Unicode
Systemကသူ့ရဲ့အတိတ်ဘဝအကြောင်းအမှန်ကို သိရှိထားပြီးတော့ သူယုံကြည်ရတဲ့တစ်ခုတည်းသောအရာလည်း ဖြစ်၏။ သူတို့က သူငယ်ချင်းတွေလို့ထင်ရပေမယ့် သူငယ်ချင်းမဟုတ်ကြတဲ့သူတွေပါပဲ။
Systemကလူသားတစ်ယောက်လည်းမဟုတ်သလို ဘာအသိစိတ်မှမရှိတဲ့စက်ပစ္စည်းတစ်ခုလည်း မဟုတ်ဘူး။ စိတ်ချင်းဆက်သွယ်တဲ့နည်းပညာနဲ့ အသိဉာဏ်အတုတို့ကို ပေါင်းစပ်ပြီး တီထွင်ပြုလုပ်ထားခြင်းဖြစ်သည်။ အဲ့ဒီလို ကိုယ်ရေးကိုယ်တာလက်ထောက်မျိုးကို OmegaSense 5.0 လို့သုံးနှုန်းခေါ်ဝေါ်လေ့ရှိကြ၏။
ဂျူလီယန်ထပ်ပြီးရှာဖွေသိရှိထားတဲ့တစ်ချက်က Systemတွေကခံစားချက်တွေဖြစ်ပေါ်လာနိုင်စွမ်း သို့မဟုတ် ခံစားချက်တွေကိုထုတ်ဖော်ပြသနိုင်စွမ်းအထိရှိပါတယ်တဲ့။ ဒါပေမယ့် သူတို့ကိုယ်တိုင် အဲ့ဒီခံစားချက်တွေကို နားလည်နိုင်စွမ်းတော့ မရှိကြပါဘူး။ တစ်ခါတစ်လေ သူတို့ပြောဆိုပုံတွေကရက်စက်တယ်လို့ခံစားသွားရစေနိုင်ပေမယ့် တကယ်ကတော့ သူတို့လည်း နာကျင်သွားစေဖို့ရည်ရွယ်ပြီး ပြောလိုက်ခြင်းတော့မဟုတ်။
ဂျူလီယန်က သူ့မှာSystemကိုဖျောက်ဖျက်ရပ်ပစ်ဖို့ အခွင့်မရှိမှန်းကိုလည်းသိထားသည်။ ဒါပေမယ့် အဲ့ဒီမှာ သူ့အတွက် လုပ်ကိုလုပ်ရမယ့် တာဝန်တွေ ဥပမာအားဖြင့် ဆုပေးဒဏ်ပေးစနစ်တွေ အရမ်းကြီးမရှိသေးတာကြောင့်မလို့
ဂျူလီယန်က သူကိုယ်တိုင်နဲ့Systemတို့ ချိတ်ဆက်ထားရတယ်ဆိုတာကို စိတ်ထဲတောင်မရှိဘူးပေါ့။
ဒီလိုမျိုးကူးပြောင်းလာရတဲ့ဖြစ်စဉ်တစ်ခုလုံးက ရုပ်လွန်ပညာရပ်တစ်ရပ်လိုမျိုးနဲ့ပဲ ဆင်တူပါတယ်။ ဘာကြောင့်သူရွေးချယ်ခံလိုက်ရလဲဆိုတာက အရေးမကြီးပါဘူး။ ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ် နေ့တစ်နေ့အဆုံးသတ်သွားရင်တောင် သူရှေ့ဆက်လျှောက်လို့ ရနေဦးမှာပါပဲ။
Systemနဲ့ဆက်သွယ်နိုင်ဖို့အတွက်ဆိုရင် သူပါးစပ်နဲ့ထုတ်ပြောဖို့တောင် မလိုပါဘူး။ စိတ်ထဲကနေပဲ ပြောလို့ရနိုင်သည်လေ။
"အမျိုးသားဇာတ်ဆောင်(နိုရယ်)က ငါ့ရဲ့အကိုကြီးလိုမျိုး ပြုမူနေတာကိုသာ အဓိကဇာတ်ဆောင်(ရွန်ဒီမီယို)သိသွားရင် ဘယ်လိုဖြစ်သွားမယ်ထင်လဲ?"
[System: အဲ့ဒါတော့ငါလည်းမသိပါဘူး။ ကံကောင်းစွာနဲ့ပဲ ငါကမင်းရဲ့စိတ်ထဲမှာရှိနေတာလေ။ သူ့ရဲ့စိတ်ထဲမှာမှမဟုတ်တာပဲ]
ဂျူလီယန်လည်းတစ်ခဏတော့အတွေးများနေမိသည်။
"တစ်ခုခုတော့တစ်ခုခုပဲ"
နိုရယ်ရဲ့အသိဉာဏ်တွေက တစ်နေရာရာမှာ အမှားအယွင်းရှိနေမှန်း သူမြင်နေရသည်... အထူးသဖြင့် ရွန်ဒီမီယိုနဲ့ပတ်သက်လာတဲ့အခါတွေမှာပေါ့။ အဲ့လိုမျိုး မိုက်မဲပြီး ကလေးအသိဉာဏ်သာသာပဲရှိတဲ့ မရင့်ကျက်သေးတဲ့ အကိုကြီးတစ်ယောက်ကိုတော့ သူအလိုမရှိဘူးလေ။
[T/N: နိုရယ်လေး မမဆီလာ ( T_T)＼(^-^ ) ]
[System: မင်းက မူလလမ်းကြောင်းအတိုင်း လိုက်နာပြုမူတာမျိုးမရှိဘူး။ ပြီးတော့ မင်းနဲ့အိုင်ယမ်ရဲ့ ဆက်ဆံရေးမှာလည်း ကြိုတင်မသိနိုင်လောက်တဲ့ အပြောင်းအလဲဖြစ်စဉ်တွေ ဖြစ်သွားခဲ့တယ်လေ]
အဲ့ဒီကိစ္စနဲ့ပတ်သက်ပြီး ဂျူလီယန်လည်း မအံ့ဩမိပါဘူး။ သူကSystemကို တိုက်ရိုက်ပဲမေးချလိုက်တော့၏။
"ငါ့ရဲ့ဒီနေရာကိုကူးပြောင်းလာမှုနဲ့ပတ်သက်ပြီး တစ်ခုခုပြောင်းလဲသွားတာရှိလို့လား?"
[System: ရှိတာလည်းရှိသလို တစ်ချိန်ထဲမှာပဲ မရှိတာလည်းရှိပါတယ်]
Systemပြောတာကိုသဘောတူတဲ့အနေနဲ့ ဂျူလီယန် ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်သည်။
"အခုတော့ ငါအားလုံးကိုသိသွားပါပြီ"
[System: ဟမ့်! အဲ့ဒါဟော်မုန်းတွေကိုပြောနေတာ။ ကိုယ်ခန္ဓာနဲ့ အသွေးအသားတွေက အရင်အတိုင်းပဲရှိနေတာမလို့ သူတို့ရဲ့စွမ်းအားတွေလည်း မပြောင်းလဲပေမယ့် ဟော်မုန်းတွေကတော့ စိတ်ရဲ့ပြတင်းပေါက်တွေလိုမျိုးပဲလေ]
ဂျူလီယန် ရုတ်တရက်ကြီး ပျော်သွားမိသလိုပဲ။
"ဒါဆို ငါ့ရဲ့ရနံ့က မတူတော့ဘူးလို့ ပြောတာလား?"
[System: သေချာတာပေါ့။ ပင်ကိုယ်သဘာဝနဲ့ အတွေးအခေါ်ထင်မြင်ချက်တွေမှ မတူတော့တဲ့ဟာကို]
ဂျူလီယန် သိချင်နေမိတဲ့ အကြောင်းတစ်ခုထပ်ရှိသေး၏။
"မင်းစွမ်းအားတွေအကြောင်းတစ်ခုခုပြောလိုက်သေးတယ်လေ။ ငါ့ကို အဲ့အကြောင်းလေး ပြောပြပါဦး"
[System: သွေးသန့်အိုမီဂါဆိုတာ သွေးသန့်အယ်လ်ဖာလိုမျိုး ရှားပါးတဲ့အမျိုးအစားပဲ။ အဲ့လိုအမျိုးအစားရှိတဲ့သူ တစ်ယောက်ချင်းစီတိုင်းက သွေးသန့်မဟုတ်တဲ့သူတွေကို ထိန်းချုပ်နိုင်စွမ်းရှိတယ်လေ]
ဂျူလီယန်က ပါဝါရိန်းဂျားတွေထဲမှာမှ အတွေ့များတဲ့ အဖြူကောင်မဟုတ်တဲ့ တခြားပါဝါရိန်းဂျားတစ်ယောက်လို ခံစားချက်မျိုး ရလာ၏။
"ဒါဆိုငါက သွေးသန့်တွေကိုရော လွှမ်းမိုးထားနိုင်တာလား?"
[System: အရမ်းတော့မဟုတ်ဘူးပေါ့။ ဒါပေမယ့် heatဝင်နေတဲ့အချိန်ကတော့ ချွင်းချက်ပေါ့။ အဲ့ဒါကြောင့် ဟော်မုန်းထိန်းစက်ဝတ်မထားဘဲ လျှောက်သွားပြီး စမ်းသပ်ကြည့်ရမယ်လို့ တွေးတောင်မတွေးမိစေနဲ့]
ဂျူလီယန်ကသူ့ရဲ့အဝတ်ဗီရိုဆီသို့ လျှောက်သွားလေသည်။ ဗီရိုထဲမှာ အသစ်ဝယ်ထားတဲ့ အဝတ်ထုပ်တွေ အများကြီးပုံနေ၏။ အဲ့ဒီအိတ်တွေထဲကို ဖွင့်ကြည့်လိုက်ပြီး တစ်စုံတစ်ခုကိုထုတ်ယူလိုက်သည်။ သူ့လက်ထဲမှာရှိနေတာကတော့ ပန်ဒါပုံစံညအိပ်ဝတ်စုံနဲ့ လိပ်ပုံစံညအိပ်ဝတ်စုံ တို့ပဲ ဖြစ်လေသည်။
အဲ့ဒီဝတ်စုံတွေကတော့ သူဈေးဝယ်ထွက်ခဲ့တုန်းက စင်တာတစ်ခုကနေ ဝယ်လာခဲ့လိုက်တဲ့ ညအိပ်ဝတ်စုံတွေပဲဖြစ်သည်။
ကဲ အခုတော့.... ဘယ်ဟာကိုအရင်ဝတ်ရင်ကောင်းမလဲ? ကွန်ဖူးပန်ဒါလား? လိပ်နင်ဂျာလား?
(T/N: ရွေးပေးလိုက်ကြပါဦး အဂျစ်တို့ရေ 🐼🐢)
သူကပန်ဒါညအိပ်ဝတ်စုံကိုလဲဝတ်လိုက်ပြီး အိုင်ယမ်ရဲ့ စာကြည့်ခန်းဆီ ထွက်လာလိုက်သည်။
အိုင်ယမ်က ဗီဒီယိုကောလ်နဲ့ အလုပ်ကိစ္စဆွေးနွေးနေ၏။ အခန်းတံခါးဖွင့်သံကြားလိုက်ရတဲ့အခါ သူ့ရဲ့အကြည့်တွေက အလိုအလျောက်တံခါးဆီရောက်သွားပြီး သူ့ရဲ့ညီငယ်လေးကိုတွေ့လိုက်ရတဲ့အခါမှာတော့ သူ့မျက်လုံးတွေပြူးကျယ်လာပြီး တစ်ကိုယ်လုံးတောင့်ခဲသွား၏။
ရုတ်တရက်ကြီး အိုင်ယမ်ကတော့ စကားလုံးတွေ ပျောက်ဆုံးသွားသလိုပါပဲ...
"ညီ,ညီလေး...."
တခြားတစ်ဖက်ကစကားပြောနေတဲ့သူရဲ့အသံလည်း ရုတ်တရက် တိတ်ကျသွား၏။ အဲ့ဒီသူကလည်း အဖြူအမည်းညအိပ်ဝတ်စုံဝတ်ထားတဲ့ အိုမီဂါလေးကို လှမ်းကြည့်လာလေသည်။
ဂျူလီယန်က တခြားတစ်ယောက်ကြည့်နေတာကို သတိမထားမိပါဘူး။ သူကအိုင်ယမ်ရဲ့ရှေ့မှာရပ်လိုက်ပြီး ကွန်ဖူးပညာရပ်ထဲမှာပါရှိတဲ့ မျောက်ပုံစံသိုင်းကွက်ကို လုပ်ပြလိုက်သည်။ ပုံစံကတော့ ရယ်စရာကောင်းနေနိုင်ပေမယ့် အဲ့ဒါက ဝူရှူးရဲ့ အားအပြင်းဆုံးစည်းမျဉ်းချက်တွေထဲက တစ်ခုပင်ဖြစ်ပေသည်။ အဲ့ဒီသိုင်းကွက်က မျောက်ဝံတွေရဲ့ လှုပ်ရှားမှုပုံစံတွေကိုသာမက မျက်နှာအမူအရာတွေအထိ အတုခိုးထားခြင်းဖြစ်သည်။
သူကခေါင်းကိုပြန်မော့လိုက်ပြီး မျက်တောင်တောင်မခတ်ဘဲ အိုင်ယမ့်ဆီကို စိုက်ကြည့်နေ၏။ သူ့ရဲ့အကြည့်တွေက အရမ်းကို စိတ်မလုံမခြုံဖြစ်စေနိုင်တဲ့အတွက်ကြောင့် အိုင်ယမ်တောင်မှ ကျက်သီးထသလို ခံစားလိုက်ရသည်။
"ကိုယ်လည်း ကွန်ဖူးလက်နက်အတော်များများကို သုံးတတ်ပါတယ်နော်..ဓားတို့၊ လှံတို့၊ ပုဆိန်တို့ ပြီးတော့ နံချပ်ကူကိုတောင် သုံးတတ်သေးတယ်"
ဂျူလီယန်ရဲ့ အနေအထားကတော့ စတိုင်ကျကျနှင့်ပင် ရှိနေခြင်းဖြစ်သည်။
"ဒါပေမယ့် ကွန်ဖူးဆရာတစ်ယောက်က သဘောမနောကောင်းရုံနဲ့ လွှမ်းမိုးနိုင်စွမ်းမရှိဘူးဆိုတာကိုတော့ စိတ်ထဲမှာအမြဲမှတ်သားထားရမယ်လေ"
အိုင်ယမ်ဆီက ဘာစကားပြန်မှမရလာတာက ဂျူလီယန့်ကို စိတ်ပျက်သွားစေ၏။
"အကို့အလုပ်ကိုပဲ ဆက်လုပ်လို့ရပြီ။ ကျွန်တော့်ကို ဂရုစိုက်မနေနဲ့တော့"
စိတ်ဓာတ်ကျနေတဲ့ပုခုံးနှစ်ဖက်နဲ့ လှည့်ထွက်မသွားခင်မှာ ဂျူလီယန်က စကားအချို့ပြောသွားသေး၏။
"ဘာကိုမှ လွှမ်းမိုးထားနိုင်စွမ်းမရှိသေးဘူးပဲ ㅜㅜ "
ဒီနည်းဗျူဟာက ဘာမှအကျိုးသက်ရောက်မှု မရှိတဲ့အတွက်ကြောင့်မလို့ သူတခြားတစ်ခုခုဘက်ကို တွေးတောကြည့်ရတော့သည်။
[System: ဒါကဟော်မုန်းတွေနဲ့ဘာမှမဆိုင်မှန်း မင်းလည်း သိတယ်လေ.... ]
ဂျူလီယန်လည်း စိတ်ညစ်ညစ်နဲ့ လျှောက်ပြီးတွေးတောနေမိလေသည်။
"ဘယ်သူမှလာပြီး နှောင့်ယှက်လို့မရတဲ့ ငါ့ရဲ့အိမ်မက်လေးတွေ ရော"
နောက်ဆုံးတော့ အိုင်ယမ်လည်း ယောင်ဝါးဝါးဖြစ်နေရာမှ အသိစိတ်ပြန်ကပ်လာလေသည်။ အရင်တုန်းကတော့ အဲ့လိုအကောင်ပုံစံလေးတွေနဲ့ ချစ်စရာကောင်းတဲ့ ညအိပ်ဝတ်စုံလေးတွေကို အမေနဲ့သူနဲ့က ဂျူလီယန်လေး ဝတ်တာကိုတွေ့ချင်နေကြဖြစ်သည်။ အခုအခါမှာတော့ ဂျူလီယန်ကသူ့နောက်ကိုတောင်လိုက်လာပြီး အရမ်းကို ပျော်မြူးနေတဲ့ပုံမျိုးနဲ့ လုံးဝမထင်ထားတဲ့အပြုအမူလေးတွေကို လုပ်ပြသွားခြင်းပင်ဖြစ်သည်။ အဲ့ဒီအပြုအမူလေးတွေကို ပြန်တွေးကြည့်လိုက်ရုံနဲ့တင် အိုင်ယမ့်ရဲ့နှလုံးသားက အရည်ပျော်သွားတော့မလို ခံစားချက်မျိုးရလာ၏။
သူအဲ့တုန်းက ဂျူလီယန့်ရဲ့ပုံစံကို ဓာတ်ပုံရိုက်ယူထားပြီး အမှတ်တရအဖြစ်သိမ်းထားနိုင်မယ်ဆိုရင် ဘယ်လောက်တောင်ကောင်းလိမ့်မလဲ?
ကွန်ပျူတာကနေ တစ်ဖက်နဲ့အဆက်အသွယ်ကို မဖြတ်တောက်ခင် စကားလုံးအနည်းငယ်ကို ကတိုက်ကရိုက်သာ ပြောခဲ့မိလိုက်ပြီး သူလည်း ဂျူလီယန်နောက်ကို ထလိုက်သွားလိုက်တော့သည်။
အဲ့ဒီအချိန်မှာ လူးရှပ်စ်ကတော့ ဖုန်းထဲကနေ တစ်စုံတစ်ယောက်ကို စေခိုင်းချက်များပြောကြားနေ၏။
"နိုင်ငံခြားမှာရှိနေတုန်းက သူ့မှာဖြစ်ဖြစ် သူ့အနီးပတ်ဝန်းကျင်မှာဖြစ်ဖြစ် ဘာကိစ္စတွေ ဖြစ်ပျက်ခဲ့လဲဆိုတာကို မင်းစုံစမ်းလို့ရသမျှ ငါ့ကိုပြန်ပြီး အစီရင်ခံရမယ်"
သူလည်း ဂျူလီယန်ပတ်သက်ပြီး သူမသိအောင် စုံစမ်းတာမျိုး မလုပ်ချင်ပေမယ့် ဒီတိုင်းဂရုမစိုက်ဘဲနဲ့လည်း မနေချင်ပြန်ဘူး။
မွေးလာခဲ့ကတည်းက ဂျူလီယန်က ချမ်းသာတဲ့မိသားစုတစ်ခုရဲ့ အလိုလိုက်ခံရပြီး ကလေးဆိုးလေးတစ်ယောက်အနေနဲ့ပဲ ဘာပူပင်မှုမှမရှိဘဲ ဘဝကိုဖြတ်သန်းလာခဲ့ရတာမလို့ သူက အခုချိန်မှာ ဘာမှမလုပ်တတ်မကိုင်တတ်ဖြစ်နေသင့်တာလေ။ ဒါပေမယ့် အခုလက်ရှိဂျူလီယန်ကတော့ လုပ်နိုင်စွမ်းတွေ များစွာရှိနေပြီး အတိုက်အခိုက်စွမ်းရည်ရဲ့ အခြေခံတွေကိုတောင် သိနေသေးသည်။
(T/N: အိုင်ယမ်နဲ့စကားပြောနေတဲ့တစ်ဖက်ကသူက လူးရှပ်စ်ဖြစ်နေတယ် ဂျူလီလေးရေ🤭)
လူးရှပ်စ်ကဆိုဖာပေါ်မှာထိုင်ချလိုက်ပြီး အတွေးကမ္ဘာထဲကို ရောက်သွားတော့သည်။ သူ့ရဲ့ဂျူလီယန့်အပေါ် သာမန်လောက်ပါပဲလို့ထင်ခဲ့မိတဲ့အချိန်တွေနဲ့ အထင်သေးစက်ဆုပ်မှုတွေကို ပြန်လည်တွေးမိလာ၏။
သူ့ရဲ့ဂျူလီယန်အပေါ် အရင်လိုမျိုးမကောင်းတဲ့အမြင်တွေက အနည်းငယ်တော့ မှေးမှိန်ဖျော့တော့လာသည်။
ဂျူလီယန်က အားနည်းနေတဲ့ကောင်လေးတစ်ယောက် မဟုတ်ဘူးပဲ။ ရိုးရိုးစင်းစင်းနဲ့ သူ့ရဲ့ငယ်ရွယ်မှုမှာ ယုံကြည်မှုအပြည့်ရှိနေတဲ့သူတစ်ယောက်ပဲ ဖြစ်သည်။ ဒါပေမယ့်လည်း ဂျူလီယန်ကအိုမီဂါတစ်ယောက်ဖြစ်နေတဲ့ အချက်ကတော့ လူးရှပ်စ်ကို ဆက်ပြီး အထင်သေးစေမိနေတုန်းပါပဲ။
လူးရှပ်စ်ကတော့ ကလေးကို အထင်သေးနေတဲ့ ဗီလိန်ကြီးဖြစ်နေတုန်းပဲ >< သူ့ကိုဆက်ပြီးအတူတူစောင့်ကြည့်ကြတာပေါ့နော် 👀❤️
Thanks for your interest ( ˘ ³˘)♥
#L
Zawgyi
Systemကသူ႔ရဲ႕အတိတ္ဘဝအေၾကာင္းအမွန္ကို သိရွိထားၿပီးေတာ့ သူယုံၾကည္ရတဲ့တစ္ခုတည္းေသာအရာလည္း ျဖစ္၏။ သူတို႔က သူငယ္ခ်င္းေတြလို႔ထင္ရေပမယ့္ သူငယ္ခ်င္းမဟုတ္ၾကတဲ့သူေတြပါပဲ။
Systemကလူသားတစ္ေယာက္လည္းမဟုတ္သလို ဘာအသိစိတ္မွမရွိတဲ့စက္ပစၥည္းတစ္ခုလည္း မဟုတ္ဘူး။ စိတ္ခ်င္းဆက္သြယ္တဲ့နည္းပညာနဲ႔ အသိဉာဏ္အတုတို႔ကို ေပါင္းစပ္ၿပီး တီထြင္ျပဳလုပ္ထားျခင္းျဖစ္သည္။ အဲ့ဒီလို ကိုယ္ေရးကိုယ္တာလက္ေထာက္မ်ိဳးကို OmegaSense 5.0 လို႔သုံးႏႈန္းေခၚေဝၚေလ့ရွိၾက၏။
ဂ်ဴလီယန္ထပ္ၿပီးရွာေဖြသိရွိထားတဲ့တစ္ခ်က္က Systemေတြကခံစားခ်က္ေတြျဖစ္ေပၚလာႏိုင္စြမ္း သို႔မဟုတ္ ခံစားခ်က္ေတြကိုထုတ္ေဖာ္ျပသႏိုင္စြမ္းအထိရွိပါတယ္တဲ့။ ဒါေပမယ့္ သူတို႔ကိုယ္တိုင္ အဲ့ဒီခံစားခ်က္ေတြကို နားလည္ႏိုင္စြမ္းေတာ့ မရွိၾကပါဘူး။ တစ္ခါတစ္ေလ သူတို႔ေျပာဆိုပုံေတြကရက္စက္တယ္လို႔ခံစားသြားရေစႏိုင္ေပမယ့္ တကယ္ကေတာ့ သူတို႔လည္း နာက်င္သြားေစဖို႔ရည္႐ြယ္ၿပီး ေျပာလိုက္ျခင္းေတာ့မဟုတ္။
ဂ်ဴလီယန္က သူ႔မွာSystemကိုေဖ်ာက္ဖ်က္ရပ္ပစ္ဖို႔ အခြင့္မရွိမွန္းကိုလည္းသိထားသည္။ ဒါေပမယ့္ အဲ့ဒီမွာ သူ႔အတြက္ လုပ္ကိုလုပ္ရမယ့္ တာဝန္ေတြ ဥပမာအားျဖင့္ ဆုေပးဒဏ္ေပးစနစ္ေတြ အရမ္းႀကီးမရွိေသးတာေၾကာင့္မလို႔
ဂ်ဴလီယန္က သူကိုယ္တိုင္နဲ႔Systemတို႔ ခ်ိတ္ဆက္ထားရတယ္ဆိုတာကို စိတ္ထဲေတာင္မရွိဘူးေပါ့။
ဒီလိုမ်ိဳးကူးေျပာင္းလာရတဲ့ျဖစ္စဥ္တစ္ခုလုံးက ႐ုပ္လြန္ပညာရပ္တစ္ရပ္လိုမ်ိဳးနဲ႔ပဲ ဆင္တူပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္သူေ႐ြးခ်ယ္ခံလိုက္ရလဲဆိုတာက အေရးမႀကီးပါဘူး။ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ေန႔တစ္ေန႔အဆုံးသတ္သြားရင္ေတာင္ သူေရွ႕ဆက္ေလွ်ာက္လို႔ ရေနဦးမွာပါပဲ။
Systemနဲ႔ဆက္သြယ္ႏိုင္ဖို႔အတြက္ဆိုရင္ သူပါးစပ္နဲ႔ထုတ္ေျပာဖို႔ေတာင္ မလိုပါဘူး။ စိတ္ထဲကေနပဲ ေျပာလို႔ရႏိုင္သည္ေလ။
"အမ်ိဳးသားဇာတ္ေဆာင္(ႏိုရယ္)က ငါ့ရဲ႕အကိုႀကီးလိုမ်ိဳး ျပဳမူေနတာကိုသာ အဓိကဇာတ္ေဆာင္(႐ြန္ဒီမီယို)သိသြားရင္ ဘယ္လိုျဖစ္သြားမယ္ထင္လဲ?"
[System: အဲ့ဒါေတာ့ငါလည္းမသိပါဘူး။ ကံေကာင္းစြာနဲ႔ပဲ ငါကမင္းရဲ႕စိတ္ထဲမွာရွိေနတာေလ။ သူ႔ရဲ႕စိတ္ထဲမွာမွမဟုတ္တာပဲ]
ဂ်ဴလီယန္လည္းတစ္ခဏေတာ့အေတြးမ်ားေနမိသည္။
"တစ္ခုခုေတာ့တစ္ခုခုပဲ"
ႏိုရယ္ရဲ႕အသိဉာဏ္ေတြက တစ္ေနရာရာမွာ အမွားအယြင္းရွိေနမွန္း သူျမင္ေနရသည္... အထူးသျဖင့္ ႐ြန္ဒီမီယိုနဲ႔ပတ္သက္လာတဲ့အခါေတြမွာေပါ့။ အဲ့လိုမ်ိဳး မိုက္မဲၿပီး ကေလးအသိဉာဏ္သာသာပဲရွိတဲ့ မရင့္က်က္ေသးတဲ့ အကိုႀကီးတစ္ေယာက္ကိုေတာ့ သူအလိုမရွိဘူးေလ။
[T/N: ႏိုရယ္ေလး မမဆီလာ ( T_T)＼(^-^ ) ]
[System: မင္းက မူလလမ္းေၾကာင္းအတိုင္း လိုက္နာျပဳမူတာမ်ိဳးမရွိဘူး။ ၿပီးေတာ့ မင္းနဲ႔အိုင္ယမ္ရဲ႕ ဆက္ဆံေရးမွာလည္း ႀကိဳတင္မသိႏိုင္ေလာက္တဲ့ အေျပာင္းအလဲျဖစ္စဥ္ေတြ ျဖစ္သြားခဲ့တယ္ေလ]
အဲ့ဒီကိစၥနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ဂ်ဴလီယန္လည္း မအံ့ဩမိပါဘူး။ သူကSystemကို တိုက္႐ိုက္ပဲေမးခ်လိုက္ေတာ့၏။
"ငါ့ရဲ႕ဒီေနရာကိုကူးေျပာင္းလာမႈနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး တစ္ခုခုေျပာင္းလဲသြားတာရွိလို႔လား?"
[System: ရွိတာလည္းရွိသလို တစ္ခ်ိန္ထဲမွာပဲ မရွိတာလည္းရွိပါတယ္]
Systemေျပာတာကိုသေဘာတူတဲ့အေနနဲ႔ ဂ်ဴလီယန္ ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္သည္။
"အခုေတာ့ ငါအားလုံးကိုသိသြားပါၿပီ"
[System: ဟမ့္! အဲ့ဒါေဟာ္မုန္းေတြကိုေျပာေနတာ။ ကိုယ္ခႏၶာနဲ႔ အေသြးအသားေတြက အရင္အတိုင္းပဲရွိေနတာမလို႔ သူတို႔ရဲ႕စြမ္းအားေတြလည္း မေျပာင္းလဲေပမယ့္ ေဟာ္မုန္းေတြကေတာ့ စိတ္ရဲ႕ျပတင္းေပါက္ေတြလိုမ်ိဳးပဲေလ]
ဂ်ဴလီယန္ ႐ုတ္တရက္ႀကီး ေပ်ာ္သြားမိသလိုပဲ။
"ဒါဆို ငါ့ရဲ႕ရနံ႔က မတူေတာ့ဘူးလို႔ ေျပာတာလား?"
[System: ေသခ်ာတာေပါ့။ ပင္ကိုယ္သဘာဝနဲ႔ အေတြးအေခၚထင္ျမင္ခ်က္ေတြမွ မတူေတာ့တဲ့ဟာကို]
ဂ်ဴလီယန္ သိခ်င္ေနမိတဲ့ အေၾကာင္းတစ္ခုထပ္ရွိေသး၏။
"မင္းစြမ္းအားေတြအေၾကာင္းတစ္ခုခုေျပာလိုက္ေသးတယ္ေလ။ ငါ့ကို အဲ့အေၾကာင္းေလး ေျပာျပပါဦး"
[System: ေသြးသန႔္အိုမီဂါဆိုတာ ေသြးသန႔္အယ္လ္ဖာလိုမ်ိဳး ရွားပါးတဲ့အမ်ိဳးအစားပဲ။ အဲ့လိုအမ်ိဳးအစားရွိတဲ့သူ တစ္ေယာက္ခ်င္းစီတိုင္းက ေသြးသန႔္မဟုတ္တဲ့သူေတြကို ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္စြမ္းရွိတယ္ေလ]
ဂ်ဴလီယန္က ပါဝါရိန္းဂ်ားေတြထဲမွာမွ အေတြ႕မ်ားတဲ့ အျဖဴေကာင္မဟုတ္တဲ့ တျခားပါဝါရိန္းဂ်ားတစ္ေယာက္လို ခံစားခ်က္မ်ိဳး ရလာ၏။
"ဒါဆိုငါက ေသြးသန႔္ေတြကိုေရာ လႊမ္းမိုးထားႏိုင္တာလား?"
[System: အရမ္းေတာ့မဟုတ္ဘူးေပါ့။ ဒါေပမယ့္ heatဝင္ေနတဲ့အခ်ိန္ကေတာ့ ခြၽင္းခ်က္ေပါ့။ အဲ့ဒါေၾကာင့္ ေဟာ္မုန္းထိန္းစက္ဝတ္မထားဘဲ ေလွ်ာက္သြားၿပီး စမ္းသပ္ၾကည့္ရမယ္လို႔ ေတြးေတာင္မေတြးမိေစနဲ႔]
ဂ်ဴလီယန္ကသူ႔ရဲ႕အဝတ္ဗီ႐ိုဆီသို႔ ေလွ်ာက္သြားေလသည္။ ဗီ႐ိုထဲမွာ အသစ္ဝယ္ထားတဲ့ အဝတ္ထုပ္ေတြ အမ်ားႀကီးပုံေန၏။ အဲ့ဒီအိတ္ေတြထဲကို ဖြင့္ၾကည့္လိုက္ၿပီး တစ္စုံတစ္ခုကိုထုတ္ယူလိုက္သည္။ သူ႔လက္ထဲမွာရွိေနတာကေတာ့ ပန္ဒါပုံစံညအိပ္ဝတ္စုံနဲ႔ လိပ္ပုံစံညအိပ္ဝတ္စုံ တို႔ပဲ ျဖစ္ေလသည္။
အဲ့ဒီဝတ္စုံေတြကေတာ့ သူေဈးဝယ္ထြက္ခဲ့တုန္းက စင္တာတစ္ခုကေန ဝယ္လာခဲ့လိုက္တဲ့ ညအိပ္ဝတ္စုံေတြပဲျဖစ္သည္။
ကဲ အခုေတာ့.... ဘယ္ဟာကိုအရင္ဝတ္ရင္ေကာင္းမလဲ? ကြန္ဖူးပန္ဒါလား? လိပ္နင္ဂ်ာလား?
(T/N: ေ႐ြးေပးလိုက္ၾကပါဦး အဂ်စ္တို႔ေရ 🐼🐢)
သူကပန္ဒါညအိပ္ဝတ္စုံကိုလဲဝတ္လိုက္ၿပီး အိုင္ယမ္ရဲ႕ စာၾကည့္ခန္းဆီ ထြက္လာလိုက္သည္။
အိုင္ယမ္က ဗီဒီယိုေကာလ္နဲ႔ အလုပ္ကိစၥေဆြးေႏြးေန၏။ အခန္းတံခါးဖြင့္သံၾကားလိုက္ရတဲ့အခါ သူ႔ရဲ႕အၾကည့္ေတြက အလိုအေလ်ာက္တံခါးဆီေရာက္သြားၿပီး သူ႔ရဲ႕ညီငယ္ေလးကိုေတြ႕လိုက္ရတဲ့အခါမွာေတာ့ သူ႔မ်က္လုံးေတြျပဴးက်ယ္လာၿပီး တစ္ကိုယ္လုံးေတာင့္ခဲသြား၏။
႐ုတ္တရက္ႀကီး အိုင္ယမ္ကေတာ့ စကားလုံးေတြ ေပ်ာက္ဆုံးသြားသလိုပါပဲ...
"ညီ,ညီေလး...."
တျခားတစ္ဖက္ကစကားေျပာေနတဲ့သူရဲ႕အသံလည္း ႐ုတ္တရက္ တိတ္က်သြား၏။ အဲ့ဒီသူကလည္း အျဖဴအမည္းညအိပ္ဝတ္စုံဝတ္ထားတဲ့ အိုမီဂါေလးကို လွမ္းၾကည့္လာေလသည္။
ဂ်ဴလီယန္က တျခားတစ္ေယာက္ၾကည့္ေနတာကို သတိမထားမိပါဘူး။ သူကအိုင္ယမ္ရဲ႕ေရွ႕မွာရပ္လိုက္ၿပီး ကြန္ဖူးပညာရပ္ထဲမွာပါရွိတဲ့ ေမ်ာက္ပုံစံသိုင္းကြက္ကို လုပ္ျပလိုက္သည္။ ပုံစံကေတာ့ ရယ္စရာေကာင္းေနႏိုင္ေပမယ့္ အဲ့ဒါက ဝူရႉးရဲ႕ အားအျပင္းဆုံးစည္းမ်ဥ္းခ်က္ေတြထဲက တစ္ခုပင္ျဖစ္ေပသည္။ အဲ့ဒီသိုင္းကြက္က ေမ်ာက္ဝံေတြရဲ႕ လႈပ္ရွားမႈပုံစံေတြကိုသာမက မ်က္ႏွာအမူအရာေတြအထိ အတုခိုးထားျခင္းျဖစ္သည္။
သူကေခါင္းကိုျပန္ေမာ့လိုက္ၿပီး မ်က္ေတာင္ေတာင္မခတ္ဘဲ အိုင္ယမ့္ဆီကို စိုက္ၾကည့္ေန၏။ သူ႔ရဲ႕အၾကည့္ေတြက အရမ္းကို စိတ္မလုံမၿခဳံျဖစ္ေစႏိုင္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ အိုင္ယမ္ေတာင္မွ က်က္သီးထသလို ခံစားလိုက္ရသည္။
"ကိုယ္လည္း ကြန္ဖူးလက္နက္အေတာ္မ်ားမ်ားကို သုံးတတ္ပါတယ္ေနာ္..ဓားတို႔၊ လွံတို႔၊ ပုဆိန္တို႔ ၿပီးေတာ့ နံခ်ပ္ကူကိုေတာင္ သုံးတတ္ေသးတယ္"
ဂ်ဴလီယန္ရဲ႕ အေနအထားကေတာ့ စတိုင္က်က်ႏွင့္ပင္ ရွိေနျခင္းျဖစ္သည္။
"ဒါေပမယ့္ ကြန္ဖူးဆရာတစ္ေယာက္က သေဘာမေနာေကာင္း႐ုံနဲ႔ လႊမ္းမိုးႏိုင္စြမ္းမရွိဘူးဆိုတာကိုေတာ့ စိတ္ထဲမွာအၿမဲမွတ္သားထားရမယ္ေလ"
အိုင္ယမ္ဆီက ဘာစကားျပန္မွမရလာတာက ဂ်ဴလီယန႔္ကို စိတ္ပ်က္သြားေစ၏။
"အကို႔အလုပ္ကိုပဲ ဆက္လုပ္လို႔ရၿပီ။ ကြၽန္ေတာ့္ကို ဂ႐ုစိုက္မေနနဲ႔ေတာ့"
စိတ္ဓာတ္က်ေနတဲ့ပုခုံးႏွစ္ဖက္နဲ႔ လွည့္ထြက္မသြားခင္မွာ ဂ်ဴလီယန္က စကားအခ်ိဳ႕ေျပာသြားေသး၏။
"ဘာကိုမွ လႊမ္းမိုးထားႏိုင္စြမ္းမရွိေသးဘူးပဲ ㅜㅜ "
ဒီနည္းဗ်ဴဟာက ဘာမွအက်ိဳးသက္ေရာက္မႈ မရွိတဲ့အတြက္ေၾကာင့္မလို႔ သူတျခားတစ္ခုခုဘက္ကို ေတြးေတာၾကည့္ရေတာ့သည္။
[System: ဒါကေဟာ္မုန္းေတြနဲ႔ဘာမွမဆိုင္မွန္း မင္းလည္း သိတယ္ေလ.... ]
ဂ်ဴလီယန္လည္း စိတ္ညစ္ညစ္နဲ႔ ေလွ်ာက္ၿပီးေတြးေတာေနမိေလသည္။
"ဘယ္သူမွလာၿပီး ေႏွာင့္ယွက္လို႔မရတဲ့ ငါ့ရဲ႕အိမ္မက္ေလးေတြ ေရာ"
ေနာက္ဆုံးေတာ့ အိုင္ယမ္လည္း ေယာင္ဝါးဝါးျဖစ္ေနရာမွ အသိစိတ္ျပန္ကပ္လာေလသည္။ အရင္တုန္းကေတာ့ အဲ့လိုအေကာင္ပုံစံေလးေတြနဲ႔ ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ ညအိပ္ဝတ္စုံေလးေတြကို အေမနဲ႔သူနဲ႔က ဂ်ဴလီယန္ေလး ဝတ္တာကိုေတြ႕ခ်င္ေနၾကျဖစ္သည္။ အခုအခါမွာေတာ့ ဂ်ဴလီယန္ကသူ႔ေနာက္ကိုေတာင္လိုက္လာၿပီး အရမ္းကို ေပ်ာ္ျမဴးေနတဲ့ပုံမ်ိဳးနဲ႔ လုံးဝမထင္ထားတဲ့အျပဳအမူေလးေတြကို လုပ္ျပသြားျခင္းပင္ျဖစ္သည္။ အဲ့ဒီအျပဳအမူေလးေတြကို ျပန္ေတြးၾကည့္လိုက္႐ုံနဲ႔တင္ အိုင္ယမ့္ရဲ႕ႏွလုံးသားက အရည္ေပ်ာ္သြားေတာ့မလို ခံစားခ်က္မ်ိဳးရလာ၏။
သူအဲ့တုန္းက ဂ်ဴလီယန႔္ရဲ႕ပုံစံကို ဓာတ္ပုံ႐ိုက္ယူထားၿပီး အမွတ္တရအျဖစ္သိမ္းထားႏိုင္မယ္ဆိုရင္ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ေကာင္းလိမ့္မလဲ?
ကြန္ပ်ဴတာကေန တစ္ဖက္နဲ႔အဆက္အသြယ္ကို မျဖတ္ေတာက္ခင္ စကားလုံးအနည္းငယ္ကို ကတိုက္က႐ိုက္သာ ေျပာခဲ့မိလိုက္ၿပီး သူလည္း ဂ်ဴလီယန္ေနာက္ကို ထလိုက္သြားလိုက္ေတာ့သည္။
အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာ လူးရွပ္စ္ကေတာ့ ဖုန္းထဲကေန တစ္စုံတစ္ေယာက္ကို ေစခိုင္းခ်က္မ်ားေျပာၾကားေန၏။
"ႏိုင္ငံျခားမွာရွိေနတုန္းက သူ႔မွာျဖစ္ျဖစ္ သူ႔အနီးပတ္ဝန္းက်င္မွာျဖစ္ျဖစ္ ဘာကိစၥေတြ ျဖစ္ပ်က္ခဲ့လဲဆိုတာကို မင္းစုံစမ္းလို႔ရသမွ် ငါ့ကိုျပန္ၿပီး အစီရင္ခံရမယ္"
သူလည္း ဂ်ဴလီယန္ပတ္သက္ၿပီး သူမသိေအာင္ စုံစမ္းတာမ်ိဳး မလုပ္ခ်င္ေပမယ့္ ဒီတိုင္းဂ႐ုမစိုက္ဘဲနဲ႔လည္း မေနခ်င္ျပန္ဘူး။
ေမြးလာခဲ့ကတည္းက ဂ်ဴလီယန္က ခ်မ္းသာတဲ့မိသားစုတစ္ခုရဲ႕ အလိုလိုက္ခံရၿပီး ကေလးဆိုးေလးတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ပဲ ဘာပူပင္မႈမွမရွိဘဲ ဘဝကိုျဖတ္သန္းလာခဲ့ရတာမလို႔ သူက အခုခ်ိန္မွာ ဘာမွမလုပ္တတ္မကိုင္တတ္ျဖစ္ေနသင့္တာေလ။ ဒါေပမယ့္ အခုလက္ရွိဂ်ဴလီယန္ကေတာ့ လုပ္ႏိုင္စြမ္းေတြ မ်ားစြာရွိေနၿပီး အတိုက္အခိုက္စြမ္းရည္ရဲ႕ အေျခခံေတြကိုေတာင္ သိေနေသးသည္။
(T/N: အိုင္ယမ္နဲ႔စကားေျပာေနတဲ့တစ္ဖက္ကသူက လူးရွပ္စ္ျဖစ္ေနတယ္ ဂ်ဴလီေလးေရ🤭)
လူးရွပ္စ္ကဆိုဖာေပၚမွာထိုင္ခ်လိုက္ၿပီး အေတြးကမာၻထဲကို ေရာက္သြားေတာ့သည္။ သူ႔ရဲ႕ဂ်ဴလီယန္႔အေပၚ သာမန္ေလာက္ပါပဲလို႔ထင္ခဲ့မိတဲ့အခ်ိန္ေတြနဲ႔ အထင္ေသးစက္ဆုပ္မႈေတြကို ျပန္လည္ေတြးမိလာ၏။
သူ႔ရဲ႕ဂ်ဴလီယန္အေပၚ အရင္လိုမ်ိဳးမေကာင္းတဲ့အျမင္ေတြက အနည္းငယ္ေတာ့ ေမွးမွိန္ေဖ်ာ့ေတာ့လာသည္။
ဂ်ဴလီယန္က အားနည္းေနတဲ့ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ မဟုတ္ဘူးပဲ။ ႐ိုး႐ိုးစင္းစင္းနဲ႔ သူ႔ရဲ႕ငယ္႐ြယ္မႈမွာ ယုံၾကည္မႈအျပည့္ရွိေနတဲ့သူတစ္ေယာက္ပဲ ျဖစ္သည္။ ဒါေပမယ့္လည္း ဂ်ဴလီယန္ကအိုမီဂါတစ္ေယာက္ျဖစ္ေနတဲ့ အခ်က္ကေတာ့ လူးရွပ္စ္ကို ဆက္ၿပီး အထင္ေသးေစမိေနတုန္းပါပဲ။
လူးရွပ္စ္ကေတာ့ ကေလးကို အထင္ေသးေနတဲ့ ဗီလိန္ႀကီးျဖစ္ေနတုန္းပဲ >< သူ႔ကိုဆက္ၿပီးအတူတူေစာင့္ၾကည့္ၾကတာေပါ့ေနာ္ 👀❤️
Thanks for your interest ( ˘ ³˘)♥
#L