"Leave me fucking alone Mavis......You disgust me" punong puno ng pandidiring saad nito.
" Va--valen--tina ma'am please " lumuhod ako sa harapan niya para mag makaawa.
Ubos na ubos na ang dignidad ko at awang awa na ako sa sarili ko dahil sa ginagawa ko pero hindi ko talaga kayang bitawan si ma'am.
" Ano bang hindi mo maintindihan Mavis?! Hindi kaba nakaka intindi?! Nandidiri nga Ako sayo! Nandidiri at nasusuka din ako kapag iniisip kong pinatulan kita!" Tinulak ako nito ng akmang hahawakan ko ang kamay niya.
" Don't touch me with that dirty hands of yours. Nakakadiri ka, do you think after all what happened to us may mararamdaman ako sayo? No dahil nandidiri ako. Gusto mo ba talaga mas masaktan? Pwes isaksak mo ito sa maliit mong Utak na todo kuskos at linis ako ng sarili ko pagkatapos mo akong galawin, pasalamat kana din saakin na pinatulan kita kahit nakakadiri ka at Hindi kita papatulan dahil dukha ka lamang" umiling lang ako sa mga masasakit na sinasabi niya.
Sobrang naninikip na ang dibdib ko sa sakit ng mga sinasabi niya pero ayaw kong paniwalain ang sarili ko sa aking mga naririnig na mga salita mula sa labi niya.
" Valentina I....I..beg you.. please huwag namang ganito" tinulak ako nito at sinampal ng akmang hahawakan ko ulit siya.
" I said don't touch me, now leave this fucking room Ms. Fernandez!!! Bago pa ako tumawag ng gwardya at baliktarin pa kita" tumalikod na ito.
Mukhang wala akong magagawa pa, tumayo ako at pinulot ang bag ko.
" I--i just want to be lo--ve by you ma'am, masama ba iyon? Alam mo bang kahit sobrang sakit ng mga sinasabi mo hindi ko na uni intindi yon dahil mahal kita Valentina sobrang mahal to the point na nag mumukha na akong tanga dito oh, masama bang mahalin kita?...... Pasensya, pasensya kung pandidiri ang epekto ko saiyo hindi ko naman alam eh patawad mahal, pasensya na kung bawal kitang mahalin dahil abnormal ako at naiiba at pasensya na din kung Isa lamang akong dukha...alam ko naman even in the first place hindi ako bagay sayo dahil sa sobrang layo ng estado natin sa buhay" palakas na plakas ang pag iyak ko, Hindi lang luha ang tumutulo sa mukha ko pati na rin dugo pero walang wala ang sakit ng nuo ko sa nararamdaman ko ngayon.
" Pero hindi ko pinag sisisihan na mahalin ka sa kabila ng mga iyon"
Tumingala ako para patigilin sa pag agos ang mga luha ko pero patuloy lang ito sa pag agos.
" Hayyy hindi ko inaakalang dadating ako sa puntong ganito....na mag mamaka awa ako na mahalin ako, pero ma'am mahal talaga kita kahit ang sakit sakit na, napaka laki mong red flag pero dahil color blind ako nagiging green flag ka sa mga mata ko, ang Tanga ko diba ma'am noh? Bobo na, Tanga pa. Kaya siguro wala ka man lang naramdaman saakin kahit kaunti, ay meron naman pala pero puro pandidiri hahahaha" pagak akong tumawa habang nakatingin kay ma'am.
" I don't want to do this but I'll do whatever you want me to do, I will do my best to avoid you kahit masakit titiisin ko ma'am, diba sabi nga ng iba pag mahal at ayaw na saiyo palayain mo ehehehehe kahit walang tayo ma'am papalayain kita para maging masaya ka" napansin kong may dumaang emosyon sa mata ni ma'am, awa? ayoko na mag assume, nakakasakit.
Lalapitan ko sana si ma'am ng umatras ito kaya tumigil ako, ganun ba kalala ang pagkakadiri niya saakin?
Bumuntong hininga na lang ako at tumalikod sakanya. Naglakad ako papunta sa pintuan.
" Ma'am" lumingon ako sakanya.
" Magkita tayo mamaya sa parke, may nais lang po ako ibigay sayo kahit sa huling pagkakataon. Kahit iyon nalang po ibigay mo saakin, last na talaga ito ma'am" sabi ko at naglakad na paalabas.
Pinunasan ko ang mukha ko at pilit na pinapatigil Ang mata ko sa pag luha pero hindi parin ito tumitigil.
Dumaan ako sa may exit door ng building at naglakad patungo sa Lugar na hindi ko alam.
Gusto ko ng tahimik na lugar, gusto ko mapag isa dahil sasabog na ang Utak ko sa kakaisip Kay ma'am.
'sobrang sakit mo naman mahalin Valentina '
Tumigil ako sa paglakad ng may nakita akong malaking punong kahoy kaya naman pumunta ako sa lilim nito.
Medyo kumalma na ang mata ko sa pag luha pero ang dugo mula sa sugat ko sa noo, patuloy parin a pag agos.
Kagubatan na pala ang likod ng engineering building kaya naman pala punong puno Dito ng mga matatayog ng Puno ng kahoy.
Humiga ako sa damohan at pinikit ang mga mata ko, hinayaan ko nalang na umagos ang mga dugo sa mukha ko since basang basa na ang panyo ko ng dugo.
Halos mag sasampung minuto na akong nakahiga ng tumunog ang cellphone ko.
Kinuha ko sa bulsa ng palda ko ang cellphone at tinignan kong sino ang tumatawag.
Bumungad saakin ang pangalan ni Annable kaya agad ko itong sinagot.
" Where are you mavis?" Tanong nito saakin
" I...I don't know" paos kong sagot dito, sumasakit na din kasi ang lalamunan ko.
" Hey are you okay? Nasan kaba?"
" I don't know *cough* Basta ang alam ko lumabas ako mula sa *cough* *cough* exit door ng engineering building at naglakad kung saan *cough*"pinunasan ko ang tumulong sipon ko gamit ang manggas ng uniform ko.
" Mukhang magkakasakit ka pa ata, wait for me there hahanapin kita don't turn off your phone" hinayaan ko nalang siya at pumikit ng mata.
Inaantok na din ako dala na din siguro ng pagka pagod mula sa pag iyak.
••••
Hindi ko alam kung ilang oras akong nakatulog Basta nagising ako ng may naramdaman akong may humahaplos sa buhok ko.
Pagdilat ko ng mata, bumungad saakin ang mukha ni Annabelle na nakatingin saakin na may pag aalala.
" A-ana-blle *cough* *cough*" sunod sunod na pag abo ko, sobrang sakit na din ng ulo ko.
Hinawakan ko ang noo ko at may nahawakan akong tela dito, mukha ginamot niya na ako.
" Than--"
" What happened to you? Why do you have wound on your forehead at mugto ang mga mata mo" sunod sunod na tanong saakin ni Annabelle.
Nag flashback nanaman sa isipan ko ang mukha ni ma'am na nakatingin saakin ng punong puno ng pandidiri at Hindi ko namalayang tumulo nanaman ang luha saaking mga mata.
Annabelle wipe it with handkerchief at nag aalalang nakatingin saakin.
" She don't want me, nandidiri siya sa akin" umiiyak na sabi ko.
Kinabig ako nito at niyakap, hiyaan Niya akong umiyak sa balikat niya.
" Who?" Tanong nito.
" I can't say who she is, it's complicated" Hindi naman sa ayaw ko sabihin si ma'am ito but she's my professor and I need to protect her parin.
" Hmmm is it miss Alvarez right?" Napabitaw ako sakanya at gulat na napatingin.
" How did you know?...I mean.."
" Don't worry no one told me, I noticed it when we were in hospital." She touch my face and caress it.
"Tell me what's really happened? I'm here to listen " she sincerely said kaya naman kinuwento ko lahat sakanya maliban nalang sa mga SPG parts.
Tumutulo ang mga luha ko habang nag kukuwento sakanya and she's wiping it habang nakikinig sa mga kwento ko.
" Nakakadiri ba ako Annabelle? I didn't ask to be born this way, bakit sobra sobra ang pagkakadiri niya saakin. Napaka sakit Annabelle at nakakababa ng sarili" umiiyak kong sabi.
She pulled me and hugged me tightly habang umiiyak ko sa balikat niya.
Hinahalpos niya ang likod ko habang pinapatahan.
" No, Hindi ka nakakadiri Mavis. You're special and Miss Alvarez... Makitid ang kanyang pag iisip at hindi marunong mag unawa" sabi nito saakin
" I should had listen to you in the first place because look at me now, I'm messed! It hurts a lot after hearing those degrading words about me. Awang awa na ako sa sarili ko dahil nangmamalimos ako ng pagmamahal kay ma'am" humagolhol ako ng iyak lalo dahil sa sobrang sakit.
Napabitaw ako kay Annabelle at hawak hawak ang dibdib ko.
" Hey Mavis! Are you okay?" Nag aalalang tanong nito.
" I'm o--okay" pinikit ko ang mga mata ko at pilit na nilalabanan ang sakit sa dibdib ko.
" Halikana dadalhin kita sa hospital Mavis, it's not normal na talaga yang pananakit ng dibdib mo " itatayo niya na sana ako ng pinigilan ko siya.
" No I don't want to go there, ayos lang ako " huminga ako ng malalim at ilang minuto pa ay unting unti na nawala ang paninikip sa dibdib ko.
Humiga ako sa damuhan at tumingala sa kalangitan. Napaka aliwalas ng ito at napapa kalma ako.
" Mavis are you really okay?" Nag aalalang tanong saakin ni Annabelle but I just pulled her at pinahiga sa tabi ko.
" I'm okay Annabelle don't worry about me" she look at me at kinuha ang braso ko para humiga Dito.
We're both looking at the sky at tanging hampas ng hangin sa puno at mga huni ng ibon ang maririnig dito sa buong paligid.
" Do you think someone will accept me? For who I am? Does she can accept my flaws? And me like this...being abno--" Annabelle put her finger to my lips to stop me.
" Someone will accept you Mavis, you're not abnormal so stop saying that. For me you're still the Mavis I know, you're still the person who act feeling close to me and you're still my cutie little potutie" and then she pinch my cheeks that makes me laugh.
" Hayyyss what if kaya Ikaw nalang nagustuhan ko noh? Hahahahaha " natigilan ito at napansin kong medyo namula ang mga pisngi nito.
" A--ano ba Mavis" natawa naman ako ng mautal ito.
" What if lang naman ito naman masyadong seryoso hmmm Annabelle" I called her
" Hmmm what is it? "
" Don't tell this to Bruno, huwag mong sabihin sakanya ang tungkol saamin ni ma'am magagalit iyon saakin" she just smile at me at tumango.
" I promise I won't tell this to him or to anyone " tsaka yumakap ito saakin.
She's hugging me while I'm looking at the blue sky, the wind is so cool and fresh na nakakapawi ng mga problema.
I hope if ma'am and me would end up together, I want to do this with her and talk about our future but I know deep inside me it will never and ever happen because she feel disgusted to me.
Tumagal pa kami ng ilang oras sa kagubatan ni Annabelle bago kami nag decide na umalis.
Halos hindi na ako nakapasok ng mga klase ko dahil nawalan na din ako ng gana after what happened to the faculty room.
" Sige na Annabelle umuwi kana, thank you for staying with me" I kiss her forehead tsaka pinapasok na siya sa kotse niya.
We're her at the parking lot of our school at yun na nga hinatid ko siya sa kotse niya.
She volunteered to take me home but I declined because I'll go somewhere to get the thing na ibibigay ko kay ma'am.
" Are you sure na Hindi ka sasabay pauwi?" Tanong ulit nito pero umiling lang ako.
" No I'm okay, mag ingat ka sa pag drive" she nodded her head at hinalikan ang pisngi ko bago paandarin ang kotse.
Tinignan ko ang kotse niya hanggang sa mawala na ito sa paningin ko.
" Ohh you're girlfriend?" Biglang may nag salita sa likuran ko kaya agad akong napalingon dito.
Si unggoy pala Kasama si ma'am. Nakapalibot ang mga kamay nito sa bewang ni ma'am.
Kumirot naman ang puso ko at nasasaktan nanaman dahil naalala ko nanaman ang mga masasakit na salita na binitawan saakin ni ma'am
" So that you're girlfriend?" Tanong saakin ni unggoy
" Ahhmm--"
" I didn't know that you're such a dyke, nakakadiri kayong mga tomboy at bakla. Babe don't ever get close to her baka hawaan ka niyan " nilagay pa nito si ma'am sa likuran niya.
Mas nasaktan naman ako ng Hindi man lang ako pinag tanggol ni ma'am, well ano pa nga bang aasahan ko eh diring diri nga iyan saakin.
" Sir whoever you are, or I prefer to call you unggoy. Bago ka manlait ng mga katulad namin, mag research ka muna kung anong pinag kaiba ng tomboy sa lesbian, huwag makitid ang Utak" tinapangan ko ang loob kong sagutin ito.
"Abatt sumasagot ka pa?" Akmang susuntokin sana ako nito ng pigilan ni ma'am ito.
Akala ko ipag tatanggol ako nito not until
" Don't lay your hands to her, like what you've said baka mahawa ako so don't touch her babe baka mahawa ka ng virus nila. And for you miss Fernandez, you should know your place, he's still top of you and your just a mere student here at scholar pa so you better change that attitude of yours. Don't get close to anyone baka makahawa ka ng sakit mo" and then nilakpasan nito ako habang yung unggoy naman tinulak ako that cause me na matumba sa paril.
Tangina ma'am ang sakit mo mahalin