Unicode
"အမလေး သရဲ"
"ကိုကိုယောင်းရေ ကယ်ပါဦး ၊hyung ရေ ကယ်ပါဦး သရဲ "
"ဘယ်မှာလဲ ဘယ်သူလဲ မင်းကြောင့် ငါလန့်တောင်အော်မိပြီ "
ဟုတ်ပါတယ် Jimin ရဲ့အော်သံကြောင့် ဂျောင်ကုပါလန့်၍ အော်မိချင်းဖြစ်သည်
" ဟိုလူကြီးကသရဲ "
"အဲ့တာ ရွှံ့တွေပေနေတာမဟုတ်ဘူးလား"
"Hyung မဟုတ်ဘူး သရဲပါဆို"
"လူဟ "
"မဟုတ်ပါဘူးဆို သရဲ "
"တော်လိုက်တော့ သရဲ ဖြစ်ဖြစ်လူဖြစ်ဖြစ် မင်းတို့ ဘာကိစ္စ ငါ့အိမ်ကို ရောက်နေတာလဲ "
ထိုအခါ ထယ်ယောင်းကပင် စကားများနေတဲ့နှစ်ယောက်အစား
"ကျုပ်တို့က ဆရာမင်အိမ်ဆီလာတာ ခင်ဗျားက ဒီ အိမ်ကလား ဟုတ်ရင် တံခါးဖွင့်ပေးစမ်းပါ လာရတာ ညောင်းနေပြီ "
ထယ်ယောင်းကတော့ ထုံစံအတိုင်း စကားပြောတဲ့အခါ ဂျစ်ကန်ကန်ပဲပြော၏
"အေး မင်းအခုပြောနေတဲ့ ဆရာမင်ဆိုတာ ငါပဲ "
ထိုအခါမှ ဂျောင်ကုက ဆက်ပြီးအချင်းမများတော့ပဲ ၊
"ဟို ဆရာ ကျွန်တော်တို့စကားလေး ပြောပြောလို့ရလား "
Yoongiတစ်ယောက်အရှေ့က သုံးယောက်အား အကဲခက်သလိုကြည့်ပြီးနောက်
"ငါ့နောက် လိုက်ခဲ့"
ထယ်ယောင်းတို့ သုံးယောက်အိမ်ထဲကို ခြေချလိုက်လျှင်ပဲ အနက်ရောင်ကမ္ဘာကြီးကို မြင်လိုက်ရသလို တွန့်ခနဲဖြစ်သွား၏
"အဲ့sofaမှာထိုင်ကြ "
ထိုအခါ သုံးယောက်သား sofaပေါ်တွင်ထိုင်ကာ ဂျောင်ကုမှ စကားပြောဖို့ဟန်ပြင်လိုက်စဥ် yoongi တစ်ယောက် jimin ကိုလက်ညှိးထိုးကာ
"ဟို သေးသေး မင်းခဏ ငါ့အခန်းထဲသွားနေပါ့လား "
"ဘာဗျ ဘာကိုသေးသေးလဲ jimin jimin ပြီးတော့ ခင်ဗျားအခန်းမှာ ကျုပ်က ဘာသွားလုပ်ရမှာတုန်း စကားပြောတာ ဆင်ခြင် "
ရန်ဖြစ်တော့မည့်အရိပ်အယောင်ကိုမြင်နေတဲ့ ထယ်ယောင်းကပင်
"ဟို mochiလေး ကိုကိုတို့အလုပ်ကိစ္စ ခဏ ဆွေးနွေးချင်လို့ ခဏ ဒီဆရာမင်ရဲ့အခန်းထဲခဏ သွားနေပေးပါ့လား "
ထယ်ယောင်းစကားကို နားထောင်တဲ့ jimin က
"Okလေ ကိုကို ပြောလို့ minieဟို လူကြီးအခန်းမှာ နေလိုက်မယ် "
"ဟိုလူကြီး ခင်ဗျားအခန်းက ဘယ်မှာလဲ "
"ဟို ညာဘက်ထောင့်က ငါ့အခန်း မင်းအဲ့မှာ သွားနေလိုက်"
jiminထွက်သွားပြီး မှ yoongiကပင်စ၍
"Marryပြောပြထားလို့ ငါအကုန်သိပြီးပြီ မင်းတို့လိုချင်တဲ့ ဖြေဆေးကိုအခုပေးမယ် "
ကြောင်စိစိနဲ့တစ်ယောက်မျက်နှာတစ်ယောက်ကြည့်နေကြတဲ့ ထယ်ယောင်းနဲ့ဂျောင်ကု
" ဒါပေမဲ့"
စကားကို ခဏရပ်ပစ်လိုက်တဲ့ yoongi ထိုအခါ ဂျောင်ကုတစ်ယောက် သတိပြန်ကပ်ခါ
"ဒါပေမဲ့ ဘာဖြစ်လို့လဲဆရာ"
"သေးသေးလေးကို ငါနဲ့ထားခဲ့"
"ဟမ် "
"ဘာ ဘာလို့လဲ ဆရာ ကျွန်တော်တို့mochiလေးကို မထားခဲ့နိုင်ဘူး "
"ဟုတ်တယ် ဆရာ ထယ်ယောင်းပြောသလိုပဲ ကျွန်တော်တို့မထားခဲ့နိုင်ဘူး"
ဟုတ်ပါတယ် ဂျောင်ကု သူ့ရဲ့ပြိုင်ဘက်လေးကို မထားခဲ့နိုက်ပါ ဘယ်လောက်ပဲ ထယ်ယောင်းနဲ့ပက်သက်ပြီး အမြင်ကပ်ပါစေ ငယ်ငယ် သူနဲ့ ထယ်ယောင်း ချစ်ရတဲ့ ညီလေးမဟုတ်ပါလား
"အဲ့တာဆို မင်းတို့ ဖြေဆေးလည်း ရမယ်မထင်ပါနဲ့ "
"ဟို အဲ့လိုလည်း မဟုတ်ဘူးလေ "
"အဲ့တာဆို ထားခဲ့မှာလား "
ရှေ့ကနေ ထိုင်ကာ ဘာမှမပြောပဲနဲ့ထိုင်ကာနေတဲ့နှစ်ယောက်
Yoongiကပဲသက်ပျင်းချကာ
"တစ်လ သူ့ကို တစ်လပဲ ခေါ်ထားမှာ ၊စိတ်မချရင် မင်းတို့ပါ နေလိုက် "
"ဟုတ်ကဲ့ ကျွန်တော်တို့ ဒီမှာ တစ်လနေပါ့မယ် ကျွန်တော်တို့ညီလေးကိုတစ်ယောက်တည်း မထားခဲ့နိုင်လို့ပါ "
"ရော့ ဒီမှာ မင်းလိုချင်တဲ့ဖြေဆေး "
"ဒါနဲ့ ဘာလို့ကျွန်တော်တို့ကို ဖြေဆေးအလွယ်တစ်ကူပေးတာလဲ "
"အွန်းငါ့ရဲ့ ဒီလိုတတ်တဲ့အတတ်ပညာကို နောက်ဆုံးမြန်မြန်စွန့်လွှတ်ချင်လို့ တော်ပြီ ဆက်မပြောချင်တော့ဘူး အိပ်တော့ ဟိုရှေ့တည့်တည့် ကမင်းတို့နှစ်ယောက်အခန်း "
"Mochiအတွက်ရရော "
"သေးသေးလေးကို ငါခေါ်ထားလိုက်မယ်"
အခန်းထဲမှာရှိတဲ့ jimin တစ်ယောက်ကတော့
"အခန်းက လှသားပဲ လူကြည့်တော့ အဖိုးရုပ်နဲ့ ပြင်ထားတာကြတော့ စနစ်ကျသားပဲ "
"အွန်း အိပ်လိုက်ရင်ကောင်းမလား ဒီခုတင်ပေါ်မှာ ခဏလေးလေ ခရီးကပန်းလာတာဆိုတော့ "
"ဟုတ်တယ်ကွာ ခဏလေးပဲ အိပ်လိုက်မယ် "
တစ်ဖက်အခန်း ထဲရှိ ထယ်ယောင်းနဲ့ဂျောင်ကုမှာတော့
"အချစ်ရေ "
"အွန်း"
"အချစ်ရေ "
"အေး"
"အချစ်ရေ"
" ဘောလား "
"ဟာ အချစ်ကလည်း "
"ဟုတ်တယ် မဟုတ်ဘူးလား တစ်ကယ်စိတ်မရှည်တော့ဘူး လူကို အနောက်ကနေ ဖက်နေပြီး အဲ့စကားပဲပြောနေတာ "
"အချစ်ကလည်း Te Teကချွဲတာကို လူကောင်ကြီးသွားတော့ မချစ်တော့ဘူးလား "
"မချစ်တော့ဘူး "
"တစ်ကယ် မချစ်တာလား "
"အွန်း မချစ်ဘူး "
"တစ်ကယ်နော် "
"တစ်ကယ်လို့ "
"အိုကေလေ အဲ့တာဆိုလည်း "
"အာ့ Te Te မလုပ်နဲ့ ယားတယ် "
"ယားတယ်လို့ ခစ်မလုပ်နဲ့ "
"ပြွတ် "
"နောက်တစ်ခါ မချစ်ဘူးလို့ပြောအုံးမှာလား ကူးကူး"
"Noမပြောတော့ဘူး"
"ပြွတ်"
"ချစ်လား "
"ချစ်တယ် "
"ချစ်တယ်ဆို ......"
"မဟုတ်ဘူးလေ Te Te"
"အွန့် "
Jiminတစ်ယောက် အိပ်ယာကနေ နိုးလာကား မျက်စိလေးမှိတ်လိုက်ဖွင့်လိုက်ဖြင့် ဖြစ်နေ၏ ပြီးတော့ သူ့ခန္ဓာ တစ်ခုခုနဲ့ကိုင်ရုိက်ထားသလို ကိုက်ခဲနေ၏ ထိုအပြင်သူ့ဘေးသို့ လှည့်ကြည့်သောအခါ လူတစ်ယောက် ခါးမှာ သပတ်တစ်ထည်နှင့်သာခေါင်းအား ရေသုတ်နေတဲ့လူတစ်"
"မဟုတ် မဟုတ်မှ "
အမေရေ ကယ်ပါဦးးးးး
#San
31.7.2022
Note-updateနောက်ကျသွားတာ ကိုယ်တောင်းပန်ပါတယ် အခုအချိန်ကိုယ်စာရေးဖို့တစ်ကယ် အားမရှိဘူးကွယ် ကိုယ့်ခလေးကို သနားတယ်
Zawgyi
"အမေလး သရဲ"
"ကိုကိုေယာင္းေရ ကယ္ပါဦး ၊hyung ေရ ကယ္ပါဦး သရဲ "
"ဘယ္မွာလဲ ဘယ္သူလဲ မင္းေၾကာင့္ ငါလန္႔ေတာင္ေအာ္မိၿပီ "
ဟုတ္ပါတယ္ Jimin ရဲ႕ေအာ္သံေၾကာင့္ ေဂ်ာင္ကုပါလန္႔၍ ေအာ္မိခ်င္းျဖစ္သည္
" ဟိုလူႀကီးကသရဲ "
"အဲ့တာ ႐ႊံ႕ေတြေပေနတာမဟုတ္ဘူးလား"
"Hyung မဟုတ္ဘူး သရဲပါဆို"
"လူဟ "
"မဟုတ္ပါဘူးဆို သရဲ "
"ေတာ္လိုက္ေတာ့ သရဲ ျဖစ္ျဖစ္လူျဖစ္ျဖစ္ မင္းတို႔ ဘာကိစၥ ငါ့အိမ္ကို ေရာက္ေနတာလဲ "
ထိုအခါ ထယ္ေယာင္းကပင္ စကားမ်ားေနတဲ့ႏွစ္ေယာက္အစား
"က်ဳပ္တို႔က ဆရာမင္အိမ္ဆီလာတာ ခင္ဗ်ားက ဒီ အိမ္ကလား ဟုတ္ရင္ တံခါးဖြင့္ေပးစမ္းပါ လာရတာ ေညာင္းေနၿပီ "
ထယ္ေယာင္းကေတာ့ ထုံစံအတိုင္း စကားေျပာတဲ့အခါ ဂ်စ္ကန္ကန္ပဲေျပာ၏
"ေအး မင္းအခုေျပာေနတဲ့ ဆရာမင္ဆိုတာ ငါပဲ "
ထိုအခါမွ ေဂ်ာင္ကုက ဆက္ၿပီးအခ်င္းမမ်ားေတာ့ပဲ ၊
"ဟို ဆရာ ကြၽန္ေတာ္တို႔စကားေလး ေျပာေျပာလို႔ရလား "
Yoongiတစ္ေယာက္အေ႐ွ႕က သုံးေယာက္အား အကဲခက္သလိုၾကည့္ၿပီးေနာက္
"ငါ့ေနာက္ လိုက္ခဲ႕"
ထယ္ေယာင္းတို႔ သုံးေယာက္အိမ္ထဲကို ေျခခ်လိုက္လွ်င္ပဲ အနက္ေရာင္ကမ႓ာႀကီးကို ျမင္လိုက္ရသလို တြန္႔ခနဲျဖစ္သြား၏
"အဲ့sofaမွာထိုင္ၾက "
ထိုအခါ သုံးေယာက္သား sofaေပၚတြင္ထိုင္ကာ ေဂ်ာင္ကုမွ စကားေျပာဖို႔ဟန္ျပင္လိုက္စဥ္ yoongi တစ္ေယာက္ jimin ကိုလက္ညႇိးထိုးကာ
"ဟို ေသးေသး မင္းခဏ ငါ့အခန္းထဲသြားေနပါ့လား "
"ဘာဗ် ဘာကိုေသးေသးလဲ jimin jimin ၿပီးေတာ့ ခင္ဗ်ားအခန္းမွာ က်ဳပ္က ဘာသြားလုပ္ရမွာတုန္း စကားေျပာတာ ဆင္ျခင္ "
ရန္ျဖစ္ေတာ့မည့္အရိပ္အေယာင္ကိုျမင္ေနတဲ့ ထယ္ေယာင္းကပင္
"ဟို mochiေလး ကိုကိုတို႔အလုပ္ကိစၥ ခဏ ေဆြးေႏြးခ်င္လို႔ ခဏ ဒီဆရာမင္ရဲ႕အခန္းထဲခဏ သြားေနေပးပါ့လား "
ထယ္ေယာင္းစကားကို နားေထာင္တဲ့ jimin က
"Okေလ ကိုကို ေျပာလို႔ minieဟို လူႀကီးအခန္းမွာ ေနလိုက္မယ္ "
"ဟိုလူႀကီး ခင္ဗ်ားအခန္းက ဘယ္မွာလဲ "
"ဟို ညာဘက္ေထာင့္က ငါ့အခန္း မင္းအဲ့မွာ သြားေနလိုက္"
jiminထြက္သြားၿပီး မွ yoongiကပင္စ၍
"Marryေျပာျပထားလို႔ ငါအကုန္သိၿပီးၿပီ မင္းတို႔လိုခ်င္တဲ့ ေျဖေဆးကိုအခုေပးမယ္ "
ေၾကာင္စိစိနဲ႔တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာတစ္ေယာက္ၾကည့္ေနၾကတဲ့ ထယ္ေယာင္းနဲ႔ေဂ်ာင္ကု
" ဒါေပမဲ့"
စကားကို ခဏရပ္ပစ္လိုက္တဲ့ yoongi ထိုအခါ ေဂ်ာင္ကုတစ္ေယာက္ သတိျပန္ကပ္ခါ
"ဒါေပမဲ့ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆရာ"
"ေသးေသးေလးကို ငါနဲ႔ထားခဲ့"
"ဟမ္ "
"ဘာ ဘာလို႔လဲ ဆရာ ကြၽန္ေတာ္တို႔mochiေလးကို မထားခဲ့ႏိုင္ဘူး "
"ဟုတ္တယ္ ဆရာ ထယ္ေယာင္းေျပာသလိုပဲ ကြၽန္ေတာ္တို႔မထားခဲ့ႏိုင္ဘူး"
ဟုတ္ပါတယ္ ေဂ်ာင္ကု သူ႕ရဲ႕ၿပိဳင္ဘက္ေလးကို မထားခဲ့ႏိုက္ပါ ဘယ္ေလာက္ပဲ ထယ္ေယာင္းနဲ႔ပက္သက္ၿပီး အျမင္ကပ္ပါေစ ငယ္ငယ္ သူနဲ႔ ထယ္ေယာင္း ခ်စ္ရတဲ့ ညီေလးမဟုတ္ပါလား
"အဲ့တာဆို မင္းတို႔ ေျဖေဆးလည္း ရမယ္မထင္ပါနဲ႔ "
"ဟို အဲ့လိုလည္း မဟုတ္ဘူးေလ "
"အဲ့တာဆို ထားခဲ့မွာလား "
ေ႐ွ႕ကေန ထိုင္ကာ ဘာမွမေျပာပဲနဲ႔ထိုင္ကာေနတဲ့ႏွစ္ေယာက္
Yoongiကပဲသက္ပ်င္းခ်ကာ
"တစ္လ သူ႕ကို တစ္လပဲ ေခၚထားမွာ ၊စိတ္မခ်ရင္ မင္းတို႔ပါ ေနလိုက္ "
"ဟုတ္ကဲ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ဒီမွာ တစ္လေနပါ့မယ္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ညီေလးကိုတစ္ေယာက္တည္း မထားခဲ့ႏိုင္လို႔ပါ "
"ေရာ့ ဒီမွာ မင္းလိုခ်င္တဲ့ေျဖေဆး "
"ဒါနဲ႔ ဘာလို႔ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို ေျဖေဆးအလြယ္တစ္ကူေပးတာလဲ "
"အြန္းငါ့ရဲ႕ ဒီလိုတတ္တဲ့အတတ္ပညာကို ေနာက္ဆုံးျမန္ျမန္စြန္႔လႊတ္ခ်င္လို႔ ေတာ္ၿပီ ဆက္မေျပာခ်င္ေတာ့ဘူး အိပ္ေတာ့ ဟိုေ႐ွ႕တည့္တည့္ ကမင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္အခန္း "
"Mochiအတြက္ရေရာ "
"ေသးေသးေလးကို ငါေခၚထားလိုက္မယ္"
အခန္းထဲမွာ႐ွိတဲ့ jimin တစ္ေယာက္ကေတာ့
"အခန္းက လွသားပဲ လူၾကည့္ေတာ့ အဖိုး႐ုပ္နဲ႔ ျပင္ထားတာၾကေတာ့ စနစ္က်သားပဲ "
"အြန္း အိပ္လိုက္ရင္ေကာင္းမလား ဒီခုတင္ေပၚမွာ ခဏေလးေလ ခရီးကပန္းလာတာဆိုေတာ့ "
"ဟုတ္တယ္ကြာ ခဏေလးပဲ အိပ္လိုက္မယ္ "
တစ္ဖက္အခန္း ထဲ႐ွိ ထယ္ေယာင္းနဲ႔ေဂ်ာင္ကုမွာေတာ့
"အခ်စ္ေရ "
"အြန္း"
"အခ်စ္ေရ "
"ေအး"
"အခ်စ္ေရ"
" ေဘာလား "
"ဟာ အခ်စ္ကလည္း "
"ဟုတ္တယ္ မဟုတ္ဘူးလား တစ္ကယ္စိတ္မ႐ွည္ေတာ့ဘူး လူကို အေနာက္ကေန ဖက္ေနၿပီး အဲ့စကားပဲေျပာေနတာ "
"အခ်စ္ကလည္း Te Teကခြၽဲတာကို လူေကာင္ႀကီးသြားေတာ့ မခ်စ္ေတာ့ဘူးလား "
"မခ်စ္ေတာ့ဘူး "
"တစ္ကယ္ မခ်စ္တာလား "
"အြန္း မခ်စ္ဘူး "
"တစ္ကယ္ေနာ္ "
"တစ္ကယ္လို႔ "
"အိုေကေလ အဲ့တာဆိုလည္း "
"အာ့ Te Te မလုပ္နဲ႔ ယားတယ္ "
"ယားတယ္လို႔ ခစ္မလုပ္နဲ႔ "
"ႁပြတ္ "
"ေနာက္တစ္ခါ မခ်စ္ဘူးလို႔ေျပာအုံးမွာလား ကူးကူး"
"Noမေျပာေတာ့ဘူး"
"ႁပြတ္"
"ခ်စ္လား "
"ခ်စ္တယ္ "
"ခ်စ္တယ္ဆို ......"
"မဟုတ္ဘူးေလ Te Te"
"အြန္႔ "
Jiminတစ္ေယာက္ အိပ္ယာကေန ႏိုးလာကား မ်က္စိေလးမွိတ္လိုက္ဖြင့္လိုက္ျဖင့္ ျဖစ္ေန၏ ၿပီးေတာ့ သူ႕ခႏၶာ တစ္ခုခုနဲ႔ကိုင္႐ုိက္ထားသလို ကိုက္ခဲေန၏ ထိုအျပင္သူ႕ေဘးသို႔ လွည့္ၾကည့္ေသာအခါ လူတစ္ေယာက္ ခါးမွာ သပတ္တစ္ထည္ႏွင့္သာေခါင္းအား ေရသုတ္ေနတဲ့လူတစ္"
"မဟုတ္ မဟုတ္မွ "
အေမေရ ကယ္ပါဦးးးးး
#San
31.7.2022
Note-updateေနာက္က်သြားတာ ကိုယ္ေတာင္းပန္ပါတယ္ အခုအခ်ိန္ကိုယ္စာေရးဖို႔တစ္ကယ္ အားမ႐ွိဘူးကြယ္ ကိုယ့္ခေလးကို သနားတယ္