This is a work of fiction. Names, characters, business, places and events are all part of author's imagination. Any resemblace to actual person, living or dead, is purely coincidental.
Plagiarism is a crime.
This story is unedited. Expect typo, grammatical errors and wrong spellings. I'm not a perfect author. I'm just new in this field so bear with me. If you're looking for a perfect story and writing, don't continue to read this.
Their are few mature scenes.
Read at your own risk.
PROLOGUE :
“What should I do to you? Hmmm?”
Napayuko ako.
“How many times do I have to tell you that don’t do anything stupid. I told you…. bantayan mo ng maigi si Ashianna, Hami.”
Hindi ako sumagot at nanatiling nakayuko. This situation is what I really hate the most. I hate when a person scolding me. It really iritates me.
“Look what you’ve done! We lost her!” He shouted on my face.
“Abiel, that’s enough—”
“Don’t you ever dare to speak when I’m talking, Joah..” He said in a cold tone.
Napayuko lang si Joah, one of the people who work for Mr. Vedoñez. Including me.
“I’m sorry, Mr. Vedoñez.” Saka yumuko at nagpaalam saka umalis.
“Sir.” Tawag ko.
“What now, Hami?” iritado niyang sagot. “I am not done with you—”
“I actually know where’s Ashianna Sarmiento. I saw her in……” I don’t know if I should tell him about what I saw days ago. I am sure that Mr. Vedoñez will be mad. I am sure of that.
“What?! Tell me! Where is she? Is she safe?” I saw how worried his voice while asking.
Napalunok ako.
Huminga ako ng malalim bago sinagot. “S-she’s with Oliv Dragon.”
I saw how his thick brows, furrowed. “W-what?!!”
“She’s with Oliv Drag—”
“What?!!”
“She’s with Oliv Dragon, Sir.”
Napahilamos ng mukha si Mr. Vedoñez then he loosen his tie, aggressively.
“Fuck! Why is she with that manipulative bitch?! Fuck! She will sell Ashianna for sure! Goddamn it!” and now… like I said, he’s mad. He is really mad. “Call the unit one. Kailangan natin makuha si ashianna ‘don as soon as possible.” Nanghihina itong umupo sa bakanteng sofa.
“I will really kill that son of a bitch if she did something to Ashianna..” bulong nitong saad.
“Now, go.” His voice are full of authority.
That’s the sign that this is a serious situation. I know, he’s really worried right because Oliv Dragon is really a bitch. She really sell any girls that suits her taste then sell them with a tons of millions. Especially if that girl is a hell of a pretty and sexy as well.
I Immediately get out of his office. I saw the worried in Matthias face.
I ignore him.
Lalagpasan ko na sana siya ng hawakan niya ang kamay ko. Madali ko lang naalis ang kamay ko dahil magkasing lakas kami. I saw the confussion in his eyes while looking at my hands but it faded quickly.
“Are you okay? What happened—”
“None of your business.”
“Ofcourse, it’s my business, Hami. I also worked here.”
“And so?” tamad kong tanong. I cross my arms around my chess.
“For once, Hami. Sagutin mo naman ng maayos. Pareho lang tayong nagt-trabaho dito. Wag mo sabihing hindi ka pa nakaka move on sakin?”
Mapakla akong natawa. Kapal talaga ng mukha ng isang ‘to.
“Pwede ba, Matthias? Wag mong idala sa trabaho ‘yang pagiging mahangin mo. And no, I’ve already move on. Ikaw ang hindi pa. Be professional for once, will you?” natatawa kong saad saka nilagpasan siya.
I went to the room of Unit one. They’re all look at me when I enter the room. Nililinis nila ang mga kalibre ng baril pati ang mga sari-sarili nitong katana. I immediately found Boaz, the presentative leader of Unit one. I went to him while the eight members are looking at me like a hawk.
“Boaz, Mr. Vedoñez need the Unit one right now..” I said.
He didn’t have a guts to look at me but he knows that I’m just infront of him. Busy ang kamay niyang nagpupunas ng katana bago nagangat ng tingin. “Is this about the Sarmiento’s daughter again?” he asked.
“Yes. She’s with Oliv Dragon.”
Napatayo siya. “Looks like we have again an exciting exercise!” he exclaimed.
Napasapo naman ako ng noo. Boaz already had a fight with Oliv Dragon because he’s once a victim. She attempt to sell him with a gay professor when Mr. Vedoñez found him and since then, he is working for him. He also had a plan to kill Oliv Dragon but one day, he just decided to not to kill her because of uknown reason.
“Do you know Oliv Dragon, chief?” magalang na tanong ng bagong saltang si Andreo.
Napangisi lang si Boaz saka bumaling sakin.
“Ask her..”
Bored ko siyang tinignan. “I don’t know her.”
“Really?”
“Can you just get your ass and come with me? This is not the right to make a chit-chat with you, Boaz.”
I heared him laughed. “Your always Impatient, huh?”
“Bakit ganyan siya makapagsalita kay chief? Wala ba siyang galang?”
“Hindi ko nga alam eh. Hindi ko siya kilala. Ikaw, Andreo, kilala mo?”
“Hinde eh…Sino ba siya?”
“Psh! Kababaeng tao akala mo mas malakas pa kay chief, ‘no?”
Narinig ko silang naghikhikan sa bandang likod dahil nasa harapan namin ni Boaz ay tumagal na ng apat na taon. Mukhang mga bagong salta nga ang mga nasa likod.
Nakita kong napailing ang mga nakakakilala sakin at tinignan ako na parang humihingi ng tawad dahil sa pinakitang asal ng mga bagong salta sa Unit one.
Tumawa naman si Boaz kaya sinabayan ko din siya. Peke akong tumawa.
Babae pala ah?
Pagkatapos kong sabayan ng pekeng tawa si Boaz ay mabilis kong kinuha ang aking M1911 pistol saka kinasa at tinutok ko sa malapit na gilid ng paa nong isang baguhan saka pinutok. Kita kong naglalakihan ang mga mata ng mga baguhan habang ang mga nakakakilala sakin ay nanatiling nakatayo at parang sanay na habang si Boaz ay patuloy parin sa pag tawa.
“Being a woman with this filty mouth is not of your goddamn business, rookies. Watch your fucking mouth or I will blow it with my baby..”
“Commander, kalma. Pikon as always?” Natatawang saad ni Boaz.
Agad kong tinutok ang baril ko sa mukha niya. “Don’t call me Commander Boaz or I will kill you..”
“Easy….” Natatawang saad ni Boaz. Bumaling siya sa mga baguhan.
“This is Zahami Mikayaki. She’s working for Mr. Vedoñez for 10 years. Just so you know… She’s higher than me. So…” lumapit pa si Boaz sa kanila saka sila binulungan pero rinig ko. “Madaling mapikon ang isang ‘yan. Kung ayaw niyong maging abo kinabukasan, iwasan n’yo nalang ‘yan. Kahit sa daan…. dahil hindi ko maipapangakong sagutin ko kayo kapag napikon ‘yan sa inyo.”
Binaba ko na ang baril ko. “Tapos ka na ba? Baka gusto mo nang sumama sakin sa office ni Mr. Vedoñez, Boaz?”
Sumaludo siya sakin bago ako naglakad palabas. Ramdam ko ang presensya niya kaya alam kong sumunod ito.
Nang nasa tapat na kami ng office ay ako ang unang pumasok bago sumunod si Boaz at nang kanyang mga kasama. Nakita kong kinasa ni Mr. Vedoñez ang baril bago nag angat ng tingin.
“Boaz. you will come with me. Hami, you know what to do. Who’s your assistant, Boaz?”
“Jerome Fuente, Sir.” Sabi nito at tuwid ang tayo.
Ngayon ko lang napansin na lahat sila ay mukhang takot sa presensya ni Mr. Vedoñez maliban sakin na tamad na nakatayo sa glid habang magka krus ang braso.
Takot rin naman ako kay Mr. Vedoñez pero hindi ito ang tamang oras para matakot lalo na ang mga bagong salta na nakayuko.
“You’ll be incharge for the rest. That’s it. Let’s go.” Iyon lang sinabi niya bago lumabas.
Kanya kanya naman kaming labas at daan pagsakay. Pinauna namin ang kotse ni Mr. Vedoñez habang nakabuntot naman si Boaz. Nakasunod naman sa kanya ang unit one na dala ang dalawang van. Ako naman ay sa huli.
Nang makarating kami sa malawak na Clubhouse ni Oliv Dragon ay sa malayo ako nag park. Sa tapat ng seven-eleven na daalawang bahay bago ang clubhouse.
Kinuha ko ang marlboro black at sinalpak ko sa bibig ko bago ko kinuha ang pansindi saka sinindihan. Binaba ko ang bintana ng sasakyan ko habang hinithit ang sigarilyo at binuga ko iyon sa labas ng bintana.
“Boaz and I will go now. Hami, wait there. Unit one chief incharge Jerome fuente, stand by.” sabi sa earpiece na suot ko. Boses ni boss.
Naghintay ako dito sa labas habang naghihithit ng sigarilyo ng biglang may grupo ng kalalakihan na pinagtutulak ang lalaki. Mukha itong maamo at walang balak lumaban. Ilang beses nila itong pinagtutulak at wala akong balak makialam dahil wala sa bokabolaryo ko ang makialam sa away isip bata.
Nagulat ako ng bigla itong may nilabas na sigarilyo at pinaso ang lalaki sa braso.
“Urghhh!” Sigaw ng lalaki.
Nagsitawanan naman ang grupo. Akma nanaman niya itong papasuin nang padarag akong lumabas ng sasakyan. Kita ko ang pagtataka sa mukha nila at nakatingin lang sa akin ang nangingiyak na ngayong lalaki habang sapo ang braso niyang may paso.
Tsk. Hindi naman masyadong masakit yan ah?
Humithit ako sa sigarilyo saka binuga sa mukha nila. Nagsiubo naman ang mga ito na ikinatawa nito.
“Ano ba miss?!”
“Tangina, ang lakas mo naman para bugahan kami miss?”
Hindi ko sila pinansin. Kinuha ko ang likod ng bag ng lalaki na nakasabit sa likod niya at pinalakad. Sabay kaming naglakad nang biglang may kumapit sa balikat ko.
“Miss. Babae ka. Away lalaki ‘to… magluto ka nalang..” saka sila nagsitawanan.
Hinawakan ko ang kamay niya at mahigpit kong hinawakan. Rinig ko ang ilang pagtunog ng kamay nito na siya ikinasigaw nito at umiyak. Napaatras naman ang kasamahan nito at takot na tumingin sakin. Tinanggal ko ang sigarilyo at saka ko pinaso ang kamay niya. Rinig ko ang sigaw nito pero hindi ko pinansin saka mas diniinan ko pa.
“Ang lakas mong gawin sa ibang tao ang ginawa mo tapos nang ginawa sa’yo, iiyak-iyak ka?”
“A-aray! Mommy ko… mommy…” naiiyak na sigaw nito.
Tsk.
BInitawan ko ang kamay niya at duon siya nagmadaling tumakbo habang umiiyak.
Napabaling naman ako sa lalaking maamo ang mukha. Nakangiti na ito sa akin saka ako niyakap na siyang kinagulat ko. “s-stop!” utal kong sabi saka tinulak ang balikat niya. Pero nakangiti lang itong parang aso saka nanaman ako niyakap at ngayon ay mahigpit na. “Ano b-ba!”
“Thank you, ganda.” Masayang bulong nito saka bumitaw sa pagkakayakap at pinakatitigan ang mukha ko.
Kinunotan ko siya ng noo. “Hoy, layuan mo nga ako.”
Niyakap niya nanaman ako at nakangiti siya nang bumitaw sa pagkakayap. “My name is Fane. What’s yours?” ngiting tanong nito.
“Hami, where are you? Come here. Now.” He commanded.
Tinignan ko lang siya saka sumakay sa kotse ko at pinaandar yon. Pag park ko sa tapat ng Clubhouse. Nasa labas ang dalawang kasama sa Unit one. Sinabi ng mga ito na okay na kaya pumasok ako.
Bumungad sakin ang mga wasak na tables at chairs. Mga nakayuko at takot na bar tenders at mga babaeng maiikli ang suot. Napabaling ang atensyon ko sa banda nila Mr. Vedoñez na ngayon ay nakikipagsigawan kay Ashianna, ang matagal ko ng binabantayan sa malayo.
Magandang talaga si Ashianna. At makikita mong isa siyang Sarmiento kapag napipikon. Talagang anak ito at may dugong Sarmiento . Maganda ang hubog ng katawan ni Ashianna. Hindi rin nakaligtas sakin ang pagkalaki nitong dibdib na halos hugis ng pakwan samantalang ang akin lang ay kasing laki lang ng ppapaya.
Kita ko ang mga mata ng Unit one na nakatitig sa katawan ni Ashianna kaya hinubad ko ang jacket ko saka sinampay sa balikat niya dahil sobrang ikli ng damit nito at halos lumuwa na ang dibdib.
“Kamusta ka? Ang ganda mo naman po. Ano pong pangalan mo?” Inosenteng tanong ni Ashianna sakin nang mapabaling ito sakin.
Nginiwian ko lang siya saka ko sila tinalikuran at hinarap ang Unit one. Pinanlisikan ko sila ng mata. “What are y’all wating for? Watching a Drama?”
Nagsitakbuhan naman sila palabas.
Napatingin ako kay Boaz na nilagay ang jacket sa balikat ko. Naka black sando nalang kasi ako at malawak na black pants at malaking black na sapatos.
“Cool ng tattoo mo sa leeg. Nanunuklaw ba ‘yan?” Tanong ni Boaz.
Hindi ko napansin na kita na pala ang tattoo ko sa leeg dahil hanggang leeg ang buhok ko.
Sinamaan ko siya ng tingin saka nilagpasan. Lumabas na ako ng Clubhouse at nagulat ako ng nakita ko ang lalaki kaninang pinaso na nakatingin sa banda ko habang kagat labing nakatingin sa leeg ko.
Problema non?
Nilapitan ko siya. “Anong ginagawa mo dito? It’s late. Go home.”
“Bakit ako uuwi eh hindi ka pa umuuwi?”
“Pakialam mo ba? Saka bakit ka nandito?”
Ngumiti siya sakin at mukha nanaman siyang aso. “First, I care because you saved me. Second, I am here because you’re here.”
“Ano bang pinagsasabi—”
“Cool ng tattoo mo. Bagay sa leeg mo.”
Napahinga ako ng malalim. “Look, just go home. Gabi na.”
“Can you come with me?”
Ano daw?
“C-come again?” nalilito kong tanong.
Ano bang pinagsasabi nito?
“Can you come with me? Natatakot kasi ako umuwi magisa..” naoanguso nitong saad.
“And why is that?”
“Baka balikan nila ako. Sige na… samahan mo’ko, please….”
“Ano? Look. I don’t even know you. I get it that I-I save you earlier but—”
“It’s okay, Hami. Samahan mo siya. I’ll just call you later.” Biglang singit ni Mr. Vedoñez.
Napalingon naman ako kay Mr. Vedoñez. “Sir..”
“Samahan mo na, Hami. Boaz will take care the rest of it.” Pangungumbinsi pa nito.
Napahinga naman ako ng malalim. I rolled my eyes on him. I’m scared of him, honestly but not now. I’m not in the mood to act like I have a good manners. Psh!
Tinalikuran ko na sila at nagsimulang maglakad. Naiinis parin ako kung bakit pumayag si boss na samahan ko ‘tong mokong na ‘to eh hindi ko naman kilala. Naiinis talaga ako! I should’ve been laying on my soft bed but here I am… psh!
“Hey! Wait for me!” I heared him shouted.
I Ignore him.
“Okay, I zip my mouth.” Then he chuckled. Ginawa niya pa talaga with actions kung pano sinara ang bibig. Pinigilan ko naman siya.
“But before that, tell me where is your damn house so I could finally rest!”
Tinuro niya yung malaking bahay na hindi naman pala kalayuan sa Clubhouse. Nang makarating kami ay tinalikuran ko na siya. Nakakatatlong hakbang palang ako nang may pumigil at hawak ang braso ko.
Wala tuloy akong choice kung hindi harapin nanaman siya.
“What’s your name? Hmmm?” he said huskily.
I rolled my eyes.
“It’s not worth it y’know?”
“Well for me, it is..”
Napabuntong hininga ako. “Why? Why do want to ask—”
“Because I want to remember the beautiful woman who saved my life. I also know that… this would be the last we would see each other so.. please. Tell me,” He sounded like he really wanted to know it my name.
I also saw the hopeful in his face.
Napabuntong hininga ako. “My name’s Hami. Call me, Hami.”
“Hami… cute,” Then he chuckled.
Pinandilatan ko siya ng mata saka tumalikod at nagpatuloy sa paglalakad.
“Thanks for saving me, Hami! I’ll never forget you!”
I just raised my left hand on the air and I raised my thumbs up sign. I heared him laughing and shouted again that made me laugh a little.
“Nice to meet you, Hami! By the way, always smile! You look old when your on poker face! HAHAHA!”
Napailing nalang ako. What a noisy man.
A S H I A X X