Eva pov
Ik loop alleen richting de verhoorkamer waar Merel nog steeds zit, ik doe de deur open en zie hoe Merel oppeens rustig aan tafel zit zonder tranen.
Als ik ben gaan zitten vraagt ze waarom ze hier zit, ik zeg dat ik nog eventjes met haar wil praten, hierop knikt ze.
Ik geef opnieuw de vermoedens aan wat ik op straat heb gezien en net in ons eerdere gesprek, ook zeg ik dat ik mij zorgen maak en ik haar graag wil helpen.
Merel pov
Eva heeft net een aantal dingen opgenoemd, ze heeft wel gelijk denk ik bij mij zelf, maar ik durf het niet te zeggen.
Ik kijk Eva aan als ze klaar is met praten, ze heeft een liefdevolle blik in haar ogen en ze laat merken dat ik het kan zeggen.
Ik ben nog een tijdje stil en dan begin in te praten.
Eva pov
Merel keek mij aan nadat ik het gezegd had, ze leek na te denken en begint na een tijdje met praten.
Merel pov
Ik...
Uhmm, ik heb het thuis niet zo fijn zeg ik tegen Eva.