Ayla's POV
Sinunod ko kanina Ang sinabi ni Sage na pumunta ako sa clinic.
Sabi ni Nurse Victory ok Naman daw Ang aking likuran walang problema sa result ng test na isinigawa nila ni Doc Gel.
Sa kabilang banda kaninang uwian si Mang Carding Ang sumundo sa akin sa school. Masaya akong malaman na ok na Ang anak niyang na ospital.
"Dyosa, pwede ba na ikaw na Lang Ang magdala nito Kay Lady Zehra sa room nila ni Master Ahmet? May iniutos kasi sa akin si manang Gregorya. Kailangan na Niya kasi itong inumin."Sabi sa akin ni ate Dahlia.
"Sige po, ate." Sagot ko at kinuha ang dala nito.
Pagkadating ko sa labas ng silid ng lady at master kumatok muna ako bago pumasok.
"Magandang hapon, lady." Bati ko. "Ito na Po Ang gamot at tubig ninyo." Pahayag ko sabay lapit sa kanya at ibinigay Ito.
"Magandang hapon din hija." Bati niya sa akin. "Maraming Salamat."
"Kamusta na Po Ang pakiramdam niyo, lady?"
"I feel better now, compared to yesterday." Sagot nito.
"Ikaw, kamusta ka na din?", Tanong nito ng may pag-alala.
"Ok Lang po."
"I'm happy to know that." She said and smile at me.
"May iutos pa po ba Kayo?"
"Wala na. You can go now."
"Thank you Po" sagot ko at lumabas ng kanilang room
Nang pababa na Sana ako ng hagdan nakita ko si Ali na dalawang baitang Lang Ang layo sa akin.
"Good afternoon." Bati nito sa akin at inakay Ang hagdan palapit sa akin.
"Magandang hapon." Ngiti Kong sagot sa kanya at yumuko.
"Why did you wake up early?" He asks
"And you aren't answering your phone and replying to my text." He adds.
"I didn't notice your call. Naka silent Kasi Ang phone ko." Sagot ko.
"Are you avoiding me?" He asks na nagpatigil na sa akin.
"N-no." Sagot ko sabay iling.
" Can we talk in the library?"
"M-may iniuto.."
"Pls." He said.
I defeatedly shrug my shoulder and nod at him.
Nang makapasok kami ng library umupo ako sa couch at siya naman ay niluwagan ng kanunti Ang neck tie nito bago umupo sa aking harapan.
"How's your day?"
"It's fine." I said.
"Ay.." pagtawag Niya sa akin na ikinatigil ko. This is the first time na tinawag Niya ako sa aking palayaw. "Sana huwag mo akong iwasan dahil Lang sa Kung ano man Ang sinabi ni Yaya Helen sa iyo."
"Hindi nga Kita iniiwasan, young master." Sabi ko ng mahinahon at napansin Kong may dumaan na ibang emosyon sa kanya.
"Young master? Are we going back to the formality, Ay?" He asks me seriously.
Tiningnan ko siya.
Hindi ko napansin kanina Ang pagtawag ko sa kanya.
"You're silent. Is that a yes?" He asks.
"Iyon Naman Kasi ang mas nararapat." Sagot ko.
"So you're confirming it?"
I slowly nod at him.
"What's the problem? tell me. Si Yaya Helen ba?" Tanong Niya.
"It's my decision. You're the son of our boss and I must address you like that."
"But I already gave you permission to call me by my name."
"But it is not appropriate." Sagot ko.
"Ayla..."
"Wala silang kinalaman sa desisyon ko."
"Then tell me. Why did you become like this." He asks.
"Because I want to live in reality."
"What do you mean?"
"Just never mind.... Kung Wala ka ng sasabihin aalis na ako."
"Ayla.... Look... tell me what's the problem."
"Young master, it is my decision. Pls. Respect it." I said.
"Are you sure about this?"
Tumango ako Bilang sagot.
"Do you want me to keep my distance from you?" He asks seriously.
I look at him and nod.
Huminga siya ng malalim.
"Then, I will let you go." He said and stand up. "Thank you for the normal days you're with me." He adds. "Pls. Take care of yourself when I'm not around, Ayla. Have a nice day"
Ngumiti siya at tumalikod sa akin.
Nanghihina ako sa aking kinauupuan at di mapigilan na mapaluha.
I'm sorry but this is the right one I need to do. I don't want to get used to your action toward me.
I'm afraid to wake up one morning that my feelings for you are as deep as an ocean and I will get drowned from it that I can't save myself.
Pinakalma at inayos ko Ang aking saril bago lumabas ng library at bumaba.
"Dyosa, kanina pa Kita hinahanap." Bungad sa akin ni ate Dahlia sa kusina. "Umiyak ka ba?" Tanong nito sa akin na ikinatigil ko.
"Hindi Po ate." Sagot ko.
"Bakit namumula iyang mga Mata mo at ganoon di Ang iyong ilong?"
Tahimik akong umupo at tinulungan siyang mag handa mg lutuin para mamayang Gabi.
"May problema ba?"
"Dahlia, ,tapos na ba Ang pinapagawa ko?" Tanong ni manang Sonya at pumunta sa aking tabi.
"Ito na po manang patapos na." Sagot niya
"Ikaw hah. Ang swerte mo palagi pag tinatanong kita." Nakamgusong sabi nito
Ngumiti na Lang ako sa kanya at ipinatuloy Ang aking ginawa
Eylul's POV
Naiinis ako Kay kuya.
Ginawa ko Lang kanina Ang mas nakararapat dapat Kong gawin.
Pagkadating namin dito sa bahay dumiritso agad ako sa aking silid.
Nagkasagutan kami kanina sa office Niya pagkatapos na umalis Sina Ayla sa Guidance.
"Kuya, bakit? Tama Lang naman Ang ginawa ko sa babaeng iyon." Galit Kong Sabi
"Hindi Tama na saktan mo ibang tao, Eylul." Paliwanaga Niya.
"So you're now thinking that you have an evil sister."may pang hinanakit Kong Sabi.
",It's not. Eylul I wa..."
"If this is still about what happened that night. I already did what you want. I ask forgiveness from her..... Mom made me realize my mistakes and I am trying to correct them now. Pero Kung ganyan pa din Ang tingin mo sa akin. Wala akong magawa...." Sabi ko at lumabas.
Na una akong pumunta ng parking lot at soon siya hinintay.
Lahat Ng naramdaman Kong sakit ipinalabas ko.
Pagkalipas mg ilang minuto natanaw ko siyang seryosong papunta sa aking direksyon.
Umuwi kaming dalawa ng mansyon na Hindi nagpapansinan.
I wiped my tears and decided to call Charlotte.
"Char, naiinis ako Kay kuya. Can I ask you? Am I that evil?" Napahikbi Kong tanong.
"Bakit ganoon si kuya sa akin? He thinks that I always need to say sorry to the people that I have done wrong........ Deserve nila iyon char.... Hindi ko naman sila kayang gawan ng masama kung Hindi ako agrabyado sa kanilang ginagawa.... Deserve iyon ni Stella kanina na masampal ko. She doesn't have the right to call me pakialamera. How dare she talk that to the daughter of the owner of the school where she studies." Naiiyak ko ng Sabi.
"You're not as what you think Eylul..... But I understand your kuya, he only wants you to understand that not all the time you need to turn back wrong deeds to the people that hurt you..... Sir Sage wants you to realize the things that you need to learn from yourself.... He is your kuya. If I were in his shoes I will do the same thing. I can see and feel your kuya's love and protectiveness for you." He seriously said in a cold tone.
I look at my phone if who's the one I'd called and was shocked when I saw its not Charlotte. Instead, it's Harry.
"I m sorry for my tantrums, Harry. I thought I made a call with Char. Pardon for the disturbance.", I said and waited for how many sec. Before ending the call.
Namumula sa kihihiyqn at inins Ang aking naramdaman.
Bakit Hindi ko Kasi tiningnan kanina Kung Sino Ang natawagan ko.
Napatampal ako sa aking noo at umalis sa kama at tumungo sa veranda para lumanghap ng hangin.