Grid
Habang nag-uusap kami nila Alvin at Mark dito sa baba ay may nginuso si Mark sa hagdan.
Tumingin ako sa tinuro niya at agad na naglakad paakyat ng hagdan para buhatin si Jien na bumababa sa hagdan.
"I told you baby, call me whenever you want to come down." Mahinahon kong sabi.
Hindi ito sumagot bagkus ay tumitig lang sakin habang bumababa kami.
"Fried chicken..." Mahina niyang sabi.
Ibinaba ko siya paupo sa sofa at nginitian. "Sakto nagluto ako ng fried chicken. Wait, ihahanda ko lang mga kakainin mo."
Nang matapos ako sa paghahanda ay lumabas ako sa dining room at pinuntahan si Jien.
"Grid owns Supheres Company right?" Napatigil ako sa pwesto ko nang marinig ko ang tanong na yon ni Jien.
"Yes." Si Alvin na napapakamot pa sa ulo.
Tumango si Jien at hindi na nagsalita pa
Naglakad na ako palapit sa kaniya at binuhat siya.
"I can walk Grid." Mahina niyang sabi.
"But I wanna carry you, Just let me baby." Malambing kong sagot.
Nang makarating kami sa dining area ay inupo ko ito ng dahan-dahan.
"You're just afraid, I might slip." Sagot niya na nakapagpatawa sakin.
"That and also I don't want you to do anything. Kung pwede nga lang ako na magsubo sayo e." Pagkatapos kong sabihin yon ay napatitig ako sa labi niya.
"Ang alam ko mas delikado daw kapag walang ginagawa ang buntis." Sagot niya.
Dinilaan ko ang labi ko at hindi na nakapagpigil na halikan siya.
Hinawakan ko ang batok niya at mas lalong pinalaliman pa ang paghalik ko sa kaniya.
Napalayo ako nang itulak niya ako ng mahina dahil sa pag ubo ni Alvin.
Tumingin ako ng masama kay Alvin na nakaupo na.
"Wag kang kumain." Inis kong sabi dito.
Tumawa naman si Mark at tinapik tapik sa likod si Alvin.
"Gutom ako." Angal ni Alvin.
Napatingin ako kay Jien nang hawakan niya ako sa braso. "Feed me." Mahina niyang sabi.
Agad akong napangiti at umupo sa tabi niya na nakapagpailing sa kanila Mark at Alvin.
"You're always here. Paano na ang kumpanya mo?" Tanong ni Jien habang ngumunguya.
Inalis ko sa gilid ng labi niya ang isang butil ng kanin at sinubuan muli siya.
"It can survive baby."
"How? Did you ask Gino again to look after your company?"
Hindi ako nakapagpigil muli at pinatakan ng halik ang mamantika niyang labi.
"No. He has lots of problem to handle as of now, I don't wanna bother him. Don't worry baby, nagawan ko na ng paraan yon. Dito na ako sa bahay magtatrabaho para mabantayan kita. Pupunta na lang dito ang secretary ko para ibigay ang mga papeles na kailangan kong pirmahan."
Napatitig ako sa kaniya nang kunin niya ang kutsara sa kamay ko at nagpatuloy na siyang kumain.
"Kaya ko ang sarili ko. Promise mag-iingat ako palagi para hindi ka na mag-alala."
Hindi na ako nagsalita kahit na may gusto pa akong sabihin.
NGINITIAN ko si May nang pagbuksan niya ako ng pinto.
"Kumusta kayo ni Jien? It's been two weeks." Tanong niya sakin habang naglalakad kami para maupo sa sofa.
"He's completely fine... But I'm not." I answered as I chuckled.
Napatitig siya sakin. "Why? He's ignoring you again?"
I sadly smiled. "Yeah pero ayos lang yun sakin at least nagsasabi siya ng mga gusto niyang kainin."
Napatingin ako kay Josh na bumaba ng hagdan habang buhat si Daniella at nakakapit naman sa dulo ng damit niya sila Gecko at Gian. Bagong ligo silang lahat.
I smiled as I imagined myself with my kids doing that too.
"Uncle!" Tumakbo palapit sakin si Gecko, binuhat ko ito paupo sa tabi ko.
"Bro." Nakangiting bati ko kay Josh na inismidan ako.
"How's Jien?" Tanong ni Josh at umupo sa sofa bago pinaupo si Daniella sa hita nito. Kumuha si Josh ng tinapay na may palaman na Mayonnaise at binigay ito isa-isa sa triplets.
Umiling si Gian. "Ayaw po. Gatas lang po gusto ko."
Kinuha ni Josh ang gatas at binigay ito kay Gian.
"Ayos lang siya." Sagot ko dito.
"Baka pinagbubuhat mo siya ng mabibigat na bagay don." Masama ang timplang mukhang sabi.
"Never, kung pwede nga lang hindi ko siya pagawain ng kahit ano e pero ayaw niya sabi niya mas delikado raw yon."
"He's right Grid, mas delikado pag walang ginagawa pero ang iiwasan lang ni Jien ay ang pagbebend okay?" Sabi ni May na tinanguan ko.
Napatingin ako sa pinto nang bumukas yon. Si JC na bagong ligo rin.
Agad na bumaba si Gian sa sofa at nilapitan si JC.
"Uncleeee!" Sigaw niya at tumakbo palapit sakin habang hawak sa braso si Gian. Ginulo ko ang buhok niya at hinalikan ito sa noo.
"How are you bud? Hindi ka na ba nagpapasaway kay Ate Leigh at Kuya Dred?"
Umiling ito at tumingin kay Josh. "Tito Josh. Tita May, Penge ako nito." Turo ni JC sa tinapay.
"Kuha ka lang JC." Sagot ni Josh.
"Hati tayo JC." Sambit ni Gian na ikinatingin ko sa kaniya. Pati si Josh ay napatingin sa kaniya.
"Akala ko ba ayaw mo Gian? Saka ang dami pa riyan, kuha ka na lang hindi magkakasya sa inyo yan." Tanong ni Josh sa anak.
Umiwas lamang ng tingin si Gian at tinanggap ang bigay ni JC na tinapay na hinati nga nito.
Inilabas ko ang cellphone ko nang tumunog ito.
From: My baby Jien
Pizza...
Napangiti ako at nagreply dito.
To: My baby Jien
Sige bibili ako ngayon.
From: My baby Jien
Kung hindi pa kayo tapos mag-usap nila Ate May at Kuya Josh, mamaya ka na bumili.
Hindi ko ito pinakinggan at tumayo na.
Tumingin ako sa mag-asawa. "Gusto magpabili ni Jien ng pizza."
"Tsk. Go, alagaan mo siya ng maayos." Sambit ni Josh
Tumingin sa kaniya si May. "Dami mo pang arte papayagan mo naman pala."
"Sa pag-aalaga kay Jien." Pagtatama ni Josh. "Alam ko na dati pa na may gusto si Grid kay Jien, unang pagpasok niya palang dito sa bahay alam ko na. Medyo matagal ko ng nakasama tong si Grid kaya nga pumayag ako na kunin niya si Jien satin e though I never knew na may mangyayari sa kanila. Akala ko pa naman naiintindihan ni Grid sitwasyon ni Jien."
"Thank you Josh and I'm sorry. "
"Whatever. It's also your friends fault. Kung hindi lang ako inawat ni Xincheng nasuntok ko na yung mga yon. They're grown man already, hindi parin sila nag-iisip."
Hinampas ni May si Josh. "Your mouth."
"It was really my fault, kung hindi sana ko dumiretso sa bahay ko, walang mangyayari samin ni Jien."
"It's okay Grid, nangyari na ang nangyari basta alagaan mo ng maayos si Jien at wag mo siya papaiyakin." Sabi ni May.
"I will, promise." Sagot ko.
"Go now. Naghihintay si Jien." Sambit ni Josh.
Tumango ako at ngumiti dito bago tumingin sa mga bata "Bye triplets. Bye JC."
Paalis na sana ako nang may humawak sa hita ko.
Binuhat ko si Daniella at nginitian siya. "Why? What does Daniella need?"
"Gusto ko po makita si Kuya Jien." Nakanguso niyang sabi at hinalikan ako sa pisngi.
Naalala ko bigla yung pag-alalay niya kay Jien noong muntik na siyang bumagsak sa sahig.
Lumingon ako sa mag-asawa. "Pwede ko ba siyang isama?"
"Ako rin Unclee samaaaa." Sigaw ni JC.
"Dito ka na. Akala ko ba magp-play tayo nila Gecko ng baril barilan?" Sabat naman ni Gian.
"Oo nga. May bagong bili si Mommy na baril." Segunda naman ni Gecko.
"Ay oo nga pala, hindi na pala Uncle."
"Sige na isama mo na yan para wala ng makulit dito." Pagpayag ni Josh.
Sumimangot si Daniella. "I hate you Daddy!"
Napatayo si Josh at nilapitan kami na ikinatawa namin ni May. Kinuha niya sakin si Daniella at pinugpog ito ng halik. "I'm just kidding princess, sige na sumama ka na, alagaan mo rin si Kuya Jien mo ah? Wag ka makulit don."
Hinalikan naman ni Daniella si Josh sa labi at ngumiti. "Opo. I love you."
"I love you too princess."
"UNCLE." Tawag sakin ni Daniella habang nagd-drive ako pauwi.
"Yes?"
"Ice cream." Natawa ako ng mahina sa mukha ni Daniella dahil nakanguso ito na parang bored na bored.
"Okay Daniella, I'll buy you an ice cream."
Huminto kami nang may makitang stall ng ice cream at bumili ng dalawa.
Kinuha ko ang panyo ko at pinunasan ang labi ni Daniella nang magkalat ang ice cream dito.
Nakaupo kami sa batong nasa gilid ng kalsada.
"Daniella." Tawag ko sa kaniya.
Lumingon ito sakin.
"Salamat sa pag-alalay mo kay Jien noong muntik na siya matumba." Binuhat ko ito at pinaupo sa hita ko bago hinalikan siya sa noo. "May gusto ka bang ipabili? Doll? Toy?"
Agad na lumawak ang ngiti nito. "Bike po Uncle, gusto ko bike."
Napakurapkurap ako dito. "Bike?"
I'm hesitating to buy a bike for her, her parents might get mad. Baka mamaya mapunta sa highway si Daniella.
"Opo, bike po. Gusto ko pong bike, mga classmate ko po dati may bike sila. But si Daddy ayaw niya akong ibili. He even told my classmates not to lend their bikes to me."
"Because it's dangerous Daniella. Hindi ka pa naman marunong." Now that I know Josh don't want a bike for his daughter. Hindi na ako bibili. "What about barbie Daniella? Ayaw mo ba non?"
Sumimangot ito. "But I already have a lot of barbie. I want a bike Uncle. A barbie bike."
Napangiti ako sa pagsimangot nito. Naiimagine ko na magiging anak ko. Gusto ko na manganak si Jien. Lalaki ang anak namin ni Jien. May naisip na akong pangalan sa kaniya pero si Jien parin ang magpapangalan sa kaniya. Siya ang manganganak, pero kung wala siyang maisip, yung naisip ko na lang.
Pinisil ko ang pisngi nito. "Pero delikado yon Daniella. Hindi papayag ang papa mo. Pag lumaki ka na ibibili kita ng bike. Pinaka magandang bike hmm?"
Hindi ito sumagot, nanatili itong nakasimangot. "Wala na po akong gustong ipabili e, yun lang po."
"What about shoes?"
"Marami na po saking binili si Daddy na shoes."
"All right, We'll just go to a store full of toys so you can choose what you want to buy okay?"
Nakanguso itong tumango. "Okay po."
Natatawang kong inistretch ang bawat gilid ng labi niya. "Smile na. Kiss mo na lang si Uncle."
Tumayo ako habang buhat siya nang matapos niya akong ikiss sa cheeks.
"Uncle! Uncle! Ito po bilhin ko." Sigaw ni Daniella nang makapasok kami sa loob ng Play store.
Napatingin ako sa tinuro niya. Isang barbie na hanggang leeg ko ang tangkad. "You want that? How can you play with that if she's that big? Hindi mo siya maaabot."
"I'll lie her down po." Lumingon lingon ito. "Saka ito Uncle. Make up for her. Papagandahin ko po siya tapos ididispalay ko sa room namin."
"Okay, as Daniella says so."
Kinausap ko yung saleslady kung pwedeng sila na lang ang magdala sa bahay nila Josh dahil didiretso kami sa bahay ko.
"Here's my card." Abot ko sa cashier.
"You're happy?" Tanong ko kay Daniella nang nasa sasakyan na kami.
"Opo. Thank you pooo Uncle!"
Natatawang ginulo ko lamang ang buhok nito.
Dumaan muna kami sa bilihan ng pizza at umorder ng tatlong box bago tuluyang umuwi.
"Kuya Jiennnn!" Sigaw ni Daniella habang tumatakbo papasok ng bahay.
Napailing ako nang imbis na bumungad sakin si Jien sa sala, mga kaibigan ko nandon, naglalaro ng chess sila Cell at Phone, si Yeji at Alvin naman ay nagkukuwentuhan habang si Shin ay naglalaro sa cellphone.
"What's up mate?" Shin said in a british accent. "You didn't expect us to be here, didn't you?"
Umiling lang ako dito.
"Hi, little girl." Pansin ni Phone kay Daniella.
Tumitig si Daniella sa kambal.
She gasped when realization hit her. "You look alike."
"Aw so cute." Si Cell na natatawa.
"We don't look alike, I'm more handsome than him." Angal ni Phone na sinipa naman ni Cell.
Tumakbo palapit si Daniella sa magkambal at sumampa sa hita ni Phone. Natawa ang magkambal nang titigan sila ng matiim ni Daniella.
"What's your name po?" Tanong ni Daniella kay Phone.
"I'm Phone, princess." Sagot ni Phone at pinaupo sa hita niya si Daniella.
Agad akong napatingin kay Jien na lumabas ng kusina. Nakangiting lumapit ako sa kaniya at pinakita ang Pizza.
I kissed his forehead first before pulling him to sit on the couch.
"Phone? Like Cellphone po?" Kunot noong ulit ni Daniella. Tumingin ito kay Cell. "What about you po?"
Ngumiti si Cell sa kaniya at pinisil ang pisngi nito. "I'm Cell."
Natawa ang magkambal nang tumitig muli sa kanila si Daniella at parang malalim ang iniisip.
"Phone? Cell? Cellphone?" Bulong nito bago nanlaki ang mata. "You're a cellphone po?!" Sigaw ni Daniella.
"Tao kami." Natatawang sagot ni Phone.
"I am too pero hindi po halata kasi kamukha ko raw po si Barbie." Mayabang na sabi ni Daniella na ikinatawa namin lahat maliban kay Jien na napapailing na lang habang nakangiti kay Daniella.
Agad na napansin ni Daniella si Jien kaya mabilis itong bumaba at lumapit kay Jien.
Mabilis ko itong binuhat paupo sa hita ko nang akmang uupo siya sa hita ni Jien.
Nakasimangot akong umiwas ng tingin nang dumukwang si Daniella at halikan si Jien sa labi.
"I miss you po Kuya Jien. Why are you always here po? Ayaw mo na ba sa house natin? Ang tagal mo na po wala sa house. Dahil po ba sakin? Mabait na po ako hindi na po ako masyadong makulit, hindi na po kita aawayin. I will never make you cry again po." Sunod-sunod na tanong ni Daniella.
Nangingiting hinalikan rin ni Jien si Daniella sa pisngi. "But I visit there often right? I'm sorry Daniella."
Napatitig si Daniella kay Jien at umiwas ng tingin bago sumandal sa dibdib ko. "You've changed po and I don't like it. The last time you visit us, you didn't play with us, you were just laughing with us and it's a forced one."
Natahimik ang lahat sa sinabi ni Daniella.
Napayuko si Jien na ikinataranta ko. "Daniella, Jien is going through something that's why----"
Inangat niya ang tingin sakin. "I know po. Sabi ng mommy ko big na daw si Kuya Jien at nagmamature na siya kaya nagkaganiyan si Kuya Jien." Lumungkot ang mukha nito. "But I miss Kuya Jien po. Wala na po ako kalaro sa house namin, si Kuya Jien lang naman po nakikipaglaro sakin ng mga barbie saka luto lutuan, sila Kuya ayaw nila kasi boy raw po sila. Ngayong wala na po si Kuya Jien sa house namin, napipilitan po akong sumali sa laro nila Kuya kong baril barilan, habulan."
"We're sorry princess. Kapag okay na si Kuya Jien mo pwede na kayo maglaro ulit but right now Jien still can't go back to your house." Sabi ko dito at hinalikan ito sa noo.
Napatingin siya kay Jien kaya napatingin rin ako, nakayuko parin ito.
Bumalik ang tingin ko kay Daniella nang bumaba ito sa hita ko. "Uncle, pwede ko na open to?" Turo niya sa Pizza.
Binigay ko yung dalawang box sa mga kaibigan ko habang yung isa ay binuksan ko. Agad na kumuha don si Daniella ng isang piraso at lumapit kay Jien.
Inilapit niya ang pizza na hawak niya sa labi ni Jien. "I'm sorry po Kuya Jien." Tumayo si Daniella sa sofa at inangat ang ulo ni Jien nang hindi ito sumagot. "Don't cry na po. Sabi ni Daddy aalagaan daw po kita." Pinunasan nito ang luha ni Jien.
Agad akong lumapit kay Jien at pinunasan ang mga luha nito at hinalikan siya sa noo.
Napailing ako nang maaalala ulit ang nabasa ko kagabi na nagiging emotional daw ang buntis.
Jien slowly bit the pizza that Daniella's holding that made Daniella smile.
"I love you Kuya Jien." Malambing na sabi ni Daniella at niyakap nito si Jien.
"I love you too Daniella." Sagot sa kaniya ni Jien.
Napanguso ako. Kailan niya kaya ulit ako masasabihan ng I love you. Tagal na pala nong huli niya akong sinabihan. Pinilit ko pa yon.
"BABY..." Napapakamot ako sa ulong lumapit kay Jien nang makita siyang nagluluto. Niyakap ko ito at hinalikan siya sa batok. "I told you ako ang paglutuin mo kapag nagugutom ka."
Gamit ang siko ay tinulak niya ako palayo sa kaniya na ikinasimangot ko. "I know now how to cook." Malamig niyang sagot.
"Still ako parin paglutoin mo kapag nandito ako. Ano pang silbi ko dito."
"Wala." He harshly said.
I just chuckled and turned him around. Hinalikan ko siya sa labi ng matagal bago dahan-dahan itong pinakawalan. "Good morning baby." Pagkatapos ay lumuhod ako at hinalikan ang tiyan ni Jien. "Good morning too my another baby. I love you two." Hinalikan ko muli ito bago tuluyan ng tumayo.
7 months ng nagdadalang tao si Jien. Tingin ko chubby ang anak namin paglabas. Ang laki ng tiyan niya e.
Nginitian ko si Jien at kinuha ang sandok sa kaniya. "Ako na hmm?"
Tumingin ito sakin at binigay ang sandok bago tuluyan ng lumabas papunta sa sala na ikinailing ko.
I don't know how did I survive in those months being ignore by Jien.
Kaunti lang ang salita nito, minsan pa ay nagkikibit balikat na lang siya o kaya ay tatango o iiling kapag may itatanong sa kaniya.
"Baby breakfast is ready!" Sigaw ko nang matapos ako.
Wala pang isang segundo ay nakaupo na siya sa upuan na ikinatawa ko.
Nasa gitna na siya ng pagkain nang tumigil ito at tumingin sakin habang ako ay ilalagay palang sa bibig ko ang natitirang isang piraso ng kinilaw na isda.
"Hmm?"
Umiling lamang ito at nagpatuloy sa pagkain, napailing rin ako sa inasta nito at akmang ilalagay muli ito sa bibig ko nang tumitig muli ito sakin.
"I've been wanting to eat that but you're not letting me." Nabahiran ng inis ang mukha niya pero nagpatuloy sa pagkain habang sadya na pinapalakas ang tunog ng kutsara at tinidor.
I smirked as an idea comes in my mind. Dumukwang ako para ilapit ang labi ko na sa labi niya. Nakaipit sa labi ko ang isang pirasong ng kinilaw.
Napatitig ito sakin at bumaba ang tingin sa labi ko.
Tinaas taas ko ang kilay ko sa kaniya na parang inuudyok siyang kunin ito.
Hindi makatinging nilapit niya ang labi niya sa labi ko at dahan-dahan na kinuha ang isda sa labi ko. Akmang lalayo na siya nang hawakan ko siya sa batok at hinalikan siya ng mariin. Pinasok ko ang dila ko sa loob ng bibig niya at mas lalong tinulak ang isda na kinuha niya sa bibig ko. Sinipsip ko ang labi nito bago tuluyan ng lumayo.
I licked my lips while looking at him. He looked away and continue eating like nothing happened.
"It's because a pregnant shouldn't eat raw fish. Sapat na yung maliit na natirang binigay ko sayo, ayaw kong magalit ka sakin." Sambit ko pero hindi niya na muli akong pinansin. "I love you Jien." Sambit ko muli.
Napanguso na lamang ako nang hindi muli ito sumagot at patuloy lamang sa pag-kain.
Mabilis kong niligpit ang pinagkainan namin nang matapos kami.
Habang naglalakad palang si Jien para umupo sa sofa ay binuhat ko ito.
"Manonood ka?" Tanong ko habang inaamoy ang buhok niya.
Tumango ito kaya naglakad ako palapit sa TV habang buhat ko parin ito. Siya na ang kumuha ng remote at nagpaandar nito.
Umupo ako sa sofa at pinaupo ko siya sa hita ko. Hinayaan ko lamang ito kung anong gusto niyang panoodin habang nakapulupot ang kamay ko sa tiyan nito.
Nasa gitna kami ng panonood nang marinig namin na tumunog ang doorbell.
Sino na naman kaya ang makikikain sa mga kaibigan ko.
Bubuhatin ko sana si Jien para ilipat siya paupo sa tabi ko nang mas lalo niyang pinabigat ang sarili.
I smiled at him and kissed his squishy cheeks. "Why?"
Nagkibit balikat lang ito na ikinailing ko.
"I'll open the gate baby, gusto mo ba buksan ko yun ng buhat-buhat ka?"
He cutely nodded. Geez I wanna bite his cheeks but nah he might get mad at me.
"Alright." Habang buhat ito ay naglakad kami palabas.
"I'm heavy?..."
Hinalikan ko lamang ito sa tainga. "Nope. You're not."
"Baba mo na ako." Sabi nito nang makarating kami sa gate.
"Hindi na. Bubuksan lang naman ang gate baby."
"Baba mo na." Ulit niyang sabi kaya wala na akong nagawa at dahan-dahan itong binaba.
"Madudumihan paa mo."
"It's okay."
Umiling na lamang ako at kinuha ang susi bago binuksan ang gate.
Kumunot ang noo ko nang makita ang tatlong itim na kotse na nasa harap namin at maraming mga nagkalat na bodyguard. All black ang mga suot nito.
Agad na hinila ko si Jien para ilagay ito sa likod ko.
"Baby, go back inside." I whispered.
"Why? They're so many, you're alone, I don't wanna leave you. Should I call a police?" Mahina niya ring sagot habang nasa likod ko parin.
Napangiti ako sa sagot nito. He doesn't wanna leave me. "I don't know who they are, baby. Pero kapag ramdam mo ng nagkagipitan, tumawag ka agad hmm." Kinuha ko ang phone ko na nasa bulsa ko at binigay ito sa kaniya. "Here."
Napatingin ako sa isang bodyguard na may pinagbuksan ng pinto sa isang sasakyan.
Kumunot ang noo ko at agad na lumapit kay Mr. Rivera.
Hindi ko inaasahang pupunta siya dito. He didn't inform me.
"Mr. Rivera." I greeted.
Tumitig ito sakin at tumango. "Mr. Supheres."
Ngumiti ako dito. "I didn't expect you to be here Mr. Rivera, you didn't inform me but yeah shall we go inside Mr. Rivera?"
"I also didn't expect myself to be here Mr. Supheres. But the maps brought me here."
"Pardon Mr. Rivera?"
"I'm looking for someone... " Kumunot ang noo ko at sinundan ang tinititigan nito.
Jien?
Tumitig ako kay Jien na nakatitig rin ng walang emosyon kay Mr. Rivera.
Tumingin muli ako kay Mr. Rivera. Magkatitigan silang dalawa ni Mr. Rivera.
Mr. Rivera has this longing look while Jien was emotionlessly staring at Mr. Rivera.
Litong nagpabalik balik ang tingin ko sa kanila hanggang sa nanlaki ang mata ko nang may napansin.
They are look alike! Is he Jien's father?
Agad na lumapit ako kay Jien at namamawis na hinawakan ito sa braso.
Now I feel so nervous. Jien won't leave you Grid. Calm down.
"Jien." Mr. Rivera mumbled. I wrapped my arms around Jien's waist when Mr. Rivera suddenly started walking to us.
"H-how are you, son?" Mr. Rivera asked, stuttering.
Hindi sumagot si Jien, nakatitig lamang ito sa ama niya. Napabitaw ako kay Jien nang biglang yakapin ni Mr. Rivera si Jien.
"I miss you Jien... I-I'm sorry..." Nauutal na sabi ni Mr. Rivera habang namumula ang mata.
"My tummy." Malamig na sabi ni Jien nang humigpit ang yakap ni Mr. Rivera kay Jien.
Agad na bumaklas si Mr. Rivera sa yakap kay Jien at bumaba ang tingin sa tiyan nito.
Nanlaki ang mata ni Mr. Rivera sa nakita nito. "W-what?"
Tumikhim ako at kinakabahang nginitian si Mr. Rivera. "It's a rare case, Sir."
"Y-you're really pregnant son? H-how? Do you have a wife? No..." Napatingin sakin si Mr. Rivera at mas lalong nabigla ito. "I-It's you right?"
I nervously nodded. "Yes, Mr. Rivera."
Tumingin muli ito kay Jien. "Jien... Son..." Maingat niyang niyakap muli si Jien at hinalikan ang ulo nito pero wala parin akong nababanaag na emosyon sa mga mata ni Jien. "I'm sorry, patawarin mo si Papa..."
Tumango lamang si Jien na nakapagpaiyak nang tuluyan kay Mr. Rivera. "Anak, I regret what I did to you when you were still a kid. I'm sorry Jien. Alam kong walang kapatawaran ang ginawa ko sayo noon, I didn't let you enjoy your childhood days, I always lock you up in your room to study. Pinagsisihan ko yon anak." Habang hawak ang mga kamay ni Jien ay lumuhod si Mr. Rivera kaya agad kong hinawakan ito sa braso. Agad na lumapit rin ang mga bodyguard niya at dahan-dahan namin siyang pinatayo.
"Mom had passed away and I didn't see you. Even once. Even at her funeral, you weren't there. I waited for you come and take me with you. It's fine if you lock me in my room again. At least I have you, I won't be lonely but you never came to take me." Malamig na sabi ni Jien.
"I... I heard that son, but I was in the hospital, sleeping for 1 week because I got in accident but when I woke up, I immediately ordered someone to get you because I wasn't able to walk that time but you're no longer there. They said you left with your maid. I did find you, I went to your mother's relatives even though we're not in a good terms. Pero wala ka raw don. Hinanap kita, I went to a police station kinalat nila na nawawala ka, baka sakaling may nakakita sayo pero ilang taon na ang lumipas, wala parin akong balita sayo. I'm sorry son, I'm sorry." Mahabang kwento ni Mr. Rivera habang umiiyak ito.
Nakita ko ang pamumuo ng luha ni Jien sa gilid ng mga mata niya. Pumikit ito para alisin ang luha niya bago muling dumilat. "Forget everything that had happened in the past Mr. Rivera including me, your son. Forget everything about me. Naintindihan ko paliwanag mo pero sana maintindihan mo rin ako na ayaw ko ng makita ang naging ama ko." Tumalikod si Jien at akmang papasok na sa loob pero hindi binitawan ni Mr. Rivera ang mga kamay nito.
Lumuhod muli si Mr. Rivera habang umiiyak sa harap ni Jien. "Jien please anak, forgive me. I'm sorry. I'm sorry for everything, Let Papa make it up to you. Babawi ako please anak. Babawi ako."
Tuluyan ng nagsituluan ang mga luha ni Jien, agad ko siyang nilapitan at pinunasan ang mga luha niya. Akmang sasabihin ko kay Mr. Rivera na hayaan muna si Jien pero napatigil ako nang punasan ni Jien ang mga luha ng ama niya.
"Don't cry. My Papa don't cry. I rather see you being mad than shedding a tears."
Lumambot ang tingin ko dito. I know now. Ayaw na ayaw niyang nakikitang umiiyak ang mga mahal niya sa buhay.
"Please son, forgive me. Let Papa make it up to you. Babawi ako. Please give me a chance anak." Pagmamakaawa ni Mr. Rivera.
"Get up." Sabi lamang ni Jien at hinawakan sa braso ang ama niya at pinatayo ito.
Nang makatayo ay muling niyakap ni Mr. Rivera ang anak. "Give me a chance anak please. Babawi ako sa lahat ng ginawa ko sayo. I will never scold you anymore, I won't get mad at you anymore."
"Do anything you want." Sagot lamang ni Jien at tuluyan ng tumalikod at naglakad palayo.
Agad akong humabol sa kaniya at binuhat siya nang makitang nakahawak siya sa tiyan niya. I look apologetically at Mr. Rivera, he just nodded at me.
Narinig kong inutusan ni Mr. Rivera ang mga tauhan niyang isara ang gate.
Nang makapasok kami sa bahay ay pinaupo ko sa sofa si Jien at kumuha ng tubig para ipainom sa kaniya.
Nang matapos siyang uminom ay tumulala siya habang nagsisimula na namang mamuo ang luha sa mga mata niya. Agad kong binuhat siya paupo sa hita ko at maingat siyang niyakap.
"It's okay Jien, it's okay. I'm here" Pang aalo ko dito habang pinapatakan siya ng halik sa ulo.
Ibinaon niya ang mukha niya sa dibdib ko kasabay ng paghikbi niya.
Ilang saglit lang ay nakatulog ito. Inangat ko ang mukha niya at pinunasan ang mga luha niya. Hinalikan ko ang nakapikit niyang mata.
My poor baby...
Buhat-buhat ko siyang inakyat sa taas at ibinaba sa kama.
I didn't expect this. Kaya pala noong unang nagkita kami ni Mr. Rivera ay nasabi ko ng may kamukha siya.
Now that I thought of it. I'm scared. Jien's father is one of the most powerful businessman.
What if he take Jien away from me? What will I do? Wala akong laban kay Mr. Rivera pagdating sa business maliban na lang kung hihingi ako ng tulong kay Dad o kaya kahit kay Kuya.
No Grid, don't overthink. What if he approves you for Jien.
Tumitig ako kay Jien at hinalikan siya sa noo. "I hope you don't leave me." Bulong ko.
Kinabukasan ay agad na binuksan ko ang gate nang tumunog ang doorbell.
I immediately stood properly and bow down at Mr. Rivera.
I smiled at him. "Come in, Sir. Jien is still sleeping."
Tumango lamang si Mr. Rivera at inutusan ang mga tauhan niya na magbantay sa labas.
"Would you like me to make you coffee, Mr. Rivera?"
"Thank you but I've already taken one earlier." Sagot nito.
Tumango-tango ako dito. Now, the atmosphere is awkward. What should I ask?
"How have you been Mr. Rivera?" I asked.
"I'm good now that I found my son. By the way Mr. Supheres I heard that Mrs. Dilema becomes one of the shareholders of Supheres Company."
"Just call me Grid, Mr. Rivera." Ngiti ko dito. "Yes, Actually Mr. Rivera, You and Mrs. Dilema did set an appointment in the same time to have a conversation with me."
Napatango-tango ito. Sabay kaming napatingin sa hagdan at nakitang naglalakad pababa si Jien. Agad akong tumayo at binuhat siya.
"Good morning, Son." Nakangiting bati ni Mr. Rivera kay Jien.
"Good morning po."
Hinalikan ko siya sa noo. "I'll make a milk for you hmm?"
Agad akong napatingin kay Mr. Rivera nang matapos kong gawin yon.
Kita ang pangungulila at pagka-inggit sa mata niya.
Ngumiti lamang ito sakin kaya medyo nakahinga ako ng maluwag. Dumiretso ako sa kusina at nagtimpla ng gatas ni Jien.
"Son, I know this is a lot but... Can you move in to our house? Para maalagaan kita at ang apo ko, para makabawi na rin ako. Gusto kitang makasama anak. Gusto kong bumawi sa lahat araw na hindi kita nakasama."
Napatigil ako sa paglalakad papunta sa kanila at binundol ng kaba ang dibdib ko.
Papayag ba si Jien? Natatakot ako, ngayong hindi pa ako masyadong pinapansin ni Jien, posibleng pumayag siya. Oo, ama niya iyon, kailangan rin nilang magkasama lalo pa sa sitwasyon nila pero ramdam ko na na hindi ako gusto ng ama niya para kay Jien kaya natatakot ako.
Bumuga na lamang ako ng hangin at nagpatuloy sa paglalakad. Ibinigay ko ang tinimplang gatas kay Jien at tumabi dito.
Agad na humawak ang namamawis kong kamay sa kamay ni Jien.
Napatingin sakin si Jien, wala akong makitang emosyon sa mukha niya na nakapagpakaba lalo sakin.
Humigpit ang kapit ko sa kamay niya na parang pinaparating ko na wag niya akong iwan. Nakatingin ako dito gamit ang nagmamakaawang tingin.
Tumingin sakin si Mr. Rivera. "Can you let me Grid? Matagal kong hindi nakasama ang anak ko. Hayaan mo akong bumawi sa kaniya."
Napayuko ako sa sinabi nito.
I wanna say No, pero nakokonsensya ako. Matagal silang hindi nagkasama ng anak niya.
Tumango ako dito at akmang magsasalita nang unahan ako ni Jien.
"If that does mean leaving Grid then No. You can visit here anytime but I can't move in to your house." Malamig na sabi ni Jien.
Napatango-tango si Mr. Rivera. "I understand." Kinuha nito ang dala niyang paper bag. "By the way anak, I bought foods and fruits for you. Karamihan dyan mga paborito mo." Nakangiting binigay ni Mr. Rivera ang paper bag kay Jien.
"Thank you po." Sagot ni Jien. "Have you already eaten?"
Nakangiting tumango ang ama niya. Lumiwanag ang mukha nito sa tanong ni Jien. "Yes, thank you too anak."
Tumingin sakin si Mr. Rivera. "Grid, Can I stay here for a while?"
Nakangiti akong tumango dito. "Of course Mr. Rivera."
Nang mag-gabi ay agad akong yumakap kay Jien na natutulog na.
I showered his face with a kisses while mumbling 'I love you'
Pinatagal ko ang labi ko sa labi niya. "Thank you for not leaving me baby, I love you."
Dahil siguro sa ingay ko ay nagising siya. Kumunot ang noo niya nang makitang sobrang lapit ng mukha namin na ikinangiti.
"Mahal na mahal kita." I whispered and kissed him deeply.
Sabik na sabik kong hinalikan siya ng malalim. Hinawakan ko siya sa pisngi habang hinahalikan ko ito. Inilabas ko ang dila ko at ipinadaan ito sa ibabang labi niya paikot sa itaas na labi niya bago ito kinagat ng marahan.
"Uhmm..." Jien moaned when I slid my tongue inside his mouth and licked the roof of it.
Humiwalay ako saglit bago muling sinakop ang labi nito kasabay nang pag ikot ng braso niya sa leeg ko na ikinangiti ko.
"Ah!" Hiyaw nito nang kagatin ko ang balat niya sa leeg.
Ilang saglit lang ay tumigil ako.
"Why?" Naiinis niyang sabi na ikinatawa ko ng mahina.
"You're pregnant baby." Sagot ko lamang dito at hinalikan siya sa noo.
"But I want more!" Nakasimangot niyang sigaw at parang batang nagsisipa sipa.
"I want more too baby but you're pregnant." Hinawakan ko ang kamay niya at dinala ito pagkalalaki ko. "Tigas na tigas na ako pero pinipigilan ko lang."
"Sabi naman ng doctor pwede daw ah! Edi sana hindi mo ako hinalikan kung ititigil mo rin!" Naiinis muli nitong sigaw at hindi na nakapagpigil dahil kumuha ito ng unan at hinampas sakin ng malakas. "I hate you! Get off of the bed!"
Hahampasin niya muli sana ako ng unan nang yakapin ko ito at muling inihiga.
"Don't say that baby hmm, nasasaktan ako. I love you baby." Bulong ko at hinalikan siya sa noo.
"I'm sorry baby, I'm just scared. Kahit na sinabi ng Doctor na pwede, natatakot pa rin ako. Nag-aalala lang ako sa inyo ni baby." Malungkot kong sabi dito.
Agad na bumakas ang pagkakonsensya sa mukha nito. Tumagilid ito ng higa patalikod sakin.
Humiga na rin ako at niyakap siya. Hinalikan ko ito sa batok. "Thank you for not leaving me. I love you and I'm sorry."
Napangiti ako nang humarap ito sakin at sumiksik sa dibdib ko. "I'm sorry too..." Mahinang sabi nito.
"It's okay baby. Just say I love you instead of I hate you."
"I love you. I won't leave you." Sagot nito na nakapagpangiti sakin ng malawak.
Finally, after waiting for him to say those words for so long.
Pinatakan ko ang ulo nito ng halik. "I love you more. Sleep now."
*********
Don't forget to vote. Love Y'all mwaps 💚💜