ကျွန်တော်ချစ်ခဲ့သော သူမအမျိုးသား
အခန်း ( ၁၄ ) 🔞🔞🔞
နှစ်ယောက်သား ကားလေးနှင့် မောင်းလာနေတာ နာရီတွေအတော်လေးကြာနေပြီ။
" ကောင်း ဘယ်ကိုမောင်းနေတာလဲ "
" ခင်ဗျားပြောတော့ ဘယ်ကိုမောင်းမောင်းဆို ဘာလဲ ကြောက်နေတာလား "
" မဟုတ်ပါဘူးကွာ မောင်းနေတာကြာတော့ ဘယ်ရောက်နေလဲ သိချင်လို့ပါ "
" နောက် နှစ်နာရီလောက် ထပ်မောင်းရင် ရောက်ပြီ "
" မျက်နှာက အတော်လေး နာနေတာမဟုတ်လား ဆေးဆိုင်တစ်ဆိုင်ဆိုင်မှာ ဆေးဝင်ဝယ်ရအောင်လေ "
" ရပါတယ် ယောက်ျားပဲ ဒီလောက်က ဘာမှမဟုတ်ပါဘူး "
" မဟုတ်စရာလား ကောင်းမျက်နှာမှာ အတော်လေး နာနေတာ ကိုယ်တွေ့နေတာပဲကို ကဲပါ မြို့ထဲဝင်ရင် ဆေးဆိုင်အရင်ရှာကွာ "
" ကိုကို "
" ဟင် အဲ ဗျာ "
" ကိုကို ညီ့ကိုဖက်ထားပေးပါလားဗျာ "
ရုတ်တရက် ကောင်းတစ်ယောက် သူ့အား ဖက်ထားပေးဖို့ပြောဆိုပြီး ဝမ်းနည်းစွာနဲ့ ငိုလေတော့သည်။ တော်ရုံနှင့် မငိုတက်သော ကောင်းသည် အခုချိန်မှာ ဘယ်လောက်တောင် ခံစားနေရလဲဆိုတာ မတွေးဘဲနှင့်တောင် သိနိုင်လေတော့သည်။ ကောင်းလည်း ကားလေးကို လမ်းဘေးတစ်နေရာကို ထိုးချလိုက်သည်နှင့် ဝန်းရံခသည်လည်း ကောင်းညို့မာန်အား ရင်ခွင်ထဲထည့်ကာ ဆွဲဖက်လိုက်လေတော့သည်။
" ကောင်း ဘာမှမဖြစ်ဘူးနော် ကိုကို ဘေးမှာရှိတယ်နော် ကောင်းအရမ်းခံစားနေရရင် အားရပါးရ ငိုချလိုက် ကိုကိုဘေးမှာ ဖက်ထားပေးမယ် "
ဒီတစ်ခါတော့ ကောင်းတော်တော်လေး စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ်ငိုလိုက်တာလို့ ပြောလို့ရပေသည်။ သူလည်း ကောင်းကိုဖက်ထားပေးရင်း ကောင်းရဲ့နဖူးလေးကို နမ်းပေးလိုက်သည်။
" ကိုကို ညီ့ကို နမ်းတယ် ဟုတ်လား "
ကောင်းသည် ဝမ်းသာအားရနှင့် သူ့အားပြောလေတော့သည်။
" ကိုကို ကောင်းကို နမ်းလိုက်တာ မဟုတ်လား "
အခုလိုကျတော့လေ ကလေးတစ်ယောက်လိုနှင့် သူ့အားပြုံးရွှင်ပြီး မေးနေပြန်သည်။
" သက်သာသွားပြီလား ရင်ထဲ "
" နည်းနည်း "
" ကောင်းသိထားဖို့ကလေ ကိုကိုဘာလုပ်လုပ် ကောင်းအတွက် အမြဲထည့်စဉ်းစားထားတယ် အဲတာကိုတော့ ယုံကြည်ပေး ဟုတ်ပြီလား "
" ကိုက ကောင်းအနားကနေ မပြေးရင်ရပြီး ကျန်တာအကုန် ကောင်းရင်ဆိုင်နိုင်တယ် "
" ကောင်းသာ အထိခိုက်မခံရအောင်နေ ဟုတ်လား "
" ဒါနဲ့ ကိုကိုက ဘယ်လိုကောင်းဆီရောက်လာတာလဲ "
" စိတ်ပူလို့ ကိုယ်လိုက်ရှာနေတာ နေရာအနှံ့ပဲ အဲမှာတွေ့တာနဲ့ ဝင်လာတာ မင်းကပြဿနာတက်နေပြီလေ ထင်တဲ့အတိုင်းပဲ "
" သူတို့က စော်ကားပြောနေတာလေကွာ "
" ကိုယ်ဘာပြောထားတာလဲ တော်ရုံကိစ္စတွေကို အာရုံမထားဖို့ ဂရုစိုက်မနေဖို့ မပြောထားဘူးလား "
" ကောင်းက သည်းခံတယ် ကောင်းကိုစော်ကားတာတောင် ကောင်းကသည်းခံတယ် အခုက ခင်ဗျားကြီးကို စော်ကားနေလို့ သည်းမခံနိုင်တာ ခင်ဗျားသိလား "
တကယ်လည်း ဝန်းရံခကိုဆို လုံးဝအထိခိုက်မခံသော ကောင်းညို့မာန်ပါ။
" သူတို့ဘာပြောပြောပေါ့ ကောင်းဂရုစိုက်မနေနဲ့လေကွာ ကိုယ့်ကိုပြောတာပဲ ဘာမှမဖြစ်ဘူး "
" ရမှာလားဗျ ခင်ဗျားကို ပြောနေတာ ကျွန်တော်က သည်းခံနေရမှာလား "
" သည်းခံသင့် သည်းခံလိုက်ပါ ကောင်းရာ "
" ဒါဆို ကျနော်ပြဿနာဖြစ်တော့ ခင်ဗျားဘာလို့ သည်းခံပြီးမနေနိုင်တာလဲ နေနေလေဗျာ "
" မင်း "
" ဘာလဲ ကျွန်တော်ကိုထိခိုက်တော့ ခင်ဗျားသည်းမခံနိုင်ဘူး မဟုတ်လား ချက်ချင်းထဆော်ပစ်တာ အဲလိုပဲ ကျွန်တော်လည်း ခင်ဗျားကို ထိခိုက်ရင် ဘယ်သူ့ကိုမှ သည်းမခံနိုင်ဘူး "
" ကဲကဲ သွားရအောင် ညကအရမ်းညည့်နက်နေပြီ "
ကောင်းလည်း ကားလေးကိုပြန်မောင်းရင်း ဆေးဆိုင်တွေ့တော့ ဝန်းရံခကပင် လိုတဲ့ဆေးဝါးများ ဝယ်ယူ၍ နှစ်ယောက်သား မောင်းထွက်လာကြသည်။ ကောင်းညို့မာန်နှင့် ဝန်းရံခတို့နှစ်ယောက် ညလည်းအရမ်းမိုးချုပ်နေတာမို့ နီးစပ်ရာတည်းခိုခန်းရှာကာ တည်းခဲ့ကြတော့သည်။ ဒါကလည်း ဝန်းရံခက ကောင်းညို့မာန်ကို အတင်းပြောခဲ့ခြင်းသာ။ ကောင်းရဲ့အခြေနေကိုကြည့်ပြီး ပေးနားစေချင်ပြီလေ။
တည်းခိုခန်းလေးက အရမ်းကို အဆင်ပြေတဲ့အနေအထားပါ။ ဈေးလည်းသင့်သလို သန့်ရှင်းသန့်ရပ်ပြီး အတော်လေးကို အဆင်ပြေပါသည်။
" ကောင်း အရင်ရေချိုးလိုက် "
" အင်း "
" အရမ်းမကြာစေနဲ့နော် ကြားလား "
" အင်းပါ "
ကောင်းရေချိုးခန်းဝင်သွားတော့ ဝန်းရံခက ဆေးထည့်ပေးဖို့ ဝယ်လာသောဆေးများကို ထုတ်ပြီး ထိုင်စောင့်နေတော့သည်။ မိနစ်နှစ်ဆယ်ခန့်ကြာတော့ ကောင်းညို့မာန်ထွက်လာပါသည်။ ပုဝါဖြူလေးကို ခါးမှာပတ်ထားပြီး အပေါ်ရင်အုံလေးက အရမ်းကို ကျစ်လစ်ပြီး အားကစားလုပ်ထားသော အနေအထားတွေကြောင့် ကောင်းရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်က အရမ်းကို ကြည့်ကောင်းနေသည်။ မျက်နှာမှာတော့ ပြဿနာဖြစ်ပြီး ထိုးကြိတ်ထားသော ဒဏ်ရာတွေကြောင့် အနည်းငယ်တော့ ကွဲကာသွေးစလေးတွေနဲ့ ညိုနေတဲ့နေရာအချို့လည်း ရှိသည်။
" လာထိုင် "
" ဘာလုပ်မလို့လဲ ကိုက "
" ဆေးထည့်ရမှာလေ မင်းရုပ်လည်းမင်းကြည့်ဦး မှန်မှာမတွေ့ဘူးလား ဒီလောက် စုတ်ပြတ်နေတာ "
" ခင်ဗျားနော် "
" ကိုယ်ပြောတာ မဟုတ်လို့လား "
" ခင်ဗျားပြောတာ ဟုတ်တယ် ဒါပေမဲ့ ဘာလို့ ကောင်းကို မင်းလို့ပြောတာလဲ "
" ဆော်ရီး ကောင်း ကိုယ်စိတ်လောသွားတာ "
" ခင်ဗျားပြောင်းလဲနေပြီး "
" မဟုတ်တာကွာ "
" ဟုတ်ပါတယ် "
" ပြောင်းလဲနေပြီဆိုရင် အခုမင်းဘေးမှာ ကိုယ်ရှိနေမှာလား "
" ကောင်းရာ လာခဲ့အနားကို ကိုယ်ဆေးထည့်ပေးမယ် "
ကောင်းလည်း ဝန်းရံခရှိရာ ကုတင်လေးဆီသို့သွားပြီ ဘေးနားကပ်ထိုင်လိုက်သည်။ ဝန်းရံခလည်း ကောင်းရဲ့မျက်နှာလေးနား ကပ်ကာ ဆေးများထည့်ပေးလေတော့သည်။ ရေချိုးပြီး သန့်စင်ထားသောကြောင့် မျက်နှာလေးက ဒဏ်ရာလေးတွေရှိနေပေမဲ့ နဂိုကတည်းက အချောခံရှိတာရော ကိုယ်တိုင်လည်း ချစ်နေတာရောကြောင့် ကောင်းမျက်နှာလေးက အရမ်းကို ကြည့်ကောင်းနေလေတော့သည်။
လည်သီးလေးမှာတောင် ရေလေးတွဲလွဲခိုနေပြီး ကြည့်ကောင်းသော ရင်အုံလေးကြောင့် ဝန်းရံခတစ်ယောက် မသိမသာလေး တံတွေးလေးတောင် မြိုချမိသွားသည်။ စိတ်ထဲကနေလည်း ပြောနေမိသေးသည်။
" ဖြစ်ချင်တိုင်းသာဖြစ်ရရင်လေ အခုချိန်မှာ ကောင်းကို ကိုကိုသိမ်းပိုက်နေလောက်ပြီ "
" ပြီးမှာလား ဆေးထည့်တာက "
" ပြီးပါပြီကွာ ဒေါသချည်းပဲ ကိုယ်ကလည်း ဆေးထည့်ပေးရသေးတယ် သူကလည်း ဒေါသကဖြစ်ရသေးတယ် "
" ရေသွားချိုးတော့ အိပ်တော့မယ်လေ "
" အင်း "
ဝန်းရံခလည်း ခပ်မြန်မြန်လေးပင် ရေချိုးလိုက်ပြီး တည်ခိုးခန်းမှ ပြင်ဆင်ထားသော ညဝတ်အိပ်ကိုဝတ်ကာ ကောင်းအနားလာပြီး လဲချကာ အိပ်လိုက်တော့သည်။ မီးလေးပိတ်လိုက်တော့ ကောင်းရဲ့ခြေထောက်လေးက သူ့အကျင့်အတိုင်း ဝန်းရံခရဲ့ ခြေထောက်လေးအပေါ်သို့ လာတင်လေတော့သည်။
"ကောင်း "
" ဗျာ "
" ကိုယ့်ကို ကတိတစ်ခုပေး "
" ပြော ပေးနိုင်တာဆို ပေးမယ် "
" ပေးကိုပေးရမှာ "
" အာမခံနိုင်ဘူး "
" ကောင်း ကိုယ့်ကိုယ်ကို ထိခိုက်အောင် ဘာမှမလုပ်ရဘူး ပြီးတော့ ကိုယ့်ကို ယုံ ကြည်ပေးပါ ကိုယ်အဆုံးသတ်မှာ ကောင်းအနားပဲရှိမှာပါ "
" အဲတာဆို ကိုရော ကောင်းကို ကတိပေးနိုင်မလား "
" ပြောလေ ကောင်း "
" ကောင်းကလွဲပြီး ကိုက ဘယ်သူအနားမှာမှ ရှိမနေဖို့ "
" ကောင်းရာ "
" ဘာလဲ မပေးနိုင်ဘူး မဟုတ်လား "
" မဟုတ်ဘူး ကိုယ်လက်ရှိအနေထားကို ကောင်းသိနေတယ် မဟုတ်လား "
" အဲတာ ကိုက သတ္တိမရှိတာလေ ကိုက မပွင့်လင်းလို့လေဗျာ "
" ကိုယ်က သတ္တိမရှိတာမဟုတ်ပါဘူး ကိုယ်က အားလုံးအတွက် အဆင်ပြေဖို့နည်းကို ရှာဖွေနေတာပါ ကိုယ်မပွင့်လင်းတာ မဟုတ်ပါဘူး ကိုယ့်ရင်ထဲကို ကောင်းတန်းမြင်နေတာပဲကွာ "
" ခင်ဗျား စကားလုံးလှလှလေးတွေနဲ့ ခင်ဗျား သတ္တိမရှိတာကို ဖုံးကွယ်မနေပါနဲ့ ဒီအတိုင်းသာ သွားရင် ကိုရော ကောင်းရော ပိုပြီး နာကျင်ရလိမ့်မယ် ကောင်းကပြောပြီးသား ထပ်နာကျင်ရမယ်ဆိုရင်တောင် ကောင်းက ကောင်းရင်ထဲကအတိုင်းကိုပဲ လုပ်မှာ ကောင်းမညာဘူး "
" ဒါဆို ဝတ်ရည်ကို ကရော "
" အဲတာ ခင်ဗျားကြောင့်လေ ခင်ဗျားအခုလို မပွင့်လင်းလို သတ္တိမရှိလို့ ဝတ်ရည်ကို ကို တွဲပြတာ "
" မင်းပြောတော့ မင်းအနားမှာ ကိုယ်ပဲရှိစေချင်တာဆို မင်း ကတိမတည်တာ မဟုတ်လား "
" ကိုသာ ကောင်းအနားမှာ ရှိနေရင် အဲလိုဖြစ်လာမှာလား "
" ကောင်း "
" ဘာလဲ "
" ကိုယ်တို့ကြောင့်နဲ့ ဘယ်သူ့ကိုမှ စိတ်မဆင်းရဲစေချင်ဘူး အဲတာ ကောင်းနားလည်လား "
" ကောင်းကတော့ အမျိုးမျိုးနဲ့ နာကျင်ရလို့ ထုံနေပြီး ထပ်နာကျင်ရမယ်ဆိုရင်တောင် ကောင်းတစ်ခုကိုပဲ လုပ်မယ် "
" ဘာကိုလဲ "
" ခင်ဗျားကို သုံးပန်လှ လက်ထဲ လုံးဝမထည့်ဘူး "
" ကောင်း ကိုယ်ကရော ဘယ်လိုခံစားနေရလဲ ကောင်းသိပါတယ် "
" ဟုတ်တယ် ကောင်းသိတယ် အဲတော့ သတ္တိမရှိတဲ့ ကို့အတွက် ကောင်းကပဲ ဗီလိန်လုပ်ပေးမယ် နောက်တစ်ခုက ကောင်းပြောရဲတယ် ကောင်းမဟုတ်တဲ့ အခြားတစ်ယောက် ကို့ဘေးမှာရှိလာတဲ့နေ့ အဲလူ မသက်သာသလို ကိုလည်း နာကျင်ရလိမ့်မယ် "
" ဘာတွေလုပ်ဦးမှာလဲ ကောင်းရာ ကောင်းကိုယ်ကောင်း ပြန်ကြည့်စမ်း ကောင်းအရမ်းနာကျင်နေတာ ကိုယ်သိပါတယ် ကျေးဇူးပြု၍ ကိုယ့်ကိုယ်ကို သနားပြီး ကောင်းနာကျင်ရမဲ့ ကိစ္စတွေမလုပ်ပါနဲ့လား "
" ကောင်း အနာကျင်ရဆုံးက ကိုယ်က ကောင်းအနားမှာ မရှိဘဲ အခြားသူရင်ခွင်ကို တိုးဝင်နေတာပဲ "
" ကောင်း ကိုယ်ပြောထားတယ်လေ ကိုယ့်ကို မယုံတာလား "
" ယုံအောင် သက်သေပြလေကွာ ပြီးတော့ ခင်ဗျားကြီး ကောင်းအကြောင်းသိတယ်နော် မရရအောင် ယူတက်တာ ပြီးတော့ ဘာမှဂရုမစိုက်တက်တာ "
" ကိုယ်အကြောင်းရော မင်းသိလား "
" သိတယ် သိလွန်းလို့ ခက်နေတာ "
" ကိုယ်ပြောပြီးသားပဲ ကောင်းက ကိုယ့်ဘဝအတွက် အရေးပါဆုံးလူပါ ဟုတ်ပြီးလား "
" ခင်ဗျား စကားကို ယုံကြည်ရအောင် ကျွန်တော်ကို စရံအနေနဲ့ တစ်ခုခုပေးပါလား ဒါမှ ကျွန်တော် အဆင်ပြေမှာ "
" မင်းက သိပ်ဂျစ်တဲ့ ကောင်ပဲ ကောင်း "
" ခင်ဗျားက ဘာလဲ ငြိုငြင်တာလား "
" ဒါပေမဲ့လည်း မင်းကို ငါရူးမတက်ချစ်တယ် ကောင်း "
ဒီစကားလေးကိုတော့ သူ့စိတ်ထဲကနေသာ ပြောလိုက်သည်။ ထို့အတူ ကောင်းညို့မာန်လည်း ဝန်းရံခလိုပင် စိတ်ထဲပြောလိုက်သည်။
" ခင်ဗျား ကျွန်တော့်ကို ချစ်တာထက် ကျွန်တော်က ခင်ဗျားကို ပိုရူးသွပ်တယ် "
ဝန်းရံခတစ်ယောက် ဘာမှထပ်မပြောပဲ ရုတ်တရက် ကောင်းရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်လေးကို ဆွဲဖက်လိုက်လေတော့သည်။ ကောင်းလည်း အလိုက်သင့်ပါလာလေတော့ မျက်နှာလေးကို အနီးကပ်ပြီး နှုတ်ခမ်းလေးကို စုပ်ယူနမ်းလိုက်လေတော့သည်။ ရုတ်တရက်မထင်ထားသောကြောင့် ကောင်းညို့မာန်တစ်ယောက် တစ်ချက်တော့ ကြောင်တောင်တောင်နိုင်သွားသည်။
" ဘယ်လိုလဲ ကျေနပ်ပြီးလား ကောင်း "
" ဒီလောက်နဲ့တော့ ဘယ်ရမလဲ ခင်ဗျားကြီးရ "
ကောင်းညို့မာန်လည်း ဝန်းရံခကို ပက်လက်အိပ်တဲ့အနေအထားသို့ထားကာ သူလည်း အပေါ်ကနေ မှောက်အိပ်ချက်လျှက် ဝန်းရံခရဲ့ လက်နှစ်ဖက်ကို အတင်းဆုပ်ကိုင်ကာ ဆန့်ထုတ်ပြီး ပါးလေးကို အားရပါးရ နမ်းလိုက်သည်။ ထို့နောက် နှုတ်ခမ်းလေးကို ဖြည်းဖြည်းချင်း နမ်းလိုက်သည်။ နှစ်ယောက်လုံး ပင့်ရှိုက်သံတွေ မြန်ဆန်လာလေတာ အတိုင်းသား ကြားသိနေရသည်။
ဝန်းရံခကလည်း အတင်းပြန်ရုန်းကာ ကောင်းကို အောက်သို့ပို့စေပြီး သူက ကောင်းရဲ့ နှုတ်ခမ်းကို ထပ်နမ်းကာ လည်တိုင်လေးဆီသို့ အနမ်းခြွေပစ်လေတော့သည်။
" ကို ခင်ဗျားကြီး သတ္တိရှိလာပြီ "
" မင်း လိုအပ်နေတာ ဒါပဲ မဟုတ်လား "
" ခင်ဗျားက ကျွန်တော်လိုအပ်လို့ ပေးတာလား ခင်ဗျားစိတ်က မပါဘူးလား "
" ကိုယ်တိုင်က မပေးချင်ပဲ အခုလိုနေနေမှာလား "
" ကျွန်တော်က ဒီထက်လိုအပ်သေးတယ် "
" ကောင်း "
" ကိုကို "
" ကိုကိုလေ ကောင်းကို အရမ်း ... "
" ပြွတ်... "
ကောင်းတစ်ယောက် ဝန်းရံခစကားမဆုံးသေးခင် ထပ်ပြီး နမ်းပစ်လိုက်ပြန်သည်။
" ခင်ဗျား စကားကို ကျွန်တော်သိတယ် ကျွန်တော်က ဒီထက်ပိုတယ် ရူးမတက်ပဲ "
" ကောင်း "
" အင်း ကိုယ်လေ "
" ဒီထက် ကျွန်တော်ပိုလိုအပ်နေပြီ ကိုကိုကောင်းကိုပေးမှာလား "
" ကောင်း မင်းရဲ့ လည်သီလေးကို ကိုကို အရမ်းသဘောကျတာ "
" ရင်အုံကိုရော သဘောမကျဘူးလား "
" ကောင်းကရော ကိုယ့်ကို "
" အကုန်ကြိုက်တယ် "
" အဲယာကွန်းက အေးတယ်ကွာ "
" ခဏနေမအေးတော့ဘူး ကောင်းနွေးသွားအောင် လုပ်ပေးမယ် "
ကောင်းသည်လည်း ပြောပြီးတာနဲ့ ဝန်းရံခရဲ့ ညအိပ်အင်္ကျီလေးကို ဆွဲချွတ်လိုက်တော့သည်။ ဝန်းရံခလည်း ကောင်းညို့မာန်ရဲ့ အင်္ကျီကို ဆွဲယူလိုက်ကာ နှစ်ယောက်လုံး တင်းကြပ်စွာ ဖက်ထားလိုက်ကြရင်း လည်တိုင်လေးကို ကိုယ်စီနမ်းကြရင်း ပင့်ရှိုက်သံတွေက အဆမတန် ပြင်းထန်လာလေတော့သည်။
" ကိုယ်တို့ ဆက်သွားရအောင် "
" ကျွန်တော်လည်း ခင်ဗျားနဲ့ ဆက်သွားချင်နေပြီး မရတော့ဘူး "
" ကောင်း "
" ကို "
" ပြွတ် "
" ကတိတစ်ခုပေးရမယ် ကောင်း ဘယ်သူနဲ့မှ အခုလို မနေရတော့ဘူးနော် "
" ကိုယ်ရောပဲ တစ်ခုခုသာဆိုရင် ကောင်းသတ်မှာနော် ကို ကောင်းအကြောင်း သိတယ်နော် "
" မင်းလည်း တစ်ခုခုဆို ဒီထက် ပိုနာကျင်ရမှာနော် "
" ကတိပေးတယ် အဲတာတွေမပြောနဲ့တော့ ကျွန်တော်တို့ ရှေ့ဆက်ကြရအောင်ဗျာ "
နှစ်ယောက်သား အနမ်းတွေခြွေရင်း ပင့်ရှိုက်သံတွေ ပြင်းထန်လာကာ အနမ်းတွေလည်း နေရာပြောင်းယူရင်း ရင်အုံလေးက ချက်ပေါက်လေးအထိ ဆင်းသက်လာကြာကာ တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် ခြေထောက်ချင်းပါ ပူးကပ်လျှက် နှလုံးခုန်သံတို့က စည်းချက်ညီကာ ထကြွနေလေတော့သည်။
ဆက်ရန်
အခန်း ( ၁၅ )
ချစ်ခြင်းအားဖြင့်
ရဲရင့်မာန်
# ရဲရင့်မာန်
Zawgyi
ကြၽန္ေတာ္ခ်စ္ခဲ့ေသာ သူမအမ်ိဳးသား
အခန္း ( ၁၄ ) 🔞🔞🔞
ႏွစ္ေယာက္သား ကားေလးႏွင့္ ေမာင္းလာေနတာ နာရီေတြအေတာ္ေလးၾကာေနၿပီ။
" ေကာင္း ဘယ္ကိုေမာင္းေနတာလဲ "
" ခင္ဗ်ားေျပာေတာ့ ဘယ္ကိုေမာင္းေမာင္းဆို ဘာလဲ ေၾကာက္ေနတာလား "
" မဟုတ္ပါဘူးကြာ ေမာင္းေနတာၾကာေတာ့ ဘယ္ေရာက္ေနလဲ သိခ်င္လို႔ပါ "
" ေနာက္ ႏွစ္နာရီေလာက္ ထပ္ေမာင္းရင္ ေရာက္ၿပီ "
" မ်က္ႏွာက အေတာ္ေလး နာေနတာမဟုတ္လား ေဆးဆိုင္တစ္ဆိုင္ဆိုင္မွာ ေဆးဝင္ဝယ္ရေအာင္ေလ "
" ရပါတယ္ ေယာက္်ားပဲ ဒီေလာက္က ဘာမွမဟုတ္ပါဘူး "
" မဟုတ္စရာလား ေကာင္းမ်က္ႏွာမွာ အေတာ္ေလး နာေနတာ ကိုယ္ေတြ႕ေနတာပဲကို ကဲပါ ၿမိဳ႕ထဲဝင္ရင္ ေဆးဆိုင္အရင္ရွာကြာ "
" ကိုကို "
" ဟင္ အဲ ဗ်ာ "
" ကိုကို ညီ့ကိုဖက္ထားေပးပါလားဗ်ာ "
႐ုတ္တရက္ ေကာင္းတစ္ေယာက္ သူ႔အား ဖက္ထားေပးဖို႔ေျပာဆိုၿပီး ဝမ္းနည္းစြာနဲ႔ ငိုေလေတာ့သည္။ ေတာ္႐ုံႏွင့္ မငိုတက္ေသာ ေကာင္းသည္ အခုခ်ိန္မွာ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ခံစားေနရလဲဆိုတာ မေတြးဘဲႏွင့္ေတာင္ သိႏိုင္ေလေတာ့သည္။ ေကာင္းလည္း ကားေလးကို လမ္းေဘးတစ္ေနရာကို ထိုးခ်လိုက္သည္ႏွင့္ ဝန္းရံခသည္လည္း ေကာင္းညိဳ႕မာန္အား ရင္ခြင္ထဲထည့္ကာ ဆြဲဖက္လိုက္ေလေတာ့သည္။
" ေကာင္း ဘာမွမျဖစ္ဘူးေနာ္ ကိုကို ေဘးမွာရွိတယ္ေနာ္ ေကာင္းအရမ္းခံစားေနရရင္ အားရပါးရ ငိုခ်လိုက္ ကိုကိုေဘးမွာ ဖက္ထားေပးမယ္ "
ဒီတစ္ခါေတာ့ ေကာင္းေတာ္ေတာ္ေလး စိတ္လြတ္ကိုယ္လြတ္ငိုလိုက္တာလို႔ ေျပာလို႔ရေပသည္။ သူလည္း ေကာင္းကိုဖက္ထားေပးရင္း ေကာင္းရဲ႕နဖူးေလးကို နမ္းေပးလိုက္သည္။
" ကိုကို ညီ့ကို နမ္းတယ္ ဟုတ္လား "
ေကာင္းသည္ ဝမ္းသာအားရႏွင့္ သူ႔အားေျပာေလေတာ့သည္။
" ကိုကို ေကာင္းကို နမ္းလိုက္တာ မဟုတ္လား "
အခုလိုက်ေတာ့ေလ ကေလးတစ္ေယာက္လိုႏွင့္ သူ႔အားၿပဳံး႐ႊင္ၿပီး ေမးေနျပန္သည္။
" သက္သာသြားၿပီလား ရင္ထဲ "
" နည္းနည္း "
" ေကာင္းသိထားဖို႔ကေလ ကိုကိုဘာလုပ္လုပ္ ေကာင္းအတြက္ အၿမဲထည့္စဥ္းစားထားတယ္ အဲတာကိုေတာ့ ယုံၾကည္ေပး ဟုတ္ၿပီလား "
" ကိုက ေကာင္းအနားကေန မေျပးရင္ရၿပီး က်န္တာအကုန္ ေကာင္းရင္ဆိုင္ႏိုင္တယ္ "
" ေကာင္းသာ အထိခိုက္မခံရေအာင္ေန ဟုတ္လား "
" ဒါနဲ႔ ကိုကိုက ဘယ္လိုေကာင္းဆီေရာက္လာတာလဲ "
" စိတ္ပူလို႔ ကိုယ္လိုက္ရွာေနတာ ေနရာအႏွံ႔ပဲ အဲမွာေတြ႕တာနဲ႔ ဝင္လာတာ မင္းကျပႆနာတက္ေနၿပီေလ ထင္တဲ့အတိုင္းပဲ "
" သူတို႔က ေစာ္ကားေျပာေနတာေလကြာ "
" ကိုယ္ဘာေျပာထားတာလဲ ေတာ္႐ုံကိစၥေတြကို အာ႐ုံမထားဖို႔ ဂ႐ုစိုက္မေနဖို႔ မေျပာထားဘူးလား "
" ေကာင္းက သည္းခံတယ္ ေကာင္းကိုေစာ္ကားတာေတာင္ ေကာင္းကသည္းခံတယ္ အခုက ခင္ဗ်ားႀကီးကို ေစာ္ကားေနလို႔ သည္းမခံႏိုင္တာ ခင္ဗ်ားသိလား "
တကယ္လည္း ဝန္းရံခကိုဆို လုံးဝအထိခိုက္မခံေသာ ေကာင္းညိဳ႕မာန္ပါ။
" သူတို႔ဘာေျပာေျပာေပါ့ ေကာင္းဂ႐ုစိုက္မေနနဲ႔ေလကြာ ကိုယ့္ကိုေျပာတာပဲ ဘာမွမျဖစ္ဘူး "
" ရမွာလားဗ် ခင္ဗ်ားကို ေျပာေနတာ ကြၽန္ေတာ္က သည္းခံေနရမွာလား "
" သည္းခံသင့္ သည္းခံလိုက္ပါ ေကာင္းရာ "
" ဒါဆို က်ေနာ္ျပႆနာျဖစ္ေတာ့ ခင္ဗ်ားဘာလို႔ သည္းခံၿပီးမေနႏိုင္တာလဲ ေနေနေလဗ်ာ "
" မင္း "
" ဘာလဲ ကြၽန္ေတာ္ကိုထိခိုက္ေတာ့ ခင္ဗ်ားသည္းမခံႏိုင္ဘူး မဟုတ္လား ခ်က္ခ်င္းထေဆာ္ပစ္တာ အဲလိုပဲ ကြၽန္ေတာ္လည္း ခင္ဗ်ားကို ထိခိုက္ရင္ ဘယ္သူ႔ကိုမွ သည္းမခံႏိုင္ဘူး "
" ကဲကဲ သြားရေအာင္ ညကအရမ္းညည့္နက္ေနၿပီ "
ေကာင္းလည္း ကားေလးကိုျပန္ေမာင္းရင္း ေဆးဆိုင္ေတြ႕ေတာ့ ဝန္းရံခကပင္ လိုတဲ့ေဆးဝါးမ်ား ဝယ္ယူ၍ ႏွစ္ေယာက္သား ေမာင္းထြက္လာၾကသည္။ ေကာင္းညိဳ႕မာန္ႏွင့္ ဝန္းရံခတို႔ႏွစ္ေယာက္ ညလည္းအရမ္းမိုးခ်ဳပ္ေနတာမို႔ နီးစပ္ရာတည္းခိုခန္းရွာကာ တည္းခဲ့ၾကေတာ့သည္။ ဒါကလည္း ဝန္းရံခက ေကာင္းညိဳ႕မာန္ကို အတင္းေျပာခဲ့ျခင္းသာ။ ေကာင္းရဲ႕အေျခေနကိုၾကည့္ၿပီး ေပးနားေစခ်င္ၿပီေလ။
တည္းခိုခန္းေလးက အရမ္းကို အဆင္ေျပတဲ့အေနအထားပါ။ ေဈးလည္းသင့္သလို သန႔္ရွင္းသန႔္ရပ္ၿပီး အေတာ္ေလးကို အဆင္ေျပပါသည္။
" ေကာင္း အရင္ေရခ်ိဳးလိုက္ "
" အင္း "
" အရမ္းမၾကာေစနဲ႔ေနာ္ ၾကားလား "
" အင္းပါ "
ေကာင္းေရခ်ိဳးခန္းဝင္သြားေတာ့ ဝန္းရံခက ေဆးထည့္ေပးဖို႔ ဝယ္လာေသာေဆးမ်ားကို ထုတ္ၿပီး ထိုင္ေစာင့္ေနေတာ့သည္။ မိနစ္ႏွစ္ဆယ္ခန႔္ၾကာေတာ့ ေကာင္းညိဳ႕မာန္ထြက္လာပါသည္။ ပုဝါျဖဴေလးကို ခါးမွာပတ္ထားၿပီး အေပၚရင္အုံေလးက အရမ္းကို က်စ္လစ္ၿပီး အားကစားလုပ္ထားေသာ အေနအထားေတြေၾကာင့္ ေကာင္းရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္က အရမ္းကို ၾကည့္ေကာင္းေနသည္။ မ်က္ႏွာမွာေတာ့ ျပႆနာျဖစ္ၿပီး ထိုးႀကိတ္ထားေသာ ဒဏ္ရာေတြေၾကာင့္ အနည္းငယ္ေတာ့ ကြဲကာေသြးစေလးေတြနဲ႔ ညိဳေနတဲ့ေနရာအခ်ိဳ႕လည္း ရွိသည္။
" လာထိုင္ "
" ဘာလုပ္မလို႔လဲ ကိုက "
" ေဆးထည့္ရမွာေလ မင္း႐ုပ္လည္းမင္းၾကည့္ဦး မွန္မွာမေတြ႕ဘူးလား ဒီေလာက္ စုတ္ျပတ္ေနတာ "
" ခင္ဗ်ားေနာ္ "
" ကိုယ္ေျပာတာ မဟုတ္လို႔လား "
" ခင္ဗ်ားေျပာတာ ဟုတ္တယ္ ဒါေပမဲ့ ဘာလို႔ ေကာင္းကို မင္းလို႔ေျပာတာလဲ "
" ေဆာ္ရီး ေကာင္း ကိုယ္စိတ္ေလာသြားတာ "
" ခင္ဗ်ားေျပာင္းလဲေနၿပီး "
" မဟုတ္တာကြာ "
" ဟုတ္ပါတယ္ "
" ေျပာင္းလဲေနၿပီဆိုရင္ အခုမင္းေဘးမွာ ကိုယ္ရွိေနမွာလား "
" ေကာင္းရာ လာခဲ့အနားကို ကိုယ္ေဆးထည့္ေပးမယ္ "
ေကာင္းလည္း ဝန္းရံခရွိရာ ကုတင္ေလးဆီသို႔သြားၿပီ ေဘးနားကပ္ထိုင္လိုက္သည္။ ဝန္းရံခလည္း ေကာင္းရဲ႕မ်က္ႏွာေလးနား ကပ္ကာ ေဆးမ်ားထည့္ေပးေလေတာ့သည္။ ေရခ်ိဳးၿပီး သန႔္စင္ထားေသာေၾကာင့္ မ်က္ႏွာေလးက ဒဏ္ရာေလးေတြရွိေနေပမဲ့ နဂိုကတည္းက အေခ်ာခံရွိတာေရာ ကိုယ္တိုင္လည္း ခ်စ္ေနတာေရာေၾကာင့္ ေကာင္းမ်က္ႏွာေလးက အရမ္းကို ၾကည့္ေကာင္းေနေလေတာ့သည္။
လည္သီးေလးမွာေတာင္ ေရေလးတြဲလြဲခိုေနၿပီး ၾကည့္ေကာင္းေသာ ရင္အုံေလးေၾကာင့္ ဝန္းရံခတစ္ေယာက္ မသိမသာေလး တံေတြးေလးေတာင္ ၿမိဳခ်မိသြားသည္။ စိတ္ထဲကေနလည္း ေျပာေနမိေသးသည္။
" ျဖစ္ခ်င္တိုင္းသာျဖစ္ရရင္ေလ အခုခ်ိန္မွာ ေကာင္းကို ကိုကိုသိမ္းပိုက္ေနေလာက္ၿပီ "
" ၿပီးမွာလား ေဆးထည့္တာက "
" ၿပီးပါၿပီကြာ ေဒါသခ်ည္းပဲ ကိုယ္ကလည္း ေဆးထည့္ေပးရေသးတယ္ သူကလည္း ေဒါသကျဖစ္ရေသးတယ္ "
" ေရသြားခ်ိဳးေတာ့ အိပ္ေတာ့မယ္ေလ "
" အင္း "
ဝန္းရံခလည္း ခပ္ျမန္ျမန္ေလးပင္ ေရခ်ိဳးလိုက္ၿပီး တည္ခိုးခန္းမွ ျပင္ဆင္ထားေသာ ညဝတ္အိပ္ကိုဝတ္ကာ ေကာင္းအနားလာၿပီး လဲခ်ကာ အိပ္လိုက္ေတာ့သည္။ မီးေလးပိတ္လိုက္ေတာ့ ေကာင္းရဲ႕ေျခေထာက္ေလးက သူ႔အက်င့္အတိုင္း ဝန္းရံခရဲ႕ ေျခေထာက္ေလးအေပၚသို႔ လာတင္ေလေတာ့သည္။
"ေကာင္း "
" ဗ်ာ "
" ကိုယ့္ကို ကတိတစ္ခုေပး "
" ေျပာ ေပးႏိုင္တာဆို ေပးမယ္ "
" ေပးကိုေပးရမွာ "
" အာမခံႏိုင္ဘူး "
" ေကာင္း ကိုယ့္ကိုယ္ကို ထိခိုက္ေအာင္ ဘာမွမလုပ္ရဘူး ၿပီးေတာ့ ကိုယ့္ကို ယုံ ၾကည္ေပးပါ ကိုယ္အဆုံးသတ္မွာ ေကာင္းအနားပဲရွိမွာပါ "
" အဲတာဆို ကိုေရာ ေကာင္းကို ကတိေပးႏိုင္မလား "
" ေျပာေလ ေကာင္း "
" ေကာင္းကလြဲၿပီး ကိုက ဘယ္သူအနားမွာမွ ရွိမေနဖို႔ "
" ေကာင္းရာ "
" ဘာလဲ မေပးႏိုင္ဘူး မဟုတ္လား "
" မဟုတ္ဘူး ကိုယ္လက္ရွိအေနထားကို ေကာင္းသိေနတယ္ မဟုတ္လား "
" အဲတာ ကိုက သတၱိမရွိတာေလ ကိုက မပြင့္လင္းလို႔ေလဗ်ာ "
" ကိုယ္က သတၱိမရွိတာမဟုတ္ပါဘူး ကိုယ္က အားလုံးအတြက္ အဆင္ေျပဖို႔နည္းကို ရွာေဖြေနတာပါ ကိုယ္မပြင့္လင္းတာ မဟုတ္ပါဘူး ကိုယ့္ရင္ထဲကို ေကာင္းတန္းျမင္ေနတာပဲကြာ "
" ခင္ဗ်ား စကားလုံးလွလွေလးေတြနဲ႔ ခင္ဗ်ား သတၱိမရွိတာကို ဖုံးကြယ္မေနပါနဲ႔ ဒီအတိုင္းသာ သြားရင္ ကိုေရာ ေကာင္းေရာ ပိုၿပီး နာက်င္ရလိမ့္မယ္ ေကာင္းကေျပာၿပီးသား ထပ္နာက်င္ရမယ္ဆိုရင္ေတာင္ ေကာင္းက ေကာင္းရင္ထဲကအတိုင္းကိုပဲ လုပ္မွာ ေကာင္းမညာဘူး "
" ဒါဆို ဝတ္ရည္ကို ကေရာ "
" အဲတာ ခင္ဗ်ားေၾကာင့္ေလ ခင္ဗ်ားအခုလို မပြင့္လင္းလို သတၱိမရွိလို႔ ဝတ္ရည္ကို ကို တြဲျပတာ "
" မင္းေျပာေတာ့ မင္းအနားမွာ ကိုယ္ပဲရွိေစခ်င္တာဆို မင္း ကတိမတည္တာ မဟုတ္လား "
" ကိုသာ ေကာင္းအနားမွာ ရွိေနရင္ အဲလိုျဖစ္လာမွာလား "
" ေကာင္း "
" ဘာလဲ "
" ကိုယ္တို႔ေၾကာင့္နဲ႔ ဘယ္သူ႔ကိုမွ စိတ္မဆင္းရဲေစခ်င္ဘူး အဲတာ ေကာင္းနားလည္လား "
" ေကာင္းကေတာ့ အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ နာက်င္ရလို႔ ထုံေနၿပီး ထပ္နာက်င္ရမယ္ဆိုရင္ေတာင္ ေကာင္းတစ္ခုကိုပဲ လုပ္မယ္ "
" ဘာကိုလဲ "
" ခင္ဗ်ားကို သုံးပန္လွ လက္ထဲ လုံးဝမထည့္ဘူး "
" ေကာင္း ကိုယ္ကေရာ ဘယ္လိုခံစားေနရလဲ ေကာင္းသိပါတယ္ "
" ဟုတ္တယ္ ေကာင္းသိတယ္ အဲေတာ့ သတၱိမရွိတဲ့ ကို႔အတြက္ ေကာင္းကပဲ ဗီလိန္လုပ္ေပးမယ္ ေနာက္တစ္ခုက ေကာင္းေျပာရဲတယ္ ေကာင္းမဟုတ္တဲ့ အျခားတစ္ေယာက္ ကို႔ေဘးမွာရွိလာတဲ့ေန႔ အဲလူ မသက္သာသလို ကိုလည္း နာက်င္ရလိမ့္မယ္ "
" ဘာေတြလုပ္ဦးမွာလဲ ေကာင္းရာ ေကာင္းကိုယ္ေကာင္း ျပန္ၾကည့္စမ္း ေကာင္းအရမ္းနာက်င္ေနတာ ကိုယ္သိပါတယ္ ေက်းဇူးျပဳ၍ ကိုယ့္ကိုယ္ကို သနားၿပီး ေကာင္းနာက်င္ရမဲ့ ကိစၥေတြမလုပ္ပါနဲ႔လား "
" ေကာင္း အနာက်င္ရဆုံးက ကိုယ္က ေကာင္းအနားမွာ မရွိဘဲ အျခားသူရင္ခြင္ကို တိုးဝင္ေနတာပဲ "
" ေကာင္း ကိုယ္ေျပာထားတယ္ေလ ကိုယ့္ကို မယုံတာလား "
" ယုံေအာင္ သက္ေသျပေလကြာ ၿပီးေတာ့ ခင္ဗ်ားႀကီး ေကာင္းအေၾကာင္းသိတယ္ေနာ္ မရရေအာင္ ယူတက္တာ ၿပီးေတာ့ ဘာမွဂ႐ုမစိုက္တက္တာ "
" ကိုယ္အေၾကာင္းေရာ မင္းသိလား "
" သိတယ္ သိလြန္းလို႔ ခက္ေနတာ "
" ကိုယ္ေျပာၿပီးသားပဲ ေကာင္းက ကိုယ့္ဘဝအတြက္ အေရးပါဆုံးလူပါ ဟုတ္ၿပီးလား "
" ခင္ဗ်ား စကားကို ယုံၾကည္ရေအာင္ ကြၽန္ေတာ္ကို စရံအေနနဲ႔ တစ္ခုခုေပးပါလား ဒါမွ ကြၽန္ေတာ္ အဆင္ေျပမွာ "
" မင္းက သိပ္ဂ်စ္တဲ့ ေကာင္ပဲ ေကာင္း "
" ခင္ဗ်ားက ဘာလဲ ၿငိဳျငင္တာလား "
" ဒါေပမဲ့လည္း မင္းကို ငါ႐ူးမတက္ခ်စ္တယ္ ေကာင္း "
ဒီစကားေလးကိုေတာ့ သူ႔စိတ္ထဲကေနသာ ေျပာလိုက္သည္။ ထို႔အတူ ေကာင္းညိဳ႕မာန္လည္း ဝန္းရံခလိုပင္ စိတ္ထဲေျပာလိုက္သည္။
" ခင္ဗ်ား ကြၽန္ေတာ့္ကို ခ်စ္တာထက္ ကြၽန္ေတာ္က ခင္ဗ်ားကို ပို႐ူးသြပ္တယ္ "
ဝန္းရံခတစ္ေယာက္ ဘာမွထပ္မေျပာပဲ ႐ုတ္တရက္ ေကာင္းရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္ေလးကို ဆြဲဖက္လိုက္ေလေတာ့သည္။ ေကာင္းလည္း အလိုက္သင့္ပါလာေလေတာ့ မ်က္ႏွာေလးကို အနီးကပ္ၿပီး ႏႈတ္ခမ္းေလးကို စုပ္ယူနမ္းလိုက္ေလေတာ့သည္။ ႐ုတ္တရက္မထင္ထားေသာေၾကာင့္ ေကာင္းညိဳ႕မာန္တစ္ေယာက္ တစ္ခ်က္ေတာ့ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ႏိုင္သြားသည္။
" ဘယ္လိုလဲ ေက်နပ္ၿပီးလား ေကာင္း "
" ဒီေလာက္နဲ႔ေတာ့ ဘယ္ရမလဲ ခင္ဗ်ားႀကီးရ "
ေကာင္းညိဳ႕မာန္လည္း ဝန္းရံခကို ပက္လက္အိပ္တဲ့အေနအထားသို႔ထားကာ သူလည္း အေပၚကေန ေမွာက္အိပ္ခ်က္လွ်က္ ဝန္းရံခရဲ႕ လက္ႏွစ္ဖက္ကို အတင္းဆုပ္ကိုင္ကာ ဆန႔္ထုတ္ၿပီး ပါးေလးကို အားရပါးရ နမ္းလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ ႏႈတ္ခမ္းေလးကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္း နမ္းလိုက္သည္။ ႏွစ္ေယာက္လုံး ပင့္ရႈိက္သံေတြ ျမန္ဆန္လာေလတာ အတိုင္းသား ၾကားသိေနရသည္။
ဝန္းရံခကလည္း အတင္းျပန္႐ုန္းကာ ေကာင္းကို ေအာက္သို႔ပို႔ေစၿပီး သူက ေကာင္းရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းကို ထပ္နမ္းကာ လည္တိုင္ေလးဆီသို႔ အနမ္းေႁခြပစ္ေလေတာ့သည္။
" ကို ခင္ဗ်ားႀကီး သတၱိရွိလာၿပီ "
" မင္း လိုအပ္ေနတာ ဒါပဲ မဟုတ္လား "
" ခင္ဗ်ားက ကြၽန္ေတာ္လိုအပ္လို႔ ေပးတာလား ခင္ဗ်ားစိတ္က မပါဘူးလား "
" ကိုယ္တိုင္က မေပးခ်င္ပဲ အခုလိုေနေနမွာလား "
" ကြၽန္ေတာ္က ဒီထက္လိုအပ္ေသးတယ္ "
" ေကာင္း "
" ကိုကို "
" ကိုကိုေလ ေကာင္းကို အရမ္း ... "
" ႁပြတ္... "
ေကာင္းတစ္ေယာက္ ဝန္းရံခစကားမဆုံးေသးခင္ ထပ္ၿပီး နမ္းပစ္လိုက္ျပန္သည္။
" ခင္ဗ်ား စကားကို ကြၽန္ေတာ္သိတယ္ ကြၽန္ေတာ္က ဒီထက္ပိုတယ္ ႐ူးမတက္ပဲ "
" ေကာင္း "
" အင္း ကိုယ္ေလ "
" ဒီထက္ ကြၽန္ေတာ္ပိုလိုအပ္ေနၿပီ ကိုကိုေကာင္းကိုေပးမွာလား "
" ေကာင္း မင္းရဲ႕ လည္သီေလးကို ကိုကို အရမ္းသေဘာက်တာ "
" ရင္အုံကိုေရာ သေဘာမက်ဘူးလား "
" ေကာင္းကေရာ ကိုယ့္ကို "
" အကုန္ႀကိဳက္တယ္ "
" အဲယာကြန္းက ေအးတယ္ကြာ "
" ခဏေနမေအးေတာ့ဘူး ေကာင္းေႏြးသြားေအာင္ လုပ္ေပးမယ္ "
ေကာင္းသည္လည္း ေျပာၿပီးတာနဲ႔ ဝန္းရံခရဲ႕ ညအိပ္အက်ႌေလးကို ဆြဲခြၽတ္လိုက္ေတာ့သည္။ ဝန္းရံခလည္း ေကာင္းညိဳ႕မာန္ရဲ႕ အက်ႌကို ဆြဲယူလိုက္ကာ ႏွစ္ေယာက္လုံး တင္းၾကပ္စြာ ဖက္ထားလိုက္ၾကရင္း လည္တိုင္ေလးကို ကိုယ္စီနမ္းၾကရင္း ပင့္ရႈိက္သံေတြက အဆမတန္ ျပင္းထန္လာေလေတာ့သည္။
" ကိုယ္တို႔ ဆက္သြားရေအာင္ "
" ကြၽန္ေတာ္လည္း ခင္ဗ်ားနဲ႔ ဆက္သြားခ်င္ေနၿပီး မရေတာ့ဘူး "
" ေကာင္း "
" ကို "
" ႁပြတ္ "
" ကတိတစ္ခုေပးရမယ္ ေကာင္း ဘယ္သူနဲ႔မွ အခုလို မေနရေတာ့ဘူးေနာ္ "
" ကိုယ္ေရာပဲ တစ္ခုခုသာဆိုရင္ ေကာင္းသတ္မွာေနာ္ ကို ေကာင္းအေၾကာင္း သိတယ္ေနာ္ "
" မင္းလည္း တစ္ခုခုဆို ဒီထက္ ပိုနာက်င္ရမွာေနာ္ "
" ကတိေပးတယ္ အဲတာေတြမေျပာနဲ႔ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေရွ႕ဆက္ၾကရေအာင္ဗ်ာ "
ႏွစ္ေယာက္သား အနမ္းေတြေႁခြရင္း ပင့္ရႈိက္သံေတြ ျပင္းထန္လာကာ အနမ္းေတြလည္း ေနရာေျပာင္းယူရင္း ရင္အုံေလးက ခ်က္ေပါက္ေလးအထိ ဆင္းသက္လာၾကာကာ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ေျခေထာက္ခ်င္းပါ ပူးကပ္လွ်က္ ႏွလုံးခုန္သံတို႔က စည္းခ်က္ညီကာ ထႂကြေနေလေတာ့သည္။
ဆက္ရန္
အခန္း ( ၁၅ )
ခ်စ္ျခင္းအားျဖင့္
ရဲရင့္မာန္
# ရဲရင့္မာန္