Hindi ko alam kung anong nangyare at bigla na lang nawalan ng tao sa bahay. Nablanko na rin ang isip ko at nakalimutan ko ng hanapin si Karic. Nakatulala lang ako sa loob ng kwarto at hinihintay na bumalik si Karic. Napaigtad ako ng biglang tumunog ang phone ko.
Napabuntong hininga ako ng unknown number na naman iyon.
Uh oh! Naningkit ang mata ko dahil yun alng text nito pero tumunog ulit ito at nakitang picture ang sinend nito kaya binuksan ko iyon. Agad kong nabitawan ang phone ko ng makita yung picture.
Nanginig ang kamay ko at unti unting tumula ang luha ko. It's a picture of Karic kissing someone at mukhang nasa bar ito dahil sa background.
Napahilamos ako ng mukha at sinabunotan ang sarili ko.
"Fuck you! Akala ko ba mahal mo ako!?" Sigaw ko at tinapon ng malakas yung phone ko.
No stop it Zertyl kumalma ka. Hindi sya nagtagumpay sa mga edits nya tungkol sa akin kaya si Karic naman ang ginagawan nya ngayon.
"That's right hindi totoo ang picture na ito." Kumbinsi ko sa sarili ko kahit na hirap paniwalaan dahil parehong pareho ang suot ni Karic ngayon at sa picture.
Tumayo ako at inayos ang sarili ko, pupuntahan ko sya at sisiguraduhing hindi totoo ang picture na yun.
"Manang si Papa po?" Tanong ko sa katulong dahil kailangan kong magpaalam sa kanya bago umalis at baka hanapin ako ni Aera kapag nagising.
"Ah nasa kwarto nya po Mam kasama si Madam." Napakunot noo ako sa sinabi nito at agad na tumungo sa kwarto ni Papa.
"Tangina! Iniwan ko ang lahat sayo! Ang kompanya tinalikuran ko pati ang sarili kong mga magulang para lang sayo pero umalis ka rin."
"K-kai hindi mo kasi naiintindihan may Agency ang pamilya ko—"
"Alam ko! Magkalaban ang pamilya natin kaya tumalikod ako diba? Iniwan ko ang lahat para makasama ka mas pinili kita at sana ganun rin ang ginawa mo pero putangina hindi mo kayang talikuran—"
"Dahil hindi madali Kai! They are my parents and i have a fucking responsibility. I just can't leave them just because—
"Because of what? Because of me? So hindi mo ako minahal sa loob ng sampung taon." Nanghihinang sambit ni Papa.
"No! I love you but i also have my dreams Kai you know that ang sabi ko uunahin ko muna iyon para magiging stable yung future ni Karic bago ko talikuran ang mga magulang ko pero masyado kang nagmamadali." Napatakip ako ng bibig sa narinig.
"Karic?"
"Yes Kai, I don't know why you are here but you don't know that you're already living with your son." Napaatras ako at nanghina ang mga tuhod ko.
No! Please hindi totoo ang narinig ko. Ilang beses na umiling ako habang nanginginig na umakyat sa taas.
Dumiretso ako sa kwarto ni Aera at umiiyak na tinabihan ang anak ko.
Anong ibig sabihin nito? Anak ni Papa si Karic ibig sabihin magkapatid kami? Hindi pwede nakakadiri, hindi pwede to. Ano na lang ang sasabihin ng iba na ang magkapatid nagkaroon ng anak? Ayokong malaman ng iba, hindi pwede to. Kailangan kong lumayo at ilayo ang anak ko rito.
Tumayo ako at kinuha ang lahat ng gamit ni Aera. Nanginginig ang mga kamay ko habang pinapasok ang mga damit ni Aera sa bag.
Para akong mababaliw sa isiping kapatid ko si Karic. Hindi pwede kasalanan iyon, nakakadiri. Nandidiri ako sa sarili ko.
Napasabunot ako sa sarili ko at parang baliw na napaupo habang umiiyak.
"Mama...." Napaangat ako ng tingin at naawang tinignan ang anak ko.
"Anak magbihis ka may pupuntahan tayo." Napakunot noo ito pero agad ring sumunod sa akin pero napatigil ito ng makita ang malalaking bag.
"Mama no..." Umiling ito at pinigilan ako sa ginagawa ko. Umiiyak na ngumiti ako at niyakap ito.
"Kailangan baby kasi hindi pwede." Umiiyak kong sabi. Bumabalik ang pandidiri ko kapag naiisip kong magkapatid kami ni Karic parang gusto kong saktan ang sarili ko dahil sa katangahang ginawa ko.
"Mama please.... I don't want to leave my Daddy." Nagsisimula na itong umiyak habang pinipigilan ako pero mabilis kong tinapos iyon at sinara ang mga mga bag.
"Let's go." Hinila ko ito palabas kahit na nanlalaban ito. Gabi na kaya walang katao tao sa labas at nakalabas kami ng bahay ng walang nagtatanong pero alam kong may nakakita sa amin katulong.
"Mama no I don't want leave!" Sigaw ni Aera habang palabas kami ng gate.
"Shut up! Hindi mo naiintindihan ang sitwasyon kaya tumahimik ka!" Galit kong sigaw. Kung alam mo lang kung gaano kalaking kasalanan na nandito ka sa mundong ito. Napahawak ako sa tiyan ko at di alam ang gagawin. Hindi ko naman pwedeng ipalaglag ito dahil mas malaking kasalanan iyon.
"Zertyl!?" Dumadagundong ang sigaw ni Karic sa loob ng bahay na ikinalabas ng mga katulong at ng mga magulang nito.
"Karic why are you shouting?" Gulat na napatingin si Karic sa Ina.
"M-mom you came home." Masayang sambit nito at niyakap ang Ina.
"Yes i was about to surprise you in your birthday but you're not here." Agad na bumalik sa isipan nya kung bakit sya napauwi sa bahay.
"Where's Zertyl?" Tanong nito kay Yaya teresa na tumawag sa kanya at ipinaalam na umalis ng bahay si Zertyl.
"Kanina pa po nakaalis Sir dala nya po lahat ng damit nila kasama yung anak nyu."
"Ano? Umalis sila!?" Gulat na sigaw ni Kairix.
"Fuck!" Mura ni Karic at agad na tinawagan si Rius.
"I don't fucking care if you're in deep sleep you need to know where did she go."
"Who?" Inaantok na tanong ni Rius.
"Zertyl."
"Fuck umalis ba? Tangina magkaibigan nga sila."
"Aera kumain kana." Hindi ito sumagot at nanonood lang sa Tv.
"Thaeryxia!" Sigaw ko. Padabog na tumayo ito at nakasimangot na umupo sa harap ng mesa. Isang linggo na amg nakalipas simula ng umalis kami sa bahay. Walang nakapagkontak sa akin dahil tinapon ko yung phone ko at nabasag iyon kaya hindi ko na dinala.
"I want to see my Daddy." Galit na binagsak ko ang baso ng tubig at pinaningkitan ito ng mata.
"Ilang ulit ko ng sabihin sayo na wala ka ng Daddy! Kalimutan mo na sya dahil hindi na kayo pwedeng magsama." Tumulo ang luha nito at tumakbo palabas ng bahay. Pagod na napasandal ako sa upuan at di mapigilang mapaluha.
Ganito na lang ba kami palagi? Gustuhin ko mang makasama nya ang ama nya pero hindi pwede.
Gabi na ng makauwi ito at tahimik na kumuha ng pagkain sa kusina para kumain. Hindi ako nito tinitignan at umiiwas ito sa akin. Masakit sa akin na naging iba ang ugali ni Aera pero wala akong magagawa. Babalik rin naman siguro sya sa dati kapag nasanay na syang wala si Karic.
Karic, nakakadiri pa ring isipin. Nandidiri ako pero nangingibabaw pa rin ang pagmamahal ko sa kanya. Masakit man pero kailangan kong lumayo.
Napatingin ako sa singsing na nasa daliri ko. Iyon sana ang regalo ko kay Karic ang tanggapin ang proposal nya. Di makapaniwalang natawa ako dahil natapos na naman ang relasyon namin na muntikan na namang makaabot ng dalawang buwan.
Tangina! May sumpa ata para sa amin ang 2nd monthsary at hindi namin ma-icelebrate iyon.
"Mama...." Napatingin ako kay Aera na pinunasan ang mukha ko. "Please stop crying na po, araw araw ka na lang umiiyak baka nalulungkot na rin yung baby brother ko." Malungkot na ngumiti ako at niyakap ito.
"Im sorry baby Im sorry...." Hindi ito nagsalita at niyakap lang ako pabalik.
"Hindi ko alam ang nangyare at di ko pa naiintindihan but i know how Daddy love you so much Mama. Alam kong hinahanap nya na tayo ngayon. Sana kausapin mo sya Mama kahit na galit ka po sa kanya." Sabi nito. Mas lalo akong naiyak at niyakap ito ng mahigpit.
Kinabukasan ngumingiti na ulit si Aera at maayos na ang pakikitungo nito sa akin kaya gumaan ang pakiramdam ko.
Naghanap ako ng trabaho sa palengke kahit na may ipon pa ako. Alam kong may pera sa bangko si Aera pero ayaw kong galawin iyon. Malaki pa ang ipon ko at nanggaling pa iyon sa trabaho ko sa Resto ni Alius na hindi ko nagalaw simula ng tumira kami sa bahay ni Karic.
"Naku iha mahirap ang trabaho dito kailangan magbuhat ng mabibigat at hindi mo kakayanin iyon. Bakit di ka mag aaply sa mga fast food at siguradong matatanggap ka doon." Medyo nainis ako sa matanda dahil pinapangunahan ako nito. Di porket babae ako di ko na kayang magbuhat pero alam kong hindi rin pwede kasi buntis ako.
Naghanap pa ako sa ibang may pwesto pero walang tumanggap sa akin.
"Naku gusto sana kitang kunin kasi maganda ka, makakaattract yan ng lalaking bibili ng mga isda ko kaya lang makakapos ako kapag kumuha pa ako ng assistant kayang kaya ko naman ng mag isa lang." Malungkot na ngumiti ako at nagpaalam na.
Pagod na humilata ako sa kama pagkarating ko sa bahay. "Mama saan ka po galing? Bakit po pagod na pagod kayo? Mama namumutla rin po kayo!" Nanlaki ang mata nito at umakyat sa kama para lumapit sa akin.
"Mama mainit po kayo." Naiiyak nitong sabi. Kaya pala napakahina ng katawan ko at sobrang sakit ng ulo ko. Akala ko dahil lang to sa pagbibilad ko sa init at paghahanap ng trabaho.
Nakita kong nataranta si Aera at di alam ang gagawin, tumakbo ito palabas ng bahay. Gusto ko mang tawagin ito pero wala akong lakas para sumigaw.
"Eto paracetamol ipainom mo sa Mama mo pagkatapos nyang kumain okay?" Rinig kong sabi ng isang Ale sa labas. Nakita kong pumasok si Aera at may dala ng tubig at pagkain.
"Mama kaninang tanghali pa po itong kanin hindi ko na po nainit kasi kailangan nyu na pong kumain para makainom na po kayo ng gamot." Mahinang tumango ako at nginitian ito. Tinulungan ako nitong makaupo at sinubuan ng pagkain. Di ko mapigilang tumula ang luha ko habang pinagmamasdan ang anak kong inaalagaan ako.
"Mama please tama na po, hindi po ba napapagod yung eyes nyu sa kakaiyak?" Pinunasan nito ang pisngi ko at ngumiti sa akin.
"I love you po Mama." Ngumiti ako at niyakap ito pero agad ring bumitaw dahil baka mahawa ito.
"I love you too baby thank you sa pag aasikaso sa akin." Ngumiti ito at saka pinainom ako ng gamot.
Nakatulog agad ako dahil sa sobrang pagod na nararamdaman ko.
Nagising lang ako ng may yumuyugyog sa akin ng todo.
"Mama wake up!" Napamulat ako ng mata at nakita kong umiiyak si Aera kaya napakunot ako ng noo.
"Mama ang init init nyu po we should go to hospital." Umiiyak nitong sabi. Mukhang di ito natulog at binantayan ako buong gabi.
"I-im okay anak." Paos kong sabi at napatingin sa orasan. Shit! 1 pa lang ng umaga. Sinubukan kong umupo pero napakabigat ng pakiramdam ko, napaubo ako kaya mas lalo nagpanic si Aera.
"Mama hihingi po ako ng tulong." Agad akong umiling at hinawakan ito sa braso para pigilang umalis.
"But Mama you're pregnant hindi po ba dangerous sa health nyu na malagnat ng ganito." Umiiyak nitong tanong gusto kong matawa dahil sinisinok na ito sa kakaiyak.
"I-im okay a-anak." Pilit kong sabi at pumikit ulit.
"Mama don't close your eyes!" Napangiwi ako sa lakas ng boses nito.
"S-sleep na anak." Napahinga ito ng malalim at yumakap sa akin. Tinulak ko ito paalis pero ayaw nito kaya hinayaan ko na lang dahil wala naman akong lakas sa katigasan ng ulo nito.
"Daddy!" Napabalikwas ng bangon si Karic ng marinig ang boses ng anak sa kabilanh linya.
"Baby where are you?" Agad nitong tanong at nagmamadaling nagbihis ng damit. Napatingin ito sa orasan at nakitang 6 o'clock pa lang ng umaga.
"Daddy help me please! Si Mama po sobrang taas ng lagnat i don't know what to do please po Daddy ang init init nya." Agad na nagpanic si Karic ng marinig ang malakas na iyak ng anak.
"Tell me baby where are you? Pupunta si Daddy just don't end the call okay?"
"Excuse me po can you tell me kung ano pong name ng street na to?" Rinig nitong tanong ng anak sa kabilang linya. Narinig nya ang sagot ng matandang babae kaya agad syang umalis.
"Daddy please faster po, nandito po ako sa may blue na store nakikitawag. Daddy i can see your car!" Agad na binaba ni Karic ang salamin at tumingin sa labas.
Parang nawala ang mabigat na bagay sa dibdib nya ng makita ang masayang mukha ng anak kahit na punong puno iyon ng luha. Tumakbo ito palapit sa kanya kaya agad syang lumabas ng kotse at niyakap nya ito ng mahigpit.
"I know na magagalit si Mama sa ginawa ko pero hindi ko na po talaga alam ang gagawin ko Daddy." Umiiyak nitong sumbong sa Ama. Ngumiti si Karic at hinalikan sa noo ang anak.
"How did you contact me?"
"Memorize ko po yung number nyu mabuti nga po at nasagot nyu po agad kasi wala naman po kayong pakialam sa phone nyu."
"My princess is so smart." Sabi nito at binuhat ang anak at saka naglakad sa bahay na tinutuluyan nito.
"A-aera anak." Napakunot noo ako dahil kanina ko pa ito tinatawag. Kaya kong umupo pero hindi ako makatayo dahil parang hina-hammer yung ulo ko sa sobtang sakit. Sobrang bigat rin ng katawan ko at ramdam ko ang init ng katawan ko. Gusto ko ng maiyak sa sitwasyon ko ngayon pero hindi pwede at baka makita ako ni Aera at mas lalong iiyak iyon.
Kinabahan ako ng marinig na bumukas yung pintuan. "Aera?"
"Mama!" Napahinga ako ng maluwag at napangiti dahil akala ko kung ano na.
"Mama Im sorry." Sabi nito at napanguso na parang nagpaawa.
"What—" Nahigit ko ang hininga ko biglang pumasok si Karic sa kwarto. Ang mainit kong katawan ay biglang nanlamig. Parang bikig sa lalamunan ko at di ko kaya makapagsalita.
"Babe." Isang salita lang pero bakit ramdam ko lahat ng emosyon ito. Kitang kita ko ang pagod at sakit sa mga mata nito.
"You really love running away."