ အဲနေ့ကအသိစိတ်တောင် ကောင်းကောင်းမကပ်တဲ့မင်းကို ငါစိတ်ပူလွန်ပြီးမင်းရှေ့ရောက်လာခဲ့မိပြန်တယ်။
အဲနေ့မှ ငါသိခဲ့တာ... မင်းအနားမှာငါရှိနေတာကမင်းကို အရမ်းနာကျင်စေတယ်လို့....မင်းကိုယ်တိုင်ထုတ်ပြောတော့မှ ငါနာနာကျင်ကျင်သိခဲ့ရတာ....။
နောက်ပြီးမင်းပြောခဲ့တယ်မလား...
" ဘယ်တုန်းကမှ ငါ့ဘဝမှမရှိခဲ့သလိုမျိုးထာဝရပျောက်ကွယ်ပေးပါ"လို့။
အဲစကားကြားတုန်းက ငါ့ကမ္ဘာကြီးရပ်တန့်သွားသလိုပဲ။ငါ့ခန္ဒာက သမုဒ္ဒရာရဲ့ဟိုး... အနက်ဆုံးမှာပျောက်ဆုံးသွားသလိုပဲ။ ငါ့ကိုယ်ငါတောင် ကမ္ဘာကြီးထဲရှိနေသေးလား ငါသေချာမသိတော့ဘူး။
ငါ့ရဲ့တည်ရှိမူကို ငါကိုယ်တိုင်တောင်မသိတော့တဲ့အချိန်ပဲ။ ခန္ဒာကိုယ်ထဲကသွေးကြောမျှင်တွေတစ်မျှင်တိုင်းကို အဆိပ်အပ်တွေထိုးစိုက်နေသလိုကိုနာကျင်ရတယ်။
မင်းရဲ့အဲဒီစကားကိုပဲ ထပ်တစ်လဲလဲကြားပြီးအမှောင်ချထားတဲ့အခန်းမှာ ပြိုလဲနေခဲ့တယ်။
ဒါပေမဲ့ သုံးရက်လောက်ပါပဲ။
အဲသုံးရက်လောက်ပဲ ငါ့ကိုငါနာကျင်ပြိုလဲခွင့်ပေးခဲ့တယ်။ ဘာလို့လဲဆိုတော့ ငါမှာပြိုင်လဲနေဖို့အချိန်မရှိတော့လို့။
ငါက သေချာပေါက်မင်းအနားကထွက်သွားရတော့မှာလေ။ မင်းပြောသလို မင်းဘဝထဲဘယ်တော့မှမရှိခဲ့သလိုမျိုး....
ထာဝရမင်းအနားက ပျောက်ကွယ်သွားရတော့မှာ။ အဲမတိုင်ခင်ငါမင်းအတွက်လုပ်ပေးနိုင်တာတွေလုပ်ပေးခဲ့အုံးရမယ်မလား။ ငါ့မှာအချိန်မရှိတော့ဘူးလေ....
အဲအတွက်ပြိုလဲနေမဲ့အစားမင်းအတွက်အကျိုးရှိတာတွေကိုပဲ ငါလုပ်ခဲ့သင့်တယ်။
ငါ့ကြောင့်မင်းကိုထပ်ပြီးနာကျင်စေခဲ့လို့တောင်ပန်းပါတယ်ယောင်း....
မင်းနာကျင်ရရင်.... ငါမင်းရဲ့အဝေးမှာမရှင်သန်နိုင်ရင်တောင် ငါမင်းနားကငါသေချာပျောက်ထွက်သွားပေးမှာပါ။
ငါ့မှာမင်းကိုအဝေးကတောင်ဂရုစိုက်ခွင့်မရှိတော့ဘူး။ အဝေးကတောင် ငေးကြည့်ခွင့်မရှိတော့ဘူး။ အဲလိုဆိုမှတော့ ငါကမင်းကိုဂရုစိုက်ပေးနိုင်တဲ့သူကိုပဲ ကူညီရမှာပေါ့ယောင်းရယ်.... မင်းအတွက်... မင်းအတွက်... jiminကို အခုဖြစ်နေတဲ့ပြသနာတွေကနေရုန်းထွက်နိုင်အောင်ငါလုပ်ပေးပါ့မယ်။
ဘယ်လောက်ပဲခက်ခဲပါစေ.... ဘယ်လောက်ပဲငွေတွေသုံးရပါစေ။ ငါရအောင်လုပ်ပေးခဲ့ပါ့မယ်။
မင်းjiminနဲ့ဆိုသေချာပေါက် အဆင်ပြေနေမယ်မလားယောင်း....
jiminနဲ့ဆိုသေချာပေါက်ပျော်နေမှာမလား....
မ
င်းအဆင်ပြေနိုင်မယ်၊ ပျောနိုင်မယ်ဆိုငါကျေနပ်ပါတယ်။ ငါ့ထက်တောင်လည်း jiminကမင်းကိုဂရုစိုက်ပေးနိုင်မှာပါ။
မင်းအနားက ထာဝရပျောက်ကွယ်သွားရတော့မယ့်ငါက နှလုံးသားတစ်ခုလုံးစတေးပြီးဆုတောင်းပေးခဲ့မယ်ယောင်း....
ငါနာကျင်စေခဲ့တဲ့... ငါသိပ်ချစ်တဲ့ယောင်း... ငါမရှိတော့တဲ့အချိန်တွေမှာ အမြဲပြုံးနေနိုင်ပါစေ။ မင်းကိုပြုံးအောင်လုပ်ရတဲ့သူက ငါမဟုတ်ခဲ့တာကလွဲလို့ မင်းကိုပြုံးအောင်လုပ်နိုင်မဲ့သူကိုမင်းအနားမှာ ငါထားနိုင်ခဲ့လို့ကျေနပ်ပါတယ်........။
ချစ်တဲ့ယောင်း.... ကျန်ရှိတဲ့ဘဝကိုပျော်ရွှင်စွာပဲဖြတ်သန်းရပါစေ....
Purple Dream
Updated 19.08.2022
Sakawar
Thank you votes and comments.
ဒီအပိုင်းဖတ်ပြီး ဘယ်လိုခံစားရလဲပြောခဲ့လို့ရမလားငယ်လေးတို့။
Zawgyi
taehyungႏွင့္jiminတို႔ ေက်ာပိုးအိပ္ေလးကိုယ္စီလြယ္ရင္း သူတို႔စာသန္ခန္ေလးရွိရာသို႔ ရယ္ေမာေပ်ာ္႐ႊင္စြာဝင္လာခဲ့ၾကသည္။ taehyung၏ လက္ေခ်ာင္းရွည္ရွည္သြယ္သြယ္ေလးေတြကို jiminရဲ႕ခ်စ္စရာလက္ေခ်ာင္းေဖာင္းေဖာင္းတိုတိုေလးေတြျဖင့္ ဆုတ္ကိုင္ထားၿပီး... ထိုဆုပ္ကိုင္ထားတဲ့လက္ေလးေတြကိုလႈပ္ရမ္း၍ဝင္လာၾကပုံက သူတို႔သူငယ္ခ်င္ေလးႏွစ္ေယာက္မည္မွ်ခ်စ္ၾကေၾကာင္းကို ျမင္သူတိုင္းသိနိုင္သည္။
taehyungမြာjiminလက္ကိုကိုင္၍ စေနာက္ၿပီးမိမိတို႔ထိုင္ရာဆီ ေလွ်ာက္ေနခ်ိန္တစ္စုံတစ္ေယာက္စိုက္ၾကည့္ေနသလိုခံစားရတာေၾကာင့္ အတန္းကိုပတ္လည္တစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္သည္။
ထိုအခါအတန္း၏ ေနာက္ဆုံးခုံတြင္ တစ္ေယာက္တည္းထိုင္၍သူတို႔ကို မ်က္လုံးဝိုင္းႀကီးေတြစိုက္ၾကည့္ေနတဲ့ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္။
ဘာလဲ... ေက်ာင္းသားသစ္လား။
"ဘာလဲထယ္ထယ္..."
minieကသူၾကည့္ရာကို လိုက္ၾကည့္ၿပီးေမးလာသည္ေၾကာင့္ေခါင္းခါမိသည္။
"ဟင့္အင္း ဘာမွမဟုတ္ပါဘူး။ ထိုင္ရေအာင္minie"
သူတို႔ထိုင္ရာမွာဝင္ထိုင္လိုက္ၿပီး ခဏအၾကာအတန္းပိုင္ဆရာမဝင္လာသည္။
ထို႔ေနာက္ေက်ာင္းသားသစ္ေရာက္ေၾကာင္းႏွင့္ ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္ေနၾကဖို႔ေျပာလာခဲ့ၿပီး နာမည္ပါတစ္ခါတည္းမိတ္ဆက္ခဲ့တာေၾကာင့္ ထိုမ်က္လုံးဝိုင္းဝိုင္းႏွင့္ေကာင္ေလးႏွာမည္ကို Jeon Jungkookမွန္းသတိရသည္။
အတန္းပိုင္ဆရာမျပန္ထြက္သြားေတာ့ဘာသာသင္ဆရာမေတြက ကိုယ္စီသက္ဆိုင္ရာဘာသာမ်ားအားလာသင္ၾကသည္။ ဆရာမေတြစာေနတုန္း taehyungေလးစိတ္ဝင္စားစြာျဖင့္ ေနာက္မွ မ်က္လုံးဝိုင္းေလးဆီလွည့္ၾကည့္ေနမိသည္။
သူလွည့္ၾကည့္လိုက္တိုင္း ဆရာမသင္ေနတာကိုဂ႐ုစိုက္မစိုက္ပဲ စာအုပ္တစ္အုပ္ႏွင့္ဘာေတြျခစ္ေနသည္မသိ။
ေနာက္ဆုံးမုန႔္စားဆင္းခ်ိန္ေရာက္ေတာ့ မေနနိုင္စြာထိုေကာင္ေလးဆီသြားမိေတာ့သည္။
သူသြားတိုင္းအၿမဲလိုပါတဲ့ minieလည္းေဘးနားတြင္ပါလာခဲ့သည္။
"Hi Jeon Jungkook"
မုန႔္စားဆင္းခ်ိန္ခုံေပၚေမွာက္အိပ္ေနေသာ ထိုေကာင္ေလးကိုtaehyungေလးႏူတ္ဆက္လိုက္သည္။ taehyungအသံေၾကာင့္ ေခါင္းေထာင္လာကာ မ်က္လုံးဝိုင္းႀကီးေတြနဲ႕စိုက္ၾကည့္လာလွ်င္ taehyungဟီးခနဲ႕ သြားေတြၿဖဲကာရယ္ျပၿပီး မ်က္ႏွာခ်ိဳးသြင္းလိုက္သည္။
"ငါကKim Taehyungပါ။ သူကPark Jimin"
ထိုေကာင္ေလးက ဘာစကားမွျပန္မေျပာပဲသူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကိုသာ ၾကည့္ၿမဲၾကည့္ေနခဲ့သည္။ taehyungမွာလည္း သူတို႔ႏူတ္ဆက္သည္ကိုပင္ ျပန္ႏႈတ္မဆက္ေသာေကာင္းေလးေၾကာင့္ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိရျဖစ္သည္။
"ငါတို႔က လူေကာင္းေတြပါ"
ဤသည္မွာေတာ့ jiminေျပာလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။ မူလတန္းေနာက္ဆုံးႏွစ္ေက်ာင္းသားေလးက ကိုယ့္ကိုယ္လူေကာင္းဟု အာမခံေျပာေနသည္မွာ ရယ္စရာလည္းေကာင္းၿပီး တစ္ဖက္တြင္ခ်စ္စရာလည္းေကာင္းေနသည္။
"အဟမ္း! ငါတို႔ကိုဘာလို႔စကားျပန္မေျပာတာလဲေဂ်ာင္ကု ။ မင္းကအခုေက်ာင္းမွာသူငယ္ခ်င္းမရွိေသးဘူးမလား ... ငါတို႔ကမင္းနဲ႕ခင္ခ်င္လို႔ပါ။ ငါတို႔နဲ႕သူငယ္ခ်င္းလုပ္မယ္မလားဟင္"
ထိုအခါ မ်က္လုံးဝိုင္းေတြကအရင္ကလိုစူးရဲမေနေတာ့ပဲ taehyungကိုအမ်ိဳးအမည္တတ္ရန္မရေသာအၾကည့္တို႔ျဖင့္ၾကည့္လာသည္။
taehyungကအေျခအေနေကာင္းလာပုံကို အခြင့္ေကာင္းယူကာ လက္ေလးတစ္ဖက္အားjungkookေရွ႕သို႔ကမ္းေပးလာ၏။
"ေနာ္... ငါတို႔သူငယ္ခ်င္းလုပ္ၾကရေအာင္ပါဂြၽန္"
ၿပဳံးၿပဳံးေလးေန၍ ေျပာလာေသာ taehyungစကားသံအဆုံးမွာေတာ့ jungkookရဲ႕လက္ေလးသည္လည္းtaehyung၏ လက္ေလးအားျပန္လည္ဆုပ္ကိုင္လိုက္ေတာ့သည္။
"အင္း..."
ထိုအခ်ိန္မ်က္လုံးလွလွေလးမ်ားေပ်ာက္ေအာင္၊ ပါးေဖာင္းေဖာင္းေလးေတြမို႔တက္လာေအာင္အထိ အလွဆုံးၿပဳံးေနေသာေကာင္ေလးႏွင့္ ထိုအၿပဳံးလွလွေလးကိုမ်က္ေတာင္မခတ္ေငးၾကည့္ေနေသာေကာင္ေလးတစ္ယာက္သည္ မူလတန္းေနာက္ဆုံးႏွစ္စာသင္ခန္းတြင္ ရွိေနခဲ့ေလသည္။
Purple Dream
ငယ္ငယၠ သူငယ္ခ်င္းလုပ္ေအာင္ဆိုၿပီး ငါ့ကိုလက္ကမ္းေပးခဲ့တဲ့ လက္တစ္ဖက္အတြက္ေက်းဇူးတင္ပါေယာင္း....
ငါေနရာအသစ္မွာဝမ္းနည္းေၾကာက္႐ြံ႕စိတ္နဲ႕ တုန္လႈပ္ေနခဲ့တဲ့အခ်ိန္ ငါ့ကိုႏြေးေထြးတဲ့အၿပဳံးနဲ႕ သူငယ္ခ်င္းအျဖစ္ႀကိဳဆိုခဲ့ေပးလို႔ေက်းဇူးတင္ပါတယ္....
မင္းေတာ့သိမယ္မထင္ဘူးေယာင္း....
ငါရဲ႕ေၾကာက္႐ြံ႕ဝမ္းနည္းေနတဲ့စိတ္က အၿပဳံးႀကီးႀကီးၿပဳံးၿပီးစာသင္ခန္းထဲဝင္လာတဲ့ မင္းကိုေတြ႕လိုက္ရတဲ့အခ်ိန္မွာ ႏြေးေထြးသြားသလိုခံစားရေစခဲ့ရတယ္။
မင္းအၿပဳံးေတြက ငါ့အတြက္ေတာ့ေနေရာင္ျခည္ေတြလိုႏြေးတယ္...။
ဘာေၾကာင့္ႏြေးလဲလို႔ေတာ့ ငါတစ္ခါမွအေျဖမရွာခဲ့ဘူး။ ငါကတစ္ကယ္ တုံးခဲ့တဲ့ေကာင္ပဲေယာင္း....
ငါ မင္းတို႔ေက်ာင္းကိုပထမဆုံးတက္လာခဲ့တဲ့ေန႕က ငါ့မာမီနိုင္ငံျခားကို ငါ့ေဒဒီမဟုတ္တဲ့တစ္ျခားအမ်ိဳးသားတစ္ေယာက္ႏွင့္အၿပီးထြက္သြားတဲ့ေန႕ေလ....။ ငါ့ကိုေနာက္ဆုံးအႀကိမ္ေက်ာင္းလိုက္ပို႔ခဲ့ၿပီး ၾထက္ၾသားခဲ့တာ...
အဲေန႕ကငါအရမ္းဝမ္းနည္းေနခဲ့တာ....
ဒါေပမဲ့ အဲဒီအ႐ြယ္ေလးနဲ႕ ငါကအဆင္ေျပေနသလိုေကာင္းေကာင္းဟန္ေဆာင္ေနခဲ့ရတယ္။ငါငိုရင္လည္း အရင္လိုေခ်ာ့ေပးမဲ့မာမီမွမရွိေတာ့တာေလ....
ငါ့ေဒဒီဆိုတာလည္း ညနက္ရင္ေတာင္အိမ္ျပန္ေရာက္ခ်င္မွေရာက္တဲ့လးမလား...။
မငိုဖို႔ ငါႀကိဳးစားခဲ့ရတယ္။
အဲလိုႀကိဳးစားရင္း အခ်ိန္ေတြၾကာလာေတာ့ငါမငိုတတ္ေတာ့ဘူး။
ဝမ္းနည္းရင္လည္း ငိုရမဲ့အစားေပါက္ကြဲပစ္တတ္လာတယ္။ နာက်င္ေနလည္း ေပါက္ကြဲပစ္လိုက္တတ္တာပဲ။
ငိုရမဲ့အစား ေပါင္ကြဲျခင္းကိုပဲငါအၿမဲေ႐ြးခ်ယ္ခဲ့တယ္။ ငါမငိုေတာ့ဘူး။
ငါမငိုတတ္ေတာ့ဘူးေယာင္း။
ငါ့မွာမ်က္ရည္ေတြလည္း မရွိေတာ့ဘူးလို႔ထင္ခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ မဟုတ္ခဲ့ဘူး။
ငါမင္းကို မထင္မွတ္ပဲက်ဴးလြန္းလိုက္မိတဲ့အခ်ိန္မွာတုန္းက ငါယူႀကဳံးမရျဖစ္ၿပီးငါမ်က္ရည္က်ခဲ့တယ္...
တစ္ကယ္ေတာ့ ငါအဲလိုမျဖစ္ေစခ်င္ခဲ့တာ ငါ့စိတ္ရင္းအမွန္ပါေယာင္းရယ္.... ငါမင္းအေပၚက်ဴးလြန္လိုက္မိၿပီဆိုတာသိတဲ့အခ်ိန္တုန္းက ငါတစ္ကိုယ္လုံးမီးေလာင္ၿမိဳင္ေနသလိုပဲ ပူေလာင္ၿပီးေျခာက္ျခားထိန႔္လန႔္ခဲ့ရတယ္။ မင္းကိုမ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ဖို႔ေတာင္ မဝံရဲေတာ့တဲ့အထိပါပဲေယာင္းရယ္....
ျပန္စဥ္းစားၾကည့္ေတာ့ ငါဆိုတဲ့jeon jungkookကမင္းေပၚတစ္ေလွ်ာက္လုံးအမွားေတြပဲ ဆက္တိုက္က်ဴးလြန္ေနခဲ့မိတာပဲ။
မင္းငါ့အေပၚ ခံစားခ်က္ေတြရွိေနမွန္းသိရနဲ႕ေတာင္ မင္းကိုနာက်င္ေအာင္ငါလုပ္ခဲ့မိတာအမ်ားႀကီးပဲ။
အခ္စ္ဆိုတဲ့အရာကို တစ္ဖတ္သတ္သတ္မွတ္ခ်က္ေတြနဲ႕ အယူသီးစြာလက္စြဲဆုတ္ကိုင္ထားတဲ့ငါက အခ်စ္ကိုေသခ်ာနားမလည္ခဲ့ဘူး။
အခ္စ္ဆိုတာ ငါ့အတြက္ေတာ့အေရးမပါတဲ့စိတ္ပ်က္စရာ၊နာက်င္မူေတြပဲေပးတဲ့အရာတစ္ခုအျဖစ္လို႔ သတ္မွတ္ခဲ့တယ္။
တစ္လမွာဘယ္ႏွစ္ေယာက္ေလာက္ေျပာင္းတြဲေနလဲမသိတဲ့ေဒဒီရယ္.... ေဒဒီေၾကာင့္တိတ္တိတ္ငိုေနခဲ့ရၿပီး တစ္ျခားတစ္ေယာက္ေျပာင္းေ႐ြးသြားတဲ့မာမီရယ္...
ငါကိုယ္ေတြ႕ ေတြ႕ခဲ့ရတဲ့ေဒဒီနဲ႕မာမီတို႔ရဲ႕အခ်စ္က အဲဒါပဲ။
အခ်စ္ကသိပ္လွပေၾကာင္းမသိခဲ့ဘူး။
အခ်စ္ကခြန္အားေတြေပးေၾကာင္းလည္း ငါမသိခဲ့ဘူး။ အခ်စ္ကႏြေးေထြးမူေတြေပးမွန္းလည္း နားမလည္ခဲ့ဘူး။
ငါ့အခ်စ္ေတြကိုငါကိုယ္တိုင္ တလြဲအထင္ေတြႏွင့္ ျမႇပ္ႏွံထားခဲ့တာ။
မင္းကငါ့ကို ခရမ္းေရာင္လီလီနဲ႕တူပါတယ္တဲ့။ ငါက မင္းတြက္အဖိုးတန္ျမင့္ျမတ္လို႔ပါတဲ့ေလ။ ေနာက္ၿပီး...လီလီေတြကမတည့္တဲ့တစ္ခ်ိဳ႕လူေတြကို အဆိပ္သင့္ထိခိုက္ေစတတ္ေသးတယ္လို႔ မင္းေျပာခဲ့ေသးတာမလားေယာင္း.... ငါက မင္းကိုအဆိပ္သင့္ေစတဲ့ခရမ္းေရာင္လီလီတစ္ပြင့္ျဖစ္ခဲ့တာ။
မင္းက်န္းမာေရးျခဴခ်ာမွန္းသိေပမဲ့ မင္းဒီေန႕ေနေကာင္းရဲ႕လားလို႔တစ္ခါမွမေမးခဲ့မိဘူး။
ေနမေကာင္းျဖစ္ေနတဲ့မင္းကိုေတာင္ ေနေကာင္းလားတစ္ခ်က္မေမးပဲ ခိုင္းခ်င္သလိုခိုင္းခဲ့မိတာ....။ မသိလိုက္ခင္မွာပဲ ငါကငါမယုံတဲ့အခ်စ္ကိုသုံးၿပီး မင္းကိုခိုင္းေနခဲ့မိတယ္။ ငါခိုင္းတစ္မွ် မင္းကေတာ့ငါ့ကိုခ်စ္လို႔အကုန္လုပ္ေပးခဲ့တယ္မလား....
ငါက jiminေျပာသလို မင္းအခ်စ္ႏွင့္လုံးဝမထိုက္တန္တဲ့ေကာင္ပါေယာင္းရယ္...
ငါ့ေၾကာင့္ မင္းတစ္ျခားတစ္ေယာက္အတင္းထိပါးတာေတာင္ ခံရေတာ့မလိုျဖစ္ခဲ့တယ္။ငါရွိေနတဲ့ေနရာ၊ ငါေခၚလာလို႔မင္းေရာက္လာရတဲ့ေနရာမွာ မင္းအဲလိုျဖစ္ေနမွန္းေတာင္ ငါမသိခဲ့ဘူး။ငါဘယ္ေလာက္ေတာင္ ေစာက္သုံးမက်လိဳက္လဲ။ ငါသိလိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ jiminအဲေကာင္ကိုဆြဲထိုးေနခဲ့ၿပီ။
မင္းေမ့လဲသြားလို႔ jiminေဆး႐ုံေခၚသြားေနတဲ့အခ်ိန္ မင္းကိုထိပါးခဲ့တဲ့ အဲေခြးလိုေကာင္ရဲ႕လက္ေတြကို တစ္သက္လုံးမလႈပ္ရွားနိုင္ေအာင္ ငါလုပ္ပစ္လိုက္တယ္ေယာင္း....
ရယ္စရာေကာင္းတာက အဲေကာင္ကအေဖက
ဝန္ႀကီးတစ္ေယာက္ျဖစ္ေနေတာ့ ငါအခ်ဳပ္ထဲတစ္ညေလာက္ေနခဲ့ၿပီး ငါ့အေဖေတာင္အေတာ္ရွင္းခဲ့ရတာပဲ။
ဒါေပမဲ့ ငါအဲလိုလုပ္ခဲ့လဲ အသုံးမွမဝင္ေတာ့တာ။ ငါေၾကာင့္မင္းထိခိုက္သြားခဲ့ရၿပီးၿပီေယာင္း...။ အဲအမြႏၱရားက ဘယ္ေလာက္ပဲခါးခါး ေျပာင္းလဲမရေတာ့ဘူး။
ေဆး႐ုံမွာရွိေနတဲ့မင္းကို အရမ္းငါစိတ္ပူခဲ့ရတာ။ ငါေၾကာင့္ ဆိုတဲ့အသိေၾကာင့္ ငါဘယ္ေလာက္ေတာင္စိတ္မေကာင္းျဖစ္ၿပီး သိမ္ငယ္စိတ္ဝင္ခဲ့ရလဲဆိုတာ...ငါကလြဲဘယ္သူမွမသိခဲ့ၾကဘူး။ ငါ့ကိုအၿမဲႏြေးေထြးတဲ့အၿပဳံးေတြၿပဳံးျပတတ္မင္းကို ငါအရမ္းစိတ္ပူေနခဲ့တာပါ။ အဲလိုအခ်ိန္မွာ ထိုးႏွက္လာတဲ့jiminစကားေတြက ငါ့ကို႐ူးမေတာ့မလိုေျခာက္ျခားေစခဲ့တယ္။
မင္းကိုသူခ်စ္ေၾကာင္းဖြင့္ေျပာမယ္တဲ့။
မင္းရင္ထဲရွိေနတဲ့ ငါ့ေနရာကိုသူရဲ႕စစ္မွန္တဲ့ခ်စ္ျခင္းေမတၱာေတြနဲ႕ရေအာင္ယူမယ္တဲ့။ jiminရဲ႕မင္းအေပၚထားတဲ့ခံစားခ်က္ေတြကိုေကာင္းေကာင္းသိတဲ့ငါက အဲစကားကိုပဲ ေန႕ရက္တိုင္းၾကားေနရတဲ့အထိ စြဲလန္းေၾကာက္လန႔္ခဲ့ရတယ္။
မင္းငါ့ကို မခ်စ္ေတာ့မွာေၾကာက္ခဲ့တယ္။
မင္းကိုနာက်င္မူေတြပဲေပးခဲ့တဲ့ငါ့ကို လ်စ္လ်ဴရႉ႕ေမ့ပစ္လိုက္မွာလည္း အတၱႀကီးစြာနဲ႕ပဲငါေၾကာက္ခဲ့တယ္။
မင္းကိုငါ ဆုံးရႈံးလိုက္မွာေၾကာက္ေနခဲ့တယ္ေယာင္း.... မင္းကိုဆုံးရႈံးရမွာ ေသမလိုေၾကာက္ေနခဲ့တာေတာင္ ငါဆိုတဲ့ေကာင္က ငါ့ကိုယ္ငါထက္မင္းကိုခ်စ္ေနခဲ့ၿပီးမွန္းမသိခဲ့ေသးဘူး။ ဘာေၾကာင့္ဆုံးရႈံးရမွာေၾကာက္ေနမွန္းလည္း အေျဖမရွာနိုင္ခဲ့ဘူး။ ငါဘယ္ေလာက္ေတာင္ အသုံးမက်လိဳက္လဲ။
ေသခ်ာတဲ့အေျဖရဖို႔ ႀကိဳးစားခဲ့ရမဲ့အစား အသုံးမက္ခဲ့တဲ့ငါက မင္းကိုအတင္းသိမ္းပိုက္ဖို႔ပဲႀကိဳးစားခဲ့တယ္။
မင္းမလိုမတူပဲ မင္းကိုခိုးေျပးခဲ့တယ္။ မင္းခ်စ္လားေမးတိုင္း ေစာက္႐ူးငါကမသိဘူးေျဖခဲ့တယ္။ ငါေၾကာင့္ ဘယ္ေလာက္ေတာင္မွ မင္းနာက်င္ေနခဲ့ရမလဲမေတြးခဲ့ဘူးေယာင္း.... ငါဘယ္ေလာက္ေတာင္တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္အတၱႀကီးလိုက္လဲ။
ခြင့္လႊတ္မရနိုင္တဲ့အမွားေတြဆက္တိုက္လုပ္ခဲ့တဲ့ ငါ့ကိုမင္းအျပစ္မတင္ခဲ့ရင္ေတာင္ ကံၾကမၼာကႀကီးကလွလွႀကီးအပစ္ေပးလာခဲ့တယ္။ မင္းကိုအတင္းခိုးယူခဲ့တဲ့ငါက မင္းရဲ႕အျမတ္တနိုးဂ႐ုစိုက္မူေတြၾကား ရွက္ၿပီးမ်က္ႏွာမျပဝံ့ျဖစ္ၿပီး အားနာလာခဲ့ရတယ္။
ဘယ္ေလာက္ေတာင္လဲဆို တစ္အိမ္ထဲေနတဲ့မင္းကိုအေတြ႕မခံဝံ့တဲ့အထိ...
မ်က္လုံးေတြကို မၾကည့္ရဲေတာ့တဲ့အထိ...။
ငါ့အျပစ္ေတြကႀကီးလြန္းလို႔ထင္တယ္ေယာင္းရယ္.... ကံၾကမၼာကငါ့ကိုအဲေလာက္နဲ႕အျပစ္ေပးတာမရပ္ခဲ့ဘူး။ ငါမင္းရဲ႕ အေသြးအသားေတြကိုရယူမိေအာင္ထၿပီး ဖန္တီးခဲ့ျပန္တယ္။
ငါ...ငါအဲအခ်ိန္တုန္းကဘယ္လိုရတည္ရမွန္းေတာင္မသိေတာ့ဘူး။ ငါ့ႏွလုံးတစ္ခ်က္ခုန္တိုင္း ထိန႔္လန႔္စိတ္က ငါ့ကိုမင္းေရွ႕ေနစရာမရွိေအာင္ေၾကာက္႐ြံ႕ေစခဲ့တယ္။
ငါေသြးပ်က္မတတ္ေၾကာက္လန႔္ၿပီး ေတာင္းပန္ေတာ့ "ငါတို႔ကလက္ထပ္ထားၾကတာပဲ ငါနားလည္ပါတယ္" ဆိုတဲ့စကားနဲ႕နားလည္ေပးျပန္တယ္။
မင္းအဲလိုနားလည္ေပးတာက မင္းကိုအလိုမတူပဲခိုးယူခဲ့မိတဲ့ငါ့ကို လွလွႀကီးထိုးႏွက္ပစ္လိုက္သလိုပဲေယာင္း...
အဲဒါေၾကာင့္ငါထပ္ၿပီး တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္တဲ့လမ္းကိုေ႐ြးဖို႔လုပ္ခဲ့တယ္။
မင္းမ်က္ရည္ေတြနဲ႕ မထားခဲ့ဖို႔ေတာင္းပန္ေနတာေတာင္၊ မင္းအနားအၿမဲရွိေနေပးဖို႔ေတာင္းဆိုေနတာေတာင္ မင္းအေပၚအျပစ္ေတြမ်ားလြန္းတဲ့ငါက အဲလိုလုပ္ဖို႔သတၱိမရွိခဲ့ဘူး။ ငါမင္းအေပၚအဆုံးအထိရက္စက္ၿပီးထြက္သြားခဲ့တယ္။
ဒါေပမဲ့ ငါမင္းအနားကထြက္လာခဲ့တာက ငါသတၱိမရွိေတာ့လို႔လည္းပါသလို မင္းအတြက္လည္းပါတယ္လို႔ငါေျပာရင္မင္းယုံမွာလားေယာင္း.... ငါေၾကာင့္မင္းကို မနာက်င္ေစခ်င္ေတာ့တာလည္း ငါထြက္သြားခဲ့တဲ့အေၾကာင္းရဲ႕ အခ္ကၱစၡဳပါပဲ။
ငါမင္းအနားမွာရွိေနရင္ မင္းကိုထပ္ၿပီးနာက်င္ရေအာင္လုပ္မိမွာကိုငါေၾကာက္ခဲ့တာ။ ငါမရွိရင္ မင္းပိုၿပီးအဆင္ေျပမယ္လို႔ထင္ခဲ့တာေၾကာင့္ပဲေယာင္း...
ဘာလို႔ထင္လဲဆိုေတာ့ မင္းကိုအေသးစိတ္ဂ႐ုစိုက္ၿပီး ခ်စ္ေပးမဲ့jiminရွိေနခဲ့လို႔ငါစိတ္ခ်ၿပီး ထားခဲ့တာပါေယာင္းရယ္...
ငါ့အနားမွာမင္းရွိေနတာထက္ jiminအနားမွာရွိေနတာက ပိုေကာင္းမယ္ထင္ခဲ့လို႔ပါ.....။
မင္းအနားက ထြက္လာခဲ့ၿပီးမွငါတစ္ျဖည္းျဖည္းသိလာခဲ့ရတယ္။ ငါ
...မင္းမရွိပဲမေနနိုင္ဘူးဆိုတာပဲ။ မင္းအရိပ္အေငြ႕ေတြမရွိပဲ ရွင္သန္ရတာအရမ္းနာက်င္ရတယ္ဆိုတာ ငါသိလာခဲ့တယ္။
မင္းကိုထားခဲ့ရမဲ့လမ္းကိုေ႐ြးမဲ့အစား jiminလိုခ်စ္တတ္ေအာင္ငါလုပ္ခဲ့ရမွာ။
မင္းကိုငါ့ေၾကာင့္ ထပ္ၿပီးနာက်င္ရမွာေၾကာက္ေနမဲ့အစား မင္းမနာက်င္ရေအာင္ႀကိဳးစားခ်စ္ေပးခဲ့သင့္တာ။
အဲဒါေတြက မင္းအနားကထြက္လာၿပီးမွငါသိခဲ့ရတာေတြပဲ။ အဲဒါအျပင္ ငါ့အျပစ္ေတြအတြက္ငါ့ကိုအျပစ္ေပးသြားတာ ကံၾကမၼာမဟုတ္ပဲ မင္းကိုသိပ္ျမတ္နိုးၿပီးခ်စ္ေနမိတဲ့ ငါအခ်စ္ေတြမွန္းလည္းငါသိခဲ့ရတယ္။
ဒါေပမဲ့... ငါေနာက္က်ခဲ့ပါၿပီ။
ငါ့အခ်စ္ေတြကို ငါအတည္ျပဳနိုင္တဲ့အခါအရာရာဟာ ဖမ္းဆုတ္လို႔မရေအာင္ေနာက္က်သြားခဲ့ၿပီ... မင္းၿပိဳင္လဲေနတဲ့အခ်ိန္ေတြမွာ ငါမင္းကိုထားရစ္ခဲ့မိၿပီ.....
မင္းအတြက္ႏြေးေထြးစြာေပြ႕ဖက္မူ လိုအပ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာငါမင္းအနားမွာမရွိေတာ့ဘူး။ မင္းအင္အားလိုေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ငါမင္းကိုလ်စ္လ်ဴ႐ူ႕ထားခဲ့ၿပီး အေဝးတစ္ေနရာေရာက္ေနခဲ့ၿပီ။
ငါမင္းဆီေနာင္တေတြျပန္လာခဲ့ျခင္းက အေနာက္က်ႀကီးေနာက္က်ခဲ့ၿပီေယာင္း...
မင္းကိုအင္အားေပးၿပီး ႏြေးေထြးစြာေပြ႕ဖက္ေပးမဲ့ရင္ခြင္တစ္ခုက ရွိႏွင့္ေနခဲ့ၿပီ။ မင္းအခက္အခဲေတြကို ေျဖရွင္းေပးမဲ့လက္တစ္စုံရွိႏွင့္ေနခဲ့ၿပီ။ အမွန္ေတာ့ အရာအားလုံးဟာ ငါအသုံးမက်ခဲ့လို႔ျဖစ္ခဲ့တာခ်ည္းပဲ။
ငါ့ကိုယ္ငါအျပစ္တင္ ေဒါသထြက္႐ုံကလြဲၿပီးငါဘာမွမတတ္နိုင္ခဲ့ဘူး။
ငါ့ကိုမလိုအပ္ေတာ့တဲ့မင္းအနားမွာ မင္းကိုဂ႐ုစိုက္ေပးဖို႔အတြက္ဆိုၿပီး ဘန္ဘန္ကိုထားခဲ့တယ္။ မင္းသိရင္ငါ့ကိုေလွာင္ရယ္ေလာက္တယ္မလားေယာင္း....
ထားတုန္းကထားခဲ့ၿပီး အခုမွအေရးမပါတာေတြလုပ္ေနလို႔ေလ။
ဒါေပမဲ့ ငါဘယ္လိုလုပ္ရမလဲေယာင္းရယ္...
အခုခ်ိန္မွာ ငါလုပ္ေပးနိုင္တာကမင္းအတြက္ေသးေသးေလးပဲျဖစ္ျဖစ္အသုံးဝင္ရင္ေက်နပ္ပါတယ္....
မင္းအနားကိုဘန္ဘန႔္ကိုပို႔ေပးခဲ့တဲ့ေနာက္မွမင္းအေၾကာင္းေတြကို ဘန္ဘန႔္ဆီကၾကားခဲ့ရတယ္။ မင္းမွာႏွလုံးေရာဂါ ရွိေနၿပီတဲ့။
ငါ့ေၾကာင့္... ငါေၾကာင့္မင္းဘယ္ေလာက္ေတာင္နာက်င္ခဲ့ရလဲဆိုတဲ့အေျဖေပါ့ေယာင္းရယ္...သိရခ်င္း ငါ့ႏွလုံးသားတစ္ခုလုံးမြမြေၾကသြားသလို နာက်င္လိုက္တာ...။
ငါနာက်င္ေနရတာက မင္းနာက်င္ခဲ့ရတာေတြစာရင္မေျပာပေလာက္ဘူးမလား....
မင္းငါ့ကို မလိုအပ္တဲ့အခ်ိန္မွ ငါမင္းအနားမွာအရိပ္လိုရွိေနခဲ့တယ္ေယာင္း....
ငါကခြင့္လႊတ္ဖို႔မထိုက္တန္ေတာ့မွန္းသိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ငါအတၱႀကီးစြာနဲ႕ပဲေနာက္က်မွသိခဲ့ရတဲ့ငါ့အခ်စ္ေတြကို မင္းသိေအာင္ဖြင့္ေျပာခ်င္ခဲ့တယ္။ အရွက္မရွိေနာက္ထပ္တစ္ႀကိမ္ မင္းေရွ႕ျပန္လာဖို႔ႀကိဳးစားခဲ့တယ္...
ပထမဆုံးမင္းေရွ႕႐ုပ္လုံးထြက္ျပမိတုန္းက မင္းငိုၿပီးထြက္ေျပးသြားခဲ့တယ္....
မင္းေမြးေန႕ မွာေပါ့....
ငါမင္းကိုလိုက္လာခ်င္ခဲ့ေပမဲ့ မင္းအဆင္မေျပမွာစိုးလို႔ မလိုကႅာခဲ့ရဘူး။
ဒုတိယအႀကိမ္ မင္းေရွ႕လာမိတဲ့အခိုက္ကအဝါေရာင္လီလီေတြေရွ႕မွာ။
အဝါေရာင္လီလီေတြက ေက်းဇူးတင္ျခင္းႏွင့္ေပ်ာ္႐ႊင္ျခင္းကိုကိုယ္စားျပဳတယ္တဲ့။
ပန္းေတြကိုစိတ္မဝင္စားခဲ့တဲ့ငါက မင္းကိုခ်စ္မိေနၿပီမွန္းသိေတာ့မင္းခ်စ္သလိုပန္းေတြကိုလည္းခ်စ္တတ္ခဲ့တယ္။
ပန္းေတြရဲ႕အေၾကာင္းေတြကိုပါ ငါေသခ်ာသိခဲ့ၿပီေယာင္း...။ ပန္းေတြေၾကာင္းကိုမင္းနဲ႕အတူႏြေးေဆြးခြင့္ရခဲ့ရင္ ဘယ္ေလာက္ေတာင္မွေကာင္းလိုက္မလဲ။ ဒါေပမဲ့ အခုငါ့မြာ....ငါ့မြာအဲလို ေမ်ာ္လင့္ခ်က္ေလးေတာင္ထားခြင့္မရွိေတာ့ဘူး။
ပထမဆုံးငါ့ကိုေတြ႕တုန္းက ငိုၿပီးထြက္ေျပးသြားတဲ့မင္းက ဒုတိယအႀကိမ္ေတြ႕တုန္းကေတာ့ျပတ္သားၿပီးသန္မာလိုက္တာ...
မ်က္ဝန္းေတြကလည္းေအးစက္ၿပီးတည္ၿငိမ္ေနလိုက္တာေယာင္းရယ္....
မင္းမခြင့္လႊတ္နိုင္မွန္းသိရဲ႕နဲ႕ ေတာင္းပန္စကားဆိုေတာ့ ျပန္တုံ႕ျပန္လာတဲ့မင္းစကားေတြက သိပ္ထိမိတာပဲေယာင္း...
ငါ့ႏွလုံးသားကိုဓားခြၽန္ေတြနဲ႕အခ်က္ေပါင္းမ်ားစြာ ထိုးစိုကႅိုက္သလိုပဲ။
မင္းနာက်င္ခဲ့ရတုန္းကမသိခဲ့ေကာင္က အဲက်မွနာရေကာင္းမွန္းသိေနလိုက္တာ။
ေသမတတ္ပဲ။ အဟက္...ရယ္စရာေကာင္းစြာနဲ႕မ်က္ရည္ပါက်လိဳက္ေသးတယ္။
ငါမင္းကိုခ်စ္ေၾကာင္းဖြင့္ေျပာခ်င္ခဲ့ေပမဲ့ "မင္းကခြင့္လႊတ္ဖို႔မထိုက္တန္သလို အဲစကားေျပာဖို႔လည္းမထိုက္တန္ဘူး"ဆိုတဲ့ မင္းစကားမွာငါထပ္ၿပီးအတၱႀကီးမိျပန္ၿပီမွန္းသိခဲ့တယ္.... ငါကတစ္ကယ္အဲစကားေျပာဖို႔မထိုက္တန္တဲ့ေကာင္ပါေယာင္း...
ငါ့ကိုခြင့္မလႊတ္ပါနဲ႕.... ခ်စ္ေၾကာင္းလည္းေျပာခြင့္မေပးပါနဲ႕။
ငါသိမ္းထားပါ့မယ္။ နာက်င္က်င္နဲ႕အဲစကားကို ငါ့ေနာက္ဆုံးထြက္သက္အထိသိမ္းထားပါ့မယ္ေယာင္း....
ဒါေပမဲ့ ခ်စ္ေၾကာင္းဖြင့္ေျပာခြင့္မရွိေတာ့ရင္ေတာင္ မင္းအနားမွာအရိပ္တစ္ခုလိုပဲငါရွိေနခြင့္ရွိေသးတယ္မလားေယာင္း...
မင္းကို တိတ္တိတ္ေလးပဲျဖစ္ျဖစ္ဂ႐ုစိုက္ခြင့္ရခ်င္ခဲ့တာပါ။
ငါမသိခဲ့ဘူး။ ငါမင္းအနားမွာအရိပ္လိုရွိေနတာက မင္းကိုအရမ္းနာက်င္ေစမွန္း။
အဲေန႕... မင္းEnn Hanaနဲ႕သြားေတြ႕ၿပီးျပန္လာတဲ့ေန႕။ အဲေန႕ကအသိစိတ္ေတာင္ ေကာင္းေကာင္းမကပ္တဲ့မင္းကို ငါစိတ္ပူလြန္ၿပီးမင္းေရွ႕ေရာက္လာခဲ့မိျပန္တယ္။
အဲေန႕မွ ငါသိခဲ့တာ... မင္းအနားမွာငါရွိေနတာကမင္းကို အရမ္းနာက်င္ေစတယ္လို႔....မင္းကိုယ္တိုင္ထုတ္ေျပာေတာ့မွ ငါနာနာက်င္က်င္သိခဲ့ရတာ....။
ေနာက္ၿပီးမင္းေျပာခဲ့တယ္မလား...
" ဘယ္တုန္းကမွ ငါ့ဘဝမွမရွိခဲ့သလိုမ်ိဳးထာဝရေပ်ာက္ကြယ္ေပးပါ"လို႔။
အဲစကားၾကားတုန္းက ငါ့ကမ္ဘာႀကီးရပ္တန႔္သြားသလိုပဲ။ငါ့ခႏၵာက သမုဒၵရာရဲ႕ဟိုး... အနက္ဆုံးမွာေပ်ာက္ဆုံးသြားသလိုပဲ။ ငါ့ကိုယ္ငါေတာင္ ကမ္ဘာႀကီးထဲရွိေနေသးလား ငါေသခ်ာမသိေတာ့ဘူး။
ငါ့ရဲ႕တည္ရွိမူကို ငါကိုယ္တိုင္ေတာင္မသိေတာ့တဲ့အခ်ိန္ပဲ။ မင္းရဲ႕အဲဒီစကားကိုပဲ ထပ္တစ္လဲလဲၾကားၿပီးအေမွာင္ခ်ထားတဲ့အခန္းမွာ ၿပိဳလဲေနခဲ့တယ္။
ဒါေပမဲ့ သုံးရက္ေလာက္ပါပဲ။
အဲသုံးရက္ေယာက္ေလာက္ပဲ ငါ့ကိုငါနာက်င္ၿပိဳလဲခြင့္ေပးခဲ့တယ္။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ငါမွာၿပိဳင္လဲေနဖို႔အခ်ိန္မရွိေတာ့လို႔။
ငါက ေသခ်ာေပါက္မင္းအနားကထြက္သြားရေတာ့မွာေလ။ မင္းေျပာသလို မင္းဘဝထဲဘယ္ေတာ့မွမရွိခဲ့သလိုမ်ိဳး....
ထာဝရမင္းအနားက ေပ်ာက္ကြယ္သြားရေတာ့မွာ။ အဲမတိုင္ခင္ငါမင္းအတြက္လုပ္ေပးနိုင္တာေတြလုပ္ေပးခဲ့အုံးရမယ္မလား။ ငါ့မွာအခ်ိန္မရွိေတာ့ဘူးေလ....
အဲအတြက္ၿပိဳလဲေနမဲ့အစားမင္းအတြက္အက်ိဳးရွိတာေတြကိုပဲ ငါလုပ္ခဲ့သင့္တယ္။
ငါ့ေၾကာင့္မင္းကိုထပ္ၿပီးနာက်င္ေစခဲ့လို႔ေတာင္ပန္းပါတယ္ေယာင္း....
မင္းနာက်င္ရရင္.... ငါမင္းရဲ႕အေဝးမွာမရွင္သန္နိုင္ရင္ေတာင္ ငါမင္းနားကငါေသခ်ာေပ်ာက္ထြက္သြားေပးမွာပါ။
ငါ့မွာမင္းကိုအေဝးကေတာင္ဂ႐ုစိုက္ခြင့္မရွိေတာ့ဘူး။ အေဝးကေတာင္ ေငးၾကည့္ခြင့္မရွိေတာ့ဘူး။ အဲလိုဆိုေမြတာ့ ငါကမင္းကိုဂ႐ုစိုက္ေပးနိုင္တဲ့သူကိုပဲ ကူညီရမွာေပါ့ေယာင္းရယ္.... မင္းအတြက္... မင္းအတြက္... jiminကို အခုျဖစ္ေနတဲ့ျပသနာေတြကေန႐ုန္းထြက္နိုင္ေအာင္ငါလုပ္ေပးပါ့မယ္။
ဘယ္ေလာက္ပဲခက္ခဲပါေစ.... ဘယ္ေလာက္ပဒေငြေတြသုံးရပါေစ။ ငါရေအာင္လုပ္ေပးခဲ့ပါ့မယ္။
မင္းjiminနဲ႕ဆိုေသခ်ာေပါက္ အဆင္ေျပေနမယ္မလားေယာင္း....
jiminနဲ႕ဆိုေသခ်ာေပါက္ေပ်ာ္ေနမွာမလား....မင္းအဆင္ေျပနိုင္မယ္၊ ေပ်ာနိုင္မယ္ဆိုငါေက်နပ္ပါတယ္။ ငါ့ထက္ေတာင္လည္း jiminကမင္းကိုဂ႐ုစိုက္ေပးနိုင္မွာပါ။
မင်းအနားက ထာဝရေပ်ာက္ကြယ္သြားရေတာ့မယ့္ငါက ႏွလုံးသားတစ္ခုလုံးစေတးၿပီးဆုေတာင္းေပးခဲ့မယ္ေယာင္း....
ငါနာက်င္ေစခဲ့တဲ့... ငါသိပ္ခ်စ္တဲ့ေယာင္း... ငါမရွိေတာ့တဲ့အခ်ိန္ေတြမွာ အၿမဲၿပဳံးေနနိုင္ပါေစ။ မင္းကိုၿပဳံးေအာင္လုပ္ရတဲ့သူက ငါမဟုတ္ခဲ့တာကလြဲလို႔ မင္းကိုၿပဳံးေအာင္လုပ္နိုင္မဲ့သူကိုမင္းအနားမွာ ငါထားနိုင္ခဲ့လို႔ေက်နပ္ပါတယ္........။
ခ်စ္တဲ့ေယာင္း.... က်န္ရွိတဲ့ဘဝကိုေပ်ာ္႐ႊင္စြာပဲျဖတ္သန္းရပါေစ....
Purple Dream
Updated 19.08.2022
Sakawar
Thank you votes and comments.
ဒီအပိုင္းဖတ္ၿပီး ဘယ္လိုခံစားရလဲေျပာခဲ့လို႔ရမလားငယ္ေလးတို႔။