Unicode
တစ်ရက်တစ်ဖန်ဂျီမင်းကိုနှိပ်စက်လိုက်၊အခန်းထဲပြန်သွင်းထားလိုက်နဲ့ရက်သတ္တပတ်များစွာလေထဲမှာပင်ပျောက်ဆံုးသွားသလိုကုန်ဆံုးသွားတယ်။
ဂျီမင်းမှာလည်းနေ့တိုင်းသွေးတွေမျက်နှာပေါ်တွင်မကပဲတစ်ကိုယ်လံုးမှာဒဏ်ရာဒဏ်ချက်များစွာနဲ့.....
မှတ်မှတ်ရရတစ်ရက်သူ့ကိုနှိပ်စက်နေစဉ်လူတစ်ယောက်ကဖြတ်ဝင်လာတယ်၊ခြေတံများသည်လည်းရှည်လျားပြီးခေါင်းအစခြေအဆံုးအပြစ်ရှာမရအောင်ချောမောနေတယ်၊ဘယ်သူလည်းသေချာမသိပေမဲ့သူ့ကိုစိတ်ထဲကပြိုလဲသွားတယ်ဆိုတာဂျီမင်းကပါးစပ်ကမပြောရံုတစ်မယ်။
ရိုက်တာခနရပ်ပြီးတိတ်ဆိတ်နေအောင်ဂျောင်ကုကလက်ခနပြလိုက်တယ်။
"ဂျောင်ဆွန်းဟူ၊နင်ကဘာလာလုပ်တာလည်း၊ငါ့အခန်းထဲဝင်တာမကြိုက်ဘူးဆိုတာငါဘယ်နှစ်ခါပြောရမလည်း"
"ငါဂရုမစိုက်ဘူး၊ပြောချင်တာကတစ်ရက်တစ်ရက်နှိပ်စက်တာလည်းဟယ်နင်ဘာမှမဖြစ်ပေမဲ့ဟိုဘက်အခန်းမှာနေတဲ့ငါတို့လည်းသနားပါအုန်း"
ပါခ့်ဂျီမင်းသိလိုက်တာကဒီစံအိမ်ထဲမှာသူတစ်ယောက်တည်းမဟုတ်ဘူး၊သူ့ရဲ့ညီဟုထင်ရသော၊သူနဲ့ဘာမှမဆိုင်အောင်ကိုခေတ်ဆန်လွန်းတဲ့၊ဂျောင်ကုရဲ့လူတွေကိုနှိပ်စက်တတ်တဲြအကျင့်ကိုကောင်းကောင်းသိတဲ့လူ......
"ဒါငါ့စံအိမ်၊မခံနိုင်ရင်ဆင်းသွား၊ငါမအားသေးဘူးသွား၊ငါဒီနေရာကိုရောက်ဖို့မင်းတို့ရဲ့အကူအညီတစ်ပြားတစ်ေစ့မှမယူခဲ့တာဖြစ်တဲ့အတွက်မင်းတို့ပေါ်ကျေးဇူးတင်စရာဆိုလို့ဆန်တစ်စိမရှိ"
ဟိုဘက်လူကမျက်နှာကိုတစ် ချက်တည်းပျက်သွားပြီးအခန်းထဲကနေထွက်သွားေတာ့သည်။
ဂျီမင်းသည်ထိုလူလမ်းလျှောက်ထွက်တာကိုပါးစပ်လေးအဟလေးနဲ့ငမ်းနေချိန်သူ့အရှေ့မှာသူ့ကိုအညှိုးကြီးလှသောမျက်လုံးများစွာနဲ့စိုက်ကြည့်နေသောမျက်စိတစ်စုံ။
ဂျီမင်းဒီဘက်ကိုပြန်ကြည့်ချိန်လန့်သွားတာအသားတွေပင်တုန်တဲ့အထိ
"ဂျောင်ကု
နင်ငါ့ကိုသေလောက်အောင်မုန်းမှန်းငါသိတယ်၊ငါ့ကိုသက်ဆုံးတိုင်လည်းနှိပ်စက်နိုင်တယ်
ဒါပေမဲ့ငါအခုပြောမဲ့စကားလေးကိုနားထောင်ပေးပါကွာ။
ငါလေငါ့ဘဝမှာတစ်ခါပင်မိဘအပြင်တခြားလူတစ်ယောက်ကိုတစ်ကြိမ်မျှဒူးမထောက်ဖူးဘူး၊
ဒါပေမဲ့ငါ့ရဲ့မာနကိုခနခဝါချထားပြီးငါမင်းကိုတောင်းပန်ပါတယ်၊ငါ့အ ေဖကိုယ်စား၊ငါတောင်းပန်ပါတယ်၊မင်းငါ့မိသားစုကိုသတ်ခဲ့တာလည်းငါဘာမှပြန်မလုပ်တော့ပါဘူး၊
နင်လည်းဘဝရဲ့အမြင့်တစ်နေရာကိုရောက်နေပြီပဲကို၊ငါ့လောက်နဲ့နင်ဘာမှမဖြစ်သွားပေးမဲ့၊ငါ့အဖို့ငါ့အနာဂတ်ကြီးတစ်ခုရှိသေးတယ်..."
"ပါခ့်ဂျီမင်း!!!!!!"
ပြောနေသောစကားပင်လမ်းပျောက်ပြီးချက်ချင်းတုန်တောင်တုန်သွား
"မင်းပြောတဲ့အိပ်မက်ဟုတ်လား၊ငါကကောဒါတွေလုပ်ချင်နေတယ်ထင်လား၊ငါ့ရဲ့အောင်မြင်မှုနောက်ကွယ်မှာငါ့ရဲ့ပေးဆပ်မှုတွေအများကြီး၊ မင်းမြင်ကြည့်စမ်းပါ၊
ကို့ရဲ့ချစ်လွန်းရပါသောလူကတစ်စိမ့်စိမ့်ထိုင်ကြည့်ရင်းနဲ့ပျောက်ကွယ်သွားတဲ့ခံစားချက်မျိုးမင်းနားမလည်ဘူး။
မင်းပြောသလိုပဲ၊မင်းလောက်ကတော့ငါ့ဘဝကြီးထဲမှာအိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်လောက်တောင်အေရးမကြီးဘူး၊ဒီလိုေပြာနိုင်တာလည်းငါ့မှာခံစားချက်ေတွမျိုသိပ်ပြီးလာသမျှလောကဓံကိုချွေးတွေသွေးနဲ့ရင်းပြီးလာခဲ့ရတာ၊
ဒါပေမဲ့တစ်ခါတလေငါ့ဘဝမှာသာမိသားစုရှိနေခဲ့သေးရင်ငါအဲ့လောက်ထိကြမ်းတမ်းတဲ့ဘဝကတက်ခဲ့ရမှာမဟုတ်ဘူးဒါပေမဲ့မင်းတို့မိသားစုဖျက်စီးခဲ့တဲ့ငါ့ဘဝကြီးကနေပြန်ကြည့်လှည့်ပါ၊မင်းဆိုကောငါ့နေရာမှာခွင့်လွှတ်နိုင်မယ်ထင်လား"
ပြောရင်းပင်စာရေးသူနှင့်စာဖတ်သူများမျက်ရည်ကျသွားမယ်၊ဂျောင်ကုကတော့ဒဏ်ရာတွေများလွန်းလို့မျက်ရည်ဆိုလို့သိရဲ့လားတောင်စဉ်းစားမိတယ်။
"ကဲပါ၊ကောင်းပြီလေ၊ငါနင့်ကိုနည်းနည်းလေးသက်ညှာပေးမယ်၊မင်းကအရင်ကရဲမဟုတ်လား၊ငါ့ကိုဖမ်းချင်နေတာမလား၊ဒီလိုလုပ်ရအောင်နင်ငါ့သက်တော်စောင့်လုပ်၊ကိုယ်သတ်ချင်လွန်းလှတဲ့လူကိုသက်တော်စောင့်ပေးရမှာဘယ်လောက်တောင်ပျော်ဖို့ကောင်းမလည်း။"
"နင့်ဆီမှာငါအလုပ်မလုပ်နိုင်ဘူး၊ငါသေတာကမှနင့်ဆီမှာအလုပ်လုပ်ရတာထက်ပိုကောင်းအုန်းမယ်။"
"အိုးအရမ်းတွေရဲရင့်နေပါလား၊ငါကအဲ့လိုကိုပိုသဘောကျတာ၊မင်းသိထားဖို့ကမင်းအသက်ကငါ့လက်ေဖျာက်တစ်ချက်စာပဲရှိတယ်၊ငါ့ဆီကအလုပ်ထွက်လို့လည်းမရအောင်လည်းငါလုပ်နိုင်တာမို့ငြိမ်ငြိမ်နေစမ်းပါ"
အဲ့အချိန်မှာချက်ချင်းကြီးမတ်တပ်ရပ်ပြီးသူလက်ဖျောက်တစ်ချက်တီးပြီးခေါ်လိုက်ချိန်မှာလူတစ်ယောက်ရောက်လာပြီး
"လာမဲ့စနေနေ့အလုပ်စဆင်းဖို့ပြင်ဆင်ပေးထားလိုက်"
ဆိုပြီးတာနဲ့နောက်ကျောတန်းလှည့်ပြီးအခန်းထဲမှာဖိနပ်အသံကလွဲပြီးဘာအသံမှမရှိ၊သူဖြတ်သွားတဲ့လူတိုင်းသူ့ကိုဦးညွှတ်ပေးရတယ်။
ဂျွန်ဂျောင်ကုဆိုတဲ့နာမည်ေပြာလိုက်တာနဲ့အောင်မြင်မှုဆိုတဲ့စကားလုံးတန်းကြားရတာပဲ၊
အသက်နဲ့မလိုက်အောင်ပင်တော်လွန်းလှသော၊သို့ပေမဲ့လည်းရက်စက်ကြမ်းကြုတ်မှုကလည်းနှစ်ယောက်မရှိအောင်ပင်....
သူ့ရဲ့ဖြစ်တည်မှုကိုမှီခိုနေသောလူတွေကလက်ချိုးမရေနိုင်အောင်ပင်
သူကမကောင်းဆိုးဝါလို့ပြောရင်လည်းမှန်နေသလိုလူကောင်းပါလို့ပြောရင်လည်းမမှားပေဘူး.....
ဘာလိုလိုနဲ့စနေနေ့ရောက်ခဲ့ပြီလေ၊အနောက်တိုင်းဝတ်စုံအောက်ကနေကျည်ကာတစ်ထပ်ပါဝတ်ထားရသောဂျီမင်းမှာအသက်ရှူတွေကျပ်၊နေလို့ထိုင်လို့ကအဆင်မပြေနဲ့တိုင်ကိုပတ်နေတာပဲ။သေချင်တာလည်းပေးမသေတဲ့ဘဝပါလား။
ပြင်ဆင်ပြီးသည်နှင့်နစ်ပြိုင်နက်တည်းဂျီမင်းနဲ့အတူနောက်ထပ်တစ်ယောက်ကဂျောင်ကုရုံးခန်းအရှေ့မှာမတ်တပ်ရပ်လျက်။ ဂျောင်ကုအခန်းထဲကမထွက်မချင်း၊စံအိမ်ကမည်သူမှထမင်းမစားရ၊ သူထွက်လာမှသူ့အခန်းရှေ့မှာတာဝန်ကျသူတွေကထိုင်ရတဲ့အထိစည်းကမ်းတင်းကျပ်ထားတော့ဂျီမင်းတစ်ယောက်ငိုချင်စိတ်တွေလှိုက်ပြီးတက်လာပါလေရော။
ထို့ပေမဲ့ဂျောင်ကုကအစောကြီးထွက်လာတော့ကိုယ်ရံတော်တွေနည်းနည်းသက်သာသွားတာပေါ့။
ဂျောင်ကုကအနောက်တိုင်းဝတ်စုံဝိုင်အနီရောင်ကိုဝတ်ထားပြီးသူ့အနောက်ကကြည့်ရင်တကယ့်ကို ယောင်္ကျားအရင့်အမာကြီးတောင်ကြွေဆင်းနိုင်တယ်။ဖြူဉလွန်းလှသောအသားပေါ်မှာတက်တူးတွေနဲ့ဆေးချယ်ထားတယ်။နှုတ်ခမ်းနဲ့မျက်ခုံးမှာလည်းဖောက်ထားပြီးသံကွင်းတွေနဲ့ကိုဆင်မြန်းထားတာတကယ့်ကိုပြည့်စုံခြင်းဆိုသောစကားလုံးကိုဖော်ကြူးနေတယ်။
ထိုအချိန်မှာပဲဂျောင်ကုကလက်ဖျောက်တီးလိုက်တော့ဂျီမင်းအတွေးတွေပြန့်နေရာကနေပြန်စုစည်းပြီးသူ့အဖော်နဲ့အတူဂျောင်ကုနားချဉ်းကပ်သွားသည်။
"နေရီ၊ သူ့ကိုခေါ်သွားပြီးလေ့ကျင့်ခန်းရုံထဲမှာလေ့ကျင်းထားပေး၊နောက်သွားစရာရှိရင်သူ့ပါခေါ်သွားမှာ"
"ဟုတ်ကဲ့ဆရာ"
"ဂျီမင်း၊ငါ့ဆီမှာအလုပ်လုပ်ရတာပျော်ဖို့ကောင်းတယ်မလား၊ဘယ်သွားသွားငါရှိနေမှာမို့၊မင်းရဲ့အိပ်မက်ဆိုးလေးပေါ့"
ဂျီမင်းမှာဆွဲထိုးချင်ပါသော်လည်းမနည်းအောင့်အီးထားလိုက်ကာဘာမှမပြောဘဲနေရီ့နောက်သာလိုက်သွားတော့တယ်။
နေရီကကိုယ်ရံတော်တွေထဲမှာအတော်တကာ့အတော်ဆုံး၊ကျည်ဆန်ကိုသူ့ခေါင်းချိန်ပစ်ရင်တောင်ရှောင်နိုင်တဲ့အထိမြန်တယ်။
ဂျီမင်းလေးတစ်ယောက်ဒဏ်ရာကမကျက်သေးတာတောင်နေရီရဲ့လေ့ကျင့်မှုကိုခံရမယ်ဆိုတော့...........
Zawgyi
တစ္ရက္တစ္ဖန္ဂ်ီမင္းကိုႏွိပ္စက္လိုက္၊အခန္းထဲျပန္သြင္းထားလိုက္နဲ႔ရက္သတၱပတ္မ်ားစြာေလထဲမွာပင္ေပ်ာက္ဆံုးသြားသလိုကုန္ဆံုးသြားတယ္။
ဂ်ီမင္းမွာလည္းေန႔တိုင္းေသြးေတြမ်က္ႏွာေပၚတြင္မကပဲတစ္ကိုယ္လံုးမွာဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္မ်ားစြာနဲ႔.....
မွတ္မွတ္ရရတစ္ရက္သူ႔ကိုႏွိပ္စက္ေနစဥ္လူတစ္ေယာက္ကျဖတ္ဝင္လာတယ္၊ေျခတံမ်ားသည္လည္းရွည္လ်ားၿပီးေခါင္းအစေျခအဆံုးအျပစ္ရွာမရေအာင္ေခ်ာေမာေနတယ္၊ဘယ္သူလည္းေသခ်ာမသိေပမဲ့သူ႔ကိုစိတ္ထဲကၿပိဳလဲသြားတယ္ဆိုတာဂ်ီမင္းကပါးစပ္ကမေျပာရံုတစ္မယ္။
႐ိုက္တာခနရပ္ၿပီးတိတ္ဆိတ္ေနေအာင္ေဂ်ာင္ကုကလက္ခနျပလိုက္တယ္။
"ေဂ်ာင္ဆြန္းဟူ၊နင္ကဘာလာလုပ္တာလည္း၊ငါ့အခန္းထဲဝင္တာမႀကိဳက္ဘူးဆိုတာငါဘယ္ႏွစ္ခါေျပာရမလည္း"
"ငါဂ႐ုမစိုက္ဘူး၊ေျပာခ်င္တာကတစ္ရက္တစ္ရက္ႏွိပ္စက္တာလည္းဟယ္နင္ဘာမွမျဖစ္ေပမဲ့ဟိုဘက္အခန္းမွာေနတဲ့ငါတို႔လည္းသနားပါအုန္း"
ပါခ့္ဂ်ီမင္းသိလိုက္တာကဒီစံအိမ္ထဲမွာသူတစ္ေယာက္တည္းမဟုတ္ဘူး၊သူ႔ရဲ႕ညီဟုထင္ရေသာ၊သူနဲ႔ဘာမွမဆိုင္ေအာင္ကိုေခတ္ဆန္လြန္းတဲ့၊ေဂ်ာင္ကုရဲ႕လူေတြကိုႏွိပ္စက္တတ္တဲျအက်င့္ကိုေကာင္းေကာင္းသိတဲ့လူ......
"ဒါငါ့စံအိမ္၊မခံႏိုင္ရင္ဆင္းသြား၊ငါမအားေသးဘူးသြား၊ငါဒီေနရာကိုေရာက္ဖို႔မင္းတို႔ရဲ႕အကူအညီတစ္ျပားတစ္ေစ့မွမယူခဲ့တာျဖစ္တဲ့အတြက္မင္းတို႔ေပၚေက်းဇူးတင္စရာဆိုလို႔ဆန္တစ္စိမရွိ"
ဟိုဘက္လူကမ်က္ႏွာကိုတစ္ ခ်က္တည္းပ်က္သြားၿပီးအခန္းထဲကေနထြက္သြားေတာ့သည္။
ဂ်ီမင္းသည္ထိုလူလမ္းေလွ်ာက္ထြက္တာကိုပါးစပ္ေလးအဟေလးနဲ႔ငမ္းေနခ်ိန္သူ႔အေရွ႕မွာသူ႔ကိုအညႇိဳးႀကီးလွေသာမ်က္လုံးမ်ားစြာနဲ႔စိုက္ၾကည့္ေနေသာမ်က္စိတစ္စုံ။
ဂ်ီမင္းဒီဘက္ကိုျပန္ၾကည့္ခ်ိန္လန႔္သြားတာအသားေတြပင္တုန္တဲ့အထိ
"ေဂ်ာင္ကု
နင္ငါ့ကိုေသေလာက္ေအာင္မုန္းမွန္းငါသိတယ္၊ငါ့ကိုသက္ဆုံးတိုင္လည္းႏွိပ္စက္ႏိုင္တယ္
ဒါေပမဲ့ငါအခုေျပာမဲ့စကားေလးကိုနားေထာင္ေပးပါကြာ။
ငါေလငါ့ဘဝမွာတစ္ခါပင္မိဘအျပင္တျခားလူတစ္ေယာက္ကိုတစ္ႀကိမ္မွ်ဒူးမေထာက္ဖူးဘူး၊
ဒါေပမဲ့ငါ့ရဲ႕မာနကိုခနခဝါခ်ထားၿပီးငါမင္းကိုေတာင္းပန္ပါတယ္၊ငါ့အ ေဖကိုယ္စား၊ငါေတာင္းပန္ပါတယ္၊မင္းငါ့မိသားစုကိုသတ္ခဲ့တာလည္းငါဘာမွျပန္မလုပ္ေတာ့ပါဘူး၊
နင္လည္းဘဝရဲ႕အျမင့္တစ္ေနရာကိုေရာက္ေနၿပီပဲကို၊ငါ့ေလာက္နဲ႔နင္ဘာမွမျဖစ္သြားေပးမဲ့၊ငါ့အဖို႔ငါ့အနာဂတ္ႀကီးတစ္ခုရွိေသးတယ္..."
"ပါခ့္ဂ်ီမင္း!!!!!!"
ေျပာေနေသာစကားပင္လမ္းေပ်ာက္ၿပီးခ်က္ခ်င္းတုန္ေတာင္တုန္သြား
"မင္းေျပာတဲ့အိပ္မက္ဟုတ္လား၊ငါကေကာဒါေတြလုပ္ခ်င္ေနတယ္ထင္လား၊ငါ့ရဲ႕ေအာင္ျမင္မႈေနာက္ကြယ္မွာငါ့ရဲ႕ေပးဆပ္မႈေတြအမ်ားႀကီး၊ မင္းျမင္ၾကည့္စမ္းပါ၊
ကို႔ရဲ႕ခ်စ္လြန္းရပါေသာလူကတစ္စိမ့္စိမ့္ထိုင္ၾကည့္ရင္းနဲ႔ေပ်ာက္ကြယ္သြားတဲ့ခံစားခ်က္မ်ိဳးမင္းနားမလည္ဘူး။
မင္းေျပာသလိုပဲ၊မင္းေလာက္ကေတာ့ငါ့ဘဝႀကီးထဲမွာအိမ္ေမြးတိရစာၦန္ေလာက္ေတာင္အေရးမႀကီးဘူး၊ဒီလိုေျပာႏိုင္တာလည္းငါ့မွာခံစားခ်က္ေတြမ်ိဳသိပ္ၿပီးလာသမွ်ေလာကဓံကိုေခြၽးေတြေသြးနဲ႔ရင္းၿပီးလာခဲ့ရတာ၊
ဒါေပမဲ့တစ္ခါတေလငါ့ဘဝမွာသာမိသားစုရွိေနခဲ့ေသးရင္ငါအဲ့ေလာက္ထိၾကမ္းတမ္းတဲ့ဘဝကတက္ခဲ့ရမွာမဟုတ္ဘူးဒါေပမဲ့မင္းတို႔မိသားစုဖ်က္စီးခဲ့တဲ့ငါ့ဘဝႀကီးကေနျပန္ၾကည့္လွည့္ပါ၊မင္းဆိုေကာငါ့ေနရာမွာခြင့္လႊတ္ႏိုင္မယ္ထင္လား"
ေျပာရင္းပင္စာေရးသူႏွင့္စာဖတ္သူမ်ားမ်က္ရည္က်သြားမယ္၊ေဂ်ာင္ကုကေတာ့ဒဏ္ရာေတြမ်ားလြန္းလို႔မ်က္ရည္ဆိုလို႔သိရဲ႕လားေတာင္စဥ္းစားမိတယ္။
"ကဲပါ၊ေကာင္းၿပီေလ၊ငါနင့္ကိုနည္းနည္းေလးသက္ညႇာေပးမယ္၊မင္းကအရင္ကရဲမဟုတ္လား၊ငါ့ကိုဖမ္းခ်င္ေနတာမလား၊ဒီလိုလုပ္ရေအာင္နင္ငါ့သက္ေတာ္ေစာင့္လုပ္၊ကိုယ္သတ္ခ်င္လြန္းလွတဲ့လူကိုသက္ေတာ္ေစာင့္ေပးရမွာဘယ္ေလာက္ေတာင္ေပ်ာ္ဖို႔ေကာင္းမလည္း။"
"နင့္ဆီမွာငါအလုပ္မလုပ္ႏိုင္ဘူး၊ငါေသတာကမွနင့္ဆီမွာအလုပ္လုပ္ရတာထက္ပိုေကာင္းအုန္းမယ္။"
"အိုးအရမ္းေတြရဲရင့္ေနပါလား၊ငါကအဲ့လိုကိုပိုသေဘာက်တာ၊မင္းသိထားဖို႔ကမင္းအသက္ကငါ့လက္ေဖ်ာက္တစ္ခ်က္စာပဲရွိတယ္၊ငါ့ဆီကအလုပ္ထြက္လို႔လည္းမရေအာင္လည္းငါလုပ္ႏိုင္တာမို႔ၿငိမ္ၿငိမ္ေနစမ္းပါ"
အဲ့အခ်ိန္မွာခ်က္ခ်င္းႀကီးမတ္တပ္ရပ္ၿပီးသူလက္ေဖ်ာက္တစ္ခ်က္တီးၿပီးေခၚလိုက္ခ်ိန္မွာလူတစ္ေယာက္ေရာက္လာၿပီး
"လာမဲ့စေနေန႔အလုပ္စဆင္းဖို႔ျပင္ဆင္ေပးထားလိုက္"
ဆိုၿပီးတာနဲ႔ေနာက္ေက်ာတန္းလွည့္ၿပီးအခန္းထဲမွာဖိနပ္အသံကလြဲၿပီးဘာအသံမွမရွိ၊သူျဖတ္သြားတဲ့လူတိုင္းသူ႔ကိုဦးၫႊတ္ေပးရတယ္။
ဂြၽန္ေဂ်ာင္ကုဆိုတဲ့နာမည္ေျပာလိုက္တာနဲ႔ေအာင္ျမင္မႈဆိုတဲ့စကားလုံးတန္းၾကားရတာပဲ၊
အသက္နဲ႔မလိုက္ေအာင္ပင္ေတာ္လြန္းလွေသာ၊သို႔ေပမဲ့လည္းရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္မႈကလည္းႏွစ္ေယာက္မရွိေအာင္ပင္....
သူ႔ရဲ႕ျဖစ္တည္မႈကိုမွီခိုေနေသာလူေတြကလက္ခ်ိဳးမေရႏိုင္ေအာင္ပင္
သူကမေကာင္းဆိုးဝါလို႔ေျပာရင္လည္းမွန္ေနသလိုလူေကာင္းပါလို႔ေျပာရင္လည္းမမွားေပဘူး.....
ဘာလိုလိုနဲ႔စေနေန႔ေရာက္ခဲ့ၿပီေလ၊အေနာက္တိုင္းဝတ္စုံေအာက္ကေနက်ည္ကာတစ္ထပ္ပါဝတ္ထားရေသာဂ်ီမင္းမွာအသက္ရႉေတြက်ပ္၊ေနလို႔ထိုင္လို႔ကအဆင္မေျပနဲ႔တိုင္ကိုပတ္ေနတာပဲ။ေသခ်င္တာလည္းေပးမေသတဲ့ဘဝပါလား။
ျပင္ဆင္ၿပီးသည္ႏွင့္နစ္ၿပိဳင္နက္တည္းဂ်ီမင္းနဲ႔အတူေနာက္ထပ္တစ္ေယာက္ကေဂ်ာင္ကု႐ုံးခန္းအေရွ႕မွာမတ္တပ္ရပ္လ်က္။ ေဂ်ာင္ကုအခန္းထဲကမထြက္မခ်င္း၊စံအိမ္ကမည္သူမွထမင္းမစားရ၊ သူထြက္လာမွသူ႔အခန္းေရွ႕မွာတာဝန္က်သူေတြကထိုင္ရတဲ့အထိစည္းကမ္းတင္းက်ပ္ထားေတာ့ဂ်ီမင္းတစ္ေယာက္ငိုခ်င္စိတ္ေတြလႈိက္ၿပီးတက္လာပါေလေရာ။
ထို႔ေပမဲ့ေဂ်ာင္ကုကအေစာႀကီးထြက္လာေတာ့ကိုယ္ရံေတာ္ေတြနည္းနည္းသက္သာသြားတာေပါ့။
ေဂ်ာင္ကုကအေနာက္တိုင္းဝတ္စုံဝိုင္အနီေရာင္ကိုဝတ္ထားၿပီးသူ႔အေနာက္ကၾကည့္ရင္တကယ့္ကို ေယာက်ၤားအရင့္အမာႀကီးေတာင္ေႂကြဆင္းႏိုင္တယ္။ျဖဴဉလြန္းလွေသာအသားေပၚမွာတက္တူးေတြနဲ႔ေဆးခ်ယ္ထားတယ္။ႏႈတ္ခမ္းနဲ႔မ်က္ခုံးမွာလည္းေဖာက္ထားၿပီးသံကြင္းေတြနဲ႔ကိုဆင္ျမန္းထားတာတကယ့္ကိုျပည့္စုံျခင္းဆိုေသာစကားလုံးကိုေဖာ္ၾကဴးေနတယ္။
ထိုအခ်ိန္မွာပဲေဂ်ာင္ကုကလက္ေဖ်ာက္တီးလိုက္ေတာ့ဂ်ီမင္းအေတြးေတြျပန႔္ေနရာကေနျပန္စုစည္းၿပီးသူ႔အေဖာ္နဲ႔အတူေဂ်ာင္ကုနားခ်ဥ္းကပ္သြားသည္။
"ေနရီ၊ သူ႔ကိုေခၚသြားၿပီးေလ့က်င့္ခန္း႐ုံထဲမွာေလ့က်င္းထားေပး၊ေနာက္သြားစရာရွိရင္သူ႔ပါေခၚသြားမွာ"
"ဟုတ္ကဲ့ဆရာ"
"ဂ်ီမင္း၊ငါ့ဆီမွာအလုပ္လုပ္ရတာေပ်ာ္ဖို႔ေကာင္းတယ္မလား၊ဘယ္သြားသြားငါရွိေနမွာမို႔၊မင္းရဲ႕အိပ္မက္ဆိုးေလးေပါ့"
ဂ်ီမင္းမွာဆြဲထိုးခ်င္ပါေသာ္လည္းမနည္းေအာင့္အီးထားလိုက္ကာဘာမွမေျပာဘဲေနရီ႕ေနာက္သာလိုက္သြားေတာ့တယ္။
ေနရီကကိုယ္ရံေတာ္ေတြထဲမွာအေတာ္တကာ့အေတာ္ဆုံး၊က်ည္ဆန္ကိုသူ႔ေခါင္းခ်ိန္ပစ္ရင္ေတာင္ေရွာင္ႏိုင္တဲ့အထိျမန္တယ္။
ဂ်ီမင္းေလးတစ္ေယာက္ဒဏ္ရာကမက်က္ေသးတာေတာင္ေနရီရဲ႕ေလ့က်င့္မႈကိုခံရမယ္ဆိုေတာ့...........