Kinakabukasan ay pumasok agad ako sa tarbaho kahit na sa mga nangyari kahapon. Ayaw ko rin mag kulong sa kwarto, hindi na ako bata para gawin ulit iyon.
Actually I don't have to work to earn money because we already have that much. It's just the fact this is my passion and dream to save lives.
"How's life Doc?" Tanong ni Darrly sa akin.
He's here in my office pestering the shit of me.
"Wala ka bang o-operahan ngayon?" Inis kong tanong sa kaniya.
Natawa nalang siya at biglang sumeryoso.
"Let's get married" Saad nito.
Hindi naman ako nagulat kasi gan'yan siya palagi, nang aaya lang ng kasal kahit anong oras.
"You're not my ideal husband so fuck off" Saad ko.
Hindi siya sumagot, kaya tumingin ako sa mga mata niya at doon ko nakitang this time seryoso talaga siya.
"Why?" Tanong ko sa kaniya nang makita ko na seryoso pala ito.
"It's about your Lola" Saad nito.
Nagulat ako sa sinabi niya, akala ko pagkatapos kahapon ay mananahimik si Lola.
"What about her?" Seryoso kong tanong sa kaniya.
"She wants me to marry you" Saad nito.
Kung papakasalan ko ba ang lalaking ito magkakaayos sina Lola at tita? As I said yesterday I'm willing to take a risk.
Pero kung papakasalan ko, magiging masaya ba ako? It's not like ayaw ko talaga si Darrly because he is actually a standard kaso hindi ko talaga naisip ang maging asawa siya.
"I know what you're thinking right now, but think wise Jane, it's either your happiness or peace of mind" Saad nito.
Hindi ko siya sinagot.
"But I won't force you, you know i only wished for your happiness" Saad nito.
Ang ganda sigurong mahalin siya kung sana tinuruan ko ang sarili kong gustohin siya hindi na sana kailangan mamili.
"There's someone who's better than me Darrly" natatawa kong saad.
"But for me you're the best. If it's not you then it's no one" Saad niya.
"You shouldn't say that kind of words, Malay mo bukas kinakain mo na ang mga sinasabi mo" natatawa kong saad sa kaniya.
"Lmao" Saad nito.
"Oh don't joke around Darryl, alam kong may gusto ka ni Doctor Saile" Saad ko.
Alam ko noong high school palang kami ay gustong gusto na siya ni Beverly.
"Damn that woman, ayaw akong tigilan" inis niyang saad.
"She's kinda cute, remember? Architect gusto niya pero nag doctor siya kasi nalaman niyang mag do-doctor ka rin" Saad ko sa kaniya.
Tanga ako pag dating sa pagmamahal pero hindi pa naman umabot sa puntong katulad ni Bev.
"The hell I care, kahit pa maging pasyente ko siya" Saad nito.
"Sus"
"And for your information Doctor Garcia, hindi ko siya gusto siya lang" pag mamayabang nitong sabi.
"Baka lang naman" Saad ko sa kaniya.
Hanggang sa matapos ang ilang minuto sa tarbaho namin ay nag aasaran lang kami.
"Byers, may family dinner kami" Saad ko.
Nag hintay naman ako sa labas ng hospital kasi malapit na sila Prince, isasabay na raw nila ako total malapit lang dito ang restaurant.
"Jane" Saad ng lalaking nasa likuran ko.
Hindi ako lumingon, kasi alam ko kung kaninong boses iyon.
May narinig akong sarkastik na tawa sa likuran ko nang hindi ako lumingon sa kaniya.
"After you left that day now you have the courage to avoid me? So cruel, Jane" Tanong nito ay pumunta sa harapan ko.
Hindi ko pa rin siya pinansin at nag kukunwaring naghihintay sa mga pinsan ko.
"What's wrong this time?" Saad nito sa harapan ko.
Tinignan ko siya at bumalik ulit ang tingin ko sa tinitigan ko kanina.
"Potangina naman Jane, ano na naman ba nagawa kong mali" Saad nito.
Nahihibang naba to? Nasa harapan kami ng hospital.
"Be professional Ivan, Engineer ka pa man din" Saad ko.
Napa titig siya sa mga sinabi ko.
"What's the point of being engineer kung hindi lang din bahay natin ang itatayo ko" Saad nito.
Ampota, kanina nag i-iskandalo ngayon naman nag dradrama.
"Stop being a moron at umalis ka na rito" Saad ko sa kaniya baka makalimutan ko pang hindi nag away sila tita at Lola kahapon at mayakap ko siya.
"Aalis ako kung sasabihin mo lang kung saan na naman ako nagkamali" Saad nito.
Sasagutin ko na sana siya nang dumating na ang mga pinsan ko. Hahawakan ko na sana siya nang pigilan siya ni ate. Kaya pumasok na rin ako sa sasakyan.
"What was that?" Tanong ni ate.
"I don't know, he approached me first" Saad ko.
Ayaw ko na rin ng mahabang paalala ni ate sa akin kaya sinabi ko na rin ang totoo.
Pagka dating namin sa restaurant ay nakita kong andoon ang fiancee ni ate at ang mga pamilya nito.
Hindi ko alam na may pa ganito pala, akala ko ba family dinner.
Nag good evening naman ako sa pamilya nila kuya Nikko.
Nakipag beso na rin ako kay mommy, daddy at kina tita. Hindi na sana ako makikipag beso kay Lola pero ginawa ko pa rin. Pagkatapos ay umupo na ako sa tabi nila mommy.
"So I guess we're all here" Saad ni Lola na nasa gitna.
Tumingin ako sa harapan ko, nasa harapan ko lang naman ang parents ni Ivan at siya mismo at si kuya Nikko kasunod ay ang mga magulang ni Darrly kasama siya, at mga pinsan pa nila.
Hindi ko alam kung bakit wala si Faith diba asawa ito ni Ivan? Baka hindi pinasama kasi buntis.
We're eating right now habang nag uusap sila ng business.
"So you're also a Doctor iha?" Tanong sa mama ni Darrly sa akin.
Natahimik naman ang lahat at nasa akin ang atensyon.
"Opo, tita" Saad ko.
Tumawa naman ang mama ni Darrly sa akin, she seems a sweet lady to me.
"I prefer Mama iha" Saad nito.
Hindi ko alam kung anong pinagsasabi nito baka kasi dahil magiging pamilya na namin si kuya Nikko.
"What do you mean po?" Awkward kong tanong.
"You and Darrly are getting engaged" si Lola ang sumagot sa tanong ko.
Hindi agad promoseso sa utak ko ang sinabi nito, yes I expected this but I never thought na magiging ganito kalakas ang impact nito.
"What!?" Sigaw ni mommy sa tabi ko.
"You all heard me, my apo and Darrly are getting engaged" Saad ulit nito.
Napatingin agad ako sa lalaking nasa harapan ko, naka tingin din Ito sa akin at kitang kita ko sa na ang dilim ng expresyon nito.
"You're not doing this Mama" Saad ni mommy at tumayo.
"Stop being disrespectful Charlene!" Sigaw ni Lola kay mommy.
"It's ok, maybe na shock lang kayo sa pangyayari" Saad sa mama ni Darrly sa amin.
Tinignan ko si Darrly pero hindi ito kumibo.
Magkaibigan ba talaga kami?
"No!" Tanging sagot ni mommy at umalis na kasama ako.
Hinawakan ako ni mommy at dinala sa parking lot.
"Mommy calm down" Saad ko sa kaniya at hinawakan ang kamay niya.
Huminto naman siya at humarap sa akin.
"Tell me, masaya ka ba sa ganito?" Saad nito.
Nagulat ako sa sinabi niya at napa titig lang sa kaniya.
"Weren't you in love with someone else, masaya ka ba sa ganitong inaasal ng lola mo anak?" Tanong nito sa akin.
Bumagsak ang mga luha ko sa sinabi niya.
Masaya nga ba ako?
"Mom" tanging nasagot ko lang sa kaniya.
Niyakap niya ako at pinatahan, walang mga tao ang parking area ngayon hindi ako nahiyang umiyak lalo na rin sa harapan ni mama.
"If you're not happy, I'm here baby, gagawin ko ang lahat maging masaya ka lang. Chase what you want and don't let yourself meet someone's expectation kahit Lola mo pa ang isa nito" Saad niya habang hinahaplos ang likod ko.
Napahagulgol ako sa sinabi niya. Hindi na ba matatapos ang pag iyak ko? Hanggang kailan ba ito matatapos?
Parang walang katapusan ang mga sakit na binibigay sa akin at mga luhang tumutulo sa mga mata ko.
"No mommy, I'm not mentally okay" tanging saad ko sa kaniya.
_______________
Six chapters to go.
Sa tingin niyo end game kaya sila? Hmm.
(●__●)