Narinig ni venice na malapit na si Ferdinand kaya, hinila nya si imelda at itinulak ng malakas kaya tumama ang ulo nito sa isang matulis na bakal, nagulat nmn si venice dahil may mga dugo na syang nkita at wla ng malay si imelda, kaya agad syang tumakbo paalis kasama ang knyang mga tauhan.
Si Irene nmn ay dali-daling tumakbo para puntahan ang knyang ina, ngunit pagkakita nya dto ay nakahandusay na ito na puno dugo at wla na itong malay ng knyang madatnan....
"M-mommy!? mommy please!!" sigaw ni irene habang ginising ang knyang ina.
Niyakap nmn nya ng mahigpit si imelda at saka humagulgol ng iyak.
"Mommy,mommy please wake up." umiiyak na sbi nya habang yakap yakap ito ng mahigpit.
At sa wakas ay namn dumating ang ambulansya at saka na kinuha si Imelda kasama na ang kanyang anak na si irene.
Habang si Ferdinand nmn ay wlang kaalam alam dhil kausap nya ang mga pulis dahil nahuli na nila si la Venice at ang iba pa nitong mga tauhan.
"Ang kapal nmn tlga ng mukha mong babae ka! Bakit mo ginawa sa pamilya ko ito!" galit n galit na tanong ni Ferdinand na mukhang gustong saktan si venice.
"Ginusto mo yan Ferdinand, kung ako lang sana ang pinakasalan mo hindi ito mangyayari." sagot ni venice sabay tawa. At sa sobrang galit nmn ni Ferdinand ay masusuntok na sana nya si venice ngunit pinigilan nmn agad sya ng mga pulis.
"Tsk! Sge lang Ferdinand saktan mo ako, hindi mo alam na yung asawa mo at anak nyo nag-aagaw buhay na don, pero sa tingin ko patay na nmn ata sya e, sa lakas na nmn ng tulak ko sa knya kaganina, HAHAHA." pang-aasar nya. Nabigla nmn si Ferdinand sa sinabi nya.
"Anong ibig mong sabihin??" Kinakabahan na tanong ni Ferdinand sa knya. At tinawanan lang sya nito.
Maya-maya pa ay may lumapit kay Ferdinand na pulis at sinabi ang nangyari sa kanyang asawa.
"Mr.president, dinala na po nmin si Madame. Marcos sa hospital kasama nya po ang inyong anak na si irene, hindi po maayos ang knyang kalagayan dahil sa lakas ng impact tumama ang ulo nya sa isang matulis na bakal kaya medyo marami na pong dugo ang nawala sa knya." Sambit nya. Ikinagulat nmn agad ito ni Ferdinand at alam nya na si venice ang dahilan nito.
"You see Ferdinand? I told you hahaha." Bulong ni venice kay Ferdinand bago sya sya tuluyang dalhin ng mga pulis.
Si Ferdinand nmn ay nagmamadali na umalis para puntahan si imelda ngunit habang papalakad na sya papuntang saksakyan ay nakta nya na sila Imee at Bongbong na ksama ng mga pulis. Tumakbo nmn agad sila patungo kay Ferdinand para yakapin ito.
"D-daddy??" mahinang bigkas nila Imee sabay takbo papunta kay Ferdinand. Niyakap nila ang knilang daddy ng mahigpit na akala mo e wlang ng bukas.
"Finally daddy! Finally, daddy..." Nauutal pa na sambit ni imee habaang yakap yakap ang knya daddy. Niyakap nmn din sila ni Ferdinand at saka pinaghahalikan knilang mga pisnge.
"Mabuti nmn at ligtas kayo!" masayang sabi ni Ferdinand nang naluluha. At sila Imee at Bongbong nmn ay patuloy sa pag-iyak.
"Shh... Tahan na... Nandito na ang daddy hindi na nila ulit kayo masasaktan, hindi na ulit kayo iiwan ng daddy tigil na..." pagpapatahan ni Ferdinand sa knyang mga anak.
Lumuhod sia at saka pinunasan ang knilang mga luha.
"Daddy, ang mommy, si m-mommy kasama mo na po ba sya?" nauutal na tanong ni Bongbong.
"H-hindi anak e, nasa ospital ang mommy nyo ngayon, kailngan na natin syang puntahan..." sagot nya.
-ff-
Nakarating na sila Ferdinand sa Ospital, nakita nmn nya kaagad si irene na nakaupo sa isang tabi at umiiyak. Nilapitan nmn nya agad ito.
"Daddy, salamat nmn at dumating kana, s-si mommy daddy! si mommy!!" Hagulgol ni irene. Niyakap nmn sya ni Ferdinand upang mapatahan sya sa pag-iyak.
"Nasan na ang mommy mo?" tanong ni Ferdinand. At bigla nmn dumating yung doctor pra kausapin sya.
"Mr.marcos? Can we talk for a minute, please?" pagsingit ng doktor, tumayo nmn si Ferdinand at saka nakipag-usap sa knya.
"Kamusta na po ang asawa at anak ko, doc?" may pag-aalala na tanong nya.
"Medyo marami pong dugo ang nawala sa knya siguro ay dahil na din sa pagkauntog nya, ngunit huwag po kayong mag-alala at hindi nmn naapektuhan ang knyang utak, maayos na nmn po sya,ngunit wla pa din syang malay, huwag na din po kayong mag-alala dahil malakas ang kapit na bata,sa ngayon ang kailngan nya na lamang ay pahinga." pagtugon ng doktor.
"Thank you so much doc,maaari na ba nmin syang puntahan mamaya?"
"Yes naman po,maaari nyo na syang bisitahin mamaya din, mauna na po muna ako at marami pa akong pasyente na aasikasuhin."
"Sige doc, maraming salamat pong muli..." pagpapasalamat nya at saka na umalis yung doktor.
Nilapitan nmn sya kaagad ni irene at hinawakan ang kanyang kamay, napatingin nmn sya dto.
"Daddy? Kamusta na sila mommy? Is she okay na po ba?" tanong ni irene habang nakahawak sa kamay ng daddy nya. Lumuhod nmn si Ferdinand kay irene at pinunasan ang kanyang luha.
"Mommy is fine, stop crying, sige ka If hindi ka tumigil kakaiyak hindi kana magiging cute niyan." pang-uuto ni Ferdinand at natawa nmn si irene sa sinabi nya.
"Daddy nmn e, nagpapatawa pa nag-aalala lng nmn ako kay mommy." inis na sabi ni irene at hinampas sa balikat si Ferdinand.
"Aray ko ah! Alam mo parehas na parehas kayo ng mommy mo, ang hilig manghampas din nmn kayo inaano." gigil na sabi ni Ferdinand habang kinukurot ung pisnge ni irene.
"Kayo din nmn po dad,parehas din kayo nyang si kuya, ang hilig mangurot sa pisnge nakakainis ang sakit sakit eh." Inis na sabi nya.
"Ay,may mga pasa ka pala??" gulat na sabi ni Ferdinand.
"Tsk!daddy wag mo na po pansinin yan,din nmn masakit alam mo dad yung guy kaganina ang tangkad parang kapre pero kung kumilos parang bakla." pagbibiro nya at binato nmn sya ni Bongbong ng towel.
"Luh, bat ang dilim?" Nagtataka na tanong nya at saka nmn tinanggal ni Ferdinand ung towel sa mukha nya.
"Ayy, yung towel pala yun,sino nagbato non sino? Sinodaddy??" natataranta na tanong ni irene na parang manununtok. Nilapitan nmn sya ng ate nya saka binatukan.
"Ouch! Ang sakit ha!" pag-angal nya.
"Gga, tapang-tapangan kapa dyan eh wla ka nmn nagawa kaganina don kung hindi umiyak ng umiyak tpos ngayon balak mo pang manuntok, lokaret ka tlga!" sumbat sa knya ni Imee.
"Eh...ah...syempre acting ko lang yun, bkit magaling ba akong umarte ate?" pang-aasar nya at tinarayan lng sya ni Imee.
"Oh tama na yan, yan na nmn kayo pati ba nmn dto sa ospital nag-aaway kayong dalawa,umuwi na muna kayo and take a rest, para bukas madalaw nyo na dito yung mommy nyo."
"Ano ba yan daddy, diba po pwede dito na muna ako mag-stay?"
"Bawal, umuwi na kayo, tomorrow na lang ulit, kailngan nio ng magpahinga."
"Kailangan nyo ng magpahinga, ah bleh bleh." panggagaya ni irene habang palakad palayo. Narinig nmn sya ni Ferdinand.
"May sinasabi ka?" Pahabol na tanong nito.
"A-ako dad? Wla po sabi ko good night, alabyu much!" pagpapa-alam nya saka umalis.
.
.
.
.
.
.
.
KINABUKASAN ~
Hindi namalayan ni Ferdinand na nakatulog na pala sya sa labas, pagkabangon nya ay sinalubong agad sya ng nurse.
"Good morning po sir, pinapatawag po kayo ng asawa nyo sa loob, gusto nya daw po kayong makita." sambit ng nurse at napangiti nmn si Ferdinand.
"Maaari na ba akong pumasok ms?" tanong nya. At ngumiti nmn ang babae.
"Yes po sir,pwede na po kayong pumasok." pagtugon nito. Agad nmn nagpasalamat si Ferdinand saka na pumasok sa kwarto ni Imelda.
Pagkapasok nya ay nakita nya itong nakaupo na at pinalalaruan yung wedding ring nila. Nilapitan nmn nya ito kaagad.
"Hello sweetheart..." pagbati nya kay Imelda. Pero kahit narinig na sya nito ay hindi nmn sya nito pinansin.
"Sweetheart? May problema ba?" tanong nya. Hindi nmn umimik si imelda at tinalikuran sya.
"Ayaw ko sayo!" sigaw ni imelda habang nakatalikod sa knya.
"Sweetheart nmn e, bkit mo pa ako pinatawag kaganina kung ayaw mo nmn pala akong makita." nalilito na sabi ni Ferdinand.
"Uhmm... A-ano kaganina lang yun,hindi na ngayon." inis na sagot ni imelda at patuloy na pinalalaruan ung wedding ring nila.
"Ah okay, so kung ayaw mo naman po pala akong makita aalis na lang pala ako, tutal ayaw mo naman akong makita eh." pagbibiro ni Ferdinand. Dahan dahan nmn syang naglakad papalayo ng biglang humarap sa knya si imelda.
"Bakit ka aalis!?" tanong ni imelda ng nakayuko at pinalalaruan ung kumot.
"Eh dba sabi mo po ayaw mo sakin, edi aalis na lang ako para hindi kna magalit." sagot ni Ferdinand na kinainis nmn ni imelda.
"Nakinig ka naman? Fine! Wag ka nang umalis, wla akong kasama dito eh." inis nia na sabi na ikinatawa namn ni Ferdinand.
"Ay, hindi sabi mo aalis na ako e, edi aalis na ako." pagbabanta ni Ferdinand kay Imelda. Nakatingin nmn ito sa knya na parang iiyak na.
Tawa nmn ng tawa si Ferdinand dahil napikon nya ang kanyang asawa, nilapitan nya ito saka niyakap.
"Joke lng, hindi nmn kita iiwan eh." pagpapatahan nya dto. Si imelda nmn ay umiyak ng malakas at hinampas ng unan si Ferdinand.
"Ang bad mo tlga!" galit na sabi ni imelda habang umiiyak. Si Ferdinand nmn ay tawa ng tawa habang pinapatahan ang asawa.
"Sorry na nga eh, nagbibiro lang nmn ako sweetheart." pagpapatahan nya at din nmn tumitigil si imelda sa pag-iyak.
"Ang bad bad mo! Pagsinabi ko na umalis ka aalis ka nmn tlga, hindi ba pwedeng nagbibiro lang ako sineseryoso mo nmn kaagad eh!" pagrereklamo nya.
"Alam ko nmn po un sweetheart, inaasar lang kta, siya nya pala maayos na ba ang pakiramdam mo?" tanong ni Ferdinand.
"Hindi!" matipid nyang sagot.
"B-bakit? May masakit ba sayo masakit ba ung ulo mo ung tiyan mo, ano sabihin mo sakin?" natataranta nya sa sabi at tumawa lang si imelda.
"Wla kasi yung kiss ko! Hmp!" inis na sabi ni imelda.
(Oh tlga ba? Itabi mo ako na kikiss sau mhie, chozz)
"Kailangan pa ba yun sweetheart? Pwede nmn sa pisnge na lng diba?" Pang-aasar ni Ferdinand.
"Ah ganon ferdinand?" Seryoso na bigkas ni imelda sa pangalan ng kanyang asawa. Napalunok nmn si Ferdinand wla nmn syang choice kun din sundin na lang ung sinasabi ng asawa nya. Hinalikan nya sa labi si imelda.
Pagkatapos nya itong halikan ay aakmang aalis na sya ng pigilan na nmn sya nito.
"San ka pupunta?" tanong nya.
"Aalis sweetheart, bkit?"
"Iiwan mo ako?" sambit ni imelda habang nilalaro yung kumot at nakayuko.
"Hindi sweetheart, I mean bibili ako ng makakain mo sa labas, bka kasi gutom kana e." sagot ni Ferdinand.
"Eh ganon din yun, iiwan mo din ako e, tapos hindi kana babalik?" naiiyak na sambit ni imelda. Napakamot nmn sa ulo si Ferdinand hindi nya alam kung ano yung isasagot nya.
"Ahh...ano sweetheart,syempre babalik ako, ano kba,ang ibig ko kasing sabihin bibili ako ng food mo sa labas tapos babalik din ako kaagad, yun yung ibig kong sabihin." Pagpapaliwanag nya.
"Ahh ganon ba yun...pwede sumama?" tanong ni imelda ng nakangiti.
"H-ha? Sasama ikaw? Sweetheart,bawal eh, bawal ka pang lumabas sbi ng doctor." sagot ni Ferdinand.
"Eh gusto ko ngang sumama eh! Dalina, sama na ako." pagmamakulit ni imelda. Si Ferdinand nmn ay hindi na alam ung gagawin.
"Sweetheart, bawal nga dba, sinabi ng doctor na bawal pa nga." sagot ni Ferdinand na naiinis na.
"Bakit ka sumisigaw?" tanong ni imelda at nag simulator ng umiyak. Napakamot nmn si Ferdinand si noo dahil sa hindi alam ang gagawin.
"Ahh.. Eh... Sweetheart, sorry promise saglit lang ako, wag kana ksing sumama, kung may ipapabili ka sabihin mo na lang sakin ako na lng bibili sa labas." Sambit nya at tumigil nmn kaagad sa pag-iyak si imelda.
"Okay! Sweetheart gusto ko ng ano yung mansanas tpos bili ka ng mayonnaise." sagot ni imelda. Nagtaka nmn si Ferdinand kung saan gagamitin ng asawa ang mayonnaise.
"Para saan yung mayonnaise, sweetheart?" tanong nya.
"Basta! Bili mo na lng ako isang dosena ng mansanas saka puting tsokolate ah, tpos mayonnaise yung nasa garapo sweetheart para madami." sagot ni imelda.
"Sweetheart, isang dosena? Mauubos mo yun?"
"Oo nmn, mukhang kulang pa nga un eh." tugon nya.
"Nye! Asyesye!, oh sya sge,alis na ako sweetheart ha." pagpapa-alam nya ska umalis.
________________________________________________________________________________________________
( TO BE CONTINUED)
- next chap is 'Epilogue' na, thanks for reading! ❤