Samantha's point of view
SAMANTHA AND IRENE had a great time together under one roof, mixed with laughter, teasing, bonding, coaxing, sweetness and tenderness. Sometimes they manage to go out to entertain each other or go somewhere that can remind them of their past.
What a sweet lovebirds!
It's been a few months since Samantha work in a school to teach her Kinder babies. Irene advised her to take a break from her tiring work, so she could recover and breathe for at least a few months.
Sometimes, Ferdinand visits them when he is not too busy with the problem of the Philippines, he also accompanies his wife Imelda to visit the love birds. Because Imelda really wants get to know her daughter's girlfriend better.
Occasionally, Imee and Kitty also go to the lovebirds to tell some chismis (gossip), or maybe bring her specialty 'pakbet pizza' and cook ilocano foods there at Samantha's house.
It's not difficult for Samantha to train herself with Irene's parents, since they are kind, sweet and you will be really comfortable because of the way how they treat you.
Today, Irene woke up early to leave Samantha's house. This is the right time for her to plan again enticing Samantha to marry her or propose to her beloved. She was ready to kneel in front of the crowd people and marry her girl.
But before that, she will ask first her sister or daddy for help kung saang lugar, o paano niya ba ito paplanuhin. Date or romantic dinner?
ISa mansyon ang tungo ni Irene, tutal nandoon naman na ang mag asawa na kakauwi lang galing japan para kitain ang prime minister.
Pagkatapos niyang maligo, nagluto siya ng almusal para sa minamahal niya bago umalis ng bahay. Para naman pagkagising nito ay may nakahanda ng pagkain para sa minamahal niya.
"Love, aalis na ako," She softly muttered, gently tapping Samantha to wake up. Humarap naman sa kan'ya si Samantha at binigyan siya nang matamis na ngiti.
"Good morning mahal ko," Samantha greeted her with sleep tone. She is so beautiful even newly awake, my beloved's face is so goddess.
"Good morning gorgeous, how's your sleep?"
"It was good, lalo't ikaw ang nakikita ko sa bawat pagmulat ng mata ko." Samantha hugged Irene while lying in bed. "Aalis ka?" Halatang halata sa kan'yang mga mata na inaantok pa at kulang sa tulog.
"Pupunta ako sa palasyo love, puwede bang maiwanan muna kita rito?" Pakiusap ni Irene na ikinatango naman ni Samantha bilang pagsang-ayon.
Hindi niya puwedeng isama si Samantha dahil ang pag-uusapan nila sa palasyo ay ang planong suotan ito ng singsing.
"Ingat ka ah, 'tapos umuwi ka nang maaga. Hihintayin kita, okay? I love you mahal ko," Paano ko iiwanan itong babaeng ito, kapag ganito siya magpaalam?
"Yes, I will. Pero kapag late na akong nakauwi, mauna ka nang matulog ha? I love you too, love."
"Subukan mo umuwi ng late, lalockan talaga kita ng bahay." Banta naman ni Samantha nang makuha niya ang sagot ni Irene.
"May susi ako. Hahaha!"
"Che! Umalis ka na nga, bahala ka sa buhay mo! Sa sofa ka talaga matutulog."
"Sabi ko nga uuwi ako ng seven o clock pm." Pagsaludo pa ni Irene na akala mo'y sundalo.
"Ayusin-ayusin mo buhay mo, Eneri! Kung ayaw mong mawalan ka ng kasintahan pag-uwi mo."
"Opo, uuwi po ako nang exact seven pm. Atsaka umayos naman ang buhay ko simula noong dumating ka."
"Puwes ako, gumulo." Deretsang saad ni Samantha na ikinatigil ng dila ni Irene.
"Charot! Umalis kana, baka hinihintay ka na nila Mommy meldy,"
Hindi naman masyadong nagpapadala sa mga ganoong salita si Irene, dahil hindi naman siya ganoon kababaw kumpara sa iba. Alam niyang mahal na mahal siya ni Samantha, kahit ilang beses pa sila mag sagutan, away bati, asaran at harutan.
Love languange is badagulan.
"Kiss ko?" Irene grinned making Samantha peck her lips. "Lock everything that can be locked in this house habang wala ako, hmmm, 'kay? Bye love! I'll be home right away."
"Ba-bye, ingat mahal ko," Samantha tenderly uttered before shutting her eyes again to continue her sleep.
Mahirap para kay Irene na iwanan ito kahit saglit dahil ang gusto niya lang ay kasama niya ito lagi. Pero alam niya naman na magiging sulit lahat nang pagod niya kapag nasuotan niya na ito ng singsing at maidala sa harap ng altar.
All this hard work will be worth it in the end.
-•-•-•-
"NASAAN ANG DADDY, ate Lorie?" Tanong ni Irene sa kasambahay nila pagkarating ng palasyo na naging sanhi ng pagkagulat naman nito.
"Ay bilat ka!" Hiyaw ng kasambahay, ngunit nang malaman niyang si Irene pala ang dumating, mabilis niyang inayos ang kan'yang sarili. "Ma'am Irene nandito po pala kayo, magandang umaga po, "
Hinihimas niya ang kan'yang dibdib sa gulat. "N-nasa sala po siya kasama ang ate at mommy niyo, p-pasensya na po sa bunganga ko.."
Pagkarating niya sa sala, nakita niya ang kanyyang mga magulang na nag-uusap habang humihigop ng kape. Si Imee naman ay halatang kakagising dahil sa kan'yang mga mata na nakapikit habang hinihilot ang kan'yang sentido.
"Good morning Mom, Dad and Ate!" She energetically greeted her parents and make beso.
"Oh, Irene, nandito ka pala. Teka, nasaan si Samantha?" Imbes na batiin si Irene pabalik ng kan'yang ama, hinanap niya si Samantha. Ako 'yung nandito, pero bakit iba ang hinahanap?
"Uhm, iniwan ko muna siya sa bahay Dad," Irene replied which made her parent frown in disappointment.
"Ano?Bakit mo naman iniwan? Sana sinama mo na lang sa pagpunta dito."
"Tama si Daddy, Irene. Sana sinama mo na lang dito, hindi 'yung iniwan mo ng mag-isa sa bahay."
"Sayang naman kung ganoon, ipagluluto ko pa naman siya kapag nandito ang batang 'yon."
Her parents and sister said which made her mouth twitched. Mukhang napalapit na nga sa kanila ang minamahal niya, kaya si Samantha ang mas hinahanap kesa sa kan'ya.
"Okay, kalma. Nandito ako para humingi ng tulong sa inyo," Irene respond as she sat next to manang Imee. "Pero teka nasaan muna si Bonget?" She sipped the coffee that maid gave to her making her family shrugged for the word 'they didn't know'.
"Ano bang tulong 'yan at bakit hindi mo sinama ang kachikahan ko?" Tanong ni Manang Imee sakan'ya habang sumisinghot ng vicks. Stress siguro sa senado.
Masyadong napuyat si Imee sa pagtulong sa kan'yang ama sa paghahanda ng relief goods para sa naararating na bagyong dadaan sa Pilipinas.
"Tulungan niyo akong yayain pakasalan si Samantha." Sagot niya na ikinabuga ni Manang Imee sa sarili niyang kape, tila ba'y nagising ito sa kan'yang sariling diwa.
"Josefa! Kaunting galang naman." Imelda reprimanded, widening her eyes at her eldest daughter.
"S-sorry mommy, si Irene k-kasi nang bibigla.." She reasoned out. "Pero totoo ba, na magpapakasal na kayo?" Tumango naman si Irene bilang tugon.
"Omg! Samantha, my sister wait for me!"
Kung kanina ay para siyang lantang gulay dahil sa pagod at antok, ngayon dinaig niya na ang mga palay kung hanginin ay napakaligalig.
"Aanyayahin pa lang, ito naman. Akala mo siya ang ikakasal, eh." Palag ni Irene, binigyan ng palo sa braso ang kan'yang ate na nagtatatalon tuwa.
"Kahit na! Masaya pa rin ako para sainyo." Imee joyfully respond. Wow! Supportive ng manang ko.
"Mabuti naman ay naisipan mo na 'yang pagpapakasal niyo. Ano ba ang gusto mo mangyari sa magaganap na proposal?" Ferdinand asked her youngest daughter as his legs were in dekwatro position.
"Simple, maganda, romantic?" She answered while imagining what would happen. "Basta gusto ko 'yung nasa maraming tao kami para maipakita ko sa mga tao na ipinagmamalaki ko ang babaeng papakasalan ko,"
"Ay alam ko na!!" Manang Imee screamed, her eyes litting up which caused Irene turned her gaze on manang Imee, even their parents looked at them.
"Anong alam mo na?"
"Magproclamation rally ka, tutal gusto mo naman sa maraming tao hindi ba?"
Siraulo.
"Manang, seryoso kasi. Hindi naman ako tatakbong presidente para mag rally, ano ka ba!" Irene miffed.
"Sabi mo kasi gusto mo siyang ipagmalaki sa harap nga tao, eh doon sa payo ko sa'yo buong Pilipinas ang makakaalam." Manang Imee's philosophical answer while suppressing her laugh.
"Ewan ko sa'yo, letche ka!"
"Letche? Letche flan? Crema de letche?" Nagtitimping kinuyom ni Irene ang kan'yang kamao na kahit anong oras ay sasapul sa mukha ni Imee.
"Imee Irene, tumigil na kayo!" Imelda firmly ordered which they both fell silent.
"Bakit hindi mo siya yayain kumain sa mga romantic restaurants?"
Gustuhin niya mang dalhin si Samantha sa mga ganoong bagay, pero masyado nang pang karaniwan sakan'ya iyon. Naalala niya kasi na ginawa na iyon ni Rod kay Imee at ayaw niya nang maulit pa sa kanila ni Samantha. Gusto niya ay kakaiba, 'yung may dating at makikita talaga ng mga tao ang ginagawa nila.
"Dad, it's too common. Hindi mo ba naalala na ginawa na 'yun nila Ate at kuya." She raised her eyebrows in response to her father and crossed her arms.
"Dalhin mo sa park, hindi ba't gusto mo naman sa mga kalmado at may kapayapaan na lugar." Imelda suggested which she shook her head again.
Her mother doesn't seem to get what she wants, that she likes a lot of people, as if it's noisy and has no peace to lighten up.
"Mom, maraming tao nga, eh! Aanhin ko ang ibon at damo sa paghingi ng kamay niya."
"Underwater?" Imee suggested.
"Ate sabi ko tao, hindi isda!" She threw a pillow on manang Imee's face in annoyance. Kaunti nalang bibigwasan ko na 'to.
"Beach?"
"PBA court?"
"News?"
"Live?"
"Sa edsa?"
"BGC?"
"Ferris wheel?"
Suggestions from her family, ngunit wala siyang nagustuhan ni isa. Napasapo na lamang siya sa kan'yang noo. She did not get any suitable suggestions from her family.
"Hay nako Irene! Wala na, suko na ako sa'yo. Parang kulang na lang pati dugo't laman ko imungkahi ko pa sa'yo," Imee said disgusted and got up from sitting in the chair.
"Ate ang pangit kasi ng mga mungkahi niyo. Sige nga, aanhin ko 'yang edsa? Baka mag cause pa ako ng traffic diyan." Irene said with annoyance tone. "PBA court? Ano ako nagbebenta ng ice tubig. Tres isa, ha?"
"Ewan ko sa'yo, ang sakit mo sa ulo! Kung ako sa'yo, kaladkarin mo nalang siya sa altar, tutal mahal niyo naman ang isa't isa," Sumusukong sambit ni Imee habang hinihilot ang sentido niya.
"Pangit kasi ng taste ng mo!"
Akmang aakyat na sana si Imee papunta sa kan'yang kwarto, ngunit nakita niya si Bong na kakapasok lang ng palasyo na mukhang iba ang timpla ng mukha.
"Bonget? Bakit ganyan ang mukha mo? Malungkot ka ba o galit?" Imee asked him confusedly. Chismosang fwog!
"N-no, I'm not m-manang." Bonget replied while hiccuping. Kitang kita sa mata niya na umiiyak ito dahil sa pula at sa boses na sinisinok.
"Anak, Bong? Anong nangyari sa'yo, bakit umiiyak ka?" Imelda asked him worriedly as Bong sat on the sofa.
"Oh Bong, anong nangyari sa'yo bakit umiiyak ka?"
"Kuya, what happened?"
"Si S-sara.." He gulped and sobbed. Mas lalo siyang naiyak ng sambitin niya ang pangalan ni Sara. "She cheated on me, niloko niya ako." His family was surprised and wondered at the same time.
"Bakit, ano ba nangyari? Teka nga naguguluhan ako, hindi ba sabi mo sa akin magkaibigan kayo?" Ferdinand asked him confusedly, clenching his jaw to prevent his anger.
"M-magkaibigan? D-dad, magka-ibigan po ang sabi ko." He bit his lips. "Yayain ko sana siya magpunta sa isang fest bukas, pero nakita ko siya na may k-kahalikan siya kanina.."
Nagulat naman ang kan'yang pamilya nang malaman na may namamagitan pala kay Bongbong at Sara, ngunit mas nagulat sila nang malaman na may kahalikan si Sara na iba.
"Sino naman 'yung kahalikan niya? Nakita mo ba itsura? Ano mas pogi ba sa'yo?" Sunod sunod na tanong ni Imee.
"Once a chikadora, always a chikadora." Irene murmured.
"H-hindi pogi manang... M-maganda." He replied while sniffing which caused his family shocked. Bakla si Sara?
"Ano? Anong maganda? Ibig mong sabihin babae? Nakita mo ba mukha nung babaeng kahalikan niya? Ano bonget? Bilisan mo nga magkwento nakakabitin!" Imee asked impatiently, looking at Bong firml.
"Anak, nakita mo ba ang babaeng kahalikan niya?"
"S-si... L-loren mommy." Bonget feebly uttered which his family's mouth twisted while Imee was secretly laughing at his brother. Bakla nga.
Kilalang kilala ng pamilya nila si Loren dahil kagrupo nila ito sa kanilang kampanya noon, naging matalik na kaibigan na rin sa kabaitan na binibigay sa kanila. Hindi lang nila inaasahan na siya pa ang magiging kaagaw ni Bong laban kay Sara.
"Wow! She's into girls and into politician, huh." Hindi makapaniwalang wika ni Imee habang nakasandal sa pader na nakakuros ang mga braso.
"Nasayang lang 'yung pagbili ko ng ticket kung ganoon lang din pala ang makikita ko!"
It's Day 2 aurora fest VIP ticket.
"Kuya saan 'yang fest na sinasabi mo?" Tanong ni Irene habang maiging tinitignan ang ticket na nakalapag sa lamesa.
"Sa clark global city, pampanga. Bakit?"
"Gagamitin mo pa ba 'yan? I mean, aattend ka pa ba?"
"Sa tingin mo?" Aray, ang harsh.
"Pwedeng akin na lang? Yayain ko sana si Samantha riyan sa fest na 'yan." Pagpapaalam niya sa kuya niya nang magkaroon siya ng ideya kung saan dadalhin si Samantha.
"Bahala ka, sa'yo na kung gusto mo. Kesa naman masayang lang."
"Okay, thank you kuya! The best ka talaga," Hinalikan ni Irene ang pisngi ng kuya niya nang pumayag ito sa kahilingan niya.
"Bakit Irene, anong meron? Bakit ang saya saya mo?" Imee asked her curiously.
"Ate! Diyan, diyan mismo sa fest na 'yan yayayain ko mag pakasal si Samantha. It's perfect place, dahil sabi ko nga sa maraming tao ang gusto ko and I think ito na talaga 'yon!" Irene energetically answered. "Thank you talaga kuya Bonget! Hulog ka ng sky,"
"Wow! Si Bonget lang talaga? Paano naman kami rito na sobrang daming minungkahi sa'yo, pero wala ka namang nagustuhan." Mataray na saad ni Imee na ikinatigil naman ni Irene sa kakatalon upang harapin ang kan'yang ate.
"Pangit kasi ng taste mo ate! Bahala ka yayain magpakasal ang kotse sa edsa, sige." Bara ni Irene na mas lalong kinainis ni Imee, kaya padabog itong umakyat upang pumasok sa kwarto niya.
"Josefa, ang mga vase ko diyan, ah! May marinig lang talaga ako na kumalabog, sapul ang itak sa'yo!" Imelda threatened her eldest daughter.
"Stop calling me Josefa! I'm not Josefa, Imelda nor Remedios. Imee, my name is Imee!" Imee yelled before entering her room and slammed the door shut.
Nang dahil sa sinabi ni Imee, nainsulto naman si Imelda. "Ferdy, kinakahiya niya na ba ang pangalan na binigay natin sakan'ya?" Imelda tearfully asked his husband while Ferdinand was preventing his laugh to her wife.
"Of course not, sweetheart. Nakikisabay lang si Imee sa mga uso, kaya nasasabi niyang pangit ang pangalan niya."
"Gusto ko 'pag nagkaanak na siya, Jovelyn ang ipangalan niya, o 'di kaya Josefina."
Samantala, pigil tawa naman ang magkapatid sa sinasabi ng kanilang ina. Dinaig pa nito ang magdadala ng siyam na buwan sa loob ng sinapupunan para magdesisyon sa pangalan ng magiging anak.
"Sweetheart, let her be. Anak niya 'yun, kaya hayaan mo siyang magdesisyon. Sa anak niya na nga lang siya makakabawi ng magandang pangalan, tapos hahadlangan mo pa?"
Well, he's right.
"Ah basta! Ang gusto ko mananaig pa din sa dugo natin ang josefa." Imelda said naughtily. Napasapo naman si Ferdinand sa kan'yang noo.
Buti nalang unique ang pangalan ko. Victoria Irene.
___________________________________________
I apologize for the incorrect grammar and typographical error
See you in next chapter!
- your author krispykwim